Lipton
Dreuzel
Woonplaats: Mordor
|
|
 Geplaatst: wo dec 19, 2012 10:04
Hier een zelfgescheven verhaal over de fanfiction liefjes; draco & hermelien.
filmpje wat er bij hoort : http://www.youtube.com/watch?v=2PrJ1H_Y1gA
Zat andere muziek bij helaas moest ik het weghalen:(
Hier het verhaal  :
Missie
'Hermelien, Hermelien,' Draco holde van de trap naar Hermelien en Gaf haar een stoot.
'Dus daar ben je. Ik heb je de hele dag al gezocht maar ik kon je niet vinden.'
'Waarom heb je mij nodig?' vroeg Hermelien
'Nou, ik heb een toets over Kruidenkunde, maar ik snap er niets van en jij weet best veel kan jij me misschien helpen?' vroeg Draco.
'Ik moet er nog even over nadenken Draco. Wat zouden Harry en Ron er wel niet van denken!' antwoordde Hermelien.
'Laat Potter!, doe het voor mij!' terwijl Draco dat zei keek Hermelien in zijn ogen.
Ze voelde een orkaan van vlinders in haar maag. Moet ik het doen of niet dacht ze, Harry en Ron hebben toch niets over mij te zeggen. Ik doe het gewoon!
'Ummhh oké ik doe het maar op een voorwaarde. Ik moet wel tijd hebben om al mijn andere huiswerk af te maken,' zei ze.
Draco knikte en glimlachte naar Hermelien.
'En wanneer beginnen we?' vroeg Draco
'Nou ik laat het je morgen weten oké?' zei Hermelien.
Draco gaf Hermelien een knuffel en liep weg.
Hermelien stond even stil ze voelde haar hart kloppen, wat zouden Harry en Ron wel er van denken als ik het vertel.
Weetje wat, ik vertel het gewoon niet ze komen er vanzelf wel achter.
Een half uur later zat Hermelien aan haar huiswerk, ze moest het af hebben zodat ze tijd had voor Draco.
Plots ging de deur van de dikke dame open, Ron en Harry liepen naar binnen
'Hoi Hermelien, zei Ron. 'Wat ben je aan het doen?'
'Ik maak mijn huiswerk,' Hermelien werd rood toen ze dat zei en ze voelde een warme gloed door haar hele lijf gaan.
'nu al!' riep Harry. 'We hoeven het pas over twee weken af te hebben.'
'Ja nou ik wil ook tijd voor mezelf hebben.' zei Hermelien.
Ron keek Harry aan en begon te lachen. 'hahahaha jij tijd voor jezelf je hebt meer tijd dan ons tweeën bij elkaar.'
Ron ging liggen van het lachen en Harry begon kramp te krijgen in zijn maag.
'Wat zijn jullie Walgelijk zeg wat Draco al tegen me had gezegd,' zei Hermelien.
'WAT HEB DRACO GEZEGD!" zei Harry.
'Praat je met die gozer hij is gestoord je weet toch wat die is! Het kan gevaarlijk zijn Hermelien. Je weet nooit wat Vvv-oldemort aan hem vraagt,' Ron voelde een rilling toen hij het woord Voldemort uitsprak. 'Doe niet zo raar Ron ik geef hem alleen bijles!' Hermelien pakte boos haar spullen en liep met opgeheven hoofd weg.
'Pff bijles, hem wel en ons niet, Wat ziet ze in die meeloper,' zei Ron boos.
'Misschien is het alleen bijles, maar ze moet voorzichtig zijn je weet maar nooit wat die uitvoert. Ik ga maar naar bed het is al laat.' zei Harry.
'Ja is goed Harry. als ik nog kan slapen!' Ron was boos van woede. Hij vond Hermelien al leuk sindsdien ze elkaar in de trein tegen kwamen.
Hij liep boos en verdrietig naar de jongensslaapzaal.
De volgende dag zaten Hermelien, Ron en Harry aan tafel.
Hermelien keek alsof ze in de zevende hemel was naar Draco.
Draco glimlachte, maar kreeg een stomp van Korzel dat hij op moest letten naar zijn geweldige speech over zijn eigen gemaakte Muffins.
Draco zat nog ongeïnteresseerd naar Korzel te luisteren tot dat hij een schreeuw hoorde.
'HERMELIEN!' schreeuwde Ron zodat de halve zaal het kon horen. 'Je eten word koud als je zo de hele dag naar iemand loopt te staren'
Ron keek Hermelien even aan en draaide boos zijn hoofd om.
'Pff dat ze het niet ziet,` fluisterde Ron in Harry's oor.
Toen iedereen naar de lessen liep bleef Draco staan.
'Loop maar vast door,' zei Draco tegen Korzel en Kwast.
Hermelien Liep naar Draco toe en gaf hem een briefje. Draco gaf Hermelien een kus op haar wang terug, waarbij Hermelien zich een hoepeltje schrok.
Ze voelde weer een orkaan van vlinders in haar maag.
'Omdat je zo lief bent,' zei Draco en hij knipoogde naar Hermelien.
Hermelien liep weg naar de meisjes wc om haar gezicht nat te maken.
Daarna rende ze snel naar de kerker naar haar les Verweer tegen zwarte kunsten.
De deur van de kerker ging open en Sneep verscheen.
Zijn Zwarte ogen gleden langs Hermelien heen.
'Zo mevrouw Griffel Kunt u mij vertellen waarom u uw tijd verandert heeft?'
'Dat kwam door mij professor,' zei Draco.
Sneep keek Draco met Verbaasde ogen aan en dacht dat hij weer wat uit had gehaald.
'Gaat u toch zitten mevrouw griffel.' zei Sneep.
Hermelien keek Draco aan en daarna Harry en Ron, snel ging ze naast Katie staan en begon Sneep met de les.
de les duurde langer dan een uur.
Hermelien was bekaf en haar haar hing slapjes voor haar gezicht.
Toen iedereen weer de kerker uit was liep Hermelien naar Draco toe.
'Hoi, ik heb nu tijd om samen te leren,' zei Hermelien tegen Draco.
'Zullen we ook proberen of we in de kamer van hoge nood kunnen leren en oefenen, we hebben dringend een plek nodig waar niemand ons ziet,' zei Draco.
Oké, oké,' zei Hermelien.
Hermelien en Draco Liepen weg uit de kerker.
Toen ze bij de kamer van hoge nood waren Pakte hij haar hand en dacht diep na over een plek waar ze konden oefenen.
Opeens.. verscheen er uit het niets een deur, met een klap sprong de deur open.
'Kom zij,' Draco tegen Hermelien.
Toen ze naar binnen liepen zagen ze overal boekenkasten met boeken en in het midden stond een rood kantig tafeltje met 2 stoelen.
'Wauw wat prachtig zo kunnen we zeker leren!' ze Hermelien en ze draaide rondjes naast Draco.
Hij keek haar aan en hij voelde een gloed door zijn lichaam.
Hij pakte haar handen en hield Hermelien vast.
Ze keken elkaar aan en kwamen steeds dichter bij elkaar.
Draco sloot zijn ogen en Hermelien ook.
Draco boog zich naar voren en hij proefde de lippen van Hermelien.
Ze waren warm en zacht.
Hij pakte haar stevig vast en liet zijn lippen los van die van haar en zei: 'Ik laat je nooit meer los Hermelien.'
'Ik jou ook niet, maar we moeten toch echt leren,' zei Hermelien.
Draco liet Hermelien los en glimlachte even naar haar.
De volgende dag lag Hermelien op bed.
toen ze haar ogen opendeed realiseerde ze dat ze al veel te laat was bij Toverdranken.
Ze deed gauw haar pyjama uit en kleedde zich aan.
Toen ze was aangekleed rende ze als een speer naar de Kerker.
Toen ze in de deur opening stond keek iedereen Hermelien aan, Waarom kijken ze? en Waar is Draco dacht Hermelien.
'Hermelien Griffel gaat u zitten. 10 punten aftrek voor Griffoendor Wegens te laat komen voor de 2e keer.'
'Maar Professor!'
'Sssst we zijn bezig met de les Ik ga heel even weg als er wat is kan je na de les naar mij toe komen mevrouw Griffel.'
Hermelien werd nog steeds aangestaard en ging zitten, uit haar ooghoek zat Patty park te Fluisteren in de oor van haar vriendin.
Ze probeerde het te kunnen horen en liet expres haar boek vallen. 'Wedden dat die verwaande trut van een Griffel er mee te maken heef,' fluisterde Patty aan haar vriendin. Haar vriendin knikte maar daarna wees ze verbaast naar de deur. 'Kijk daar heb je Draco', Hij zit onder het bloed!' zei Rosa Patty's vriendin.
Patty liep knuffelend naar Draco maar die sloeg Patty opzij waarbij ze op de grond viel. Ze Schreeuwde en rende naar Hermelien Ze trok aan Hermelien's haar
en Schreeuwde: 'JIJ VUILE HEKS JIJ VERPEST MIJN LEVEN!' Patty liet Hermelien los en schreeuwde het uit maar Draco pakte zijn toverstok en
richtte zijn stok op Patty 'Densaugeo!' Patty's tanden begonnen te groeien, ze werden zolang dat ze krom naar boven gingen staan. Draco keek Patty woedend aan totdat Professor Sneep in de deuropening stond en naar Patty toe rende en zij: 'Draco en Hermelien dat is dan een week nablijven!' hij Pakte de huilende Patty op en bracht haar naar de ziekenzaal.
Hermelien keek Draco aan maar Draco draaide zijn hoofd om. 'Ik zij het toch Hermelien hier krijg je last van,' Ron keek Hermelien aan en na dat hij dat gezegd had liep hij samen met Harry weg. Hermelien pakte haar boeken en rende de kerker uit, Draco die dat zag rende haar achterna terwijl hij riep: ' Hermelien wacht! Hermelien!'
maar Hermelien rende zo hard dat ze over een steentje viel waarbij haar hoofd keihard op de grond neer knalde, Het laatste wat ze zag was dat Draco bezorgd naar haar toe rende, daarna werd het zwart voor haar ogen en opeens zag ze niets meer.
Een paar dagen later werd ze wakker in de ziekenzaal, haar hoofd voelde als beton en haar lichaam deed pijn, toen ze haar ogen opendeed zag ze dat ze door iemand werd vastgehouden, het was Draco. 'Wat doe je hier?' vroeg Hermelien zo zachtjes dat Draco het maar net verstond.
Draco gaf Hermelien een kus: 'Hermelien, o je bent wakker! Wat heb ik jou gemist die vier dagen,'
Hermelien glimlachte naar Draco en zei: 'Jammer dat ik je niet kon helpen met je Kruidenkunde toets hoe heb je het gedaan?'
Draco keek Hermelien aan en zei: 'Ik heb het geweldig gedaan dankzij jou maar helaas kon ik geen tijd meer met je door brengen omdat je een zware hersensschudding had. Ik kon niet slapen dus ben ik stiekem naar de ziekenzaal gegaan.'
Hermelien gaf Draco een kus en vroeg: 'Waarom was je er eigenlijk niet bij Toverdranken?' Draco keek Hermelien aan en zij: 'bemoei je er niet mee! het zijn jou zaken niet'
hij liet Hermelien los en begon te huilen. 'DRACO, DRACO! wat is er?' Draco gaf Hermelien nog een kus en keek haar aan.
'Draco wat doe je!' Hermelien voelde zich misselijk, Draco pakte Hermelien stevig vast en zijn tranen rolde over zijn wangen.
'Ik ben verliefd op je Hermelien,' zei Draco.
'Ik ook op jou, maar waarom huil je? Waarom was je er niet bij toverdranken?' Hermelien kreeg haast geen adem. 'Waarom zat je onder het bloed?'
Draco pakte Hermelien nog steviger vast en deed haar een Ketting om met een hartje. Hij liet haar los en Hermelien snapte er niets meer van en zag dat Draco het moeilijk had om iets te zeggen
'Ik was er niet omdat Voldemort mij een missie had gegeven. Hij zag ons, hij zag dat we verliefd waren, IK KAN NIET VERLIEFD ZIJN OP EEN MODDERBLOEDJE HERMELIEN, IK MOET KIEZEN JIJ OF MIJN OUDERS!' Hermelien barste in tranen uit en zag dat Draco zijn toverstok pakte hij gaf haar een laatste kus. 'AVADRA KEDAVRA!' Er kwam een groene gloed uit zijn Toverstok en Hermelien viel met een huilend gezicht dood op de grond, Draco pakte haar hand de tranen vielen uit zijn ogen op Hermelien's dode lichaam. Hij Kon er niet meer tegen, zijn eerste echte liefde moest hij doden!
Toen de de Avond klok vier uur sloeg keek hij Hermelien nog een keer aan en rende toen de Ziekenzaal uit en rende naar zijn Slaapzaal.
De volgende ochtend zat iedereen bij het ontbijt.
Harry Keek Ron aan en zei: 'Heb jij Hermelien ergens gezien? Ze zou toch vandaag toch uit de Ziekenzaal komen?'
'Ja dat dacht ik ook,' Perkamentus en Professor Anderling kwam stormend binnen: 'Iedereen blijft hier BEGREPEN!' zei professor Anderling.
Perkamentus rende naar zijn plek. Het was stil in de Grote zaal, het enige wat je kon horen was het getik van kletsnatten regen op de ramen.
Perkamentus begon te praten: 'als iemand het nog niet is opgevallen is mevrouw Griffel niet op haar plaats, Ze is ook niet op Zweinstein, ze is er wel maar...' voordat Perkamentus kon praatte stond Harry op: Ik wist het!' schreeuwde hij. 'Het is Malfidus, hij heeft haar gedood!' Harry begon te huilen en Ron pakte Harry's hand en trok Harry naar zich toe en begon ook te huilen. 'Iedereen ga alsjeblieft zitten!' zei Perkamentus.
'Als iemand weet wie het gedaan heeft of het heeft gezien blijft die gene zitten. Alle aanwijzingen kunnen van pas zijn, de rest gaat met zijn of haar klasseoudste naar de afdelingen.
Draco, Harry, Ron en Patty jullie blijven zitten,' zei Perkamentus. Draco barstte in tranen uit en Patty stootte hem aan: 'laat haar je hebt mij toch?' Draco werd rood van woede en keek Patty niet meer aan zijn ogen werden helemaal rood. 'Misschien ben ik wel niet goed genoeg,'
'S avonds zat iedereen weer in de grote zaal.
De kist van Hermelien stond in het begin van de Grote zaal. Sommige mensen huilde en sommige waren stil door de toespraak van Perkamentus.
Draco pakte een foto van hem en Hermelien uit zijn zak en keek er naar waarbij een traan op Hermelien's hoofd neer viel. Draco fluisterde in zich zelf en zei: 'ik hou van je Hermelien en hij gaat er voor boete, ooit zullen we elkaar weer zien,' hij ging staan en liep huilend naar Perkamentus: 'Perkamentus kan ik u even spreken het is dringend,'
'Ja Draco dat kan,' Perkamentus pakte Draco's schouder en keek Draco aan en wees met zijn wijsvinger naar de deur en vroeg of Minerva het overkwam nemen
_________________
If you close your eyes you see darkness.
But if you keep them closed for long enough,
…you’ll see light.
|
|
