[RPG] Fantasy (2)

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Met Benicio's arm nog steeds om haar middel, luistert Jessa naar wat Devon te vertellen heeft. Hij wijst wat winkeltjes, wat gebouwen en vertelt het één en ander over de straten. Hoewel Jessa het best interessant vindt, is dit niet wat ze wilt weten. Ze bijt even op haar lip en denkt na over hoe ze het gesprek in de juiste richting kan krijgen.

Het komt dus maar al te goed uit dat Devon haar de keuze voor het onderwerp van de rondleiding geeft. Jessa glimlacht even. "Iedereen zegt dat For zo'n onvriendelijke en gevaarlijke stad is. Ik ben al gewaarschuwd dat ik beter goed moet uitkijken, maar om eerlijk te zijn heb ik nog helemaal geen onvriendelijke of gevaarlijke mensen ontmoet. Is For echt zo gevaarlijk als men zegt?"

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio besluit zich gedeisd te houden tijdens Devons verhaal, ook al staat de manier waarop hij zich enkel op Jessa richt hem absoluut niet aan. Hij houdt zijn arm om haar middel en blijft alert terwijl hij luistert naar wat er gezegd wordt.

Jessa's vraag zorgt ervoor dat hij extra op gaat letten. Ze heeft gelijk. Dit is een gevaarlijke stad. Naar For-begrippen is het hen tot nu toe allemaal wel erg makkelijk vergaan. En die Devon zit hem echt niet lekker.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric knikt als Luc hen begroet. Als Isra concludeert dat Luc nog leeft, kan hij een glimlach niet onderdrukken.

"Net onkruid, ook niet uit te roeien." Zegt hij en schudt zijn hoofd. "Nee, zonder grappen. Goed dat je er weer bij bent." Eric wijst neer de straat rechts van hen. "Er is daar een paar straten verder een cafe waar ik hopelijk nog iemand kan spreken die misschien wat meer over de geschiedenis van For weet te vertellen. Wil je mee?"

Afbeelding

Samen met Caleigh loopt Mel naar buiten. Zodra de deur van het cafe achter hen dicht valt, is het Mel duidelijk dat Caleigh zich weer wat meer lijkt te ontspannen. Haar gevoel wordt bevestigt door de woorden van Caleigh.

"Sorry.." Flapt ze er uit als ze hardop hoort wat nou echt het gevoel is wat Caleigh van Ryce kreeg. "Dat ik je zo lang met hem heb opgehouden.. Maar ik hoopte echt dat hij meer kon vertellen.." Ratelt ze er snel achter aan. "En dat verhaal klonk ook wel echt als iets.." Mompelt ze daar nog snel aan vast.

Mel slaakt een zucht en loopt verder naast Caleigh door de straten van For, weg van Ryce.

"Maar we hebben wel iets te vertellen aan de groep." Concludeert ze en grijnst voorzichtig naar Caleigh. "Een tragisch liefdes verhaal."

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kijkt Mel even aan als die sorry zegt en dan schud ze haar hoofd. Het is niet Mel's schuld en Caleigh weet ook niet waarom Mel dat denkt. Als Mel uiteindelijk met een voorzichtige grijns verteld dat ze iets te vertellen hebben aan de groep glimlacht Caleigh kort terug.

"Als het verhaal de waarheid is dan hebben weten we waarom deze stad zo heet, hoe we dit in context moeten leggen met het mysterie is nog de vraag," zegt ze dan op een wat zachtere toon.

Ze haalt een hand door haar haren heen en kijkt de straat even door.

"Maar Mel..." begint ze dan, "Het is niet jouw schuld. Ik ben zelf meegegaan, maar daarnaast, ik hou in het algemeen niet van mannen die zichzelf zo opdringen aan mensen en al helemaal niet als ik ze totaal niet ken."

Ze glimlacht even naar Mel.

"wat zullen we nu gaan doen?" vraagt ze haar dan.

Devon
Hij luistert aandachtig naar Jessa haar woorden en hij kijkt even de straat rond als ze klaar is. Dan kijkt hij haar weer aan en zijn ogen staan een stuk serieuzer.

"For is waarschijnlijk de gevaarlijkste stad op Dol na," zegt hij dan en hij begint zachter te praten, dit was geen gesprek wat de hele straat hoefde te horen, "Alle mensen die je nu ontmoet hebt, hebben waarschijnlijk al een moord op hun geweten. De gemiddelde leeftijd voor jongens om iemand te vermoorden ligt op de 14 en voor meiden ligt deze leeftijd rond de 17."

Hij haalt even een hand door zijn haren heen en kijkt even kort naar beide personen bij hem.

"Als je met mensen hier praat zul je het misschien niet snel merken, maar ga ervanuit dat iedereen hier liegt en bedriegd waar je bij staat. In For weet je nooit wie er tegenover je staat. Dat is een van de eerste dingen die ik heb geleerd toen ik voor het eerst in For kwam. Ik kan jullie vertellen hoe For van rustige stad met weinig problemen naar een stad ging met veel problemen en veel haat? Maar het is geen prettig verhaal en misschien wil je liever zitten als je dat verhaal hoort."

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Met grote ogen luistert Jessa naar Devon's verhaal. Ze gaat na wie ze allemaal gesproken heeft. De herbergier met z'n ruige stem, het oude mannetje in het healerswinkeltje, de man die haar naar de speelvloer begeleidde. Het is een redelijk beangstigend idee dat deze mensen allemaal misschien wel iemand vermoord zouden kunnen hebben.

"Dat is zeker ook de reden dat iemand tegen me gezegd heeft dat ik als vrouw beter niet alleen over straat moet gaan." zegt ze, deels concluderend, deels vragend. "Maar ik wil het verhaal best horen." Ze kijkt de straat rond, ze ziet geen bankjes of iets van dien aard en aangezien Jessa zichzelf goed kent, lijkt het haar verstandig om te gaan zitten. Dan ziet ze naast de plek waar ze staan een muurtje, dat een afbakening vormt tussen de straat en een tuin. Het is voor haar aag genoeg om met een klein hupje erop te komen, maar hoog genoeg om zowel Benicio als Devon aan te kunnen kijken.

Zo gezegd zo gedaan en dus stapt Jessa naar voren, waardoor Benicio's arm van haar middel glijdt. Met een hupje gaat ze op het muurtje zitten. Ze kruist haar enkels en legt haar handen op haar schoot. Ze glimlacht vriendelijk naar Devon. "Begin maar, als je wilt." zegt ze beleefd.

Tengaar · Schoolhoofd

Luc haalt een wenkbrauw op als Isra zegt dat hij nog leeft.

"Je bent al de tweede die dat zegt" antwoord hij haar. "Was het zo ernstig? Hoe lang was ik er tussenuit? Hij bestudeerd de opgeluchte uitdrukken van Isra. "Volgens mij heb ik echt wat gemist." zegt hij uiteindelijk zuchtend en wrijft kort over zijn hoofd. Hij kijkt naar Eric als hij de opmerking maakt over onkruid en geeft hem een speelse stomp op zijn schouder met zijn vuist.

"Vooruit, ik ga met jullie mee. Ik kan wel een rust momentje gebruiken." Normaal zou Luc het niet snel toegeven, maar hij is ervan overtuigd dat het van zijn lichaam is af te lezen dat hij nog niet volledig is hersteld. En wat had voor nut om nu stoer te doen. Bij Isra en Eric werkt dat toch niet.

"Jullie hebben dus ook nog niet veel informatie gevonden?" vraagt hij terwijl ze naar het café lopen. Luc kijkt eerst naar Isra en vervolgens naar Eric en weer terug naar Isra. "Sinds wanneer zijn jullie eigenlijk samen op stap, ben ik zo lang time-out geweest? De rest was behoorlijk spoorloos toen ik wakker werd, waar zijn zij mee bezig?" De vragen in zijn hoofd blijven maar opkomen, vreemd. Normaal heeft hij daar geen last van en zeker niet dat hij ze een stem geeft. Misschien nog van de medicijnen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Devon
Hij knikt even kort bij de woorden van Jessa. Als ze bij hem had gehoord had hij ahar nooit alleen gelaten in deze stad, iets waardoor hij de, soortevan, partner van Jessa niet bijster slim vind. Als Jessa op een muurtje gaat zitten kijkt hij haar aan en knikt even. Dit meisje is echt veels te beleefd voor For.

"For staat al jaren bekend als een gevaarlijke stad, zo gevaarlijk dat de stad de bijnaam; stad der haat heeft gekregen," begint hij dan op een rustige en zachte toon, "Deze bijnaam, die de hele stad heeft beinvloed, komt uit de jaren na het grote gevecht. De stad had twee grote families, de zwarte draak en de rode draak. Tussen deze families heerste al jaren een vete.."

Hij stopt even en haalt even adem. Dan begint hij met het verhaal. Als hij eindelijk klaar is zwijgt hij even en kijkt Jessa aan om haar reactie te peilen.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Aandachtig zit Jessa naar Devon te luisteren. Een tragisch liefdesverhaal wat eindigt met de moord op één van de twee geliefde... Ze moet toegeven dat hij erg goed kan vertellen.

"Wat een verdrietig verhaal." zegt ze, als hij klaar is met vertellen, "Ze moeten vast heel veel van elkaar gehouden hebben, dat ze zo alle regels aan hun laars hebben gelapt. Wat triest dat het zo heeft moeten aflopen."

Jessa blijft even op het muurtje zitten en denkt na over het verhaal. Dit was dus de reden waarom For de Stad van de Haat werd genoemd. Ze werpt een blik op Benicio, hier konden ze wel wat mee. "Je vertelt goed," zegt ze, terwijl ze zich weer op Devon richt, "Dank je wel voor het verhaal. Het is enorm aangrijpend." Ze fronst terwijl ze nadenkt over haar volgende vraag. "Is er nog iets in de stad te vinden over de twee geliefden?"

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Terwijl ze verder lopen, in de richting van het cafe, schudt Eric zijn hoofd.

"Nee, helaas. Van wie ik juist had verwacht dat ze meer weten te vertellen over de geschiedenis van For, lijken die er juist het minste van te weten.."

Eric baalt er flink van. Nog nooit heeft hij zo weinig aan zijn bronnen gehad als dat vandaag opging. Hij schudt nogmaals zijn hoofd en slaat de volgende straat links af.

"Mel is met haar beste vriendin op pad. Waar de rest zich precies ophoudt, weet ik niet." Antwoordt hij op de tweede vraag van Luc.

Hij was niet echt met Isra op pad, ze hadden per toeval elkaars pad gekruisd. Maar hij voelde er weinig voor om dat kenbaar te maken. Het was ook per toeval dat hij wist waar Mel zich ophield, aangezien hij haar in het bijzijn van Furie had gezien. Maar Luc en Mel leken redelijk close, dus was dit het beste wat Eric ervan kon maken.

Uiteindelijk komen ze aan bij het cafe wat Eric nog wilt bezoeken en hij opent de deur.

Afbeelding

Mels grijns wordt iets groter als Caleigh haar laatste opmerking beantwoord met een lichte glimlach. De context, daar had ze inderdaad geen flauw benul van. Maar misschien was iemand anders van de groep wel zo pienter..

Mels hart lijkt een klein sprongetje te maken als Caleigh zegt dat het niet Mels schuld is. Ze knikt bij de verdere uitleg van Caleigh. Gelukkig hield ze niet van mannen die zich opdringen, want Mel wist maar al te goed van zichzelf dat ze die eigenschap ook tot een van haar slechtere kon rekenen..
Veel tijd om hier over na te denken heeft ze niet, als Caleigh vraagt wat nu te gaan doen. Ze haalt haar schouders op, maar als ze iets mocht voorstellen, wist ze wel wat.

"We zouden misschien een paar straatjes terug kunnen lopen?" Vraagt ze en beseft meteen dat de vraag zo niet duidelijk is. "Toen we hierheen liepen zijn we langs een kleine bakkerij gelopen en ik heb er denk ik de meest hemelse taartjes in de etalage zien staan.."

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh luistert naar Mel haar woorden en voordat ze kan reageren geeft ze gelijk uitleg over wat er een paar straten terug is. Het is niet dat Caleigh honger heeft, maar heel veel beters heeft ze niet te doen.

"Is goed," zegt ze dan, "Leid me er maar heen, want ik heb die bakkerij niet gezien."

Ze glimlacht even flauw en niet veel later komen ze bij de kleine bakkerij aan. Er staan een paar kleine tafeltjes buiten en ze nemen plaats aan een tafeltje. Al snel staat er een jong meisje voor hun neus die hun een kaart geeft en vraagt of ze wat te drinken willen. Een kleine tien minuten later staat hun drinken voor hun neus en Caleigh kijkt naar de kaart waar niet alleen taartjes op staan, maar ook sandwiches. Caleigh heeft absoluut geen honger en eigenlijk kan ze haar gedachtes er maar slecht bijhouden.

"En wat wordt het?" vraagt ze haar dan.

Devon
Hij knikt even bij de reactie van Jessa. Een verdrietig verhaal, maar het is nou eenmaal zo gelopen en Ryce treurt er niet meer om. Als ze uiteindelijk vraagt of er nog iets te vinden is in de stad van de twee schud hij zijn hoofd.

"Nergens, ik geloof dat de oude huizen van de families enkele jaren erna gesloopt zijn en er zijn nieuwe huizen gebouwd. Daarnaast wilt niemand het er meer over hebben," vertelt hij dan, "Het verhaal is ook erg onbekend tegenwoordig en anders vertellen mensen je niet wat ze weten."

Het is even stil en hij ziet dat Jessa aanstalten maakt om van het muurtje af te komen. Ze zet zich af zodat ze niet van het muurtje af hoeft te glijden, maar op het moment dat ze land ziet hij hoe het fout gaat. Voordat Jessa op de grond kan vallen vangt hij haar op. Hij houdt haar vast en voorzichtig doet hij een stap achteruit om haar de ruimte te geven.

"Gaat het? Heb je jezelf geen pijn gedaan?" vraagt hij haar bezorgd.

Voor het geval dat houdt hij nog zachtjes haar armen vast zodat ze niet plotseling nog kan vallen. Zodra ze zou aantonen dat het prima ging en dat ze weer kon staan zou hij haar gewoon loslaten. Maar nu wilt hij zeker zijn dat ze geen pijn heeft.

OOC:: Laatste stukje is met toestemming van Jalf (;

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Een lichtelijk teleurgesteld wilt Jessa van het muurtje afkomen. Dit verhaal was een beetje een dood spoor, in ieder geval op dit moment. Zuchtend zet ze zich af. Haar linkervoet raakt de grond en gelijk voelt ze dat dit niet goed zit. Verzwikte enkel, door haar medische achtergrond hoeft ze niet eens haar best te doen om te bedenken wat dit is. "Auw..." Ze voelt hoe twee armen haar vast pakken. Even kijkt ze verbaasd naar de armen. Ze verwacht dat deze van Benicio zouden zijn, maar deze zijn veel gespierder. Als ze opkijkt, ziet ze de bezorgde blik in de ogen van Devon.

Ze trek haar linkerbeen wat op. Staan is pijnlijk. "Het gaat wel..." zegt ze zachtjes, "Maar ik denk dat ik mijn enkel lichtelijk verzwikt heb. Dat kan ik wel healen." Ze bukt even en tilt haar rok wat op zodat alleen haar enkel te zien is. Die begint blauw te worden. "Ja... Verzwikt." zegt ze, lichtelijk op haar healertoontje, lichtelijk op een toon van iemand die duidelijk pijn heeft.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Wanneer Devon wil beginnen met vertellen besluit Jessa op een muurtje te gaan zitten, op aanraden van Devon. Benicio voelt zich verrassend hulpeloos zonder zijn arm om haar middel.

Als Devon dan het verhaal vertelt kan hij er niets aan doen: hij luistert aandachtig. Dit was nieuw voor hem. Tijdens Devons monoloog kijkt Benicio regelmatig Jessa's kant op om te zien hoe ze reageert.

Dan is Devon klaar met vertellen. Jessa is positief over zijn vertelkunsten en hoewel hij weet dat ze gewoon haar lieve, aardige zelf is en er verder niets mee bedoelt, kan hij een steek van jaloezie niet onderdrukken. Devons reactie op Jessa's vraag laat hem een wenkbrauw optrekken. Hoe komt het dan dat jij er zoveel vanaf weet?

Precies wanneer Ben zijn vraag wil stellen komt Jessa verkeerd op de grond terecht. Voordat Benicio ook maar iets kan doen is Devon hem voor en sluit haar in zijn belachelijk gespierde armen. Benicio is voor een paar seconden in tweestrijd: aan de ene kant wil hij Devon een mep verkopen, aan de andere kant heeft deze Jessa nog steeds vast. Hij recht zijn schouders en stapt op het tweetal toe. Hij neemt Jessa met enige dwang richting Devon van hem over.

'Bedankt voor de heroïsche redding,' zegt hij, zijn kaken opeen geklemd, zichzelf vervloekend dat hij niet sneller was.

Terwijl hij Jessa met de ene hand ondersteunt haalt hij met zijn andere zijn wand tevoorschijn en tovert een provisorische stoel en een krukje tevoorschijn.

'Voet op het krukje,' mompelt hij naar haar, terwijl hij haar in de stoel helpt. 'En ik ben zo terug.' Hij drukt een kus op haar voorhoofd en draait zich dan om. Hij schraapt zijn keel.

'Dus.'

Zonder er verder woorden aan vuil te maken laat hij met volle kracht zijn vuist kennismaken met Devon's linkerkaak.

Afbeelding

Isra luistert naar het gesprek dat ontstaat tussen Luc en Eric terwijl ze richting het café lopen.

'Er was ook niets in de bibliotheek te vinden,' voegt ze dan toe. 'Het is alsof alles... gewoon verwijderd is.'

Eric geeft antwoord op Lucs vragen terwijl ze verder lopen. Het valt Isra op dat Luc zo spraakzaam is, normaal kwam er nooit zoveel uit hem en was het lastig te peilen waar hij over nadacht.

Voordat Isra er iets over kan zeggen arriveren ze bij het café, en Isra loopt achter Eric aan naar binnen.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Voor Jessa Devon goed en wel kan bedanken, haalt Benicio haar bij hem weg. Ze kijkt even verward naar hem, waar was hij mee bezig? Terwijl ze hem stevig vasthoudt, produceert hij een stoel en een krukje en zet haar daar neer. Jessa doet wat hij zegt en legt voorzichtig haar linkervoet op het krukje. Ondertussen blijft ze hem lichtelijk verward aankijken, zelfs nadat hij haar een kus geeft. Waarom bracht hij haar niet gewoon gelijk naar de herberg en waarom leek hij zo'n afkeer van Devon te hebben?

Wanneer hij Devon slaat, produceert Jessa een geschrokken kreet. "Benicio, wat ben je aan het doen?!" roept ze uit. Hij had geen reden om hem zomaar te slaan. Ze wilt opstaan om Benicio weg te trekken, maar onmiddellijk schiet er een pijnscheut door haar enkel. "Auw..." zegt ze opnieuw.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Devon
Devon zorgt ervoor dat Jessa niet kan vallen en ze verteld dat haar enkel waarschijnlijk verzwikt is. Hij knikt even en dan stapt die gats naar hun toe en neemt dwingend Jessa van hem over. Devon onderdrukt een triomfantelijke glimlach. Hier valt misschin wel meer te manipuleren dan hij eerst had gedacht. Hij kijkt toe hoe de gast Jessa op een stoel helpt, maar het gaat er allemaal niet gemakkelijk aan toe, hij doet haar meer pijn dan goed ondersteunen. Op het moment dat hij zich omdraait weet Devon dat er iets veranderd. De vuist tegen zijn kaak is absoluut geen onbekend gevoel en hij blijft dan ook overeind staan. Hij moet wel een stap achteruit doen en als hij zijn hoofd terugdraait kijkt hij hem aan. Hij hoort Jessa haar stem tegen hem verheffen en de beslissing om hem terug te slaan verandert.

"Ik weet niet waar je denkt dat je mee bezig bent, maar ik zal me niet verlagen tot jouw niveau," zegt hij dan, zijn stem is kalm.

Hij kijkt Jessa aan die duidelijk pijn heeft en zijn harde blik verzacht.

"Blijf alsjeblieft zitten dame, ik wil niet dat je nog meer pijn krijgt door onverwachte bewegingen," zegt hij dan tegen haar en hij glimlacht kort.

Dan richt hij zich op de gast voor hem en zijn hand glijd over zijn kaak. Dit had vele malen erger gekund.

"Ik hoop dat je genoten hebt van je actie?" zegt hij dan met een licht sarcasme in zijn stem, "Een uitleg zou welkom zijn waarom, of kun je het simpelweg niet hebben dat ik sneller reageerde toen Jessa viel..."

OOC:: FYI, een 2de kaar slaan ziet Devon aankomen en dan mislukt 't sowieso voor Ben. Just keep that in mind [A]

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio hoort Jessa achter zich protesteren wanneer hij Devon een mep verkoopt maar Devons reactie maakt hem alleen maar kwader.

'Oh, jij weet precies waar ik mee bezig ben,' bijt hij hem toe.

Hij doet een stap in Devons richting. Ook al is de jongeman groter en sterker dan hem en doet zijn hand ontzettend zeer van de klap, zijn frustratie met Devon, waarvan hij zelf niet eens zo goed weet waar die vandaan komt, neemt de overhand.

'Blijf uit haar buurt,' zegt hij dan, met verrassende kalmte. 'Ik weet niet wat je motief hier is, maar het gaat niet gebeuren. Blijf. Uit. Haar. Buurt.'

Zijn handen jeuken en hij moet zich ernstig inhouden de jongeman niet nog eens te slaan. Als Devon dan vraagt waarom Ben hem eigenlijk sloeg, probeert hij zijn ademhaling onder controle te krijgen. Hij staart Devon zonder te knipperen aan.

'Ik denk dat jij precies weet wie je hier voor je hebt,' zegt hij dan, zo zacht dat Jessa het niet kan horen. 'Een lieve, onschuldige, naïeve jonge vrouw die je zonder teveel moeite om je vinger kan winden. Complimentjes, aanrakingen, haar 'toevallig' de dag na de eerste ontmoeting nog eens tegen het lijf lopen - heel subtiel. Ik zou de vraag graag willen terugkaatsen: waarom? Wat weet jij dat wij niet weten?'

[RPG] Fantasy (2)

Wie is er online