Babylove

dreamer* · Dreuzel Verdiend: 28 Sikkels

Ik ben een paar dagen geleden begonnen met een verhaal en ik heb het gevoel dat het wel goed zit, ik hoop dat jullie het mooi vinden, als jullie ooit nog tips hebben vertel het me dan en als je het niet mooi vind vertel het me dan ook, vertel er dan ook bij wat er niet goed aan is dan kan ik het misschien veranderen maar ik hoop dat jullie het mooi vinden! veel lees plezier Embarassed

Babylove:
I remember like it was yesterday, first kiss and I knew you changed the game
You have me, exactly, well you want it, and I'm on it

Lily zat met een boek op het raamkozijn van de meisjes slaapzaal, eigenlijk las ze niet meer ze keek alleen nog dromerig naar buiten. De sneeuw lag als een bescherming rondom het kasteel. Het meer was ingevroren en zelf het bos leek helemaal uit sneeuw te bestaan in haar hele leven had ze nog nooit zoveel sneeuw gezien. Ze zuchte en keek hoe Hagrid zijn grote voetafdrukken in de sneeuw achterliet terwijl hij zich een weg baande naar het kasteel toe. Bijna niemand had zich vandaag naar buiten gewaagd, alleen Hagrid. Ze glimlachte en legde haar voorhoofd tegen het koele glas aan, achter haar hoorde ze de rustige ademhaling van Abbie, ze lag al drie dagen met een griep op bed en had van madam plijster een drank gekregen die ervoor zou zorgen dat ze weer beter werd.
Abbie was haar beste vriendin vanaf het begin van het eerste jaar toen ze bij elkaar in de afdelingen werden geplaatst waren ze onafscheidelijk geweest, niks kon hun uit elkaar houden. Ze hadden samen gelachen, samen gehuild samen gevochten en samen ruzie gemaakt.
Ze richten haar ogen weer op het boek en las een paar regels,
‘En Julia en Debbie dan?’
‘Ja, wat dan?’
‘Hoe zullen zij het vinden om een volkomen vreemde in huis te krijgen?’
Haar ogen dwaalde weer af naar buiten en ze keek gefascineerd hoe er een hert uit het bos kwam lopen, ze glimlachte en raakte het koude glas aan. Zo bleef ze nog een paar zwijgzame momenten zitten, toen zuchte ze en liet zich van het met fluweel bekleedde kozijn afzakken. Het boek legde ze onderste boven op haar nachtkastje, op kousenvoeten liep ze de trap af naar de leerlingenkamer daar heerste een gezellige sfeer, het grote haardvuur knapperde vrolijk en veel leerlingen lachte, het was bijna kerst en binnenkort zouden ze hun familie weer zien. Lily wist nog niet of ze naar huis zou gaan, thuis was het niet meer hetzelfde sinds haar vader een auto ongeluk had gehad en haar moeder in een diepe depressie was gezakt. Ze kon niks meer, ze had van haar oma vernomen dat Petunia er voor zorgde dat alles bleef draaien. Daar was ze haar zus dankbaar voor ookal hadden ze vanaf het moment dat Petunia der achter kwam dat zei niet magisch was ruzie gehad.
Ze keek de leerlingenkamer aan en zag daar Roosje en Alice zitten. Roosje met haar hoofd slaperig in Alice zijn schoot terwijl ze loom met het pluimpje van het kussen speelde dat op haar buik rusten. Alice ruste met haar hoofd op Frank zijn schouder, haar vriendje sinds jaar en dag. Ze glimlachte bij het tafereel en liep erheen. Ze toverde een stel kussens tevoorschijn en liet die voor de bank vallen en liet zich er toen op neervallen.
‘Wat heb jij heel de dag gedaan?’ vroeg Roosje haar slaperig.
‘Niks,’ mompelde Lily. ‘Ik heb lang uitgeslapen en heb toen boven in de slaapzaal wat zitten lezen. En Jullie?’
‘Wij hebben buiten al een sneeuwballen gevecht gehouden.’ Zei Roosje grinnikend terug denkend aan die middag. Sirius had haar lachend achterna gezeten en toen hij haar uiteindelijk had, had hij haar in de sneeuw geduwd en was hij bovenop haar gaan zitten en er pas vanaf gegaan toen ze smeekte. En geloof me dat deed ze niet zovaak. Kletsnat maar allemaal opgevrolijkt waren ze weer naar binnen gegaan, hadden ze een douche genomen en dikke warme kleren aangedaan. Frank was samen met Sirius naar de keukens gegaan en had voor hun allemaal sandwiches gehaald die ze bij het haardvuur hadden opgepeuzeld. Lily keek naar Sirius en zag dat hij samen met zijn beste vriend James Potter zat te lachen bij het haardvuur, James was de laatste tijd veel veranderd. Niet in meisjes, daar was hij nog steeds onverbeterlijk in maar in zijn gedrag. Hij was een stuk volwassener en voor zover ze wist vervloekte hij niet zomaar omdat hij zich verveelde mensen. Uit betrouwbare bronnen wist ze dat hij Severus Sneep nog wel is vervloekte maar dat het meestal ongevaarlijk was en het geen kwaad kon. Dus besloot ze daar ook geen ruzie meer over te maken en met al dat bij elkaar waren ze zover gekomen dat ze in de gangen het alletwee konden opbrengen om ‘hoi’ tegen elkaar te zeggen en soms op zeldzame momenten kon er zelf een glimlach bij beide vanaf. Maar al met al ging het steeds beter met hun tweeën als je hun geschiedenis bekeek van boze blikken, ruzie, scheldpartijen en soms leek het wel of ze bezig waren met de ander aan het uitmoorden als je hun zag duelleren na een zoveelste ruzie wat weer uitlooptte op strafwerk voor beidde waar Lily dan weer boos over was omdat dat zogenaamd door James kwam.

Laat me weten wat je ervan vind Smile

xxDreamer*

Na iets meer als een maand het nieuwe stukje:P haha beter laat dan nooit tochhh xxDreamer*

Tussen James zijn benen zat zijn zoveelste scharrel al moest Lily het het meisje nageven dat ze er nog steeds was want voor zover Lily het wist hield James het nooit langer dan een paar dagen met een meisje uit maar deze zat er al zeker twee en een halve week. Ze was uitzonderlijk knap, ze had lang stijl zwart haar en sprekende intelligente ogen. Dit was niet het normale meisje dat bij hem zat, het domme blondje met die nietszeggende ogen waar je al aan kon zien dat ze de kont van een koe niet kon onderscheidde van de kont van een varken.
Ze zat in kleermakers zit met een boek tussen haar knieën die voor zover Lily kon zien over oude runnen ging. Ze glimlachte en hoopte dat James gelukkig met haar zou worden het laatste jaar had James haar niet meer mee uitgevraagd en ze moest toegeven dat ze daar best blij mee was, het begon allemaal in de vierde toen James erachter kwam dat Lily meer was dan het meisje dat altijd in de boeken zat. Lily begon knapper te worden en was voortaan meer dan het stuudje dat ze graag voor de gek hielden. Ze hoorde die tijd veel te vaak naar haar zin, ‘Evers, zou je een afspraakje met me willen?’
Nee, natuurlijk niet kwal. Wat denk je zelf, je hebt me drie jaar voor de gek gehouden met mijn achterlijke rode haren, dat mijn hoofd nog een keer zou ontploffen van al die informatie die ik erin propte en dat ik bevriend was met Severus. Natuurlijk wil ik niet met jou uit!
En dat ging zo door tot hij op de helft van het zesde jaar ermee ophield. Hij had eindelijk verstand gekregen, de arrogante kwast. Was ze daar even blij hiermee, maar eigenlijk miste ze het wel een heel klein beetje, iemand die haar plaagde. Een beetje maar.

S’avonds om zes uur schoof ze aan bij het avondmaal. Ze schepte haar gebakken aardappels op, wat sla en een beetje van die overheerlijke eend die er de laatste tijd om scheen te schreeuwen dat ze hem op at.
‘Heb je het al gehoord?’ vroeg Abbie die had besloten mee naar beneden te gaan inplaats van haar avond eten boven te laten brengen door mij. Wat een gul gebaar.
‘Wat?’ vroeg ik met overvolle mond.
Ze boog zich naar mij toe en fluisterde in mijn oor. ‘Pricilla is naar bed geweest met Johan Patil.’
‘Nee!’ riep ik uit en sloeg mijn hand voor mijn mond. ‘Hoe weet jij dat nou? Je bent net vijf minuten uit bed sinds 4 dagen?’
Ze grinnikte. ‘Ik ving het op toen ik zat te poepen op de meisjes wc op de tweede verdieping, Pricilla vertelde het tegen die trut van een Gina.’
‘Echt waar!? Ik kan het niet geloven ik heb nooit geweten dat Pricilla zo was.’
‘Waarom roddelen meisjes altijd over elkaar?’ vroeg Sirius niet begrijpend aan Frank die alletwee het verhaal gefascineerd hadden meegeluisterd.
‘Hou je mond Zwarts!’ snauwde Abbie. ‘Ik weet niet of je het zelf door hebt gehad maar je mond hing zowat op de grond toen je meeluisterde, je vond het verhaal blijkbaar heel interessant.’
Sirius grijnsde en schudde zijn hoofd. ‘Laat maar.’
Abbie draaide zich weer naar mijn. ‘En weetje wat ik ook heb opgevangen?’
‘Nou?’
‘Dat Addeleine Peters zwanger is van Kannewasser.’
‘Pardon!?’
‘Ja dat geloof je toch niet? Denk jij dat het waar is?’ vroeg ze nieuwschierig aan mijn.
‘Ik weet het niet, ik hoop het niet voor het meisje. Gerum het kind krijgt zo’n vervelend jong die precies op zijn vader lijkt, daar moet je toch niet aan denken?’
Ze schudde grinnikend haar hoofd.
‘Hey, ochtendprofeet. Geef mij de kwarksap is aan?’
Gevaarlijk rood aanlopend waar een kreeft jaloers op zou zijn snauwde ze, ‘Strek je arm uit en pak het zelf wil je! Ik ben Pindakaas met Boter je slaafje niet!’
Sirius barste in lachen uit en kreeg het uiteindelijk van Lily aangereikt en goot het toen in overvloed over zijn eten heen.
Nog na grijnzend draaide hij zich om naar James en fluisterde iets in zijn oor, ze lachte allebei en nadat ze hun eten naar binnen hadden geschrokt liepen ze vlug de grote zaal uit. Lily schudde haar hoofd en wist dat ze iets niet goeds van plan waren, maar achja ze kon niet altijd de reddende engel spelen en besloot een keer rustig te blijven zitten inplaats van hun achterna te gaan om te kijken wat ze uitspookte. Gezellig pratend met Abbie, Roosje en Alice liep ze even later terug naar de leerlingenkamer.

vanaf hier nieuw stukje, omdat het geen 1000 woorden zijn heb ik hem samengevoegd Smile

Gefrustreerd liep Abbie de volgende morgen door de gangen heen. Waarom hebben ze mij niet wakker gemaakt! Ze weten dat ik het haat om niet te kunnen eten en me ook nog te moeten haasten om op tijd in de lessen te komen. Net voordat ze het lokaal van verweer tegen de zwarte kunsten inliep botste er een meisje tegen haar aan.
‘Kijk uit waar je loopt, wil je!’ snauwde ze het meisje toe en pakte haar tas op die van haar schouder was gevallen en stopte de boeken er terug in die eruit waren gevallen, het meisje mompelde zacht ‘sorry’ en liep toen weer door. Ze draaide zich nog chagrijniger als net om en liep het lokaal in, ze had geen zin aan geblèr aan haar hoofd en ging aan het tafeltje zitten helemaal achterin.
‘Goede morgen, zonneschijntje.’ Zei de stem van Sirius Zwarts.
Ze draaide met haar ogen en mompelde, ‘Mijn dag wordt beter en beter met de seconde.’
‘Au!’ zei hij met een pijnlijk gezicht. ‘Wat heb jij vandaag?’
‘Ben ik meestal aardiger dan?’
‘1-0 voor Abbie.’ Zei hij grijnzend.
‘Zwarts, alsjeblieft. Hou je kop, draai je om en zeg vandaag en het liefst je hele leven niks meer tegen me, wil je! Ik ben al chagrijnig maar die misselijke kop van jou maakt het nog erger.’
Hij trok zijn mond open om iets gevats terug te zeggen maar hij werd onderbroken door de deur die open zwaaide, professor Kiki kwam binnen. Ze zwaaide met haar stok en er verscheen een hele rij met vervloekingen en weet ik veel. Wat kon het me ook schelen, ik ga toch niks doen. Zuchtend en steunend zakte ze onderuit op haar stoel, best trots op zichzelf dat ze Sirius zover had gehad dat hij niks terug wist te zeggen.
Schat hij kon niks meer zeggen want de professor kwam binnen.
Hou je kop en laat me van dit moment genieten!

**Smalofski** · Geplaatst: Zo Aug 31, 2008 21:18

Elke post in je fanfic moet 1000 woorden bevatten (op de proloog na). Jouw posts hadden geen 1000 woorden dus heb ik ze samengevoegd in 1 bericht. Wil je er aub op letten dat ze in het vervolg wel 1000 woorden bevatten?

dreamer* · Dreuzel Verdiend: 28 Sikkels

ik heb een stukje bijgevoegd omdat het weer geen 1000 woorden waren maar dan weten jullie dat, laat me weten wat je ervan vind xxx dreamer*

Oh en ik ben bezig met een nieuw verhaal, love is wicked dus als jullie het zien verschijnen vooral lezen, het is eigenlijk een beetje gebaseerd op mijn leven de afgelopen 6 maanden het gaat over een jongen en een meisje een hele hoop drama allemaal maar ik vind hem tot nu toe heel leuk! khoop jullie ook als jullie hem gelezen hebben Smile