[RPG] The Great Escape

Raya · 4e jaars

Bailey Lewis

Bailey knikt dankbaar als Chloe haar haren stroblond kleurt.
"Thanks," zegt ze. Als een aantal anderen hun haarkleur niet willen veranderen, draait ze haar ogen. Wat een mietjes, zo bezorgt om hun uiterlijk. Bryce, nog zo'n idioot, lijkt ook niet helemaal overtuigd te zijn. Bailey wil net haar mond opendoen om even de feiten op te sommen als Connor haar de woorden uit de mond neemt. Bailey houdt van zijn directe, dwingende aanpak - zo geraken ze vooruit.

"Ik ga met de tweede groep mee," zegt Bailey.
"Dan weet ik ten minste zeker dat die idioten geen sporen achterlaten." denkt ze vervolgens. Ook Libby deelt mee te vertrekken met de tweede groep. Zo lijken de groepen gevormd te zijn. Toch vertrekt de eerste groep nog steeds niet. Semi-geí¯rriteerd vertrekt Bailey naar de badkamer. Ze durft ervoor te wedden dat minstens de helft van het gezelschap gevat was door hun traagheid.

Eenmaal in de badkamer, ziet ze een hoop stinkende kleding verspreid door de ruimte gegooid - hun oude Azkabankledij. Het was niet het properste klusje maar het moest gebeuren. Om tijd te winnen gooit Bailey ze allemaal op een hoop zodat diegene met de wand, Chloe of Connor of wie dan ook, enkel nog maar een spreuk uitspreken moest voor de hoop te laten opgaan in rook.

Angel · Hotemetoot

Al gauw wordt de groepsingdeling duidelijk. Chloe is er wel over te spreken, hoewel het haar uiteindelijk alleen om haar zusje gaat. Waar ze een stuk minder blij mee is dat is Connor. Hoewel hij dan wel terecht opmerkingen plaatst over hun slordigheid voelt zij zich vooral aangesproken. Een beetje op haar teentjes getrapt blijft ze dan ook staan. "Uiteindelijk is het toch ieder voor zich" mompelt ze niet van plan iemand zijn hachje te gaan redden. Naja, opnieuw op dat van haar zusje na. Koppig vouwt ze haar armen over elkaar, ze gaat nu sowieso tegen alles in wat Connor zegt. Connor komt over als een vaderfiguur en Chloe is nog lekker jong en mag daarom ook nog een beetje puberen.

Chloe kijkt naar de uitgestoken hand voor haar, die van Connor. Ze grinikt even spottend "Denk je dat ik gek ben. Ik ga mijn eigen toverstok niet afgeven aan jou. Aan niemand, hij is van mij en van mij alleen." ze klemt haar hand wat steviger om haar toverstok heen en richt hem op Connor. "En anders mag je hem komen halen" sist ze terwijl haar ogen hem nu haast doorboren. Afkeurend wendt ze haar hoofd dan af en mompelt ze nog even 'over mijn lijk'. Ze snuift even "onze groep ruimt wel op" besluit ze dan met tegenzin, waarna ze langs Connor loopt en Libby een bob geeft. "Neem het meisje maar alvast mee" ze lost dit wel anders op, zonder drama. Met een klagelijk zucht begint ze wat spreuken uit te spreken en de boel op te ruimen.

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Connor wendt zijn blik niet af als Chloe hem indringend aankijkt, en laat zijn hand niet zakken. En anders kom je hem maar halen.
"Ze weet niet wat ze zeeeeegt!"
"Stil, Spencer."
"Mag ik? Mag ik mag ik mag ik?"
"Nee."

"Prima," zegt hij, als ze verkondigt dat haar groep de sporen zal wissen. Hij zucht. Helemaal niet zo prima, voor hij zeker wist dat ze niet alles goed zou wissen, maar ach, zijn vingerafdrukken zaten niet op de lijken, dus het was haar probleem. Hij kijkt achterom naar de twee heksen die zich bij zijn groepje geschaard hebben. Perfect. Een klein groepje dat nooit op zal vallen, in tegenstelling tot de grote andere groep. En bovendien had hij godzijdank de verstandige heksen verzameld. Het Dreuzelkind vermommen was in zijn ogen niet nodig, zij was (nog) geen vluchtelinge.

"Laten we gaan," zegt hij, Bailey en Libby wenkend. "Dreuzelkind, jij weet hoe Dreuzelbussen werken. Hebben we een of ander toegangskaartje nodig of kunnen we dat in de bus kopen?"
Hij merkt op een kastje in de gang een vrouwenhandtas op. Hij opent het, snuffelt erin, en vindt een portemonnee. Plastic kaartjes, nog meer plastic kaartjes... wat moesten die Dreuzels toch met die dingen? Ah, cashgeld. Mooi. Hij geeft het handtasje aan Bailey.
"Ik denk dat het beter is als jij hem bij je houdt, bij mij zou het zo opvallen," zegt hij.

Dan doet hij de deur open en stapt de frisse buitenlucht binnen.
"Je ziet eruit als een daadkrachtige vrouw," zegt hij over zijn schouder tegen Libby, terwijl hij richting de bushalte loopt. "Ik neem aan dat jij het Dreuzelkind wel in bedwang kunt houden?"
Hij glimlacht.
"Als je hulp nodig hebt, roep je maar," zegt hij, er wel vertrouwen in hebbend. Hij was er wel van overtuigd dat het kind in 'goede' handen was bij Libby.

Eenmaal op de halte steekt hij zijn handen in zijn zakken.
"Bus 63 was het toch?"

Niinza · Professor

Alexis wordt al snel de mond gesnoerd door de vrouw. Met een trillende onderlip kijkt ze nu met angstige ogen rond. Ze durft niets meer te zeggen, laat staan dat ze een stap durft te verzetten! Alexis vindt het al tricky om te ademen. Maar blijkbaar hebben ze haar levend nodig, anders heeft Alexis het gevoel dat ze haar allang afgemaakt hadden...

Ze durft niet aan haar ouders te denken. Zou het í¼berhaupt waar zijn? Misschien zeggen ze maar gewoon dingen om haar bang te maken, zodat ze niet protesteert... Alexis houdt het maar bij die gedachten, dat haar ouders oké zijn en net zo bang als haar. Maar dat zodra deze freaks uit hun vuurtoren zijn ze weer een rustig, saai leventje kunnen leiden.

Ze krijgt ook een mes in haar handen gedrukt. Trillend kijkt Alexis er naar? Wat moet ze hier nou weer mee? Ze wil het niet. Daarna wordt ze ineens aangesproken door een oudere man - ze gaat ervanuit dat hij het tegen haar heeft, ook al gebruikt hij een benaming die Alexis nog nooit eerder heeft gehoord - Dreuzelkind.
"Een b-bus," stottert Alexis. "Gaan we met de bus? Er is maar een bus.. die gaat naar de stad. M-maar het zal wel druk zijn, het is ui-uitgaansavond en zo."

Margo · Professor **Woonplaats:** Mystic Falls

Hayden Cooper

Hayden trekt één wenkbrauw sceptisch op wanneer hij Connor zo hoort spreken. Whatever. Zwijgend kijkt hij toe hoe het plan weeral verandert en zijn groep blijkbaar niet als eerste zal vertrekken. Hij rolt zijn ogen. Dit gaat allemaal veel te traag. Eindelijk vertrekt de eerste groep dan toch. 'Iemand voelt zich veel te goed,' brengt hij geí¯rriteerd uit wanneer Connor de deur uit is. Hardhandig duwt hij de deur van de vuurtoren dicht als de laatste van dat groepje vertrokken is. Hij is blij dat hij niet de hele tijd met die ouwe vent moet rondlopen. Liever een groep fitte jonge mensen dan.

'Hoe land zouden we ongeveer nog hebben voordat onze verdwijning opgemerkt wordt?' vraagt hij dan, vooral aan Chloe, die toch het voorbereidende werk gedaan blijkt te hebben.

Angel · Hotemetoot

"Een half uur ongveer..misschien wat langer" Chloe schouderschokt even, dat hing er vanaf hoe slim ze waren. "maar ik denk dat er in Azkaban zelf inmiddels wel alarm is geslagen" Ze glimlacht eventjes "Maar ik hoop op nog een extra half uur voorsprong. Ik heb in een totaal anders kustplaatsje onze komst in scene gezet, als afleiding. Maar lang zal het niet duren voor ze ontdekken dat het oud bloed is en we er nooit geweest zijn." Ze spreekt zachtjes nog wat spreuken uit en zwiept wat met haar toverstok.

Wanneer het huis eruit ziet alsof er nooit iets gebeurd is kijkt Chloe op de klok. De bus komt pas over 10 minuten, de anderen daarin tegen zouden nu al in de bus moeten zitten. Dan nog maar even het nieuws checken. "Uhh guys..." ze wijst even naar het beeldscherm "Ik heb ze misschien iets onderschat" Ze mochten dan nog wel niet voor de deur staan, misschien hadden ze zelfs nog geen flauw idee waar ze aan wal waren gegaan maar de media was in elk geval wel ingelicht. Die van de dreuzels om precies te zijn. Nog te verbaasd om te reageren kijkt ze naar de voorbijkomende foto's. Dit was gewoon een klopjacht geworden. Abrupt zet ze de tv uit "Ik ga niet op die bus wachten" Dan maar wat sporen, ze moesten zich gaan verplaatsen, nu. Impulsief grist ze de auto sleutels van het rekje "Wie kan er auto rijden?" vraagt ze.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

James kijkt geschokt naar zijn eigen foto die nu op de tv te zien was. Dit was te vroeg! En dat terwijl hij net nog op zijn gemakje een –heel klein- beetje aan het helpen was met het huis schoonmaken. Hij kijkt naar Chloe die met het geweldige idee komt om nu niet meer met de bus te gaan. Daar zouden ze meteen herkend worden, vooral omdat ze niet eens iets aan hun uiterlijk hebben verandert.

"˜Ik kan wel rijden, zo moeilijk kan het niet zijn,' zegt hij dan als niemand anders zich meteen aanbiedt. Hij heeft het ooit eens, toen hij nog jong was, in zo'n dreuzelding gereden en toen ging het hem ook wel goed af –zoals alles, denkt hij er zelfvoldaan bij.

Hij neemt de sleutels over van Chloe en loopt in een vlug tempo naar buiten. Daar ziet hij de auto al staan. James gaat in de auto zitten en zoekt even waar de sleutels in moeten. Hopelijk zal dit goed gaan.

Sjar · Citizen of the World **Woonplaats:** At ALL the parties.

Uiteindelijk veranderd Chloe Libby's haar in een bob en wordt er besloten dat de groep van zichzelf en Connor als eerst weggaan. Een tevreden blik hangt hierdoor op Libby's gezicht. Des te minder een kans dat de schouwers hen vinden. Helaas moet ze het dreuzel kind wel weer meeslepen, maar ze lijkt wel eindelijk stil te zijn door Libby's acties. Finally. Ze pakt het mes van Alexis af en duwt het kind voor zich uit richting de deur en houdt het mes in haar rug. Hopelijk ging ze nu geen rare fratsen uithalen. Een beetje vlugjes volgt ze Connor naar buiten, richting de bussen. Hij spreekt haar aan over het meisje en ze knikt kort.

"Ja, want als het kind rare fratsen uithaalt, snijd ik haar van onder naar boven aan een stuk door, dood." sist ze richting Alexis. "Ik denk dat we het beste een familie kunnen voorstellen, als er gepraat moet worden. Connor als vader, ik als zijn vrouw. Jullie" ze wijst naar de dreuzel en Bailey "zijn dochters van hem en ik ben jullie stiefmoeder dus." beslist ze op een geí¯rriteerde toon. "We gaan er een fijn familie uitje van maken naar de stad."

Raya · 4e jaars

Bailey Lewis

Het plan verandert en Baileys groep blijkt nu als eerste de bus te nemen. Ze kijkt twijfelend naar de tweede groep. Het zien er allemaal slordige idioten uit die stuk voor stuk veel te enthousiast waren om hier weg te geraken in plaats van eerst hun sporen uit te wissen. Wanneer ze Chloe toch spreuken ziet uitspreken, hoopt ze vurig dat ze het goed doet.
"Want alles wat je zelf doet, doe je beter," denkt Bailey en met die gedachte wandeld ze de deur uit, achter Connor, Libby en het, wonder boven wonder, inmiddels stille Dreuzelkind. Bailey krijgt door Connor een handtas in haar handen geduwt en Bailey kijkt meteen wat er allemaal inzit. Allemaal onbruikbare troep. Zelfs geen mes of iets dergelijks. Wat denken die Dreuzels wel niet te doen als ze in een levensgevaarlijke situatie verkeren? Ze hebben al geen wand, hoe gaan ze zichzelf verdedigen? Snuivend haalt Bailey een poederdoos uit de handtas en even bekijkt ze het met walging. Met dit? Vast.

Libby vertelt hen over dat ze zichzelf als een familie gaan voorstellen, als het ooit zou moeten.
"Klinkt als een goed plan," knikt ze. In de verte ziet ze een bus aankomen, met de grote, lichtgevende nummers 63 op.
"Dat is hem," zegt Bailey. Ze wend zich tot het Dreuzelkind. "Toch?"
Haar stem klinkt verre van vriendelijk en lijkt het stomme kind uit te dagen om maar eens durven fout te antwoorden. De bus kwam tot stilstand voor het viertal en de deuren gingen open. Haar harde blik verandert in een vriendelijk masker. Toneelspelen, misleiden, daar was ze goed in. Bailey kijkt naar het meisje naast haar.
"Dreuzelkind, één foute beweging en de dood is wel het laatste waar jij je zorgen om moet maken," glimlacht Bailey zacht. Het mag niet fout gaan. Azkaban hoeft ze nooit meer te zien.

Opeens komen er nog twee Dreuzels, een jongen en een meisje, aanrennen en ze kruipen voor hen op de bus. Bailey heeft geen tijd om geí¯rriteerd te zijn want ze ziet een perfecte kans. Het koppel zegt dat ze twee ticketjes naar de stad willen, geven geld en krijgen twee papiertjes terug. Perfect - dat kon ze ook wel. Bailey stapt de bus op en glimlacht naar de bestuurder van de bus.
"Goedenavond. Ik zou graag 4 ticketten willen, naar de stad." vraagt Bailey beleefd. De man tikt wat op een machine en er rollen vier ticketjes uit.
"Dat is dan 10, asjeblieft," gromt de man. Bailey opent de handtas die Connor haar gegeven heeft en haalt de portomonnee eruit. Ze gaf hem geld, kreeg wat munten terug en nam de ticketjes. Als Connor, het Dreuzelkind en Libby de bus opgestapt zijn, sluit de buschauffeur de deur en rijdt hij door.

Wanneer Bailey de vier papiertjes wegsteekt, kijkt ze op naar de rest van de bus en is ze meteen dankbaar voor de overvloed aan mensen erop. Zo vallen ze minder op, iedereen is te druk bezig met praten of iets anders. Sommige hebben touwen in hun oren zitten waar een soort van geluid uit komt. Het lijkt hun aandacht helemaal vast te houden. Mooi! Zitten was geen optie meer, ze moeten dus de hele rit rechtstaan.

Margo · Professor **Woonplaats:** Mystic Falls

Hayden Cooper

Hayden kijkt verdwaasd naar het televisiescherm dat hun verdwijning al aankondigt. Hoe kon dit? Sinds wanneer werd het nieuws van de tovergemeenschap zo snel doorgespeeld aan de Dreuzels? Hij knikt instemmend wanneer Chloe besluit dat zij niet op de volgende bus gaan wachten, maar haar overhaaste vertrek is ook niet slim. 'Kan je niet best snel alle sporen nog wissen?' zegt hij dan ook nog snel, met een knik naar haar wand. Srsly, hoeveel moeite kan het zijn van nog een paar keer met een stokje te zwaaien? Het zou hen vele latere problemen kunnen besparen.

James lijkt gelukkig te kunnen rijden, iets wat hij zelf helemaal niet kon, of toch niet goed genoeg om het onopvallend te laten zijn. En dan loopt James al naar buiten. Damn, als hij zelf maar zijn wand had gehad, dan had hij nu snel nog wat spreuken kunnen afvuren. Vertwijfeld kijkt hij de kamer nog even rond: alle kleren die hadden achtergelaten zijn precies wel verdwenen, maar er blijven sowieso nog zoveel sporen achter. Hij beseft nu pas hoeveel nutteloze zaken hij hier heeft aangeraakt en hoeveel sporen dat zal achterlaten. Ze zijn allemaal aan de kleding en de douches en weet hij veel wat nog meer gekomen: overal is hun aanwezigheid nog te merken.

Melody · Hotemetoot

Cleo pakt de wand van haar zus uit haar handen - zij was de enige die dat ongevraagd mocht doen of course - en spreekt nog snel wat spreukjes uit wanneer Hayden er heel erg op staat om het spik en span achter te laten.
"Met de tijd die we hebben, is dit het beste wat we ervan kunnen maken, so deal with it."

"Voordat we nog meer tijd verliezen, lijkt het me nu toch echt hoog tijd om er vandoor te gaan." En met die woorden, geeft ze haar zus de wand terug en loopt ze snel mee naar buiten, waar ze voorin naast James plaats neemt in de auto.
"I don't care hoe slecht je rijdt, als we hier maar zo snel mogelijk vandaan komen." Ach, wie weet was James wel een natuurtalent in het berijden van dreuzelvoertuigen, zolang ze hier maar weg kwamen.

Margo · Professor **Woonplaats:** Mystic Falls

Hayden Cooper

Tevreden kijkt Hayden hoe Cleo het opruimwerk op z'n minst op een deftige manier afwerkt. Hij knikt tevreden. 'Mooi,' zegt hij goedkeurend, waarna hij haar naar buiten volgt en ook een plekje in de auto verovert achter de bestuurder. Hij hangt even over de zetel waar James in zit en grijnst naar zijn vriend. 'Zo, zullen we nu dan mogen genieten van je befaamde rijkunsten? Ik ben benieuwd.'

Hij laat zich achterover vallen in zijn eigen zetel en kijkt even verstrooid naar zijn gordel. Het lijkt net een op voorhand ingebouwde vastbindkit. Hij snapt het nut er niet goed van en laat het maar meteen terug schieten naar waar het vandaan kwam. Hij kijkt even achterom naar het huis, Cleo heeft gelijk, ze moeten hier echt weg. De Dreuzels werken precies sneller dan verwacht.

[RPG] The Great Escape

Wie is er online