[AF] De waarheid achterhaald

pinda_12 · Geplaatst: Vr Aug 01, 2008 11:43

Hallo,

Ik ben begonnen aan een verhaal, het lijkt misschien stom, omdat ik telkens een nieuw verhaal begon, maar dat kwam omdat ik nog jonger was, ik ben nu ouder en weet wel beter, mijn fantasie is trouwens ook groter geworden.
Verder hoop ik dat iedereen het gaat lezen. (hoeft natuurlijk niet persee, maar als je het leuk vind verbied ik niks.)

Groeten,
pinda_12

Waar gaat het nou precies over? Het gaat over het jaar 2019, dat Lily voor het eerst naar school gaat. Wat ze daar allemaal gaat beleven zul je wel lezen in het verhaal wat ik aan het schrijven ben.

Veel plezier.

Inhoud:
Proloog
Hoofdstuk 1: Een kil begin
Hoofdstuk 2: Het Ministerie
Hoofdstuk 3: De sorteer-ceremonie
Hoofdstuk 4: Zwerkbal try-outs
Hoofdstuk 5: Flashback: Die avond

Proloog:
Het was een koude, kille nacht. Een vrouw met zwart haar liep haastig door het donker heen en verdween een klein weggetje in. Op hetzelfde moment verschenen twee duister geklede mannen uit het niets en volgden de vrouw het weggetje in.
Opeens werd de straat groen verlicht en werd de vrouw twee meter de lucht in gesmeten. Een paar meter verder viel ze dood op de grond. De twee duister geklede mannen raapten een pakje op, dat blijkbaar uit de handen was gevallen, draaiden drie keer rond en verdwenen weer in het niets.
Het lijk, dat op de grond lag, bleef toegetakeld op het weggetje achter en het werd weer stil, doodstil.

pinda_12 · Geplaatst: Za Aug 02, 2008 10:38

Hier is hoofdstuk 1, geniet ervan

Hoofdstuk 1: Een kil begin

Het was een ijskoude, mistige herfstochtend en er waren kleine lucht wolkjes, die mensen uitademden, te zien op het perron. De meesten stonden voor een locomotief waar kinderen in zaten, zij zouden zo dadelijk allemaal naar Zweinstein gaan. Ook Harry, Ginny en Lily stonden op het perron.
"Pas goed op jezelf." Harry gaf Lily een zoen.
"Ja pap," antwoordde Lily en glimlachte. "En ik weet dat ik niet met Zwadderaars moet omgaan." Zei ze voordat haar vader zijn mond open kon doen.
"Ga maar, anders vertrekt de trein nog zonder jou." Harry gaf haar een zetje in de rug en keek om naar Ginny, zijn vrouw. Ook Lily keek nu om.
"Ze wordt al groot hè?" zei Harry en glimlachte naar Ginny. Hij draaide zich weer terug en zag dat Lily nog voor zijn neus stond.
"Ga gauw de trein in." Harry gaf Lily nog een zetje in haar rug.
De locomotief op het perron liet zijn fluitje blazen en waarschuwde dat ook de laatste passagiers moesten instappen. Lily deed vlug de deur open en zwaaide naar Harry en Ginny die van een afstandje stonden te kijken. Opnieuw klonk er een snerp gefluit en Lily sprong de trein in en sloot de deur. Binnen liep ze langs de oude coupés die er al wat gehavend uitzagen. Ze zag oudere leerlingen die voor hun laatste jaar naar school gingen en leerlingen die voor het eerst naar school gingen. Uiteindelijk liep ze de allerlaatste coupé van de eerste wagon binnen en liep naar het raampje toe. Links van het raampje hing een gordijn waar al wat scheuren in zaten en aan de rechterkant zat een man.
"Hoi Teddy, waar is de rest?" Vroeg Lily vrolijk. Ze keek uit het raam en zocht haar ouders.
"Die zitten in de laatste wagon," antwoordde Teddy en wees naar achteren.
Lily liep de coupé weer uit en holde naar door de gang naar de volgende wagon. Links in een coupé zag ze hier en daar wat kinderen zitten met hun school gewaden al aan, sommigen hadden zelfs al het gewaad van hun afdeling aan. Zoals het blauwe van Ravenklauw, het gele van Huffelpuf, het groene van Zwadderich en het rode van Griffoendor.
Uiteindelijk kwam ze in de achterste wagon aan. Ze deed de achterste coupédeur open en stapte naar binnen. Meteen liep ze ook hier naar het raam en zocht naar Harry en Ginny. Ze schoof het raam open en ging naar buiten hangen.
"Doeg mam." Lily zwaaide naar Harry en Ginny die richting de laatste coupé liepen.
"Pas goed op jezelf," riep Ginny die een weg baande door de mist.
Aan de linkerkant bij de ingang van de wagon stond een man in een zwarte, lange regenjas samen met zijn zoon.
"Kijk uit voor al die Potters en Wemels, ze kunnen heel lastig zijn." Zei een kille stem die bij de ingang van de wagon stond. Zuchtend stapte ook die jongen de wagon binnen.
Lily richtte haar aandacht weer tot haar moeder.
"Ik weet dat ik goed op mezelf moet passen." Ze lachte en gaf haar een zoen. "Doeg,"
Langzaam begon de locomotief het perron af te rijden. Eindelijk ging Lily, nadat ze twee jaar had moeten wachten, naar Zweinsteins hogeschool voor hekserij en hokus pokus. Hopelijk was het waar wat haar vader tegen Albus had gezegd. Dan kon ze helemaal zelf kiezen bij welke afdeling ze wou. Stemmen om haar heen deed haar opschrikken uit haar gedachten.
"Lily....... Lily!" riep een stem en iemand zwaaide met zijn handen voor haar gezicht. Lily keek geschrokken naar de gezichten van Hugo en Albus.
"Wat is er?" Vroeg ze verbaasd.
"Ga je ook mee naar een andere coupé?" Vroeg Albus aan haar.
"Waarom?" Lily snapte niks van wat die twee bedoelden. De coupé werd weer opengeschoven.
"James wil ons hier weg hebben." Zei Roos en stapte naar binnen. James stond op en richtte zijn aandacht tot Roos.
"Dat is niet waar Roos, ik heb gewoon met een vriend afgesproken, meer niet. En jullie mogen hier best blijven zitten," verdedigde James zich.
"Je weet toch dat wij je vriend niet aardig vinden." Zei Roos en ging tegenover James zitten.
"Nou, ga dan!" James begon woede te voelen.
"We gaan al," snauwde Hugo naar James.
"Ga maar, jullie zijn toch nog niet oud genoeg voor dit gesprek." Zei James sarcastisch tegen de rest.
Zwijgend liepen ze met z"n vieren de coupé uit opzoek naar een andere coupé. Overal waar ze naar binnen keken waren de coupés vol.
Uiteindelijk vonden ze een coupé die helemaal leeg was.
"Kom, laten we hier gaan zitten." Zei Roos en ze schoof de deur open.
Ze gingen op de twee banken zitten die tegenover elkaar stonden en zwegen.
"Volgens mij moeten we die Scorpius in de gaten houden." Zei Albus na een tijdje te hebben gezwegen.
"Ja, want wat hij vorig jaar heeft uitgehaald met Zwadderaars........." Roos zweeg.
"Wat heeft hij dan uitgehaald?" Wilde Lily weten.
"Vorig jaar glipte James de leerlingenkamer uit richting de hal, waar hij Scorpius zou ophalen......" Begon Albus en zweeg ook en Roos nam het snel van hem over voordat iemand anders iets kon vragen.
"En het gerucht ging ook dat hij daarna op de muren had geklad en daarvoor naar Anderling moest voor straf." Sloot Roos haar zin.
"En die Scorpius komt er zo mee weg?" Vroeg Hugo verbaasd.
"Ja, blijkbaar wel," antwoordde Albus en zweeg weer.
Hugo begon mompelend te vloeken in de coupé. Lily zat geschrokken onderuit op de bank en keek naar de anderen die weer verder gingen met hun gesprek.
Opeens wist Lily wat ze moesten doen.
"Laten we een club tegen het kwaad beginnen, dan kunnen we meteen Scorpius in de gaten houden en komt niemand erachter dat wij erachter zitten, want dan zeggen we dat de club van het kwaad het gedaan heeft." Lily keek stralend naar de anderen en zij knikten terug naar haar.
"Super plan, Lily," antwoordde Roos instemmend. "Maar hoe wil je de club gaan noemen?"
Daar moest Lily even over na denken.
"Ik dacht aan strijders van het kwaad." Lily keek naar de anderen en zij keken weer naar elkaar, maar geen van allen vond het een goede naam.
"Deze naam lijkt bijna precies op die van de club van m"n vader en moeder." Zei Roos, en schudde haar hoofd.
Een vrouw met een snoep karretje liep langs hun coupé.
"Willen jullie iets kopen?" Vroeg ze vriendelijk.
"Heeft u de nieuwste Ochtendprofeet?" Vroeg Hugo en keek onderzoekend naar het karretje.
"Maar natuurlijk," antwoordde de vrouw glimlachend en gaf hem de krant.
Hugo sloeg de krant open en begon aandachtig te lezen. Lily keek op de voorpagina mee. Geschrokken van wat er op de voorpagina stond deinsde ze achteruit en belandde met haar hoofd keihard tegen de houten muur.
"Auw...," riep Lily en wreef over haar zere plek. "W – Wie zijn dat?" Vroeg ze en keek angstig naar de voorpagina.
Hugo sloeg de krant ook terug en begon de voorpagina te lezen.
"Dat zijn euhm... Jeegers en euhm..... Totelaer," antwoordde Hugo en begon het hele artikel te lezen.
"Volgens mij zijn ze ontsnapt en zoeken ze nu een nieuwe leider." Zei hij toen hij het hele artikel had gelezen.
"Hmmm.... Dat kunnen we wel uitzoeken met de club." Zei Lily en keek serieus naar de rest.
"We kunnen uitzoeken wat ze van plan zijn als James, Scorpius ondervraagt, denk ik of denken jullie dat Scorpius hier niks van afweet?" Vroeg Albus en keek naar de rest.
"Ja, volgens mij weet Malfidus er meer van." Roos keek bedachtzaam terug naar Albus. "Hugo en ik kunnen hem vast wel een keer onder druk zetten, toch Hugo?" Roos draaide haar hoofd om en stond op.
"Euhm... Ja, is goed," antwoordde Hugo onzeker.
Plotseling begon de trein te schokken en kwamen ze tot stilstand. Een blauw geklede mevrouw kwam langs de coupés en zei dat het maar een stroomstoring was en dat iedereen rustig moest blijven zitten. Ook kwam ze langs bij hun coupé en Lily herkende haar meteen.
"Hey Fleur!" riep ze opgewonden.
Fleur keek de coupé in en zag Albus, Roos, Hugo en Lily zitten.
"'Allo Lily, Albus, Roos en 'Uko. Waar ies Teddy?" Ze keek verbaasd de coupé rond, maar zag hem niet.
"We hebben hem nog niet gezien, zit hij dan in de trein?" Vroeg Roos aan Fleur, maar voordat Fleur kon antwoorden kwam er al een antwoordt uit de mond van Lily.
"Ja, helemaal in de voorste wagon, maar dat is niemand opgevallen, hij zit namelijk in een hoekje te slapen." Lily keek de coupé rond.
"'Ebben jullie ook ke'oord dat Jeekers en Totelaer zijn ontsnapt?" Vroeg Fleur aan de rest.
"Ja, dat staat in de nieuwe Ochtendprofeet." Zei Hugo verveeld.
"Oké, dan ka ik maar weer verder." Fleur liep weer weg naar de andere wagons.
Toen Fleur uit het zicht was begonnen ze weer te overleggen met elkaar.
"Laten we gaan kijken wat de stroomstoring was." Zei Roos en stond al op.
"We kunnen het best de machinist erover vragen, want volgens mij weet Fleur meer dat wat ze ons zonet heeft verteld." Ook Albus stond nu op.
Ze verlieten met z"n vieren de coupé en liepen haastig in richting de andere wagons, daar schoven ze helemaal in de voorste wagon de deur open. Ze stonden nu in een grote bergplaats waar alle dieren stonden.
"gedoe!" riep Albus vanaf de andere kant. "De deur zit op slot." Albus liep weer terug naar waar Roos en Hugo stonden. Ook Lily kwam de wagon nu binnen hollen.
"Lily check even of die deur ook op slot zit." Albus wees naar de deur achter haar.
Lily draaide zich om en liep terug naar de deur waar ze vandaan kwam. Ze voelde eraan en merkte dat deze ook op slot zat.
“Iemand vind het lollig om ons hier op te sluiten,” zei Lily en kwam terug bij de anderen.
Ze zwegen een hele tijd, ze wisten niet meer hoe ze hier uit zouden komen tot dat ze stemmen hoorden buiten de wagen.
“Ik hoor stemmen,” Fluisterde Roos.
“Ik ook,” Fluisterde Albus terug.
Ze bleven alle vier doodstil en angstig zitten. Lily trilde overal op haar lijf toen de deur werd opengeschoven. Toen hoorden ze ook nog dat ze over bekenden begonnen te praten.
“Ja Teddy. Iek kan je dadelijk wel brenken, maar eerst moet je ons even 'elpen,” zei Fleur tegen de nieuwe professor die om de hoek van de deur verschenen. De deur werd nu opengeschoven en ook Teddy stapte naar binnen.
“Fleur! Teddy! Iemand heeft ons hier gevangen gehouden!” Hugo was helemaal hyper geworden door wat ze al hadden beleefd in de trein en kon zichzelf niet in bedwang dwingen. Hugo schreeuwde aan een stuk door, en niemand probeerde of kon hem stoppen.
Twee verbaasde gezichten keken mekaar aan en liepen naar de groep waar Hugo stond te schreeuwen.
“'Uko!” riep Fleur en Hugo stopte met schreeuwen.
“Jullie weten toc' dat jullie 'ier niet moken komen?” zei Fleur en keek kwaad van de een naar de ander.
“Sorry Fleur, maar we dachten dat Jeegers en Totelaer de stroomstoring hadden veroorzaakt,” zei Lily en verontschuldigde voor iedereen.
“Volk mij maar, dan kaan we naar jullie coupé,” zei Fleur.
Gehoorzaam volgden ze Fleur en kwamen ze weer in de wagons met coupés. Ze kwamen aan in hun coupé en iedereen viel moe op de banken neer.
“Veel plezier nok,” zei Fleur en verdween de gang weer op.
Ze gingen weer verder met het bespreken van hun ingewikkelde plan, die tot nu toe nog nergens op sloeg. Lily vond het ook al niks dat haar naam voor de club was afgewezen en staarde droevig uit het raam. Om de trein heen was het mistig en je kon weinig zien van de buitenlucht.
“Ik denk dat we Scorpius wel op de donkere gangen kunnen vinden, daar kunnen Hugo en ik hem wel onder druk zetten,” Roos keek de rest serieus aan.
“Ja en dan........” Begon Albus maar werd onderbroken door een verbaasde Teddy die in het hoekje verscholen zat.
“Waar hebben jullie het over?” Vroeg hij en keek verbaasd naar de gezichten van Lily, Albus, Hugo en Roos.
“O, sorry, we hebben een club opgericht tegen het kwaad,” beantwoordde Lily de vraag van Teddy. “Daarmee proberen we erachter te komen wat Jeegers en Totelaer van plan zijn,” Sloot Lily mee af.
“Wilt u mee helpen?” Voegde Hugo eraan toe.
“Sorry, ik ben een leraar en kan dus niet meehelpen,” Teddy haalde zijn schouders op.
“Dat kunt u wel professor,” zei Lily en begon te glunderen toen ze dacht aan wat haar vader vertelde over de strijders van Perkamentus.
“Marcel Lubbermans is ook een leraar en die zat samen met m'n vader in een club die nog steeds bestaat. Ook Cho Chang die helpt mee,” zei Lily. “En zij beschermen de school ook nog steeds, dus u kunt ook meehelpen,” Voegde ze eraan toe.
“Oké, maar ik help alleen maar om Jeegers en Totelaer te pakken,” zei Teddy en wees ieder met een serieuze blik na. Iedereen knikte en Teddy begon te glimlachen.
“Dan moeten we alleen nog een naam hebben,” Lily keek stralend naar Teddy, omdat hij wou meedoen.
Iedereen zweeg en dacht na over de naam totdat Teddy plotseling opstond.
“Wat dachten jullie van 'Het kwaad bestrijdings team',” zei Teddy.
Iedereen begon te juichen behalve Lily, die staarde bedroefd uit het raam. Lily schoot pas echt uit de slof toen ook Roos er wat over zei.
“De meeste stemmen gelden,” Roos feestte weer mee met de groep.
Met tranen over haar wangen holde Lily de coupé uit en staarde, met beslaande ogen die helemaal nat waren, uit het raam. Waarom vonden ze haar naam niet leuk, zij had tenslotte bedacht een club op te richten. Het liefste wat ze nu wou was ver weg van hier. Niet naar huis, niet de coupé weer in, ze wou helemaal niets meer. En waarom deed Roos zo raar over die naam die Teddy had verzonnen.
Helemaal van streek wist Lily niet meer wat ze deed en holde ze helemaal naar de achterste wagon, misschien kon ze rust vinden bij James. Hij zou vast al klaar zijn met het gesprek en dan zou hij haar vast hartelijk ontvangen. Ze stopte voor zijn coupé en keek naar binnen. Ze zag James en Scorpius zitten. Scorpius was de zoon van Draco en Astoria en deed gemener dan een Zwadderaar ooit te voren had gedaan. Iedereen vond hem achterbaks. Toen zag Lily iets vreemds......

pinda_12 · Geplaatst: Za Aug 02, 2008 19:25

Hier is hoofdstuk 2,
veel leesplezier.

Hoofdstuk 2: Het Ministerie

Wat moest ze doen? Ze had geen idee wat Scorpius aan het doen was, maar James was blijkbaar in groot gevaar. Ze zag ook dat Scorpius met de toverstok op James wees en toen wist ze wat ze moest doen.
Lily stormde de coupé binnen en pakte in haar haast de stok van Scorpius af.
“He, wat moet dat Lily,” Scorpius keek kil uit zijn ogen naar Lily.
“Sorry hoor, maar volgens mij behekste jij James,” Lily stond met haar benen aan de grond genageld en keek kwaad naar Scorpius.
“Lily, je hebt het helemaal mis, zoiets doet hij niet bij mij, ik ben zijn vriend, dat weet je toch,” James probeerde Scorpius te verdedigen, maar ze wist wel beter.
“James, ik heb het zelf gezien, hou je niet voor de domme,” Lily keek bezorgd naar James.
“Je hoort wat hij zei,” Begon Scorpius die zich aan het vervelen was. “Ik deed het niet,” Hij keek weer kil naar Lily.
“Dus Lily je kan weer gaan,” zei James en wuifde haar weg.
Verbaasd liep Lily de coupé weer uit. Voor ze nog iets kon zeggen werd ook de coupédeur achter haar dichtgedaan en stond ze weer op de lang gang van de wagon. De muren waren hier en daar bedekt met een lapje blauw stof, maar het meeste was al gescheurd. Lily liep bedroefd weer terug richting de coupé waar zij zat samen met Roos, Albus en Hugo.
Plotseling bedacht ze dat ze de toverstok van Scorpius nog had. Er zat dus niks anders op dan weer terug te gaan naar de coupé waar James en Scorpius zaten, maar dan zou ze ook meteen een pak slaag krijgen, omdat ze de toverstok van Scorpius had gestolen. Ze bedacht dat het toch maar beter zou zijn dat ze de stok van Scorpius pas terug kon geven als hij het niet zou merken. En wat nou als de anderen het zouden merken dat ze twee toverstokken had? Ze wist niet meer wat ze moest doen. Het was ook te moeilijk om iets te bedenken als je nog maar 11 was, je bent dan nog jong weet nog niet eens een aantal spreuken en dan zit je nu al in een heel conflict met toverstokken.
Lily schoof met een angstige gedachte de coupédeur open en stapte het muffe hok weer in. Ze was bang dat ze het nu al zouden merken en ze begon nog erger te trillen dan dat ze gedaan had toen ze in de andere coupé was bij Scorpius en James.
“Daar heb je Lily,” Fluisterde Roos naar Albus die niet oplette.
“Hey zusje,” riep Albus verbaasd maar ook opgewonden.
“Sorry dat ik zomaar weer binnenval, maar ik heb iets ontdekt,” Begon Lily met een bonzend hart. “Scorpius probeerde James te betoveren en toen ontkende hij het ook nog eens,” Lily stond nu echt te shaken op haar benen en wist niet meer wat er met haar aan de hand was.
“Ik kan dit niet meer,” Lily holde de coupé weer uit en ging onderuit tegen de muur van de gang zitten.
Het was er heel stil en iedereen zat in hun coupé. Zelfs Roos, Albus en Hugo kwamen niet naar buiten om te vragen wat er was. Het luchtte haar heel erg op dat er even niemand kwam. Totdat ze voetstappen hoorde. Het kwam uit de richting waar ze ook vandaan kwam toen ze bij Scorpius en James was geweest. Lily was zachtjes aan het snikken. Waarom brachten ze haar nou in moeilijkheden? Ze had zo'n zin in haar nieuwe school en alle opwinding was plotseling verdwenen, alleen maar door die stok die ze had meegenomen. De voetstappen kwamen dichterbij en stopten voor haar voeten. Lily deed verder geen moeite om ze aan te kijken en dacht dat ze wel weer weg zouden gaan als ze niks zou doen. Toen begon de ander hysterisch te praten.
“Geef mij mijn toverstok terug!” Hij gilde en keek Lily kil aan.
Lily keek nu ook op en zag het gezicht van Scorpius voor zich. Ze werd kwaad en bang tegelijk.
“Alleen als je beloofd dat je James niet meer lastig valt of behekst,” Ze keek nu ook naar zijn vriend die naast hem stond.
“Ik bepaal zelf wel wat ik doe,” zei Scorpius kil
Hij rukte de stok uit de handen van zijn vriend en begon te lachen naar Lily. Lily voelde zich bang worden en stond woedend op.
“J – Je kan me n – niks maken,” zei Lily en wees op Scorpius.
“Dat had je gedacht, ik kan al toveren en jij niet,” Hij keek kil uit zijn ogen naar Lily, maar zij deinsde alleen maar verder achteruit. Ze voelde dat ze de muur naderde en werd nu toch wel heel erg bang. Ze stond nu echt te trillen op haar benen, maar kon niks doen. Sommige mensen die in de coupés zaten kwamen naar buiten en keken naar wat Scorpius zou doen met Lily.
“W – Waarom doe j – je dit?” Lily kon de muur voelen en zakte helemaal in elkaar.
Scorpius wees met zijn stok op Lily en begon woorden te mompelen. Om hen heen stond nu een kring mensen die achteruit geduwd werden door een man rond de twintig jaar.
“Expeliarmus!” riep hij en had zijn toverstok op die van Scorpius gericht.
Trillend zakte Lily nog verder onderuit met de stok van Scorpius nog in haar hand.
“Leg die stok neer,” riep Scorpius nog even hysterisch.
Door de expeliarmus spreuk van de persoon die door de menigte kwam, werd nu de stok van de vriend van Scorpius uit Scorpius handen gerukt.
“Dank je Teddy,” zei Lily en keek in het gezicht van hem.
“Graag gedaan, maar je had toch kunnen vertellen over dat je twee stokken had?” Teddy keek er verbaasd naar.
“Dat is een lang verhaal,” Lily vrolijkte op.
“Vertel het straks maar,” Teddy bood Lily een hand aan en hij hielp haar overeind. “Van wie is die tweede stok eigenlijk?” Vroeg hij er achteraan.
“Van Scorpius. Ik had hem perongelijk meegenomen uit de coupé naar hij zat, omdat hij James probeerde te beheksen,” zei Lily en dacht aan wat er nu zou gebeuren. Ze kreeg weer een angstig gevoel en begon weer te trillen op haar benen.
“Maar je weet toch dat het strafbaar is om andermans toverstok mee te nemen?” Teddy werd een beetje kwaad op Lily.
“Sorry,” zei Lily, maar durfde Teddy niet aan te kijken.
“Het is al goed, alleen het Ministerie komt dan wel op school om jou en Scorpius te ondervragen,” Voegde Teddy eraan toe. “Maar je komt heus niet in Azkaban,” Hij probeerde haar nog een beetje te gerust stellen.
“Wat is er gebeurd?” riep een stem.
“Lily!” riep een andere stem.
Hugo, Roos en Albus kwamen ook om Teddy en haar heen staan.
“Wat is er gebeurd?” Vroeg Albus weer.
“Laat haar maar even, ze is nog een beetje van streek,” Teddy duwde de rest een beetje terug. “Gaat het weer een beetje?” Vroeg Teddy bezorgd.
“Een beetje, laten we teruggaan naar de coupc,” Lily stond met de hulp van de muur op en liep wankelend op haar nog trillende benen achter de anderen aan. Ze liepen de coupé weer in.
“We zijn al bijna bij Zweinstein Lily,” Opgewonden kwam Hugo naast haar zitten. Even bloosde Lily, maar dat verdween snel weer.
“Ik doe mijn gewaad wel vast aan over mijn kleding,” zei Lily en begon ze lachen met de anderen om haar grap.
“Ik zou maar opschieten,” Voegde Roos eraan toe.

De trein kwam tot stilstand en de leerlingen haasten zich naar het perron. De eerstejaars gingen naar een grote lange man die boven iedereen uittorende.
“Eerstejaars hierheen,” riep hij.
“Hagrid!” Schreeuwden Lily en Hugo tegelijk.
Hagrid keek om en glimlachte naar ze. Lily en Hugo holden naar hem toe en omhelsden hem.
“Wacht, we gaan naar het meer, doe niet zo klef,” Hagrid vond het maar niks dat hij met twee kinderen om hem heen de overige leerlingen moest roepen.
Na een tijdje was iedereen er en gingen ze met z'n allen naar het meer. Daar werden ze opgewacht door een man.
“Hagrid weet jij wie dit is?” Vroeg Lily angstig.
“Dit is de Minister van toverkunst,” antwoordde Hagrid fluisterend.
Ze liepen met zijn allen nog een klein stukje verder en stopten bij gammele bootjes die al in het water lagen.
“Zou ik even de aandacht mogen?” riep Hagrid. “De Minister is speciaal, omdat er een wet is overtreden, hier gekomen,” Hij floot een paar keer en het werd stil.
“Ik wou graag Lily Potter spreken, zou dat kunnen?” Vroeg de Minister en keek de groep leerlingen in.
Lily stapte angstig naar voren en Hagrid duwde haar nog een beetje in de richting van de Minister.
Sommige leerlingen begonnen te fluisteren en wezen op haar.
“Iedereen in de bootjes,” riep Hagrid.
Iedereen ging in een bootje zitten en ze vertrokken. Allen Lily en de Minister stonden nog op de wal.
“Ik kreeg een teken dat jij een toverstok had afgepakt van Scorpius, klopt dat?” Vroeg de Minister.
“Ja, meneer,” zei Lily rillend van de kou.
“Zeg maar Romeo,” zei Romeo met een vriendelijke glimlach. “Maar waarom heb je zijn toverstok afgepakt?” Vroeg Romeo er achteraan.
“Hij probeerde mijn broer te beheksen,” zei Lily.
“Oké, maar dat geeft je nog niet het recht om zijn toverstok af te pakken,” zei Romeo met een serieuze blik.
“Sorry, het spijt me ook vreselijk, maar ik wou geen problemen met Scorpius krijgen,” Lily barstte in tranen.
“Het geeft ook niks, maar je moet het niet weer doen,” Romeo probeerde Lily een beetje te sussen. “Ga maar gauw mee naar Zweinstein,” zei Romeo en duwde haar mee naar het laatste bootje.
Toen ook zij en Romeo aan de andere kant van de oever waren, sloot Lily zich weer bij de groep en verdween Romeo in het niets......

pinda_12 · Geplaatst: Di Aug 05, 2008 9:42

Hier is hoofdstuk 3. Wink

Hoofdstuk 3: De sorteer-ceremonie

Ze volgden Hagrid nog een tijdje en kwamen uit bij de ingang van hun nieuwe school Zweinstein.
“We gaan nu naar binnen, daar moeten jullie de eerste deur rechts gaan, daar zien jullie een man die jullie naar binnen leid,” Hagrid liep weg en er werd druk gepraat over wie de deur zou open maken.
Uiteindelijk deed een meisje met kort zwart haar de deur open, ze was nogal verlegen en zij ook niets toen ze naar binnen liep. Aan de rechterkant zagen ze inderdaad een gang die naar de professor leed. Deze stond al een tijdje te wachten en begon zich al een beetje te vervelen. Hij vloekte toen hij ze zag aankomen.
“Jullie zijn laat!” Blafte hij, we hadden al kunnen beginnen.
Lily voelde een schok. Ze hadden natuurlijk op haar moeten wachten voordat ze naar de professor konden gaan.
“Genoeg. Stilte!” De professor was helemaal uit zijn humeur en keek de leerlingen tamelijk boos aan. Het werd stil.
“Welkom eerstejaars op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Ik ben prof. Malfidus. Ik geef de les Toverdranken en ben ook afdelingshoofd van Zwadderich. Zodadelijk als we deze trappen in een nette rij van twee gepasseerd zijn, gaan we op mijn teken naar de Grote Zaal waar de Sorteer-ceremonie zal plaatsvinden. Jullie worden verdeeld over de 4 afdelingen: Huffelpuf, Ravenklauw, Griffoendor en Zwadderich. De leerlingen die in dezelfde afdeling zitten als jij, zullen tevens je familie, vrienden en kamergenoten zijn. Je afdeling kan punten verdienen of verliezen: voor goede daden komen er punten bij, voor slecht gedrag en een overtreding van de regels gaan er punten af. Oké, genoeg informatie. Volg mij, eerstejaars!” Verveeld liep professor Malfidus voor hen uit een zaal in.
“Dit is de grote zaal,” Fluisterde hij naar de nieuwelingen. “Blijf hier maar staan.” De leerlingen gehoorzaamde en bleven daar staan. De professor liep naar voren en begon te vertellen.
Lily zag dat er vier grote tafels waren, iedere leerling die aan dezelfde tafel zat had hetzelfde gewaad aan, dat zouden dan de afdelings tafels moeten zijn. Verder zag Lily nog een opstapje waar professor Malfidus op liep, hij knikte naar een professor die achter aan de tafel zat en fluisterde iets naar hem. Dat moest dan de leraren tafel zijn wist Lily. Toen begon een professor te praten.
“Welkom op Zweinstein, eerstejaars,” zei de professor wiens haar al een beetje aan het grijzen was. “Ik ben professor Anderling, het hoofd van Zweinstein,”
“En nou geef ik professor Malfidus het woord om de eerstejaars in te delen,” professor Malfidus fluisterde wat in het oor van professor Anderling.
“Sorry, hier komt het sorteerlied,” Anderling zette een hoed op de kruk die er stond en ging weer achter het bureautje staan.
De hele school wachtte met ingehouden adem wat er zou gaan gebeuren. Toen ging er een mond in de hoed open en begon deze te zingen.

Heel lang geleê – Ik was nog jong,
En Zweinstein slechts in aanbouw,
Dachten de stichters van onze school:
Wij blijven elkaar voorgoed trouw.
En met één doel in het leven,
Komen tot de beste toverschool,
Om hun kennis door te geven...

De sorteerhoed bleef maar doorzingen, hij hield maar niet op. Hoelang was hij al bezig. Lily had geen idee. Vijf minuten? Tien minuten?
Uiteindelijk kon ze haar gedachten er niet meer bij houden, het duurde voor haar veels te lang. Totdat...
We moeten de handen ineen slaan,
Anders gaan van binnenuit stuk:
Genoeg gezongen en gewaarschuwd voor nu...
Het sorteren begint; veel geluk!

Lily klapte met de rest mee, dit was volgens haar, ook al was dit schooljaar nog maar net begonnen, het langste schoollied dat ze ooit zou horen.
Toen kwam professor Malfidus naar voren en begon namen op te lezen die naar voren moesten komen. Lily hoopte vurig dat zij niet de eerste hoefde te zijn en bleef met gekruiste vingers staan en met haar ogen dicht.
“Finn, Chase,” riep hij.
Een jongen met bruin haar tot iets boven zijn schouders liep naar voren. Hij ging op de kruk zitten en de sorteerhoed werd bij hem opgedaan. Vrijwel meteen riep deze hoed 'Griffoendor' en de jongen liep naar de juichende tafel.
“Malfidus, Scorpius,” riep hij nu.
Een grijnzende Malfidus liep naar voren, zijn strak naar achter gekamde, blonde haar wapperde een klein beetje mee.
Scorpius zat nog niet eens op de kruk met de sorteerhoed op zijn hoofd of er werd al Zwadderich geroepen. De professor fluisterde iets in zijn oor en Scorpius lachte kil de zaal in. Aan de tafel van Zwadderich klonk veel gejuich en Scorpius ging daar zitten.
“Pittsburgh, Davin,” riep professor Malfidus nu.
Een lange slungelige jongen stapte naar voren en ging op de kruk zitten.
“Zet de hoed zelf maar op,” Blafte professor Malfidus in zijn oor.
Lily zag dat hij tranen in zijn ogen kreeg, maar het hinderde hem niets. Voorzichtig zette hij de hoed op zijn hoofd. Het duurde even, maar ook deze keer riep de hoed Griffoendor. Davin ging ook aan de Griffoendor tafel zitten en werd omhelst door Chase.
“Potter, Lily,” riep professor Malfidus nu.
Het werd doodstil in de grote zaal en Lily liep naar voren. Ze had niet verwacht dat iemand er wat van had gemerkt dat zij een toverstok had afgepakt. Ze hoopte echter dat ze niet zou worden uitgelachen als er Huffelpuf uitkwam. Lily werd bang en ging op de kruk zitten. Professor Malfidus zette haar de hoed op en er begon een stemmetje in haar hoofd te praten.
“Zo, dus jij hebt twee ouders die in Griffoendor hebben gezeten, dan weet ik al waar je komt, GRIFFOENDOR,” riep de hoed. Lily keek stralend naar de tafel waar Roos, Albus en James zaten.
De juichende tafel was zo blij dat er zoveel nieuwelingen bij hen aan tafel kwamen zitten dat dit gejuich nog harder was dan hiervoor.
Lily werd omhelst door Chase en Davin die zich meteen voorstelden.
“Ik ben Chase,” riep de jongen met het bruine haar boven het geluid uit.
“En ik ben Davin,” riep de slungelige jongen.
“Ik ben Lily,” zei Lily en glimlachte even naar beide jongens.
Het gejuich was gestopt en iedereen lette weer op wat er nu ging gebeuren, er stonden niet veel leerlingen meer.
“Shelton, Casy” Het meisje wat zo straks de deur open deed liep verlegen naar voren en ging op de kruk zitten. Het duurde niet lang of de hoed riep Huffelpuf. Het meisje was dolblij en ging aan de juichende tafel zitten.
“Weasley, Hugo,” riep de professor.
Hugo kwam schuifelend naar voren en keek naar de kruk waar hij op moest zitten. Hij ging erop zitten en de hoed werd bij hem op gedaan. Met maar een tikje riep de hoed al Griffoendor en een nog groter gejuich dan bij Lily steeg op vanaf die tafel.
En nu was het feesten geblazen, alle leerlingen waren opgenoemd en Anderling had het laatste woord gedaan.

pinda_12 · Geplaatst: Do Aug 07, 2008 8:34

Hier is weer een hoofdstuk Wink

Hoofdstuk 4: Zwerkbal try-outs

Lily zat nu al een week op school en begon al te wennen aan de vroege les tijden, het lekkere, dure ontbijt en de ruzies van de boven bouwers.
Ondertussen zat Lily aan haar huiswerk in de grote zaal. Ze wist maar niks te verzinnen over 'de geschiedenis van Zweinstein', dat was voor een opstel geschiedenis van de toverkunst.
“Hugo, weet jij al iets voor je opstel,” Lily keek naar haar lege vel perkament. “Ik kan dus echt niks verzinnen om mee te beginnen,”
“Nee, ik heb ook nog niks,” Hugo sloeg zijn ogen neer en keek ook naar zijn lege vel perkament.
Opeens sprong Hugo op en rende gehaast de grote zaal uit.
“Hugo! Wacht!” riep Lily naar Hugo.
Toen viel haar blik op de jongens die net de grote zaal in waren gekomen. Het waren Chase en Davin, ze hingen bijna om de minuut om haar heen en Lily werd er af en toe wel een beetje flauw van. Ze mochten dan wel aantrekkelijk zijn, maar ze waren ook wel eens irritant. Het probleem was dat ze vaak grapjes maakten over haar. Lily vond het meestal niet zo erg, maar soms gingen ze toch wel een beetje te ver. Ook zaten beide jongens bij haar in de afdeling dus had ze in de leerlingenkamer ook niet veel rust.
“Hey Lily,” Chase kwam met een vrolijke lach naar haar toe.
“Ga weg, je ziet toch dat ik het druk heb,” Lily keek beide jongens kwaad aan.
“Laten wij je helpen,” Davin ging naast Lily aan de tafel zitten en sloeg een arm om haar heen. Meteen werd deze weggeduwd door Lily. Kwaad stond ze op en liep met grote passen de grote zaal uit.
Ze konden haar ook geen minuut alleen laten. Lily was helemaal over de rooie dat ze niet eens zag dat er een meisje voor haar liep. Prompt botste ze tegen haar op.
“O, euh... Sorry,” zei Lily en keek schuldig naar het meisje waar ze tegenop was gebotst.
“Geeft niks hoor,” antwoordde het meisje verlegen.
Lily keek haar nog eens goed aan. Het zwarte korte haar van het meisje herkende ze en dacht weer terug aan de dag dat ze op Zweinstein aankwamen.

Flashback
“We gaan nu naar binnen, daar moeten jullie de eerste deur rechts gaan, daar zien jullie een man die jullie naar binnen leid,” Hagrid liep weg en er werd druk gepraat over wie de deur zou open maken.
Uiteindelijk deed een meisje met kort zwart haar de deur open, ze was nogal verlegen en zij ook niets toen ze naar binnen liep.

“Shelton, Casy” Het meisje wat zo straks de deur open deed liep verlegen naar voren en ging op de kruk zitten. Het duurde niet lang of de hoed riep Huffelpuf. Het meisje was dolblij en ging aan de juichende tafel zitten.

Lily schrok op uit haar gedachten en wist opeens weer wie het was.
“Ben jij niet dat meisje dat de deur opendeed?” vroeg Lily aan haar.
“Ja, dat was ik.” Ze begon zich al wat veiliger te voelen bij Lily en glimlachte flauwtjes naar haar.
“Ik ben Lily,” zei Lily en gaf haar een hand om op te staan.
“Bedankt, ik ben Casy,” zei het meisje. “Heb je al gehoord dat ook eerstejaars mee kunnen doen met de zwerkbal tryouts?”
Ze liepen met z'n tweeën naar de eiken deur om naar buiten te gaan.
“Laten we gaan kijken of mijn broers meedoen,” Lily keek naar Casy en zijn gaf een goedkeurend kniks.
Eindelijk had Lily een vriendin gevonden. Ze zat dan wel in Huffelpuf, maar dat hinderden haar en Casy niet.
Lily schoof de eiken deur open en de ijzige wind van Oktober blies naar binnen. Het was nu al een stuk kouder geworden nadat ze vertrokken vanaf perron 93/4.
“Weet jij waar het Zwerkbalveld is?” vroeg Lily aan Casy die haar jas goed vasthield.
“Ja, we moeten straks rechts om er naar binnen te kunnen gaan,” Het verbaasde Lily dat Casy zoveel van zwerkbal afwist.
“Hoe kan het dat jij er zoveel vanaf weet?” vroeg met haar poes lieve stem.
“Mijn broer die zit hier al 3 jaar en is nu begonnen met z'n 4e jaar,” Casy keek naar de grond.
“Je hoeft je er niet voor te schamen hoor,” zei Lily en glimlachte naar haar.
Casy en Lily kwamen aan op een groot veld. Aan de ene kant zag je drie, gouden palen en aan de andere kant ook. Middenin stonden allemaal leerlingen met hun bezemsteel in hun handen.
“Hoe wordt zwerkbal eigenlijk gespeeld?” vroeg Lily die naar de leerlingen keek. Haar vader en moeder hadden haar nooit verhalen over deze sport verteld en ze wist dus ook niet waarom het op hun school werd gespeeld.
“Het is simpel te spelen. Je hebt drie jagers, twee drijvers, één wachter en één zoeker,” zei Casy.
“Maar wat doen die spelers dan?” vroeg Lily en keek Casy aan met haar bruine puppy-eyes.
“De jagers proberen punten te scoren door de slurk,” Casy wees op een bruine bal die nog in de kist zat, “door de gouden ringen te gooien.”
Lily begon het te begrijpen, maar snapte het nog niet helemaal.
“En waarvoor zijn de blauwe ballen die ons bijna raken,” vroeg ze en ontweek weer een bal die op haar afkwam.
“Dat zijn beukers. Drijvers proberen deze ballen naar de tegenstanders te slaan om die van hun bezem af te halen,” zei Casy en ontweek ook een beuker die op haar afkwam.
Lily zag dat James opsteeg samen met Albus die ook bij het team wilde komen.
“En waarvoor is die laatste bal?” Lily wees op een klein goud kleurig balletje dat in de lucht zweefde.
“Dat is de snaai, het spel eindigt als de zoeker de snaai vangt.” Ze keken beide naar de try-outs die zo meteen zouden starten. Lily zag dat James en Albus aan het warm spelen waren. Ze gooiden met de slurk naar elkaar en probeerden bij een van de jongens te scoren die blijkbaar oefende voor wachter. Lily vond het leuk om te zien dat ze zo fanatiek bezig waren en dat James niet dacht dat hij nu naar Scorpius moest gaan.
Een vrouw met grijs haar kwam het veld opgelopen. Er zaten nu al wat meer leerlingen van Griffoendor op de tribunes. Ook zag Lily, Chase en Davin zitten. Gelukkig dat ze haar niet zagen anders moest ze maken dat ze weg kwam, want ze wilde niet weer een arm van Davin om haar heen.
De try-outs waren inmiddels al begonnen en James ging er vandoor met de slurk. Hij passte de slurk naar Albus en Albus passte hem naar een meisje die in het midden naar voren vloog. Het meisje was ongeveer een vierde jaars, ze had blond lang haar dat iets over haar schouders viel. Ze zag er knap uit en blijkbaar viel James op haar, want hij deed niets meer toen ze de bal naar hem paste.
“Wat deed je nou,” werd er over het veld geschreeuwd. Het meisje was bij James aangekomen en hij begon weer op te letten. James maakte een gebaar van dat het hem speet.
De slurk werd voor de tweede keer de lucht in gegooid en Albus bing de bal op. Hij passte hem naar James en hij passte de bal naar het meisje. Dit keer lette James wel op en ving de bal handig toen ze hem terug gooide. James passte de bal weer naar Albus en Albus scoorde bij de wachter die al een tijdje in het doel stond.
“Go James, go Albus,” riepen Lily en Casy over het veld. Joelend en gierend van de lach keken ze hoe Albus en James hun gezichten omdraaiden naar de kant van de tribune waar zij zaten. Ook zij begonnen te lachen en wezen vol trots op henzelf dat ze dit mochten doen. Ze waren ook zulke helden. Lily lachte bij deze gedachte en bedacht ook dat ze dat eigenlijk helemaal niet waren. Ze zaten nu al bijna drie jaar in hetzelfde team.
“Laten we gaan,” vroeg Lily. Ze was moe geworden van al het kijken en wou graag uitrusten in de leerlingenkamer.
“Oké, is goed,” antwoordde Casy en stond samen met Lily op. Beide meiden keken nog een keer om en zagen dat James en Albus nog steeds aandacht stonden te trekken.
“Wat een jongens he?” zei Lily.
Lily begon te lachen om wat ze zei, maar Casy grijnsde alleen maar.
“Je bent toch niet verliefd op Albus of James?” Een kleine grimas verscheen op het gezicht van Lily.
“Nee, ik vond het alleen niet zo grappig,” antwoordde Casy.
Ze liepen naar binnen en gingen elk een kant uit toen ze in de hal stonden.
“Tot morgen!” riep Lily naar Casy die vlug richting de keukens rende.
Lily haastte zich de trap op. Ze had nog helemaal geen opstel en ze moest het morgen al inleveren. In paniek holde ze de wenteltrap op naar de leerlingenkamer, riep het wachtwoord en ging door het portretgat naar binnen.

pinda_12 · Geplaatst: Do Aug 07, 2008 16:19

hier is een nieuw stukje, overmorgen komt waarschijnlijk het laatste hoofdstuk.

Hoofdstuk 5: Flashback: Die avond

Het was inmiddels kerstvakantie en Lily ging samen met haar broers in de Zweinsteinexpress naar huis.
“Wat heb jij beleefd?” vroeg Lily aan James.
“Ik zit bij het Zwerkbalteam.” Een flauwe glimlach verscheen op zijn gezicht.
Lily had al zo'n vermoeden en was ook niet verbaasd dat hij bij het team zou zitten.
“Zit jij ook bij het team Albus?” vroeg Lily aan Albus die uit het raam staarde.
“Ja, ik zit er ook bij,” zei hij nors.
“Wat is er met je,” Ze zag dat hij ergens verdriet om had.
“Niks hoor, ik ben gewoon humeurig vandaag, dat is alles.” Hij keek weer uit het raam.

's Avonds laat kwamen ze aan op perron 93/4. Harry en Ginny stonden de trein al op te wachten en waren blij dat ze hen weer zouden zien. Lily had al een hoop beleefd op Zweinstein en wilde zo snel mogelijk nog meer beleven.
“Hey Mam! Pap!” riep Lily en rende in de armen van haar vader, die haar optilde.
“Dag schat,” zei Harry.
Albus en James kwamen ook de trein uit en renden ook naar de rest toe.
“Waarom kon je niet op ons wachten.” Lily zag dat Albus nog steeds boos op iemand was, maar niemand wist waarom of op wie.
“Albus, vertel eens wat er aan de hand is, je lijkt wel een tomaat, zo boos ben je.” Ginny kwam naast hem staan en sloeg een arm om hem heen, maar Albus sloeg hem net zo snel weer terug.
“Ik hoef jullie hulp niet!” schreeuwde hij over het perron. Zijn stem galde over het perron en iedereen luisterde of keek op.
“Oké, oké, rustig aan Albus.” James schrok van zijn plotselinge woede.
De familie Potter verdween door de muur en ze kwamen weer op Kings Cross. Ze liepen met z'n allen naar de dreuzel auto, gingen erin zitten en reden weg.

Ginny deed de voordeur van hun huis open en de drie kinderen renden naar binnen en ploften neer op de banken in de woonkamer.
“Wie heeft er zin in een koekje?” vroeg Harry aan ze.
“Nee, eet ze zelf maar op,” zeiden Lily en James in koor. Ze keken elkaar aan en gierden het uit van de lach.
“Ik vertel een verhaal.” Harry kwam ook op de bank zitten en dacht na over welk verhaal hij zou vertellen.
“We willen graag een verhaal over vroeger horen,” riep Lily.
Ook James stemde in, maar Albus was nog steeds even boos als op het perron.
“Weet je nog een verhaal over je moeder en vader?” vroeg Lily en ging voor het verhaal dichterbij haar vader zitten.
“Ik weet nog wel dat Sirius mij vertelde dat mijn moeder, mijn vader niet aantrekkelijk vond en later wel,” zei Harry en dacht er goed overna.
“Ik vertel het verhaal wel,” zei Harry na een paar minuten te hebben nagedacht.
“Het begon allemaal toen....”

Flashback

De Marauders liepen zelfverzekerd de Grote Zaal binnen, tot ze merkten dat elke leerling, welke afdeling dan ook, hun toe begon te juichen.
James en Sirius keken elkaar verwaand aan, totdat Remus iets naar hun fluisterde.
‘Jongens, volgens mij lachen ze ons uit.’
‘Nee joh. Ze zijn gewoon eindelijk tot de ontdekking gekomen hoe knap we wel niet zijn.’
‘Dat wisten ze al hoor, Sluipvoet.’
Lily kwam vrolijk aan gelopen met een enorme spiegel, zodat de Marauders zichzelf goed konden zien.
‘Zie je wel, Maanling. Zelfs Lily vind ons nu knap!’ fluisterde Sirius naar Remus.
James keek zelfvoldaan tot hij in de spiegel keek. Hij slaakte een gilletje.
De rest keek hem grijnzend aan. Lily had James weer eens wat geflikt.
Maar toen keken ze zelf ook in de spiegel. Sirius deinsde achteruit, Peter staarde ongelovig naar de spiegel en Remus keek naar zijn kleren, naar de spiegel en weer terug. Tenslotte keek hij verbaasd naar Lily. ‘Ons allemaal?’
‘ROZE?’ schreeuwde James door Remus heen.
‘Ik móét me omkleden!’ riep Sirius in paniek.
‘Dat zal niet helpen.’ antwoordde Lily zangerig.
‘Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?’ vroeg Remus met half dichtgeknepen ogen.
‘Wilskracht.’ zei Lily, voor ze weer bij haar vriendinnen ging zitten.
Sirius, James, Remus en Peter lieten zich de eerste paar uur niet meer zien.

“Lily mocht James niet, daarom deed ze dit,” zei Harry.
Lily, James en Albus lachten alle drie.
“Ik kan er nu ook wel om lachen,” grijnsde Albus.
“Wat was je probleem dan?” vroeg Ginny die net uit de keuken kwam.
“Dat kan ik nu zelf wel oplossen.” Albus keek weer trots naar de anderen.
“Zo ken ik m'n jongen weer,” Harry keek naar Albus en Albus grijnsde terug naar hem.

Het was de dag voordat ze weer naar Zweinstein zouden gaan en Lily had het thuis helemaal gehad. Ze moest hier allemaal klusjes doen, zoals de afwas of ze moest haar moeder helpen met koken. Ze was liever op Zweinstein gebleven, maar dan had ze het verhaal over haar oma ook niet gehoord. Ach ja, het werd tijd dat Davin erachter kwam dat zij hem leuk vond. Eigenlijk vond ze Chase helemaal niet leuk, omdat hij die grappen verzon. Davin heeft zich verontschuldigt.
“Pap?” vroeg Lily en liep naar haar vader toe.
“Wat is er Lily.” Harry keek op van zijn rol perkament.
“Hoe zijn opa en oma verliefd geworden op elkaar?” Ze keek haar vader met puppy-eyes aan. Harry kon dit niet negeren en glimlachte naar haar.
“Ik zal het je vertellen,” zei hij.
“Uiteindelijk toen James en de rest er genoeg van hadden om haar te plagen, en Lily dus ook stopte met plagen, werden ze verliefd op elkaar. Eigenlijk vonden ze elkaar al tijden leuk, maar durfden ze het niet te zeggen. Dat heeft Sirius me ooit verteld,” zei Harry en dacht weer terug aan het verhaal.
“Dank je pap,” zei Lily en verdween naar de keuken om haar moeder te helpen met het koken van het avondeten.
“Mam?” vroeg Lily onder het snijden van de komkommer.
“Ja schat,” zei Ginny tegen haar.
“Hoe werd jij verliefd op papa?” Lily keek haar moeder aan.
“Ik weet niet, het was gewoon een gevoel,” zei haar moeder. Ook zij dacht terug aan de tijd dat zij op Zweinstein zat.
“Dank je mam,” zei Lily en ze ging weer verder met snijden.

pinda_12 · Geplaatst: Za Aug 09, 2008 11:29

Ten eerste wil ik amytjuuuh bedanken voor het beta readen van hoofdstuk 5 en 6. Ten tweede wil ik Pumpkinsoup bedanken voor het readen van hoofdstuk 1, 2, 3, 4. Bedankt allemaal die dit verhaal hebben gevolgd en gelezen, ik hoop dat jullie het leuk vonden, maar hier komtie dan. Hoofdstuk 6. Hierin kun je lezen hoe het afloopt met Lily, James, Albus en natuurlijk de jongens Chase en Davin. (Meer Davin dan Chase xD)

Hoofdstuk 6: De waarheid achterhaald

Lily was weer op school aangekomen en keek naar buiten door het raam dat naast haar bed was gebouwd.
“Lily!” Opgewonden kwam er een meisje binnen lopen. Met een ruk draaide Lily zich om.
“Wat is er?” vroeg ze verbaasd.
“Er is iets aan de hand in de grote zaal!” Het meisje schreeuwde nog steeds.
“Wat dan?” Lily keek het meisje geschrokken aan. “Toch niet iets met m'n broers?”
Lily was nu opgestaan en stond naast het meisje.
“James vecht met Scorpius!” Het meisje was nu aan het gillen. Lily moest haar oren dichtknijpen als ze niet doof wou worden.
“Kom, we moeten er snel heen!” Lily moest schreeuwen om boven het geluid van de stem van het meisje te komen.
“Ik blijf hier,” zei het meisje in paniek.
“Ik ga.” Lily rende de slaapzaal uit, daarna de leerlingenkamer uit en toen ging ze op weg naar de grote zaal. Wat was James wel ooit aan het doen? Hij had vast een goede reden om dit te doen. In ieder geval was het Scorpius en niet Albus. Ze lachte er een beetje om, maar dacht toen weer serieus na. Scorpius zou vast een sectumsempra vloek gebruiken om James te vervloeken. Lily begon sneller te rennen en kwam hijgend aan bij de grote zaal.
“Wat is hier aan de hand?” vroeg Lily aan Casy die er ook stond te kijken.
“James is aan het winnen van Scorpius,” zei ze fluisterend.
“Waarom vechten ze eigenlijk?” vroeg Lily. “Ze waren namelijk de dikste maatjes.”
“Ik weet het niet.” Casy richtte haar oog weer op het gevecht, ook Lily ging ernaar kijken totdat iemand haar vast pakte.
“Boe!” riep een jongens stem achter haar.
“Davin!” Lily kon er wel om lachen. Ze had veel lol met Davin en hij vond het ook leuk om lol met haar te hebben. Toen keken Lily en Davin elkaar recht in de ogen. Ze waren beide zo diep in gedachten verzonken dat ze het lawaai om hen heen niet hoorden. Langzaam gingen hun hoofden naar elkaar toe. Beide hoofden gingen nog iets meer naar elkaar toe.
Plotseling schrokken ze op uit hun gedachten toen Casy Lily aantikte.
“Wat vind jij van d - ,” Ze keek naar Davin die vlak voor Lily stond.
“Wat?,” vroeg Lily.
“Sorry.” Casy keek even naar Lily en grinnikte zachtjes.
“Geeft niks,” zei Lily glimlachend. Casy keek weer naar de wedstrijd tussen James en Scorpius.
“Volgens mij vind je mij leuk,” zei Davin en wees op zichzelf.
“Eigenlijk wel,” zei Lily verlegen.
“Kom, ik weet een leuk plekje buiten.” Davin pakte haar hand vast en trok haar mee de grote zaal uit.
“Waar dan?” vroeg Lily met een nieuwsgierig stemmetje.
“Dat zul je wel zien.” Davin keek haar geheimzinnig aan.
Ze verdwenen door de eiken deur naar buiten en gingen richting het verboden bos. Lily moest moeite doen om niet te nieuwsgierig te worden en liet zich daarom mee trekken door Davin.
“Hier is het,” zei Davin enige tijd later. Ze waren een klein stukje voorbij het huis van Hagrid en ze zaten nu op een bankje.
“Hier zijn we samen, zonder anderen. Niemand zal ons hier storen.” Davins gezicht ging iets naar dat van Lily toe. Het was een mooie droom dacht Lily en kneep zichzelf in haar arm.
“Au...” gilde Lily. Ze had zich een beetje te hard geknepen. Blijkbaar was het geen droom. Davins hoofd ging verbaasd terug.
“Wat is er?” vroeg hij vol medelijden.
“Sorry, ik dacht dat het een droom was,” grijnsde Lily.
“Natuurlijk is het echt, waarom niet?” vroeg Davin.
“Sorry dat dacht ik,” zei Lily schuldig.
“Het geeft niet.” Davin keek haar met een grijns aan.
Opnieuw boog Davin zich over Lily heen en ze zoenden elkaar. Het duurde wel een eeuwigheid voor Lily, maar het waren maar een paar minuten.
“Hebben we nu verkering?” vroeg Lily verbaasd.
“Ja, ik denk het wel.” Davin wreef over zijn achterhoofd en keek haar glimlachend aan. Ze gaven elkaar nog een klein kusje. Toen viel hun oog op een vrouw die iets verder lag.
“Wie is dat?” vroeg Lily en keek Davin aan.
“Laten we er heen gaan.” Davin stond op en liep naar de vrouw toe. Ook Lily kwam naar hem toe. Wie zou dat zijn? Ze lijkt veel op de beschrijving van de vrouw die wordt vermist.
“Is het misschien die vrouw die wordt vermist?” Lily keek naar het gehavende lichaam.
“Het zou kunnen,” antwoordde Davin.
“Laten we het schoolhoofd er bij halen,” zei Lily. Ze liep al een beetje weg bij Davin.
“WACHT OP MIJ!” gilde Davin naar Lily. Lily glimlachte en draaide zich om.
“WAAROM GIL JE, JE KAN OOK GEWOON ROEPEN!” schreeuwde Lily lachend terug.
“Waarom gil jij dan?” vroeg Davin grijnzend aan haar. Lily was met stomheid geslagen. Niemand kon haar stil krijgen, behalve Davin, hij heeft het net laten zien. Lily was nog verliefder geworden en rende weer terug.
“Jij bent zeker de grappigste thuis.” Lily lachte en keek naar Davin.
“Ja dat kun je wel zeggen.” Davin sloeg een arm om Lily heen en ze verdwenen weer naar binnen.

Een paar uur later kwamen Davin, Lily en het schoolhoofd naar buiten. Ze waren gevolgd door de menigte die in de grote zaal waren kijken bij het gevecht.
“Het lijk lag ongeveer daar.” Davin wees naar het lichaam wat op de grond lag.
“Het is inderdaad het lichaam,” zei het schoolhoofd en hij bestudeerde het lichaam aandachtig.
“Volgens mij komt er een goed eind aan dit schooljaar. De moorden worden opgelost en volgens mij worden die Totelaer en Jeegers ook weer gevangen,” zei Lily die vlak bij Davin stond.
“Dat denk ik ook,” zei Davin.
Dat mijn eerste jaar zo geweldig kon zijn, dacht Lily. Waarom kon het niet elk jaar hetzelfde zijn? Zo bedacht Lily nog meer van die rare dingen. Ze kon haar aandacht er niet meer bij houden. Ze droomde helemaal weg en bedacht zelfs hoe Davin en zij zouden gaan trouwen.
“LILY!” Lily schrok op uit haar gedachten en keek in de gezichten van Albus en James.
“Ja?” zei ze niets vermoedend.
“Goed dat je deze zaak hebt opgelost.” Trots keken Albus en James naar Lily, “Je bent nu officieel lid van onze 'vecht tegen het kwaad' club.”
“Wat? We hadden toch een ander clubje?” Lily keek de jongens verbaasd aan.
“Nee, dat hadden we om je te testen gedaan,” zeiden James en Albus in koor.
“O,” antwoordde Lily, “maar toch wel cool,”
Lily was helemaal blij nadat ze dat had gehoord. Ze wou natuurlijk bij die club en ze wou ook graag vechten tegen het kwaad. Haar schooljaar was helemaal compleet. Er hoefde niks meer aan te veranderen. Eind goed, al goed voor haar.