[RPG] At the other side of the world (9)

Sjar · Citizen of the World **Woonplaats:** At ALL the parties.

Juliet gunt Thomas een schuine glimlach, als hij toe zegt en neemt een laatste hap. Ze heeft nu echt genoeg gehad van het eten, maar als ze sap aangeboden krijgt, knikt ze wel. Haar beker houdt ze omhoog, zodat Thomas het kan inschenken. Juliet neemt een grote slok, een hap adem en leegt de rest van haar beker, haar mond in. Ze schuift haar stoel met een luid geschraap naar achter en staat resoluut op. "Ik ga richting de stallen, om een beest uit te kiezen," verklaart ze aan hem.

Juliet loopt met grote passen de eetzaal uit richting de stallen, waar ze al een boel mensen ziet. Ze negeert ze compleet en loopt naar een wat ouder paard toe. Hij was een beetje afgetakelt, maar dat vond ze goed bij haarzelf en Thomas passen. Bovendien waren oudere paarden vaak meer gehoorzaam. "Ik wil deze," commandeert ze een van de bedienden haast.

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Thomas schenkt als een echte heer het sapje voor Juliet en rondt zijn eigen ontbijt ook af. Hij kijkt even met een schuin oog toe hoe Juliet haar sapje wegklokt, en een onbewuste Stella-snuif schiet eruit. Juliets doen en laten was niet echt als die van een dame; maar ja, ze zullen wel geen etiquettelessen in de onderwereld hebben.

"Het is een edeldier!" roept hij haar achterna als ze zegt dat ze een 'beest' uit gaat zoeken. Om een beetje op te schieten schranst hij snel zijn restantjes eten naar binnen en staat vluchtig op, nog kauwend.

Thomas hobbelt de stallen binnen en kijkt een beetje rond; de rest was er al. Hij bijt even op zijn lip, knikt dan als enige begroeting en loopt snel door naar Juliet.
"Je hebt je keuze al gemaakt zie ik," zegt hij glimlachend. Hij klopt het paard op zijn nek.
"Een oud kampioenspaard," licht hij haar keuze toe, het paard zelf kennende. "Een veel bereden steekspelpaard. Hij is nu echter wel een beetje oud aan het worden..."

Hij houdt zijn hand op zodat Juliet die aan kan nemen om haar te helpen met opstijgen.
"Wil je voor- of achterop?"

Sjar · Citizen of the World **Woonplaats:** At ALL the parties.

Juliet staat afwezig het paard te aaien over zijn neus, de rest nog steeds negerend. Het paard wordt gezadelt en ze krijgt mee dat zijn naam 'King' is. Thomas staat even later al weer bij haar, het lijkt wel alsof hij zijn eten naar binnen heeft geschrokt. Hij geeft aan dat het een oud kampioenspaard is. Dat staat Juliet absoluut aan. Als Thomas zijn hand omhoog houdt, pakt Juliet deze zonder twijfel aan en klimt op het 'edeldier'. "Voorop, natuurlijk. Dan kan ik beter schieten."

Als Juliet eenmaal recht zit, steekt ze haar hand uit naar Thomas, zodat deze er ook op kan klimmen. "Waar is de boog?" Haar ogen glijden even de kamer rond naar de rest. Koppeltjes beginnen zich te vormen. Natuurlijk weet ze niet hoe de echte koppels in elkaar zitten. Haar gedachtes blijven even hangen bij een specifiek iemand en voor een zeldzaam moment laat ze een raar gevoel in haar buik toe. Emotie. Ze schudt het meteen van zich af, dat had ze wel afgeleerd in de onderwereld.

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Thomas helpt Juliet erop als ze zijn hand aanneemt. Hij staat op het punt de hare aan te nemen om er zelf op te klimmen, als ze naar de boog vraagt. Hij kijkt rond, en op datzelfde moment komt er een bediende aangesneld. Hij pakt de boog aan, geeft deze aan Juliet en klautert dan achterop King, die kalm blijft staan.

Hij reikt zijn armen om Juliet heen om de teugels te pakken en keert King om. Hij drukt zijn hielen in zijn flank en King stapt - nee, sjokt - de stal uit. Thomas kijkt even om.
"Volgt de rest ons zo?" roept hij naar het groepje.

Als ze buiten staan maant hij King tot stilstand.
"Nu wachten op de rest," praat hij tegen Juliets achterhoofd.

Angel · Hotemetoot

Een afwijzing. Oef, het kost hem moeite zijn mondhoeken nog enigszins omhoog te houden. Hij kan wel doen alsof het hem niets uitmaakt, maar dat doet het wel. Het krenkt zijn ego. Het incident van de avond ervoor maakt het er allemaal niet makkelijker op. Had gewoon niemand interesse of was er meer. “Oke” glimlacht hij stijfjes als ze besluit dat Jarrod haar partner is voor deze jacht. Jarrod kijkt eerst alsof hij moet poepen en gaat dan toch vrolijk op Daisy haar aanbod in. Alsof het allemaal nog niet duidelijk was roept Rose dat hij nog niemand heeft. Die bevestiging was niet nodig. Haar vertwijfelde blik houdt hem even vast, hij wil eigenlijk niet dat ze nu uit medelijden haar plekje bij de fruitjongen opgeeft. Die arriveert en gelukkig krijgt ze niet de kans om die optie in overweging te nemen. Al mag het wel wat minder overdreven. Met een snuif kijkt hij even naar de uitgestoken hand van Damon.

Hij vraagt Juliet wel, dan kunnen ze mooi bijpraten. Het idee om alleen te zijn is toch net iets te hard. De dame in kwestie stormt de stallen in en eist een paard. Thomas volgt en blijkt Juliet al als partner te hebben gekozen. Noah zijn mondhoeken zakken abrupt naar beneden terwijl zijn wenkbrauwen een norse frons vormen. Fijn. Best. Dan gaat hij wel alleen. Dominic had ook nog geen partner dus hij was niet de enige. Beledigd neemt hij plaats op zijn paard en tikt hij de uitgereikte pijl en boog venijnig weg. “Ik hoef niks” wimpelt hij de bediende af. Wanneer Thomas hun roept duwt hij fel zijn hielen in het paard zijn flanken.

“Problemen negeren zal de problemen niet doen verdwijnen.” Zegt hij kribbig “Je vriendin negeren, dat is misschien nog wel dommer” Ja want het is hem opgevallen dat hij niet alleen hem negeert, maar ook Rose. Natuurlijk weet hij niets van hun ruzie, waardoor hij dat gedrag al helemaal niet kan verklaren. Met samengeknepen lippen van opgekropte woede rijdt hij hun voorbij. Thomas had er vannacht moeten zijn, hij had vanochtend vroeg al voor zijn deur moeten staan. Hij had tijdens het ontbijt iets moeten zeggen. Want hij heeft hem nodig. Sinds de blije omhelzing van de avond ervoor was al die vreugde verdwenen. Hun hele band leek verdwenen. Alsof ze elkaar niet kende, alsof ze geen broers waren. Nou fijn, prima. Nog even en hij had zichzelf al 24 uur zelf weten te redden.

Afbeelding

Chase slaat een vermoeide zucht en is daadwerkelijk dankbaar voor het feit dat Noah geen pijl en boog bij zich draagt. Wat een jeugd drama. Ook hij klimt op zijn paard, alleen, maar dat was zijn eigen keuze. Dan hoefde je ook met niemand rekening te houden. Buiten is alles nog steeds prachtig wit en heerst een kalme stilte. Alleen het gekraak van de sneeuw onder de paarden hun hoeven. Dat en het gemopper van Noah.

Melody · Hotemetoot

Rose Pocock

Rose kijkt op wanneer Juliet de stallen binnenloopt en meteen een paard eist. Thomas volgt vervolgens al snel, waarna blijkt dat hij samen met Juliet zal gaan. Met een vertwijfelde blik kijkt ze vanachter het paard naar de twee verderop, die nu op het paard zitten en alvast verderop gaan staan. Wanneer Thomas roept of de rest ook volgt, geeft Rose nog een laatste aai aan het paard.

"Laten wij ook maar gaan." zegt ze tegen Damon, terwijl ze nog net een zucht inhoudt. "Kan je me even helpen?" vraagt ze hem nog, terwijl een bediende al klaar staat met pijl en boog. Haar aandacht is echter bij Thomas, Juliet en Noah verderop. Chase is ook alvast klaar gaan staan.

Margo · Professor **Woonplaats:** Mystic Falls

Daisy Pocock

Daisy is toch blij als Jarrod uit zichzelf instemt. Dan moet ze hem niet verplichten. De blik op Noah's gezicht ontgaat haar echter niet. En ze weet dat het bitter moet overkomen, dat het lijkt alsof het met de avond ervoor te maken heeft. Maar dat is het niet. Want Daisy vindt Noah nog steeds even leuk als voorheen. Het negatieve dat ze met hem associeerde na hun break-up, dat is helemaal voorbij. En hij lijkt zelfs een beter mens dan toen ze hem pas leerde kennen.

Het is niet dat ze Noah afwijst omdat ze niet bij hem wil achterop zitten, het is dat ze Jarrod niet wil dumpen nadat ze hem met volle enthousiasme had geclaimd. Want Jarrod is minstens zo lief als Noah. 'Ik had in gedachten dat we eender welk paard nemen, wat rijden achter de rest aan,' somt ze dan vrolijk op tegen Jarrod, en dan vervolgt ze wat stiller, 'maar schiet alsjeblieft geen hertjes dood, dat is zo zielig.' Ze wil de Alusiaanse traditie niet verpesten, maar hertjes schieten wil Daisy echt niet. Voor de show op een paard rondrijden met Jarrod, dat kan dan weer wel.

Ze kijkt nog even achterom naar Noah en kan het niet helpen zich toch schuldig te voelen dat ze voor Jarrod heeft gekozen, als Juliet dan al met Thomas gaat. Waar is Samantha als hij haar nodig heeft? En Thomas moet trouwens ook eens dringend bij zijn zinnen komen en alles bijleggen met zowel Rose als Noah, want zijn terugkeer is enkel gegarandeerd door wat Noah heeft gedaan. Dus hij zou zijn broer dankbaar moeten zijn. Of op z'n minst toch begrijpen waarom hij het heeft gedaan.

Afbeelding

Adam Pocock

Adam kijkt op als er plots iemand tegen hem begint te praten. De spraakwaterval doet hem glimlachen. Dat brengt oude herinneringen terug. Ze is echt wel een apart persoon. Iemand zoals Adam er maar één kent. Iemand die alleen maar in Alusia zou kunnen overleven. Feira. Als ze dan ook de naam van haar grootmoeder laat vallen, weet hij het wel zeker. 'Feira! Jij bent het!' roept hij enthousiast uit. Want dit betekent dat hij in Alusia is! 'Jij bent echt geen haar veranderd!'

Adam probeert zich te herinneren wat er met haar was gebeurd. Hij weet het niet zeker, maar hij denkt wel dat ze het hele gedoe met de koepel niet meer heeft meegemaakt. Was ze niet terug huiswaarts gekeerd nadat hun werelden een hele soep waren geworden? Het is ook zo lang geleden! 'Ik ben het, Adam!' En zonder waarschuwing knuffelt hij haar. Zo had hij zich al in geen jaren meer gedragen, maar deze plek brengt hem weer bij zijn jonge, luie, zorgeloze zelf. Dat waren nog eens tijden. Het hele avontuur in Alusia was misschien niet altijd even fijn, maar zijn leven zou toch een heel pak saaier geweest zijn zonder die ervaringen.

'En ik ben hier nog maar net beland, dus ik heb geen flauw idee waar ik ben, en al helemaal geen idee van waar er een toilet is. Maar ik hoop dat we dicht bij het koninklijk paleis zijn!'

Trijn · Opperste Hotemetoot

Ooc:Geen flauw idee wat er allemaal gebeurd is, dus spring ik maar in bij het vertrekken naar de jacht!)

[...]

Flynn heeft zich na een deugdoend ontbijt uiteindelijk naar buiten begeven.
De paarden staan al helemaal klaar gezadeld, nu enkel nog hun ruiters.
Voorzichtig aait hij over de manen van een donkerbruinpaard. Het zag er wel nog een tam beest uit. Zolang ie maar straks niet op zijn bek gaat voor de hele groep. X.X
Zwijgend kijkt hij om naar Romy dat zich bij hem heeft gevoegd.
Hij glimlacht en kijkt haar vrolijk aan.
'Ben je zeker dat je je leven wilt riskeren met mij op één paard?'
Met enig geklungel hijst hij zich op het paard en steekt zijn hand naar haar uit.
Nog nooit in zijn leven heeft hij gejaagd, dus dat zal wat geven.

Machoefeltje · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** In my cosy little bed

Romy is Flynn naar de stallen gevolgd na het ontbijt. Onderweg bedenkt ze zich maar dat het misschien goed is dat Jarrod zich niet veel herinnert over de vorige dag. Want die was immers niet zo geweldig geëindigd. Het verwondert Romy dan ook een beetje dat Jarrod er desondanks best nog fris bijloopt.

Ze aait het paard dat Flynn en zij hebben toegewezen gekregen eventjes over zijn of haar neus. Ze glimlacht lichtjes en kijkt dan op als ze Flynn haar hoort aanspreken.
"Nou... Ik mag hopen dat je zorgt dat ik het overleef?" Zegt ze met een lachje. Romy is al lang blij dat Flynn gevraagd heeft of ze het ok vond om met hem een paard te delen. Romy had anders niet zo snel geweten wie er nog overschoot om mee te gaan jagen. En ze vindt het best wel een leuke traditie. Misschien zal dit de gemoederen na gisteren een beetje verlichten.

Wanneer Flynn zijn hand uitsteekt, neemt Romy die aan en laat ze zich mee op het paard trekken. Ze slaat haar armen om Flynns middel om zich vast te houden.
"Ik ben er helemaal klaar voor." Grinnikt ze lichtjes.
Als haar ouders dit zouden weten... Ze zouden haar vast gek verklaren. Romy? Jagen?

Trijn · Opperste Hotemetoot

Flynn moet lachen als hij het antwoord hoort van Romy. Subtiel verzwijgt hij maar dat hij dit nog nooit van zijn leven gedaan heeft. Gelukkig kan hij een paard besturen, dat had hij nog gedaan in zijn kinderjaren. Eens zien hoe goed dit hem nog zal lukken. Gretig neemt hij de teugels en wil het paard een zetje geven, als hij een bediende veelbetekend hoort kuchen.
Flynn kijkt raar naar hem en trekt grote ogen als de bediende een pijl en boog naar hem uitsteekt. 'Uw wapen, meneer.'
Hij knippert met zijn ogen en neemt de pijl en boog aan.
'Dit is een grapje toch?' hij kijkt even om naar Romy en richt zich weer op de bediende.
'Ik vrees van niet, meneer. Ik volg alleen maar orders op. Ik wens u alvast veel succes.' de bediende kan een grijns niet onderdrukken. Zat die gozer hem nu uit te lachen?

Flynn pleurt de pijl en boog onhandig op zijn rug en grijpt de teugels weer.
Wat is er in godsnaam mis met een pistool? Veel doeltreffender hoor.
'Ben je klaar?' mompelt hij naar Romy en geeft een tik tegen het paard aan zodat die de stallen uitloopt in een lichte draf.
Een lichte glimlach verschijnt op zijn lippen als hij het prachtige sneeuwlandschap in zich opneemt. Het is haast een illusie. Jammer dat Sophia niet mee wou, maar ze doet de laatste tijd wel meer vreemd. Kwam het door het feit dat hij Thomas tot leven heeft gebracht met Sam en dat er een dienstmeid in de plaats is moeten sterven door de handen van Noah? Ze had hem in ieder geval raar bekeken toen hij bekende wat er die avond was gebeurd op het kerkhof. En hoe hij het meisje had begraven slechts een paar uur later. Ze keek hem haast walgend aan. ja, walgend. Dat is het goede woord. Flynn zucht onwillekeurig.
Hij weet heus dat het voorbij is. Ze heeft hem niet meer gesproken sindsdien. Zelfs niet meer aangekeken. En hij kon het haar niet kwalijk nemen. Hij kan het haar nog steeds niet kwalijk nemen, want vanbinnen walgt hij van zichzelf.

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Thomas kijkt geïrriteerd op als Noah hem af komt snauwen. Problemen negeren? Rose negeren? Thomas negeert niks hoor, Rose negeert hem. Thomas kijkt kwaad fronzend naar Noah.
"Laat hem maar," zegt hij weliswaar tegen Juliet, maar meer gericht tegen zichzelf. "Ik praat zometeen wel met hem."

Hij kijkt de stal in, maar Rose is nog niet meegekomen.
"We gaan wel alvast, de rest komt zo wel."
Hij draait King om en spoort hem aan. Hij krijgt een naar gevoel in zijn maag als hij terugdenkt aan Noah en Rose. Nee, hij liep niet weg voor zijn problemen. Dat deed hij niet. Hij spoort King aan tot gallop en duikt dieper de velden in tot ze het bos bereiken.

Eenmaal in het bos aangekomen gaat hij over op draf en vertraagt langzaam tot stap. Hij kijkt rond, maar ziet nog geen hert.
"Laat maar zien wat je kunt," zegt hij tegen Juliet, terwijl hij de bossen blijft afspeuren.

Angel · Hotemetoot

Thomas gaat er al vandoor. Noah heeft minder veel haast, maar die had ook niks bij zich dus die zou sowieso niet voor eten op tafel zorgen. Chase maakt ook wat meer vart, maar blijft in het zicht van de groep. Het stelletje klungels zou vast van hun paard vallen.

Niet veel later begeleid Chase zijn paard zachtjes achter wat dik struikgewas langs als hij iets hoort. Wat hij aantreft is echter alles behalve een hert. Niet alleen staat het op twee benen, het praat. Het is een mens. Mensen. Hij knijpt zijn ogen iets toe om het beter te kunnen zien. De slungelige lange benen, de menselijke kleding en het bruine kapsel. “Adam..” fluistert hij verbaasd. Hij leunt iets naar voren om een glimp van de zijkant van zijn gezicht te kunnen opvangen. Het was Adam, geen twijfel mogelijk. Vanaf de zijkant toont hij wat ouder dan een aantal jaar geleden, toch is hij ook weinig veranderd. Zijn blik zakt iets af. Ook geen uitgezakt buikje, dammit. Hij had gehoopt dat Adam een oude man was geworden met een buik en teveel baardgroei. Hij kijkt even achterom, hij kan de stemgeluiden van de anderen al horen. De anderen, waarvan zijn vrouw en kinderen. Ze zouden straks lachend in zijn armen vallen. Het hele gezin herenigt. Herenigt met hun vader en echtgenoot. Echtgenoot. Chase trekt onbewust zijn neus op. Een jaloers gevoel borrelt bij hem op, sterker dan ooit tevoren. In een opwelling trekt hij een pijl uit de zadeltas en legt hij deze op de boog neer. Geconcentreerd trekt hij de pijl naar achteren en knijpt hij een oog dicht. Hij richt, wacht even terwijl zijn mondhoek voldaan iets omhoog trekt en laat de pijl dan los. Zo, omdat hij met zijn vrouw naar bed was gegaan. Zijn pijl raakt het bedoelde eindpunt, Adam zijn bil. Geen seconde te vroeg want Noah bereikt al zijn gezichtsveld.

Hij herkent nu pas het andere gezelschap “Feira!” roept hij, wel blij om haar te zien. Hij laat zich meteen van het paard zakken en zakt een eind weg in de dikke laag sneeuw. Lachend loopt hij op haar af “Dat is lang geleden!” kirt hij. Dat hij zojuist Adam heeft neergehaald negeert hij voor het gemak even, hij had trouwens toch geen onherstelbare schade aangericht.

Sjar · Citizen of the World **Woonplaats:** At ALL the parties.

Haast meteen als ze om de pijl en boog vraagt, komt er een bediende aan hobbelen en Thomas reikt het wapen aan. Juliet accepteert het, gooit de pijl houder over haar schouder heen en laat de boog in haar rechterhand rusten, zodat Thomas haar linkerhand kan aannemen. Behendig klimt hij ook bovenop King en hij pakt de teugels vast, zodat ze er meteen vandoor kunnen.

Als ze eenmaal de stallen uit zijn, komen ze tot stilstand en Noah komt er ook achteraan. Meteen begint hij verwijten te maken tegen Thomas en Juliet heeft geen idee waar het over gaat, maar blijkbaar heeft Thomas een vriendin die hij dus negeert. Toch reageert Thomas er alleen indirect op door tegen Juliet te spreken. Ze kijkt even achterom en knikt, geen behoefte aan drama en het was niet alsof Noah haar nou met beide armen had welkom geheten. Hij deed afstandelijk en geïrriteerd. Thomas had het toch wel wat beter aangepakt.

Ze gaan er vandoor en dat vindt Juliet prima. Ze houdt haar boog klaar en pakt een pijl die ze spant. Thomas moedigt haar aan door te zeggen dat moet laten zien wat ze kunt, en dat zou ze doen. Er is nog geen hert te bekennen, maar ze wilde eerst een oefenshot maken, dus ze richt op een half zichtbare vogel in een van de bomen en- schiet raak. "Ik moest natuurlijk wel even oefenen," zegt ze met een grijns tegen Thomas. Ze galoperen verder de bossen in en het struikgewas groeit wat dichter op elkaar. Herten waren werden snel afgeschrikt door geluid en Juliet moest en zou succesvol zijn. Dit kon ze tenminste. "Stop." Geeft ze aan. "We zijn vlakbij het meer, daar komen herten vaak om te drinken en met dit lawaai kunnen ze ons minimaal 10 km in de verte horen aan komen." Ja Juliet is in serious mode.

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Thomas houdt halt als Juliet begint te richten. Om haar uitstekende elleboog te ontwijken als ze spant moet hij even naar achter leunen, hij zat vrij dicht op haar.

Hij kijkt verbaasd als Juliet een vogel neerschiet. Hij had de vogel niet eens zien zitten in de eerste plaats.
"Wauw, indrukwekkend," zegt hij oprecht.

Thomas gehoorzaamt als ze zegt dat ze moeten stoppen en knikt. Hij loert tussen de stammen en bladeren door.
"Daar," fluistert hij in haar oor om zo stil mogelijk te zijn suuuuure, om zo stil mogelijk te zijn en hij wijst naar een jong drinkend hert bij het meer tussen de stammen door.

Margo · Professor **Woonplaats:** Mystic Falls

Adam Pocock

AAAAAAAAAAAAH! Adam springt al piepend van de pijn op en grijpt in een reflex met beide handen naar zijn bil. WAT WAS DAT IN HEMELSNAAM? Zijn oog valt meteen op de pijl die naast hem op de grond ligt, want gelukkig is die niet in zijn bil blijven steken. Hij fronst zijn wenkbrauwen en draait zich om. Chase Alessia. Hij weet nog altijd niet op Chase zijn vriend of vijand is, maar hij is er vrij zeker van dat die pijl niet per ongeluk in zijn bil was terecht gekomen.

'Ook blij jou te zien, Chase,' zegt hij monotoon, terwijl hij nog steeds met een wrang gezicht over zijn bil wrijft. 'Het jachtseizoen is blijkbaar open.' En dat kan in vele verschillende betekenissen opgevat worden, maar Chase mag niet vergeten dat hij hem zelf heeft opgedragen van voor Leah te zorgen. En dat heeft Adam gedaan. Het is niet alsof de prins in de buurt was om er voor haar te zijn in zijn plaats.

Adam weet niet goed hoe hij zich bij deze situatie moet voelen. Dikke kans dat Chase Leah al gevonden heeft. Dat is goed, want dan moet hij haar zelf niet meer gaan zoeken. En dat is slecht, want Adam wéét hoe het zit tussen Chase en Leah. Nu nog steeds, zelfs na al die jaren, hij weet dat wel. En het zou niet de eerste keer zijn dat het achter zijn rug gebeurt, denkt hij er wrang achteraan. Adam vertrouwt Leah. Hij vertrouwt Chase niet.

[RPG] At the other side of the world (9)

Wie is er online