[RPG] The Labyrinth

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Eve weet niet zeker wat Jared bedoelt met binnen de lijnen blijven, de woorden houden haar zo bezig, dat ze April niet hoort over de avondklok. Bedoelde hij met die lijnen om de dorpsbewoners met rust te laten? Ze haalt even een hand door haar haren heen en kijkt wat rond. Het wordt steeds rustiger in het dorp en ze worden met rust gelaten alsof ze er niet eens lopen.

"Ik denk dat we niet in het dorp moeten zoeken om verder te komen," ze uiteindelijk na een korte stilte.

Carrick_Fergus · Beginnend Tovenaar

Steeds meer van de groep gaan naar buiten heen, niet echt iets wat handig is want die avondklok is er toch niet voor niks. Davy reigt wat krieltjes aan een saté prikker, zo heeft hij op die manier een nieuw gerecht uitgevonden aardappel shaslick. Hij neemt er een hap vanaf en kijkt af en toe even naar buiten om te zien of de anderen al terug kwamen.

'Elizabeth?...Waarom is er eigenlijk een avondklok?' vraagt Davy toch even tussen neus en lippen door, wanneer hij z'n aardappel shaslick opheeft.

Ooc: Lame xD

Tengaar · Schoolhoofd

Voor een tijdje zwijgt Valeria terwijl de groep door het dorpje loopt. Ze heeft haar handen in haar zakken gestoken en loopt er wat nonchalant bij. Ook wanneer het onderwerp van de avondklok ter sprake komt besluit ze even haar mening voor zich te houden. Een avondklok ging haar niet tegen houden om te doen wat ze wilde. Het probleem is alleen dat ze ervan overtuigd was dat het geen huisarrest betekende als je later binnen bent.

Haar gedachte maakt een sprongetje naar vroeger, wanneer ze uit het huis zou sluipen om toch in het weekend uit te kunnen. Het geschreeuw van haar vader staat in een ogenblik weer vers op haar geheugen. Zachtjes zucht ze, ze miste het niet. Sinds ze naar LA is verhuist kan ze tenminste gewoon haar eigen gang gaan. Kort kijkt ze één voor één naar haar groepsgenoten. Hoewel...deze situatie maakt dat toch wel erg lastig. Ze kan moeilijk in haar ééntje gaan zoeken...of toch wel.

Valeria staat stil en kijkt om zich heen. Niet ver van waar ze staat ziet ze een klein gangetje tussen de huizen door. Het is een perfecte plek om snel even weg te glippen. Een gevoel van twijfel bekruipt haar. Snel wisselt ze een paar keer haar blik tussen de groep, die al een paar passen verder had gezet, en het gangetje.

ooc: ik laat het aan jullie over of ze merken dat Valeria stil staat of niet :mrgreen:

Ik hoef vast niet uit te leggen wat er gaat gebeuren als jullie doorlopen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Eve loopt langzaam door de straten, volledig in gedachten verzonken. Ze heeft niet door dat Valeria stil staat en plotseling gebeurd er iets in haar ooghoek. Snel kijkt ze op om uiteindelijk niets te zien. Toch durft ze te zweren dat haar ogen haar niet hebben bedrogen.

"Zagen jullie... die schaduw ook?" vraagt ze dan onzeker.

Ze weet zeker dat ze een schaduw zag die niet bij de groep hoorde. In de verte luiden de klokken voor de avondklok, maar Eve kan het beeld niet uit haar gedachtes krijgen. Wat bewoog er? Ze merkt een plotselinge kou op in haar lichaam. 'Wat gebeurd hier?' denkt ze wat angstig in haarzelf.

Elizabeth

Ze blijft nog even in de ruimte en ziet hoe die steeds leger wordt. Dan wordt er een vraag gesteld door een jongen. Waarom is de avondklok er. Ze kijkt hem even aan.

"Die is er, omdat het nodig is," zegt ze dan.

Ze weet zeker dat de groep er zelf wel achter gaat komen wat er gebeurd na de avondklok. De vele schaduwen vanuit de omgeving en vele angsten die er door de jaren heen geweest zijn zullen ze misschien leren te luisteren. Dan verlaat ze zonder wat te zeggen de eetkamer.

OOC:: Elizabeth was de eetkamer al uit, maar dat heb ik even genegeerd. Dus nu is ze wel echt weg uit de eetkamer XD
En de avondklok is ingegaan, maak er wat leuks van wat er gebeurd [A]

Melinda

April loopt naast Eve, niet wetend wanneer de avondklok in zal gaan. Wanneer er een zwarte vlek rechts van haar begint op te doemen en weer verdwijnt, schrikt ze toch wel. Ze werpt er ee snelle blik naar, maar ziet de zwarte vlek niet meer. Eve lijkt het ook gezien te hebben, want ze begint er enigszins onzeker naar te vragen.

"Ik denk het," zegt ze met lichte trilling in haar stem.

Opnieuw ziet ze een schaduw voorbij schieten. Als ze haar blik op de plek richt waar het vandaan komt, is deze opnieuw verdwenen.

"Nu weet ik zeker dat er een schaduw was." Haar hart begint sneller te kloppen. Haar ademhaling gaat sneller. Haastig kijkt ze heen en weer of er iets te zien is, maar dat is er niet. Paniekerig gaat ze met haar handen door haar haar heen.

"Zou Elizabeth het hier over hebben gehad?" vraagt ze, terwijl ze stopt met lopen.

Niinza · Professor

JARED LEVINE

Jared loopt ook door. Hij kijkt om zich heen. Het begint dus om hun langzaam donker te worden. Hij hoort vaagjes Eve's woorden, maar nee, hij zag het niet, wat het ook was. Hij kijkt over zijn schouder, want Jareds blik is gefixeerd op Valeria, wiens blik weer op iets anders gefixeerd is. Met een grijnsje gaat hij achter haar staan.

"Ik zie 't wel hoor."
Lekker rebels pakt hij haar bij haar heupen en duwt hij haar in de richting van het kleine steegje. April en Eve lijken hun toch niet echt op te merken. Eenmaal bij het steegje laat hij haar los. In de verte hoort hij de klok nog. Hij wenkt naar Valeria om dieper het steegje in te gaan.

OOC: Gaat Valeria dit leuk vinden? Jared is even lekker rebels. :3

Tengaar · Schoolhoofd

Valeria heeft net haar zinnen gezet op het steegje als ze ineens verrast wordt door Jared zijn stem. Als hij haar bij haar heupen pakt en het steegje induwt voelt ze irritatie opkomen, hoe durft hij zo met haar om te gaan. Maar Valeria laat niet zomaar met die ronddollen en besluit hem hard handig terug te pakken. Eenmaal in het steegje verschijnt er een grijs op haar gezicht die niet veel goeds voorspelt en duwt de jonge man tegen de muur van het steegje aan.

"En wat dacht je met deze zet te bereiken" zegt ze vervolgens met een speelse ondertoon. In haar ooghoek ziet Valeria iets bewegen en kijkt even weg. Als ze kijkt ziet ze echter niets bijzonders. Ze kijkt terug naar Jared en realiseert zich dat dit best vreemd uit kan zien voor buitenstaanders, maar Jared moest leren met wie hij te maken had.

Ze kijkt de man weer in zijn grijze ogen en wil net wat gaan zeggen als er ineens een enorme pijn door haar heen schiet. Terwijl ze hem nog aankijkt, worden haar ogen groot en voelt ze haar lichaam slap worden. Ze brengt haar hand naar iets boven haar zij, waar ze pijn voelt en ziet een donkere vlek ontstaan. Langzaam voelt ze haar lichaam nog slapper worden.

"...Jared...wat?" met een trillende stem is dat het enige wat ze op het moment uit haar mond kan krijgen

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Eve kan totaal niet tegen het paniekerige van April, wordt ze zelf ook paniekerig van. Ze kijkt even om. Wacht... Waar zijn Valeria en Jared gebleven? Eve heeft geen idee wat April bedoelt met de vraag of Elizabeth het daarover had gehad. Was er iets gezegd dan?

"Het is waarschijnlijk gewoon een verbeelding," zegt ze dan, proberend kalm te blijven.

Ze schud haar hoofd even waarbij haar witblonde haren mee bewegen. Ze loopt naar een bankje toe en gaat zitten, proberend alles op een rijtje te krijgen. Valeria en Jared waren vast niet zomaar verdwenen, ze zijn ze gewoon uit het oog verloren. Ze kijkt rond en het valt eigenljik niet meer te ontkennen. Er loepn schaduwen rond alsof er niets aan de hand is. 'Ik wordt hier helemaal gestoord...' denkt ze. Ze wilt net beslissen dat ze terug moeten gaan en het tegen April zeggen als ze omhoog wordt getrokken. Het voelde duidelijk als een hand aan, maar de werkelijkheid ontbrak. Er staat niemand voor haar, niet van vlees en bloed althans.

"Mijn lief," fluistert de stem.

Eve hoort verward de stem die van voor haar lijkt te komen. Alle bewegingen lijken automatisch te gaan, alsof ze geen controle heeft over haar eigen lichaam. Een arm om haar middel die haar naar zich toetrekt en vanuit het niets voelt alsof ze gekust wordt. Totaal verbijsterd weet ze niet wat ze moet en kan doen.

OOC:: Eve wordt gekust door zo'n schaduw, dit moet er echt heel raar uitzien voor April XD Houdt niet in dat dit bij April gebeurd...

Niinza · Professor

JARED LEVINE

Jared kijkt afwachtend naar Valeria's gezicht. En daar komt al een grijns aan die niet veel goeds voorspelt! Wat hij met de zet dacht te bereiken? Hmmm.
"Wat 'alone time' met het zonnestraaltje van het groepje?" antwoordt Jared onschuldig. Ze duwt hem tegen de muur van het steegje aan en Jared is heel erg benieuwd waar dit heengaat...

Jared ziet opeens een rare uitdrukking op Valeria's gezicht. Hij denkt eerst dat het een soort van paybackplan is, maar het lijkt echt te zijn.
"Euuh, Valeria?" vraagt Jared een beetje onhandig. Hij weet niet echt precies wat hij moet doen. Hij volgt haar hand die ze tegen haar zij aan drukt en zijn ogen worden groot. Er is een rode vlek ontstaan. What the hell... Valeria wordt steeds slapper en zakt tenslotte in elkaar. Jared vangt haar nog net op tijd op en staat een beetje onhandig met haar in zijn handen. Hij pakt haar tenslotte op, met een arm onder haar knieholtes en de andere bij haar schouders. Snel gaat terug naar de straat waar ze zo-even nog stonden.
"April! Eve!" roept Jared, die niet eens weet of ze wel ergens in de buurt zijn.
'Wat is er gebeurd...'
Jared snelt naar het dichtstbijzijnde bankje en legt Valeria voorzichtig neer.
"Eve!" roept hij nog een keer, nu veel harder. "Eve! IEMAND!"

Melinda

April knikt als Eve zegt dat het maar een verbeelding zal zijn, al moet ze toegeven dat er toch iets vreemds is met dit dorp. Wanneer Eve ineens wegloopt naar een bankje, blijft April staan. Ze kijkt om zich heen of het inderdaad een verbeelding is als er weer een zwarte schaduw om haar heen beweegt. Maar ook nu is er niets te zien. Ze haalt haar schouders op en draait zich naar Eve toe. Meteen beginnen de rillingen over haar rug lopen. Het lijkt wel of er iets of iemand om Eve heen beweegt, maar haar ogen zeggen dat dit helemaal niet waar is. Er is helemaal niets te zien. Echter, Eve wordt ergens naar toe getrokken. April wil gillen, maar er komt geen geluid haar mond. Wat gebeurt er?

Haar oren vangen een ander geluid op. Een stem, is dat Jared? Het roept naar iemand.
"JARED?!" roept ze, paniekerig om zich heen kijkend of ze hem ergens ziet.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Eve ondergaat de kus met verbijstering, haar lichaam lijkt totaal niet te willen reageren. Maar dan voelt het alsof er een tong over haar lippen glijd en als een automatische reactie drukt ze diegene hard weg. Het lijkt te werken, de arm om haar middel verdwijnt, de lippen verdwijnen en even moet ze op adem komen. Ze kijkt naar April die in paniek lijkt te zijn en om Jared roept.

"Blijf mijn lief!" fluistert de stem wanhopig.

Eve raakt in paniek bij het horen van de stem en ze stapt naar April toe, ze pakt haar pols vast en zonder wat te zeggen trekt ze haar mee, terug richting het huis waar de rest is.

"Binnen zullen we veilig zijn," probeert ze te mompelen.

Haar stem klinkt onzeker en als ze de bocht omgaan komt ze abrupt tot stilstand. Daar staat Jared, bij Valeria die levenloos op een bankje ligt. Een grote donkere vlek valt er te zien bij haar zij. De weinige kleur die Eve al op haar gezicht heeft trekt weg en ze laat April los.

"Wat is er gebeurd?!" zegt ze geschrokken terwijl ze naar Valeria snelt.

Het lijkt wel alsof Valeria met een mes is gestoken en ze kijkt Jared aan. Hij lijkt niet te weten wat hij moet doen.

"Ze moet naar binnen toe," zegt ze zonder adem te halen.

OOC:: P-p-p-pak ze dan Rescue Rangers
K-k-k-kom der aan wat een helden (8)

Tengaar · Schoolhoofd

Langzaam voelt Valeria zichzelf in elkaar storten. Ze kan niet goed bevatten wat er gebeurd. Ze hoort de stem van Jared, maar het lijkt mijlen ver weg. Ze voelt vaag dat ze wordt beet gepakt, maar als ze opgetild wordt weet ze het zeker, want op dat moment schiet er opnieuw een pijn schoot door haar heen. Valeria voelt dat Jared met haar rondloopt, maar voor hoelang of hoever is haar een raadsel. Na een tijdje voelt ze een harde ondergrond en hoort ze opnieuw vaag Jared zijn stem, maar nu nog vager dan voorheen.

Het lijkt uit het niets dat Valeria meer schimmen boven zich ziet hangen. Ze kan ze niet plaatsen, haar beeld is simpelweg te vaag. Zijn deze schimmen wel te vertrouwen, is Jared nog wel in de buurt. Is Jared í¼berhaupt wel te vertrouwen, want hoe kwam ze aan deze pijn! Langzaam brengt ze haar bebloede naar haar gezichtsveld en kijkt naar de grijze vloeibare massa die van haar vingers druipt. Ondanks de kleur weet ze zeker dat dit bloed is en haar bloed. Ze wilt zichzelf niet laten kennen, ze laat zich niet zo makkelijk uitschakelen. Ze probeert rechtop te zitten, ze probeert te gillen, maar beiden lukt niet en zakt weer volledig in op het bankje.

Niinza · Professor

JARED LEVINE

Jared kijkt naar Valeria. Hij weet niet wat hij moet doen, hij weet het echt niet. Wat was er nou precies gebeurd? Had hij iets gedaan? Nee, dat kan toch niet... nee, dat is belachelijk. Het maakt voor nu niet uit verder, want ze hebben grotere problemen... Jared hoort zijn naam geroepen worden.
"Hier!" roept hij, ook al weet hij niet of iemand hem eigenlijk kan horen.

Al snel komen Eve en April de hoek om. Jared gebaart hun vluchtig dichterbij te komen. Eve vraagt wat er gebeurd is. Jared haalt terneergeslagen zijn schouders op, hij heeft er geen woorden voor.
"Ja, misschien kan Elizabeth ons helpen," zegt Jared vluchtig. Hij wil Valeria oppakken als ze ineens rechtop zit - vervolgens zakt ze weer in elkaar. Jared pakt Valeria al op zoals hij eerder ook deed en met een snelle pas loopt hij terug naar het huis van Elizabeth. Hij heeft het gevoel dat Eve en April hem wel zullen volgen. Eenmaal in het huis banjert Jared meteen naar binnen en legt hij Valeria voorzichtig op een lange tafel.
"ELIZABETH!" roept hij door het huis. Daarna kijkt hij met een bezorgd gezicht naar Valeria. Hij kan alleen maar hopen dat alles goed komt... of anders... is het zijn schuld? Hij heeft tenslotte dat steegje ingeduwd...
"Valeria...? Kun je me horen?" vraagt hij voorzichtig.

Tengaar · Schoolhoofd

Met veel gestress en chaos wordt Valeria naar het huis van Elizabeth gebracht. Hoewel zij er zelf niet veel van mee krijgt wordt Valeria op de tafel tafel gelegd in het huis. Verschillende geluiden heeft ze om zich heen gehoord, maar de schreeuwende stem van Jared liet haar duidelijk weten dat hij nog in de buurt is.

"Jared" fluistert ze zachtjes. "Laat me hier niet alleen ok? Ik vertrouw de mensen hier voor geen meter" ze probeert een glimlachje te produceren, maar het lukt niet echt. Betekend dat dat ze Jared wel vertrouwd. Hardly maar het is beter dan die weirdo's uit het dorp.

Melinda

Even schrikt April als ze door Eve wordt meegetrokken, maar als ze de hoek om gaan, wordt het toch wel heftiger. Jared houdt Valeria in zijn handen. Aan de donkere vlek bij haar zij te zien is het geen goed voor teken. Eve lijkt zich direct om Valeria te bekommeren. Ze komt even omhoog, maar valt dan direct weer terug. Paniekerig kijkt April om zich heen of er iemand is die kan helpen, maar Jared blijkt een ander idee te hebben. Zelf gaat ze er achteraan, terwijl ze Eve dit keer mee trekt. Iemand alleen achter laten in het dorp is ook niet het aardigste wat ze kan doen.

In het huis legt Jared Valeria op de tafel neer, waarna hij Elizabeth roept.
"Ik ga haar wel zoeken."
Ze glimlacht naar beide en loopt door het huis heen.
"ELIZABETH!" Paniekerig begint ze te rennen, in de hoop dat ze haar aan treft.

[RPG] The Labyrinth

Wie is er online