[RPG] Fantasy (2)

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Elke stap dichterbij het toilet, neemt de druk in haar blaas met onevenredige mate toe. Ow hoe haatte ze dat. De menigte gaat als een waas aan haar voorbij en pas als ze het cafe inspringt, haar troffee in bewaring geeft bij Luc, de deur opslot draait en op het toilet zit, kan ze weer opgelucht ademen.

Een paar minuten later bekijkt ze zichzelf in de spiegel van het toilet. Snel wast ze haar handen, gooit ze wat water in haar gezicht en grijnst even naar zichzelf. Mel stapt de wc uit en kijkt een paar keer rond, voordat ze Luc naast de deur tegen de muur aangeleund staat.

"Staat je leuk die sjaal. Misschien mag je hem wel een keer van me lenen." Zegt ze met een grijns.

Afbeelding

Tot Erics genoegen is niet alle felheid van Furie verdwenen in deze omslag en blijft ze hem met een kleine glimlach aankijken. Gedurende de dans doet hij niet eens de moeite om, zoals de etiquette misschien verlangt, een gesprek op gang te houden. Hij leest de zenuwen in haar ogen, geniet van de dans en haar. Pas als het nummer duidelijk op zijn einde komt en ze haar zachte vraag met een glimlach van een ander alure afsluit, lijkt Furie haar zenuwen langzaam te boven te komen.

"Als ik de laatste ben waarmee de Dame wenst te dansen, en ze om een tweede dans vraagt, kan ik dat natuurlijk niet weigeren."

Eric glimlacht even, steekt zijn hand uit en streelt een lok van haar haren achter haar oren.

"Maar kan jij een tweede dans nog wel aan?" Vraagt hij dan met een toon in dezelfde stijl als haar laatste glimlach.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh zou normaal een sarcastische opmerking maken bij de woorden van Eric, zonder enige moeite te doen lukte het hem om de woorden zo om te draaien dat de zin een totaal andere betekenis krijgt, maar ze glimlacht slechts. Een seconde stokt haar adem als hij een lok naar achteren streelt. Als hij dan vraagt of ze een tweede dans wel aankan op een wat speelsere toon, kijkt ze hem aan.

"Ik denk dat ik dat wel overleef," zegt ze dan, doorgaand op dezelfde toon die Eric zojuist gebruikte.

Haar hand volgt dezelfde beweging die Eric's hand zojuist gemaakt had en als haar hand die van hem aanraakt stopt ze. Geen enkele seconde wend ze haar blik af. Haar zenuwen lijken te verdwenen zijn en een gevoel wat ze niet goed kan plaatsen heeft er plaats voor gemaakt.

"En hoe zit dat met jou? Denk jij dat je een tweede dans nog wel aankan?" vraagt ze dan zonder de toon in haar stem te verliezen.

Ergens vind ze deze situatie prettig en ze weet niet zeker waarom.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa slaakt een klein gilletje als Benicio de jongen tegen de grond aan gooit. Dit was precies hetzelfde als de vorige keer dat ze op een festival was...

Agressief probeert de jongen zichzelf los te wringen, maar die gozer houdt hem stevig tegen de grond. De wands lagen even verder op. Hij kijkt hem vol walging aan. "Dame? Die rooie is geen dame," zegt hij spottend, "Dat kind heeft net zo veel levenservaring als een guppie." Hij probeert opnieuw zijn rechterhand los te wringen. "Een klein vechtpartijtje en ze staat al te janken. Je zou haar eens moeten zien..."

Dat was niet waar... Jessa staat helemaal niet te huilen... Dat begint ze door te krijgen wat die jongen van plan is. "Draai je niet om, hij liegt!" roept ze, in de hoop dat haar stem boven de muziek uitkomt.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric glimlacht en trekt geamuseerd een wenkbrauw op. Niks langzaam, haar zenuwen leker als sneeuw voor de zon te verdwijnen. Hij laat zijn hand over haar wang glijden en duwt zacht haar kin iets omhoog zodat ze hem zeker aan kijkt.

"Dat, en nog wel meer." Zegt hij, waar elke plagende toon uit verdwenen is.

Eric kijkt haar een paar seconden aan, maar er is iets wat hem doet opkijken. Zijn blik verhard en hij laat zijn arm zakken.

"Bastian.." Gromt hij.

Nog geen vier meter verder in de dansende menigte ziet hij hoe zijn halfbroer hem eerst verbaasd maar dan wat arrogant aankijkt. De woede van de vorige dag vliegt in alle hevigheid op en zonder nadenken doet hij een eerste stap in de richting van Bastian. Als deze zich omdraait en wegloopt, is voor Eric de maat vol en zo snel als hij kan probeert hij zich door de menigte heen in zijn richting te werken.

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Yvaine is volledig van streek en laat zich gewillig meevoeren door Adam.
Dankbaar klampte ze zich vast aan zijn arm. Tranen komen naar boven maar ze wil eigenlijk niet dat iemand ze ziet. Snikkend drukt ze haar gezicht tegen de arm van Adam. Dan hoort ze de opmerking van Adam en kijkt hem met een betraand gezicht aan. Hij glimlacht naar haar en als vanzelf komt er ook een waterig glimlachje op haar gezicht. Het is makkelijker om zich op hem te concentreren dan op wat er net gebeurt is. Ze veegt wat tranen weg en antwoord.

'Het zou me niks verbazen. Het lijkt wel alsof het altijd wat is met mij en mannen.' zegt ze en pakt een papiertje van het kraampje met eten waar ze bij in de buurt staan en veegt over haar gezicht.
'Of ze lopen van me weg, of ze randen me aan. Zit er niks meer tussenin?'
Ze kruist haar armen over elkaar en kijkt hoe Julius de jongen aanpakt en zucht.
'Misschien ligt het wel aan mij...' mompelt ze.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio moet al zijn kracht gebruiken om de jongeman op de grond te houden, maar daar slaagt hij wonderwel in. Wanneer Ben dan hoort wat hij zegt, moet hij de neiging om hem nog een rechtse te verkopen ernstig onderdrukken. Maar hij hoort Jessa's stem - ze klinkt overstuur. Benicio kijkt even over zijn schouder om te zien of ze oké is.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh laat Eric zijn gang gaan als hij zijn hand over haar wang laat glijden en zachtjes haar kin iets omhoog duwt. Niet dat ze weg kan kijken, maar ze had het ook niet gedaan. Als de plagende toon verdwijnt uit zijn stem en zijn woorden doordringen twijfelt ze even hoe ze zijn woorden moet interpreteren. Wat bedoelde hij met meer? Ze kan genoeg verzinnen, maar ze twijfelt over wat het precies is. Plotseling kijkt hij weg en dan laat zijn zijn arm zakken. Als ze hem de naam Bastian hoort zeggen kijkt ze wat verbaasd om, in de richting waar Eric naartoe keek. Even kijkt ze naar Eric die een stap vooruit doet, maar voordat ze hem tegen kan houden verdwijnt hij in dezelfde richting waar Bastian heen is gelopen.

Ze twijfelt, moet ze hem volgen? Ondanks dat haar verstand zegt dat het geen goed idee is om hem te volgen, zet ze de eerste stappen in de richting waar Eric verdwenen is. Ze weet niet precies waarom, maar iets zegt haar dat ze hem achterna moet. Zo snel als ze kan werkt ze zich door de dansende menigte heen, hier en door geeft ze een elleboog om erdoorheen te komen en ze negeert een kreet van iemand voet die kennismaakt met haar pumps. Als ze Eric eindelijk weer kan zien en erdoor kan vernsnelt ze haar pas wat. Voordat ze het doorheeft pakt ze zijn arm beet om hem niet weer kwijt te raken.

"Eric wacht!" zegt ze om zijn aandacht te krijgen, "Denk je echt dat dit slim is?"

Caleigh kijkt om en ze merkt nu pas dat ze van het plein zijn in een rustige straat. Niet alleen rustiger, maar ook donkerder. Ze vertrouwt de gehele situatie niet en ze kijkt Eric aan. Waarom was ze hem eigenlijk gevolgd?

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Nee, dat was juist absoluut niet wat er moest gebeuren. Jessa schudt haar hoofd en gebaart dat hij niet achterom moet kijken, maar het is al te laat.

Bingo, dit was precies waar hij op zat te wachten. Die rooie begon te roepen, waardoor die gozer juist opkijkt en zijn grip wat losser komt. Onmiddellijk rekt hij zijn rechterhand los en haalt uit. Hij raakt hem vol tegen zijn slaap. Dan grijpt hij hem bij zijn schouder en duwt hem van zich af.

"Zo." zegt hij terwijl hij nu die gozer tegen de grond duwt, "Dus jij wilde vechten? Dat kan geregeld worden." Hij stompt hem hard tegen zijn kaak aan. Hij wilt een tweede keer uit halen, maar dan voelt hij iets tegen zijn achterhoofd prikken. Hij kijkt achter zich en ziet dat die kleine rooie feeks haar wand op hem heeft gericht.

Met trillende handen en tranen in haar ogen houdt ze haar wand op de jongen gericht.

"Ga weg, meisje..." zegt hij cynisch, "Probeer niet te dreigen als je niet eens iemand iets aan kan doen."

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Het maakt Eric niks meer uit dat het plein vol mensen staat. De woede die hij voor zijn laffe halfbroer voelt, neemt met elke stap toe en het enige wat er door zijn hoofd heen raast is het feit dat als hij Bastian in zijn handen krijgt, deze het niet overleefd. De publieke executie die Bastian gisteren voor ogen had gehad voor hemzelf, alleen om wat geld, maakt het dat hij het helemaal heeft gehad met deze belachelijke bloedband. Eric is er zeker van dat Bastian het ook duidelijk aan zijn gezicht heeft afgelezen, aangezien deze duidelijk zijn best doet zo ver mogelijk voor hem uit te blijven.

"Bastian!" Roept hij woedend als de menigte wat uitdunt en hij een stillere straat inloopt en hij een stuk dichterbij is gekomen.

Eric wilt zijn wand grijpen, maar wordt plotseling vastgepakt en hoort hij zijn naam. Hij kijkt om en ziet, misschien wel enigzins tot zijn verbazing, Furie. Als ze haar vraag stelt, kijkt hij echter op en ziet Bastian nergens meer. Zijn kaken spannen zich wat aan, hij laat zijn arm zakken en schudt een keer zijn hoofd.

"Slim is niet altijd de meest bevredigende oplossing.." Gromt hij met zijn blik op de lege straat voor zich gericht.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kijkt hem aan, maar zijn blik is gericht op de lege straat. Ze laat hem los en doet een stap naar achteren toe. Waarom was ze hem uberhaupt gevolgd? Ze haalt even diep adem.

"Dat is het inderdaad niet," zegt ze dan, "Vaak genoeg laat ons verstand het afweten en kiest voor de manier waar we later spijt van hebben, maar waarvan we toch durven te zeggen dat het veel fijner was, dat we ervan genoten hebben. Ik ken het gevoel Eric..."

Ze schud haar hoofd even. Deze avond deed veel meer met haar dan ze wilde en ze haalt een hand door haar haren heen.

"Maar hij is er niet Eric en anders leid hij je precies waar hij je wilt hebben. Waar je alleen bent en kwaad. Geen goede factoren voor een duel."

Ze twijfelt weer, wat was het aan hem dat dit met haar deed. Ze wilt zichzelf wijsmaken dat het alleen de jurk is waardoor ze zich zo onzeker voelt, maar ergens weet ze dat het ook door hem komt. De stap die ze net achteruit deed, doet ze nu weer vooruit. Voorzichtig legt ze haar hand onder zijn kin en draait zijn hoofd zodat hij haar aan moet kijken.

"Het moment komt nog wel Eric," zegt ze dan zachtjes, "Maar niet meer vandaag, ga je mee terug naar het plein of wil je naar de herberg?"

Ze vervloekt zichzelf voor de onzekerheid die in haar woorden en ogen liggen. Wat was het aan hem, dat haar zo verward en kwetsbaar maakte?

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio beseft te laat dat hij een cruciale fout heeft gemaakt. Een klap tegen zijn slaap zorgt ervoor dat hij sterretjes ziet. Ben gromt van de pijn terwijl hij voelt hoe de jongeman hem van zich af duwt. Er loopt iets warms van zijn slaap in zijn haar. Wanneer hij tegen de grond geduwd wordt beseft hij maar half dat hij zich in een nogal benarde situatie bevindt. Dan krijgt hij een stomp tegen zijn kaak. Benicio vloekt terwijl hij zijn ogen dichtknijpt in een poging de tranen die erin gesprongen zijn weg te werken.

Benicio bereidt zich voor op meer klappen, maar als er niets komt en hij daarna de jongeman tegen Jessa hoort praten dwingt hij zichzelf zijn ogen weer te openen. Hoewel de explosie van kleur en licht ervoor zorgt dat zijn hoofd bijna in tweeën splijt, concentreert hij zijn blik op Jessa, die haar wand op het hoofd van de jongeman heeft gericht. Als hij niet in deze situatie op de grond had gelegen, was hij Jessa om de hals gesprongen en had hij haar gezoend.

Dit betekent dat de jongeman niet op Benicio let. Benicio had gezien dat zijn wand, samen met die van de jongeman, een eindje verderop op de grond was belandt. Hij ziet ze liggen en betwijfelt of het binnen handbereik is, maar er zit niets anders op dan een poging te wagen, ook al wil zijn lichaam zich op dit moment tegen alle vormen van beweging verzetten. Benicio reikt naar rechts zonder zijn blik van de jongeman en Jessa te halen en voelt hoe zijn vingertoppen een van de wands raken. Zonder te twijfelen grijpt hij de wand in kwestie vast en richt deze op de jongeman, die de andere kant op kijkt. Benicio ziet dat het niet zijn wand is, maar hij moet het erop wagen.

'Petrificus Totalus,' brengt hij met moeite uit.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric krijgt de woorden maar half mee. Terwijl hij de lege straat instaart, probeert hij de mogelijke route van Bastian te bepalen. Als ze zijn naam uitspreekt, kijkt hij kort haar kant op, schudt zijn hoofd bij de conclusie dat het misschien niet slim zou zijn en wilt eigenlijk doorlopen. Ongeacht of het slim was of niet, alleen Bastian was geen partij voor hem.
Als ze hem dwingt haar aan te kijken en hem nogmaals toespreekt, wilt hij eigenlijk protesteren, maar de blik in haar ogen doen hem even verstommen. Misschien had ze gelijk? Tegelijkertijd overvalt hem de ironie dat het Furie was die hem gisteren had geholpen en nu hem hier weer tot reden moest praten.

"Ik.." Begint hij, schudt zijn hoofd en haalt gefrustreerd een hand door zijn haren. "Verdomme.." Vloekt hij in zichzelf.

Hij kijkt nogmaals de lege straat in, maar dan weer naar Furie. Uiteindelijk glimlacht hij wrang.

"Ik geloof dat ik de Dame nog een dans beloofd heb."

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh negeert het gevloek van Eric, ze gokt dat het niet tegen haar is, maar tegen zichzelf. Als hij de lege straat weer inkijkt haalt ze haar hand weg. Als hij haar weer aankijkt en het over de beloofde dans heeft haalt ze haar schouders op. In stilte lopen ze terug richting het plein, maar Caleigh kan haar gedachtes er niet meer bijhouden. Als ze het plein aan het einde van de straat kan zien stopt ze. Ze weet zelf niet eens waarom. De gedachtes in haar hoofd maken haar gek. Was nog een dans wel een goede keuze, de avond heeft haar al meer dan genoeg verwarring gebracht, misschien moet ze nog meer onzekerheid vermijden. Dan kijkt ze Eric aan.

"Ik begrijp het als je wilt afzien van die dans," zegt ze dan wat zachtjes, "Het begint al laat te worden en als je het niet wilt kun je het gewoon zeggen. Ik ben toch wat moe."

Ze vervloekt zichzelf, dit is waarschijnlijk het slechte excuus wat ze ooit gemaakt heeft tegen iemand. Om haar slechte excuus wat te verdoezelen glimlacht ze even flauw naar hem. Waarom waren de zenuwen zojuist is alle hevigheid teruggekeerd? Was het de realisatie dat hij meer met haar deed dan dat ze wilt? Of was het omdat de situatie van net bijna normaal had kunnen zijn in hun dagelijkse gang. Nee wacht, zo'n situatie zou nooit gebeuren met hoe ze met elkaar omgingen.

Ondanks dat haar woorden zeiden dat een tweede dans niet hoefde lijkt haar blik precies het tegenovergestelde te zeggen. Ze wilt die tweede dans, maar ze durft het eigenlijk niet toe te geven. Niet aan hem en niet aan zichzelf.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa slaat haar hand voor haar mond als ze ziet dat haar plan werkt. De jongen trapte in zijn eigen val. Hij kijkt haar schamper aan, kleineert haar zelfs, maar vergeet daardoor Benicio. En dat is precies wat Jessa wilde bereiken, al zijn haar tranen en trillende handen niet gespeeld.

De jongen wordt geraakt door zijn spel en verstijft. Jessa doet een stapje opzij, geeft ze jongen een zetje, zodat hij van Benicio af valt. Onmiddellijk knielt ze naast hem neer. "Gaat het?" vraagt ze ongerust, "Je bloedt... Het spijt me..." Eigenlijk wilt ze duizend dingen tegelijk zeggen, maar alles hoopt zich als een grote brij op in haar hoofd.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

De stilte wordt elke stap dichter naar het plein toe, voor Eric ongemakkelijker. Hij beseft dat Bastian voor hem niet op een slechter moment had kunnen verschijnen. Dat wat zich niet veel eerder tussen hem en Furie leek te gebeuren, dat moment dat ook zij haar zenuwen te baas leek te komen, was nu duidelijk verdwenen. Elke stap dichter naar het plein toe, werpt hij een steelse blik op haar en voelt het alsof ze zenuwachtiger wordt.
Aangekomen bij het plein beseft Eric pas echt dat het moment voorbij is als ze hem een stammelend excuus maakt over dat ze het zou begrijpen, aangevuld met het feit dat ze moe is. Misschien staat er wel iets van spijt in zijn ogen te lezen, maar hij wilt zichzelf niet opdringen als het duidelijk is dat ze liever weg gaat. Hoewel haar ogen hem iets anders leken te zeggen. Eric knikt en glimlacht wrang. Hij wilde dat haar ogen wat anders zeiden.

“Dan gaan we terug.“ Zegt hij kort en loopt dan in de richting van de herberg.

Onbewust versnelt zijn pas zich naarmate de herberg dichterbij komt. Hij begreep niet waarom, maar na haar halve excuus zojuist, was het misschien maar beter dat hij het niet had doorgezet. Ookal was het gevoel anders, had het hem aan het begin van de avond overvallen.. Morgen zou alles weer normaal zijn en had hij zichzelf tenminste niet helemaal belachelijk gemaakt tegenover Furie met iets belachelijks zoals zichzelf verliezen met een zoen op de dansvloer. Eric glimlacht wrang bij deze gedachte. Hij heeft zo in de herberg nog wel een sterke borrel voor het slapen gaan nodig.

[RPG] Fantasy (2)

Wie is er online