|
Geplaatst: do jul 07, 2011 15:26

Gallagher wrijft nog wat over zijn pijnlijke hoofd.
'Merci beaucoup,' zegt hij als reactie op Dominics opmerking over zijn hoofd. 'Misschien is jouw schedel nooit helemaal uitgehard ofzo,' mompelt hij er achteraan.
Wanneer Dominic vervolgens meedeelt dat hij hem vanaf nu Gallie gaat noemen, kijkt Gallagher verontwaardigd op. 'Nee nee nee nee,' begint hij, 'nee, nee nee nee. Non, nein, njet, nope, nada, niente. Néé.' Maar Dominic sprint al naar het dek, aangezien het cruiseschip is aangemeerd. Gallagher schudt zijn hoofd maar grijnst tegelijkertijd.
'Kom, Emily!' roept hij.
Gallagher huppelt het schip af en blijft dan stokstijf stilstaan. Kamelen. Hij had het kunnen weten. Ze waren tenslotte in Egypte. Hij ziet hoe Chris met enige moeite op een van de grotere exemplaren probeert te klimmen en de angst slaat hem om het hart.
'Neeeeeeee,' kermt hij, als een zwakke echo van zijn eerdere protesten.
Vervuld van angst loopt hij naar de gids. Hij vraagt de man in het Frans (gelukkig, dat verstaat hij wel) om de lijst en ziet dan dat hij met Dominic een kameel deelt.
'Natúúrlijk. Want ik doe niets liever dan stinkend naar angstzweet een kameel delen met de enige knappe jongen van de hele cruise,' mompelt hij. Hij kijkt omhoog, alsof hij hulp van boven verwacht. 'Bedankt hè,' schampert hij, wanneer een goddelijke interventie uitblijft.
Dan recht Gallagher zijn schouders en loopt zo zelfverzekerd mogelijk naar Dominic en dat... beest toe. Hij moest zich niet aanstellen, die irrationele angst voor grote dieren was nergens voor nodig. Tenzij het beest je langzaam in stukjes hapt om zoveel mogelijk van je lichaamssappen in die afzichtelijke bult op te slaan en -
'M-Mooie beesten, of niet?' zegt hij zo nonchalant mogelijk tegen Dominic.
_________________ .
|
|