Probleem over mensen die met je bevriend willen zijn.

Rogue · Geplaatst: Di Aug 21, 2007 16:30

ik heb dat juist niet, al mag iedereen mij altijd wel en komt iedereen bij me voor advies en dingen, ik neem bijna niemand mee naar huis voor de gezelligheid dat zit niet in mijn aard. Ik hou mensen toch op afstand, ik ben aardig en gezellig maar verwacht niet dat ik je dichtbij laat komen, ik ben toch altijd al een eenling geweest, bij keuze.

Sophie Wemel · Geplaatst: Di Aug 21, 2007 18:44

Ik heb dit nog nooit echt meegemaakt. Er waren wel mensen die met me bevriend wouden worden maar ik ook met hen dus dat is nooit een probleem.

Deze keer is het wel iets anders en heb ik geen flauw idee of die persoon me wel aardig vind of niet. Er was dus een meisje in mijn klas die soms luidop in de klas durfde te zeggen van: 'En ja, ons Sophieke is weer het engeltje van de klas.' of 'Ja, ons Sophieke krijgt weeral eens een extra punt.' Supervervelend, maar ik zegde er nooit iets op en na een tijdje hield het op. De leerkracht had er toen ook nooit iets op gezegd. Met kortere zin, K. vond het nooit leuk dat ik degene moest zijn die de goeie punten kreeg en maakte dan zo'n opmerking. Soms kon dat meisje heel aardig zijn dan je denkt dat ze je leuk vind, maar soms veranderde ze en begon ze dan irritant te doen. Ik had eigelijk nooit het gevoel dat ze me graag mocht, omdat ze me achter mijn rug een seut noemde en ik volgens haar oersaai zou zijn en volgens haar ben ik ook een dom wijf... En na de rapportophaling was ze online en begon me meteen aan te spreken. Ze was plots heel aardig en dan zegt dat kind dat ik feitelijk wel een toffe ben. Confused

Ik wist toen echt niet wie ze nou feitelijk was. Dat lieve meisje of die heks die roddelde achter mijn rug? Volgens mij is het de laatste optie. Plots wil ze bevriend met me zijn terwijl ze dan kan roddelen over me. Maar ze is nu van school gestuurd dus van haar kan ik geen last meer hebben.

Miss_Slytherin · Geplaatst: Wo Aug 22, 2007 11:16

Heb het wel eens mee gamaakt ja.

Ik vind het echt irritant gewoon, maar ook wel zielig om die mensen duidelijk proberen te maken dat je dat niet wil enzo. Meestal gedaag ik me sowieso wat afstandelijker bij die mensen en meestal gaan ze later ook wel weg enzo Razz

missme98 · Geplaatst: Wo Aug 22, 2007 11:45

Mwah ik heb nog nooit ech dat probleem gehad, misschien wel dat ik na een tijdje niet meer bevriend wildde zijn en dat ik dan gewoon niet meer initiatief zocht om te praten.

Danlover · Geplaatst: Zo Aug 26, 2007 18:17

Ik heb ook zo'n meisje in de klas. In de eerste waren we beste vriendinnen, en in de 2e klas ook nog wel. Maar in de derde vond ik haar vreselijk irritant. Komt vooral omdat ze zo iemand is met allemaal allergieën, maar het komt gewoon niet geloofwaardig over. En als je dan vraagt naar de bekende effecten van het eten van pinda's als je allergisch bent (zo'n opgezette keel, dat je half stikt), zegt ze: "oh, maar ik ben niet allergisch, ik mag het gewoon niet hebben". Het komt gewoon zo ongeloofwaardig over. Daarnaast beledigt ze mijn beste vriendin en allemaal andere door "hoer" naar ze te roepen zonder een reden, of ze uit te schelden voor dik terwijl ze zelf ook echt niet slank is of zo.

Maar ja, ze is ook zo iemand dat eigenlijk door niemand aardig gevonden wordt. Als ze er niet is, roddelen we ons helemaal stuk over haar, maar als ze ons niet heeft, heeft ze niemand op school, dus dat is ook weer zielig, maar ik wil gewoon van d'r af, en zo denkt mijn vriendin er ook over. Ik geef af en toe wel hints, door niet te reageren op telefoontjes, of door mijn moeder te laten openemen en te zeggen dat ik er niet ben, of door af en toe zo'n bitcherige opmerking te maken, maar ze begrijpt het gewoon niet. Soms heb ik haar min of meer op de gewenste afstand en doe ik aardig tegen d'r, maar dan klampt ze zich gelijk weer aan me vast. Dan gaat ze me bellen en mailen en wil ze afspreken.

Maar ik durf haar niet goed in haar gezicht te zeggen wat ik er nou van vind, omdat ik dat simpelweg niet kan uitleggen zonder te gaan schreeuwen. Ik ben niet zo goed in kalmte bewaren. ze zit inmiddels al 4 jaar bij me in de klas en dat dreiegn er nog 2 extra te worden. En ze denkt nog steeds dat we beste vriendinnen zijn... terwijl ik toch hoop dat ik inmiddels voldoende hints heb gegeven. Ik hoop dat iemand nog wat tips heeft

Addiie · Geplaatst: Zo Aug 26, 2007 18:25

Dat probleem heb ik niet echt, hoor. Als ik het zo even mag zeggen, mag iedereen die ik ken mij wel, dus daar heb ik eigenlijk nooit problemen mee.

rooieke · 4e jaars Verdiend: 1496 Sikkels Woonplaats: chilliburg

ik heb momenteel op het voetballen een meisje (vrouw eigenlijk 27 jaar) die mij en de rest van het elftal kei aardig vindt. maar ik mag haar absoluut niet. ze vraagt of ze met me mee mag rijden en met de trainingen komt ze in de buurt staan enzo. pfff wordt er super moe van. maar ja het eerlijk zeggen dan hebben we kans dat ze stopt en dat is natuurlijk ook niet bedoeling dus ik laat nog maar ff niks merken, wordt het erger zeg ik er wel wat van.

eva(nna) · Geplaatst: Zo Aug 26, 2007 21:26

zo'n geval heb ik ook (gehad).
en dat is echt héél irritant.
ze volgd me overal, dringt zich altijd op en doet me altijd na.
dit begon een jaar geleden, ik was nieuw op school en kende iedereen niet zo goed. meteen zag je dat er over die persoon geroddeld werd (door mensen die haar al kende) en ze uitgesloten werd.
toen had ik medelijden met haar en deed aardig tegen haar, probeerde ze een beetje minder eenzaam te laten zijn.
maar niet lang daarna begon ze me overal te volgen.
ik kon niet meer over persoonlijke dingen babbelen terwijl zij erbij was.
als je dan eens dacht dat ze er niet was stond ze achter je.
ik werd er gek van!
en het ergste was dat het nog niet eens aangenaam gezeldschap was.
ze zei nooit een woord kwam altijd tussen mij en mijn vriendin zitten
en soms begon ze letterlijk te ratelen over totaal oninteressante dingen, bv: over dat ze deze morgen koffie met speculaas gegeten had Confused

ze belde me steeds op of ik geen dingen met haar wou gaan doen.
telkens zei ik dat ik niet kon. een keer heb ik nadat zei lang aandrong haar meegenomen naar de schaatsbaan, toen was ik ze een uur kwijt gespeeld en heeft ze een broodje op de kosten van mijn moeder gegeten, terugbetalen was precies niet nodig :s

en het ergste is dat ze m'n vriendin helemaal tot het uiterste volgd,
ze had gemakkelijk economie aangekunnen, maar mijn vriendin ging handel talen doen (dat is lager, voor degene die het belgische schoolsysteem niet kennen Wink

) eerst wou ze naar de handelschool, doordat ze dat uit een van onze gesprekken had opgepikt sou ze daar ook naartoe, later bleek het dat het lessenrooster niet naar mijn vriendins zin was dus zocht ze naar een andere school, daar was ZIJ ook achtergekomen en ging plots heel toevallig ook naar die school, maar m'n vriendin dacht dat ze daar haar draai niet zou vinden, dus wou ze naar de school gaan waar ik naartoe ging, dus zij ging er ook naartoe.
maar daar bleek haar richting niet te zijn, dus dan maar naar nog een andere school, en uiteindelijk is ze daar ook achter gekomen en zit mijn vriendin opgeschept met haar, ze heeft er zelfs al voor gezorgd dat ze bij m'n vriendin in de klas zit.

zo'n mensen noem ik dus ZIELIG, ze hebben nooit geleerd vrienden te maken, ik ben echt kwaad. ze aapt me steeds acherna, soms roddel je bv wel eens om een kleinigheidje maar dan roddelt zij er maanden nadien nog over.

ik ben ook in de fout mss door het niet vlakaf te zeggen maar dat ligt niet in mijn aard, dat vind ik dan weer erg, maar wat doe je met zo'n geval. m'n vriendin zal ook veel moeilijker vrienden maken op haar nieuwe school door haar aanwezigheid.

waterbleu · 1e jaars Verdiend: 30 Sikkels Woonplaats: Zwollywood

Ik heb dat vaak op vakantie, en dan blijven ze me maar achterna lopen om te vragen of ik dit of dat met hun wil doen! Confused

**SeverusSnape** · Geplaatst: Di Aug 28, 2007 20:52

Ik heb echt het idee dat sommige mensen hier bepaalde mensen niet 'moeten', niet omdat ze ze niet aardig vinden, maar omdat ze misschien niet goed zijn voor hun imago.

Als 1 persoon in de klas gepest wordt en deze persoon loopt achter jou aan... hoe groot zijn de kansen dat jij deze persoon aardig vindt?

Ik heb nog nooit een plakkert gehad die ik niet aardig vond. Over het algemeen vind ik veel mensen aardig... ik bedoel, waarom niet? Ieder mens heeft wel wat speciaals, iets leuks, iets interessants. En als je daar niks mee moet of van af wilt weten, zegt dat meer iets over jouw persoonlijkheid dan over de plakkert.

Henk88 · 3e jaars Verdiend: 53 Sikkels Woonplaats: Halvemaanstraat

@Waterbleu: hehe ja ik ken dat, ik ben dat ook al een paar keer tegen gekomen op vakantie. Ooit was er zelfs een kereltje dat een aantal jaar jonger was als mij en ineens komt die op mij afgestapt en zegt: "he Tom kom gaan we spelen..." Ik stond daar van Shocked

Eerst en vooral heet ik Pieter en niet Tom en dan kende ik die ook totaal niet, ik had die nog nooit gezien Laughing

Bleek dus uiteindelijk dat dat kereltje op het vliegtuig naar de vakantiebestemming een soort dubbelganger van mij had gezien en wij zaten toevallig in hetzelfde hotel en die dacht dan dat ik Tom van in het vliegtuig was. Effe verschieten maar wel komisch eigenlijk...

Verder heb ik geen probleem met dat soort zaken. Ooit wel eens 1 keer gehad van iemand die echt niet ophield. Kwam soms gesprekken meeluisteren enzo wanneer ik niet echt wou dat hij erbij stond, dus echt niet tof. Ik heb hem dan een mail waarin ik nogal direct was (heb eerst ook geprobeerd via gesprekken subtiel en dan steeds duidelijker maar hielp niet) gestuurd en nu heb ik er absoluut geen contact meer mee. Ook niet echt mijn bedoeling maar ja... Meestal ben ik redelijk gereserveerd waardoor mensen me niet kennen en ook afwachtend zijn, dus dan heb je niet echt dat probleem dat ze je direct aardig vinden. Integendeel, mensen weten soms niet wat ze van me moeten denken...

Justintime · Geplaatst: Vr Aug 31, 2007 13:03

SeverusSnape schreef:

Ik heb echt het idee dat sommige mensen hier bepaalde mensen niet 'moeten', niet omdat ze ze niet aardig vinden, maar omdat ze misschien niet goed zijn voor hun imago.

Als 1 persoon in de klas gepest wordt en deze persoon loopt achter jou aan... hoe groot zijn de kansen dat jij deze persoon aardig vindt?

Ik heb nog nooit een plakkert gehad die ik niet aardig vond. Over het algemeen vind ik veel mensen aardig... ik bedoel, waarom niet? Ieder mens heeft wel wat speciaals, iets leuks, iets interessants. En als je daar niks mee moet of van af wilt weten, zegt dat meer iets over jouw persoonlijkheid dan over de plakkert.

Daar ben ik het absoluut mee ONEENS. Er zijn nu eenmaal persoonlijkheden die botsen, en wanneer iemand DOODirritant doet dan ga je er toch ook niet mee om? En sorry, maar als van heel de school twee personen je aardig vinden (zo is het in mijn geval) dan is dat toch absoluut niet normaal? Ze zit like, drie jaar op school! Er probéren mensen met haar te socialiseren en te praten, maar dat lukt niet aangezien ze gewoon... associaal is :/

Bij mij is er een meisje in de klas, in het begin van het jaar was ik er wel ''''''bevriend'''''' mee (lees: ik stond er soms eens bij), maar toen had ik al bij sommige opmerkingen die ze maakte moordneigingen. Na een tijd ben ik dus niet meer bij haar groepje gaan staan, maar elke keer als haar enige vrienden die ze had (twee, en wat voor) er niet waren kwam ze bij ons staan. In het begin stond ze er dus gewoon bij, meestal zei ze niets, ok. Maar elke keer áls ze iets zei was het één of andere stomme opmerkingen waar he weer eens moordneigingen van krijgt. Dus hebben wij hints gegeven dat we ze eigenlijk niet moeten, maar dat leek ze niet te begrepen.
In het midden van het jaar, op culturele dag, zat ze de hele tijd rond te hangen met één van haar twee vriendinnen ipv mee te helpen. Wij maakten er een opmerking over, we kregen ruzie, blabla. Ze wou veranderen van school, maar WIJ zijn met haar gaan praten en hebben haar overtuigd om te blijven. (En dat terwijl ze rotte opmerkingen maakte over twee mensen van de klas die mee met haar aan het praten waren :/)
Bijna aan het einde van het jaar, in Londen hadden we al heel wat problemen met haar gehad enzo, kregen we terug ruzie. Maar véél erger dan alle andere ruzies. En dat kwam omdat ze ons uitgescholden had voor sl*tten. Waarom? Omdat we spaghettibandjes dragen en verreh close doen tegen jongens :') Natuurlijk pikken we dat niet, we zijn erheen gegaan om gewoon te praten, maar zij ging gewoon weg en schreeuwde dat ze het niet meende. Toen ging ik naar haar, met drie mensen ofzo, om te zeggen dat excuses wel op hun plaats waren. Maar daar kwam het, ze meende het van sommigen wel! :') En één van die sommigen stond bij ons, en duh, ze pikte het niet!
Ze begon een hele discussie met haar, gewoonweg geniaal wat ze allemaal zei, ik weet het allemaal niet juist meer xD Heel de speelplaats kwam na een tijd rond hen staan, en op het einde zat iedereen de naam te roepen van degene die sl*t genoemd werd. Ze gingen beiden naar iemand van het school, en die gaven die vriendin van mij ook gelijk.

Ik denk dat dat wel een voorbeeld is van iemand die er iets aan kan doen dat ze gepest word.

*Loena Leeflang* · 4e jaars Verdiend: 58 Sikkels Woonplaats: Fanfic board!

Ik heb dat probleem niet, ik denk meer iets in de tegengestelde richting.
Ik heb dit jaar een aantal ruzies gehad {over maar kleine dingen} maar tijdens en na die ruzies ben ik gepest. Ik werd bedreigd, ik kreeg telefoontjes waarin niets werd gezegd, genegeerd {wat -ja echt!-) ook pijn kan doen en ik had geen vrienden of vriendinnen meer.
Ik ben zelf juist altijd behulpzaam en ik wil anderen altijd helpen en ik ben altijd vriendelijk. Ik laat denk ik meer teveel over mezelf heenlopen. Maar het lukt mij ook gewoon niet om échte vrienden te maken. Ik ben nu bijna 14 en ik heb nog nooit een hartsvriendin of beste vriendin gehad. Vriendschappen blijven oppervlakkig. Er is wel een meisje waarmee ik vanaf ik 5 ben een oppervlakkige vriendschap mee heb, en die nu nog bij me in de klas zit. Ik houd me best wel aan haar vast. Maar problemen ofzoiets bespreek ik niet met haar. Ook met mijn ouders kan ik niet goed over problemen oid praten, ik blijf er altijd mee zitten. En meestal in een schooljaar schrijf ik s'avonds huilend in bed een verschrikkelijke dag op in mijn dagboek. Ik word hier gek van, ik heb dit jaar een andere klas en ik hoop zo erg dat ik vrienden met iemand kan worden!

Sorry voor het verhaal, maar het deed me goed om het te schrijven.
Verder wil ik iedereen die in een moeilijke situatie zit heel veel succes wensen!
Loena*

Henk88 · 3e jaars Verdiend: 53 Sikkels Woonplaats: Halvemaanstraat

Je moet absoluut niet sorry zeggen voor dat verhaal! Ik vind het goed dat je het niet opkropt en dat je het eens kwijt kunt. Want als je het voor jezelf moet houden, heb je er uiteindelijk teveel last van. Ik denk dat het echt goed is ook dat je dat allemaal eens van je af kunt schrijven in een dagboek. Ikzelf heb geen dagboek maar als ik het moeilijk heb probeer ik het ook altijd van me af te schrijven... En hopen papier dat ik al liggen heb van zulke momenten!! Je hebt inderdaad niet veel vrienden nodig, een echt goeie vriend is meer dan genoeg! Goeie moed voor dit schooljaar!

**Witch_Eva** · Geplaatst: Vr Aug 31, 2007 17:21

@ *Loena Leeflang* nou ik heb dus exact hetzelfde wat jij ook hebt. Ik heb ook helemaal nog nooit vriendinnen/vrienden gehad. En alle "vriendschappen" die ik had waren heel erg oppervlakkig. Verder dan "hoe gaat het? Hoe was je weekend" etc. ging het niet. Ik ben ook heel vaak genegeert, en niemand ging dus ook echt met mij om. En dat terwijl ik zelf ook niet echt een heel onaardig meisje ben. Ik ben meestal ook wel vriendelijk. Een dagboek helpt inderdaad. Ik heb ook niemand om mee te praten en ik schrijf ook alles op in een dagboek. Dat kan echt heel erg opluchten. Ik zou je dus zelf ook geen tips kunnen geven, want als ik dit wist dan had ik die ook wel gebruikt. Het belangrijkste is dat je gewoon jezelf moet blijven. En in ieder geval niet helemaal jezelf gaat veranderen alleen maar om vrienden te krijgen. Een echte vriend(in) krijg je pas als die je respecteert hoe je bent...

Daarom doet het mij ook soms een beetje "zeer" als ik verhalen in dit topic lees. Ik deed ook altijd aardig tegen iedereen in de hoop dat iemand mij ook echt aardig ging vinden en vrienden met mij wou zijn. Ik bedoel je moet toch ergens beginnen? En als mensen dat dan zien van: "Dat irritante kind loopt alweer achter me aan" dan vind ik dat zelf gewoon niet leuk om te lezen. Omdat ik ook weet dat zoveel mensen dat ook altijd van mij gedacht hebben. Sommige situaties kan ik me wel voorstellen dat je het irritant vind dat er iemand aan je plakt. (Zoals dat verhaal van Justintime). Maar soms als je dat hebt dan moet je eerst even goed gaan nadenken voordat je die persoon irritant gaat vinden, en de persoon gaat negeren. Alleen al met zo'n iemand praten kan al heel wat betekenen..