Poll :: Wat vind je ervan? |
Uitmuntend |
|
35% |
[ 6 ] |
Boven verwachting |
|
29% |
[ 5 ] |
Acceptabel |
|
23% |
[ 4 ] |
Slecht |
|
0% |
[ 0 ] |
Dieptreurig |
|
0% |
[ 0 ] |
Zwakzinnig |
|
11% |
[ 2 ] |
|
Totaal aantal stemmen : 17 |
|
Auteur |
Bericht |
Sweet14
1e jaars
Verdiend:
81 Sikkels
|
Geplaatst:
Ma Mei 26, 2008 16:55 |
|
Hello!
Mischien hebben sommige mensen mijn laatste verhaal gelezen (Draco en Yeesha voor elkaar?) er stond daar in dat ik niet meer verder ging schrijven en dat het niets voor mij was blablabla...
Nou, bij nader inzien, was dat toch allemaal niet zo een goed idee, want nu ik pheifer heb ben ik vaak thuis en uit verveling was ik een verhaal aan het schrijven.
Ik wou eerst een vooraadje hebben, maar nu ik op het forum had gelezen dat het Harrypotterforum over 7 maanden sluit(waar ik heel erg van baal), kreeg ik het idee dat als ik het nu niet zou posten nooit gepost zou worden.
(ik heb nu dus geen vooraad en het fuurt best wel lang voordat ik weer post enzo)
Dus hierbij open ik een nieuw topic!
Maargoed, na dit hele verhaal komt hier de proloog:
Enjoy!
(P.S. Tips en reacties zijn altijd welkom )
Proloog
‘Gisteren, vandaag, morgen en overmorgen. Elke dag van mijn leven wordt slechter! Dus elke dag van mijn leven is de rotste dag van mijn leven!’ Zeurde Amy.
‘Mam, JIJ kan er wat aan doen! Ik niet, ik ben geen heks, echt niet! Ik zweer het. Ik heb nog nooit getoverd!’ Ging ze verder, bij elk woord werd ze bozer
‘Jij en pap willen altijd maar dat ik hetzelfde als jullie ben, maar dat ben ik NIET!’ riep Amy uit ‘Hoor je me goed, dat ben ik NIET!’
Ze stormde naar kamer en liet zich op bed vallen. Waarom ik, altijd ik. Ik wil niet zwijnenstal, dacht ze in zichzelf. Ik wil over 2 jaar gewoon naar de middelbare school. En bij mijn vrienden blijven.
Er gleed een traan over haar wang. Ze had nooit geaccepteerd dat haar ouders heks en tovenaar waren. Ze wou gewoon zijn. Net zoals alle andere kinderen. Waarschijnlijk zaten er alleen maar nerdjes op zwijnenstal.
Er gleed nog een traan over haar wang. Morgen moest ze al naar dat krot. Ze had al een stokje gekregen, een kat, die ze lelijk vond, en allemaal zware boeken met mongoolische betitelingen. Zoals: De Geschiedenis van de toverkunst. Ze had de rest van de boeken geen blik waardig gegund, ook al had haar moeder gezegd dat ze er even in moest kijken.
‘Je zult het er leuk vinden!’ had haar moeder gezegd. Hmpf.. als ze dacht om haar vrienden in de steek te laten en naar een krot te moeten leuk vinden had ze het goed mis… |
_________________ *Dromen zijn bedrog*
Laatst aangepast door Sweet14 op Do Jul 03, 2008 14:12; in totaal 2 keer bewerkt |
|
|
|
Sweet14
1e jaars
Verdiend:
81 Sikkels
|
Geplaatst:
Di Mei 27, 2008 14:12 |
|
Hey!
Ballerina girl bedank voor je reactie:)
Ik heb nog even door geschreven en hiet komt het eerste hoofdstuk, ik hoop dat ik er nu wat meer duidelijkheid in kan brengen.
Oja, ik vind mensen nog al vaag die bijvoorbeeld Zwakzinnig stemmen en niks van zich laten horen, stuur mij dan in ieder geval nog een PB om te laten weten wat je er vaag of dom aan vindt.
Hier hbe ik ook niks aan
Maargoed: hier het volgende stukje!
6 jaar later
‘Juffrouw Baker, opletten!’ riep Professor Anderling.
Amy hief sloom haar hoofd op ‘Is goed Professor’
Ze keek weer naar haar schrift en ging verder met haar priegeltekeningetjes, die op een Zwerkbalveld met mensjes die dachten dat ze goed zijn. Zoals Malfidus, Korzel, Kwast en ga zo maar door.
‘Juffrouw Baker! 10 punten aftrek voor Zwadderich!’ Zei Professor Anderling streng.
Achter haar rug maakte Patty Park een grommend geluidje, zodat ze nog meer op een varken leek dan gewoonlijk. Korzel en Kwast knakten met hun vingers, een geluidje dat Amy blijkbaar angst moet opjagen.
Ze lachte in zichzelf. Waarom, vroeg ze zich af, waarom denken ze nou allemaal dat ze zo knap en goed zijn?
De bel ging. Amy stond op en gooide haar boek in haar tas.
Achter haar hoorde ze iemand kuchen.
Ze deed net alsof ze het niet hoorde en gooide haar potje met inkt en haar ganzenveer in haar tas.
‘Juffrouw Baker, kan ik u even spreken?’ ze hoorde de snerende stem van Sneep.
De meest gehate leraar door haar. Ze mocht Anderling nog het meest, wat je niet van veel Zwadderaars kan verwachten.
‘Loopt u mee?’ Zei Sneep.
Blijkbaar verwachte hij dat Amy niks zou zeggen, want hij draaide zich om en liep weg.
Ze liep hem sloom achter na.
Ze liepen richting de kerkers, en ze dacht dat hij waarschijnlijk naar zijn kamer ging.
Toen ze (inderdaad) bij zijn kamer waren sloeg hij de deur met een klap dicht en ze kon nog net naar binnen glippen.
‘Zitten’ Beviel hij.
Amy ging op haar gemak zitten.
‘We moeten u bijles geven, door de treurende houding en cijfers die u behaald. U haalden 2 slijmballen, en die waren ook maar net acceptabel. We denken dat u beter af bent met zeer veel bijles. Ikzelf vindt dat u verwijderd moet worden van school, maar wees gerust dat zal gebeuren als het zo door gaat met uw cijfers’ Zei Sneep en zijn mondhoeken krulden omhoog.
Blijkbaar had hij de gezichtsuitdrukking van Amy gezien toen hij de laatste zin hoorde.
WAT? VAN ZWEINSTEIN?
‘ Bij Verweer tegen de Zwarte Kunsten krijgt u bijles van Meneer Malfidus. Hij was zo vriendelijk om zich aan te melden’ Zei Sneep, op de meest ergerende toon die je je maar kan voorstellen.
‘WAT, WEET HIJ HET?’ Brulde Amy opeens uit.
Sneep was blijkbaar een beetje geschokt door de onverwachte reactie, maar herstelde zich meteen.
‘Uiteraard, iedereen weet het. Ik wou u geen bijles geven, want ik weet dat u een hopeloos geval bent’ Sneerde hij.
‘Bezweringen krijgt u door Professor Banning. Die dacht er blijkbaar anders over dan ik. Toverdranken van Professor Slakhoorn. Kruidekunde door Professor Stronk. En Gedaante Verwisseling had u een acceptabel voor, dus dat kan er net mee door. Elke week krijgt u van elk vak 1 uur extra, wanneer moet u met de docent bespreken’ Ging hij verder
‘U kan gaan’ Zei Sneep toonloos.
Amy stond wezenloos op en liep de kamer uit.
O MY GOSH, IK WIL DIT NIET. NIET MALFIDUS, NIET MALFIDUS. NIET DE JONGEN DIE ME 6 JAAR HEEFT GEPEST, NIET HIJ! NEE, KAN HET NOG ERGER? Dacht Amy Hysterisch.
Ze stapte de leerlingenkamer in en zag dat iedereen opeens naar haar keek.
Oké, het kon dus erger. Iedereen wist het blijk baar. FIJN, maar niet heus.
Ze liep zo gewoon mogelijk naar de slaapzalen en achter haar, hoorde ze allemaal gefluister, wat waarschijnlijk over haar ging.
Toen ze bij haar slaapzaal was liet ze zich op bed vallen en hoorde ze iemand zacht grinniken.
Ze herkende die lach uit duizenden: Patty Park.
‘Hoi Patty’ Probeerde ze zo gewoon mogelijk uit zich te laten komen.
‘Draco gaat je bijles geven hé? En raad eens, hij gaat het je zo slecht laten doen, dat je van Zweinstein af moet’ Fluisterde Patty zacht.
Opeens kwam er wat in Amy op.
‘Ja! Dat is waar. En daar heb ik toevallig helemaal geen problemen mee.’ Zei ze vrolijk.
Ze liep naar de badkamer en liet een lichtelijk verbaasde Patty achter.
In de spiegel zag ze zichzelf, met lang blond haar en vrolijke lichtblauwe ogen. Enigszins verwaarloost, maar dat viel wel weer bij te spijkeren als ze weer in de dreuzelgemeenschap was. Dit was in de dreuzelwereld het perfecte uiterlijk geweest als fotomodel, dat was ook haar grootste droom.
Met nadruk op WAS.
Sinds haar moeder haar had gedwongen naar Zweinstein te gaan, had ze haar droom wel kunnen vergeten. En dan kwam er ook nog bij dat haar ouders teleurgesteld waren dat ze in Zwadderich zat! Eerst vond ze het wel vreemd dat ze dat vonden, tenslotte zag ze de leukste mensen aan de tafel van Zwadderich zitten en het was maar een afdeling, niet je leven! Maar blijkbaar dachten haar ouders er wel zo over.
Wat een aanstellers.
Het eerste jaar was al vreselijk, omdat niemand echt met haar om wilde gaan. Ze waren bang voor haar, omdat ze iedereen altijd afbekte. Het tweede jaar was erger, de angst was weg en ze werd gepest. Maar nu was ze er aan gewend, het kon haar niets meer schelen.
Vooral niet nu ze wist dat ze waarschijnlijk van Zweinstein mocht en weer een gewoon leven kon leiden!
---------------------------------------------------------------------------
Draco werd wakker met een brede grijns. Iedereen, maar dan ook echt iedereen, wist nu dat Baker bij les moest krijgen.
Zo’n gevoel van triomf voelde hij, ze zat waarschijnlijk nu in haar eentje te janken op bed. Of ze had zichzelf opgesloten.
Of nog mooier, ze kwam niet naar de lessen, door schaamte.
Hij grinnikte in zichzelf.
Hij kleedde zich snel aan zodat hij haar kon zien in de leerlingenkamer, of bij het ontbijt.
In de leerlingenkamer zag hij haar niet, maar aan de tafel van Zwadderich zag hij haar wel zitten.
In plaats van een terneergeslagen Baker te zien, zag hij een uiterst vrolijke Baker.
Hij voelde zich woedend. Hoe kon het dat ze vrolijk was, HOE KON DAT?
Dit kon niet zo zijn, echt niet. Misschien als hij het haar in ging wrijven, dat het nog kon veranderen.
Hij liep met grote passen naar Amy toe en plofte naast haar neer.
‘Baker’ zei hij lijzig.
‘Malfidus’ antwoordde ze vrolijk.
‘heb je al een beetje zin in de bijlessen?’ Vroeg hij met een valse grijns.
‘Ja hoor, ik betwijfel zelfs of mensen me wel les hoeft te geven’ zei ze vrolijk. En met die woorden propte ze haar laatste restje brood in haar mond en liep weg.
Draco trok zijn wenkbrauw op.
Wat een vaag wijf.
Hij haalde zijn hand door zijn haar en keek wie er nog meer was. Hij zag Patty aan de andere kant van de tafel zitten, smoezend met Daphne Goedleers. Waarschijnlijk over hoe ze het leven van Cho of Griffel nog zuurder konden maken, wat overigens wel een goed idee was.
Hij liep naar hen toe en ging zitten. Blijkbaar waren ze zo druk aan het roddelen dat ze niet gemerkt hadden dat hij naast hen ging zitten.
‘Hoi’ Zei hij droog.
‘Drakie!’ Krijste Patty uit, toen ze hem zag.
‘ik MOET je echt wat vertellen over Baker, ze wil - dat zei ze tenminste tegen mij, en je weet hoe goed ik ben ik uithoren- van school gestuurd worden! Vreemd kind hè, ze wil vast en zeker bij die dreuzels zitten. Volgens mij is ze ook een dreuzeltelg, maar wou ze niet toegeven, ik hoop dat Sneep haar van school stuurt, of nog mooier, ze wordt opgehaald door dreuzels! En dan gaan wij de dreuzels pesten, maar waar het op neer komt is dat ze naar de dreuzelwereld wil. Daar hoort ze thuis toch, Drakie?’ eindige de haar monoloog.
‘JA, Patty ik weet het. En noem me asjeblieft geen Drakie wil je?’ Zei Draco gefrustreerd.
Patty leek enigszins ontdaan maar herstelde zich en deed net alsof hij nooit iets over ‘Drakie’ had gezegd.
‘De conclusie is gewoon dat ze een vaag, lelijk en vreemd kind is’ zei ze hard.
Draco knikte wezenloos.
Dat van lelijk was niet waar dacht hij. Dat zei Patty waarschijnlijk alleen maar omdat ze jaloers was. Baker was namelijk bloedmooi. In het eerste jaar viel hij voor haar. Alleen was ze ontzettend kattig, ook al sprak dat hem wel aan. Hij had haar duidelijk gemaakt dat hij haar wel mocht, maar ze reageerde niet zoals hij verwachte.
Ze sloeg hem in zijn gezicht.
Dat was echt een afknapper. Sindsdien pestte hij haar, en deed iedereen mee.
Waarschijnlijk verwaarloosde ze zichzelf nu, want ze zag er niet meer zo goed uit, vond hij.
Hij had 2 jaar daarna nog steeds voor haar gevoelens, maar die wist hij van zich af te zetten.
Het was nu gewoon het beste om met een Zwadderaar te gaan die mooi was en niet met uitschot omging.
Onmogelijk
Misschien Daphne, maar hij zag haar wel stiekem met iemand uit Ravenklauw omgaan.
Hij had gewoon even behoefte aan een vriendin. |
_________________ *Dromen zijn bedrog* |
|
|
|
Sweet14
1e jaars
Verdiend:
81 Sikkels
|
Geplaatst:
Wo Mei 28, 2008 15:06 |
|
Hello!!
Ik heb proberen door te schrijven, maar daar heeft mijn schoolwerk eenigsinds onder geleden: een 4 voor engels
Het gaat ook wel weer een weekje duren voor het nieuwe hoofdstuk.
Ik wou Ballerina Girl en Miss snake nog even bedanken voor hun reactie, en natuurlijk alle polstemmers:D
Hier het volgende stukje! (reacties en tips zijn altijd welkom!)
Amy zat tegen een boom aan geleund een boek te lezen over gedaanteverwisseling. Ze wou daar beter haar best voor doen. Dat verdiende Professor Anderling, nadat dat ze al die dingen voor Amy had gedaan.
Opeens werd ze ruw gestoord uit haar mijmeringen.
‘Hoi’ Zei een jongen droog, die geruisloos naast haar was gaan zitten. ‘Jij bent toch Amy?’
Ze keek hem berekenend aan en knikte langzaam.
Hij had mooie bruine ogen met lange wimpers en blond haar dat een beetje door de war zat.
Zijn armen waren gebruind en gespierd en hij had een schattig armbandje om, zo’n ding die je wel eens in Turkije kan kopen.
Blijkbaar had hij het door dat ze ademloos naar hem zat te kijken, want hij knipte met zijn vingers voor haar ogen.
‘Hallo, gaat het wel lekker met je?’ vroeg hij met opgetrokken wenkbrauwen.
‘Ja’ antwoordde ze droog.
‘oke, zoals ik al zei ik ben Jay’ Zei hij heel langzaam, alsof ik een mongooltje was.
‘Fijn voor je’ snauwde ik
‘Rustig Baker! Of ik ben hier zo weg’ zei Jay dreigend
Ze trok haar wenkbrauw op.
‘Alsof ik dat niet wil’ Zei ze toonloos.
‘Luister eens, ik wil je helpen’ Zei hij
Stilte
‘Je wilt me helpen’ Herhaalde ze. ‘En waarom wil je me helpen’
‘Omdat ik daar zelf ook profijt van kan hebben’ zei hij nonchalant, maar keek haar strak aan.
Weer stilte
‘Ik heb helemaal geen hulp nodig’ Zei Amy opeens fel.
‘Onee? Zeker niet met al je vakken en met je uiterlijk en met je status, want dat zit namelijk allemaal wel heel erg goed bij je’ Zei hij sarcastisch
Amy voelde woede in haar opborrelen.
‘In welke afdeling zit je eigenlijk? Zeker Huffelpuf, alleen maar mensen willen helpen he! Nou, zou ik je wat vertellen, ik wordt daar serieus schijteziek van!’ Riep ze woedend.
Hij stond op en draaide zich om.
‘Ik zit in Zwadderich, als je het echt wilt weten, in het 7e jaar.
Ik had je anders voorgesteld Baker, maar blijkbaar wil je een loser blijven’ Zei hij kil
Hij draaide zich om en liep weg.
Amy aarzelde een seconde.
‘Wacht Jay!’Riep ze wanhopig
Ze rende naar hem toe en hij draaide zich om. Zijn gezicht was uitdrukkingsloos.
‘Het spijt me en ik had je aanbod niet af mogen slaan’ Zei ze teneergeslagen.
‘Het is al goed’ Zei Jay met een kleine glimlach op zijn gezicht
‘Maar dat betekent wel van nu af aan dat je alles doet wat ik zeg. Ik weet wat goed voor je is.’
Amy knikte braaf.
‘Je moet alleen wel één ding voor mij doen en dat is-’ maar Jay maakte zijn zin niet af, want er kwamen mensen langs lopen. Om precies te zijn: Potje, Wezel en Modderbloedje.
Jay keek walgend naar ze en Amy deed met alle plezier mee. Ze haatte hun.
‘Ik zie je zo over 5 minuten in de bibliotheek, dan vertel ik het je wel. Ik moet nu nog wat afhandelen’ zei hij. En met die woorden draaide hij zich om en liep naar het kasteel toe.
‘Drakie!’ kirde Patty en ze streelde Draco’s wang.
Hij duwde haar hands weg.
‘Patty, hou alsjeblieft een keer op met -Drakie- Ik walg ervan’ Snauwde Draco
Patty leek die verontwaardigd.
‘Nou oké, Draco, Ik ga je wel negeren’ Riep ze en stampte woedend weg.
‘God Zij Dank’ Zei Draco met zijn ogen op het plafon gericht.
Zabini grinnikte zachtjes.
‘Het was toch je vriendinnetje?’
Draco trok een vies gezicht.
‘Patty? Gatver, echt niet. Dan ga ik zelfs nog liever met Baker’
Zabini trok zijn wenkbrauw op: ‘Wat zei je?’
‘Je weet wat ik bedoel, dat was figuurlijk’ snauwde Draco ‘Ik zou nooit met Baker gaan’
Draco herinnerde zich dat hij twee jaar geleden er alles er voor deed om met Amy te gaan, maar dat schudde hij van zich af.
Opeens werd hij opgeschud uit zijn gedachte.
‘Draco’ Zei Daphne Goedleers ‘Ik moest van Patty zeggen dat je een zak bent en dat ze niet meer met je naar Zweinsveld wilt gaan’
‘Alsof ik dat had gewild’ mompelde Draco
Achter Daphne zag hij Baker aan komen lopen.
‘He Baker!’ schreeuwde Zabini ‘Ik moest van Potje vragen of je met hem mee naar Zweinsveld ging’
Hij kreeg een dodelijke blik naar hem toegeworpen.
‘Hoi Daphne’ Zei Baker zuinig.
Daphne draaide zich om en keek haar berekenend aan.
‘Hoi Amy’ zei ze maar uiteindelijk, maar het was precies het tegenover gestelde van hartelijkheid.
‘Wil je even meelopen, ik wil je namelijk iets vertellen. En dat kan niet in dit gezelschap.’ Zei Baker hooghartig.
Daphne keek even naar Draco en rolde met haar ogen, maar wende zich toen weer
naar Baker en zei: ‘Alleen als het belangrijk is’
Baker gaf een vage knik en ze liepen samen weg.
Volgens Draco had Daphne Baker altijd al gemogen, maar probeerde ze dat niet te laten merken.
Hij zou later Daphne we uithoren over wat Baker haar te zeggen had wat hun niet hadden mogen weten.
‘Waar denk je dat ze het over hebben?’ Vroeg Zabini opeens.
‘Over jou, nou goed?’ zei Draco sarcastisch ‘Hoe kan ik dat nou weten?’
Hij stond op en liep naar de slaapzalen. Een steek voelde hij in zijn onderarm, Het Duistere Teken brandde als een gek. Dat was de laatste tijd wel vaker zo en hij liet het maar voor wat het was.
Over een week zou hij naar de Heer Van Het Duister moeten en zou hij de opdracht te horen krijgen. Waarschijnlijk was het een modderbloedje doden, wat hem niet zo moeilijk leek. Gewoon een spreuk uitspreken en klaar.
Eigenlijk hoopte hij dat hij niet naar de Heer Van Het Duister hoefde. De laatste keer was het geen prettige ervaring geweest.
Hij was echt doodsbang geweest toen het Teken op zijn arm gebrand moest worden. Maar hij moest zichzelf bewijzen. Voor de Heer Van Het Duister en hij moest de eer van zijn familie weer omhoog halen.
Hij zou wel zien wat zijn opdracht was.
Nog diep in gedachte verzonken viel Draco langzaam in slaap. |
_________________ *Dromen zijn bedrog* |
|
|
|
Sweet14
1e jaars
Verdiend:
81 Sikkels
|
Geplaatst:
Za Mei 31, 2008 13:20 |
|
Hello, Hello!
Ik heb weer even doorgeschreven, want ik was in een happy mood. Namelijk: mijn pfeifer is een stuk verminderd
Ik moest weer bloed prikken (iel!) en toen was de uitslag goed
Maargoed, ik heb dus weer snel verder geschrevn.
Ik wil graag Gwendolyn en Ballerina girl bedanken voor hun reactie!
En ik wil jullie aanraden om echt hun verhaal te lezen, ik ben er zlef namelijk helemaal verslaafd aan! Hij is echt goed
Nou: genoeg gekletst hier het nieuwe stukje
Reacties en tips zijn welkom
(P.S. Ik wacht nog steeds op degene die mij zwakzinnig heeft toegeslingerd, ik weet nou nog steeds niet waarom )
‘En? Wat zei Daphne?’ vroeg Jay nieuwsgierig
‘Ze zei dat ze best wel graag mee met ons naar Zweinsveld wou, maar ze al met Park had afgesproken. En ik mocht aan niemand vertellen dat ze misschien met mij naar Zweinsveld wou’ Dreunde Amy in één adem op.
‘Jammer’ zei Jay teleurgesteld. ‘Maar wij kunnen in ieder geval wel samen even wat dingen doen’ zei hij iets zakelijker.
‘Wat wil je allemaal in Zweinsveld met me gaan doen?’ Vroeg Amy nieuwsgierig
‘Nou ten eerst, je uiterlijk is belabberd. We gaan wat leuke gewaden kopen en je haar en gezicht doen. Je kan er namelijk best wel mooi uit zien hoorde ik van verschillende mensen’ Zei Jay
‘Van wie?’ vroeg Amy meteen
‘Ik verklap mijn bronnen niet’ zei Jay geheimzinnig
‘Maargoed’ Ging hij verder ‘Je moet er voor zorgen dat het opvalt dat je met mij omgaat, mijn status in namelijk redelijk hoog en jij kan daar wel een beetje op meeliften’
‘Oke’ zei Amy begrijpend
‘Maar nog één vraagje: Ben je gay?’ vroeg ze uitdagend.
Jay trok zijn wenkbrauw op
‘nee, waarom denk je anders dat ik wou dat Daphne meeging, niet voor de gezelligheid. Ik zou jou ergens dumpen waar je vrienden moest maken en ik ging met haar wat leuks doen’ zei Jay .
‘Oke’ Mompelde Amy en ze voelde zich rood worden.
Ze vond zichzelf eigenlijk best wel dom, nu ze wist hoe het echt in elkaar zat. Anders was zij een meelopertje geweest. God zij dank ging Daphne niet mee en ging ze dingen doen met Jay.
‘Kom je? We gaan wel als eerst naar Madame Mallekin en een paar leuke gewaden voor je uit zoeken en daarna naar beautyboetiek The Eye, oke?’ zei Jay
‘Ehm.. oké. Maar ik ben nog nooit in Zweinsveld geweest’ Mompelde ze rood
‘Huh..?’ zei Jay verward
‘Ik ben nog nooit in Zweinsveld geweest’ Zei iets harder en dapperder.
Jay keek haar vreemd aan, maar trok haar mee als teken dat we moesten lopen.
‘Dus je bent nog nooit in Zweinsveld geweest?’ vroeg Jay
‘Nee’ zei Amy toonloos
‘Wow, dan heb je echt wat gemist’ zei Jay
Stilte
‘En hoe gaat het met je cijfers?’vroeg hij.
‘Nou, ik heb twee slijmballen gehaald, één voor gedaanteverwisseling en één voor Astronomie. Voor de rest allemaal ‘Slecht’ en één dieptreurig voor Geschiedenis van de Toverkunst. O, ja ik had een Zwakzinnig voor Waarzeggerij. Ik wou niks invullen bij de examens, ik was in een slecht humeur’ zei ze. ‘En jij?’
‘Ik had 8 Slijmballen’ zei hij trots ‘Ik had één Dieptreurig, voor Waarzeggerij. Maar who cares!’ zei hij lachend.
‘Nu even serieus’ Begon hij ‘Hoe staan je ouders hier tegen over?’
Amy voelde tranen achter haar ogen prikken. Het was nog allemaal zo moeilijk om over te beginnen.
‘Nou, mijn moeder is vorig jaar overleden en sindsdien is mijn vader aan de drank en drugs’ Fluisterde Amy.
Het was eruit. Er rolde een traan over haar wang.
Jay leek dit gezien te hebben want hij sloeg een arm om haar heen .
‘Wat erg voor je Eem, weet iemand dat?’ Vroeg Jay bezorgd
Amy schudde van nee.
Zwijgend liepen ze samen naar Zweinsveld. Amy voelde zich veilig met de arm van Jay om haar heen en zijn aardigheid.
Toen ze bij Zweinsveld aankwamen zag ze een drukke winkelstraat. Over zag mensen in en uit winkels stappen.
‘Kom je?’ vroeg Jay. ‘Ik heb geld bij me, ik betaal wel voor alles wat je wilt’
‘Echt niet! Ik heb zelf 25 galjoenen contant mee’ zei ze glimlachend en wees naar haar tasje.
‘Oke, kom je?’ zei hij knipogend en hij trok haar mee.
Toen ze binnen waren vroeg Jay meteen: ‘Hoe vindt je deze?’
Hij trok een roze jurk uit een van de rekken
Amy trok een gezicht alsof ze stinksap moest drinken.
‘Gatver Roze! Dat trek ik never aan’ zei ze walgend
‘Ik had ook niet anders van je verwacht’ zei hij glimlachend
Uiteindelijk, na een paar uur, hadden ze vijf gewaden gekocht en een rode cocktailjurk.
Ze had geen flauw idee waarom ze een cocktailjurk moest hebben, maar blijkbaar vond Jay dat nodig.
Verder hadden ze in de beautyboetiek haar handen, voeten en gezicht gedaan. Ze moest van Jay ook nog een lading make-up kopen.
Ze had al jaren geen make-up meer gedragen en Jay wou dat ze het vandaag op deed. Maar dat durfde Amy niet, maar ze had hem belooft om dat morgen te doen.
Toen ze terug liepen naar Zweinstein vroeg Amy: ‘Waarom doe je dit allemaal voor mij?’
Jay antwoordde: ‘Ik hield je al een tijdje in de gaten en ik vond het zonde hoe erg je je verwaarloosde. Verder mag ik Malfidus totaal niet en vond het heerlijk om hem af te troeven. En jij kon iets voor me met Daphne regelen, want ze mag jou best wel’
‘Wat? Daphne mag mij? Nou, echt niet’ zei ze verbaast
Hoe kwam hij daarbij?
‘Ze gaat inderdaad altijd met Parks mening mee, maar volgens mij mag ze je stiekem wel’ zei Jay
‘Oké, dat kan ik nog wel begrijpen. Maar hoe wil je Malfidus aftroeven?’ vroeg Amy
‘Nou, dat ligt simpel’ Zei Jay ‘Als jij mooi bent en je status en cijfers zijn ook wel oké zijn, dan zal ie als een blok voor je vallen voorspel ik. Dan doe ik net alsof ik met jou heb-‘
Amy slaakte een verbaast kreetje, maar Jay negeerde dat.
‘-en hij wordt groen en geel van jaloezie, ondertussen kan ik ook nog eens zien hoe Daphne reageert. Als ze jaloers dan vindt ze me leuk en dan doen we net alsof we uit elkaar gegroeid zijn en neem ik met haar’ Eindigde hij zijn verhaal
Amy was even stil
‘En als.. als Malfidus mij nou niet leuk vindt?’ vroeg Amy hakkelend.
Jay lachte hardop
‘Die ziet jou dan echt wel zitten hoor! Weet je nog in het eerste jaar? Toen viel hij al als een blok voor je’
‘Wat? Hoe weet jij dat?’ vroeg Amy verbaast
‘Dat weet zo’n beetje iedereen, hij keek toen de hele tijd naar je’ zei Jay met een knipoog
Hij legde zijn arm om Amy’s middel.
‘Weet je?’ begon hij ‘Je ziet er erg mooi uit’
‘Dankje’ Antwoordde Amy met een glimlach.
En zo liepen ze samen terug naar Zweinstein. |
_________________ *Dromen zijn bedrog* |
|
|
|
Sweet14
1e jaars
Verdiend:
81 Sikkels
|
Geplaatst:
Di Jun 03, 2008 15:26 |
|
Haaii!
Ik was in een goede bui Want.. ik heb een 7.5 voor wiskunde (mijn slechtste vak) Dus ik ging maar eens een schijfbui in.
Ik wil Ballerina girl nog heel erg bedanken voor haar reacties en ik raad (nogmaals) aan om hun verhaal te lezen, hij is echt goed.
Hier het volgende stukje!
(P.S. Er zijn wel veel haatgevoelens in dit hoofdstuk ) Reacties?
‘Draco, Draco!’ riep Patty opgewonden, blijkbaar de ‘ruzie’ vergetend van daarstraks.
‘Ja’ antwoordde Draco zonder op te kijken van zijn boek.
‘Weet je wie ik net zag?’ ging ze verder
‘Nee’ zei hij droog
‘Baker!’
‘Oja, dat meen je toch niet! Ik heb nog nooit Baker gezien’ riep hij sarcastisch uit.
‘Nee! Dat is nog niet alles Drakie!-’
Draco keek geïrriteerd op, maar Patty negeerde dat.
-Ze liep met Jay mee! Je weet wel Jay Addley, uit het 7e jaar!’ riep ze uit.
Draco zei nog steeds niets, blijkbaar zag Patty dat als een belediging aan want ze draaide zich om en liep met haar neus in de lucht weg.
Jay was na Potter en Wemel en al die andere freaks zijn grootste vijand. Hij had hem uitgelachen toen hij door had dat Baker hem had afgewezen, en hij vermoedde dat hij het ook aan iedereen had door verteld. Hij haatte hem echt uit de grond van zijn hart.
Maar wat moest Baker nou met die zak?
Hij kon er niet tegen dat Baker nooit met hem uit had gewild en nu zomaar met een Jay rondliep!
Er moest natuurlijk wat achter zitten, hij zou er wel achterkomen wat. Het had er natuurlijk iets mee te maken wat Baker tegen Daphne had gezegd. Hij ging haar wel uithoren.
‘Hea Daphne!’ riep Draco door de leerlingenkamer heen.
Hij zag Daphne zich omdraaien en langzaam naar hem toe lopen.
‘Wat vroeg Baker aan jou?’ Begon Draco meteen toen ze bij hem was
Daphne kleurde een beetje rood, maar zei toen: ‘niks belangrijks, iets onbenulligs’
‘Maar wat dan?’ drong Draco aan
Daphne kleurde nog roder.
‘Of ik met Amy.. ehm.. ik bedoel Baker’ zei ze vlug ‘en Jay mee ging naar Zweinsveld’
Draco trok zijn wenkbrauw op
‘En wat zei je?’vroeg hij
‘Wat denk je? Nee natuurlijk!’ riep ze uit.
‘Oke’ zei Draco en hij deed net alsof dat hij zich weer in zijn boek verdiepte.
Ondertussen kon hij goed nadenken over wat Patty en Daphne gezegd hadden.
Jay en Baker liepen samen.
Dat hoefde natuurlijk nog niets te betekenen. Maar stel je voor dat dat wel zo was en dat ze hand in hand liepen! Draco voelde een steek van jaloezie. Het mocht niet waar zijn. Jay had trouwens ook een veels te hoge status voor Baker,alle meisjes vielen op hem, Patty had het vast verkeerd gezien.
Maar volgens Daphne hadden Jay en Baker haar mee gevraagd. Hij kon het beeld van Baker en Jay maar niet uit zijn hoofd krijgen.
Het mocht gewoon niet waar zijn!
Eigenlijk snapte Draco niet waarom hij zich hierover zo druk maakte. Hij had geen gevoelens meer voor Baker toch? Toch?
Hij moest het gewoon uit zijn hoofd zetten, en weer gemeen tegen haar doen. Dan zouden die gevoelens wel weer weg gaan.
Maar toch moest hij wraak nemen op Jay, hij wist nog niet hoe, maar het moest gebeuren.
Bij de bijlessen zou hij weer de gemene Draco zijn, en hij haar veel pijn doen.
Maar wat hij zich nog wel af vroeg was waarom ze Daphne hadden gevraagd en waarom überhaupt Jay met Amy naar Zweinstein was gegaan? Misschien had Jay dat wel voor geld gedaan.
Hij zou er nog wel achter komen.
De dag daarna. 11 uur ‘s ochtends
Amy stond voor de spiegel. Ze moest en zou make-up op doen. Ze kon het gewoon niet over haar hart verkrijgen om Jay teleur te stellen.
Elke keer als ze aan Jay dacht kreeg ze vlinders in haar buik. Hij was zo lief en knap! Maar helaas zou hij nooit op haar vallen.
Toen hij had gezegd dat ze mooi was, had ze even hoop gehad, maar toen hij het daarna over Daphne had was die hoop in één keer weg. Wat had Daphne nou wat wel, wat zij niet had?
Op dit moment haatte Amy Daphne uit het diepste van haar hart.
Toen Amy de leerlingenkamer instapte, voelde ze zich lelijker dan ooit tevoren. Haar make-up had ze echt rampzalig op gedaan, en ze wist bijna zeker dat iedereen haar uit ging lachen.
Waarschijnlijk zou Jay haar zelfs uitlachen.
Ze voelde een steek in haar maag. Dat zou haar echt kapot maken, door hem had ze een beetje zelfvertrouwen opgebouwd, maar dan kon zo weer omvallen.
Amy zag Malfidus in een boek verdiept zitten, maar Zabini daarentegen bekeek haar kritisch. Ze zag hem naar Malfidus toebuigen en wat zeggen, waarop Malfidus stopte met lezen en fronsend naar Amy keek.
Ze wende snel haar blik af en verwachte een pesterige stem die haar voor iets zou uitschelden, maar die kwam niet.
Toen Amy de leerlingenkamer uitstapte haalde ze opgelucht adem. Het ergste was voorbij.
Bijna alle Zwadderaars hadden haar gezien en ze had geen op of aanmerking gehoord. Voor de rest boeide het haar niet zo veel wat de andere afdelingen van haar vonden, die zouden toch niks tegen haar durven zeggen.
Amy werd uit haar gedachte gestoord toen ze opeens iemand naar haar hoorde fluiten. Ze keek op en zag dat het een jongen uit Ravenklauw was die haar uitgebreid bestudeerde.
‘Fijn’ dacht Amy sarcastisch.
‘Heb wat van je aan?’ vroeg Amy kattig.
De jongen trok zijn wenkbrauw op, maar wende zijn blik wel vlug af.
Ze had totaal geen zin in aandacht van jongens, op die van Jay na dan.
Die lieve Jay.
Amy was weer sinds jaren verliefd, en het voelde geweldig. Alleen het idee dat hij onbereikbaar was en dat hij voor Daphne viel, maakte het ondragelijk.
Ze kon ook niet wachten totdat ze ‘zogenaamd’ met Jay nam en hem dus openlijk mocht zoenen en lieve dingen tegen hem mocht zeggen.
Toch was ze elke keer weer super zenuwachtig als ze weer naar hem toeging en bij elk woord dat Jay zij kreeg ze wel een blos op haar wangen. Dat was de hele tijd zo, dus het viel niet echt op. Het vervelende was ook dat ze soms ging stotteren en hij haar dan geïntrigeerd aan ging kijken,en dan een kop als een bied kreeg.
Vreselijk
Opeens hoorde Amy een stem achter zich: ‘Amy!’
Ze draaide zich om en zag Jay hijgend staan. Hij keek haar met grote ogen aan…
|
_________________ *Dromen zijn bedrog* |
|
|
|
Sweet14
1e jaars
Verdiend:
81 Sikkels
|
Geplaatst:
Do Jun 05, 2008 14:54 |
|
Halloo!
Hier weer een nieuw stukje!
ik wou Ballerina girl en alle pollstemmers heel erg bedanken.
Veel leesplezier! Reacties?
‘Amy!’
Ze draaide zich om en zag Jay hijgend staan. Hij keek haar met grote ogen aan…
‘Woow, Amy!’ Riep hij verbaast uit.
‘Je ziet er echt veel beter uit! Alleen heb je hier wat zitten’
Hij veegde iets weg langs haar oog
Amy kreeg een rilling over haar rug.
‘Ik had je echt overal gezocht! Waar was je?’ Vroeg Jay, nog steeds haar gezicht bestuderend
‘Waar ik was?’ vroeg Amy ‘Ik eh..’
Fijn, begon ze weer te stotteren
‘Ik had vandaag uit geslapen’ zei ze in een adem.
‘Oke, maar heeft Malfidus je al gezien?’ vroeg Jay
‘Ja, hij keek me een beetje vreemd aan’ zei Amy bedenkelijk
‘Ow echt? Mooi zo’ zei Jay
‘Hoezo?’ vroeg ze
‘Dat zijn de eerste symptomen van liefde!’ zei hij plagerig
‘Oooo! Ik hoop toch echt van niet!’ zei Amy en gaf hem een speelse duw.
‘Denk maar niet dat ik hem maar met één vinger aanraak!’
'Nee, dat begrijp ik, het is ook een walgelijk ventje’ zei hij
‘Je krijgt toch bijles van hem?’
Amy trok een vies gezicht.
‘Ja, helaas wel en ik denk dat hij me tot moes probeert te vervloeken’ zei ze triest
‘Nou, ik denk van niet’
‘Nee?’
‘Nee’
‘Zullen we wedden?’
‘Is goed, waarom?’
‘Als Malfidus mij probeert te vervloeken dan moet jij Park een zoen op haar mond geven en als hij met me flirt, wat toch niet gebeurt, gebeurt er niks met mij’ zei Amy plagerig
‘Hohoho dametje! Jij komt daar niet zomaar vanaf! Als hij met je flirt dan moet jij Malfidus terug flirten, en als hij je zoent moet je hem terug zoenen’ zei Jay met een Big Smile.
‘Oké’ zei Amy
Ze was dus echt niet van plan of om Malfidus terug te flirten of terug te zoenen.
Waarschijnlijk zag Jay dat aan haar gezicht want hij zei waarschuwend: ‘Wel echt doen hé!’
‘Jaja’ zei ze ongeïnteresseerd
Daarop kwam haar een kieteldood duur te staan
‘Draco?’ zei Zabini terwijl hij zich naar hem toeboog. ‘Zie je Baker?’
Draco keek op uit zijn boek en zocht Baker. Hij zag haar arrogant door de leerlingenkamer lopen, maar ze zag er heel anders uit. Het was niet meer de slordige en verwaarloosde Baker, maar ze was juist heel mooi. Ze had voor het eerst Mascara en oogpotlood op, haar was geknipt want het zat in een model. Haar lippen glommen van de gloss.
‘Ze ziet er anders uit hé?’ zei Zabini met glimmende ogen.
‘O nee, je gaat me niet vertellen dat je haar mooi vindt hé?’ zei Draco met gemaakte walging.
Hij kon het niet hebben als meer mensen op Baker uit waren.
Hij was alleen voor haar.
Uiteindelijk had hij zich er bij neergelegd dat hij kaar leuk vond, maar was ervan overtuigd dat dat zou veranderen als hij gemeen tegen haar ging doen.
‘Ik zag je zelf ook wel kijken hoor! Jij moet haar vanmiddag bijles geven hé? Doe een goed woordje voor mij en wees niet al te stout, als je begrijpt wat ik bedoel. Dat zal Patty niet leuk vinden’ Zei Zabini met een dikke knipoog.
Draco keek op zijn horloge: 5 voor 12
Hij moest nu onderhand wel gaan, anders was hij nog te laat voor de bijles.
Amy stormde het lokaal binnen.
‘Sorry dat ik zo laat ben’ zei ze hijgend
Toen ze met Jay was had ze voorgesteld om vanaf morgen te beginnen met dat -nep- vriendje en vriendinnetje te beginnen. Zo snel mogelijk, zodat ze haar lust niet langer hoefde te bedwingen. Daarbij zou ook nog een komen dat Daphne dan zag dat hij niet meer vrijgezel was.
Ze hadden samen afgesproken wat ze morgen allemaal zouden doen, daardoor was ze de tijd helemaal vergeten en was ze 10 minuten te laat.
De deur viel achter haar dicht.
‘Te laat, Baker’ zei een lijzige stem
Amy draaide zich om en zag daar Malfidus leunend met zijn armen over elkaar heen geslagen staan.
‘Dat wordt dus strafwerk’ fluisterde hij ‘Je mag sowieso als huiswerk een perkament van 50 cm lang volschrijven over waarom je niet te laat mag komen in mijn les’ ging hij verder
‘Wat!! Echt niet! Dat is-‘
‘Stilte! Je bent hier in mijn les omdat ik je héél véél wil leren’ zei hij sarcastisch
Amy rolde met haar ogen
‘Vandaag beginnen we met verweren, je weet waarschijnlijk wel hoe dat moet dus we beginnen. Pak je toverstok en ga een paar meter bij mij vandaan staan. Ik tel tot 3 en dan vuur ik een spreuk op je af en jij moet je verweren’ Zei hij gemaakt hartelijk.
Amy deed dat maar wat hij zei voordat ze nog meer strafwerk kreeg.
‘1.. 2 Detentio!’ schreeuwde hij.
Voordat Amy nog kon reageren voelde ze touwen haar hardhandig inwikkelde.
‘He! Dat is oneerlijk, je zou bij 3 pas iets doen’ schreeuwde Amy woedend.
‘Tsja, zo zie je maar weer dat Baker geen goed reactie vermogen heeft’ zei hij snerend
‘Maak me onmiddellijk los!’ brulde ze woedend
Draco trok zijn wenkbrauw op.
‘Of anders? Je kan me niks maken Baker!’ riep hij genietend van zijn macht.
Hij wees met zijn toverstok op haar en de touwen verdwenen.
‘Zo.. En dat was pas het begin!’ zei hij triomfantelijk terwijl hij naar de ziedende Amy keek.
‘Ik krijg je nog wel mannetje!’riep ze boos.
Wat haatte ze Malfidus toch.
‘Sgatje, ik ben zo veel beter dan jou’ zei Malfidus enigszins verwaand, maar toen hij door had wat hij zei kreeg hij een geschrokken uitdrukking op zijn gezicht.
‘Wat zei je?’ Riep Amy verbaasd
‘Niks’ Zei Malfidus met een rood hoofd.
‘De les is afgelopen, ga nu en maak je strafwerk’
Amy wilde om dit moment niets liever dan snel weg en draaide zich om.
‘Wacht!’ Riep hij.
Amy bleef staan.
Ze voelde armen sterke om haar middel en een zoen die haar nek werd gedrukt.
Een rilling.
Amy schrok zich dood. Zonder nog om te kijken naar Malfidus rende ze verward weg.
Gadverdamme! Malfidus had haar gekust!
Ze rende naar de WC om die plek heel goed af te spoelen.
Ze keek in de spiegel en in haar nek zag je duidelijk twee lippen.
OMG.
Wat moest iedereen hier wel niet van denken!
Verdomme, dat moest zij weer hebben.
Kon het nog erger? |
_________________ *Dromen zijn bedrog* |
|
|
|
Sweet14
1e jaars
Verdiend:
81 Sikkels
|
Geplaatst:
Ma Jun 16, 2008 20:08 |
|
Hello Everybody!
Sorry dat ik lang niet heb geschreven , maar ik heb 2 K*T repetitieweken
Maar ik ben Back met een nieuw stukje
Ballerina girl, nog erg bedankt voor je lieve reacties en je advies
Hier is het nieuwe stuk!
Veel plezier
No way, er was net niet gebeurd wat er net was gebeurt.
Dat mocht niet.
Draco kon zichzelf wel voor de kop slaan.
Waarom, o waarom kon hij zijn lust niet bedwingen.
Hij had haar gekust. In haar heerlijke zachte nek. Het was echt een fantastisch gevoel alleen de consequenties ervan waren groot, heel groot.
Waarom?
Hij werd gestoord uit zijn ellendige gedachte door de persoon die hij dit om het een naar laatst wou zien: Sneep
‘Draco’ zei Sneep ‘Hoe ging de les?’
Hij keek hem streng aan
‘Nou.. ehm.. niets bijzonders. Ik heb aar strafwerk gegeven’ zei hij met een rood hoofd.
Sneeps donkere ogen boorde die in van hem. Draco wendde zijn blik af.
‘Ik weet wat je probeert! Maar het zou toch niets opleveren, ik heb de opdracht van de Heer nog niet gekregen. En waarom zou je dat door mij willen komen te weten. Je was toch De Heer zijn trouwste volgeling’ Spotte Draco.
Sneep keek hem minachtend aan: ‘Ik wou ook niet dat te weten komen’
En met die woorden draaide hij zich om en liep weg.
Had hij misschien iets door?
Nee, dat zou niet kunnen.
Echt niet.
Maargoed, wat Amy beterft. Ze zou het vast doorlullen. Hij moest gewoon ontkennen en net alsof doen dat het nooit was gebeurt. Dan was de kans waarschijnlijk wel groot dat Zabini op haar ging ‘jagen’. Hij zou er echt niet tegen kunnen al hij later met Amy zou krijgen. Maar alles was beter dan met Jay Addley .
Hij zou zich tijdelijk een beetje teruggetrokken moeten houden en niet te veel opvallen.
‘Jay!’
Amy kwam aanlopen.
‘Hey Am, hoe ging de bijles?’ vroeg Jay met zijn vertouwde Big Smile.
‘Wel oke, alleen moet ik strafwerk maken. Wat ik dus echt niet ga doen’ zei ze zo gewoon mogelijk.
Ze was van plan om niet te vertellen wat er gebeurt was met Draco en haar. Ze had een sjaal om zodat niemand haar plek zag.
‘Oei, maar is er verder niks gebeurt?’ zei hij met een opgetrokken wenkbrauw
‘Nee, hij heeft alleen vervloekingen op me afgevuurd’
‘Niet meer?’
‘Nee, niet meer’
‘Ik geloof je niet, wat is er nog meer gebeurt’
‘Niets’
‘Wel, ik zie het aan je gezicht’
‘Niets’
‘O, Jawel!’
‘Nietes!’
‘Wat is er gebeurt, heeft hij je gezoend?’
‘Neeeeee, er is niets gebeurt tussen ons’
Stilte
‘Er is dus wel iets gebeurt’
‘Ja’
‘Wat?’ Vroeg Jay grijnzend.
Met tegenzin haalde Amy haar sjaal weg en liet de plek zien.
Hij keek haar met grote ogen aan maar toen barste hij in lachen uit.
‘OMG! Whaaahaaa, heeft Malfidus je een zuigzoen gegeven! OMG! You are kidding me!’
‘Ssshhhhtt… Niet zo hard’ Fluisterde Amy pruilend ‘Het is echt niet leuk hoor!’
‘Malfidus en Amy sitting in a tree K-I-S-S-I-N-G.!’ Zong hij vrolijk
‘Hou je mond!’ Siste Amy nijdig
Ze had er zo een spijt van dat ze het aan hem had verteld.
‘Ik kan jou ook echt niet vertrouwen he!’zei ze hardop
‘Schatje, ik zal het goedmaken. Kom mee’ zei hij en hij trok haar mee.
Midden in de grote zaal stopte ze.
Amy zag Malfidus kijken, maar hij wende zijn blik af toen hij zag dat ze het merkte.
Opeens voelde ze Jay’s handen om haar middel en hij trok haar naar zich toe. Amy sloeg ook haar handen hem heen en hun gezichten kwamen dichter bij elkaar. Voor ze elkaars lippen raakte zag ze Jay nog stiekem naar Malfidus kijken.
Ze voelde Jay’s tong langzaam over haar lippen glijden en hij zocht naar haar tong. Ze Hielp hem mee om te vinden. Amy had een gevoel alsof ze in de hemel was. Na vijf minuten, of een kwartier, of een halfuur onderbrak Jay de zoen en duwde haar voorzichtig van hem af. Hij keek haar vertederd aan.
‘Kom je?’ Fluisterde hij en trok haar mee naar de afdelingstafel.
‘Zag je het gezicht van Malfidus? Echt prachtig!’ Zei hij glunderend.
Amy was nog steeds te in shock om wat uit te brengen.
Haar grootste droom was uit gekomen!
Ze zocht naar het gezicht van Daphne en zag haar een eindje verderop zitten. Toen ze naar haar keek zag ze haar minachtend aankijken. Naast haar zat Park met open mond naar Amy te kijken en Draco was rood en keek woedend naar Jay. Een gevoel van triomf overspoelde haar. Ze had iedereen op hun nummer gezet. Ze keek naar Jay die gemeen naar Draco zat te grijzen.
Die lieve Jay.
Dit was gewoon de beste dag van haar leven.
Kon het nog beter?
‘Het kan niet! Het mag niet! NEE, NEE, NEE, NEE!’ Riep Draco gefrustreerd, terwijl hij bijna letterlijk zijn haren uit zijn trok
‘Chill, Babe. Waarom maak je je zo druk om haar?’ Vroeg Ajha een halve groupie uit het zevende jaar van Zwadderich.
Iedereen vond haar een weirdo en het was al een wonder dat ze nu bij hun stond, blijkbaar vond iedereen dat want ze keken haar allemaal minachtend aan. Ajha negeerde dat en keek geïnteresseerd naar Draco.
‘DAT IS HET NIET! ZE VERDIENT NIEMAND! NIEMAND! HOOR JE ME!’ Zei Draco helemaal buiten zichzelf.
‘Aha’ zei Ajha
Patty ging voor haar staan met de rug naar haar toe zodat Ahja volledig buiten gesloten werd. Ahja bleef gewoon staan en keek nieuwsgierig over Patty’s schouder.
Dit irriteerde Patty blijkbaar want Patty schreeuwde: ‘Donder op!’ Met gevolg dat Ahja verontwaardigd weg liep.
‘Draco’ zei Patty met haar snijdende stem die blijkbaar gevoelig moest klinken in plaats van opstokend. ‘Iedereen haat dat kind. We moeten haar gewoon straffen! Toch Benno?’
‘Ja’ Zei hij ongeïnteresseerd terwijl hij weer verder ging met lezen van een boek.
‘Ik heb namelijk een plannetje!’ ging Patty fluisterend verder.
‘Het is namelijk zo: Baker voelt zich zo goed, omdat ze bij Jay is. Dus we moeten ze gewoon uit elkaar drijven!’ zei ze alsof ze het grootste genie op aarde was
‘Wat vindt je ervan Draco?’ vroeg ze gretig
Draco deed net alsof hij heel goed er over na moest denken.
‘Ja’ zei hij langzaam ‘En dit wordt het plan…’ |
_________________ *Dromen zijn bedrog* |
|
|
|
Sweet14
1e jaars
Verdiend:
81 Sikkels
|
Geplaatst:
Do Jul 03, 2008 14:30 |
|
Hooi!
Ik ben lang niet op HPF geweest, want ik had niet echt tijd, So here i am! Ik had ff geen inspi meer om verder te schrijven, maar ik ben er vanmiddag aan begonnen en heb een stuk geschreven van precies 1000 woorden hea
Ik wil Gwendolyn nog bedanken voor haar lieve reactie!
Veel leesplezier
P.S. Nu een keer uit Patty's standpunt en een stukje van Jay
‘Rotwijf dat ze is’ mopperde Patty boos.
‘Zag je hoe Draco naar haar keek! Hij is echt smoor op haar. Ze verdient Jay helemaal niet. Jij wel hoor Daph’ zei ze.
Daphne zat humeurig op haar bed.
‘Ja’ bromde ze
‘Maak je maar geen zorgen hoor Daph. Met ons plan krijg jij Jay en ik Draakje’ zei ze en keek dromerig voor zich uit, maar dat veranderde toen Patty aan Baker dacht.
‘En weet je, Zabini vindt haar ook nog eens leuk! Hij ‘offerde ‘ zich zelfs op om met Baker te flirten en dus haar en Jay uit elkaar te halen. Draco dat niet goed en flipte hij hem, dus het ultieme bewijs dat hij gek op haar is’ Zei tierde Patty woedend ‘Zeg nou eens, wat heb ik nou niet dat Baker heeft?’
Op dat moment hoorde ze een deur dichtvallen en Baker kwam met een gelukzalig gezicht binnen lopen, wat veranderde toen ze hun zag.
Patty voelde woede in haar opborrelen, maar wist zich te beheersen. Ze moesten zich aan het plan houden.
‘Hooooooi Eeem! Riep Patty overdreven enthousiast
Baker was met stomheid geslagen
‘Wa.. a’ stotterde ze
‘Kom eens hier! En geef me een knuffel! Je hebt eindelijk met Jay! Goed gedaan lekker ding. Jullie zijn voor elkaar geschapen!’ zei Patty met een de hoogste toon die ze produceren.
Baker keek haar wantrouwig aan
‘Wat is er met jou?’ zei ze boos ‘Doe eens even normaal. Ben jaloers ofzo dat ik met Jay heb en jij met niemand, en probeer je het zo op me af te reageren! Vaag wijf,’
Patty zag in haar ooghoek Daphne bewegen.
‘Weet je!’ zei Daphne boos ‘Misschien moet jij gewoon even je bek houden slettebak!’ riep ze woedend ‘Je bent lelijk, dom, een hoer en kan niet zoenen! Vraag maar aan Jay’ En met die woorden liep Daphne woedend de slaapzalen uit.
Baker keek Patty verbaast aan. Het had haar dus niks gedaan, wat Daphne zei. Dan moest zij maar verder.
‘Slett’ siste Patty
‘Teeff’ antwoordde Baker gelijk venijnig
‘Dekdoos’ zei Patty triomfantelijk. Hier wist ze vast niks op terug te zeggen.
‘Langharige mammoet’ zei ze onmiddellijk
-Wat is een mammoet?-
Patty dacht na, maar ze wist niks meer.
‘We krijgen je nog wel’ Siste ze zacht en woedend
Voordat ze de deur achter haar dicht sloeg kwam er nog iets in haar op:
‘Puist!’ riep ze Baker toe, nog na achter haar rug om.
Met een triomfantelijk gevoel lag Jay op het zachte mos in het Verboden Bos. Het was hem eindelijk gelukt om met Amy te zoenen. Het was een geweldige smoes om haar te zoenen als spijt van dat hij haar had uitgelachen. Het was ook heerlijk om te zien hoe erg Malfidus het vond en hoe Daphne zich probeerde in te houden om Amy niet te slaan. Had Daphne hem maar niet moeten dumpen, dan was het nooit gebeurt.
Alles ging helemaal volgens plan, Amy geloofde alles wat hij zei. En ze vond hem nog leuk ook! Alleen hij baalde er van dat zijn vrienden hem voor gek verklaarde, op Peter na. Hij geilde al zo’n beetje zijn hele leven op haar.
Hij snapte niet wat zijn vrienden nou niet aantrekkelijk aan haar vonden. Als ze zouden zeggen dat ze glamourana was zou hij het zo geloven. Haar gezicht, lichaam, geur, overal smachtte hij naar. Misschien, heel misschien zou hij haar deze week nog in bed krijgen, hij wist wel een mooie plek voor hem en haar.
Amy liep door de gangen van Zweinstein. De bijles van Professor Slakhoorn en Professor Banning waren wel aardig gegaan. Alleen had ze zich mateloos geïrriteerd aan de stem van Banning, maar ze had geprobeerd daar niks van te laten merken.
Ze hoorde stemmen zag Malfidus staan bij Korzel en Kwast. Vreemd genoeg voelde ze opeens vlinders in haar buik.
‘Nee, Korzel’ Probeerde Draco geduldig uit te leggen ‘Je hoeft alleen maar op de wacht te staan, en jij ook Kwast’ vervolgde hij.
Korzel mompelde iets opstandigs, wat Amy niet kon horen.
‘Ik kan niet zeggen wat de opdracht is! En als je niet mee wil werken zal ik het tegen ze Heer zeg-’ zei hij dreigend, maar stopte toen hij zag dat Amy vlak bij stond kon alles mee kon luisteren.
Hij wende zich tot Amy:
‘Hoi Amy’ zei hij met een lieve glimlach en een knipoog. ‘Ik spreek je wel weer’
Met die woorden draaide hij zich om en liep weg met Korzel en Kwast in zijn kielzoog.
Amy stond totaal perplex.
Wat was dit in vredesnaam?
Draco deed aardig tegen haar, Nee, Draco deed lief tegen haar!
Wat was dit voor een complot. Eerst doet Patty overdreven aardig tegen haar en flipt hem daarna, en Draco doet lief tegen haar?
What the hell is this?
En het ergste was nog, bij elk woord dat Draco zei, dwarrelde er een vlinder in haar buik rond.
Wat was dat? Ze kon toch niet gevoelens hebben voor Draco hebben. De jongen die haar 5 jaar lang gepest en getreiterd had. Hij had niks aantrekkelijks. Mischien zijn lichaam, dat was wel gespierd. En zijn hoofd was opzich ook wel oké. Hoewel ze zag dat hij de laatste tijd wallen onder zijn ogen had.
Misschien had ze zich het wel verbeeld en had ze nooit gevoelens voor hem gehad, maar voor iemand anders die erbij stond. Amy dacht na en het drong tot haar door dat dat Korzel of Kwast moest zijn.
No way
Hun vond ze echt niet leuk! Ze waren lelijk, dik en aanhangsels van Malfidus. Nee, het kon echt niet dat ze zich tot Hun aangetrokken voelde. Dan zelfs nog eerder Draco!
Ze moest zich er gewoon niet druk om maken, ze had met Jay en dat bleef voorlopig nog wel zo.
Tenminste, dat hoopte ze. Want ze had het gevoeld dat hij iets voor haar verborg.
Maar wat?
Ze zou er nog wel achter komen. Nu ze met hem had zou ze toch veel tijd met hem doorbrengen. |
_________________ *Dromen zijn bedrog* |
|
|
|
Sweet14
1e jaars
Verdiend:
81 Sikkels
|
Geplaatst:
Zo Aug 17, 2008 17:07 |
|
Hee Allemaal!
Ik heb lang niet meer gepost vanwege de vakantie, maar ik ben weer terug! Jammer ge noeg geen reacties maar die zijn natuurlijk altijd welkom.. Ik heb lang over dit stukje nagedacht. Veel plezier! (P.S. Dit is denk ik voor 12+)
‘Amy?’ vroeg Jay liefkozend terwijl hij door haar haar streelde.
‘Ja?’ antwoordde ze terug
‘Wat is er?’ vroeg hij
‘Niks, hoezo?’
‘Je bent zo stil’
Stilte
‘Het grappige is’ Zei Amy met opgetrokken wenkbrauwen ‘Is dat ik het idee heb dat er wat met jou is!’
Ze ging rechtop zitten en maakte zich los uit de armen van Jay die om haar middel geslagen waren.
‘Niks hoor’ zei hij luchtig. ‘Weet je, ik wil je wat laten zien’
Hij trok haar overeind.
‘Kom je?’ vroeg hij terwijl hij in de deuropening stond
Amy aarzelde. De laatste paar weken vond ze Jay nogal vaag gedragen. Bijna elke dag vroeg ie wel of ze even mee wou komen, (waar ze elke keer weer een smoes voor bedacht dat ze niet kon) en elke keer kreeg ie dan en bepaalde blik in zijn ogen die Amy beangstigde. Hij had haar ook zelfs al een keer geslagen toen ze onbewust naar Draco zat te kijken. Hij had haar op de gang gevraagd wat ze wel niet allemaal aan het doen was. Amy had niks geantwoord. Toen kwam die klap. Gelijk daarna verontschuldigde hij zich en zei hij dat het niet zijn bedoeling was geweest, maar het wreed van haar vond dat hij haar zo zat te kwellen. Amy was gelijk woedend weggerend en had hem een paar dagen genegeerd. Elke keer als hij dan contact met haar probeerde te maken liep ze weg. Die dagen waren ongelofelijk eenzaam, ondanks de neppogingen van Patty om haar te troosten. Want natuurlijk had iedereen wel iets meegekregen van het verhaal dat ze geslagen was. De ene zij dat ze was geslagen omdat ze niet hem had afbetaald voor het ‘net alsof doen van het vriendje zijn’ , de ander zei weer dat ze hem had uitgescholden voor langharige mammoet (Amy wist wel waarom). En zo waren er nog veel meer theorieën. Zelf hoorde ze er eentje zeggen dat zij hem had geslagen en niet andersom. Amy liet het maar voor wat het was en elke keer als iemand wat aan haar vroeg snauwde ze hun af.
Uiteindelijk kon ze de eenzaamheid niet meer aan en maakte het goed met Jay, wat ook met een ruzie ervan af ging. Maar ze wist niet goed wat ze met Draco moest. Had ze nou gevoelens voor hem? Draco maakte het er alleen mar erger op. Hij glimlachte lief en knipoogde telkens als ze naar hem keek.
Ze werd uit haar gedachten gescheurd toen e de stem van Jay hoorde:
‘Hallo? Ik vroeg je wat’ zei hij en stak zijn hand uit.
Amy stond op men pakte zijn hand.
‘Waar gaan we naartoe?’
‘Dat zie je wel’ zei hij weer met die enge hongerige gloed in zijn ogen.
De rest van de weg had niemand meer wat gezegd.
Opeens zij Jay: ‘We zijn er’
Amy keek op en zag een deur die ze nog nooit gezien had, niet dat ze vaak op de zevende verdieping was geweest.
‘Kom je mee?’ Hij deed de deur open en Amy zag iets prachtigs.
Duizenden kaarsjes waren aangestoken en allemaal rozenblaadjes waren op de grond gestrooid.
Aan de zijkant zag ze een dieprode bank staan met Rishado (drank) ernaast. Aan de andere kant van de kamer stond een tweepersoons bed.
Amy keek verrukt toe en kon geen woord uitbrengen.
‘Treed binnen’ zei Jay met een buiging
Amy giechelde.
Ze voelde zich weer de vlinders in haar buik fladderen. Wat was Jay toch attent!
Ze liep naar de bank en ging zitten. Jay pakte een glas en schonk de Rishado in. Amy twijfelde, van haar ouders mocht ze nooit drinken.
Haar ouders.
De tranen kwamen op.
Wat maakt het ook uit.
Ze pakte het glas aan en gooide het achterover.
‘Nog een graag’ zei ze
Jay trok zijn wenkbrauw op maar schonk nog een keer in.
Ze praatten over de lessen en de leraren. Jay has Ruzie met Anderling en al een paar keer strafwerk moeten maken. Na iets van zeven glazen lalde Amy wat Stronk:
‘Zeee.. gewoo ise gegeke’ zei ze en barste in lachen uit.
Amy stond op maar viel om.
Jay tilde haar op, liep naar het bed toe en legde haar zachtjes neer.
Hij ging naast haar liggen en streelde haar zacht.
‘Jij lief zijn’ zei Amy en giechelde onnozel.
‘Doe eens je shirtje uit’ zei Jay lief
‘Mijn shirtje?’ Zei Amy giechelend
‘Ja’ zei Jay
‘Oke!’ zei de met een onnozel knikje
Ze deed onhandig haar shirt.
Jay sloeg een arm om haar heen en drukte haar tegen zich aan.
Daar lag ze dan. In haar te kleine BH.
‘En nu je BH’ Fluisterde hij
Amy reageerde niet.
‘Je bent mooi. Ik wil je borsten voelen’ Ging hij verder
Amy ging rechtop zitten, ze was opeens weer volkomen nuchter.
‘Nee’ zei ze onzeker
‘Kom op, ga nou niet moeilijk zitten doen’ zei hij ongeduldig
‘Nee Jay, ik doe het niet’ zei ze angstig.
Ze zag de woede in zijn ogen.
‘Wat jij wil’ zei hij en ging weer liggen
Hij leek weer kalm
Amy stond en wou weglopen, maar ze voelde een hand stevig om haar pols klemmen.
‘Wat ga jij doen’ vroeg hij scherp
‘Laat me los!’ Riep Amy angstig
Hij trok Amy naar hem toe en duwde haar ruw op het bed. Hij begon haar BH en broek los te trekken.
‘Nee, niet doen! Laat me met rust!’ Huilde Amy wild spartelend, maar hij was te sterk.
‘Hou je mond’ siste hij
Hij begon nu zijn eigen broek los te maken.
Dit zag Amy als haar kans. Ze ramde haar elleboog in zijn gezicht. Jay viel naar achter kermend van de pijn. Amy sprong op en rende naar de uitgang. Ze wenste dat ze een vest had, want nu liep ze half naakt. Gelijk verscheen er een vest vlak voor haar op de grond. Ze griste het weg.
‘Jij hoer! Hoe durf je!’ schreeuwde achter haar Jay.
Jay kon haar niks meer schelen. Ze wou nooit meer iets met die gluiperd te maken hebben. Ze rende de deur door en rende en rende tot ze niet meer kon… |
_________________ *Dromen zijn bedrog* |
|
|
|
Sweet14
1e jaars
Verdiend:
81 Sikkels
|
Geplaatst:
Vr Aug 29, 2008 9:02 |
|
Hee!
Ik heb nog snel doorgeschreven, en ik heb weer een nieuw stukje!
Ballerina Gril, nog hartstikke badankt voor je reactie! *knuffel*
Hier is het nieuwe stukje dan!
(Reacties zijn altijd welkom)
De zon scheen vel door het raam en Amy knipperde met haar ogen. Ze voelde haar hoofd bonken.
Waar was ze?
Ze lag in een gang op de grond. Daar had ze vast geslapen.
Ze probeerde zich te herinneren wat ar de dag ervoor was gebeurt.
Jay.
Ze had te veel gedronken en hij misbruikte haar. Daarna was ze weg gerend en de rest kon ze niet meer herinneren.
Wat moest ze nu doen?
Ze ging sowieso niet naar de lessen. Daar zou Jay zijn. Nooit dus dat ze daar naar toe ging. Maar waar moest ze dan naar toe?
Naar huis? Nee, ze had geen ouders meer en dan moest ze in een weeshuis waar iedereen medelijden met haar zou krijgen. Ze moest gewoon naar de lessen gaan en doorzetten. Hij kon haar toch niks maken, waar iedereen bij was.
Jay deed zijn ogen open en stond op. Hij keek in de spiegel en zag een blauw oog.
Die hoer! Hoe durfde ze.
Hij mompelde een spreuk en zij oog werd weer normaal.
Wat moest hij nu doen? Gewoon normaal en net alsof dat er niks was gebeurt of haar nog terug pakken. Hij koos natuurlijk voor het tweede. Dit kon hij niet zomaar laten gebeuren. Ze zou niet naar de lessen durven te komen en hij kwam haar dus ook niet tegen op de gangen.
Hij kleedde zich om en liep naar de grote zaal.
Tot zijn grote verbazing zag hij Amy zitten die wazig voor haar uit staarde en op een broodje kauwde.
Hij liep naar zijn vrienden toe.
‘Hee Jay! Je scharrel zocht je’ Riep Daniel met een veelbetekende grijns.
Jay haatte op dit moment Daniel het meest. Waarom moest hij dat nu weer roepen zodat iedereen het hoorde.
‘Oké, bedankt’ Zei hij zo rustig mogelijk en ging zitten.
‘Ga je niet naar gaar toe?’ Vroeg William
‘Ze komt maar naar mij toe’ Mompelde hij
‘Inderdaad’ Hoorde hij opeens achter zich.
Hij draaide zich om en zag Amy staan met de meeste Fake-glimlach ooit.
‘Kan ik je even spreken’ zei ze alsof het heel zakelijk was.
Zijn vrienden keken elkaar veel betekenend aan. Die voelde natuurlijk ook wel de kilte.
‘Auch..’ Zei Jack
‘Hou je kop’ Snauwde Jay
Hij stond op en liep Amy achterna.
Toen ze buiten de grote zaal stonden begon Amy te praten.
‘Addley, ik zeg het een keer: Blijf uit mijn buurt’ zei ze kil
‘Of anders?’ schamperde hij
‘Nou, even denken’ Zei ze alsof ze moest denken ‘Dan ze ik tegen het schoolhoofd dat je me hebt aangerand? Daar zullen ze wel niet zo blij mee zijn, hé? Dan wordt je geheid van school af gestuurd’
‘Luister eens even goed Baker. Ik bepaal wat er gaat gebeuren en als je naar het schoolhoofd gaat heb JIJ een probleem, begrepen!’ snauwde hij.
‘Denk eens even na Jay, wat JIJ hebt gedaan is onaanvaardbaar. Dus voor de laatste keer , blijf uit mijn buurt!’ Siste ze
Jay stond perplex.
Amy draaide zich om en liep weer de Grote zaal in. Jay liep achter haar aan en wou haar pols pakken, maar Amy was sneller. Ze draaide zich om.
‘By the way, het is uit schatje’ zei ze net zo hard dat iedereen aan de tafel van Zwadderich het zou horen.
Hij moest zijn hachje redden waar iedereen bij was.
‘Alsof het ooit aan was’ schamperde hij
‘Dacht het wel’ zei ze met een glimlach waar de kilte vanaf droop.
Jay draaide zich om en ging weer bij zijn vrienden zitten.
Jack deed zijn mond open om wat te zeggen, maar Jay was hem voor.
‘Geen woord’ siste hij
Zijn vrienden waren zo verstandig op zijn raad op te volgen.
Draco liep door de gangen. Amy was vrij! Hij kon nu met haar krijgen. Een gelukzalig gevoel ging door zijn lichaam. Opeens hoorde hij een stem die hij uit duizenden herkende. Hij besloot te wachten zodat hij haar niet tegenkwam.
‘O My Gosh! Het is uit tussen hun! Nu heb jij vrij spel Daphne en kunnen we haar weer pesten! En dan kan ik Draco weer krijgen als iedereen haar weer haat! Hij kan sowieso niet met haar krijgen. Dat is veel te onhandig, want zij weet niets van de Heer Van Het Duister. En daarbij is ze ook nog eens een halfbloedje! Ze maakt geen schijn vaan kans! En ik hoef ook niet meer aardig tegen haar te doen! Niemand!’ Ratelde Patty gelukzalig door tegen Daphne.
‘Ja, ik weet het’ zei ze afwezig
‘Wat is er nou weer, ben je niet blij?’ snauwde Patty
‘O jawel hoor. Ik dacht alleen, waarom zou Baker het uitgemaakt hebben. Ik bedoel, iedereen zou toch blij moeten zijn als je met Jay hebt. Hij is super populair! Hij moet wel iets heel ergs geflikt hebben’ zei Daphne met een frons.
‘Weet ik veel! Kan mij het schelen!’ krijste Patty blij
‘Je hebt gelijk, het is gebeurt en daar is het mee gedaan. Maar toch…’ zei Daphne met een glimlach.
Ze liepen samen door.
Draco’s gelukzalige gevoel dat daarnet door zijn lijf was gegaan was abrupt verdwenen.
Patty had gelijk: Ze was een halfbloedje en niemand mocht haar, als hij dan met haar zou krijgen dan was het met hem gedaan. En hij moest zich concentreren op de Heer van het Duister. Hoe moest hij in godsnaam Perkamentus doden, de op een na machtigste tovenaar!Hij zou het niet kunnen en daar zou zijn familie voor boeten!
Tranen welde op.
Wat nu? Zijn vader zat al in Azkaban, wat ging Jeweetwel doen met zijn moeder?
Niemand mocht hem zo zien.
Draco liep zo rustig mogelijk naar de WC van Jammerende Jenny, waar hij vaker zat als het hem allemaal teveel was. Aan haar kon hij alles kwijt.
Hij deed de deur open.
‘Jenny?’ zei hij zacht
Hij zag Jenny opduiken uit het toilet.
‘O Draco! Wat is er?’ zei ze met haar zeikerige stemmetje
‘Niets’ huilde Draco
‘Niet doen’ kreunde Jenny ‘Niet doen.. vertel me wat er aan de hand is.. ik kan je helpen..’
‘Niemand kan me helpen’ zei Draco die stond te trillen ‘Ik kan het niet… het lukt niet.. het werkt niet… en als ik het gauw niet doe… zegt hij dat hij me gaat vermoorden’
Draco keek op in de spiegel en zag tot zijn grote woede Potter staan.
Hij trok zijn toverstok en Potter deed hetzelfde.
‘Crucio!’ Dacht Draco woedend en gaf een zwiep met zijn stok. Hij miste hem op een haar na en verbrijzelde een lamp.
Potter deed een tegenaanval, maar Draco blokkeerde hem.
‘Cruci..’ riep Draco met een vertrokken gezicht.
Maar Potter was hem voor: ‘SECTUMSEMPRA!’
Draco voelde een stekende pijn alsof allemaal messen in hem aan het steken waren, hij keen naar beneden en zag dat er bloed uit zijn lichaam gutste. Hij voelde zich duizelig worden en alles werd zwart voor zijn ogen. |
_________________ *Dromen zijn bedrog* |
|
|
|
Sweet14
1e jaars
Verdiend:
81 Sikkels
|
Geplaatst:
Ma Sep 29, 2008 7:43 |
|
Hee
Benb ik weer! Heeft eent tijdje geduurd, maargoed.
Ik wil BAallerina girl en Gwendolyn nog bedanken voor hun support en reaties *knuffel*
Nouja: hier is het nieuwe stukje
Draco deed langzaam zijn ogen open.
‘Hier, neem dit drankje in’ Zei mevrouw Pleister
Draco nam het drank in zonder tegen te sputteren en trok een vies gezicht toen hij het doorslikte.
Die verdomde Potter. Door hem lag hij hier nou. Hem kreeg hij nog wel. Hij had aan Sneep gevraagd wat voor een spreuk het was, maar daar had Sneep geen reactie op gegeven. Vlak daarna was Patty bij hem langs geweest en had ze de hele tijd over Amy gezeurd, hoe dom ze wel niet was. Geen één woord over Potter! Hij wist wel dat Patty hem leuk vond (waar hij van walgde), en dat ze tegen hem op keek. Maar dat ze zó jaloers was, had hij niet verwacht. Eigenlijk gaf hem dat wel voldoening.
Draco werd ruw wakker geschud uit zijn gedachte door een bekende stem.
‘Mevrouw Pleister? Heeft U misschien een middeltje tegen hoofdpijn?’ vroeg Amy beleefd.
Mevrouw Pleister knikte nors, liep weg en mompelde iets in de richting van “Kinderen… wat doen ze toch allemaal… hoofdpijn”
Blijkbaar was Amy vastbesloten om niet naar Draco te kijken, want ze bleef naar een kussen staren.
‘Hoi’ zei hij droog zonder er bij na te denken.
‘O.. Hoi. Hoe gaat met je? ik had gehoord wat Potter had gedaan. De zak’ zei ze in een adem.
‘Ja’ zei Draco
Waarom kon hij nou niks bedenken om te zeggen.
‘Heb je zin in de les van morgen?’ vroeg hij.
Meteen had hij spijt. Natuurlijk had ze geen zin.
‘Ow! Dat was ik helemaal vergeten. Wat gaan we doen?’ vroeg ze nieuwsgierig
‘Nou… van Sneep moest ik je strafwerk laten maken en tegenspreuken leren. Maar daar had ik zelf niet zo een zin in, dus… ik uhm.. wou dan graag iets anders doen’ zei hij stotterend
Amy schoot spontaan in de lach.
‘Wat is er’ vroeg Draco boos.
Lachte ze hem nou uit?
‘O niks hoor’ zei Amy noch nagrinnikend ‘Maar je bent opeens zo anders’
‘Pardon?’ vroeg hij ongelovig.
‘Laat maar, ik heb niks gezegd’ zei ze
‘Oké, het zal wel’ Zei hij met een halve glimlach
Daarop volgde een van de langste en ergste stiltes die hij ooit had gehoord.
Wat moest hij nu zeggen?
‘Wat erg voor je, je weet wel, met Jay’ floepte hij er opeens uit.
‘Ow, Het maakt niet zoveel uit. Hij is een zak’ zei vrolijk
Blijkbaar had ze er geen spijt van.
‘Maar, wat had hij dan gedaan?’ vroeg Draco voorzichtig
Amy trok haar wenkbrauw op.
‘Niks ergs, ik werd er gewoon een beetje zat van’ zei ze
Draco geloofde er niks van.
De ene dag zaten ze nog klef te zoenen en de andere dag maakte Amy het uit.
‘Maar ik ga weer’ ze draaide zich om en liep weg.
Nog net voordat ze de deur bereikte draaide ze zich nog om:
‘Dag Draco’ en met die woorden liep ze de ziekenzaal uit.
Draco was even helemaal overrompeld met het feit dat ze zomaar weg was gegaan. Had hij iets verkeerds gezegd?
Draco werd uit zijn gedachte gestoord.
‘Waar is dat meisje nou?’ vroeg Madame Pleister boos.
‘Weg denk ik’ zei Draco
‘De kinderen toch van tegenwoordig’ mopperde Madame pleister boos terwijl ze weg liep.
Opeens bedacht Draco iets: Amy had hem Draco genoemd. Geen Malfidus.
En met die gelukzalige gedachte viel Draco weer in slaap.
De weken daarna was er niet veel interessant gebeurt. De lessen van Amy gingen goed. Ze stond nu overal acceptabel voor, maar bij gedaanteverwisseling had ze boven verwachting gehaald. De lessen van Draco gingen ook steeds beter, Amy kon de tegenspreken erg goed. Ze zouden de volgende les patronessen gaan oefenen. Van Jay had ze ook geen last meer gehad. En daarbij kwam ook nog dat Daphne met Patty ruzie gemaakt had en nu altijd met Amy vooral zat. Patty zat nu met Margriet Bullemans opgescheept.
‘Amy?’ fluisterde Daphne
‘Jahaa’ fluisterde ze terug
‘ik had een vraag’
‘Wat dan’
‘nou-’
‘-het is toch niet over Jay he?’ vroeg ze geïrriteerd
Maar voordat ze nog kon antwoorden was iemand anders haar al voor
‘Uit mijn bibliotheek jullie kinderen! Praten doe je maar ergens ander’ zei madame Rommela nijdig
Amy slenterde de bibliotheek uit en Daphne liep achter haar aan.
‘Laat me nou een keer uitpraten!’ riep Daphne achter haar aan
‘Oke’ zei Amy en stopte abrupt waardoor Daphne tegen haar aan botste.
Ze draaide zich om.
‘Wat wou je vragen Daphne?’ vroeg ze liefjes
‘Nou, het gaat over … je weet het wel.. Jay’ zei ze voorzichtig
Amy gooide haar handen verslagen in de lucht.
‘Okee, okee! Wat wil je weten!’vroeg Amy half geamuseerd half geërgerd
De afgelopen weken had Daphne het zeker wel twee keer op een dag gevraagd.
‘Oke!’ zei Daphne verbaast ‘Waarom heb je het met Jay uitgemaakt?’
‘Ik zal het vertellen’ zei Amy ‘als je het aan niemand door verteld. En als je het wel doet, mag ik je in een pad veranderen zonder dat je tegenspartelt!’
‘Is goed’ zei Daphne meteen
Amy vertelde het verhaal: Over Jay, die haar had geslagen. Over Jay, die onder controle had. Over de lieve Jay n over de vreemde Jay. En over Jay die haar misbruikt had. Daphne had onder het verhaal allemaal woordjes uitstootte als: Zak, lul, oow, aha, hmm.
‘OMG’ zei Daphne ‘geen wonder dat je het uitmaakte!’
Amy was blij dat Daphne zo reageerde, een van de redenen dat ze het niet aan Daphne wou vertellen was omdat ze dacht dat ze haar een mongool zou vinden en zou denken dat ze zich aanstelde.
Opeens hoorde ze een nies achter zich.
Amy draaide zich om en zag de persoon die ze nooit van haar leven dit verhaal had toevertrouwd.
‘JIJ!’ krijste Amy
Patty keek haar verschrikt aan omdat ze was ontdekt. Ze maakte zich uit de benen. Amy rende achter haar aan vuurde de vloek van beentjeplak op haar af. Patty struikelde.
‘Hoe durf je!’ schreeuwde Amy tegen Patty die half spartelend op de grond lag.
Opeens pakte Patty haar toverstok en riep: ‘Petrificus totalus!’
Am verstijfde en zag hoe Patty zich ontdeed van haar eigen vloek waarmee ze geteisterd werd. Ze stond op en ging recht tegen over Amy staan.
‘Zo Baker! Nu sta ik in het voordeel hé!’
Ze lachte gemeen draaide zich om en rende de hoek om.
Opeens voelde Amy zich weer normaal en kon weer bewegen. Ze zag dat Daphne daarvan de dader was.
‘Bedankt’ zei ze uitgeput en met tranen in haar ogen.
‘Trek je niks van Patty aan’ zei Daphne troostend ‘Volgens mij heeft ze niks gehoord'
Maar Amy had door dat Daphne daar zelf ook niks van geloofde. |
_________________ *Dromen zijn bedrog* |
|
|
|
|
|