Auteur |
Bericht |
carmita
Dreuzel
Verdiend:
29 Sikkels
Woonplaats: spijkenisse
|
Geplaatst:
Zo Dec 14, 2008 14:38 |
|
Ik hoop dat jullie dit verhaal leuk gaan vinden.
Soort van samenvatting
Rosalina is de dochter van Draco Malfidus. Ze heeft altijd thuis van haar grootouders priveles gehad. Als ze dan eindelijk naar Zweinstein mag gaat ze naar het derde jaar. Doordat zij een Balanskind is weet niemand in welke afdeling ze hoort en komt ze uiteindelijk terecht in Griffoendor.
Als Voldemort terugkeert weet Rosalina wat ze moet doen waar ze al haar hele leven naar toe had gewerkt. Ze moet hem vermoorden want alleen zij kan Voldemort voorgoed van de aardbodem laten verdwijnen.
Ondertussen vecht ze met haar balans. Waar hoort ze nou? Bij het Goede of bij het Kwade. Of hoort ze helmaal nergens thuis. En wat willen der rest van de vijf kinderen van balans met haar doen? |
|
|
|
|
carmita
Dreuzel
Verdiend:
29 Sikkels
Woonplaats: spijkenisse
|
Geplaatst:
Zo Dec 14, 2008 14:39 |
|
In dit bericht zet ik hoeveel hoofdstukken ik heb geschreven.
Hoofdstuk 1: De treinreis
Hoofdstuk 2: De sorteerhoed.
Hoofdstuk 3: Brieven over het sorteren
Hoofdstuk 4: Een schreeuwend ontbijt
Hoofdstuk 5: Brieven over de eerste lesdag
Hoofdstuk 6: De tweede lesdag
Hoofdstuk 7: Raffaël en het Oerhuwelijk
Hoofdstuk 8: Hij is terug
Hoofdstuk 9: Alles valt op zijn plaats
Hoofdstuk 10: Een drukkend verleden |
Laatst aangepast door carmita op Zo Dec 28, 2008 9:25; in totaal 2 keer bewerkt |
|
|
|
carmita
Dreuzel
Verdiend:
29 Sikkels
Woonplaats: spijkenisse
|
Geplaatst:
Zo Dec 14, 2008 14:42 |
|
1. De treinreis.
Dinsdag 1 september 2020
Lieve Eline.
Vandaag schrijf ik voor het eerst in dit dagboek. Ik noem je Eline, naar een vriendin van mij die ik nooit meer zie.
Vandaag ga ik voor het eerst naar Zweinstein. Eindelijk. Ik hoor nu in de derde te zitten. Ik mocht nooit eerder. Ze dachten dat ik speciale krachten hadden die eerst moesten worden getest voordat ik naar Zweinstein mocht. Mijn opa en oma hebben me toen thuis les gegeven. Dat vond ik altijd fijn. IK leerde vanalles en ik zit met mijn kennis al in het vierde jaar. Ik kan vloeken die ik eigenlijk nog niet mag weten. Ik kan zelfs iemand vermoorden als ik zo willen.
Mijn halfbroertje mocht wel eerder naar Zweinstein. Hij gaat nu naar de tweede. Scorpius is echt een vervelende klier.
Mijn opa zegt dat het niet uit maakt in welke afdeling ik kom. Hij zegt dat Zwadderich en Griffoendor een van de afdelingen zijn waar ik waarschijnlijk in kom. Mijn broertje moest naar Zwadderich. Hij had de reputatie van de Malfidussen hoog te houden. Omdat mijn moeder een Griffoendor was hoef ik niet in Zwadderich te zitten.
Nog steeds is mijn opa boos op het feit dat mijn vader het met een Griffoendor heeft gedaan en toen mijn moeder alleen heeft gelaten. De dag dat mijn broertje is geboren (ongeveer anderhalf jaar later) heeft mijn moeder me aan mijn vader gegeven. Daardor kreeg mijn stiefmoeder Angela weeën en kwam Scorpius eerder dan gepland naar buiten. Mijn opa heeft mijn vader bijna meer dan 4 jaar niet gesproken. Ik was slim (altijd al geweest) en heb ze weer samen gebracht. Mijn opa is nog steeds boos, maar wel minder dan eerst.
Ik ben het lievelingetje van mijn grootouders omdat mijn vader me niet zoveel aandacht geef en ik Angela haat. Scorpius doet altijd alles goed en ik alles fout volgens haar. Mijn oma vindt mij helemaal geweldig omdat ik de dochter ben die ze nooit heeft gehad. Zelfs Angela is niet goed genoeg. Dat vind ik helemaal geweldig. Ik krijg bijvoorbeeld dingen die overgaan op schoonmoeder naar schoondochter. Angela krijgt die dingen nooit en als ze er om gaat zeuren dan verteld mijn grootmoeder dat ze eerst beter met mij moet omgaan. Dat doet Angela toch niet. Ze heeft de pesthekel aan mij, en ik aan haar.
Ik moet stoppen, we gaan zo naar het perron. Ik neem je mee. Ik hoop dat jij me troost bied. Tot de volgende keer.
-xxx-
Rosalina Malfidus
"Nou doe je best hè Rosa", zei Draco en knuffelde zijn dochter onhandig.
"Doe je best meid", zei Lucius en knuffelde zijn enige kleindochter. "Wees slimmer dan de Potters hè", zei hij nog en knipoogde.
"Lucius, zet ze niet nu al tegen elkaar op", zei Narcissa en gaf haar kleindochter een kus. "Ik heb verschillende jurken en make-up en zo in deze tas gedaan. Zorg goed voor jezelf en wees een echte dame." Narcissa gaf Rosalina een handtas. Hoe kunnen daar drie jurken in zou je denken als je de handtas zag, maar Rosalina kende haar oma en ze wist dat ze er een spreuk op had gelegd zodat alles er in kon.
"Ik pas goed op mezelf, hoor oma. Het komt allemaal goed", zei Rosalina lachend.
"En het maakt niet uit waar je komt, wees gewoon jezelf", zei Lucius.
"Ga naar maar Rosalina anders mis je de trein", zei Angela nors. Ze wilde het geluk van haar stiefdochter lekker verpesten.
"Dag pa", zei Rosalina en gaf haar vader een kus op zijn wang. Snel rende ze naar de rode trein die de Zweinsteinexpres werd genoemd. Toen ze in een lege coupé zat zwaaide ze nog even naar haar vader en haar grootouders. Ze zag dat haar oma huilde en haar vader ook een traan liet. Haar opa keek trotser dan ooit tevoren. Na een fluit van de conducteur vertrok de trein. "Ik schrijf jullie nog wel!" riep Rosalina uit het raampje en al snel verdween haar familie.
De hele treinreis zat Rosalina alleen. Haar broertje kwam soms nog wel eens langs om haar te pesten, maar dat deerde haar niet. Ze was al blij genoeg dat niemand haar verder stoorde.
In de handtas die ze van haar grootmoeder heeft gekregen zaten haar drie lievelingsjurken, wat make-up en een doosje. Het doosje was op slot. Rosalina wist gelijk dat ze de sleutel om der nek had. Ze had van haar opa een ketting met een yin-yang teken gekregen toen ze twaalf werd. Het teken paste op het slot en het doosje ging open. Er zat een brief in en nog wat juwelen en sieraden. Er zat zelfs de kroon van haar grootmoeder in waar haar grootmoeder zo trots op was.
Lieve Rosalina
Dit is een geschenk voor jou. Er zitten wat sieraden en juwelen in. Ook zit mijn mooie kroon er in. Ik wil dat je er goed op past. Ik geef dit aan jou. De meeste kettingen zijn van mijn schoonmoeder geweest. Het is een traditie om dit te geven aan je schoondochter. Ik geef dit aan jou om dat ik Angela niet mag. Ze mag dan mijn schoondochter zijn, ze krijgt dit niet. Jij bent de eerstegeboren, daarom krijg jij het na Angela en ik weet dat Angela het nooit aan jou zou geven dus hier. Pas er goed op en onthoud, jij bent een echte Malfidus.
Kusjes
Je grootmoeder
Narcissa Malfidus. |
Laatst aangepast door carmita op Za Dec 20, 2008 11:04; in totaal 2 keer bewerkt |
|
|
|
carmita
Dreuzel
Verdiend:
29 Sikkels
Woonplaats: spijkenisse
|
Geplaatst:
Vr Dec 19, 2008 19:13 |
|
2. De sorteerhoed.
Rosalina stapte uit de trein. Ze had haar gewaad aan en liep naar de gene die riep: "Eerste jaars hierheen." Ook al was zij geen eerste jaars, ze hadden afgesproken dat zij daar heen zal gaan. Zij moest net als alle eerstejaars worden gesorteerd.
Rosalina lette niet op een best wel dikke man. Het was Professor Lubbermans. Haar vader noemde hem altijd Flubbermans. Zijn buik flubberde altijd en hij was erg onhandig.
Rosalina liep achter alle eerste jaars aan. Ze voelde zich niet thuis tussen de ukkepukkies, maar het moest nou eenmaal.
Al snel konden ze de Grote Zaal in. Rosalina bleef wat op de achtergrond. Zij zal pas op het laatst worden gesorteerd. Onbewust keek ze naar de tafel van Zwadderich. Ze zag Scorpius naar haar wijzen en lachen. Voorzichtig probeerde ze zijn gedachten te lezen. Ze kon altijd al gedachtenlezen, maar Scorpius voelde steeds vaker dat ze zijn gedachte las. Dit keer merkte hij het ook en zorgde met een spreuk voor dat ze zijn gedachte niet kon lezen. Scorpius keek naar het midden van de zaal. Daar stond een hoed op een krukje. Opeens begon de hoed te zingen. Hij zong:
Wel duizend jaar of meer geleê,
Mijn stiksels waren jong,
Leefden er vier magiërs; hun faam,
Gaat nog over ieders tong:
Uit het hoogland, dappere Griffoendor,
Schone Ravenklauw uit het bos,
Goede Huffelpuf uit het groene dal,
Sluwe Zwadderich, uit zompig mos.
Ze hadden een wens, een hoop, een droom,
een plan vol vermetelheid:
Hun kennis delen met jong talent,
Zo werd Zweinstein werkelijkheid.
Door de stichters werden rap,
Vier afdelingen opgericht,
Want niet elk hechtte aan dezelfde deugd,
Ook een even groot gewicht.
Wie door Griffoendor verkozen werd,
Viel op door leeuwenmoed;
Voor Ravenklauw was schranderheid,
Het allergrootste goed.
Bij Huffelpuf was noeste vlijt,
Tot kern der zaak verheven;
En bij machtswellustig Zwadderich,
Was ambitie het hoogste streven.
Eerst scheidden ze hun favorieten zelf
Van de massa en dat ging best
Maar wie wijst de uitverkorenen aan,
Nu van de stichters niets meer rest?
't Was Griffoendor die het antwoord wist,
Hij zette me haastig van zijn kop,
De stichters schonken me hersenen,
En droegen aan mij de keuze op!
Dus zet me stevig op je hoofd,
Nog nimmer had ik het mis,
Ik zie in een oogwenk wat je denkt,
En roep wat je afdeling is!
De eerste jaars vonden het raar dat de hoed ging zingen en slaakt in het begin allemaal kreten. Rosalina wist van te voren al dat dit zou gebeuren. Haar grootvader had haar er al op voorbereid.
Professor Flubbermans, zoals zij hem noemde begon al met het roepen van kinderen die naar voren mochten komen. Die kinderen werden gesorteerd door de hoed.
Rosalina keek naar de tafel van Griffoendor. Ze kon er al meteen een Potter uithalen. Hij had het zelfde haar als zijn vader. "Elke Potter is je vijand, Rosa" herinnerde ze de woorden van haar vader. Die had altijd een hekel gehad aan de Potters en de Wemels. Ze deden altijd alsof ze het beste waren, zei hij.
Eindelijk waren alle eerste jaars geweest. Nou moest zij.
"Vandaag wordt er ook een vijde jaars gesorteerd. Malfidus, Rosalina kom maar na voren", zei Professor Lubbermans. Rosalina deed een stapje naar voren, het licht in. Ze keek naar de hoed en was bang. Als hij nou niet wist waar ze hoorde. Rosalina was altijd in evenwicht geweest tussen goed en kwaad. Als snel zette ze deze gedachte van zich af en liep naar de sorteerhoed. Ze hoorde Scorpius giechelen. Vast omdat weer een van zijn nepvrienden een grap over haar maakte.
Rosalina ging op de kruk zitten en zette de hoed op.
"Mmm", zei de hoed in haar hoofd. Ze wist zeker dat niemand het kon horen. "Je bent perfect in evenwicht. Het goede en het kwade heerst in jouw. Waar moet ik je zetten? Jij kent vloeken die de meeste Zwadderaars ook kennen, maar je moed en trouw is iets voor Griffoendor. Zelf weet je niet waar je wilt komen en ik weet het ook niet. Daarom zet ik je bij..."
"Griffoendor en Zwadderich!" riep de sorteerhoed luid en duidelijk. Iedereen keek verbaasd, maar Rosalina nog het meest. Dit kon niet, dit kan niet.
"Dit kan niet", fluisterde ze.
"Ik zet dit meisje bij Griffoendor en Zwadderich omdat ze niet in één afdeling hoort", zei de sorteerhoed. De leraren keken vreemd naar de hoed.
"Overleg in mijn kantoor", zei Professor Anderling, het hoofd van Zweinstein, snel. Alle leraren stonden op en liepen naar het kantoor van Professor Anderling. Professor Flubbermans pakte de hoed op en toverde het eten op de tafels. "Kom mee", fluisterde hij. Rosalina liep beduusd achter de Professor Flubbermans aan.
"Ze is weer perfect in evenwicht", zei Scorpius luid genoeg zodat Rosalina het kon horen. Rosalina stak haar tong naar Scorpius uit, maar ze wist dat hij gelijk had. Ze was weer perfect in evenwicht.
"Dit kan niet", zei Professor Anderling. Ze waren met z'n alle in haar kantoor. Rosalina zat op een comfortabele stoel.
"Ik ben altijd al in evenwicht geweest en dat zal ik ook altijd zijn", zei Rosalina. Ze snapte niet dat Professor Anderling zo verward was.
"Zij is het meisje uit de voorspelling", zei de hoed. "Ze is in evenwicht, ze heeft een balans. Ze is geen Griffoendor en geen Zwadderaar. Zij is dat wat ze is."
"Het gaat erom dat we niet weten wat we met haar moeten doen", zei Professor Flubbermans.
"We zetten haar in Griffoendor, we hebben al een Malfidus in Zwadderich", zei een vrouw met een hoed met het rode kruis erop. Rosalina wist gelijk dat dat Madame Plijster was. Toen haar grootvader op school zat was ze de hulp in de ziekenzaal en nu is ze de hoofdarts.
"We geven haar een proefperiode in Griffoendor, tot de kerst. Als ze het leuk vindt mag ze daar blijven, anders kan ze naar Zwadderich", zei Professor Flubbermans. De anderen leraren stemden met hem in, ook omdat ze niet wisten wat ze met Rosalina aanmoesten. Proffesor Anderling keek even naar de hoed en die knikte.
"Oké, ik ga hiermee akkoord", zei Professor Anderling en wees naar de deur ten teken dat Rosalina weg moest. Rosalina deed maar wat haar gevraagd werd. Ze liep richting de Grote Zaal. Toen ze daar aankwam werd het stil. Langzaam liep ze naar de tafel van Griffoendor. Ze ging aan het einde van de tafel zitten, helemaal alleen. Ze had even geen behoefte aan gezelligschap. Ze schepte wat spagetinni op haar bord en begon het te eten terwijl iedereen naar haar keek. Rosalina besteedde er geen aandacht aan, niet nu. Ze was erg in de put, alleen maar om die balans tussen goed en kwaad die zij heeft. |
|
|
|
|
carmita
Dreuzel
Verdiend:
29 Sikkels
Woonplaats: spijkenisse
|
Geplaatst:
Zo Dec 28, 2008 9:26 |
|
3. Brieven over het sorteren
Beste Oma
Ik zit nu in de leerlingenkamer van Griffoendor. Ik ben hier geplaatst omdat ik in Griffoendor en in Zwadderich hoorde, maar ik moest een proeftijd in Griffoendor zelf doorstaan. Tot de kerst zit ik bij Griffoendor en daarna mag ik zelf kiezen in welk van de twee afdelingen ik wil zitten. De sorteerhoed wist niet waar ik hoorde door dat verdoemde balans van mij. Ik haat het om in evenwicht te zijn en ik haat Scorpius. In de trein begon hij me te pesten en nu weer. Hij zegt dat ik de sorteerhoed door mijn balans heb kapot gemaakt. Vele eerste en tweede jaars geloven dat. Die schelde me nu uit voor hoedendoder. Ik weet niet waar dat op slaat, maar toch. Ik vind het echt niet leuk.
Mijn afdelingsgenoten negeren me. Ik zit nu allen voor de openhaard. Ze zeggen geen woord tegen mij en doen net of ik lucht ben. Gelukkig is nog niemand voor de grap op me gaan zitten.
Ik wil terug naar huis. Ik wil weer priveles. Het was altijd zo gezellig bij u. Ik kan niet wachten tot de kerstvakantie, als ik naar huis kan. Ik verheug me nu al op u winterbal.
Kusjes
van u kleindochter
Rosalina Malfidus.
Ps: Bedankt voor het sieradenkistje. Ik ben er erg blij mee. Vooral met de kroon. Ik had nooit gedacht dat u die aan mij zal geven. Bedankt.
Rosalina keek op. Haar uil, Roosje, zat naast haar te wachten totdat haar baasje klaar was met de brief schrijven.
"Breng hem maar naar mijn oma", zei Rosalina toen ze de brief in een envelop had gedaan. Ze deed de envelop in de snavel van Roosje. Snel vloog de uil weg. Rosalina keek de uil na totdat die uit het zicht was. Daarna ging ze weer in haar stoel zitten. Ze pakte een boekje met zwart leer van de tafel naast haar. Met gouden sierletters stond erop:
Dit Dagboek is van
Rosalina Malfidus
Ergens onder aan de pagina stond de naam Eline. Rosalina had haar dagboek ook naar Eline genoemd. Ze pakte een ganzenveer en doopte het in de inkt.
Dinsdag 1 september 2020
Lieve Eline
Ik zit nu in de leerlingenkamer van Griffoendor. Ik ben gesorteerd in deze afdeling maar ook in die van Zwadderich. Dat komt door dat stomme balans. Doordat mijn vader met Voldemort vocht en mijn moeder tegen kan ik niet kiezen tussen goed en kwaad. Ik zit er tussen in.
Ik heb een proeftijd gekregen bij de afdeling van Griffoendor. Ik moet hier zitten tot aan de kerstvakantie. Daarna mag ik kiezen in welke afdeling ik wil zitten.
De eerste en tweede jaars noemen mij nu de hoedendoder. Dat komt omdat de sorteerhoed mij bij deze twee afdelingen heeft gezet. Scorpius zij dat dat aan het balans lag die ik heb en zij dat ik de sorteerhoed kapot had gemaakt. Ik haat Scorpius nu echt. Het is echt niet leuk om zo door de gangen te lopen.
Mijn afdelings genoten negeren me. Geen idee waarom, maar dat kan me niet schelen. Ze zullen wel snel merken wat ik kan. Ik heb trouwens geen behoefte aan gezelschap. Wat kan het mij nou schelen. Ik heb jaren priveles gehad. Ik heb jaren geen andere leerlingen in de klas gehad. Overmorgen krijgen we onze roosters en moeten we aan de slag.
Wens me succes
-xxx-
Rosalina Malfidus
Ps: Ik heb van grootmoeder een juwelenkistje gekrijgen. Daar zat ook de kroon in die zij helemaal geweldig vindt. Angela, die er al een hele tijd op aasde, krijg hem lekker niet. Ik ben blij dat ik die kroon kreeg. Dat betekend veel voor mij. Er zat ook in briefje bij. Die heb ik hier onder geplakt. Dat ga ik ook voortaan doen met de brieven en andere dingen die ik krijg. |
|
|
|
|
|
|