[RPG] Fantasy (3)

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Isra loopt met een tas vol boodschappen door de straten van Cinn. De stad begon haar zo langzamerhand behoorlijk op de zenuwen te werken - ze bleef normaal gesproken niet zo lang op één plaats. Maar Jessa kon ze niet in haar eentje achterlaten met een nog steeds bewusteloze Benicio. Op de een of andere manier was ze Jessa als een soort irritant jonger zusje gaan zien, en ze wist zeker dat haar iets vreselijks zou overkomen als ze in een stad als Cinn aan haar lot overgelaten zou worden. Daar kwam bij dat ze momenteel emotioneel volledig onstabiel was vanwege haar halfdode vriendje. Isra mocht het dan niet vaak laten merken, maar ze bezat wel degelijk een bepaalde empathie, diep weggestoken in haar binnenste, en dat was tot uiting gekomen toen de groep besloot verder te reizen naar Chevney.

Dus daar liep ze nu, met een tas vol boodschappen, op weg naar de herberg waar ze nu al veel te lang verbleven. Als Isra met enige moeite (de tas is vrij zwaar) de deur naar de kamer van Benicio en Jessa openmaakt ziet ze Jessa met haar handen gevouwen en haar ogen gesloten op het bed zitten. Isra fronst - ze wist niet dat Jessa religieus was. Met enig kabaal zet ze de tas met boodschappen op de grond om Jessa te laten weten dat ze terug is, waarna ze in de stoel in de hoek van de kamer gaat zitten. Benicio ligt er nog precies zo bij als eerder. Isra vraagt zich ernstig af of die jongen ooit nog weer wakker wordt.

Afbeelding

'Hou je maar niet van de domme, jongeman.'
'Helpen? Helpen? Je hebt al genoeg geholpen!'
'Hoe dúrf je zomaar te vertrekken? Je hebt haar hart gebroken!
Je hebt haar verpest voor alle andere mannen!'

BENICIO! Kijk uit!

Ik ben bang...

Je moet snel weer wakker worden. Ik mis je.

Benicio's oogleden fladderen wat open en dicht terwijl zijn ogen in hun kassen rollen, en dan, alsof er een elektrische schok door zijn lichaam gaat, vult hij zijn longen met zoveel lucht als ze toelaten terwijl hij rechtop in bed gaat zitten. Met wijd open ogen kijkt hij wild om zich heen. Hij probeert iets uit te brengen maar zijn stembanden werken na een tijd ongebruikt te zijn gebleven niet mee en een hoestbui overvalt hem.

OOC: It's aliiiiihihihiiiiive! [/Frankenstein]

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa fluistert de laatste woorden van haar gebed als ze een luide knal hoort. Ze opent haar ogen en kijkt opzij. Isra heeft boodschappen gedaan. "Dank je wel." zegt ze vriendelijk terwijl ze toekijkt hoe Isra gaat zitten. Even voelt ze zich wat betrapt, ze had tijdens de reis eigenlijk nauwelijks gebeden, laat staan dat iemand het gezien heeft.

Dan gebeurt er iets wat zelfs Jessa niet had durven hopen. Benicio haalt diep adem en gaat rechtop zitten. Even valt haar mond open. Hij verwilderd om zich heen, maar begint dan te hoesten. "Rustig, rustig maar..." zegt ze zacht en ze klopt hem zacht op zijn rug. Hij is wakker, hij is weer bij haar. Jessa staat op en pakt haar glas dat op het nachtkastje staat en vult deze met een spell met water. "Hier..." zegt ze als ze het glas voor zijn neus houdt, "Drink wat..."

Haar gebed had geholpen, Benicio is weer wakker. Er verschijnt een glimlach op haar gezicht, het zou nu allemaal goed komen.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Mel lacht bij de opmerking van Luc. Lachen, meer uitproesten van het lachen eigenlijk. De tranen in haar ogen van het lachen veegt ze verwoed weg terwijl ze rechtop probeert te blijven staan.

"Gewoon, met jou." Lacht ze kijkt dan weer naar Emma als die een vraag stelt. "En met jou." Grijnst ze dan naar Emma.

Ja, Mel was gelukkig. Caleigh was niet boos, ze was haar vriendin. En ook hier, op een enkeling na, voelde ze zich geliefd en welkom. Met een knik naar Levi als hij zijn verhaal begint neemt Mel een grote slok. Ze slikt hem net door als Levi de clue van zijn verhaal vertelt en Mel wilt het uitproesten van het lachen, maar verslikt zich en kan een enorme hoestbui niet onderdrukken die gepaard gaat met lachen.

Ze valt zowat bij Luc op schoot, pakt dan met een hand de bar vast om haar evenwicht te bewaren en weer overeind te komen staan. Als het hoesten langzaam minder wordt en het lachen weer de overhand neemt, veegt ze nogmaals de tranen van haar wangen af.

"Dat zal je wel verdiend hebben." Weet ze er tussen het lachen uit te persen en duwt een keer onbeholpen tegen Luc zijn schouder.

Dan draait ze zich weer om naar Emma en tikt haar bijna lege glas tegen het wijnglas van Emma aan.

"Vind je niet?" Grijnst Mel. "Dat hebben ze wel verdiend."

Afbeelding

Eric kijkt Caleigh aan als ze naast hem komt staan. Als ze half naar hem glimlacht, flitsen er te veel gedachten door zijn hoofd. Voelde ze zich ongemakkelijk door waar ze geweest was? Door iets wat ze had gedaan? De woede gevoed door de jaloezie het met zich mee brengt probeert hij te onderdrukken door een grote slok uit zijn glas te drinken. Caleigh haar woorden zouden de jaloezie moeten doen bekoelen, maar de woorden 'gelukkig maar' klonken bijna alsof het ze deze bewust toevoegde om het zo te laten kijken.

Eric haalt een keer diep adem. Er was vast niets. Het was de drank en zijn jaloezie welke hem parten speelde. Hij wist het, hij moest het negeren. Of wilde hij dit alleen maar en had hij daar nu nog niet van geleerd? 'Gelukkig maar'.. Flitst er nogmaals door zijn hoofd juist als naast hen iedereen in barsten uitlacht door iets wat Levi had verteld. Verwoed drinkt hij zijn glas leeg en zet deze op de bar. Hij wenkt de barman voor een nieuwe ronde.

Dan kijkt hij weer naar Caleigh.

"Gelukkig maar." Zegt hij uiteindelijk hard op tegen haar en ziet vanuit zijn ooghoek dat zijn glas wordt bijgevuld. Eric pakt het glas weer en neemt nog een slok. "Fijn. Dat van Mel."

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh let eigenlijk niet zo goed op het verhaal wat Levi verteld en als Mel uit uitproest en ze moeite moet doen om overeind te blijven staan kijkt Caleigh even om. Dan kijkt ze Eric weer aan. Er lijkt iets te zijn, maar ze kan haar vinger er niet goed op leggen. Had ze teveel gedronken of iets verkeerds gezegd? Of misschien een combinatie van beide. Als Eric uiteindelijk antwoord kijkt ze hem aan. Er is iets, maar wat is de vraag. Het glas wat ze van Julius heeft gekregen laat ze onaangeroerd en ze zet het op de bar neer. Ze weet niet waarom, maar wat er ook zojuist veranderd is, ze heeft geen behoefte meer aan de alcohol.

"Is er iets aan de hand...?" vraagt ze dan zachtjes, "Heb ik iets verkeerd gezegd?"

Ondanks dat haar woorden zacht zijn gokt ze dat de rest van de groep de situatie toch niet door heeft nu ze zo vrolijk met elkaar waren. Het knagende gevoel blijft en ze weet één ding zeker. Ze wilt naar bed toe, want de beginnende hoofdpijn wordt met elke seconde die er voorbij gaat erger en de situatie maakt het er niet beter op...

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Isra schrikt op als Benicio opeens hoestend overeind komt. Ze staart naar het tafereel - Jessa brengt hem een glas water. Isra's ogen blijven een tijdje op Jessa hangen, die tot Isra's verbazing ontzettend rustig blijft onder de omstandigheden. Isra blijft op het puntje van haar stoel zitten, klaar om in te grijpen als er iets zou gebeuren. Ze weet niet wat er zou kunnen gebeuren, maar dat is precies waarom ze haar hand om haar toverstok geslagen houdt.

Afbeelding

Benicio's ogen focussen zich op de rode bos haar die zijn gezichtsveld domineert terwijl hij met grote teugen lucht in zijn longen zuigt. Jessa - want daar hoort het rode haar natuurlijk bij, natuurlijk - biedt hem een glas water aan en hij kijkt er een tijdje naar voordat hij het aanpakt en zich realiseert wat hij er mee moet doen. Nu voelt hij pas hoeveel dorst hij heeft. Zonder tussendoor adem te halen drinkt hij het glas water in één keer leeg, waarna hij het lege glas op het kastje naast zijn bed weet te zetten zonder het kapot te gooien. Hijgend staart hij naar Jessa.

'Wat is er gebeurd? Waar ben ik?' weet hij schor uit te brengen, voordat hij zo duizelig wordt dat hij bijna flauwvalt.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa observeert Benicio goed om te zorgen dat hij niet weer het bewustzijn verliest. Het lijkt allemaal wel okay te gaan, zover de omstandigheden. "Ga even liggen." zegt Jessa, terwijl ze zachtjes tegen zijn borstkas duwt. Mocht hij toch weer onwel worden dan lag hij in ieder geval op bed.

Ze zucht en begint zo kalm mogelijk te vertellen. "Je ben in de herberg in Cinn," zegt ze, "Op onze kamer. Isra is hier ook. Je bent een week lang onder zeil geweest." Ze wijst even op Isra. Eigenlijk wilt ze hem gelijk onderzoeken, maar ze weet dat ze hem eerst wat rust moet gunnen. Ze bijt even op haar lip. "Eric en Luc hebben je naar boven gebracht en Eric heeft de vervloeking die over je uitgesproken was ongedaan gemaakt." Juist. Dit was het pijnlijke en moeilijke onderwerp in de situatie. Waar Jessa eerst gevuld was met opluchting omdat Benicio eindelijk weer bij kennis was, nu merkt ze hoe onzeker het haar maakt. De twijfel dat hij op haar uitgekeken zal raken en haar ook zal verlaten. "Er waren een man en vrouw die echt woedend op je waren. De man heeft je vervloekt."

Eigenlijk wil Jessa gelijk vragen waarom ze zo boos waren, maar ze weet maar al te goed dat hij nu vooral rust nodig heeft. Een gesprek was essentieel, maar dat kan pas als Benicio weer een beetje alles op een rijtje heeft.

Tengaar · Schoolhoofd

Dat Mel al aardig wat had gedronken wordt alsmaar duidelijker. Wat schaapachtig kijkt Luc haar aan als ze antwoord geeft op zijn vraag. 'gewoon met hem?' wat moest hij daar nu weer van maken. Maar al snel richt ze haar aandacht op Emma. Blijkbaar stonden hij en Emma op gelijke gronden in de beleving van Mel. Dat is wel snel gegaan. Het leek nog maar gisteren dat hij Emma had gevonden in het huis. Vluchtig bekijkt hij haar van top tot teen. Zo snel als dat Mel haar leek te accepteren zo snel was ook Emma herstelt van haar ervaring. Zijn blik blijft bij haar hangen, hij kan het niet helpen af te vragen of er meer was of verbergt ze simpelweg haar gevoelens.

Al snel Luc uit zijn gedachte gehaald als Levi een verhaal begint op te houden en hem daarbij een kort duwtje geeft. Een lichte glimlach van schaamte verschijnt op zijn gezicht als Mel begint te lachen om hun verhaal. Het was een belachelijk verhaal, maar niets ervan was gelogen. Als Mel bijna omvalt weet Luc haar met een arm tegen te houden, terwijl zij zelf haar evenwicht terug probeert te vinden aan de bar. Als ze zich vervolgens omdraait laat hij haar snel los en krijgt een duwtje van haar. Licht geïrriteerd pakt hij zijn glas en neemt een flinke slok ervan. Is het geef Luc duwtjes dag vandaag? Opnieuw neemt hij een slok van zijn drankje waardoor het glas leeg is. Waarnaar hij direct een nieuwe besteld

"Ik zou het zo weer doen." zegt hij terwijl hij een slok neemt van zijn nieuwe drankje. "Maar niet vandaag." zegt hij er snel achteraan voordat Mel ideeën krijgt. Eigenlijk wilde Luc helemaal niet herinnerd worden aan die periode. Hij was zoveel dichterbij het vinden van aanwijzingen over Melina, althans dat dacht hij. Dat voelde hij gewoon. Hij hoeft niemand uit te leggen dat het tot niets geleidt heeft. Ach, het heeft er toe geleidt dat hij na lange discussies met zichzelf besloten heeft zich aan te sluiten bij de groep. Om de mysteries van de sleutels op te lossen. Hij slaat het glas achterover en drinkt het glas in een teug leeg. Niet dat deze reis hem tot nu toe veel dichterbij heeft gebracht. Hij kijkt Levi aan en kijkt vervolgens naar Emma en Mel. Hij schuift zijn barkruk naar achter en staat op.

"Ik heb even wat frisse lucht nodig." Op een rustig tempo loopt hij naar de deur van de herberg en gaat naar buiten. Het is buiten verlaten, rustig en een beetje fris. Precies wat hij nodig had. Op zijn gemak ploft hij neer op een bakje dat net naast de deur staat. Met een wat onhandige beweging haalt hij zijn ketting om zijn nek vandaan en kijkt ernaar. "Ik zal je vinden....ik ben niet vergeten wat ik heb beloofd." mompelt hij tegen zichzelf.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Mel neemt een slok, maar als Luc opstaat en zegt frisse lucht nodig te hebben blijft ze even verbaasd kijken. Had ze iets fout gedaan? Of iets stoms gezegd? Snel slikt ze de drank door en kijkt snel van Emma naar Levi en dan weer naar de deur waar Luc zojuist door naar buiten was gelopen. Zo hard als hij mee had gelachen, zo plotseling was hij nu verdwenen. Mel schudt haar hoofd, zet haar glas neer op de bar en grijnst uiteindelijk naar Emma.

"Ik ben vandaag de ongewenste buiten begeleidster."

Mel zet zich af tegen de bar en waggelt in de richting van de deur. Als ze de deurknop vast heeft draait ze zich nog een keer om.

"Tot zo." lacht ze.

Met enige moeite opent Mel de deur. Natuurlijk moest ze duwen, maar probeerde ze eerst te trekken. Als ze buiten is ziet ze Luc op het bankje vlak bij zitten. Zonder verder nadenken ploft ze naast hem neer. Lomp, door de hoeveelheid drank.

"Leuker met jou. Niet leuker met jou buiten en ik binnen.." Ratelt ze en kijkt dan naar Luc.

Ze vergeet wat ze precies nog wilde zeggen. Er was iets. Iets met Luc.

Afbeelding

Eric krijgt maar half mee dat Luc en even later Mel verdwijnen. Hij kijkt Caleigh aan, haalt zijn schouders op, kijkt naar zijn glas en neemt vervolgens een grote slok.

"Nee," Zegt hij "niks aan de hand."

Hij kijkt haar weer aan, richt zich vervolgens nogmaals op zijn glas en drinkt deze leeg. Eric had geen idee hoeveel drank hij op had. Maar de bijsmaak ervan beviel hem deze avond helemaal niet. Sterker nog, hij was er klaar mee. De jaloezie gierde door zijn lijf en hoe langer hij hier bleef zitten, hoe minder hij het kon onderdrukken.
Met een klap zet hij het lege glas op de bar, staat met enige moeite op en kijkt dan Caleigh weer aan.

"Je hebt niks gezegd." zegt hij en beseft meteen dat hij dat uitspreekt wat hem dwars zat, waar hij hardop had willen zeggen dat ze niks verkeerds gezegd heeft. Eric schudt zijn hoofd. "Ik ga naar bed."

Hij loopt zonder verder nog iets te zeggen weg, naar de trap, om naar boven te gaan.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kijkt hem aan en ze gelooft absoluut niets van zijn woorden. Ze weet niet waarom en ze weet niet wat er aan de hand is en de constante vragen in haar hoofd zorgen ervoor dat de hoofdpijn erger wordt. Als hij dan met een klap zijn glas op de bar zet en met moeite opstaat blijft ze hem aankijken. Zijn woorden dringen langzaam tot haar door. 'Je hebt niks gezegd'. Als hij dan zegt dat hij naar bed gaat blijft ze even zwijgend staan. Dit was niet waar ze op gerekend had. Maar sinds ze in Chevney waren aangekomen was niets gegaan zoals ze had verwacht. Het duurt enkele secondes voordat haar hoofd lijkt te communiceren met haar lichaam. Zonder wat tegen de rest te zeggen, ze heeft niet eens door dat Mel&Luc naar buiten zijn gegaan, volgt ze Eric naar boven toe. Het lukt haar om hem in te halen en boven grijpt ze zijn pols vast om hem staande te houden.

"Ik heb niets gezegd... Maar jij hebt niets gevraagd," zegt ze dan en haar woorden komen er haastig uit, alsof ze bang is dat hij wegloopt voordat ze haar woorden heeft uitgesproken, "Ik was van plan je alles te vertellen, maar niet waar de rest bij was."

Alles duizelt. Het snelle naar boven lopen, de hoop emoties en de hoeveelheid alcohol die ze op had doen haar geen goed.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Waar het gesprek net ontzettend gezellig was, lijkt iedereen nu weg te lopen. Eric gaat naar boven, blijkbaar erg geirriteerd, en even later volgt Caleigh hem. Dan verdwijnen ook Luc en Mel en dit vindt Levi eigenlijk wel heel interessant.

Dan zucht hij, er zat niets anders op dan hier te blijven of ook te gaan slapen. Dat laatste wordt het niet, bedenkt hij. Het is nog te vroeg om te gaan slapen. Daarom gaat hij tussen Julius en Emma inzitten. "Tot zover de groepsavond." zegt hij, met een licht sarcastische ondertoon in zijn stem, "Wat denken jullie ervan? Zullen we ons helemaal klem zuipen tot we dubbel zien en de groep nog een zekere grote heeft?"

Harry, Ron & Hermione

Op de een of andere manier weet de groep, indien compleet meteen uiteen te vallen in kliekjes. Luc stapt op om een frisse neus te halen en als een dronken schoothondje, alhoewel, zeg maar gerust een dronken gansje waggelt Mel niet veel later hem achterna. "Kalverliefde", Julius schudt mistroostig zijn hoofd in die gedachte. Caleigh en Eric wenden zich tot elkaar en wat het nu precies is tussen die twee is hem nog steeds niet duidelijk. Als water en vuur zijn ze. Gedoemd tot in de eeuwigheid?

Als de nieuweling zijn gedachten verwoord kan Julius niet anders dan instemmend uitbrengen: "hear, hear!" terwijl ie zijn glas firewhisky in de richting van Levi en Emma heft. "Ronde een: breng mij driemaal boterbier beste waard!" en terwijl Julius dat zei gebaarde hij naar zichzelf, Levi en Emma. Iedereen bestelt een ronde en bepaalt de alcoholische inhoud. Dan maar zien hoe lang dit drietal nodig had om het op een comazuipen te zetten. De waard schoof de drie pullen naar Julius zijn kant, waarna hij er elk een aan Levi en Emma aanbood. "Op alcohol, de beste uitvinding in al zijn hoedanigheden!" en na die toast nam Julius een flinke slok boterbier. Te veel praten maakt de keel droog, dus er is een tijd van praten en een tijd van drinken. Te beginnen vanaf nu!

Tengaar · Schoolhoofd

Luc kijkt op als hij de deur van de herberg hoort. Al snel ziet hij dat het Mel is en ploft naast hem op het bankje.

"Sorry, ik wilde niet ongezellig over komen." verontschuldigt hij zich naar haar na haar opmerking. "Ik dacht dat het beter was om even weg te gaan voordat ik het binnen ongezellig zou maken". Opnieuw kijkt hij naar de ketting die hij nog steeds in zijn handen had.

"Wat vind je van Levi?" vraagt hij haar om snel het onderwerp te veranderen. Gedachteloos laat hij zijn vingers glijden over de zwarte steen in het ronde amulet die aan de ketting hangt terwijl hij wacht op haar reactie.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Emma glimlacht naar Levi wanneer hij het woord neemt. Hij zag er goed uit, hij is grappig… Meer dan lachen om zijn verhaal kan Emma niet, want dan komt Mel gezellig even kletsen. Al komt er niet veel nuttigs meer uit. ”Ik vind het ook gezellig met jou, Mel. Dat weet je toch.” zegt ze tegen haar en ze houdt haar glas op als Mel met haar proost. Inwendig moet Emma lachen. Mel kon nog slechter tegen drank dan zij zelf.

Dan gebeurt er opeens een heleboel tegelijk: Luc verdwijnt naar buiten en wordt uiteraard gevolgd door Mel. Ook Eric en Caleigh verdwijnen en voordat ze het weet zit ze samen met Levi en Julius nog aan de bar. Emma voelt wat kriebels als Levi naast haar komt zitten en ze is het helemaal eens met zijn sarcastische opmerking. ”Gezellig ook dat Mel en Caleigh weer terug zijn,” voegt ze eraan toe. Ze kan er niks aan haar bittere gedachtes doen; ze had zo gehoopt op een avond met de hele groep.

”Jullie raden vast al voor welke optie ik ga!” grijnst Emma. Niet lang nadat ze dat heeft gezegd, schuift Julius een pul Boterbier voor haar neus. Ze heft de pul naar beide heren en neemt dan een grote slok. ”Wel een beetje doordrinken, mannen! Ik sta alweer halfleeg.” roept Emma, veel te hard en een beetje slissend. Ze weet dat het niet verstandig is zich aan het drinktempo van deze mannen te houden, maar vandaag kan het haar niet interesseren. Ze voelt zich in de steek gelaten door Mel en daarnaast hoopt ze op eventuele alone time met Levi. Dus laat de drank maar stromen.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Elke trede omhoog is er eentje verder weg van problemen veroorzaken waarvan hij weet dat het toch bij hem ligt. Maar elke stap naar boven is ook de vraag bij zichzelf of dit wel zo is. Ze had hem geen ruimte gelaten. Sterker nog, hij had zich de hele avond alleen maar af kunnen vragen of ze kwaad op hem was, want ze was meteen naar boven gegaan om te douchen en meteen daarna met een kort afscheid aan de bar verdwenen.. Was het inderdaad slechts zijn jaloezie welke hem parten speelde, of moest hij zijn gevoel volgen en was er wel iets aan de hand?

Eric loopt gefrustreerd de gang door, in de richting van zijn kamer, als hij plotseling bij zijn pols wordt vast gepakt. Door zo diep in zijn eigen gedachten te zijn verzonken, had hij niet gehoord dat ze achter hem aan was gekomen. Hij blijft staan en kijkt haar aan. Haar woorden klinken als een beschuldiging, naar zijn kant. En meteen zorgt het ervoor dat hij dat wat hij probeerde aan zichzelf te verwijten vergeet. Ze legde het bij hem neer. Zijn ogen vernauwen zich wat, en hij schudt vervolgens zijn hoofd.

"Ik had je inderdaad achterna kunnen lopen. Zoals Mel. Om het te vragen." Eric trekt zijn pols los. "Maar daar voelde ik weinig voor."

Hij schudt zijn hoofd. Hij was juist naar boven gegaan omdat hij geen stomme dingen wilde zeggen of doen in de staat waar hij nu in verkeerde. Maar ze moest hem achterna komen en nu merkt hij hoe de irritatie en woede zo hoog oploopt, dat hij zijn mond niet meer kan houden.

"Je bent me geen verantwoording schuldig. En ik ook niet aan jou."

Afbeelding

Mel blijft Luc aankijken, maar ze durft haar dronken mond niet meer open te trekken. Was het haar schuld dat hij bang was dat het ongezellig zou worden? En zou ze het hier dan alsnog verpesten als ze verder zou babbelen? Ze volgt zijn blik met haar ogen als hij naar de ketting in zijn hand kijkt.
Te nieuwsgierig om te bedenken dat dichterbij komen misschien net zo'n effect heeft als doorkletsen schuift ze dichter naar Luc toe zodat ze de ketting beter kan zien. Ze zit nu vlak bij hem en ziet zijn vinger over de zwarte steen heen glijden, maar ze kijkt op als hij haar over Levi vraagt.

"Levi is grappig." Zegt ze dan en kijkt dan weer naar de ketting. "Van wie heb je die gekregen?" Vraagt ze, haalt haar hand omhoog, wijst naar het amulet en kijkt Luc dan weer aan.

Ze blijft Luc met grote ogen aankijken en probeert een inschatting te maken van zijn reactie. Luc bleef trouwens irritant draaien voor haar ogen. Waarom kon hij niet rustig stil blijven zitten? Mel kan een lach niet onderdrukken.

"Je draait." Verklaart ze, en meteen begint ze nog harder te lachen om haar eigen woorden. De lach gaat over in een slappe lach en haar hoofd beland op zijn schouder. "Veel leuker met jou." Weet ze er tussen door uit te brengen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kijkt hem aan en op het moment dat hij zijn pols lostrekt weet ze dat dit niet gaat lopen zoals ze zou willen. Als ze al weet hoe ze zou willen dat dit liep. Bij zijn laatste woorden doet ze een kleine stap achteruit. Waarom maakte hij zoveel emoties bij haar los? waarom kon ze niet gewoon doorgaan met wat ze altijd deed. Onverschillig zijn of kwaad. Ze schud haar hoofd even en haalt diep adem.

"Prima," zegt ze dan en haar stem klinkt koud, "Laten we dat dan ook maar zo houden, dat scheelt me de moeite doen om vrijwillig iets persoonlijks of belangrijks te vertellen."

Ze is moe en haar hoofd doet pijn. Ze wilt niet eens meer nadenken over deze situatie. Ze loopt langs hem en blijft dan even staan.

"Als ik geluk heb, is Mel morgen vergeten dat ik verteld heb dat ik maar al te graag wil dat het werkt tussen ons," zegt ze dan op een ijskoude toon.

En zonder om te kijken loopt ze naar de deur van haar kamer, opent die en stapt naar binnen toe.

[RPG] Fantasy (3)

Wie is er online