[RPG] Project Initium

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

John negeert Eve's glimlach die duidelijk bestemd is om hem te charmeren. Voor een seconde heeft hij de neiging om haar te vertellen dat ze haar energie en lieve glimlachjes beter voor iemand anders kan bewaren, maar dan besluit hij dat zijn eigen energie ook beter aan interessantere dingen kan besteden. Zoals de twee laatste groepsleden die de kamer zijn binnengekomen in de tussentijd.

Een roodharig meisje dat duidelijk de jongste van de groep is stelt een vraag die John's ogen wat doen verwijden van verbazing. Als alle andere groepsleden net zo onintelligent zouden blijken, zou dit nog een moeizame onderneming worden.

'Niet enig idee. Op dit moment welgeteld drieëntwintig ideeën,' mompelt hij als antwoord op haar vraag.

John hoopt dat haar onwetendheid en gebrek aan conclusies trekken uit de omstandigheden voortkomen uit het feit dat ze nog jong is en dus minder levenservaring achter de rug heeft dan de meesten hier. Maar ik was op m'n vierde al opmerkzamer.

Een jongeman volgt. John neemt een laatste trek aan zijn sigaret. Dit groepslid observeert tenminste, ziet John, wanneer zijn ogen kort op iedereen blijven hangen. John ziet hem ontspannen op het moment dat de begeleiders hem met rust laten. Ook merkt hij op dat deze jongeman wel veel aandacht heeft voor het meisje met de handschoenen.

Voordat John deze informatie fatsoenlijk en wel kan opslaan en wegzetten, komt de illustere Generaal Epps hen met zijn aanwezigheid verblijden. John blijft staan na Epps' verzoek om te gaan zitten. Staand kan hij veel beter overzicht houden over de groep. John dooft de restanten van zijn sigaret met het puntje van zijn linkerschoen en luistert naar Epps' verhaal. Goed om te weten dat hij ons niet beschouwt als normale mensen, denkt John terwijl Epps' zijn zegje doet. Hij heeft gelijk, natuurlijk, maar toch. De glimlach om Epps' lippen zint John niet. Veel te zelfgenoegzaam.

Zonder vragen. Gedeisd houden. De missie gaat voor. Begeleiding. Dagelijks contact. In de gaten gehouden worden. Al deze dingen doen bij John de alarmbellen zo hard rinkelen dat hij ze bijna daadwerkelijk kan horen. Hij wist waar hij aan begon toen hij hier kwam, maar de manier waarop Epps de missie omschrijft zit hem niet lekker.

De mogelijkheid tot vragen wordt door Cristopher misbruikt met een poging de spanning te verbreken, en John rolt met zijn ogen. Misschien had ik ongelijk wat betreft de leiderscapaciteiten. Een Armanipak, werkelijk waar... Het roodharige meisje stelt nog een nietszeggende vraag en Epps verlaat de kamer met een paar klappen in zijn handen. John trekt zijn wenkbrauw op bij dit overduidelijke en vrij nutteloze geval van machtsvertoon. Somt wel op hoe Epps wil dat wij over hem denken, in ieder geval.

John blijft wat langer hangen in de kamer, steekt een nieuwe sigaret op en zorgt ervoor dat hij achteraan loopt, zodat hij niets mist.

OOC: Lange post is lang XD Sorry!

Tengaar · Schoolhoofd

Eén voor één komen er meer mensen de kamer binnen en uiteindelijk Generaal Epps. Hij heeft het niet zo op deze gozer en dat heeft Aiden vaak genoeg laten merken. Ondanks dit besluit Aiden te gaan zitten, wie weet hoelang dit nog kon gaan duren.

De briefing van de missie is helder, ondanks dat we nog geen details wisten was de boodschap duidelijk. Geen kans om hier zomaar weg te komen. Aiden laat zijn blik door de kamer glijden. Hij is vast niet de enige die ervandoor wilt gaan. Misschien kon hij wel iemand vinden om mee weg te breken. Zonder wat te zeggen of vragen staat Aiden op en loopt achter de begeleiding de kamer uit.

Terwijl Aiden door de gang loopt wrijft hij even in zijn hangen en steek vervolgens zijn handen nonchalant in de zakken van zijn jas. Nu hij er goed over nadenkt is Amerika nog zo slecht niet. Ongemerkt wegkomen is daar misschien makkelijker dan op eiland als Scilly of dergelijke.

Margo · Professor **Woonplaats:** Mystic Falls

Zachary Pletcher

Een kleine tevreden glimlach speelt heel kort om de lippen van Zach als hij hoort waar ze naartoe gaan. Nice, daar wilde hij toch sowieso al eens naartoe. Vragen komen totaal niet in hem op en zelfs als hij er had, zou hij die niet stellen. Het is wel duidelijk dat hij hier best de dingen op z'n beloop laat.

Hij maakt een mental note dat hij later, op het moment dat iedereen elkaar wat meer vertrouwt, het meisje met de handschoenen aanspreekt. Haar "kracht" lijkt niet zo positief te zijn. Daar had hij nog nooit over gehoord. Heel even voelt hij de ogen van de man met zijn sigaret in hem priemen. En wanneer een ander dan vraagt naar zijn Armani suit, kan Zach nog maar nét een oogrol onderdrukken. Oh gawd, dat ze zo iemand mee moeten hebben... Zulke uitspraken zijn alleen geoorloofd als dat Armanipak hem zijn krachten geeft. Anders was het gewoon gay.

Hij schudt even lichtjes zijn hoofd en hoopt dat de rest van de groep anders is. Minder... tja, minder wat? Gewoon anders is al een hele stap. Zonder enige tegenspraak volgt hij de groep naar buiten. Hij kent zijn plek. Voorlopig.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Liam neemt rustig een haal van zijn sigaret terwijl zijn blik over de verschillende mensen in de kamer heen glijdt. Uiteindelijk schudt hij zijn hoofd en verplaatst zijn blik naar het raam, naar buiten. Als hij een andere deur open hoort gaan, kijkt Liam op en blaast de rook van zijn sigaret uit.

'Epps..' Vliegt het woedend door zijn gedachten en zijn vrije hand verkrampt zich tot een vuist.

Liam blijft staan waar hij staat. Niet alleen omdat het het tegenovergestelde was van wat Epps hen vroeg, maar ook omdat hij er niks voor voelde om zich dichter dan dit bij de man in de buurt te omgeven.
De woorden van de man deden hem weinig, maar terwijl de man doorpraat, beseft Liam weer waarom hij hier was. Zijn hand ontspant zich en hij neemt een laatste haal van de sigaret. De Armanipakken en reispilletjes konden hem gestolen worden. Even als de bestemming en alles verder wat Epps van hen wilde. Verveeld zet hij zich af tegen het kozijn en volgt de mensen die al achetr de begeleider aan naar buiten zijn gelopen. Natuurlijk kon hij nu wel weg, maar alleen weg komen zonder dit project van Epps ook maar enige schade te hebben kunnen aanrichten gaf niet genoeg voldoening.

Indian Violet · Klassenoudste Ravenklauw

Amelia is lichtelijk geïrriteerd als Epps haar vraag óf negeert óf geen belangrijke vraag noemt. Als ze merkt dat Epps klaar is en dat de deur waardoor ze zijn binnengekomen weer opengaat, staat ze op en trekt haar spijkerrokje recht. Ze loopt langzaam naar de deur en komt op de gang naast de jonge vrouw met de donkere lokken te lopen. Haar oog valt op de man die haar een betweterig antwoord gaf op haar vraag, die bewust in de zaal blijft wachten om achteraan te lopen. 'Wat een raar persoon,' denkt ze bij zichzelf. Amelia richt zich weer op de vrouw met het donkere haar. Zij heeft haar vraag dus duidelijk wel gehoord.

"Bedankt," zegt Amelia terwijl ze glimlacht naar de vrouw, al weet ze niet goed waarvoor ze haar precies bedankt. "Gewoon voor de zekerheid, ik heb nog nooit gevlogen, maar laten we het beste hopen!" zegt ze er lachend achteraan. Dan bedenkt ze zich dat ze eigenlijk nog helemaal niemand kent en dat ze toch de komende tijd met hen zal moeten optrekken.
"Ik ben Amelia, maar je mag me gewoon Amy noemen," zegt Amelia als ze haar hand uitsteekt naar de jonge vrouw die naast haar loopt. Het is tijd om mensen te leren kennen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Eve knikt als ze het antwoord van het meisje hoort. Dan steekt het meisje haar hand uit en eve pakt die aan en schud die. Ze glimlacht even. Amy, een naam die ze moet onthouden. Onthouden is nooit een probleem geweest.

"Ik ben Eve," zegt ze dan met een glimlach.

De groep komt bij de lift aan en Eve stapt erin. De lift is gelukkig groot genoeg voor het hele gezelschap en Eve kijkt de groep even rond. Vanaf achteraan heeft ze goed zich op iedereen. Van een iemand merkt ze dat hij het helemaal niet naar zijn zin heeft. Een meisje heeft lange grijze handschoenen aan wat Eve vertelt dat haar kracht waarschijnlijk iets met aanraking te maken heeft en anders heeft ze iets waar ze zich voor schaamt. De jongeman die ze had aangesproken was het type waarbij lieve glimlachjes niet werkten. Maar ook die types had ze al omver kunnen krijgen.

Als de lift weer opent stappen ze uit op de begane grond en worden ze begeleid naar buiten toe. Een grote zwarte auto staat voor hun klaar, geblindeerde ramen en een tweede auto staat erachter. De deur van de eerste auto wordt voor hun geopend en een voor een stappen ze in. Eve is benieuwd of er iemand het woord wilt nemen terwijl ze in de auto zitten naar het vliegveld...

OOC:: Wie wil er kennis maken met elkaar? (;

Tengaar · Schoolhoofd

Aiden loopt door de gang en besluit nog met niemand te praten. In plaats daarvan luistert hij mee met wat andere zeggen. Hij loopt vlak achter Eve en een andere vrouw met rood haar. Hij hoort Eve met haar praten en haar naam blijkt Amelia te zijn. Het haar van de dames danst speels op hun ruggen. Het is grappig om naar te kijken, vooral het rode haar van de een. Ergens had het zijn volledige aandacht. Kort schud hij met zijn hoofd, misschien moet hij zich concentreren op andere dingen die voor hem lagen. Aiden haalt zijn handen uit zijn zak en stapt de lift in. Zachtjes begint hij een vrolijk melodietje te fluiten terwijl de lift naar beneden gaat.

Eenmaal in de auto gaat hij naast Amelia zitten.
"Amy, was het niet?" vraagt hij met een goed bedoelde blik. "Aiden" zegt hij vervolgens terwijl zijn hand uitsteekt. Terwijl hij op haar hand wacht besluit hij voor zichzelf dat de laatste keer is dat hij zich voorstelt. De rest vindt zijn naam maar op een andere manier uit.

"Klaar voor deze rit?" vraagt hij haar om het gesprek een beetje op gang te brengen.

Indian Violet · Klassenoudste Ravenklauw

Als de jonge vrouw zich voorstelt als Eve, merkt Amellia dat ze best wel aardig is, aangezien ze alweer glimlacht. Ze heeft haar verder nog niet echt iets te melden, Amelia weet immers nog niet eens wat voor type ze is. Ze besluit om rustig mee te lopen en maar gewoon af te wachten wat er komt. Bij de lift aangekomen merkt Amelia dat deze niet bijster groot is, maar groot genoeg voor het groepje mensen, alsof deze ervoor gemaakt was.

Als Amelia in de auto zit, komt er vrij snel een jonge man naast haar zitten. Hij heeft kort, donkerbruin haar en ziet er eigenlijk best goed uit.Gek genoeg doet het Amelia niks.
"Ja, dat klopt," zegt ze lachend als hij naar haar naam vraagt. "Aangenaam," zegt ze met een glimlach als ze zijn hand schudt. Zou dit nu iedere keer zo moeten gaan? Dat wordt dan nog wat vaker handjes schudden.. Stiekem hoopt Amelia dat iedereen elkaar vanzelf wel leert kennen.
Als Aiden haar vraagt of ze er klaar voor is, weet ze niet meteen wat ze moet antwoorden. Is dit een grap om de reispilletjes of was het gewoon een doodnormale vraag?
"Oh jawel hoor, als het maar niet te lang duurt. Dat vliegen gaat al lang zat duren denk ik zo!" zegt ze met een zucht. Eigenlijk heeft ze totaal géén zin in die vliegreis, ze kan namelijk niet wachten tot ze eindelijk kunnen beginnen met hun opdracht in Amerika, wat dat ook mocht zijn.
"Wat voor iets zouden we daar moeten gaan doen, denk je?" vraagt ze op haar beurt weer aan Aiden.

Tengaar · Schoolhoofd

Amy reageert op Aidens aanwezigheid. Grappig genoeg geeft ze niet helemaal antwoord op wat hij bedoeld. Hij was eerder nieuwsgierig wat haar standpunt was over de missie die ze zouden krijgen en de situatie waarin ze nu verzeilt waren geraakt. Ach, misschien was hij ook niet helemaal duidelijk geweest, het reizen zelf is natuurlijk een rit. Kort rolt Aiden met zijn ogen, hij vraagt zich af waarom hij dit soort situaties wel vaker heeft. Stelde hij vragen verkeerd of dergelijke.

Gelukkig is Amy geïnteresseerd genoeg in hem om een vraag terug te stellen. Hij glimlacht kort naar haar.

"Ik weet het eigenlijk ook niet zo goed" zegt hij met volledige eerlijkheid. "Ik gok dat we iemand moeten opsporen." zegt hij en laat een korte stilte tussen het volgende wat hij zegt. "Misschien iemand vangen? Het zal ieder geval geen simpel klusje zijn, anders hadden ze ons niet nodig."

Zonder enige betekenis kijkt hij de auto rond en kijkt vervolgens weer terug naar Amy met een glimlach.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

De sigaret die John had aangestoken op weg naar de auto's is nog maar half opgerookt als ze bij de zwarte auto met geblindeerde ramen aankomen. Hij drukt de sigaret uit en gooit deze met een accurate boog recht in de dichtstbijzijnde prullenbak. Daarna stapt hij de auto in. Hij schuift door op de bank totdat hij tegen het raam aan komt te zitten en blijft vanaf daar met zijn armen gekruist de andere groepsleden observeren. Het gesprek tussen Aiden en Amelia bestaat voornamelijk uit onbelangrijke prietpraat en John moet zijn best doen om ze niet geërgerd te onderbreken. Wanneer Amy over de duur van de vliegreis begint, opent John zijn mond.

'De vliegreis zal in ieder geval zeven uur duren, afhangend van de uiteindelijke bestemming, logischerwijs. En dat is iets waar onze waarde Epps nogal vaag over is gebleven. Wederom logisch, aangezien hij op die manier over meer informatie beschikt dan de groep en zo de indruk wekt dat hij de touwtjes in handen heeft.'

Na deze opmerking blijft hij Aiden en Amy om beurten aankijken, in de hoop meer informatie over hen te kunnen verzamelen. Aiden beschikt over een bovengemiddelde hoeveelheid spiermassa, dus de kans is groot dat hij over een kracht beschikt die zich fysiek uit. Bovenmenselijke kracht, of wellicht een versterkt uithoudingsvermogen. De manier waarop hij uit zijn ogen kijkt vertelt John genoeg over de hoogte van zijn IQ, en hij gokt dat hij het niet zo heel goed met deze jongeman zal vinden.

Zijn blik blijft wat langer op Amy hangen. Vreemd genoeg kan hij niet zoveel over haar te weten komen. In ieder geval geeft haar lichaam niets weg over haar kracht, dus wellicht beschikte ze over een psychische kracht, zoals hij. Haar opmerkingen tot nu toe hadden er in ieder geval niet toe geleid dat John kon aannemen dat ze over bovengemiddelde intelligentie beschikte. Integendeel.

John zucht en hoopt dat de auto doorrijdt. Hij kijkt op zijn horloge. In dit tempo zouden ze over exact negentien minuten op de luchthaven aankomen.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Bij de eerste stap naar buiten zet Liam zijn zonnebril op, doet de kraag van zijn jas goed en stapt dan pas de auto in. Hij gaat op een vrije stoel zitten, zonder er echt aandacht aan te besteden naast wie hij wel of niet komt te zitten. Het meisje met het rode haar is in gesprek met een van de andere mannen en nog een andere bemoeit zich ook met het gesprek. Liam schudt zijn hoofd en kijkt aan de andere kant van het gesprek door het raam naar buiten.

Waar gingen ze precies naartoe en wat had Epps voor hen in petto? Natuurlijk was de man vaag gebleven, anders zou Liam nu al tijd hebben gehad om een tegenactie te kunnen plannen. Gelukkig was hij net zo goed in improviseren als vooruit plannen.
Hij glimlacht even, schudt dan nogmaals zijn hoofd en richt zijn aandacht weer op de vreemde groep die zich hier in de auto vormt.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Eve observeert de groep mensen in de auto. De gesprekken, de bewegingen en alles wat er in de auto gebeurd vertelt haar over de rest. Logisch nadenken is altijd een sterk punt geweest en haar mogelijkheid om zich naar alle situaties aan te passen werkt altijd mee. Ze kijkt even, met een kleine glimlach, naar de jongeman met de zonnebril op. Hij was als een van laatste binnen gekomen en met de meeste beveiligers. Toch heeft ze nog geen interesse om een gesprek te beginnen. De zeven uur in het vliegtuig zullen genoeg mogelijkheden bieden om met de andere te praten. Ze kijkt weer naar buiten toe, constant blijven staren is ook geen optie.

De minuten gaan voorbij en Eve kijkt naar de auto's die ze voorbij rijden. Ze rijden sneller dan de rest, alsof het normaal is. Ze komen steeds dichtebij het vliegveld aan en ergens kan Eve niet wachten om te vertrekken.

Indian Violet · Klassenoudste Ravenklauw

Aiden geeft niet echt een verrassend antwoord, zoiets had Amelia zelf ook al in gedachten. Als een man, die haar eerder ook al een nietszeggende opmerking gaf, zich ermee bemoeid, kijkt Amelia op. Wat een apart type is dat eigenlijk. Hij denkt zeker dat hij alles weet - al klinkt het eigenlijk ook alsof hij wel veel weet.. Gelukkig deelt hij mee dat de vliegreis ongeveer 7 uur zal duren. Als ze dus maar in slaap kan komen is dat geen probleem, dat is gewoon de lengte van een normale nacht!
Zijn opmerking over Epps zet Amelia aan het denken. Epps houdt inderdaad regelmatig informatie achter om hen zo in de hand te houden. Best een slimme man dan eigenlijk, die Epps.

Dan merkt Amelia dat de man eigenlijk al wel even naar haar zit te kijken. Ze wordt hier een beetje onzeker van en plukt nerveus aan haar haar. Als ze vlug naar buiten kijkt, beseft ze zich dat die nieuwe mensen haar niet echt positief beïnvloeden wat betreft haar kracht. Ze heeft een tijdje geprobeerd om 'gewoon' Amelia te zijn en haar emoties de baas te blijven, maar helaas blijkt dit niet te lukken.
Amelia denkt terug aan Epps, die haar Amy bleef noemen om haar zo als het ware een alter ego te laten creeeren, maar toch zichzelf te blijven. Amelia was het meisje van 5 dat zonder familie en uiteindelijk zonder familie bleef, Amy is het zelfverzekerde meisje dat haar emoties de baas kan en niet bang is voor anderen. 'Het is tijd om Amelia achter te laten. Voorgoed,' denkt Amy zelfverzekerd, terwijl ze de luchthaven in zicht ziet komen. Ze is hier helemaal klaar voor.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Liam kijkt opzij als hij het idee heeft dat hij wordt bekeken. Tot zijn verbazing ziet hij een van de meisjes, die met het donkere haar, zijn kant opkijken. Hij moet de neiging om achter zich te kijken onderdrukken. Daarvoor in de plaats haalt hij zijn schouders op en richt zijn blik naar buiten.

De auto stopt uiteindelijk voor de vertrekhal. Niet verbaasd ziet Liam hoe er een aantal beveiligers naar de auto toe stappen en de deur open maken zodat de groep uit kan stappen. Liam staat als eerste op, gewoon om de beveiligers even alert te maken. Hij glimlacht even naar ze als hij uitstapt en trekt zijn wenkbrauw op.

"Waar wil je me hebben?" vraagt hij met spot.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Amelia vindt het niet prettig dat ik naar haar kijk. Logisch, aangezien de sociale norm staren niet toestaat. Eve heeft interesse in Liam, die op zijn beurt met een licht agressief soort gelatenheid alles over zich heen laat komen. Eve kijkt sowieso veel. Of ze ook observeert is een tweede. Er wordt wat teveel geglimlacht naar mijn smaak. Er is helemaal geen reden om -

Vliegveld.

Veel bewaking. Natuurlijk. Misschien te veel, misschien te weinig. Voordat ik echt weet over wat voor krachten elk van ons beschikt kan ik daar geen betrouwbare inschatting over maken. John stapt uit de auto, steekt onmiddellijk een nieuwe sigaret aan en wacht ongeduldig tot de rest van de groep ook klaar is om richting het vliegtuig gemarcheerd te worden. De bewaking ziet er niet uit alsof ze voorbereid zijn op veel tegenstand, maar John weet dat dit slechts schijn is. Epps kennende plaatst hij zijn minst capabele mensen in onze directe omgeving om ons een vals gevoel van veiligheid en overmacht te bezorgen. Zodra we overmoedig worden - en met het volk dat zich in deze groep bevindt is de kans dat dat gaat gebeuren ongeveer zevenenzestig procent - zal hij laten zien wie er hier eigenlijk de baas is.

John neemt een trek van zijn sigaret en onderdrukt de neiging om tegen de rest van de groep te roepen dat ze moeten opschieten. Hoe sneller deze hele onderneming voorbij zou zijn, hoe beter.

[RPG] Project Initium

Wie is er online