[RPG] Fantasy (2)

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Devon
Devon trekt slechts kort zijn wenkbrauw op als de gast naar hem toestapt en hem probeert te intimideren. Iets klopt hier volledig niet. Dacht hij echt dat hij een kans maakte? En dan begint de gast dat hij Jessa met rust moet laten en daarna begint hij op een zachte toon over hoe naief Jessa is. Hij glimlacht even kort en schud zijn hoofd.

"Ik denk dat jij niet weet wie je voor je hebt," zegt hij dan, maar op een toon dat Jessa het wel kan horen, "Je omschrijft haar als naief en makkelijk? Als de dame echt naief en makkelijk is, dan had ze niet op je gewacht, maar ze stond erop om te wachten. Als ze naief en makkelijk was, dan was ze gisteren niet weggegaan omdat ze iets moest doen. Als ze echt naief en makkelijk zou zijn, dan was ze hier niet meer."

Hij haalt een hand door zijn haren heen en kijkt even de gast voor hem aan. Hij kent Jessa misschien nog niet goed genoeg, maar stille wateren hebben diepe gronden en het is duidelijk dat er bij Jessa veel meer is dan die onschuldigheid van haar.

"En de toevallige ontmoeting? Die zal zo blijven totdat jullie uit For vertrekken. Want ik ben elke dag op het grote plein te vinden en in de avond in een van de herbergen rond het grote plein," zegt hij dan, "Want hetgeen wat jij niet weet, is dat ik mijn geld verdien met mijn verhalen. Elke dag, op het plein voor de kinderen en 's avonds in een herberg."

hij kijkt even kort naar Jessa en dan naar de gast.

"Je hele theorie over dat ik blijkbaar Jessa van je af wil pakken, is gebaseerd op de illusie dat je haar kwijt kan raken. Op een jaloezie. Zorg voortaan dat je je huiswerk beter doet," zegt hij dan en hij houdt zijn hand omhoog waar een verlovingsring schittert, "Mijn hart en mijn ziel, zullen mijn ware liefde nooit verraden of wantrouwen. Iets wat jij blijkbaar wel doet."

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa houdt niet van ruzie, niet van agressie en niet van beschuldigingen. Het heen-en-weer geruzie waar de mannen mee bezig zijn zorgt ervoor dat ze zich alleen maar rotter voelt. Ze bijt op haar lip als Benicio begint te fluisteren. Wilde hij iets voor haar verbergen?

Dan valt het woord makkelijk... Jessa slaat een hand voor haar mond. Vond hij haar echt makkelijk? Ze voelt tranen in haar ogen prikken. Hij had gezegd dat ze niet makkelijk was. Gefrustreerd veegt ze haar tranen weg, maar ze merkt dat het niet veel helpt. Dan volgen de woorden over wantrouwen. Zou hij haar werkelijk wantrouwen? Ze merkt dat er meer tranen volgen. Nee, nu niet gaan huilen. Devon laat een ring zien, dan moest hij wel verloofd of getrouwd zijn en had hij geen reden om achter haar aan te zitten. Waarom dacht Benicio dat dan?

"Stil!" roept ze dan, "Jullie allebei." Ze haalt een paar keer diep adem terwijl ze weer probeert op te staan. "Ik wil terug naar de herberg." zegt ze kortaf. Ze wilt weg van het geruzie, ze wilde zichzelf healen, maar bovenal wilde ze duidelijkheid.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Het kost Mel maar weinig moeite om precies de juiste weg terug naar de kleine bakkerij te vinden. Als ze een tafeltje in de zon hebben bemachtigd en Mel de kaart vast heeft, laat ze haar blik snel over de keuzes heenglijden. Bij de aanblik van al het lekkers, begint haar maag spontaan te knorren en Mel kijkt veronschuldigend op naar Caleigh.

"Ik kan niet kiezen.. Alles klinkt zo lekker.."

Het meisje van de bediening komt weer bij hen staan en kijkt Mel met een vragende blik aan. Iets zenuwachtig laat Mel nogmaals haar blik over de kaart glijden, maar besteld dat zowel een sandwich als een taartje. Dat scheelde in ieder geval iets in het maken van een beslissing..

Als de bestelling rond is en ze het meisje van de bediening weg ziet lopen, pakt Mel haar kop thee op. Ze zet de beker op haar lippen, maar trekt zich iets verschrikt terug als ze merkt dat deze nog te warm is. Snel zet ze de beker weer terug op tafel en kijkt dan weer naar Caleigh.

"Ik blijf het verhaal van Ryce maar in mijn hoofd afspelen.." Begint ze. "Ik snap best wel dat je liever niet praat over zoveel ellende.."
Haar blik glijdt even naar haar beker thee, maar kijkt dan Caleigh weer aan.
"Ben jij wel eens jaloers geweest?" Vraagt ze dan aan haar.

Afbeelding

Ondanks het mooie weer buiten, is het vrij donker in de kroeg. De kleine ramen laten weinig licht binnen en de donkere wanden vol met planken en vreemde verzamelobjecten werken ook niet mee.
Eric loopt direct door naar de bar, maar een snelle blik leert hem dat het niet de persoon is wie hij zoekt. Als hij bij de bar is, en de aandacht van de man achter de bar heeft, kijkt Eric nog een keer kort over zijn schouders naar Luc en Isra, voordat hij zijn vraag stelt.

"Is Alex er?"

Als de man zijn hoofd schudt en met een vrijwel onmogelijk accent vertelt dat deze op z'n vroegst pas over een uur wordt verwacht, draait Eric zich om naar Isra en Luc.

"Iets te drinken dan maar?"

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio moet zich met alles wat hij in zich heeft weerhouden van ernstig door het lint gaan. Hij klemt zijn kaken op elkaar wanneer hij hoort hoe Devon zijn woorden verdraait en met opzet harder praat zodat Jessa elk woord kan horen.

'Ik heb nooit gezegd dat ze makkelijk is,' sist hij hem toe.

Wanneer Devon dan suggereert dat Benicio's aanval voortkomt uit jaloezie gromt Benicio hem iets onverstaanbaars toe. Devon houdt zijn hand omhoog en laat een verlovingsring zien.

'Gefeliciteerd,' zegt hij op sarcastische toon, terwijl hij zijn schouders recht. De snijdende opmerking die Devon maakt over het verraden en wantrouwen van liefde laat hem een stap richting Devon zetten, maar dan hoort hij Jessa roepen.

Onmiddellijk draait hij zich van Devon weg. Bij het zien van de woede en bovenal verwarring in haar ogen verlaat elke vorm van agressie zijn lichaam en hij loopt naar haar toe. Hij legt voorzichtig haar arm om zijn nek en slaat zijn arm om haar middel. Aangezien zij niet zwaar is en hij vrij sterk tilt hij haar meer dan dat hij haar ondersteunt, en zonder Devon nog een blik waardig te keuren loopt Benicio in stilte terug in de richting van de herberg.

Afbeelding

Isra knippert even met haar ogen vanwege de duisternis in de kroeg. Eric vraagt naar een zekere Alex, die pas over een uur schijnt te arriveren. Eric stelt voor iets te drinken te bestellen en Isra knikt.

'Een kop koffie,' zegt ze tegen de barman, en ze legt een paar munten op de bar.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Devon
zijn woorden zijn misschien niet helemaal eerlijk, maar dat deert hem niet. De gast voor haar sist dat hij haar niet makkelijk heeft genoemd, maar iemand zonder moeite om de vinger wikkelen is voor Devon hetzelfde als makkelijk. Uiteindelijk betekent het allemaal hetzelfde. De sarcastische felicitatie negeert Devon volledig. En dan reageert Jessa en Devon glimlacht vals van binnen. Een stuk strker dan ze van de buitenkant lijkt, dat blijkt maar weer. Devon kijkt Jessa aan.

"Het spijt me Jessa, ik wilde je niet van streek maken," zegt hij dan, voordat de gast haar weghaalt.

Devon weet in ieder geval zeker dat de gast wat uit te leggen had aan Jessa.

Afbeelding

[[ ... Eind van de middag, in de herberg ... ]]

Caleigh haar hoofd doet pijn, maar de groep is eindelijk weer bij elkaar na de hele dag en dit was het moment om de informatie te delen. De herberg is redelijk druk vanwege etenstijd, een goede plek om dingen te bespreken. Het was te rumoerig om te worden afgeluisterd. Ze kijkt even rond, ze zitten achterin de herberg, maar toen Caleigh eerder wat drinken ging halen zag ze Ryce buiten op het plein bij de kinderen. De gedachte aan hem maakte haar al geirrteerd en ze zucht even. Dan richt ze haar blik weer op de groep.

"Mel en ik hebben informatie gekregen over waarom For de bijnaam; Stad der Haat heeft. De vraag is, heeft een van jullie nog goede informatie gevonden?" begint ze dan het gesprek.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Terwijl Benicio haar meeneemt naar de herberg, veegt Jessa gefrustreerd haar tranen weg met haar vrije hand. Ze wil niet dat hij haar ziet huilen, zeker niet als hij iets te maken heeft met de reden waarom ze huilt. Hij zou haar nog zwak gaan vinden. Ze houdt hem stevig vast terwijl hij haar half tillend richting de herberg begeleidt. Ondertussen schieten de vragen door haar hoofd. Waarom sloeg hij Devon? Waarom reageerde hij zo boos? Was hij jaloers of vertrouwde hij haar niet? En wat dacht hij nou werkelijk van haar?

[...]

Een paar uur en een healingsessie later zit Jessa met een potlood en een notitieboekje aan een tafeltje beneden. Ze probeert zich zoveel mogelijk details van het verhaal van Devon voor zich te halen en schrijft ze op in het boekje. Haar voet ligt op een krukje, hij was geheald en niet meer blauw maar voelde nog steeds wat pijnlijk aan. De enige conclusie die ze daaruit kan trekken is dat ze nog steeds wat rust nodig heeft.

Terwijl Jessa aan het schrijven is komen één voor één de andere groepsgenoten binnen. Wanneer Caleigh zoals gewoonlijk weer als eerste het woord neemt, luistert ze aandachtig. "Oh," zegt ze dan, zachtjes terwijl ze haar notitieboekje ophoudt, "Benicio en ik hebben ook iets gevonden over de naam." Ze glimlacht even. "Als de verhalen over een komen dan zijn we misschien wel op het goede spoor." Ze bladert door haar boekje heen op zoek naar het begin van het verhaal.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh knikt even als Jessa verteld dat zij en Benicio ook iets over de naam hebben gevonden. En als de verhalen overeen komen dan zittenz e misschein op het goede spoor.

"Klinkt als een plan," zegt ze dan, "Zal ik beginnen? Het is alleen geen prettig verhaal..."

Caleigh kijkt Mel even aan en dan kijkt ze de rest van de groep weer aan. Niemand lijkt er iets op tegen te hebben en ze haalt even adem.

"Voordat For de huidige bijnaam kreeg, stond For bekend als de Stad der Draken. Jaren voor de scheiding tussen Sarth en Soroth werden er draken gefokt in For. Dat is de basis van hoe de tweede bijnaam is ontstaan..." begint ze dan.

Ze neemt een slok van haar drinken.

"de draken werden gefokt in speciale gebouwen die hun omvang en kracht aankonden. Door For heen stonden die gebouwen verspreid en er waren twee families die zich hiermee bemoeiden. Kleine groepen waren er wel, maar hun draken waren nooit zo goed als die van de families. In tijde van het draken fokken werden deze twee families elkaar rivalen. Zij stonden bekend als de zwarte draak en de rode draak..."

[[ ... Een verhaal later ... ]]

Ze had geprobeerd het verhaal zo goed mogelijk na te vertellen, alhoewel ze de meest gruwelijke details die Ryce hun had verteld eruit gelaten. Het verhaal bleef gruwelijk.

"En dat is wat Mel en ik hebben gehoord," zegt ze dan.

OOC:: Ik stuur het verhaal via PB rond aan diegene die het nog niet hebben gekregen. Caleigh heeft de versie verteld die jullie gestuurd krijgen. Nog steeds redelijk gruwelijk, maar de details waar ik het over heb in mjin post staan ook niet in het verhaal XD Jessa&Benicio, jullie weten dit al, maar jullie hebben een mildere versie gehoord :')

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa luistert naar het verhaal van Caleigh. Het verhaal is vrijwel hetzelfde als het verhaal dan Devon aan hen had vertelt op een aantal gruwelijke details na. Jessa zucht, het lot van Anna was nog verschrikkelijker in deze versie dan in de versie die ze vanochtend gehoord had.

"Dat is vrijwel exact hetzelfde verhaal als wat Devon ons vertelt heeft." vertelt ze zachtjes. Jessa kijkt even naar Caleigh, "Hij is één van de acteurs die we gister tegenkwamen op het plein. Zijn versie was iets minder gruwelijk dat de jouwe, maar de globale lijnen zijn hetzelfde." Er begint een glimlach te verschijnen, het liefst wilt ze opstaan en verder vertellen, maar dat eerste in niet bepaald verstandig op het moment. "Ik heb hem gevraagd of er nog iets in de stad te vinden is wat met de families te maken heeft, maar hij zei van niet. Daar is ons spoor helaas doodgelopen."

Harry, Ron & Hermione

"Of de mensen van toen wisten precies waar ze mee bezig waren toen de huidige bijnaam gekozen werd. Het moet toch een reden hebben nietwaar?", fluisterde Julius in reactie op Yvaine haar overpeinzing. Julius dronk zijn koffie op, gooide genoeg munten op de toog en maakte aanstalte om te vertrekken. Hij stelde aan Yvaine voor om de bibliotheek op te zoeken, om te zien of er aanknopingspunten te vinden waren. Er moest toch wel ergens in For meer informatie aanwezig zijn wat het algemene verhaaltje van de waard zou onderstrepen?

[...]

Na een zoektocht door de bibliotheek liep Julius nog even radeloos het gebouw weer uit. Hij ging zitten op een bankje en brak het brood in tweeën wat hij bij zich had. "Toch wel apart hoe ze er in geslaagd zijn dat je nergens meer iets kan vinden over het verleden van deze stad" bracht hij verzuchtend uit. Julius gaf de helft van het brood en bolletjes aan Yvaine. "Maargoed, we hebben wel mooi de stad even verkend en de bieb van binnen gezien. Das altijd een leuke bezienswaardigheid niet?" en de sarcastische ondertoon waarop Julius die woorden uitsprak viel niet te missen. "Bonne appetit!" zei Julius tegen Yvaine alvorens hij een hap nam van het brood. In stilte genoot hij van het zonnetje en at ie zijn deel v/d lunch op. Om te eindigen met het gebak.

[later die middag]

In de namiddag keerden Julius en Yvaine weer terug naar de gouden swaen. Een illusie armer, veel vragen rijker. Julius bestelde een kruik kersenmede en een glas wijn voor Yvaine. Achterin de herberg had de groep zich verzameld en nadat de waard zijn bestelling had meegegeven voegde Julius zich bij het gezelschap. Hij luisterde naar wat de bazin te vertellen had. Zij en Mel waren wel achter het verhaal omtrent de bijnaam gekomen. En passant meldde een van de twee tortelduifjes, niet de krullebol maar de dame met het mooie, rode haar ook iets gevonden te hebben.

In aansluiting daarop steekt de groepsleidster van wal. Aandachtig luistert Julius naar het verhaal. Dus de waard bleek het wel bij het juiste eind te hebben. Maar wat Julius niet kon vermoeden was alle achtergrondinformatie die hij zojuist te horen kreeg. Tot aan de gruwelijke details aan toe. Het klonk als een waar Romeo en Julia verhaal als je Julius vroeg. Dus het ging om een familie-vete die flink uit de hand gelopen was. En om de lieve vrede te bewaren, in de doofpot ermee, tijd voor een nieuwe bijnaam en een nieuw hoofdstuk. Ze hadden dus een verdomd goede reden voor een nieuwe bijnaam, als was het maar om het verleden te kunnen laten rusten. "Prettig is anders, maar nu ik dit gehoord heb valt alles op zijn plek" zei Julius op gedempte toon zodra Caleigh klaar was met haar verhaal. Om niet enkel over te komen als een captain obvious, voegde hij er aan toe: "Samen met Yvaine heb ik een aantal herbergen en de bibliotheek bezocht. Zoveel als jullie te weten zijn gekomen, zijn wij niet. Na dit verhaal te hebben gehoord snap ik het ook wel. Het is nou niet iets om trots op te zijn, dus om hier nu een publiek geheim van te maken gaat te ver. Ze houden het goed verborgen in elk geval"

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio zit naast Jessa aan het tafeltje. Af en toe glijdt zijn blik even naar haar voet, die op een krukje rust, en wordt hij overvallen door een enorm schuldgevoel. Hij neemt nog maar een slok van zijn boterbier terwijl Jessa en Caleigh de verschillende verhalen bespreken. Ook Julius komt met een aantal opmerkingen en hoewel Benicio op zich best wat aan het gesprek had kunnen bijdragen blijft hij in stilte zijn boterbier drinken. Het liefst wilde hij Jessa meenemen naar hun kamer om duizendmaal zijn excuses aan te bieden en zijn eerdere gedrag toe te lichten. Als ze maar niet liever van me af wil...

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Samen met Caleigh was Mel uiteindelijk terug naar de herberg gelopen. Binnen ziet ze vrijwel meteen Jessa zitten en gaat bij haar aan tafel zitten. Het wordt pas ongemakkelijk als wat later Isra, Eric en Luc binnen komen. Ergens knaagt er iets in Mel als haar blik voor het eerst sinds die ochtend op Luc valt. Prima dat hij geen zin in haar had, maar hij had blijkbaar wel genoeg energie om met iemand anders op pad te gaan, en wel normaal te doen..
Ze wendt haar blik af van Luc en besluit hem verder te negeren, dat was toch wat hij het liefste had waarschijnlijk.

Gelukkig begint Caleigh vrijwel meteen erna als de groep compleet is en heeft Mel een geldig excuus om ook niet zijn kant op te kijken. Met een lichte glimlach luistert ze naar Caleighs en Jessa's woorden. Ze hoefde niks toe te voegen. Sterker nog, als Mel zelf het verhaal had moeten vertellen had ze waarschijnlijk meer dan de helft vergeten en was allang iedereen gestopt met luisteren omdat het verhaal ook nergens naar had geklonken.

Ook Julius had iets in dezelfde richting gehoord. Dus Het verhaal van Ryce moest wel juist zijn. De hele liefdes tragedie was dus waarschijnlijk echt gebaseerd op onbezonnen en vreselijke jaloezie. Mel schudt haar hoofd om het vervelende gevoel van zich af te zetten, pakt haar thee op, en neemt een slok.

Afbeelding

Ook Alex had hem niets kunnen vertellen wat hem ook maar enigszins in de goede richting kon brengen. Uiteindelijk hadden ze het cafe verlaten en besloten terug te gaan naar de herberg. Met elke stap dichter naar de herberg toe, groeit zijn frustratie en daalt het niveau van zijn goede humeur.

Eric opent de deur van de herberg en ondanks dat het vrij druk is in de herberg, ziet hij de groep vrijwel meteen achterin zitten. Hij loopt eerst naar de bar en bestelt twee glazen whiskey. De nare bijsmaak van de niets opgeleverde dag probeert hij door het eerste glas achterover te slaan weg te drinken. Het tweede glas pakt hij in zijn hand en loopt daarmee naar de tafel waar iedereen al een plek lijkt te hebben gevonden. Eric gaat op een vrije stoel naast Yvaine zitten en hij produceert iets van een glimlach in haar richting.

Nog voordat hij goed en wel zit, neemt Furie het woord. Zij hadden natuurlijk wel informatie gevonden.. Zijn kaken spannen zich aan voordat hij de vraag van Furie beantwoordt.

"Niets.." Zegt hij kortaf en neemt een slok uit zijn glas.

Als Furie haar verhaalt als eerste wilt vertellen, zegt Eric niets. Hij had ook niks te zeggen want hij had werkelijk waar niets maar dan ook niets toe te voegen over de naam van For en geen idee wat nu verder.

Eric luistert naar het verhaal, zonder Furie aan te kijken, maar probeert alle details tot zich te nemen. Veel tijd om erover na te denken heeft hij niet, want zijn toch al redelijk grote frustratie wordt alleen maar groter als ook blijkt dat Jessa en de krullenbol dit verhaal hebben weten te vinden op de straten van For. Maar hij wordt woedend, vooral op zichzelf, als zelfs Prince Charming meer weet in te brengen dan hijzelf. Eric drinkt zijn glas leeg, zet het glas op tafel en kijkt een seconde naar zijn hand die nog om het glas heen geklemd zit voordat hij deze los laat.

"Fijn dat het in ieder geval wel duidelijk om één en het zelfde verhaal gaat.. Dat geeft moed dat dat publieke geheim en wat we daarmee zoeken nog wel ergens ver verstopt misschien wel te achterhalen valt.."

Eric kijkt kort op, maar als dit in de richting van Furie is, kijkt hij opzij om een serveerster te wenken. De nasmaak was alles behalve verdwenen, hij had een nieuw glas nodig.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh heeft geen idee wie Devon is, maar als Jessa de nama verduidelijkt met dat het een van de acteurs is weet ze precies wie Jessa bedoeld. De andere acteur, natuurlijk kende hij het verhaal. De twee werkten overduidelijk samen, maar Caleigh heeft het gevoel dat het allemaal te toevallig is. Ze besluit haar wantrouwen nog niet uit te spreken. Niet in het bijzijn van iedereen. Jessa verteld dat ze gevraagd had of er nog iets te vinden was in de stad en kort vervloekt Caleigh zichzelf. Door haar eigen wantrouwen had ze de kans misgelopen om meer informatie te krijgen. Maar tegelijkertijd weet ze dat het beter was dat ze weg was gegaan.

De nieuwe merkt op dat nu alles op zijn plek valt en kort trekt Caleigh haar wenkbrauw op, maar ze houdt haar sarcastische opmerking binnen. De zin was er een die kon worden geinterpreteerd alsof ze iets gevonden hadden, maar de rest van de woorden tonen aan dat ze eigenlijk niets gevonde hebben. Ook Eric zegt uiteindelijk dat het in ieder geval fijn is dat het om hetzelfde verhaal gaat. En hoewel Caleigh dit nooit hardop zou zeggen, begrijpt ze de frustratie die haar niet onopgemerkt blijft. De manier waarop zijn glas tussen zijn hand geklemd zit kan niet veel anders betekenen. Als hij opkijkt en in haar richting kijkt weet ze even niet wat ze moet zeggen. Als hij dan een serveerster wenkt geeft Caleigh gelijk haar eigen bestelling door. Of alcohol nu slim was weet ze niet, maar het zou misschien dit vreemde gevoel laten verdwijnen.

"Ik weet niet of dit verhaal nog echt een goed bewaard geheim is," zegt ze dan terwijl ze niemand echt aankijkt, "Het is bijna honderd jaar geleden dat dit is gebeurd, generaties zijn al verdwenen. Ik denk dat een heel hoop mensen dit verhaal nooit aan hun kinderen heeft verteld en dat het verhaal langzaamaan verdwenen is."

De serveerster komt terug en Caleigh pakt haar glas aan. Ze neemt een kleine slok.

"Als alles vernietigd is van die tijd en de mensen verder zijn gegaan dan kan het verhaal verdwenen zijn. Ik denk dat dit verhaal misschien bekender is in andere steden dan in For zelf," zegt ze dan, "Diegene die het ons verteld hebben," en ze kijkt Jessa even aan, "Zijn duidelijk niet van For zelf. Aangezien niemand in For erover wil praten..."

Ze heeft meer het idee dat dit hele verhaal een dood spoor is geworden dan dta het hun iets gaat opleveren. Het frustreert haar dat ze totaal geen grip heeft op deze situatie.

"Ik denk dat we nu minder weten wat we hiermee moeten dan voordat we dit wisten," zegt ze uiteindelijk met een lichte frustratie in haar stem.

Ze schud haar hoofd even kort en slaat dan de whisky in een keer achterover.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Een verhaal wat hem zelf niet ten gehore was gekomen, maar naar de beleving van Furie ook nog eens naar alle waarschijnlijkheid een dood spoor. Meer en meer bekruipt hem het gevoel dat deze hele reis en deze groep, inderdaad gedoemd waren om te falen.. En dat dit voor een groot deel zijn eigen schuld is. Hoe kon hij dit later weer verkopen als hij er vragen over zou krijgen?

Als de serveerster hem zijn nieuwe glas brengt, schuift hij het lege glas naar voren en pakt het nieuwe glas vast. De twee vertellers wisten meer, en gezien het gezellige onderonsje wat Furie de dag ervoor en vandaag nogmaals met een van hen heeft gehad, twijfelde Eric er geen moment aan dat het laatste woord over dit verhaal nog niet gezegd was. Zodra ze de kans had, zou ze vast haar nieuwe bedenkingen met die charlatan bespreken.

Op het moment dat hij beseft deze frustratie zijn andere dreigt te overstijgen, brengt hij snel het glas naar zijn lippen en neemt hij een grote slok. Eric schudt zijn hoofd, zet het glas weer op tafel en probeert zijn gedachten weer terug te dwingen naar dat wat belangrijk is. Hoe kon dit verhaal hen helpen bij dat waar ze hier voor waren; de sleutel?

"Wat stel je voor, For van buiten de stad eerst onderzoeken en later terug te keren?" Vraagt hij aan Furie en kijkt haar aan. "Of kan je bron je nog verder helpen?"

Meteen als hij de vraag stelt, beseft hij dat die laatste opmerking hem niet was ontschoten als het hem niet zo bezig hield in zijn hoofd. Ondanks het feit dat hij zichzelf wel voor zijn kop kan slaan dat hij zich zo laat kennen, blijft hij Furie aankijken.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh heeft na haar eerste glas whiskey besloten dat ze het feit negeert dat ze zich niet geweldig voelt en gewoon gaat drinken zoals ze wilt. Morgenochtend zou ze wel zien hoe ze zich voelde. Ze heeft het hele bespreking gedoe nu wel gehad, het is niet alsof ze bekend staat om een groepsmens te zijn. Maar dan reageert Eric en Caleigh kijkt hem aanHoewel zijn eerste vraag een normale vraag is, is het vervolg hetgene wat haar gedachtes op volle toeren laat draaien. Maar enige lijn zit er absoluut niet in. Haar gedachtes schieten van hoe naar waarom, naar wat en dan begint het hele proces weer opnieuw. Een paar seconden is ze stil.

"Als het aan mij ligt, zie ik die bron nooit meer," zegt ze dan en hoewel ze het niet wilt, ligt er een ingehouden woede in haar stem.

Caleigh weet niet eens zeker waar de woede vandaan komt. Komt het vanwege Ryce is komt het door de implicaties die hij maakt over haar en Ryce. En zelfs als dat het geval is, welk recht had hij om zo te praten en waarom deed hij het uberhaupt. Het feit dat dit misschien over totaal iets anders kan gaan komt niet eens echt in haar op. Ze ahd al hoofdpijn en hij maakt het er niet beter op met zijn opmerkingen.

"En nee, om nu te vertrekken uit For is zinloos," zegt ze dan en er ligt een duidelijke irritatie in haar stem, "De aanwijzing was duidelijk, we zoeken iets wat in directe connectie staat met de naam van de stad. De stad heeft de naam gekregen door een actie van pure haat."

En dan stopt ze midden in haar zin als ze realiseert wat ze zegt. Ze kijkt nog steeds Eric aan.

"En als de connectie met de naam, dezelfde orgine heeft als de actie waarnaar de naam is ontstaan, dan is er een actie van pure haat nodig om te krijgen wat we zoeken," zegt ze dan, haar stem is zachter en een stuk kalmer met de realisatie van wat ze zegt, "En dat zal geen onschuldige ruzie of klein gevecht zijn..."

Caleigh weet maar al te goed dat waar ze nu over spreekt iets is wat vele nooit zouden zeggen. Ze wenkt de serveerster voor een nieuw glas, wetende dat ze dit meer dan nodig heeft.

Ryce
Hij duwt de deur van de herberg open en laat kort zijn blik door de herberg glijden. Als hij haar ziet glimlacht hij kort, maar dan, zonder wat te zeggen loopt hij naar de bar toe en wordt joviaal door de herbergier ontvangen. De opzet is gemaakt en het mooie was, niemand kon hun beschuldigen van een set-up. Hij kijkt even om naar zijn jongere broer en naar de drie andere mannen die erbij zijn. Hij merkt ook wat nieuwsgierige gezichten van verschillende tafels op. Ze zijn bekend genoeg in For om herkend te worden en dat is precies wat hij nodig heeft. "Waar wil je ons hebben voor de avond?" vraagt hij dan aan de herbergier en hij glimlacht.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa knikt terwijl ze een slok van haar thee neemt. "Ik vind ook dat we hier niet weg moeten gaan. In ieder geval, voorlopig nog niet." zegt ze zacht, "Misschien kunnen we erachter komen waar precies de moord op Anna is gepleegd?" Even bijt ze op haar lip. Eigenlijk blijft ze liever zo ver mogelijk weg van plekken waar zulke nare dingen zijn gebeurt, maar dit is belangrijk.

Dan gaat de deur open en komt er een groep mannen binnen. Jessa herkent de voorste onmiddellijk. De mede acteur van Devon, ze heeft geen idee hoe hij heet. Achteraan in de rij ziet ze dan Devon zelf lopen. Vlug schieten Jessa's ogen naar Benicio. Ze hoopt ten zeerste dat hij niet opnieuw ruzie gaat lopen maken.

Dan beginnen de mannen de tafels en stoelen aan de kant te zetten. Één van de mannen knikt naar haar om aan te geven dat ze haar thee moet optillen. Jessa doet dat en neemt haar theekop in twee handen. De man wijst op haar voet. "Dat gaat niet..." zegt Jessa zachtjes, "Ik heb mijn enkel verzwikt. Sorry..." De man haalt zijn schouders op en gaat verder met de andere tafels.

[RPG] Fantasy (2)

Wie is er online