Welkom op Harry Potter Forum! 


Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen Ga naar pagina Vorige  1 ... 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 ... 50  Volgende

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: do feb 21, 2013 19:14 

Afbeelding

Chase kijkt met ingehouden adem toe hoe Rose de bloemen bij het ravijn neer legt. Het doet hem pijn om haar zo verdrietig te zien. Hoewel hij zelf Leah haar hand heeft vastgepakt, lijkt hij dat bij het zachte kneepje in zijn hand pas echt te beseffen. Zijn blik gaat even naar hun handen. Hij zucht zacht en richt zijn blik weer voor zich uit. Hij mist haar, nog steeds. Zelfs nu nog. Zijn blik gaat opnieuw naar Rose. Zou hun gemis net zo hartverscheurend zijn?

Rose, als een echte dochter van Leah biedt Sam een roos aan. Haar houding oogt kalm en vriendelijk, die van Samantha alles behalve dat. Hij knarst zijn tanden even over elkaar en zijn grip rondom Leah haar hand verstevigd onbewust iets. Als vader kan hij zich hier niet mee bemoeien. Daar had hij zelf ook altijd een hekel aan gehad. Toch zou hij Samantha maar al te graag een oorvijg geven.

Het geruzie gaat door en eindigt bijna vlak voor hun neus. Wat verrast is hij te laat om zijn hoofd weg te draaien. Samantha plant twee kussen op zijn wang en Chase doet zijn best om boos te blijven kijken. Tegen Leah doet ze al net zo onaardig.

Dit is zijn moment. Hij schraapt zijn keel, laat Leah haar hand los en recht zijn rug. “Nee.” Het dankje laat hij weg “We hebben zelf al plannen gemaakt. Buiten het kasteel, zonder jullie.” Chase plaatst zijn arm over Leah haar schouder en gebaard haar om te draaien. Tijd om terug te gaan. “Jullie verdienen elkaar” hij glimlacht en draait zich ook om.

Afbeelding

Noah werpt even een bedenkelijke blik om zich heen. “Er is niets om je zorgen over te maken. Ik heb het allemaal onder controle. “ probeert hij de situatie een beetje te sussen. De eetzaal en vooral zijn inhoud roept duidelijk nogal wat vragen op. Kit wil zich even opfrissen "Prima. We bewaren wel wat, misschien wil je straks nog iets."

“Laten we naar de keuken gaan.” Om zijn woorden kracht bij te zetten loopt hij richting de keuken. Achteraf gezien baalt hij dat hij geen feestmaal heeft laten maken. Het diner was simpel van aard geweest, ze hadden immers geen bezoekers verwacht. Het eten dat bereid was stond ook nog eens in de eetzaal. Gelukkig is er vers brood, chocopasta en pindakaas.

“Morgen is er meer. We hadden niet op bezoekers gerekend.” Noah glimlacht een beetje beschaamd, vooral richting Celeste en Jesse. Vooral Celeste houdt hij graag zo dicht mogelijk bij zich. Het idee dat hij niet alleen is, dat iemand hetzelfde door maakt als hem geeft hem op een moeilijke avond als deze wat rust. “Wil er iemand thee, of melk?” De kokkin schrikt duidelijk op van de onverwachte bezoekers in de keuken en begint direct wat schone borden voor hun te pakken.

Niet veel later zit Noah op een barkruk aan het aanrecht een boterham met pindakaas te smeren. Timide werpt hij een blik op de anderen. Het voelt als vanouds. De goede oude tijden waarbij ze diners oversloegen om gezellig in de keuken te eten. Met elkaar, als familie. De herinnering doet hem plezier en pijnigt hem tegelijk.


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: vr feb 22, 2013 11:04 

    Afbeelding
    Leah Johnson Pocock

Het geruzie tussen de twee dames blijft niet onopgemerkt. Ze voelt Chase zijn grip ietsjes verstevigen, maar net als hem doet ze er niks om. Hun meisje – nee Leah, Adam en jouw meisje – wist maar al te goed waar ze nou wel en niet de schuld van was. Ze weet ook goed genoeg dat Rose dit prima op zichzelf af kan handelen, alhoewel Sam wel het bloed onder de nagels vandaan kan halen.
Wanneer Sam vervolgens doodnormaal naar hun komt gelopen en Chase twee kussen op zijn wang geeft, haalt ze ook bij Leah haast het bloed onder de nagels vandaan. Ze vouwt meteen ook haar andere hand om hun handen heen. Wanneer Sam haar vervolgens ook begroet, blijft ze haar alleen maar strak aankijken.

Ze vreest echter voor het antwoord dat Chase haar gaat geven. Hij moest uiteindelijk toch terug naar het kasteel en ze kan niet echt inschatten hoe hij zal reageren op het 'lieflijke' gedrag van Sam. Onbewust houdt ze haar adem in. Dit merkt ze pas wanneer ze opgelucht de lucht uitblaast wanneer ze Chase “nee” hoort zeggen. Hij maakt haar dan ook echt goed duidelijk dat ze niet mee gaan en dat ze plannen hebben, zonder Sam en Maleficent. Voor ze zelf nog wat toe kan voegen draait Chase haar al om.
“Kom. Feira.” zegt Leah snel tegen Feira. Sam en Feira kenden elkaar nog niet en ze wil Sam dan ook niet de gelegenheid geven om bij Feira onder de huid te kruipen. Niet dat Feira daar makkelijk voor vatbaar was, maar het is Sam, dus je weet maar nooit.




    Afbeelding
    Rose Pocock

Hoewel Rose Chase heel erg vertrouwt, is ze toch bang voor zijn antwoord. Gelukkig stelt ze hem dan ook niet teleur, in tegenstelling juist. Hij maakt maar al te goed duidelijk dat Sam niet gewenst is met haar oma. Rose moet zich nog net inhouden om niet haar tong naar Sam uit te steken. Ze kijkt haar echter wel met een “zie je nou wel, je bent niet gewenst”-blik aan.

“Ja, laten we maar gaan.” knikt ze, waarbij ze zich snel weer bij Feira voegt. “Veel plezier vanavond, Sam.” zegt ze nog tegen Samantha.




    Afbeelding

Celeste heeft een bordje gepakt en er wat brood op gelegd. Ze loopt vervolgens naar Noah toe die aan het aanrecht zit. Ze gaat naast hem op een barkrukje zitten en schenkt vervolgens wat thee voor zichzelf in. “Wil je ook wat thee?” vraagt ze hem.

Stilletjes eet ze van haar boterham met chocopasta. Ze humt even zachtjes een deuntje, waarna ze een slok van haar thee neemt. Dan draait ze zich een kwartslag om richting Noah. Ze kijkt even de keuken door. Er is wat keukenpersoneel dat wat bezig is (en Jesse als hij mee is gegaan).
“Ondanks dat Kit er een beetje gehavend uitziet, lijkt hij best wel levend.” merkt ze op terwijl ze nog wat door de keuken kijkt. Ze had vaker levenden de brug over zien komen en ze heeft zo'n idee dat Noah hier wel eens vaker mee te maken heeft. Ze kijkt Noah vervolgens recht aan. “Er komen hier niet vaak levenden.. Niet dat ik gezien heb althans.” maakt ze haar kwestie wat duidelijker. Ze haalt even nonchalant haar schouders op, glimlacht even kort en neem nog een hap van haar boterham, waarna ze weer hetzelfde deuntje humt.

_________________

    "Bir gĂŒzele gĂŒzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


 Profiel  

Volleerd Tovenaar



Offline
BerichtGeplaatst: vr feb 22, 2013 16:45 

Afbeelding

Het 'meningsverschil' tussen Samantha en Rose loopt misschien een tikkeltje uit de hand. Samantha stapt dan op Chase en Leah af, en steekt vervolgens haar hand naar Feira uit. Feira schudt haar de hand - niet positief, niet negatief - en stelt zich voor. ,,Feira. Montrakwartz.'' Met behulp van de achternaam kon Samantha - als heks zijnde - waarschijnlijk opmaken dat Feira ook een heks was. Al was de heksenfamilie waar Samantha uit kwam ongetwijfeld veel machtiger.

Chase slaat Samantha's uitnodiging af. Als Leah Feira dan maant om mee te komen, kijkt Feira Samantha nog een keer aan - een wat verbaasde blik. Wat had Samantha gedaan dat ze zo behandeld werd? Feira had slechts enkele andere keren meegemaakt dat Chase en Leah iemand zo wantrouwden. Met name Abbot had het altijd af moeten zien, en terecht. En nu, Samantha? Feira fronst terwijl ze Samantha nog een keer aankijkt - een blik die uitdrukking geeft aan haar verwondering. ,,Doei,'' zegt Feira, als een klein meisje dat door haar ouders wordt opgehaald van een vriendinnetje. Dan keert ze zich om en stapt ze met Leah en Chase weg.



Afbeelding

,,Je mag voor mij wel een kopje inschenken,'' onderbreekt Gloria het gesprek tussen Noah en Celeste. Gloria heeft zich naar de keuken begeven en heeft zojuist gehoord hoe een vrouw Noah een kopje thee aanbiedt. Met één schouder leunt ze op de deurpost. Haar armen zijn gevouwen en ze kijkt hoe Noah en Celeste samen aan het eten zitten.

Gloria kijkt Noah quasi bewonderend aan. ,,uwe prinselijkheid, Ik wist niet dat u een vriendin had,'' zegt ze. Gloria kijkt Celeste aan. ,,Gloria,'' stelt ze zichzelf voor.

De informatie die Kit Gloria had gegeven stelde haar niet tevreden. Tijd om uit te vogelen wat er nu werkelijk gaande was.

_________________
,,The novelist is an ever-wakeful creator,
carefully monitoring those characters who might foil his design,
run away with his themes,
step out of their own atmosphere,
and make their way
in the void between the stars.
’’


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za feb 23, 2013 11:23 

Afbeelding

Chase is wat verrast door Leah haar tweede aanraking als ook haar andere hand zich om de zijne vouwt. Was het Samantha haar aanwezigheid? Jaloezie? Of was zijn vaderlijke kant hartverwarmend. Misschien een combinatie van beide. Het houdt hem de terug weg naar het huisje in elk geval goed bezig. Hij glimlacht even zelfvoldaan als hij beseft dat ze zojuist een vooruitgang hebben geboekt. Alsof ze in therapie zaten.

Eenmaal terug bij het huisje houdt hij netjes de deur voor alle dames open. Eenmaal binnen gooit hij zijn jas terug op de kapstok en ploft hij op de bank neer. “Zeg Feira, waar was jij eigenlijk van plan te verblijven vannacht? Je kan natuurlijk gewoon op het kasteel logeren.” Hij grijnst “Dat is tegenwoordig toch een soort heksenhostel geworden.” Feira weet zelf ook wel dat Chase niets tegen heksen heeft, zeker niet tegen Feira. Hij hield van haar. In een niet romantische manier.

Bij de realisatie dat hij straks terug moet keren naar een kasteel vol hitsige heksen fronst hij even. Niemand wil toch een oma die eruit ziet alsof het je zusje kon zijn, dat was onnatuurlijk. “Bij nader inzien, kan ik de komende tijd niet hier in het dorp logeren?” Met een pruillip trekt hij de fles wijn naar zich toe om deze te ontkurken.

“Ik vraag me af hoe gevoelig Maleficent is voor manipulatie. Indien Feira en ik niks kunnen vinden op het kasteel overweeg ik de optie om Samantha persoonlijk aan de andere zijde af te zetten. Ik zie Maleficent haar niet achterna reizen.” Hij ontkurkt de fles wijn en schenkt de glazen vol. Hij heft zijn glas “Laten we proosten op een happy end!”

Afbeelding

“Ja, graag.” Antwoord hij de op de vraag of hij thee wil. In stilte eet hij verder terwijl hij luistert naar Celeste. Hij doet zijn best de melodie te herkennen, maar voordat hij erachter is wat ze humt stelt ze hem een vraag. “Kit is levend. We hebben een overeenkomst gesloten, hij is de enige die heen en weer kan en mag reizen tussen beide werelden.” Misschien moest hij direct maar open kaart spelen over de anderen. “In het kasteel wonen nog een aantal mensen die nog leven.” Nog wel ja, ze hadden vanavond bewezen niet langer nuttig te zijn. “Zij hebben de brug overgestoken om een geliefde te zoeken, of uit pure nieuwsgierigheid.” Hij roert wat in zijn thee “Zoals ik al zei, Kit is de enige die het mag. Morgen hebben we het kasteel weer voor ons zelf.” De gaten mogen ze zelf invullen, al is het wat hem betreft meer dan duidelijk.

Gloria. Hij was de oude vrouw bijna vergeten. Ze beweert dat Celeste zijn vriendin is waardoor Noah zijn mok thee abrupt weer neer zet. Hij schudt zijn hoofd “Nee. Celeste is hier te gast.” Hij glimlacht zwakjes en ontwijkt subtiel Celeste haar blik. Hij richt zijn blik weer snel op zijn boterham en neemt er een hap van. Liefde is nu niet een onderwerp waar hij al te lang stil wil blijven staan. Natuurlijk mist hij het. Dat is het grootste gemis hier. Liefde in elke vorm.


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za feb 23, 2013 13:21 

    Afbeelding
    Leah Johnson Pocock

Eenmaal aangekomen terug bij het huisje, neemt Leah ook plaats op de bank, naast Chase. Ze luistert naar zijn ideeën over het kasteel, dat inderdaad onderhand een heksenhosteltje is geworden. Met de omvang van het kasteel is het echter geen 'hosteltje' te noemen.

Ze moet eventjes glimlachen om zijn woorden. Het feit dat hij net Sam heeft afgedankt en dat hij nu opeens ook niet meer op het kasteel wil blijven, zorgt voor een grote opluchting bij Leah. Ze voelt zich dan ook al meteen een stuk comfortabeler. "Waar zou je willen verblijven dan?" vraagt ze, terwijl ze een glas aanneemt.

"Dat vind ik een heel goed idee, Chase!" stemt Rose meteen in. Alles was beter dan dat Chase en Feira met Sam en Maleficent onder één dak zouden verblijven. Ze ploft op de andere bank neer. "Jullie kunnen hier verblijven! Jij kan hier op de bank slapen." ze beweegt wat op en neer op de bank om te laten zien hoe comfortabel het is. "En Feira kan gezellig bij mij op de kamer!"
"Dat klinkt inderdaad niet eens als zo'n slecht idee." zegt Leah na er even over nagedacht te hebben. Feira zou ook bij haar kunnen verblijven, maar ze heeft zo'n idee dat Feira en Rose wel eens gezellig zouden willen kletsen. "Dan zijn jullie bij deze uitgenodigd om morgen bij mij te komen ontbijten." stelt ze voor.
"Op een happy end." glimlacht ze.




    Afbeelding

Celeste schenkt wat thee voor Noah in, waarna er opeens een andere vrouw in de deuropening verschijnt. Een oudere vrouw. "Natuurlijk." zegt ze, waarbij ze meteen nog een kopje thee inschenkt.
Zodra ze de thee ingeschonken heeft, schuift ze het kopje richting de plaats naast haar op het aanrecht. Ze kijkt de vrouw aan wanneer ze zich voorstelt. Gloria.. Ze glimlacht naar haar. Een heks. En niet langer levend. Het was makkelijk om haar eigen 'soort' te herkennen. Dood of levend, dat maakte niet uit. Ze laat echter niks merken. "Celeste." stelt ze zichzelf aan de vrouw voor. Noah maakt al snel duidelijk dat Celeste hier alleen maar te gast is en dat er verder niks speelt. Ze moet er even om glimlachen.

"Ah.. Vandaar al die commotie van toennet." zegt ze. Ze klinkt niet heel erg onder de indruk, het is meer alsof het de normaalste zaak ter wereld lijkt. Dat ze morgen het kasteel weer voor zichzelf hebben, geeft Celeste al een idee van wat er komen gaat. "Dan zal het al snel weer rustiger worden." knikt ze begrijpelijk.

"En sinds wanneer bent u hier?" vraagt ze dan geĂŻnteresseerd aan Gloria. Ze had de vrouw nog niet eerder rond zien dwalen hier. Ze moest dan vast niet lang geleden overleden zijn, anders had ze het wel gemerkt. Ze was redelijk op de hoogte van alle ronddwalende zielen in Between, alleen duurde het altijd eventjes voordat ze de nieuwelingen op de radar had. Between was immers absoluut geen klein gebied.

_________________

    "Bir gĂŒzele gĂŒzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo feb 24, 2013 22:44 

Afbeelding

Samantha glimlacht als Feira zich voorstelt. Dus nog een heks in ons midden, dat kan nog wel eens interessant worden. Voordat Sam echter nog iets kan zeggen, wordt Feira zo ongeveer gedwongen door Leah om mee gaan. ‘Tot snel,’ zegt ze nog snel tegen Feira waarna ze even zwaait. Ze grinnikt, Leah was duidelijk van plan om haar en Feira zo min mogelijk bij elkaar te laten. En toch had Feira zich heel neutraal gedragen ten opzichte van Sam, wat betekend dat ze nog niets over Sam’s reputatie weet.

Samantha draait zich op haar hakken om en kijkt nog even naar de touwbrug. Ongecontroleerd gaat haar blik naar de rozen die daar vlakbij liggen. Het kind in Sam komt even naar boven en heeft het idee om de rozen ‘per ongeluk’ over het randje in het ravijn te laten vallen. Ze schudt de gedachte van zich af en besluit dan om haar oma maar eens te gaan begroeten.

Bij het kasteel geniet ze van alle bediendes, die elke deur voor haar openen en weer sluiten. Al snel vindt ze haar oma in de eetzaal. Vrolijk gaat ze op haar af, eindelijk iemand die wĂ©l oprecht blij was haar te zien. Zodra ze vlakbij is, moet Sam toch even slikken. Haar ‘oma’ was wel erg jong tegenwoordig. Niemand zou raar opkijken als Sam en zij zusjes zouden zijn. ‘Hai Maleficent,’ ze besluit dat oma te raar klinkt en omhelst haar, ‘Hoe gaat het hier?’
Ze neemt plaats aan de tafel en al snel komt een bediende aan met twee glazen champagne en de fles. Nadat ze een grote slok heeft genomen, kijkt ze haar oma ietwat verwijtend aan. ‘Ik vind wel dat je Chase wat betere manieren mag leren,’ ze snuift, ‘Ik had hem uitgenodigd mee terug te komen, maar hij had zogenaamd ‘andere plannen.’’

_________________
The bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it. - Thucydide


 Profiel  

Wanted: Dead or Alive

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: wo feb 27, 2013 10:36 

Afbeelding

Hij haalt ter acceptatie zijn schouders op als Kit aangeeft later te vertellen wat er gebeurd is. Jesse maakt zich nog steeds enigszins zorgen over de vrouw, maar troost zich met de gedachte dat het vast anders was dan het leek, anders hadden Kit en Noah haar toch niet zo aan haar lot over gelaten. Misschien was ze wel epileptisch en had ze vaker aanvallen! Zou dat hier kunnen?

Hij volgt Noah en Celeste maar naar de keuken (OOC: en mag ik er vanuit gaan dat Kit ook meeloopt?). Meteen komt er een vrouw aanzetten met een aantal borden. "Goedenavond," glimlacht hij vriendelijk. "Heeft u misschien wat ijs, lauw water en een aantal doeken?" vraagt hij de kokkin. De vrouw knikt en na een aarzelende blik op Noah geworpen te hebben gaat ze er vandoor om de gevraagde spullen te halen.

"Oeeh pindakaas!" roept hij enthousiast uit. Noah lijkt zich haast te verontschuldigen dat hij niet meer klaar heeft staan voor zijn bezoek, maar in Jesse's ogen is dit het beste feestmaal dat hij in weken heeft gehad. Met stralende ogen begint hij dan ook aan het aanrecht een boterham te smeren. "Dat jullie hier pindakaas hebben zeg!" Verbaasd kijkt haar de potjes pindakaas en chocopasta op het aanrecht. Vreemde wereld indeed.

Als de vrouw terugkomt en waar hij om gevraagd heeft naast hem neerzet laat hij zijn boterham heel even voor wat het is. In een van de doeken wikkelt hij stukjes ijs en biedt deze aan Kit aan. "Voor je neus," knikt hij, waarna hij de schaal met warm water en de rest van de doeken doorschuift zodat Kit eindelijk dat bloed weg kan wassen. "Minstens 15 minuten erop houden," zegt hij. De toon is enigszins streng, maar in zijn blik is vooral medelijden te vinden aangezien de neus onderhand toch wel heel veel kleuren begint aan te nemen.

Zijn interesse verschuift weer naar de boterham met pindakaas waar hij enthousiast aan begint. Hij kan zich werkelijk niet herinneren wanneer hij voor het laatst gewoon een boterham met pindakaas heeft gegeven. Ondertussen luistert hij naar de conversatie tussen Gloria, Noah en Celeste, waarbij in ieder geval iets meer uitleg volgt over de andere mensen.

_________________

Never give up on the things that make you smile


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: wo feb 27, 2013 19:49 

    Afbeelding

Celeste moet even glimlachen om de jongen die zo blij is om pindakaas te zien. Haar spontane glimlachje van net verandert echter langzaamaan in een melancholisch glimlachje. Het was lang geleden dat zij nog zo blij was geweest om zo iets kleins en onbenulligs als pindakaas. Ooit waren zelfs de kleinste dingen genoeg om haar gelukkig te maken of te laten lachen. Heel lang geleden.
Ze neemt een hap van haar eigen boterham met pindakaas, maar het lijkt alsof het haast geen smaak meer heeft. Jesse's boterham met pindakaas leek stukken lekkerder met zijn stralende ogen en enthousiasme, ook al was het precies dezelfde pindakaas.

"Als je wil kan ik je straks wel even een handje helpen." zegt ze dan tegen Noah. Haar boterham heeft ze op haar bord neergelegd en ze neemt een slok van haar thee. "Met de gasten." maakt ze het wat duidelijker.

_________________

    "Bir gĂŒzele gĂŒzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: vr maart 01, 2013 22:35 

Afbeelding


Jesse heeft totaal geen uiterlijke gelijkenissen met Rose. Hij is een jongen. Wel hebben ze gemeen beide menselijk te zijn. Toch is Jesse dood, Rose niet. Noah bestudeerd hem in stilte als hij Kit helpt en eet zijn boterhammen op. Het is de vriendelijke manier van spreken, zijn behulpzame houding en het feit dat het allemaal geen act is. Noah glimlacht even lichtjes als Jesse enthousiast over de pindakaas begint. Jesse had zonder het zelf te beseffen erg veel geluk. Zonder dat ook Noah het zich echt realiseerde. De gelijkenissen die Noah vindt in Jesse zijn karakter en dat van Rose zorgen ervoor dat de frons van zijn wenkbrauwen minder scherp worden, zijn kaak iets ontspant en zijn hele gelaat bijna onopvallend iets verzacht. Dat maakt hem vergevingsgezind en meer voor rede vatbaar naar Jesse toe. Anders dan bij Kit, die soms op zijn tenen om hem heen moet lopen om hem niet op stang te jagen.

“Eet smakelijk” vermakelijk kijkt hij toe hoe Jesse zich na het verzorgen van Kit stort op zijn boterhammen. Zijn eigen stuk boterham krijgt hij maar moeilijk weggeslikt. Al kan dat ook liggen aan hetgeen wat Celeste zojuist tegen hem zegt. Begreep hij haar nu goed? Of begreep zij hem niet en was er sprake van miscommunicatie. Met enige moeite slikt hij het stukje boterham door. “Dat is heel aardig van je
” hij is nog altijd verbaasd “Maar ik zie niet in hoe je zou kunnen helpen.” Was Celeste geen mooie porseleinen pop maar een brute moordenaar. Even dringt het besef bij hem binnen dat hij eigenlijk geen idee heeft wie Celeste is. Het enige wat hij ziet is de mooie schil aan de buitenkant. Dat en het trieste lot dat ze samen delen.

“Dus Jesse, wat deed je hiervoor?” verplaatst hij zijn aandacht weer naar Kit.


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za maart 02, 2013 11:31 

Afbeelding

Kit was toch maar meegegaan naar de keuken, omdat het bloeden van zijn neus zo goed als bijna gedaan was. En zijn maag begint nu wel heel goed te knorren, ondanks de ferme mep dat hij er in heeft gehad.

Hij veegt met zijn mouw voorzichtig langs zijn neus en trekt een vies gezicht als hij de hoeveelheid bloed ziet met hier en daar zelfs klonters gestold bloed.
Met een zucht laat hij zich neerzakken en kijkt vanuit zijn ooghoeken even naar Noah en Gloria. Die laatst genoemde vertrouwd hij nog steeds niet, maar aangezien zijn Heer ze wel in huis neemt...Moet hij er zich maar bij neerleggen.

Verrast kijkt hij opzij als hij een kom warm water krijgt en doeken. Voor zijn neus blijkbaar. Dankbaar neemt hij vlug een doek en gooit een welgemeende glimlach naar Jesse. En niet veel mensen krijgen dat van Kit.
Voorzichtig begint hij te deppen terwijl hij moet lachen als Jesse wel héél vrolijk doet om een boterham met pindakaas. Wat lopen er hier toch rare vogels rond.

Kit kijkt op als de dienstmeid even later de bebloede doeken en de kom water weer meeneemt, als hij klaar is met zich te verfrissen. Vlug begint hij ook een boterham te smeren, ook al heeft hij het gevoel dat hij er nauwelijks op zal kunnen kauwen aangezien zijn gezicht momenteel aanvoelt als gebarsten porselein die elk moment in duizend stukken kan breken.

Noah stelt ondertussen een vraag aan Jesse, en Kit moet toegeven dat hij ook wel geĂŻnteresseerd is in het aankomend antwoord.


 Profiel  

Wanted: Dead or Alive

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za maart 02, 2013 16:45 

Afbeelding

Moeizaam slikt Jesse een iets te grote hap brood weg als Noah hem een vraagt stelt. "Hiervoor als in voordat ik jullie toen straks tegenkwam of hiervoor als in thuis?" Thuis.. hij wordt al melancholiek bij het woord alleen.

"Ik werk al een paar jaar in de verpleging, in een ziekenhuis. Verder woon ik als enige van ons gezin nog thuis. Maar ik was wel aan het zoeken naar een apartementje voor mezelf." Dat laatste voegt Jesse er haastig aan toe, hij wil niet dat ze denken hij eeuwig bij zijn ouders bleef ofzo. Hoewel hij geen idee heeft wat Alusianen als een normale tijd zien om uit huis te gaan. "Verder doe ik eigenlijk niet zoveel bijzonders, rondhangen met vrienden, gamen, dat soort dingen." Hoewel het een stuk bijzonderder klinkt nu hij dit alles al zo lang niet heeft kunnen doen. "Ik ben net een paar weken, of paar maanden inmiddels al wel," soms vergeet hij hoelang hij hier al is, op andere momenten wordt dat hem pijnlijk duidelijk. "Net een paar maanden terug oom geworden van het liefste meisje ter wereld." De glinstering in zijn ogen is weer terug.

"Dus.." schudt hij zichzelf weer wakker uit zijn dagdromen. "Wat doen jullie hier verder op een normale dag, als er niet allerlei visite aanschuift?" Hij is best wel benieuwd wat Kit en Noah de hele dag doen als ze geen gezelschap krijgen. Ondertussen besmeert hij een tweede boterham met pindakaas en moet hij een gaap onderdrukken, het was een lange dag geweest zo.

_________________

Never give up on the things that make you smile


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za maart 02, 2013 17:30 

Afbeelding


Het komt niet as een complete verassing dat Jesse in de verpleging werkt. Hij glimlacht zuinigjes en roert wat in zijn thee. Bij het woord gamen trekt hij even zijn neus iets op. Noah hoeft niets te weten van de technologie. Dat had zijn moeder hem vroeger bijgebracht. Terwijl Jesse zijn gedachten afdwalen naar vroeger, gebeurd bij Noah hetzelfde. De lepel blijft even stil tussen zijn vingers hangen. Vroeger. Toen ze nog klein en zorgeloos leefde. Naja, zorgeloos was het gezin achteraf nooit geweest.

Hij kijkt op als Jesse hem vraagt wat ze hier op een normale dag doen. Hij neemt eerst een slok thee om te zoeken naar de juiste formulering van zijn antwoord. Tja, wat deden ze hier eigenlijk. Hij besluit eerlijk antwoord te geven. “Niet zoveel eigenlijk. Ik lees een boek, paardrijden of wandelen om wat frisse lucht te krijgen. “ het klinkt niet bijster interessant realiseert hij zich. Nogal deprimerend eigenlijk. Feit is dat hij niet zoveel deed op een dag, “In zelfmedelijden zwelgen, eindeloos voor uit staren en soms verplicht Kit me tot een potje schaken of gaan we op jacht.” Hij zet zijn kom thee terug op tafel “ Ik krijg ook niet zo vaak visite.” Hij schuift zijn stoel naar achteren en staat op, hij is klaar met eten “Ik wens jullie nog een fijne avond toe.”


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za maart 02, 2013 17:51 

    Afbeelding
    Leah Johnson Pocock

Leah maakt na nog een poosje gekletst te hebben uiteindelijk toch maar eens aanstalten om op te staan voor het nog later wordt. Het was een lange avond geweest en ze was eerlijk gezegd toch wel toe aan wat slaap. "Het is al laat. Jullie hebben vast nog veel te kletsen," ze kijkt met een glimlachje naar Rose en Feira "maar ik ga toch maar eens naar huis."

"Tot morgen bij het ontbijt." zegt ze. Wanneer ze opstaat en richting de deur loopt, raakt ze in het voorbijgaan van Chase even kort zijn schouder aan. "Loop je even mee?" vraagt ze hem.

Eenmaal bij de deur trekt ze haar jas aan en loopt ze vast naar buiten. Wanneer Chase er ook is, sluit ze de deur even achter hun. Ze aarzelt eventjes niet goed wetend wat ze eigenlijk wil zeggen. Ze wou gewoon weer even met hem kunnen praten. Iets wat ze al lang niet meer hadden gedaan. "Het stelt me heel erg gerust dat je er bent voor Rose, Chase." begint ze dan maar. "Het is fijn om te weten dat je er ook altijd zal zijn.. eh.. bedankt daarvoor."
Haar blik is even op de grond gericht. "Ik weet dat niks meer is zoals het ooit was en dat we nauwelijks meer praten enzo.." ze haalt even een beetje ind e war haar schouders op. "Ik wou je gewoon ondanks alles even bedanken, I guess.."




    Afbeelding

[...]

Wanneer het compleet stil lijkt te zijn in het kasteel en er niks anders meer is dan het duister dat er buiten en binnen het kasteel heerst, stapt Celeste haar kamer uit. Tijd om de echte Noah eens te leren kennen. Tijd om hem een handje te helpen.

Eenmaal bij de eetzaal aangekomen kijkt Celeste even zorgvuldig om zich heen alvorens ze haar hand voorzichtig tegen de grote forse deur aanlegt. Heel even gloeit het onder haar hand, waarna het echter snel weer verdwijnt. Een glimlach verschijnt op haar gezicht. Niemand zou iets merken van wat er binnen gaande was. Even later sluit ze de deur achter zich.

"Noah.." verlaat het zachtjes haar mond, terwijl ze kalm bij de deur blijft staan kijken naar het tafereel. In een hoekje stonden een aantal mensen ineen gedoken. De angst was uit hun ogen af te lezen. Verspreid door de eetzaal heen liggen er een twee a drietal mensenlichaam. Levenloos.
Haar blik blijft gericht op Noah. Alhoewel de mensen met doodsangst in hun ogen een hoekje zijn ingedoken, lijkt Noah er mogelijk nog erger uit te zien. Volkomen verloren.
Kalm loopt ze naar hem toe, fluistert ze hem wat woorden toe, waar hij koelbloedig op reageert. Wanneer hij weer aanstalten maakt om zich richting de hoek van de ineengekropen mensjes te begeven, houdt ze hem tegen door een hand op z'n arm te leggen. Ze gunt hem een vredig en geruststellend glimlachje, waarna ze samen met hem meeloopt naar de hoek van de angstige mensen. Twee van hen lijken zelfs een beetje hoopvol op te kijken wanneer ze zien dat Celeste met haar vredige glimlachje met Noah meeloopt. Alsof ze ze zou komen verlossen van Noah. Maar niks is minder waar.

[...]

Celeste zit samen met Noah op de grond. Er is geen enkel ander teken van leven meer te vinden in de kamer buiten haar en Noah. Verspreid over heel de eetzaal liggen de lichamen van de mensen die hier ooit te gast waren bij prins Noah.

_________________

    "Bir gĂŒzele gĂŒzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za maart 02, 2013 19:34 

Afbeelding


“Tot morg-“ Leah vraagt hem even mee te lopen. Verbaasd kijkt hij haar even na voordat hij opspringt en zich naar de deur toe haast. Wat wantrouwend stapt ook hij naar buiten. “Ik wist niet dat je bang was in het donker.” Lacht hij het ongemakkelijke gevoel even weg “ik wil best even met je meelopen naar huis.”

Toch lijkt dat niet de echte reden te zijn. Leah klinkt ernstig en de inhoud van het gesprek is zwaarder beladen dan dat het is. “Dat is toch vanzelfsprekend. “ glimlacht hij aarzelend. Onderzoekend kijkt hij haar aan. “Natuurlijk zal ik er altijd voor haar zijn.” Hij haalt een hand door zijn haar en grinnikt “Ik heb negen levens. Ik heb er daarvan al enkele verspilt, maar ik heb er nog genoeg over.”

Leah maakt een verwarde indruk, ze lijkt zelfs een beetje droevig. Hoe zeer hij ook zijn best doet om een vrolijke draai aan het gesprek te geven, de bedompte sfeer blijft hangen.

Hij pakt zacht haar beide schouders beet en zoekt haar blik op. “Leah. Wat is er? Je weet toch dat ik het je vergeven heb. Het was bovendien mijn eigen schuld. Daisy en Adam draaien wel bij, dat Rose er zo goed mee om gaat had ik nooit durven dromen. Ik ben jou veel dankbaarder. Jij hebt me Rose geschonken” hij glimlacht “en teruggegeven.” Hij aait even over haar schouders “Je hoeft me niet te bedanken.”

Hij trekt haar in zijn armen en drukt haar eventjes dicht tegen zich aan. Ze moest niet zo gek doen. Gezien hun lengte verschil drukt hij met gemak een kus op haar kruin alvorens hij haar weer los laat. “Dus, redt je het in je eentje of moet ik even met je mee lopen naar huis?”


Afbeelding

[
.]

Vandaag is er precies een jaar en een dag verstreken. Een emotioneel zware dag voor Noah, die toch al niet al te goed leek om te gaan met zijn verbanning. Hij hinkelde voortdurend heen en weer tussen zijn emoties. Zelfs gisteravond nog. Spijt, jaloezie, verdriet, haat. Alles passeerde de revue. Toen was daar Celeste weer. Ze was als een engel die elke keer verscheen. Mooi, rustig en vredig. Ook bleek ze een heks te zijn, iets waar Noah in eerste instantie minder van gecharmeerd was. Vredig, ook dat was ze in bepaalde opzichten niet. Maar bovenal was ze kalm en had ze haar emoties onder controle. Ze had misschien geen vrede met haar verblijf hier, maar ze ging er stukken beter mee om dan Noah. Hij moest weten hoe ze het deed. Tijd voor een nieuw begin, een nieuwe dag.

Noah zijn rug en nek voelen wat stijf aan. Geen wonder, want hij is op de vloer van de eetzaal tegen de muur in slaap gevallen. Wanneer het zonlicht zijn gezicht beschijnt knijpt hij zijn ogen ontkennend dicht. Met een zachte kreun opent hij zijn ogen. Hij wrijft er even in en kijkt verbaasd de eetzaal rond. Geen lichamen. Geen spoor van wat er gisteravond had plaats gevonden. Alsof het niet gebeurd was.

Noah zijn blik glijdt naar Celeste. Haar blonde lokken lijken wel van goud in het zonlicht. Met een zucht laat hij zijn hoofd even tegen de muur achter zich rusten. Zijn blik strak vooruit. Leeg. Er is niets uit af te lezen. Na enkele minuten zo gezeten te hebben veranderd zijn gelaat. De spieren rondom zijn mond plooien iets omhoog. Een lichte grijns ontvouwt zich, alsof iemand zojuist een mop verteld of alsof er iets leuks is gebeurd. Een nieuwe dag, een nieuw begin. Een nieuwe Noah? Iets in hem is veranderd. De deprimerende sfeer die om hem heen hangt lijkt verdwenen te zijn. Zijn ogen tonen niet langer vermoeid en vol verhalen. Ze zijn kil en grijs. Noah heeft een manier gevonden om met alles om te gaan. Of is hij simpelweg van het pad af geraakt, is er iets geknakt gisteravond?

Hij staat op en wandelt naar de deur. Onderweg laat hij zijn vingers over een stoffige piano glijden er geen rekening mee houdend dat dit de schoonheidsslaapjes van anderen zou kunnen verstoren. Hij vervolgt zijn weg naar de danszaal. Misschien wel de meest verlaten ogende zaal van heel het kasteel. Aan de zijkant staat een oude platenspeler en Noah zet hem aan. Door de verlaten hallen klinkt het schelle geluid van muziek.


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za maart 02, 2013 20:22 

    Afbeelding
    Leah Johnson Pocock

Leah glimlacht eventjes wanneer Chase de sfeer luchtig probeert te houden. Wanneer hij echter haar schouders vastpakt, kijkt ze pas naar hem op. Het glimlachje vervaagt en ze kijkt hem stilletjes aan en knikt even lichtjes bij zijn woorden. Ze haalt even kort haar schouders op wanneer hij zegt dat ze hem niet hoeft te bedanken.
Wanneer hij haar in z'n armen trekt lijkt er een hele last van haar schouders af te vallen. Het vertrouwde gevoel dat ze altijd bij hem heeft gehad komt weer naar boven. Z'n geur, z'n armen. Ze neemt het even met gesloten ogen goed in zich op, want al gauw heeft hij haar een kus op haar kruin gegeven en heeft hij haar alweer losgelaten.
"Ik denk dat het me wel lukt." zegt ze, waarna ze toch nog een glimlachje op weet te brengen. "Blijf jij maar hier voordat de dames gekkigheid uit gaan halen." Ze blijft hem eventjes aankijken voordat ze aanstalten maakt om naar huis te lopen. "Welterusten, Chase.. Tot morgen."

[...]

Leah heeft niet echt een goede nachtrust gehad. Ze is dan ook nog moe wanneer ze begint met het dekken van de tafel. De broodjes, de thee, alles staat klaar. Ze gaapt eventjes terwijl ze aan het aanrecht staat en bezig is met de eieren.




    Afbeelding
    Rose Pocock

"Chase.. Chase.. Chase!" Rose gooit een kussen richting de bank waar Chase op ligt te slapen. "Tijd om op te staan!" zegt ze nog even luid genoeg terwijl ze de gordijnen open trekt.

"Kom op, we worden voor het ontbijt verwacht en we hebben nog zat te doen vandaag! Daarom kunnen we ook bij het ontbijt niet al te lang blijven hangen, en sowieso niet in bed dus." kletst ze. "Kom op! Opstaan! Feira komt er ook zo aan."
"Ik ben van plan om vandaag even langs Maleficent te gaan." ze trekt ondertussen een vestje over haar blousje aan en haalt even haar schouders op. "Gewoon om eens met haar te gaan praten. Wie weet helpt het."

"Kom op, Chase!"




      Afbeelding
      Celeste Willow

Celeste rekt zich even uit en gaapt eventjes. Ze knijpt haar ogen eventjes nog eens toe alvorens ze ze opent en even knippert bij het zien van het daglicht. Hmm.. Een nieuwe dag.
Ze rekt zich even uit en kijkt eventjes tevreden om zich heen. Ze had ervoor gezorgd dat nadat Noah in slaap was gevallen, er geen spoor meer was overgebleven van wat er hier gisteravond was gebeurt. Ze kamt even met haar vingers door haar haren heen en staat vervolgens op. Tijd om te kijken wie er al wakker waren.

Wanneer ze de gang in loopt, is er het geluid van muziek te horen. Luid genoeg om door de gangen heen door te klinken. Er speelt meteen een triomfantelijk glimlachje op. Dit zou een mooie dag worden. Ze loopt de gang door terwijl ze haar vingers over de muur heen laat glijden. Ze neuriet wat mee met de muziek en klopt vervolgens op de eerste de beste deur die ze tegenkomt op de gang, waarna ze wacht tot iemand open doet.

_________________

    "Bir gĂŒzele gĂŒzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 741 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 ... 50  Volgende


Keer terug naar RPG
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

cron

Powered by phpBB :: FI Theme