[RPG] Fantasy (2)

Tengaar · Schoolhoofd

Een flinke tijd nadat hij zijn ontbijt achterover heeft besluit Luc terug te gaan naar zijn kamer. Hij voelt zich wel ok, maar zijn lichaam dwingt hem toch om binnen te blijven. Eenmaal terug in zijn kamer pakt hij het kussen van zijn bed af en loopt richting het raam. Hij loopt langs het tweede bed in de kamer en staart er even naar. Er had duidelijk iemand in geslapen, maar wie was er zo gek om bij hem op dit moment op één kamer te slapen. Hij haalt zijn houders op en plaatst het kussen in de vensterbank. Hij gaat er zitten en staart weer naar buiten naar de mensen die hij op straat ziet.

Het is niet een hoofdweg waar hij zicht op heeft, maar eerder een tussen straatje. Mensen gebruiken hem duidelijk als snelle doorgang, want mensen werken hun weg erdoorheen op hoge snelheid. Zijn oog valt op een man en een vrouw die staan te praten in het straatje. Gezien de gebaren en uitdrukkingen in hun gezichten is het geen aangenaam gesprek. Na het ene tijdje bekeken te hebben draait Luc zijn hoofd weg als de twee intens binnen te zoenen. Hier had hij geen zin in, sterker nog zijn maag is al niet stabiel en staat nu op omdraaien.
Wat bezielden mensen toch, om zo te gaan staat schreeuwen, ruzie maken en vervolgens het weer zo goed te maken.

Luc zucht even en staat op om zijn aantekeningenboek te pakken. Als hij weer terug in op de vensterbank zit bladert hij er wat doorheen. 'Wat was ook alweer het volgende plan.' Hij kan niet te veel achter blijven nu, al is hij niet mobiel genoeg om er zelf op uit te gaan, of wel?

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Bens hand rust op Jessa's wang terwijl hij luistert naar haar verhaal. Zijn woede jegens Jessa's voogd, iemand waarvan hij tot enkele minuten geleden nog nooit eerder had gehoord, neemt met exponentiële stappen toe. Hij haalt even diep adem om zichzelf te kalmeren en strijkt met zijn duim over Jessa's kaaklijn.

'Jessa, ik beloof dat ik niets zal doen als jij dat niet wilt. Maar alleen als jij dat niet wilt. Je bent een volwassen vrouw, Jessa, en je voogd heeft niets meer met jouw relaties te maken. Als jij er klaar voor bent om met iemand naar bed te gaan, dan zou zijn ouderwetse levenshouding je niet mogen tegenhouden.' Hij kijkt haar constant diep in de ogen. 'Zeg dat ik moet ophouden en ik hou op,' zegt hij dan zacht. 'Maar bedenk wat jij hier van vindt, niet je voogd.'

Zijn duim blijft Jessa's kaaklijn en wang beroeren en hij hoopt ten diepste dat Jessa een eigen beslissing maakt. Ben heeft wel door dat niet enkel over seks gaat en op dit moment wil hij niets liever dan Jessa bevrijden van haar angst, ook al is dat misschien niet aan hem. Als hij haar kan helpen dan doet hij dat.

Afbeelding

Isra had na een halfuur dwalen uiteindelijk toch de bibliotheek gevonden, maar haar frustratie is sindsdien alleen maar groter geworden. Nadat ze het zoveelste naslagwerk terugzet op de plank heeft ze het idee dat er een enorm stuk geschiedenis simpelweg mist. Ze haalt gefrustreerd haar handen door haar korte haar en besluit dat dit geen enkele zin heeft. Ze loopt de bibliotheek uit en met grote passen loopt ze weer richting de herberg. Zonder op of om te kijken draait ze een scherpe hoek om en loopt met een flinke vaart tegen iemand aan.

Isra belandt op haar rug op de grond. Ze springt overeind en wil de boosdoener net een enorme uitbrander geven als ze opeens tegenover Eric staat.

'Oh,' zegt ze, licht verbaasd, terwijl ze haar kleren begint af te vegen.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa doet haar ogen open als Benicio tegen haar begint te praten. Ze luistert naar zijn verhaal terwijl ze hem aan blijft kijken. Het voelt alsof hij dwars door haar heen lijkt te kijken en ze merkt hoe ontzettend veel rekening hij bereid is met haar te houden. Ze heeft namelijk maar al te goed door dat hun moralen op dit gebied heel ver uit elkaar liggen. "Ik begrijp je..." fluistert ze, "Maar ik durf nu nog niet. Ik ben gewoon te nerveus en te bang op dit moment. Hij heeft nog te veel invloed op me... Op een dag kom ik daar vanaf, maar het moet rustig aan. Stapje voor stapje..." Ze kruipt dichter tegen hem aan, op zoek naar veiligheid en drukt haar hoofd tegen zijn borstkas aan. Ze voelt zich even heel klein en kwetsbaar, na die laatste bekentenis.

"Ik ben enorm gek op je." mompelt ze tegen zijn borstkas, "Het is heel lief hoe je rekening met me houdt en..." Ja, wat wilde ze eigenlijk zeggen? Ze bijt even op haar lip. "Ik ben gewoon heel erg verliefd..."

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Mel blijft Ryce aankijken als hij met zijn verhaal begint en haar ogen worden wat groter als hij vertelt over de draken eieren. Ze had er vroeger wel eens over gehoord in verhaaltjes, maar ze had altijd gedacht dat het ook niet meer als dat was; verhaaltjes.
Ze wordt weer bij de les gehaald als hij de nieuwe bijnaam van de stad uitspreekt en enthousiast kijkt Mel naar Caleigh die toevallig ook net haar kant opkijkt. Haar glimlach wordt iets groter.

"Voor een nieuwe start, is dan een nieuwe naam als 'Stad der haat' niet erg negatief?" Vraagt ze aan Ryce. "Of zit die uitleg in het drie uur durende gedeelte?"

Afbeelding

Met grote passen loopt Eric verder. Weg van dat wat hem niet bezig moest houden, maar tot een groeiende frustratie hem dat wel steeds meer leek te doen. Nog steeds wist hij niet hoe hij het had laten gebeuren dat zijn missie, dat wat altijd het belangrijkste was geweest voor hem, hem niet meer tot uiterste concentratie wist te trekken.

Net als Eric de hoek om wilt gaan, loopt hij in volle vaart tegen iemand op. Net als hij een bijdehante opmerking wilt plaatsen, ziet hij tot zijn verbazing dat het Isra is. Nog voor hij een hand uit kan steken om haar overeind te helpen staat ze al weer op. Eigenlijk had hij ook niet anders van haar verwacht.

Haar verbaasde toon doet hem even licht glimlachen.

"Ook alleen op pad?" Vraagt hij haar.

Hij hoefde niet te vragen of alles in orde was. Isra en zorgen naar haar hardop uitspreken, waren geen vanzelfsprekende combinatie.

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Yvaine is zo moe dat ze er niet eens een punt van maakt dat ze haar kamer met een man moet delen. Ze ploft zonder zich uit te kleden op bed en valt in een diepe slaap.

's Morgens wordt ze wakker als Julius al naar beneden is gegaan. Dus ze maakt uitgebreid gebruik van de lege kamer om zich op te frissen en aan te kleden.
Dan loopt ze naar beneden om haar knorrende maag te stillen.

Ze besteld wat aan de bar en gaat aan de bar zitten om haar ontbijt te eten want ze zag verder niemand van haar groep zitten.
Als ze het op heeft bedenkt ze wat ze kan gaan doen. Ze wil graag door de stad lopen maar ze weet niet helemaal zeker of dat wel verstandig is, alleen als vrouw in deze stad. Ze kent de reputatie van deze stad niet. Ze peinst om een oplossing en besluit dan om maar gewoon te wachten tot er iemand van haar groep naar beneden of terug komt...Om de tijd te doden bedenkt ze dat ze wel even bij haar paard kan gaan kijken en haar kan verzorgen.
In de stallen komt ze tot haar verrukking Julius tegen. Hij heeft een kop koffie bij zich. Ze glimlacht naar hem en loopt naar paard toe dat niet ver van de zijne staat.

'En, lekker geslapen?' vraagt ze opgewekt. 'Ik was kapot, ik heb je niet eens weg horen gaan vanochtend, zo vast heb ik geslapen.' kwebbelt ze tegen hem.
Dan bedenkt ze zich haar eerdere idee.
'Oh, heb jij al plannen voor vandaag? Heb je anders zin om met mij de stad te verkennen?' vraagt ze hem.

Ooc: om weer terug te komen in het verhaal... ^^

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kan de neiging om opgelucht adem te halen onderdrukken als ze de vraag van Mel hoort. Als ze ergens 'bang' voor was, is het wel dat Mel een vraag had gesteld die hun werkelijke intenties zou tonen. Maar de vraag van Mel is genuanceerd en Caleigh had het zelf niet beter kunnen doen. Nu hoopt ze alleen dat er niet een of ander onzin verhaal komt, ze vind het al erg genoeg dat ze bij hem in de buurt is en als dit voor niets blijkt te zijn zal het haar humeur niet verbeteren.

Ryce
Hij merkt de kruiselingse blikken van Mel en Caleigh op en iets zegt hem dat er iets speelt waar hij zijn vinger niet op kan leggen. Dan vraagt Mel naar de nieuwe bijnaam en of die uitleg bij het drie uur durende verhaal zit. Hij schud zijn hoofd even.

"Nee, dat is een heel ander verhaal," verteld hij dan, "Maar het is geen prettig verhaal... Het is een bloederig en hatelijk verhaal. Het is misschien iets te... intensief voor jullie."

Caleigh trekt haar wenkbrauw wat arrogant op als Ryce impliceert dat ze niet sterk genoeg zijn voor dit verhaal. Niet alleen bemoeit hij zich met hun zaken alsof het normaal is, nu doet hij ook nog eens alsof ze niet eens zichzelf kunnen redden. Het zorgt ervoor dat ze eigenlijk alleen maar kwader om de situatie wordt.

"Ik weet zeker dat we het wel aankunnen," zegt ze dan en haar stem klinkt og steeds wat koud, maar nu ligt er een lichte toon van arrogantie bij, "Als we een verhaal niet aankunnen dan hadden we een reis naar For ook niet aangekund."

Ryce
hij glimlacht licht als Caleigh een wat felle reactie geeft op zijn implicatie. Ze heeft pit en hij vind het geweldig. Hij knikt even en kijkt ze allebei even aan. Dan kijkt hij de straat rond, ze zijn ondertussen alweer vlakbij het plein aangekomen. Enkele meters verderop zit een café.

"Als jullie het verhaal willen horen zal ik natuurlijk geen nee zeggen, maar laten we voor dit verhaal maar rustig gaan zitten en wat te drinken nemen. Goed plan?" en de laatste woorden richt hij vooral tegen Mel.

Hij glimlacht even naar haar, hij weet al zeker dat Caleigh dit egen goed idee vond. Haar hele lichaam spreekt boekdelen hoe ze over deze situatie vind. En hoe vreselijker zij het vind, hoe geweldiger hij het vind.

Harry, Ron & Hermione

Terwijl hij net de laatste slok koffie tot zich wou nemen ging de deur open die leid naar de herberg. Yvaine komt binnen gelopen en vraagt en passant opgewekt of hij goed geslapen had en nog plannen had voor vandaag. Julius kijkt haar aan en beantwoordt Yvaine haar glimlach met een vriendelijk grimas. "En of, slapen in een echt bed is toch wel een aangename luxe na gekampeerd te hebben", dat kon Julius moeilijk niet toegeven. "Ik had verder nog niet echt plannen voor vandaag, dus dat is prima om in elk geval de ochtend door te komen" beaamde Julius. Naast dat je dan een beetje nuttig de tijd zou doden, zou het ook blijk geven van je inzetten voor het doel om informatie te vergaren. Nuja, zo mocht Julius er dan wel over denken, geheid dat de anderen het niet zou zouden zien.

Hij stond op, gaf Rocka een aai en liep met de lege kop koffie terug naar de herberg. Toen Julius de kop had achtergelaten op de toog, draaide hij zich weer om richting de stallen. "Zo, ik ben er klaar voor. Heb je nog een plek die je als eerste wilt bezoeken hier in For?" vroeg hij aan Yvaine.

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Yvaine peinst over hun mogelijke beginpunt. Ze is dit soort beslissingen helemaal niet gewend, meestal volgt ze gewoon de groep... Als dit allemaal goed uitpakt dan zou ze weer eens wat gaan betekenen voor de groep. Tot nu toe had ze nog niet veel in het laatje gebracht. Afgezien van het healen... Maar daar hadden ze ook Jessa voor. Yvaine vond het vervelend om toe te geven maar, ze moest het onder ogen zien, ze was vervangbaar... Misschien kon ze op deze manier laten zien wat ze waard was.

'Nou, we zouden de herbergen kunnen afstruinen alleen, subtiliteit is niet mijn sterkste kant en ik zie het niet zitten om op onze eerste dag gelyncht te worden. Maar misschien kan jij informatie losweken zonder onze bedoelingen te onthullen?'
Ze kijkt hem glimlachend aan
'En zo niet, zouden we ook eens in de bibliotheek kunnen gaan neuzen...' voegt ze eraan toe, niet wetend dat Isra daar al naar toe is.

Harry, Ron & Hermione

Julius merkt dat Yvaine haar antwoord even moet overdenken. Als ze oppert om de herbergen af te struinen, waarna hij het woord mocht doen knikt Julius. Dat is in elk geval een veilige manier om informatie in te winnen, want waar alcohol geschonken wordt zijn de tongen al een stuk losser. En bovendien wekt het dan minder argwaan. Ten tweede voegt Yvaine nog toe dat de bibliotheek ook de moeite waard zou zijn om daar in rond te neuzen.

"Klinkt goed, zullen we dan maar?" en hij houdt de staldeur open zodat Yvaine er als eerste door kan. Ze lopen naar buiten toe en slaan links af, een zijstraatje in van de grote doorvoerstraat waarmee ze bij binnenkomst hier naar toe gelopen waren. Julius kijkt om zich heen op zoek naar een uithangbord van een herberg terwijl ze op hun dooie akkertje rondbanjeren. Her en der vallen etalages te zien met eenmanszaakjes in allerhande spullen. Van onder andere een lokale kleermaker, apotheek en een bakker, gelet op de geur van vers gebakken brood. Aangezien Julius de dag niet al te goed was begonnen, tikte hij Yvaine op haar schouder en gebaarde naar de bakker. Julius stapte de zaak binnen om als nog iets van een ontbijt binnen te krijgen.

De bakker kwam net van achteren gelopen, het winkelgedeelte in waarna hij klant binnen zag komen. "Een goedemorgen mijnheer, wat mag het zijn?" begon de bakker. Hij nam de gast van top tot teen in zich op, een tik die hij had overgehouden aan de vele overvallen van straatratten. Voor je het wist gristen ze zo een paar broden v/d vitrine weg en zie ze dan nog maar eens te pakken te krijgen. Hij sloot af met een vriendelijke glimlach om de klant op zijn gemak te doen lijken.

"Wat mag het zijn?", herhaalde Julius hardop nadenkend. Zijn blik was gericht op de vitrine, waarin verschillende soorten broden waren neergelegd. Vierkante, ronde, rechthoekige, ja, zelfs broden in stervorm lagen er. Naast een bak met harde bolletjes. Even verder op kreeg Julius het gebak in de gaten. "Doe mij maar 1 zo'n ronde brood, twee bolletjes en twee stuks gebak." en met die bestelling richtte Julius zijn blik weer op de bakker. Het was altijd afwachten wat je kreeg, maar in steden was er in elk geval beter brood voor handen dan in dorpen. En van dat platte brood had Julius zijn buik ook vol onderhand.

"Een uitstekende keuze mijnheer. Dat brood komt echt vers uit de oven tevoorschijn" en terwijl de bakker dat zei glom ie van trots. Zoveel mensen konden het zich niet veroorloven om het duurste brood te kopen. Hij deed het brood en de bolletjes in een zak, borg het gebak op in een apart doosje. Hij legde het gebak onderop en daar boven op het brood en bolletjes. Hierna zette de bakker de spullen op de vitrine. Hij sloeg zijn oude gammele kassa aan, waarna de lade met veel vijven en zessen eindelijk open ging. De bakker nam het geld aan en deed met een ferme beweging de la weer dicht. "Nog een prettige dag mijnheer!" bracht de bakker uit waarna hij zag hoe de klant de winkel uitliep.

Hij betaalde de bakker voor het brood en gebak en liep toen de winkel weer uit met de zak waar het brood en gebak in zat in zijn rechterarm geklemd. Julius zag al snel waar Yvaine zich op hield en liep naar haar toe. "Dan hebben we in elk geval iets als ontbijt en lunch" gaf Julius als reactie nog voordat Yvaine ook maar kon reageren. "Daar verderop lijkt een herberg te zitten. Zullen we die maar als eerste aan doen?" vroeg hij aan Yvaine. En hij gebaarde met zijn vrije linkerarm naar het uithangbord waar overduidelijk een wild zwijn op stond. De herberg ging dan ook door onder de naam: den vergulden everschwein. Hoe toepasselijk voor een herberg...

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Het is Mel ondertussen wel duidelijk dat Caleigh echt niks op heeft met Ryce. Daar waar ze zich de eerste keer nog misschien had kunnen vergissen, was de toon in Caleighs stem nu niet te missen koud en zakelijk.
Mel kijkt naar Caleigh en twijfelt. Moesten ze gaan? Maar Ryce wist wel veel over de stad.

Als hij voorstelt om het verhaal ergens binnen af te maken is Mel daarom even in tweestrijd. Ze wilde niet iets tegen Caleighs zin in doen. Maar ze wisten eigenlijk ook nog steeds niets. En het was nu voor het eerst dat Mel misschien ook iets nuttigs kon doen en dat dan later met de rest kon delen..

Zenuwachtig bijt ze op haar lip, kijkt nog een keer kort naar Caleigh, maar dan weer naar Ryce.

"Goed plan." Flapt ze er dan uit.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Ryce
Hij glimlacht als Mel toestemt met zijn voorstel en niet veel later zitten ze alledrie in de herberg aan een tafel bij het raam. Een serveerster neemt hun bestelling op en niet veel later staat het drinken op tafel. Als Mel rondkijkt maakt hij gebruik van de situatie om even naar Caleigh te kijken. Haar blik is koud en afstandelijk maar het doet hem niets. Hij neemt een slok van zijn koffie.

"Ik zal proberen het verhaal in te korten en niet te uitgebreid zijn, maar wel duidelijk," begint hij dan, "Onderbreek me gerust als je iets niet begrijpt, ik kan soms dingen door elkaar gooien als ik een verhaal korter maak."

Hij glimlacht even naar de twee dames en neemt nog een slok.

"Ons verhaal begint nog bij de eerste bijnaam; de stad der Draken, de tijd dat er nog draken werden gefokt..." begint hij dan op een zachtere toon.

[...]

"En zo eindigde For met de naam; Stad der Haat. Ik hoop dat ik niets belangrijks heb weggelaten en dat het verhaal nog duidelijk was?"

Afbeelding

Caleigh kan Mel niet achterlaten bij deze man, wat als dit allemaal ene val was? Dan zou ze Mel achterlaten voor haar eigen ego. Daarom stemt ook zij toe met zijn voorstel en als ze in de herberg zitten besteld ze wel wat. Als hij haar aankijkt houd ze haar blik koud en zakelijk, hij hoeft geen enkele vriendelijkheid van haar te verwachten. En als hij eindelijk begint te vertellen luistert Caleigh wel aandachtig.

Zijn manier van vertellen had iets betoverends en ze begrijpt zeker waarom de kinderen dol op hem waren. Vertellen was duidelijk een sterk punt van hem. In haar hoofd gaat Caleigh het verhaal nog eens na, het zou de waarheid kunnen zijn, eigenlijk verwacht ze ook de waarheid.

"For heeft dus deze naam vanwege een vete die nergens om is begonnen? Vanwege de jaloezie van een zoon?" zegt ze dan.

Ryce
Hij knikt even kort als hij de woorden van Caleigh hoort. "Mannen zijn goed in het beginnen van een oorlog zonder reden, we zijn jaloerse types en geschiedenis bewijst dat elke keer weer. sommige zijn anders, maar vaak is een man wel diegene die de ruzie begint, of dit nou jaloezie of een vrouw als reden heeft..."

OOC:: Ze zitten niet in dezelfde herberg als Julius&Yvaine. Niemand van de groep zit in dezelfde herberg als waar Caleigh&Mel nu zitten.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio knikt en gaat met zijn hand door Jessa's haar terwijl ze onder woorden brengt hoe ze tegenover de hele situatie staat. Hij glimlacht wanneer ze dichter tegen hem aan kruipt en hij slaat zijn armen om haar heen om haar nog dichter bij zich te hebben.

'Dankjewel dat je zo eerlijk bent,' zegt hij dan, na een zoen op haar kruin te hebben gedrukt. Hij gaat met een hand door haar haren. 'En het gevoel is wederzijds, trouwens.'

Na deze woorden blijft Benicio's hand stil en staart hij naar de muur tegenover hem, compleet verrast door zijn eigen woorden. Heb ik zojuist toegegeven dat ik verliefd ben? Ik word niet verliefd! Ik versier, en dump, en versier, en dump!

Dan laat hij zijn hand weer door Jessa's haren glijden en beseft dat hij toch echt gevoelens heeft voor deze verlegen, naïeve, getalenteerde roodharige. Zijn glimlach keert terug en hij leunt met zijn hoofd tegen de muur. Zo blijven ze een tijdje zitten. Dan begint Benicio's maag luidruchtig te rommelen, en na een enigszins opgelaten stilte barst Benicio in lachen uit.

'Sorry!' zegt hij tegen Jessa, die zo'n beetje met haar oor tegen zijn buik ligt gedrukt. 'Sorry, sorry, sorry - ik denk dat ik ontbijt nodig heb,' lacht hij.

Afbeelding

Isra veegt de laatste stof van haar kleding en grijnst kort naar Eric.

'Uiteraard. Jij ook, zo te zien. Hopelijk heb jij meer geluk gehad dan ik tot nu toe.'

Het was geen vraag, maar ze kijkt Eric afwachtend aan.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Er bekruipt Jessa een gevoel van veiligheid als Benicio zijn armen om haar heen slaat. Even glimlacht ze terwijl ze naar haar vingers kijkt die op z'n borstkas liggen. Haar glimlach wordt wat breder als hij haar bedankt voor haar eerlijkheid en zegt dat zijn gevoelens wederzijds zijn. Ze zegt niets, maar diep van binnen glundert ze. Eigenlijk wil ze wel zo blijven liggen. Ze merkt dat de slaap langzaam weer meester van haar begint te worden, maar het geluid van Benicio's rommelende maag doet haar opschrikken. Dan begint ze zachtjes te giegelen, helemaal als hij ook nog begint te lachen.

Ze gaat op haar knieën zitten tegenover Benicio. "Zullen we dan maar gaan ontbijten?" zegt ze, "Ik kleed me even om in de badkamer, dan gaan we naar beneden." Ze kijkt even tussen de gordijnen door naar buiten. "Ze zijn tafeltjes aan het neerzetten. Laten we buiten gaan zitten." Ze leunt naar voren, kust hem, pakt haar spullen en verdwijnt richting de badkamer.

[...]

Ongeveer een kwartiertje later zit Jessa aan een tafeltje buiten. Het ontbijt kan er ieder moment aankomen, dus ondertussen amuseert Jessa zichzelf met het kijken van mensen en het invlechten van haar haar.

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Yvaine wacht buiten de bakkerij tot Julius terugkomt en vermaakt zich ondertussen naar het kijken naar de voorbij lopende mensen. Na niet veel tijd komt Julius weer naar buiten met zijn gekochte etenswaren onder de hand. Yvaine zegt verder niks erover al vond ze het een beetje onnodig omdat ze naar herbergen gingen. Als ze honger hadden konden ze immer wat bestellen.
Hij neemt haar mee naar een herberg. Die ziet er behoorlijk 'chic' uit en daar is ze blij om. Ze had zich niet haar gemak gevoeld in een ruige bar ergens achteraf in een steegje.

Yvaine kijkt peinzend naar de herberg en bedenkt zich wat zij zelf kan bijdragen aan het hele 'verzamel informatie' - plan. Misschien moest ze haar vrouwelijke charmes in de strijd gooien? Dat is wel het minste wat ze kan doen.
Dus trekt ze het elastiek uit haar haar zodat het over haar schouders waaiert en trekt het lijfje van haar jurk een paar centimeter naar beneden. Ze stapt de herberg in en kijkt om zich heen. De gelagkamer is redelijk gevuld voor het tijdstip van de dag. Voornamelijk met mensen die een laat ontbijt naar binnen zitten te werken. Aan de bar zitten enkele mannen al een vroege borrel te drinken.

Yvaine kijkt Julius aan. Aan de bar lijkt haar het meest logische dus dat stelt ze aan hem voor.

'Zullen we aan de bar haan zitten?'

Tengaar · Schoolhoofd

Na een tijd is Luc ook uitgekeken op zijn aantekeningenboek. Met een doffe klap slaat hij hem dicht en kijkt naar buiten tot hij bekende stemmen hoort op de gang. Hij loopt naar de deur en opent hem voorzichtig. Hij weet nog net een glimp op te vangen van ruggen van Jessa en Benicio. Lachend verdwijnen ze uit het zicht, ze zijn duidelijk in een goede stemming. Luc schud zijn hoofd, hij wilt liever niet weten waarom. Op hoog tempo loopt Luc naar zijn spullen en grist alles bij elkaar. Hij kan het niet meer aan om langer in de kamer te blijven, ziek of niet ziek, hij moet de stad in.

Als Luc beneden komt ziet hij Jessa en Ben nergens. Hij had wellicht nog met hen op stap kunnen gaan, als Jessa hem zou laten. Buiten de herberg is het rumoerig, de eigenaar had terras opgezet en mensen kwamen er als gekken op af. Luc moest er op dit moment niets van hebben en loopt zonder verder te kijken de stad in.

ooc: Luc ziet Ben en Jessa dus niet, maar loopt wel langs het terras waar zij dus zitten.

[RPG] Fantasy (2)

Wie is er online