Eric kijkt op naar Luc en glimlacht even naar hem, voordat hij zijn glas leeg drinkt en de barman wenkt voor een refill.

"Alsof er hier ook maar iets geheim blijft in deze groep.." Zegt hij, denkende aan alle dingen die hij gedurende de reis al heeft moeten delen met mensen die hij absoluut niets toe had willen vertrouwen. Maar hij glimlacht nogmaals. "Maar dat doet er vanavond geloof ik niet toe."

Levi komt erbij en Eric groet ook hem en pakt zijn net gevulde glas op om mee te doen aan de proost van Emma.

"Op een fijne avond."



Mel negeert de woorden van Caleigh dat ze liever alleen was gegaan vanavond door even schaapachtig naar haar te glimlachen en nog een slok van de whisky te nemen. Caleigh praat verder en de woorden dat ze niemand vertrouwt doen Mel beseffen dat ze ergens had gehoopt als vriendin dit wel te zijn. De knoop in haar maag, dat Eric dit meer voor Caleigh was probeert ze weg te slikken door nog een slok van de sterke drank.

Ze knikt en zet het glas neer.

"Dat hoop ik dan ook voor je, Caleigh." Zegt Mel zacht.

Iedereen had iemand nodig die je kon vertrouwen. En ookal voelde Mel ergens dat Eric dat niet was, misschien had ze het wel mis. En ze wilde nog veel liever dat Caleigh iemand heeft om te vertrouwen. Dus ze moest haar wantrouwen misschien dan wel los laten. Want anders zou ze Caleigh zeker kwijt raken. En zou ze haar helemaal niks meer toe vertrouwen.

"Ik ben blij voor je dat je hem hebt gevonden en hoop dat hij je alle tijd geeft. Want die ben je meer dan waard."

Ze glimlacht nogmaals, pakt haar glas op en drinkt deze vervolgens leeg.