[RPG] At the other side of the world (11)

Melody · Hotemetoot

Rose Pocock

Rose knikt eventjes met een glimlachje. "Sam is altijd in voor een feestje dus voor haar is het geen probleem." zegt ze. Een kort moment later maakt Thomas al aanstalten om de kamer te verlaten. Ze glimlacht nog even kort naar hem. "Ja, tot zo."

Wanneer Thomas z'n voetstappen in de gang te horen zijn, wacht Rose eventjes een moment in stilte. Ze zucht eventjes zacht terwijl ze in haar hoofd probeert te bedenken wat ze nou eigenlijk echt tegen Noah wil zeggen.
Zodra ze de voetstappen van Thomas niet meer hoort, kijkt ze voorzichtig op richting Noah. Er gaat een licht glimlachje vanaf en ze loopt vervolgens ook richting de haard waar hij bij staat.

"Raar he.. Dat hij nu opeens terug is." begint ze dan maar. Ze gaat even met haar hand over de haard, waarna ze die vervolgens zacht met haar andere hand afklopt. "Ik.." Haar blik blijft even op de haard gericht. Ze weet het allemaal eigenlijk niet zo goed te verwoorden. Ze besluit dan gewoon maar te beginnen met praten en te zien waar het op uit zou komen, anders zou ze nog uren kunnen nadenken. "Nou.. Er zijn natuurlijk wat dingen gebeurt.. tussen ons. Dingen waar wij alleen maar van weten.." Op Feira na dan, die stond bij hun in de stal. En wellicht Kit, die een jaar lang elke week rozen kwam brengen. Ze richt haar blik naar hem op en kijkt hem nu recht in z'n ogen aan. Met moeite trekt ze vervolgens haar blik weer los. "En ik weet natuurlijk niet hoe zulke onderwerpen tot nu toe zijn geweest tussen jou en je broer.. maar.. misschien is het beter om die dingen ook echt even tussen ons te houden? Gezien de situatie?" De situatie was namelijk niet al te best. Het broertje had een jaar geleden zijn liefde bekend aan de grote liefde (en toenmalig vriendin) van zijn broer. Waarna alledrie hun levens een enorme wending hadden genomen en ze elkaar allemaal een jaar lang niet hadden gezien. De rest van het verhaal kennen we onderhand allemaal wel.
Praten zonder erover na te denken is toch niet echt iets voor Rose. Nu beseft ze dat haar woorden ook een hele verkeerde impact kunnen hebben. Snel zoeken haar ogen de zijne weer op. "Niet dat ik wil dat al die dingen nooit waren gebeurt, echt niet.. Maar het is allemaal gewoon heel ingewikkeld." Zelfs zij en Noah hadden pas een een uur geleden voor het eerst weet gepraat.

Ze glimlacht even voorzichtig en zoekt weer naar woorden. "Misschien denk ik er veel te veel over na terwijl er niks aan de hand is. Het is gewoon.. We hebben er nooit over gepraat en alles lijkt zo snel te gaan." Ze blijft hem aankijken. "Er is al anderhalf jaar overheen en -" haar wangen kleuren nu iets roziger. Damn. Ze weet niet eens hoe hij er nu over denkt. Wie weet is hij alles wel weer vergeten. Ze weet zelfs niet hoe Thomas er nu over denkt. Ze kan er niet zomaar vanuit gaan dat ze allebei nog iets voor haar voelen. Waar haalt ze het vandaan? Ze kan zichzelf wel voor haar hoofd slaan dat ze heel dit gesprek is begonnen. ", en ik weet niet eens hoe het nu is tussen ons." maakt ze haar zin toch af.

Rose fronst eventjes en glimlacht dan even kort. Ze bijt even op haar lip. "Weet je wat.. Vergeet dit alles maar. Volgens mij ben ik er te veel over na aan het denken. De chaos is me denk ik een beetje naar het hoofd gestegen." Wat ongemakkelijk vouwt ze haar handen in elkaar en haalt ze ze weer uit elkaar. Misschien moest ze maar gewoon vast aanstalten maken om te vertrekken. "Een feestje is misschien niet eens zo'n slecht idee."

Trijn · Opperste Hotemetoot

Flynn grijnst tevreden als de zaal algauw volhangt met versiering en het ook nog eens een mooi resultaat geeft. Voor de eerste keer in lange tijd heeft hij weer het gevoel dat hij herleeft en dat was dankzij Sam. Dankzij Sam.
Algauw had ze hem meegesleurd in het commanderen van het personeel waardoor ze zelf geen enkele vinger meer hadden moeten uitsteken, en hij moet toegeven dat dat best leuk was.

Hij kijkt om als Kit en Halwende? weer binnen komen.
Flynn knippert dan ook met zijn ogen en geeft een goedkeurende duim omhoog.
Niet dat hij de man kent, maar hij had hem daarnet nog gezien met baard en vreselijk lang haar dat al veel te lang niet meer verzorgd was geweest.
Net als hij wil zeggen dat hij er goed uitziet, hoort hij de woorden van Sam en hij slikt onwillekeurig om er daarna verder geen aandacht meer aan te geven ook al prikken er meteen een paar tranen in zijn ooghoeken.
Herboren worden. Ja, zou hij ook wel fantastisch vinden.

'Nou...Wat vinden jullie van de zaal?' hij werpt met zijn armen een tadaaaaa-beweging en probeert zijn stem niet gebroken te laten klinken.

Afbeelding

Kit glimlacht lichtjes als hij de reactie hoort van Sam op Halwende.
Als zij al met complimentjes begon te gooien, dan is het resultaat zeker goed.
Hij geeft Halwende een bemoedigend schouderklopje en loopt dan meer de zaal in.
'Ja. jullie hebben echt jullie best gedaan om het er mooi uit te laten zien.' antwoordt hij op de vraag van Flynn. 'En in zo'n korte tijd.'

Hanne · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Godric's Hollow

Halwende word een beetje overvallen wanneer de ogen allemaal op hem lijken gericht te zijn. Hij weet niet of hij moet glimlachen bij de reactie van Sam of eerder haar moet bedanken of gewoon knikken. Hij besluit om niets te zeggen en heeft even de neiging naar de grond te gaan staren, maar het schouderklopje van Kit houd dat tegen. Hij kijkt naar de man en glimlacht gerustgesteld. Hij is blij dat de aandacht al snel naar de zaal gaat en kijkt om zich heen. Het is een tafereel dat hij nog nooit gezien heeft. Het ziet er kleurrijk en sfeervol uit. Het voelt aangenaam aan. Hij kan het dan ook niet laten zelf een compliment te geven. "Ik heb nog nooit zo iets aangenaam gezien", zegt hij met een vriendelijke knik naar Flynn. Hij glimlacht ook kort naar Sam. Tenslotte is zij met het idee gekomen.

Angel · Hotemetoot

Noah fronst even en kijkt Rose onderzoekend aan. Hij weet dat ze wil praten en dat haar iets dwars zit., maar hij kan het niet direct plaatsen. Even lijkt ze te doelen op de pijn die haar heeft gedaan, niet fysiek maar mentaal in haar tijd hier. In tijden waar hij haar juist in zijn armen had moeten sluiten. Dan vallen langzaam maar zeker alle puzzelstukken op hun plaats. Er was immers maar een gebeurtenis die daadwerkelijk privé was. Eentje die hem hadden gedreven tot het punt van wanhoop en tegelijkertijd een baken was in moeilijke tijden. Hun kus. Of eigenlijk meer zijn kus. Het moment waarop alles veranderde.

Zijn gefronste wenkbrauwen schieten even iets omhoog en zakken dan enigszins teleurgesteld omlaag. Ze wil Thomas terug en om dat te bewerkstelligen moet dit voor altijd geheim blijven. Ze stamelt verder, een wirwar van woorden die haar wangen doen kleuren. Hoop gloeit binnenin hem terwijl de onzekerheid knaagt.

“Ik heb jou destijds gekust.” Ze had zijn kus beantwoord, maar als ze twijfelt neemt hij graag volledige verantwoording. “Als je Thomas mist….als je hem terug wil, dan kan dat. Dan hoef je je geen zorgen te maken over dat ene moment, ik zal het hem niet vertellen.”

Hij slikt het droge gevoel in zijn keel weg en wandelt wat door de kamer. Hij zet zo nu en dan iets recht, een moment om orde te creëren in de kamer en in zijn hoofd. Wat bedoelde ze met al die dingen? “Daar heb je het over toch? Het moment in de stallen? Het ontoepasselijke moment waarop ik besloot je te kussen.” Zijn vraag klinkt een beetje argwanend want ze brengt hem in verwarring. Hij vergeet daarbij voor het gemak dat ze ook op de rozen zou kunnen doelen. “Rose..” dringt hij zacht aan “Waar heb je het over? Wat bedoel je?” vragend zoeken zijn ogen de hare op “Je praat in raadsels, help me even want..” een zenuwachtige lach breekt door. “Zeg wat je wil zeggen. Of je verder wil met Thomas, of je ons beide zat bent…of….” Zijn blik gaat even door de kamer. Daar staan ze dan, beide praktisch aan de andere kant van de kamer. Vreemden van elkaar en toch ook niet. “Of misschien wil je die kus overdoen in een minder levensbedreigende situatie.” Een halve grijns breekt door, een grijns van flirt die hij eens was toen hij nog geen zorgen had.

Afbeelding

Ryan neemt bedenkelijk de glazen aan “Mijn hoofd voelt nu al aan alsof ik een kater heb, ik sla deze ronde nog even over.” Glimlacht hij waarna hij de glazen naast zich neer zet. Misschien moest hij het inderdaad wat rustiger aan doen. Een paar uur geleden was hij nog bewusteloos geraakt en werd hij wakker met wonden waarvan de littekens een blijvende herinnering zouden vormen. Vooralsnog wel de enige herinnering.

Halwende is een gehele transformatie ondergaan. “Sexy” lacht hij bij het zien van Halwende zijn nieuwe look.

Melody · Hotemetoot

Rose Pocock

Rose haar blik gaat even heen en weer tussen Noah en de deur wanneer hij door de kamer heen begint te lopen en openlijk begint te praten over hun kus. Ze knikt eventjes lichtjes wanneer hij verder gaat met praten en volgt met haar ogen zijn bewegingen door de kamer heen.
Wanneer hij haar naam uitspreekt kijkt ze op naar z'n ogen. Z'n vragende blik en zenuwachtige lach maken haar ook weer deels zenuwachtig. Het leek er dus niet op dat hij het allemaal was vergeten. Z'n vraag over hem en Thomas maakt haar nog wat zenuwachtiger en bij z'n laatste flirtende opmerking kan ze niets anders doen dan snel van hem wegkijken. Ehm, ja.. "Het was er inderdaad niet het best uitgekozen moment voor." kan ze het toch niet laten om er een opmerking over te maken met een licht glimlachje.

Ze bijt eventjes op haar lip en kijkt even naar haar handen. Ja, wat wilde ze hem nou eigenlijk zeggen? "Om heel eerlijk en open te zijn.. Had ik Thomas en mij achter me gelaten toen hij na maanden nog steeds niet terug was gekomen en had jij toch wel wat voor opschudding gezorgd met dat momentje in die levensbedreigende situatie." Voorzichtig kijkt ze naar hem op. "Ik heb er destijds heel lang over nagedacht -" ze stopt eventjes en kijkt hem aan. ", en heb toen de keuze gemaakt om naar Between te komen.. alleen kregen we een iets minder warm ontvangst dan we gedacht hadden." Ze kan zich het moment van het bal nog goed herinneren. Ze had haar armen om hem een geslagen waarna hij haar van zich had weggeduwd en haar ruw aan haar pols mee had genomen naar Kit om haar terug te sturen naar Alusia. Dat wanneer ze juist na lang nadenken voor Noah was gekomen en er voor hem wilde zijn. Meer dan ze er eerst voor hem was geweest.
"Alleen nu zijn we weer een paar maanden verder, hebben we vandaag pas weer een vertrouwd gesprek kunnen voeren en.. is Thomas weer terug." Ze haalt even diep adem en blaast vervolgens weer zachtjes uit. "En ik weet niet hoe hij verder wil, hoe hij er in staat, of hoe het is tussen ons. We hebben nog niet echt kunnen praten."

Rose glimlacht weeral even voorzichtig en stopt een plukje haar achter haar oor. "Ik heb nog niet eens de kans gekregen om jullie zat te zijn." Ze lacht eventjes. "Nouja, op sommige kleine dingetjes na dan."
"Ik weet dat het allemaal heel vaag klinkt en al.. maar heel eerlijk gezegd is het voor mij ook nog allemaal een raadsel." zegt ze eerlijk. "En het is niet echt m'n intentie om tussen twee broers in te komen.." Ze bijt op haar lip met een verontschuldigende blik. "But I guess that's a bit too late."

Celeste Willow

Celeste laat zich met een lachje een rondje draaien door Ryan. Ze knikt even en geniet van het moment wanneer hij haar weer naar zich toetrekt. Met een grijnsje kijkt ze hem na en ze bijt zachtjes op haar lip. "Tot strakjes."

Celeste haast zich vrolijk naar haar kamer. De aanwezigheid van Ryan om haar heen werkte veel te positief op haar. Ze draait nu met een vrolijke lach op haar gezicht een rondje voor de spiegel in haar kamer zoals Ryan zojuist had gedaan bij haar.
Zachtjes neuriënd haast ze zich door de kamer heen. Ze gaat eens een keer niet voor een jurk en vist daarvoor in de plaats een leuk zwart rokje uit een van haar kasten, waarna ze vervolgens haar look afmaakt met een flatteus vallend blousje, een ketting en hoge zwarte schoenen. Je kon er nooit te goed uit zien, zeker niet voor een feestje. Na nog wat getreuzel voor de spiegel met haar haar besluit ze het gewoon los te laten en draait ze nog een laatste keer een rondje voor haar spiegel.

Nog vrolijk neuriënd loopt Celeste vervolgens haar kamer uit richting de zaal waar het feestje gehouden zou worden. Wanneer ze in de buurt van de deuren komt houdt ze op met neuriën en probeert ze haar vrolijke grijns ietsjes te minderen naar een glimlach zodat het er op z'n minst een beetje normaal uitziet in plaats van dat het van haar gezicht af te lezen is dat ze op een roze wolk lijkt te zitten.

"Well, hello." zegt Celeste nadrukkelijk bij het zien van Halwende. Die had een behoorlijke makeover gekregen. Met een grijnsje kijkt ze naar de man die enkele momenten eerder in wat vodden had gestaan en nu geschoren en wel in een pak stond. Alleen z'n haren nog en hij zou haast niet te herkennen zijn. "Nice work. Wie moeten we bedanken voor deze metamorfose?" zegt ze met een grijnsje.

Ze loopt echter al gauw door richting Sam en Ryan en de rest die er bij staat. Met een glimlachje begroet ze Ryan, waarbij ze hem een snelle kus op z'n wang geeft. Ze kijkt vervolgens even de zaal rond en knikt dan tevreden richting Flynn en Sam. Ze pakt een van de glazen die Ryan zojuist weg had gezet en neemt vervolgens een slok van de champagne. "Niet verkeerd moet ik zeggen. Ziet er goed uit." gaat er zelfs een compliment van af met haar goede humeur.

Angel · Hotemetoot

Ze was voor hem ter gekomen naar Between, nogmaals wordt hij met zijn neus op de feiten gedrukt. Hij had zijn kans gehad. Waar hij op gehoopt had was gebeurd en hij had het aan zich laten voorbijgaan. Nu was Thomas er weer en leken de rollen weer omgedraaid. Hij ziet de twijfel in haar ogen. Kon hij de tijd maar terug draaien.

“Ik begrijp het.” Hij glimlacht schamper. Hij weet niet zo goed wat hij moet zeggen. Of hij daar de tijd moet geven om een keuze te maken? Dingen moet forceren? Het op moet geven. “Ik denk dat ik en Thomas beide jou de tijd moet gunnen om alles een plekje te geven, we verdienen je vergiffenis niet eens. We hebben ons beide onbehoorlijk gedragen.” Hij misschien iets meer dan Thomas.

Hij legt zijn hand zacht op haar arm en laat hem rustig via haar schouder naar beneden glijden. Hij wrijft zacht en bemoedigend over haar arm. Zijn hand blijft wat langer op haar arm liggen dan nodig voor hij hem terg trekt. “Er wacht een feestje op ons.”

Afbeelding

Ryan leunt tegen de muur en glimlacht om het enthousiasme waarmee de toch ietwat verlegen Halwende wordt ontvangen. Vanuit deze hoek kan hij Celeste eens goed bekijken. “We zijn bijna compleet, dan kan het feestje beginnen.” Hij glimlacht en schenkt wat glazen in.

Hij tikt Samantha even aan en leunt iets haar kant op “Heb je ook water?” hij fronst even met een flauwe glimlach om zijn eigen verzoek.

Melody · Hotemetoot

Rose Pocock

Rose haalt even diep adem en glimlacht lichtjes en opgelaten wanneer hij zegt dat hij het allemaal wel begrijpt. Haar glimlachje zakt ietsjes weg wanneer ze even naar zijn hand op haar arm kijkt. Haar gedachten dwalen lichtjes af.

Met een melancholische glimlach kijkt ze hem vervolgens weer aan. Ze knikt op zijn woorden dat er een feestje op hun wacht, maar maakt nog geen aanstalten om weg te lopen. Voorzichtig plaatst ze haar hand nu op zijn arm, waarna ze zwijgend iets dichterbij hem komt. Heel zacht plaatst ze vervolgens haar lippen op de zijne en geeft ze hem een voorzichtige kus.
De kus is als een bevestiging voor de gevoelens die ze anderhalf jaar geleden er ook bij had gehad. Ze komen nu meteen weer naar boven borrelen. Haar hand zakt zachtjes van z'n arm af.

Zonder dat het te lang duurt opent ze vervolgens haar ogen en vergroot ze de afstand weer tussen hun. Met een voorzichtig glimlachje en een dubbel gevoel kan ze haar blik niet van de zijne lostrekken. Ze haalt weer even diep adem en knikt dan nogmaals. "We zullen ze maar niet nog langer op ons laten wachten."
Wanneer ze weer naar een ander punt in de kamer kan kijken zet ze uiteindelijk de eerste stap richting de deur. Nog een laatste keer kijkt ze naar hem om, waarna ze de kamer uitloopt.

Hanne · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Godric's Hollow

Halwende kijkt even naar Ryan wanneer hij word afgeleid door de vreemde opmerking. Sexy? Zo voelt hij zich niet zo zeer… Hij heeft niet veel tijd om hierover na te denken, want al snel komt ook Celeste binnen gewandeld met haar eigen opinie op de look van Halwende. Iedereen lijkt het erg goed te vinden en ergens begint Halwende zich ook wel wat gemakkelijker te voelen. Hij wordt dan ook voor het eerst in zijn leven door andere mensen aanvaard en begint dat stilaan te beseffen. Hij glimlacht naar Celeste en zegt vriendelijk : “Kit.” Hij glimlacht naar Kit en wanneer Celeste enthousiast haar tocht door de zaal verderzet, richt hij zich volledig tot Kit. "Echt bedankt. Iedereen vind het zo leuk. Het is de eerste keer dat er zo veel positieve woorden tegen mij zijn gezegd in een dag. Ik vind het echt fijn." Halwende wil Kit zo erg bedanken, maar vind de juiste woorden niet om te zeggen hoe veel juist. Hij krijgt de vreemde drang om Kit te omhelzen, maar houd zich in.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Kit schudt zijn hoofd als Ryan Halwende sexy noemt. Toch altijd even subtiel. Niet?
En dan richt Halwende zich tot hem en hij kan een glimlach niet laten.
'He. Maak je niet druk. Het is met plezier gedaan.' hij legt een hand op Halwende zijn schouder. 'De volgende keer doen we je haar. Ik wou het nu niet doen... Ik denk dat het een beetje te drastisch en te snel voor je zou zijn geweest.'

Hij kijkt opzij als er een dienstmeid passeert met glazen wijn en champagne en neemt een willekeurig glas van het dienblad.
'Nou...Beginnen we er nog aan?' roept hij dan in het algemeen terwijl hij zijn glas opheft. Vlug knikt hij naar de band - meer een allegaartje van personeel die muziek kan spelen - als teken dat ze mogen beginnen.

Hanne · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Godric's Hollow

Halwende glimlacht dankbaar naar Kit. Dan spreekt hij over zijn haar. Jajks, dat zou ook nog heel wat worden. Hij ziet hoe Kit een glas neemt en doet hetzelfde. Hij kijkt naar Kit als die zijn glas heft. Hij kijkt rond naar de andere mensen in de zaal en schrikt dan plots wanneer de muziek begint te spelen. Dat had hij nog nooit gehoord. Hij kijkt in de richting van het groepje mensen en ziet dat ze op van alle spullen aan het tokkelen en blazen zijn. Het wordt een soort gezamenlijke melodie als de vogels die het woud in de lente vullen met gefluit. Halwende stapt voorzichtig dichter bij en kijkt dan toch nog even om naar Kit. Hij kijkt weer naar de mensen met de melodieën? Hij is er slechts drie meter van verwijderd en blijft twijfelend staan. Is het beleeft ze zo aan te kijken? Halwende kijkt weer om naar Kit.

Melody · Hotemetoot

Rose Pocock

Rose gaat nog eventjes langs haar kamer voor ze richting het feest gaat. Daar gaat ze even op haar bed zitten om alles nogmaals op een rijtje te zetten. Haar blik is op haar spiegelbeeld gericht in de spiegel tegenover het bed.
Waar kwam Thomas zo ineens vandaan? Was het de bedoeling dat ze de draad gewoon weer oppakten en door zouden gaan waar ze gebleven waren? Dat was veel makkelijker gezegd dan gedaan met al hetgeen wat er gebeurt was. En dan had je aan de andere kant nog Noah. Noah met wie ze te veel had meegemaakt de afgelopen tijd. En Thomas waar ze te weinig mee had meegemaakt de laatste tijd.
Rose zucht even diep en laat zich achterover op het bed vallen. Ze weet het allemaal niet meer. Kon ze maar terug gaan. Terug naar huis, naar haar zusje, haar vader, Chase.. en haar moeder. Kon alles maar zoals vanouds zijn.

Rose haalt diep adem en kijkt nog even naar het plafond van de kamer. Vervolgens ademt ze weer langzaam uit en haalt kort een hand door haar haren alvorens ze weer recht gaat zitten. Ze staat op en gaat voor de spiegel staan om zich even te fatsoeneren. Het had geen nut om maar te blijven tobben. Misschien dat een beetje alcohol beter zou werken.

Met die gedachte verlaat ze uiteindelijk de kamer en loopt ze richting de zaal waar het feest gegeven zou worden. Wanneer ze binnen loopt ziet ze dat haast iedereen al aanwezig is. Op de twee broers na. Ze ziet dat Kit net z'n glas opheft en dat de band vervolgens meteen begint met spelen op zijn teken.

Met een glimlachje voegt ze zich snel bij het groepje en neemt ze ook een glas van een dienblad. "Op een nieuw begin met z'n allen?" stelt ze voor om het feest mee in te luiden.
Dan valt haar blik op Halwende. Halwende die er anders uitziet. Z'n kleding is anders en hij lijkt geschoren te zijn. Met een grijnsje knikt ze complimenterend naar hem. Dat zag er een stuk beter uit. Halwende lijkt op dit moment echter onder de indruk te zijn van het bandje dat speelt. Met een glimlachje kijkt ze toe hoe Halwende van Kit naar de band en weer terug naar Kit kijkt.

Rose neemt een slokje van haar champagne en kijkt vervolgens even de zaal rond. Ze hadden nog goed hun best gedaan. Haar blik blijft vervolgens op Ryan hangen en ze heft even lichtjes haar glas naar hem op. Wanneer zou hij van plan zijn om de rest over zijn bevindingen en plannen in te lichten? Zijn plannen om verlost te kunnen worden van Between..

Celeste Willow

"Op een nieuw begin samen." knikt Celeste instemmend met een enthousiast glimlachje, waarna ze een slok van haar wijn neemt. Haar blik schiet meteen even kort richting Ryan. Ja, dit leek een goed begin te zijn.

Geamuseerd kijkt ze vervolgens naar Halwende. Hij leek toch echt nog steeds net buiten het bootje te vallen. Hoewel hij er nu redelijk fatsoenlijk uitziet, is het zijn gedrag en de onzekerheid over zijn eigen gedrag wat hem nog steeds doet opvallen.
Om niet meteen nog meer aandacht op hem te richten, besluit Celeste zich bij Flynn te voegen. Een van de andere nieuwe jongemannen waar ze nog weinig tot niet meer gesproken had. Bovendien was het goed om niet meteen de hele tijd rond Ryan te hangen. Toch?

"Je bent op een van de betere plaatsen in Between terecht gekomen." zegt ze met een glimlachje, waarbij ze hem een glas champagne aanbiedt die ze onderweg naar hem heeft meegenomen. "Niet overal kom je kastelen tegen met menselijke bewoners en goede wijn, champagne en muziek." zegt ze. "En oude vrienden als bewoners natuurlijk. Je had het stukken slechter kunnen treffen." glimlacht ze - buiten beschouwing latende dat hij er natuurlijk pas recent achter was gekomen dat hij dood is. Maar dat zou hij vast zelf ook even willen vergeten voor nu.
"Ik ben Celeste, aangenaam. Een vriendin van Noah - en net als hem, een bewoner van Between." stelt ze zichzelf voor, waarbij ze haar hand naar hem uitsteekt.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Samantha nipt tevreden van haar glas, de feeststemming lijkt erin te komen. Er is muziek, drank en mensen. Behalve de broertjes dan. Niet zo netjes om te laat op je eigen welkom-feestje te verschijnen, maar wat kon ze verwachten.

Eerst een compliment en dan een nieuw begin, achterdochtig volgt ze Celeste’s gedrag. Celeste kan zich nu misschien wel gedragen alsof ze de liefste van Between is, maar Sam weet wel beter. En dat bevestigd ze alweer door haar geen glas aan te bieden en Flynn wel. Het feit dat Samantha al voorzien is van een drankje, doet er even niet toe, het gaat tenslotte om het idee.

‘En laat je vooral niet misleiden door haar lieve uiterlijk,’ voegt Samantha toe aan het praatje van Celeste, ‘In tegenstelling tot wat je mogelijk zou verwachten, is Noah’s keuze voor vrienden er niet op vooruitgegaan hier in Between.’ Ze zegt het met een glimlach, maar haar blik verraadt haar vijandigheid ten opzichte van Celeste. ‘Flynn, jij zou me toch juist jouw danskunsten laten zien? Voordat Celeste ons kwam storen?’

Afbeelding

Thomas heeft al snel een lege kamer gevonden en laat zich even op het bed vallen. Het gaat allemaal totaal niet zoals hij had gehoopt. Vermoeid sluit hij zijn ogen even, om enkele secondes later gehaast op te springen. Snel een douche nemen, anders zal hij zichzelf niet meer ertoe kunnen zetten om nog naar het feest te gaan.

Net zoals thuis in het kasteel, waren ook hier de kledingkasten in elke kamer gevuld met wat kleding. Met zijn haren nog een beetje vochtig van het douchen, staat hij niet veel later alweer op de gang.
Terwijl hij de trap afloopt, dwalen zijn gedachten weer terug naar Noah en Rose eerder deze avond. Met een zucht vraagt hij zich af hoe hij deze avond door moet komen.

De feestzaal staat in schril contrast met de stille gang waar hij zojuist liep. Er lopen bediendes rond met gevulde dienbladen, er wordt gelachen, er speelt een bandje, en- Rose. Onhandig verandert Thomas dan ook direct van richting, waarbij hij zich zo snel mogelijk bij wat mensen aansluit. Laat hij nu net naast Samantha terecht komen. Dat zal dan wel karma zijn. Gelukkig is er ook ander gezelschap. ‘Celeste, toch?’ Ook Thomas neemt een glas champagne van een dienblad, die hij vervolgens maar meteen achterover slaat, om een nieuw glas te nemen, voordat de ober weer weg is. Tja, misschien zal dat wat helpen..

Trijn · Opperste Hotemetoot

Flynn neemt het glas van Celeste gretig aan, aangezien hij zijn glas van daarnet had leeggedronken.
Hij wil haar net bedanken maar zwijgt als zij als eerste het woord lijkt te nemen. 'Ja. Hoe groot zijn de kansen, niet?' mompelt hij zachtjes en neemt een slok van zijn nieuw glas.
'Aangenaam. Flynn.' Hij neemt haar hand aan en schudt hem even. 'Inwoner van Between? Kort gezegd...Je bent hartstikke dood als ik?'

Flynn kijkt opzij naar Sam als ze mengt in het gesprek. Bwa, zo lief ziet Celeste er nu ook weer niet uit. Dan vindt hij Sam haar uiterlijk veel verradelijker in vergelijking met haar karakter. Een katje om niet zonder handschoenen aan te pakken.
Hij moet wel toegeven dat hij van zo'n meisjes houdt.
En dan begint ze over het dansen en dat moet ze geen twee keer zeggen.
Een ontdeugende grijns verschijnt rond zijn lippen en hij zet zijn glas neer op een tafeltje dat niet ver van hen verwijderd staat.
'Best...Maar dan ga jij mee.' hij grijnst zijn tanden bloot en strekt zijn hand naar haar uit in een hoffelijke beweging.

Hanne · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Godric's Hollow

Halwende ziet in zijn ooghoek hoe iedereen samen een groepje begint te vormen. Hij kijkt naar het groepje en ziet dat iedereen het best wel naar zijn zin lijkt te hebben. Hij voelt de positieve energie van de mensen en wordt er zelf ook meteen vrolijk van. Hij glimlacht en kijkt gewoon. Hij zou toch niet kunnen meepraten en hij amuseert zich zo ook wel. Half onbewust wijkt zijn blik weer even af naar kit. Hij glimlacht naar hem en kijkt dan terug naar het groepje, waar twee mensen aanstalten leken te maken om te gaan dansen.

Melody · Hotemetoot

Celeste Willow

Er verschijnt even een lach op Celeste haar gezicht wanneer Flynn de conclusie trekt dat ze als inwoner van Between logischer wijs net zo “hartstikke dood” is als hijzelf. “Nope, niet dood. Maar geloof me, er zijn ergere dingen dan “hartstikke dood” zijn en in Between terecht komen.” zegt ze. “Zoals eeuwig vast zitten in Between, zoals de Verbannenen. Zoals Noah en ik.” Het klinkt allemaal net wat luchtiger dan dat het is.

Celeste moet grijnzen wanneer Samantha het niet kan laten om zich er meteen bij te voegen. Wanneer ze het over haar lieve uiterlijk heeft, knippert Celeste even overdreven met haar ogen om Sams woorden voor de grap kracht bij te zetten. Ze moet zelfs eventjes lachen om haar daarop volgende woorden. Dat Noah’s keuze voor vrienden er niet op vooruit is gegaan in Between. Dat zei ook duidelijk genoeg over zijn toenmalige keuze voor zijn vrienden, zoals Sam dus. “Dat zegt ook meteen genoeg over jou.” glimlacht ze zoetjes.
Celeste haar wenkbrauwen schieten even kort omhoog wanneer Samantha meteen nogal hebberig over Flynn reageert en hem zo snel mogelijk de dansvloer op probeert te krijgen. Oh sure, ze kwam hun storen? Moesten ze daarvoor niet eerst in een gesprek zijn? “Have fun.” glimlacht ze zo poeslief mogelijk waarna ze haar hoofd schudt. Sam dacht echt dat ze heel wat was.

Net wanneer Flynn hoffelijk z’n hand naar Sam uitstrekt, komt Thomas bij hun staan. Ze slikt even snel haar slok champagne door wanneer hij haar aanspreekt. “Ja, Celeste.” knikt ze bevestigend terwijl ze toekijkt hoe Thomas zijn glas champagne in een keer achterover slaat en er meteen nog een glas bij pakt. “Daar leek je aan toe te zijn.” merkt ze op.

Ondanks dat ze Thomas alleen nog maar even kort aan tafel had gesproken, heeft ze toch het gevoel dat ze hem wel langer kent dan vandaag. Ze had het namelijk vaak genoeg over het verleden gehad met Noah. En voor Noah maakte Thomas daar een groot deel van uit. Ze gaat hem niet vragen hoe het met hem gaat. Dat kon je namelijk zo van z’n gezicht aflezen. Bovendien was dat niks voor Celeste. “We hebben net geproost op een nieuw begin. Volgens mij ben jij daar ook wel aan toe, is het niet?” zegt ze daarvoor in de plaats.

[RPG] At the other side of the world (11)

Wie is er online