Welkom op Harry Potter Forum! 


Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3, 4, 5 ... 8  Volgende

Dreuzel

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma feb 07, 2011 16:33 

Afbeelding

Dermot negeert de woorden van Steven, dat is het nu echt niet waard om op te reageren. Zijn ouders zien hem doodgraag en dat weet hij zeker. Hij ziet dat er nog een knap, maar bedeesd meisje bij komt staan en daarna komt Finn er ook nog eens bij staan. Hij grijnst naar blondie als hij merkt dat die naar hem aan het staren is.

"You like what you see, Coolsaet?" vraagt hij met een grijns. Finn zit in hetzelfde jaar als hem, maar hij heeft er eigenlijk weinig contact mee. Hij heeft wel al eens een pompoentaartje naar dat blond hoofd gegooid, maar dat was gewoon omdat het een Slyth was.

Dermot draait met zijn ogen en draait zich om als hij Steven weer hoort zeveren dat hij iedereen gaat verklikken. Gelukkig heeft Jack daar al korte metten mee gemaakt. Hij negeert Jack want beste maatjes is hij daar nu niet echt mee. Hij spreekt met een nonchalante zwiep een vloek uit over Steven.

"Petrificus Totalus."

Dermot stapt naar het stijve lichaam van de arme Ravenklauw en kijkt met een grijns neer op hem.

"Ik denk dat er iemand in de kelder van het huis wordt gegooid als hij nu niet braaf meegaat." zegt hij met een ^^-blik. En natuurlijk heeft hij van al het aanwezige vrouwelijk schoon (en Finn) alle aandacht en respect gekregen door zijn formidabel en snel reageren met zijn vloek.


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma feb 07, 2011 16:37 

Afbeelding
ooc: Valt het op dat ik me verveel? xD

Finn laat het gebekvecht en het gezeur op Steven voor wat het is en kijkt er lichtelijk geí«rgerd naar.
Man, wat kunnen sommige leerlingen toch zo irritant zijn.
Die knul zou wel anders piepen als Finns vader aanwezig was. >D
Blondo kijkt dan verschrikt op als hij Dermot hoort.
K*t, Sh*it, Saaaaave me!
Hij voelt het schaamrood als een speer zijn gezicht vullen en is algauw zo goed als geslaagd voor een overrijpe tomaat.
Hij kucht even, alsof er niets aan de hand is, en grijpt Amy bij dan haar arm.
'Kom, we gaan naar binnen.'


 Profiel  

6e jaars

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: HPF
BerichtGeplaatst: ma feb 07, 2011 16:41 

Steven Fillords
banner komt z.s.m

Voor dat Steven het door heeft, wordt hem de mond gesnoert. Een Silencio-bezwering! Nu kan hij helemaal niks meer! Boos draait Steven zich om en kijkt naar de jongen die hem dit geflikt heeft. Was dat nou echt nodig? Wanneer de bezwering is uitgewerkt, pakt hij hem terug. Dat spreekt hij nu plechtig met zichzelf af.

Op het moment dat Steven weg wil rennen, voelt hij zich verstijven. Nooooz, dit meeeeen je niet?! Verstijvingsvloek, altijd genieten! Steven valt plat neer en kan zich niet meer bewegen. Als Finch ook nog zeg dat hij mee moet wanneer hij iets gaat zeggen, weet hij helemaal niet meer wat hij moet doen. Beter gezegd, hij kan niet eens iets doen, dus dat is al een zorg minder. Vurig hoopt Steven dat die etters hem niet gaan verslepen of iets dergelijks en dat die kelder waar ze het over hebben niet bestaat. Want dan gaat hij freaken. Het enige wat hij nu nog kan doen is wachten. Wachten dat deze kindjes genadig met hem zijn.

_________________
    An expert in anything was once a beginner


 Profiel  

Headhunter

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Kruideniersstraat 71

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma feb 07, 2011 16:50 

Afbeelding

Amy kijkt even met onschuldig knipperende oogjes naar Coolsaet. Nais, aandacht van een oudere jongen.

Ze kijkt echter met grote bambi-ogen op als Jack aan komt lopen. Hij was ouder, en óók erg knap. Geil. Ze lacht hard als hij de nerd vervloekt. Als vervolgens Finch daar overheen bezweert klakt ze geí¯rriteerd met haar tong. Uitslover. En Gryff. Tssk.

Ze kijkt even beduusd op als Finn haar meesleept. Maar - geile Jack dan?
"Eh..." mompelt ze, ietwat flabbergasted, "ja, is goed."
Dan draait ze zich resoluut om, kijkt nog wel even achterom naar Jack, en gaat met Finn het huis in.

De deur zwaait uit zichzelf open, en van schrik maakt Amy een sprongetje achteruit. Ze kijkt met onverscholen angst op naar Finn.
"Je beschermt me toch wel h�" vraagt ze angstig.

_________________
now my life is sweet like cinnamon


 Profiel  

Beginnend Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: In my cosy little bed

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma feb 07, 2011 16:53 

Afbeelding
Ravenclaw

Lily kijkt het hele gedoe een beetje af, steeds meer mensen komen toe aan het huis. Blijkbaar waren er meer mensen dan ze dacht die geí¯nteresseerd waren in het huis.
Ze kreunt lichtjes als ze Steven hoort. "Steven, je bent hier-" Haar opmerking om Steven een beetje in te tomen wordt echter abrupt gesmoord door een Silenco van Jack en een Verstijvingssprek van Dermot anderszijds.
Lichtjes ontzet kijkt ze op, toch reageert ze niet meteen, hoewel dat wel zou moeten als afdelingsgenote van Steven.

Eventjes aarzelt ze en kijkt ze de jongens aan. "Kan je het niet gewoon ongedaan maken en hem doen zweren dat hij ons niet verklikt?" Stelt ze hen voor. Ze wil liever zelf niet het slachtoffer worden van de jongens door Steven meteen zelf even heldhaftig te gaan redden. Want wees stiekem eerlijk... Ook bij Lily kan Stevens betwetrigheid soms op de zenuwen werken.

Achter haar hoort ze Finn Amy meesleuren naar het huis en een deur gaat vanzelf open waardoor Lily iets of wat ongerust achterom kijkt.

_________________
I want to be a monkey, be monkeys with you.


 Profiel  

6e jaars

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Huff's common room

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma feb 07, 2011 17:38 

    Afbeelding

Madison kijkt boos naar Dermot en Jack toe. Moesten ze dat nu echt doen? "Als je hem naar binnen dwingt te gaan, laat hem dan tenminste uit zichzelf bewegen en zichzelf kunnen verdedigen," zegt Madison, die Dermot opzij duwt -of tenminste een poging tot, want ik zie Maddie Dermot niet zo snel weg duwen :P . Ze pakt haar toverstok en richt deze op Steven, waarmee ze de spreuken ongedaan maakt.

"Als je zo wilt blijven, zou ik toch maar meegaan want als je weer richting kasteel gaat, zal ik ze niet kunnen tegenhouden je nog een keer te vervloeken," zegt Madison tegen Steven. Daarbij heeft ze zelf nu ook niet zo'n zin om verraden te worden. Dus ze zal waarschijnlijk nog meedoen ook, alleen dat zegt ze niet hardop. Ze gunt Jack en Dermot de pret niet, dat ze hen eigenlijk dankbaar is dat ze het hebben gedaan.

_________________
I'm not telling you it's going to be easy
I'm telling you it's going to be worth it


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma feb 07, 2011 17:44 

    Afbeelding

Ugh, wat een hoopje bij elkaar geschraapte zielige studentjes. Ze rolt dan ook even met haar ogen en zet zich lichtjes af van de boom waar ze tegen aangeleund stond. Ze heeft al een klein poosje van een afstandje staan toekijken naar de 'opkomst' van deze nacht. Ze vraagt zich dan ook af wie er daadwerkelijk denkt lef genoeg te kunnen hebben.

Melody stapt vanuit de duistere schaduwen van de bomen richting de groep toe. Ze laat haar blik even over de vervloekte jongen heen glijden maar besteed er verder geen aandacht aan.
Ze begint droog in haar handen te klappen om haar aanwezigheid te laten blijken. "Wat een opkomst voor een pyjama-feestje." Als ze de groep zo rond kijkt is het meer een pyjama-feestje dan een groep die een verlaten spookhuis wil bezoeken. Alleen al die zielige vervloekingen zeggen genoeg. Hufflepuffers zeggen alleen al genoeg.
"Is het voor sommigen al niet bedtijd geweest?"

_________________

    "Bir güzele güzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


Laatst bijgewerkt door Melody op di feb 08, 2011 8:13, in totaal 1 keer bewerkt.

 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma feb 07, 2011 18:30 

Afbeelding

Finn kan zijn verbazing niet onderdrukken als de deur van zelf openzwaait.
Hij schudt met zijn hoofd terwijl hij zichzelf overtuigd dat één of andere flauwerik een paar bezweringen over het huis heeft uitgesproken om mensen de schrik aan te jagen.
Hij laat zijn adem langzaam ontsnappen en zet voorzichtig een stap naar binnen.
Finn kijkt om naar Amy als hij haar piepend een vraag hoort stellen.
'Je beschermen?' - Hij snuift lichtjes - 'Denk je werkelijk dat dit huis ook maar iets zal doen? Ik geloof niet dat dit huis voorzien is van vlijmscherpe tanden om ons te bijten bijvoorbeeld.'

Finn steekt zijn borst vooruit en stapt moedig verder de hal in om daar vooral alle aanwezige voorwerpen onder het stof te zien liggen.
'Oh...Ik heb het geheime wapen al gevonden van dit huis. Stof.' Zegt hij droogjes en kan een grijns niet onderdrukken.
Hij laat zijn blik over de authentieke schilderijen glijden, die allemaal netjes recht aan de muur hangen, de één iets hoger dan de ander zodat je ze allemaal kan bekijken terwijl je de trap oploopt.
Finn slentert naar het schilderij toe dat bij het begin van de trap hangt.
Hij strekt zijn hand er naar uit en trekt een paar spinnenwebben weg.


 Profiel  

Headhunter

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Kruideniersstraat 71

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma feb 07, 2011 19:12 

Afbeelding

Amy kijkt met een pruillipje naar Finn.
"Oh, nee, tuurlijk niet," zegt ze met een zenuwachtig lachje. "Het is maar een huis. Wat kan een huis ons nou aandoen..."
Er kruipt een rilling door haar ruggengraat omhoog en ze wrijft nerveus over de kippenvel op haar arm. Het was hier creepy.

Als ze beseft dat Finn haar alleengelaten heeft in de deur opening kijkt ze angstig achter zich, naar buiten. Het groepje stond nog steeds buiten te niksen. Er was er zelfs eentje bijgekomen. Nog een Slyth! Ze kijkt weer naar Finn die verder de kamer ingehobbeld is. Vlug gaat ze achter hem aan. Op een klein afstandje kijkt ze naar het schilderij. Er staat een jongeman van om en nabij 20 met donker haar geportretteerd. Het schilderij kijkt hen zwijgend aan en knippert een paar maal. Ze houdt haar wand dichterbij om hem beter te bekijken, maar trekt hem geschrokken terug; hoe dichter de wand bij het schilderij kwam, hoe meer het veranderde. De huid rotte weg, en zijn schedel met bloeddoorlopen ogen begon zichtbaar te worden. Trekt ze haar wand weg, echter, is hij weer een doodnormale, zelfs knappe jongen.

"Freaky."
Ze kijkt Finn onzeker aan.

_________________
now my life is sweet like cinnamon


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Rapture

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma feb 07, 2011 19:44 

    Afbeelding
    Rachel Little - Ravenclaw

Rachel trekt haar wenkbrauw op als ze Amy hoort. "Je stond in de weg." Antwoordt ze rustig. Was het nu echt voor iedere Slyth nodig om zich ook zo te gedragen? Maar, hey, ze kon altijd Amy blackmailen met haar gedrag van zojuist. .. Nee, dat is zo niet haar stijl. Hoewel het wel een grappig idee is.

Ze bekijkt het gedoe tussen de anderen en Steven. Het is niet echt haar idee van onderhandelen om iemand te vervloeken, maar het heeft vast wel effect. En die Slyths weten toch niet beter. Waarom waren er í¼berhaupt zoveel Slyths aanwezig? Rachel maakt automatisch mentaal een aantekening dat zij verantwoordelijk zullen zijn als er inderdaad 'geesten' verschijnen. Nee, ze kunnen haar niet voor de gek houden.

Toch vindt ze het niet echt sociaal om Steven daar te laten liggen. Ze wil net aanstalten maken om hem te helpen, als Madison al naar voren stapt. Rachel gaat naast haar staan, haar wand in de aanslag. "Jij gaat met ons mee, zodat je ons niet kunt verlinken. Het kan vrijwillig, of we plakken je aan Amy vast."

_________________
I am done with my graceless heart,
So tonight I'm gonna cut it out and then restart.
'Cause I like to keep my issues drawn,
It's always darkest before the dawn.


 Profiel  

6e jaars

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: HPF
BerichtGeplaatst: ma feb 07, 2011 22:09 

Steven Fillords
Banner komt z.s.m!!

En daar ligt hij dan nog steeds, met zijn ogen gericht op de donkere hemel boven hem. Hoe frustrerend is het, als je mensen over je hoort praten, maar je zelfs niks terug kan zeggen?

Steven kan Madison wel op zijn blote knietjes bedanken, als hij hoort dat ze de bezweringen ongedaan maakt. Opgelucht krabbelt hij -weer- overeind, ditmaal kijkt hij haar wel degelijk aan. 'Dankjewel. Echt. Steven voelt hoe zijn hoofd weer rood kleurt, dit keer niet uit woede, maar meer uit verlegenheid. Madison was aardig, vond hij. Iemand waar hij zich later vast wat meer op zijn gemak bij ging voelen.

Dan ziet hij een Slyth aan komen lopen. Hij negeert haar, problemen wil hij zo graag mogelijk uit de weg gaan. Hij heeft geen zin om weer op de grond te gaan liggen, bewegingsloos. Of misschien nog wel erger. Je weet het nooit met die lui.

Dan komt Rachel op hem af. Haar kent hij wel. Als ze hem haast beveelt om mee te gaan naar het huis, wil hij heerst weer in de verdediging schieten, maar -godzijdank- bedenkt hij zich en knikt haast onzichtbaar. Hij moet wel, hij kan nu niks anders.

Om niet al te veel problemen te veroorzaken, besluit Steven om zich even afzijdig te houden. Hij bidt dat de mensen toch besluiten om weer terug naar het kasteel te gaan. Dat huis kan hem gestolen worden, hij heeft wel weer genoeg mee gemaakt.

_________________
    An expert in anything was once a beginner


 Profiel  

Murderer

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma feb 07, 2011 22:20 

Jack

Voordat Amy achter Finn aan het huis inloopt, knipoogt hij nog even naar haar. Arrogante trut, denkt hij glimlachend. "Ah, Melody, ik dacht dat jij wel van pyjama-feestjes hield?" Vraagt hij glimlachend aan zijn jaar- en afdelingsgenootje. Hij mocht Melody wel. Ze was een pure Slytherin, eigenlijk bijna de vrouwelijke versie van Jack.

"Zullen we ze maar achterna gaan?" Vraagt hij aan haar, de vreselijk irritante kindjes negerend.


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma feb 07, 2011 22:41 

    Afbeelding

"Hi Jack." antwoordt Melody met een flauw grijnsje wanneer Jack op haar opmerking reageert. "Je weet dat ik er alles voor over heb om feestjes te crashen." knipoogt ze.

"Jup, let's go." stemt ze met hem in, ook geen aandacht bestedend aan het hoopje dat er nog bij staat. "Wedden dat de helft niet eens over de drempel van dat huis durft te stappen?"
Samen met Jack loopt ze dan ook richting het huis toe. Ze trekt even haar wenkbrauwen op wanneer ze naar binnen stapt. "Het is net een slecht gedecoreerd spookhuis." brengt ze uit, terwijl ze verderop nog wat afdelingsmaatjes ziet staan, Finn en Amy. "Misschien dat we die anderen maar eens goed de stuipen op het lijf moeten jagen." Ze gaat met haar hand langs een stoffig dressoir af.

_________________

    "Bir güzele güzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: di feb 08, 2011 8:19 

Afbeelding

Finn kijkt zwijgend toe naar de handelingen van Amy en trekt grote ogen als hij het prachtige gezicht langzaamaan ziet veranderen in een macaber uitzicht.
'Holy f*ck'
Licht ontzet staart hij naar het schilderij, als Amy haar toverstok wegtrekt, als het gezicht van de jonge twintiger er weer zoals nieuw uitziet.
Hij bijt even op zijn lip terwijl er een aantal gedachten door zijn hoofd gaan.
'...Zou er iets gebeurd zijn met die jongen dat zijn portret zo reageert?' Fluistert hij Amy toe.


 Profiel  

6e jaars

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Huff's common room

Houseitem
BerichtGeplaatst: di feb 08, 2011 10:54 

    Afbeelding

Madison glimlacht naar Steven toe als hij haar bedankt. Iemand anders zou hem vast ook wel geholpen hebben, denkt ze zo. Ze kijkt verbaasd naar Rachel toe. "Is Amy nu dat suikerspinachtige meisje?" vraagt Madison, voor ze zich realiseert dat het helemaal niet zo aardig is om dat te zeggen. Waarom moet ze dan ook altijd zeggen wat ze denkt, zonder erover na te denken? Madison glimlacht verontschuldigend naar Rachel toe, al denkt ze eigenlijk niet echt dat deze haar woordkeuze nu zo erg vind. Amy heeft nu niet bepaald aardig gedaan in de paar minuten dat ze haar heeft leren kennen. Geen wonder dat de mensen in haar afdeling over haar hebben geklaagd. Ze geeft ze groot gelijk.

"Zullen we dan maar?" vraagt Madison, die haar arm in die van Steven haakt, al is dat vooral zodat ze zeker weet dat Steven niet wegloopt. Ze heeft nog steeds geen zin om verraden te worden.

_________________
I'm not telling you it's going to be easy
I'm telling you it's going to be worth it


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 120 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1, 2, 3, 4, 5 ... 8  Volgende


Keer terug naar RPG Archief
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

cron

Powered by phpBB :: FI Theme