[RPG] Yokai Academy

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Een dag vol lessen later loopt Gabriella samen met de anderen de gang door terug naar de woonkamer. De lessen waren niet bijster interessant geweest, maar goed, ze hadden het tenminste zelf gezellig gemaakt. Zo had ze gelukkig haar zorgen over Blake van zich af kunnen zetten.

Met haar tas over haar schouder loopt ze de woonkamer in. Ze kijkt haar klasgenoten vrolijk aan.

"Jade zei toch dat we iets leuks gingen doen, toch?" zegt ze, "Laten we haar gaan zoeken?"

Afbeelding

Charu had vooral alleen gezeten, maar dat had hem vrij weinig gedeerd. Zijn neus begon langzaam steeds minder pijn te doen, wat iets goeds was. Zijn demonenkant maakte het zo dat hij nooit lang hoefde wachten tot zijn verwondingen verdwenen waren.

Terwijl hij de woonkamer binnenkomt hoort hij hoe de meiden achter hem lopen en hoe Hyperactief vindt dat ze Jade moeten gaan vinden. Iets leuks? De laatste keer dat de groep een 'leuk plan' uitvoerde eindigde de helft bijna dood, dus hij zal hem verbazen dat het deze keer wel goed zou gaan.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Jade luistert naar zijn woorden en glimlacht uiteindelijk flauw. Als ze in een slechter humeur was geweest dan had ze waarschijnlijk allang een nare opmerking gemaakt. Ze houdt er niet van als mensen haar woorden niet geloven, maar aan de andere kant kan ze de zorgen van Sem wel begrijpen.

"Maak je geen zorgen, ik doe het ook niet Sem," zegt ze dan en ze staat op, "En ik geloof dat jij zo naar de les moet...Ik zie je na de lessen."

[[... Een week later ...]]

Er was een week voorbij gegaan en die week was precies gegaan zoals Jade het had verwacht. Er was een volle maan geweest en tegen de meeste verwachtingen in, was er niets gebeurd. Voor de zekerheid had ze hetzelfde proces als Sem moeten ondergaan, maar er was al snel duidelijk geworden dat ze niet zou transformeren en het normale leven ging weer verder. De littekens van de beet zagen eruit alsof ze al maanden oud waren en Jade gokt dat het nog een week duurt voordat ze echt volledig verdwenen zijn. De kleine littekens zijn niet eens zichtbaar meer.

Ondanks dat er genoeg is om vrolijk over te zijn, is ze momenteel niet vrolijk. Ze hadden gisteren te horen gekregen dat er vandaag bezoek kwam. Niet om leuk mee te praten, maar om te laten weten wat er gebeurd was op het eiland. Een ouder, een voogd, een verantwoordelijke of hoe je het ook wilde noemen en Jade weet wie er zal komen. Haar verloofde. Gefrustreerd door het idee alleen al dat ze hem moet zien was ze extra vroeg uit bed gegaan om een tijd rond te zwerven op het terrein en nu maakt ze haar weg terug naar de slaapkamer. Haar rechterhand is beschadigd alsof ze iets of iemand geslagen heeft en als ze binnenkomt loopt ze door naar de badkamer om te douchen. Na een korte douche kleed ze zich aan en loopt naar de woonkamer waar ze plaatsneemt in de vensterbank en naar buiten kijkt. Dit wordt een hel, dat weet ze zeker.

OOC:: Tijdsprong! We zijn een week later, vandaag komt er gezellig bezoek, iedereen mag normale kleding aan want ze hebben geen les. Ik wacht even op wat wakker worden posts van jullie en dan mogen jullie nu verzinnen wie er komt voor jouw personage, hoe ze heten en eruit zien etc.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Terwijl ze het laatste lijntje eyeliner trekt bereidt Gabriella zichzelf mentaal voor op wat er komen gaan. Op het bezoek van haar moeder. Niet dat ze erg streng is, absoluut niet, Gabriella en haar zusjes hadden geen vrijere opvoeding kunnen krijgen en ze kon haar moeder alles vertellen, maar Indra Morgan was nogal... een verschijning. Een prachtige lange vrouw met lang donker haar, die menig mannenhart op hol heeft laten slaan. Gabriella moest er niet aan denken dat ze met één van de leraren zou gaan staan flirten.

Daarnaast was ze allang blij dat alleen haar moeder kwam en niet al haar zussen. Alhoewel, ze zag haar moeder er nog wel voor aan om Rosemary, haar jongste zusje, mee te slepen, die was immers nog maar 12.

Ze bergt haar make up weer op en kijkt in de spiegel. Ze zag er leuk uit, al zei ze het zelf. Een fel roze hemdje, afgeknipte shorts, sandalen en een hele rits armbanden. Ja zo is het goed. Ze glimlacht naar zichzelf in de spiegel. Dan loopt ze de slaapkamer uit en de woonkamer in.

Ze glimlacht als ze Jade ziet zitten en besluit bij haar te gaan zitten.

"Hey," zegt ze, met een brede glimlach, "ook zo'n zin in het bezoek vandaag?"

Hoewel haar stem vrolijk klinkt, druipt het sarcasme er van af.

Afbeelding

Nog 4 uur voor hij komt...

Nog 3 uur...

Nog 2...

Charu had zitten af tellen tot het moment dat nu zou komen... Zijn vader zou naar Yokai komen en hij zou moeten aanhoren wat er allemaal mis met hem was. Hoe hij een teleurstelling was, een schande voor zijn clan, de zoon van de clanleider nog wel. daar zat Charu niet op te wachten.

Daarom had hij na het douchen niet de moeite genomen om met zijn klasgenoten te praten en was hij gelijk naar beneden gestormd om te ontbijten. Nu zat hij met zijn gebruikelijke rauwe vlees en wortelen aan tafel.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Jade kijkt niet gelijk op als ze de deur van de slaapkamer open hoort gaan, maar staart naar buiten. Het weer leek afgestemd te zijn op het humeur van waarschijnlijk meerdere. De ochtend is bijzonder grauw en somber. Als ze een stem hoort kijkt ze op en knikt even kort als begroeting. Als Gabriella dan vraagt of ze ook zo'n zin heeft in het bezoek ontstaat er een wat sarcastische glimlach.

"Ik zou van een klif kunnen springen van blijdschap," antwoord ze dan.

Van een klif springen zou waarschijnlijk een betere optie zijn dan hem moeten zien. Het liefst zou ze dit moment nog een paar weken willen uitstellen tot de vakantie, want zelfs daar heeft ze al geen zin meer in.

"En jij?" vraagt ze dan na een korte stilte aan Gabriella.

Tengaar · Schoolhoofd

Kyra had de nacht ervoor zolang wakker gelegen dat ze voor het eerst sinds tijden zo laat uit bed is gekomen. Vandaag zouden haar ouders langskomen en haar aanspreken op wat er is gebeurd. Ze zullen teleurgesteld in haar zijn. Gespannen gaat ze op het randje van het bed zitten. Er was geen tijd meer voor haar ochtendwandeling, dus vluchtig stap ze onder de douche om vervolgens zich om te kleden in iets netjes.

Stilletjes gaat Kyra de woonkamer binnen. Ze ploft in een van de stoelen en kijkt naar Gabriella en Jade die blijkbaar met elkaar in gesprek waren. Ze hoopt eigenlijk dat geen van beide haar gaan ondervragen, want wat ze precies moet antwoorden weet ze niet.

Afbeelding

Allen was ervan overtuigd dat hij niet de enige is die énorm uitkijkt naar de komende uren. Terwijl hij over de gangen loopt vraagt hij zich af wie er voor de andere studenten gestuurd wordt. Bij hem kan het niemand anders zijn dan zijn vader dus dat was een klare zaak. Terwijl hij de kantine in loopt ziet hij Charu zitten. Nadat Allen zelf iets te drinken heeft schuift hij bij hem aan.

"Heey man" groet hij hem "Kijk je hier ook zo naar uit?" het is overduidelijk dat het gaat over de bezoekjes. Op zijn gemak neemt Allen een slok van zijn drinken terwijl hij wacht op een antwoord van Charu.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Vanaf het moment dat ze wakker wordt en zich herinnert wat haar vandaag te wachten staat, heeft Merle een naar gevoel in haar maag. Ze weet niet of haar ouders of de leider van de coven komt, maar ze is er zeker van dat geen van beide iets positiefs over haar te zeggen hebben. En dat terwijl Merle juist een van de slachtoffers van de situatie was geweest…

Langzaam sleept ze zichzelf uit bed. Voor de kast treuzelt ze even, maar dan trekt ze haar bruine rok en haar zwarte lievelingsvest uit de kast. Ze haalt een borstel door haar haar en loopt dan schoorvoetend de kamer uit. Even twijfelt ze of ze ontbijt moet gaan halen, maar alleen het idee van eten staat haar al tegen.

Als ze in de woonkamer aankomt, ziet ze dat de meeste meiden zich daar al verzameld hebben. Jade en Gabriella lijken in een gesprek verwikkeld. Merle zwaait vaag naar hem bij wijze van groet. Dan ploft ze in de stoel naast Kyra neer. Zij heeft zo te zien net zoveel zin om over de hele situatie te praten als dat Merle zelf heeft.
"Is deze helse dag al voorbij?" vraagt ze knorrig.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Als Jade vraagt wat Gabriella van het bezoek vindt, haalt ze haar schouders op.

"Ik vind het op zich niet erg om mijn moeder weer te zien," zegt ze, "Ik hoop alleen maar dat ze niet van plan is om hier weer een nieuwe man aan de haak te slaan. Ik moet er niet aan denken dat ze met één van de leraren thuis komt."

Ze zucht. Het klinkt voor buitenstaanders niet heel dramatisch, maar Gabriella is nooit een vaderfiguur in haar leven gewend geweest die het langer dan een paar jaar volgehouden heeft. Haar zussen en zijzelf hebben alleen al 3 verschillende vaders. Dat had natuurlijk deels wel te maken met de natuurlijke aard van een waterspirit, maar zelfs daarvoor was haar moeder een enorme flirt... En dat zegt wat, uit de mond van Gabriella.

Dan ziet ze Kyra binnenkomen en niet veel later Merle. Gabriella glimlacht vriendelijk en bemoedigend naar ze. Ze zou later nog wel met ze praten.

"Zie je onze gymleraar al als mijn stiefvader?" zegt ze terwijl ze haar aandacht weer op Jade richt en om eerlijk te zijn kan ze daar wel even om glimlachen. Nee, ze moest haar moeder maar flink weghouden bij alles wat mannelijk is.

Afbeelding

Charu kijkt op als iemand tegen hem begint te praten. Het blijkt Allen te zijn.

"Ja man, echt geweldig..." zegt hij en het sarcasme is bijna te proeven, "Ik kijk er zo naar uit om weer eens van mijn vader te horen dat ik een schande voor mijn clan ben en dat ik me als zijn erfgenaam niet als een op ander watje moet gedragen."

Even kijkt hij naar Allen.

"En jij? Ook zo'n gezellige band met je ouders?"

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Jade luistert naar de woorden van Gabriella, maar eigenlijk interesseert het haar niet heel erg veel. Oke, haar moeder had dus al wat mannen afgesloten en het verbaasd Jade eigenlijk niet. Kyra en Merle komen binnen en gelukkig zien ze er beide net zo vrolijk uit als haar. Niemand had zin in dit bezoek, dat is duidelijk. De vraag van Gabriella hoort ze eigenlijk niet eens meer als ze naar de klok kijkt, het was bijna tijd om te gaan. Langzaam staat ze op.

"Zullen we ons maar voor de leeuwen gaan gooien?" zegt ze dan met een spottende ondertoon.

Kort kijkt ze nog een keer naar buiten en dan loopt ze richting de deur en doet die open. Ze wacht totdat ook de rest opstaat en onderdrukt een zucht. Tijd voor hel.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Sem staart wat wezeloos naar het plafond. Er zou bezoek komen. Maar hij had niemand die hem zou bezoeken. Gewenst of ongewenst, hij had niet het idee dat er iemand zou langs komen. Familie had hij niet, en de groep die hij achter zich had gelaten zouden zich ook totaal niet om hem druk maken. Sterker nog, hij verdacht er zelfs een paar van dat als ze hem weer tegen zouden komen, hem liever wat aan te doen omdat hij ze in de steek had gelaten dan dat ze een gezellig praatje zouden komen maken..

Uiteindelijk besluit Sem om op te staan en na een korte douche de woonkamer binnen te lopen. De sfeer is hier duidelijk heel anders dan normaal en hij glimlacht even wrang. Het was wel duidelijk dat de ene klasgenoot er veel meer zin in had dan de andere. Hij ziet Jade juist opstaan, vragen of ze er klaar voor zijn en naar de deur lopen.

Sem haalt zijn schouders op, loopt ondanks dat hij niemand verwacht, toch mee die kant op.

"Is het echt zo erg," Begint hij als hij in de buurt van Jade is "dat het voor de leeuwen werpen wordt?"

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Jade produceert een flauwe glimlach als Sem naast haar komt lopen en vraagt of het echt zo erg wordt voor haar. Jade was eigenlijk niet van plan om iemand te vertellen over hem en wat hij was, maar ergens weet ze dat hij het overduidelijk zou maken.

"Ik gooi me liever voor de leeuwen," beantwoord ze dan de vraag van Sem, "Sommige mensen zou ik het liefst ontwijken voor de rest van mijn leven. Dit is er een van."

Ze haakt haar arm in de zijne en kijkt hem even aan.

"Maak je maar geen zorgen over mij, ik overleef het wel," zegt ze dan met een wat plagende glimlach.

Vlak voordat ze bij het lokaal zijn haalt Jade haar arm uit die van Sem, ze weet dat het geen goed idee is als hij haar zou zien met Sem. Zelfs als Sem alleen maar een vriend was. Ze heeft geen zin om het aan te horen, maar ze wilt zeker ook Sem niet in de problemen brengen. Zodra ze bij de deur zijn wordt de deur open gedaan en stapt de docent naar buiten toe.

'Kom binnen, iedereen is op de hoogte gesteld van wat er is gebeurd en het is aan hun om een verdere straf te bepalen."

Jade zegt niets als de docent spreekt en als hij opzij stapt besluit ze dat ze er vanaf wilt. Zonder wat te zeggen stapt ze het lokaal in en zonder dat ze moeite hoeft te doen ziet ze hem staan. Dat hij bij het raam staat verbaasd haar absoluut niet en ze herkent de blik in zijn ogen. Hij was absoluut niet blij. Zonder het oogcontact te verbreken loopt ze naar hem toe.

"Hoi," zegt ze met een koude stem als ze bij hem staat.

OOC:: Well, have fun! XD Diegene die bij Jade staat; donker haar, donkere ogen, langer dan Jade, goed verzorgd, knap en voornamelijk arrogant XD

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Gabriella haalt haar schouders als Jade zegt dat ze zich voor de leeuwen gaan werpen.

"Het moet maar..." zucht ze, terwijl ze achter Jade en Sem aanloopt, "eens zien welke stiefvader ik deze week heb."

Ze loopt in stilte (hoogst ongebruikelijk voor Gabriella) achter de twee aan en niet veel later staan ze bij het lokaal. Ze luistert naar de leraar en volgt dan iedereen naar binnen. Onmiddellijk hoort ze een opgelucht geluid en wordt ze om de hals gevlogen door een lange elegante vrouw met donker haar in een lange laag uitgesneden groene jurk.

Afbeelding

Zodra ze haar middelste dochter binnen ziet komen vliegt Indra Morgan haar direct om de hals. Ze streelt haar door haar haar en houdt haar stevig vast.

"Gabriella Isolde Morgan, wat heb jij in godsnaam gedaan op dat eiland?"

Ze kijkt haar dochter aan en ziet dat ze veilig en wel is.

"Niets mam," zegt ze terwijl ze haar hoofd schudt, "we zijn naar het eiland geweest en iedereen nam zijn natuurlijke vorm aan. Nouja... dat werkte bij de ene beter dan de ander."

Ze voelt hoe haar moeder haar door haar haar blijft strelen en realiseert zich hoeveel zorgen ze zich gemaakt moet hebben.

Afbeelding

Één voor één komen er leerlingen binnen, maar zijn zoon laat op zich wachten en dat bevalt Thanatos absoluut niet. Koud en ongeduldig tikt hij met zijn vingers op tafel. Dit gezelschap beviel hem absoluut niet. Voornamelijk zwakke wezens, zonder enige status of macht en als hij wist vrijwel zeker dat er mensen in deze kamer aanwezig waren. Mensen. Hij walgde ervan, ze waren nergens goed voor.

ooc: Charu's vader is te belangrijk voor achternamen
ooc2: Charu wacht nog even op antwoord van Allen voor hij binnenkomt.

Tengaar · Schoolhoofd

Kyra kijkt op als Merle knorrige woorden naast haar neerploft. Helse dag herhaalt ze de woorden van Merle in haar gedachte. Als Jade besluit de kamer uit te gaan volgt ze haar. Het heeft geen nut om langer te blijven hangen.

"Misschien valt het mee" probeert ze positief mogelijk te brengen. Ergens vond ze het niet erg om haar ouders weer te zien, ze was alleen bang voor alle slechte woorden die ze toegeworpen zal krijgen. Er zal ongetwijfeld nog een gevolg aan dit reisje zitten.

In de gang loopt ze wat verloren achter Jade en Sem aan. Ze voelt een kleine steek in het haar hart als ze ziet hoe Jade haar arm in die van Sem haakt. Was dit een manier om Ian weer gek te maken of was ze werkelijk iets van plan met Sem? De gehele situatie was voor hem al verschrikkelijke en verwarrend genoeg. Ze zou het erg vinden als hij nog meer pijn te verduren krijgt. Pas als ze bij het lokaal zijn richt Kyra haar blik weer op iets anders.

Voorzichtig schuifelt Kyra het lokaal binnen. Wat verward kijkt ze de ruimte rond, maar ziet haar ouders nergens. Haar blik valt op op een jongen halflang zwart haar met gespierd postuur. Met zijn donkerrode trui en zwarte spijkerbroek herkende ze haar broer uit duizenden. Als ze in zijn felrode ogen kijkt glimlacht ze lichtjes. In tegenstelling tot zijzelf verbergt haar broer zijn waren aard nauwelijks. Zijn menselijke vorm is niets meer dan een gemak van lopen op twee benen in plaats van vier poten. Langzaam loopt ze naar hem toe en kijkt hem vervolgens vragend aan. Ze weet eigenlijk niet zo goed wat ze moet zeggen, ergens zegt haar gevoel dat zij meer vragen heeft dan hij.

Afbeelding

Chris glimlacht terug als hij zijn zusje het lokaal ziet binnenstappen. Zijn lieve en verlegen zusje had haar ware aard laten zien, ze had zelfs haar krachten gebruikt. Hij moest moeite doen om haar niet heel trots toe te spreken. Hij schraapt even zijn keel als ze vlak bij haar staat. Zachtjes legt hij zijn hand op haar hoofd en streelt zachtjes haar haar. Het prachtige vuurrode haar wat zo goed bij de Hellhounds past, het haar dat ze ooit gedreigd blond te verven als hij haar tijdens een ruzie niet met rust zou laten. Belachelijk.

"Groetjes van pa en ma" zegt hij nonchalant. Kyra's vragende blik wilde duidelijk meer informatie. "We praten daar straks wel over. Eerst, hoe ben je hierin verzeilt? Het is niets voor jou." zegt hij terwijl zijn hand weer van haar hoofd haalt en het lokaal rond kijkt. Lang niet iedereen zag er even onschuldig uit. Kyra was ongetwijfeld hierin meegesleurd zonder echt zelf ervoor gekozen te hebben.

Afbeelding

Allen beantwoord de sarcastische opmerking met een passend lachje. Vooral het woord erfgenaam blijft door de gedachte van Allen van galmen.

"Jouw vader erkend jou ieder geval nog als erfgenaam." beantwoord hij de vraag. "Ik weet niet eens zeker of er wel iemand voor mij zal zijn. En als mijn vader er wel is, is hij meneer Blackburn." hij kan het niet helpen met zijn ogen te rollen terwijl hij het zegt. Hij kijkt naar de grote klok in de hal.
"Zullen we maar gaan, we zijn al te laat."

Afbeelding

Vrijwel de gehele groep was al binnen, maar zijn zoon liet weer op zich wachten. Waarom was hij überhaupt hier? Verschrikkelijk hoe de school hem dwingt zijn kostbare tijd in dat joch te steken. Als Allen dan nonchalant binnen komt stappen haalt Thomas Blackburn geïrriteerd zijn wenkbrauw op. Alle andere leerlingen waren doorgelopen naar hun voogd, maar daar was Thomas niet van plan op te wachten. Met flinke stappen en zonder twijfel stapt hij naar zijn zoon en slaat hem in zijn gezicht. De klap is oorverdovend en lijkt te galmen door de ruimte.

"Walgelijk en waardeloos ben je" spat hij Allen toe. "Hoeveel meer moet ik nog doen om van je af te komen." Hij kijkt naar zijn zoon, die langzaam van de klap opkijkt en naar hem grijnst.
"Doe met hem wat je wilt" spreekt hij de docent nog aan voordat hij het lokaal uitstapt. Hij was niet van plan nog een seconde langer aandacht te besteden aan deze poppenkast.

ooc; het spijt mij dat het zo lang heeft moeten duren.
ooc2: De vader van Allen is nog wel op de gang te vinden als iemand het interessant vind er achteraan te gaan. Allen zelf weet niet beter en blijft redelijk rustig in het lokaal achter.
ooc3: yaay bannerparade

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Het was ook altijd hetzelfde met haar, waar ze ook ging, ze zorgde voor problemen. Hij had vanaf dag een geweten dat ze haar nooit hierheen hadden moeten sturen. Ze had in het dorp moeten blijven, bij hem. Waar ze hoort. Als Jade dan de kamer instapt kijkt hij haar aan en blijft haar aankijken als ze naar hem toeloopt en hem begroet. Zonder wat te zeggen grijpt hij haar arm vast en bekijkt de vage littekens op haar arm.

"Wie was het?" vraagt hij dan op een zachte maar krachtige toon.

Afbeelding

Jade is niet geheel verbaasd als hij gelijk haar arm beet grijpt om de littekens te bekijken. Als hij dan echter vraagt wie het was trekt ze ruw haar arm weg en kijkt hem aan met een koude blik.

"Dat zijn jouw zaken niet," antwoord ze kil, "Het is gebeurd en er is niets aan de hand. Je kan weer naar huis toe, je vader zal vast dolblij zijn met wat je te vertellen hebt."

Ze wilt dat hij weggaat, ze wilt hem niet zien en ze wilt al helemaal niet in zijn buurt zijn. Ze kent hem te goed en ze weet precies wat hij zal doen als ze te lang in de buurt is.

Hij laat zijn hand zakken als ze haar arm ruw wegtrekt. Haar antwoord is typisch, maar bij haar laatste woorden kan hij een glimlach niet onderdrukken. Zonder zijn blik van de hare af te halen streelt hij zacht haar wang.

"Ik hoef hem niets te vertellen, dat mag je zelf doen namelijk... Je gaat mee naar huis. Vandaag nog," zegt hij dan.

OOC:: Niet mijn beste post ooit XD Ohja, aangezien Allen later binnenkwam, gebeurd dit als het ware nog ervoor. Ofzoiets

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Indra blijft haar dochter door haar haren strelen terwijl ze luistert naar wat ze haar vertelt. Ze heeft het idee dat Gabriella expres vaag blijft.

"Ik wil je dat de waarheid vertelt," zegt ze strenger dan normaal, "de hele waarheid, Gabi."

Afbeelding

Gabriella zucht en begint vertellen. Over het eiland, over Blake die in een draak veranderde, over de brand die ze niet kon blussen, over Jade die haar redde, en over Blake die nu al dagen knock out op de ziekenboeg lag. Ze blijft haar moeder aankijken, afwachtend van haar reactie.

"Ik ben blij dat je veilig bent," zegt ze, terwijl ze haar gezicht in haar handen neemt, "Maar meisje, beloof me alsjeblieft dat je dat nooit meer zoiets gevaarlijks doet."

"Dat beloof ik, mam..."

Gabriella glimlacht. Haar moeder was niet boos, eerder extreem bezorgd. Ze had haar moeder eigenlijk vrijwel nooit boos op haar of haar zussen gezien, dus de zorgen leken even om niets. De rest van het gesprek zou voornamelijk bijpraten worden.

"Mam, hoe is het met de rest? Met Rosemary en Kyla en de anderen?" vraagt ze terwijl haar glimlach breder wordt.

Voordat haar moeder een antwoord kan geven, klinkt er een klap door het lokaal. De vader van die nieuwe jongen, Allen, slaat hem en vertrekt vervolgens. Geschrokken staart Gabriella de man na.

Afbeelding

Charu haalt zijn schouders op.

"Erfgenaam is ook werkelijk het enige wat hij in mij ziet. Mijn soort is niet zo van de vader- en moederliefde."

Hoewel... Zijn menselijke moeder hield van hem. Maar dat was een andere tijd, een tijd dat hij nog niet Charu heette. Liefde... walgelijk. Het maakte haar zwak. Zelfs haar. Een vrouw die voor een mens uitzonderlijk veel wilskracht had.

Terwijl hij het lokaal binnenloopt ziet hij nog net hoe Allen een klap in het gezicht van zijn vader krijgt, maar zijn blik verstart al snel als hij ziet wie er achter in het lokaal aan een tafel zit. Thanatos, de leider van zijn clan.

Hij loopt direct naar het toe en maakt een kleine respectvolle buiging.

"Vader."

Afbeelding

Met een simpel gebaar laat Thanatos één van de stoelen door het lokaal glijden.

"Ga zitten."

Hij ziet dat zijn zoon hem gehoorzaamd, zoals het hoort.

"Vertel."

De woorden van zijn vader zijn ijskoud en zijn zwarte ogen lijken dwars door hem heen te kijken. Tegenspreken is geen goed idee. Nee, sterker nog, het is het stomste wat hij nu zou kunnen doen. Dus hij doet wat hem gevraagd wordt. Hij vertelt, maar houdt zijn stem, emotieloos, laag en zacht.

Hij sluit zijn verhaal af met de woorden. "Ik heb geprobeerd de heks te vermoorden, zoals u van mij zou verwachten."

Thanatos' ogen blijven gezicht op zijn zoon. De verwonding spraken boekdelen. Hij had gefaald en falen is niet iets wat hij tolereert.

"Dus dat mens leeft nog." Hij ziet zijn zoon knikken. "Je weet hoe ik over heksen denk. Als je ze niets naar je wil kan laten buigen, zijn ze nutteloos. Je stelt me diep teleur, Charu."

Hij maakt een snel gebaar met zijn rechterhand en de lange witblonde lokken van zijn zoon vallen vanaf zijn schouders op de grond.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

De woorden van Caelan dringen langzaam tot haar door en herhalen zich meerdere keren in haar hoofd. Bij elke keer dat de woorden zich herhalen begint er tot haar door te dringen wat hij bedoeld. Haar gedachtes zijn zo opgeslokt door de woorden dat ze niet doorheeft wat er bij Allen gebeurd. De plotselinge realisatie komt als een klap aan en gaat samen met een groeiende woede. Ze slaat zijn hand weg en kijkt Caelan kwaad aan. Terug naar huis. Geen haar op haar hoofd die daar aan denkt. Het idee alleen al maakt haar woedend.

"Ik ga niet terug," zegt ze op een zachte, maar kwade toon, "Jullie hebben me hierheen gestuurd en nu zal ik blijven ook."

Ze is kwaad en dat is niet alleen aan haar blik af te lezen. Zonder dat ze het zelf echt doorheeft groeit haar energie en het kan haar eigenlijk ook niets schelen. Ze weigert terug te gaan.

Caelan
Haar reactie blijft enkele secondes uit, maar op het moment dat die komt weet hij precies hoe ze zal reageren. De woede in haar stem is duidelijk en hij voelt haar energie groeien. "Je weet heel goed dat het niet mijn beslissing was om je hierheen te sturen," antwoord hij haar woorden op een zachte toon, "Je hoort op maar een plek en dat is naast mij." Haar energie groeit nog steeds en zonder er echt moeite voor te hoeven doen groeit zijn eigen energie mee en die blijft altijd net boven die van haar. "Je weet dat je dit gevecht niet wint Jade, hou ermee op," gaat hij dan door, "Je gaat mee naar huis. Einde discussie.'

OOC:: Iedereen kan leuk merken dat de energie/kracht van de twee groeien en ze hebben beide toch flinke kracht (; (maar ze zijn natuurlijk niet op volle kracht, geven niet teveel weg XD)

[RPG] Yokai Academy

Wie is er online