 Geplaatst: za jul 16, 2011 23:03
Sorry voor de dubbelpost, maar.. Het is een beetje later dan ik eigenlijk oorspronkelijk had gepland en misschien interesseert het ondertussen al niemand iets meer - maar ik wou alsnog een verslagje schrijven over de premiere. Want het mag nu alweer meer dan een weekje geleden zijn - ik denk er nog steeds met zo'n vol gevoel aan terug. En daar wou ik het toch even over hebben. Here we go.
Harry Potter
"Deathly Hallows (part 2)"
World Premiere
07/07/2011, London
"Hogwarts will always be there to welcome you home"  Bron
Goed, dus. Ik was in London met drie vrienden en ons plan was om minstens één nacht te overnachten, dus de nacht van 6 juli op 7 juli. Op die manier hoopten we dus goede plekjes te bemachtigen. Echter. Op 5 juli besloten we even een kijkje te gaan nemen en de sfeer alvast op te snuiven op Trafalgar Square. Ik ben nog steeds dankbaar voor dat idee :'). Want wat bleek, er waren echt al heel veel mensen aan het kamperen daar. Toch zeker zo'n 500 mensen. (Niet in tentjes, unfortunately, want dat wou de burgemeester van London niet ofzo).
Toen hebben we maar een beetje rondgevraagd en bleek dat een fan blijkbaar een 'lijst' had aangemaakt, met alle namen van de fans die daar al waren. Want dat was volgens hen de 'eerlijkste manier' om alles te laten verlopen. En daar ben ik het helemaal mee eens. Ik heb nog steeds eeuwig respect voor de mensen die dit hebben gestart en hebben volgehouden. Ook al dacht ik het begin echt vaak dat ze de lijst waarschijnlijk niet eens zouden gebruiken op de dag zelf en als het er op aan kwam (voornamelijk omdat ze alleen de voornamen noteerden per groepje) - maar niets bleek uiteindelijk minder waar. Die jongen (die geloof ik een een Hufflepuff-Triwizard-pet op had) heeft effectief alle namen overlopen, waardoor, op de dag van de premiere zelf, de mensen die echt het langst hadden gekampeerd (sommigen tot 8 dagen) als eerste de kans hadden om een plekje op de Square uit te kiezen.
Enfin, lang verhaal kort gemaakt: wij besloten om vanaf de 5e ook te gaan kamperen om op die manier op de lijst te staan en meer zekerheid te hebben om kans te maken op een wristband (lees: iedereen kreeg een wristband die op Trafalgar Square mocht, zodat je wel nog af en toen in shifts kon iets gaan eten terwijl anderen je plekje bijhielden). Bon. Wonder boven wonder heb ik de eerste nacht goed geslapen. Het heeft nog lichtjes geregend toen, maar wij (een vriend en moi) hadden onze tent kapot gemaakt (lees: de tentstokken eruit gerukt en gekraakt etc) en rondom ons gewikkeld, waardoor we wel aardig warm hadden van de meeste regen gespaard bleven.
6 juli was een beetje heel hectisch en lastig en vermoeiend. Er werd gelukkig rekening gehouden met de befaamde lijst, dus iedereen werd in grote 'kooien' gestopt (de so-called Prisons of Awesome of Cages of Azkaban or whatsoever, copyright to Jalf enzo) zodat ze groep per groep bandjes konden geven en toegang geven tot de Square. Dus tegen een uur of 13u geloof ik begonnen ze ook effectief aan het bandjes uitdelen en mensen binnenlaten op Trafalgar Square zelf. Na (nogal) lang uitzichtloos staan/zitten/wachten enzo, mochten we dus op Trafalgar Square om daar opnieuw.. te staan, te zitten, te liggen en te wachten :'). Ik was wel blij met de plekjes die we hadden bemachtigt. Iedereen lag praktisch neer, waardoor wij op zo'n 2m van de hekken aan de middengang lagen. Maar toen iedereen rechtop stond, stonden we dus uiteindelijk op de eerste/tweede rij aan de hekken in de middenrij - ideaal plekje!
Goed. Na een nacht op de upperterras van Trafalgar Square, kwam er dus nog een nacht in het midden van Trafalgar Square. Het heeft toen nog meer geregend, maar ik heb opnieuw wel ietwat kunnen slapen. Goed. Dit klinkt nu allemaal heel erg 'saai' en 'vermoeiend' en dat was het voornamelijk ook - maar de sfeer was wel helemaal geweldig natuurlijk. Ik heb heel wat nieuwe mensen leren kennen en echt een hele fijne tijd met ze beleefd tijdens het wachten. We hebben heel wat spelletjes gespeeld (van Harry Potter tot non-Harry-Potter-related) en veel afgeklets en gefreaked en gehyped om de nieuwe Harry Potter natuurlijk. Ik vond het echt überleuk om met zoveel fans in één plek te zijn - je kon echt gewoon met iedereen een random praatje beginnen door gewoon een Harry Potter reference te maken. Zo heb ik een meisje leren kennen waarmee we nu nog steeds contact hebben, door gewoon te vragen 'So, am I surrounded by Hermione-fans?' toen ze het toevallig over Hermione hebben :'). Om maar te zeggen.. De sfeer was er in ieder geval geweldig - ondanks al het wachten en onzekerheden.
En dan kwam de meest verschrikkelijke tijd van allemaal :'). Ik weet niet waarom, maar zowat iedereen kwam rond een uur of 5 wakker en ik dacht 'ah, de sterren komen pas tegen 16u, dus men zal vast nog wel een tijdje blijven liggen'. Ja, niks was dus minder waar. Tegen een uur of 6 stonden echt heel veel mensen al recht, dus besloten wij dat ook maar te doen. En that's when all hell started :'). Wat. Een. Rotweer. Tot een halfuur voor de premiere heeft het werkelijk waar de hele tijd geregend - niet zomaar regenen, maar echt met bakken uit de lucht. Het was echt verschrikkelijk. Ik stond de hele tijd half onder een paraplu, half onder een andere, rug gebogen, zo goed als niks gegeten (gelukkig wel nog op tijd naar de WC kunnen gaan) - het voelde een beetje als doodgaan eerlijk gezegd. Ik vond het echt verschrikkelijk. Iedereen raakte ook wel een beetje pissed op elkaar rondom ons - wat wil je dan ook na nachten bijna niet slapen, volop regenen etc., dus dat was wel de minst fijne periode. GELUKKIG dat de zon uiteindelijk doorbrak - wonder boven wonder. Echt net op tijd was het echt stralende zonneschijn en kon de pers de rode loper op.
Op zich eigenlijk ook wel al een belevenis, die pers. De hele tijd cheeren en lachen (en met banners omhoog staan). HEERLIJK, dat wel! Wat ook wel een magisch moment was, was toen ze de eerste keer de volledige trailer op het grote scherm lieten zien. ECHT FANTASTISCH. Iedereen cheeren en yayyen wanneer er iets hips gebeurde (en tja, dat was nogal vaak). En het hipste van allemaal was toen het stukje kwam met 'Let's finish this the way we started it..' toen riep echt de hele crowd 'TOGETHER'. Tsja, dat was best een magisch moment op dat mee te maken :').
En dan begint natuurlijk het hele evenement eindelijk. Rupert was de eerste die kwam, gevolgd door Matthew Lewis geloof ik. Enfin, ik ga niet het hele event ook nog uit de doeken doen, want volgens mij hebben de meesten het wel gevolgd via één of andere livestream. Vanaf dat moment is het gewoon echt voortdurend drummen en je ogen uitkijken naar de vele gezichten die (hopelijk) passeren. IK BEN ZO BLIJ MET DE PLAATSEN DIE WE HADDEN! Hoewel ik gestart ben op de tweede rij en uiteindelijk op de zesde geeindigd ben (door het hele drummen), was ik echt blij met onze spots. We hadden niet alleen een schitterend uitzicht op het podium/het scherm, maar in de middengang werd er ook gewoon echt veel gesigneerd - for which I'm glad.
Ik heb hieronder een overzichtje gemaakt van wie we hebben gezien/wie ik op beeld heb vastgelegd/wie ik heb 'gesproken' en van wie ik een handtekening heb. Here we go..
ALAN RICKMAN ; DANIEL RADCLIFFE ; EMMA WATSON ; EVANNA LYNCH ; HELENA BONHAM CARTER ; IMELDA STAUNTON ; JAMES PHELPS ; JULIE WALTERS ; MATTHEW LEWIS ; J.K. ROWLING ; RUPERT GRINT ; TOM FELTON ; DAVID YATES (konernietmeerbij)
Zij kwamen ook nog voorbij, maar heb ik helaas niet kunnen vastleggen:
NATALIA TENA ; DOMHNALL GLEESON ; WARWICK DAVIS ; BONNIE WRIGHT ; ELLIE DARCEY-ARDEN; ALEX WATSON. En RALPH FIENNES; JASON ISAACS ; CLEMENCE POESY ; DARREN CRISS en MICHAEL GAMBON liepen ons gewoon blindelings voorbij, phu! Maar heb ik dus wel gezien. En Darren heb ik ook echt nog na geroepen, want ik wou zo graag vragen dat ie de groetjes zou doen aan Chris Colfer, maar helaas dus. En ik vergeet nu vast nog wel mensen, maar dan voeg ik ze wel aan deze post toe moest dat het geval zijn.
Alle vetgedrukte mensjes hierboven, daar heb ik alvast een handtekening van. Ik kan nog steeds enkele handtekeningen niet thuisbrengen - ik weet wel dat ik er ook ééntje heb van een Epiloog-kindje en ik geloof van Albus Severus Potter, maar dat moet ik dan nog eens checken met de handtekeningen die een vriend van me heeft verzameld.
Ik baal er echt wel van dat ik uiteindelijk geen handtekening heb van Rowling. Hoewel ze dus wel gepasseerd is - maarja, heel vaak werd mijn boekje overgeslagen omdat ik echt heel ver moest strekken en ik vaak gewoon te hoog kwam. Gelukkig nam die vriend van me dan vaak mijn boekje over - waardoor ik gelukkig nog wel een handtekening heb van bepaalde mensen. Oke, tijd voor de highlight van alle highlights...
Jullie moeten weten, ik was echt helemaal excited om Helena Bonham Carter te zien en ik wou echt heeeeeeeel graag een handtekening van haar - hoewel ik wist dat ze normaal gezien niet vaak handtekeningen plaatst. DUS. Toen we op Trafalgar Square moesten wachten heb ik een banner gemaakt: "HELENA, I'D GO STRAIGHT FOR YOU".
En die banner heb ik echt de hele tijd hoog gehouden toen Helena eenmaal op het podium verscheen en TOEN KWAM ZE OOK NOG EENS ONZE KANT UIT. En toen kwam ze steeds dichter en dichter en dichter.. En wat er toen gebeurde, moet je maar even zelf kijken:
Met dank aan Lacrimosa voor het maken van het gifje.
JAAAAAAA! Je zie het goed! :'D Ze kijkt eerst even, ze lacht lichtjes. Dan kijkt ze opnieuw, ze perst echt haar hogen om mijn banner te lezen, dan mompelt ze 'I'd go straight..' en dan lacht ze luidop! OMG OMG OMG! Dat moment was zooooooo magisch en heeft echt mijn leven gemaakt :'). Ik was zooooooo blij dat ze mijn banner in ieder geval al had gezien, en met dank aan die vriend van me die mijn boekje had overgenomen en tegen haar zij "This is from the gay-to-straight-guy!" waardoor ze mijn boekje heeft getekend. OH. MY. GOD. <3 Ik ga dat moment nooit vergeten. Ik ben toen ook even helemaal doorgeslagen (daar heb ik ook een gifje van, maar, dat bewaar ik nog maar eens even denk ik zo), maargoed, ja. Dat was wel HET moment voor me.
Goed, welke hippe dingen er ook nog gebeurden:
- Naar EMMA WATSON riep ik: "I love your short hair!" en toen lachtte ze :').
- Haar broer, ALEX WATSON (die helemaal supermegafoxyawesomehot is) kwam ook langs en was ook aan het signeren en ik wou echt doodgraag een handtekening en toen riep de vriend van me naar hem 'Sign this please, he's a really great fan of yours!' en toen keek ie me echt zo van aan van 'haha, is dat een hint?' en toen zei ik 'You look so handsome today!' (ook al was ik totaal niet into zijn paardenstaartje) en toen had hij zo'n smirk van 'oke, dus dat was een hint'. Of zo interpreteer ik zijn blikken in ieder geval, haha. Nou, ik vond het alvast ook geweldig.
- DAVID YATES ging ons bijna gewoon voorbij lopen toen we hem riepen en toen hij eenmaal bij ons kwam zeiden we dat we filmstudenten waren en daar keek hij van op en toen zeiden we 'We wanna be like you!' en toen moest hij erg lachen en heeft hij ons boekje getekend. :')
- En naar ROWLING heb ik geroepen "Which owl should I follow?" maar daar heeft ze helaas niet op gereageerd.
Ik baal er nog steeds van dat ze mijn boekje heeft overgeslaan.
Goed, verderrrrr moet ik nog vermelden dat het moment dat de speeches begonnen echt helemaal awesome was en ik echt heel erg heb gehuild toen Emma haar speech deed en ik zeker helemaal toen het Rowling haar beurt was. Naast het hele HBC-gebeuren, was de speech van Rowling echt HET moment van die hele premiere voor me. Ik heb nog nooit zo hard in public gehuild geloof ik :'). But then again, who wasn't crying? Iedereen was met open mond en tranende ogen aan het staren (en als het even kon nog joelen en cheeren er tussen door - maar dat kon ik op het einde niet meer, want mijn stem knakte de hele tijd door het huilen), maar oh my god. Op het einde van haar speech kwam dan de met hands-down geniaalste quote ooit die ik nu al afgelopen twee weken te pas en te onpas verkondig: "Hogwarts will always be there to welcome you home." *dead* Seriously. Het moment dat ze dat zei, I totally went nuts. Gelukkig was ik daar niet de enige (echt heel het plein was aan het snikken), maar jeetje. Dat was echt zo'n fantastisch moment.
Goed, ik dénk dat ik bijna alles heb gezegd/vermeld wat ik wou vermelden. Het belangrijkste is eigenlijk dat het de verschrikkelijkste, maar tegelijk de beste dagen van mijn leven waren. No kidding. Ik vond het absoluut fantastisch. Van het wachten in de regen, tot het schreeuwen van 'TOGETHER' met heel de crowd, tot het 'Snape Snape, Severus Snape'-Harry Potter Puppet Pals-deuntje doen met al de mensen daar toen Alan Rickman op het podium kwam,... ALLES gewoon. Ik vond het werkelijk waar helemaal fantastisch. Überzwaar ook, maar zeker en vast de moeite. Ik ben ook echt blij met de foto's/filmpjes/handtekeningen die ik heb verzameld (met op kop die van Helena), dat maakte het wachten en zwoegen echt wel waard.
Einde.
En als er iemand is die heel deze zooi effectief heeft gelezen: ik ben heel fier op jou, dat mag je best weten.
_________________
Drive on. Drive on. My special one.
Laatst bijgewerkt door Enjolras op zo jul 17, 2011 13:01, in totaal 1 keer bewerkt.
|
Een bijna-hele-week London met als afsluiter de premiere. <3333 Of we gaan overnachten bekijken we daar (afhankelijk van hoeveel mensen d'r dan zitten enzo), dus ja.
