[RPG] Beauxbatons #2

Skywalker · Schoolhoofd

Shawn kijkt naar Dorian die hem en Casey de les zit te lezen over dat water belangrijker is en dat de uitgang wellicht een aantal kilometer van hen verwijderd is. Shawn gelooft dat laatste niet. Hij zegt echter niets en loopt stilletjes (en langzaam) verder. Dit is het. Dit is het einde van alles. Met een onkarakteristieke hopeloosheid werpt Shawn een blik op Dorian en Casey die vlak achter hem lopen. "Misschien moeten we maar stoppen en,-" Dorian schreeuwt het uit, springt opzij, en Shawn richt reflexmatig zijn lichtgevende stok op waar-Dorian-vandaan-sprong, klaar om 'stupefy' te roepen en een vijand uit te schakelen.

Maar er is niets. Het licht onthult alleen de natte aarde dat bezaaid is met kleine steentjes. Shawn rolt met zijn ogen en richt zijn stok dan op Dorian's gezicht. "Waarom deed je dat?" vraagt hij geïrriteerd. "Wilde je ons laten schrikken?" (Al ziet Dorian er niet uit alsof hij een grapje uithaalde, maar aangezien er niets bewoog...)

"Als we hier voor eeuwig moeten blijven, kun je in ieder geval minder vervelend zijn?"

Melody · Hotemetoot

Enora blijft nog een poosje stilletjes langs Matt op de grond zitten. De stilte om hun heen werkt ergens wel kalmerend, op het feit na dat het hier een super akelige plek is. Ze blijft eventjes naar Matt kijken, waarna ze besluit op te staan.
“Kom op, Matt. We kunnen hier niet de rest van ons leven blijven zitten. Tijd om in beweging te komen!” spoort ze hem aan. Ze steekt haar hand naar hem uit zodat hij hem kan aannemen en ze hem overeind kan helpen. “Let's get out of here.” glimlacht ze.

“Aangezien het aan deze kant doodloopt.. Misschien dat we weer naar de andere kant toe kunnen lopen en allebei aan een kant van de muur kunnen lopen om te controleren of er een andere uitweg is?” stelt ze voor. “Ik heb tijdens het ontbijt niet veel gegeten, dus we zullen wel een uitweg moeten vinden voordat mijn maag begint te mopperen.” probeert ze de sfeer met een lachje luchtig te houden.

“We zijn vroeger ook een goed team geweest, dit moet ons ook lukken, right? Het is maar een donkere, schemerige.. doodlopende.. gang, wij zijn wel wat heftigers gewend.” Ze geeft hem even een zacht klopje op z'n arm. Let's go! Ze zouden hier wel uit komen.

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

Konden ze er maar voor eeuwig blijven zitten, denkt Matt na de woorden van Enora. Toch pakt hij haar hand aan en laat hij zich om hoog hijsen. Bij nader inzien heeft hij er toch niet zo'n zin in om in deze donkere gang te sterven. Liever in een iets minder donkere.

"We kunnen het proberen. En hey, als we geen uitweg vinden kunnen we elkaar altijd nog opeten toch?" Goedzo, Matt, val maar terug op kannibalisme. That will definately make her fall for you! "Alhoewel ik wel eerst wat ketchup nodig heb voordat ik lekker smaak. En misschien wat specerijen. Als je een grilplaat kan vinden moet je die zeker gebruiken."

Hoe ziek het ook mag klinken, van enkel de gedachte krijgt Matt al honger. Zijn maag laat een luide brul horen. Van schrik springt hij zelf bijna de lucht in.

"Door de gebeurtenissen van laatst heb ik zelf ook niet zoveel naar binnen gekregen," Zegt Matt met een verontschuldigende glimlach. Niet dat Enora het nu zou kunnen zien in het donker, maar toch.

Langzaam schuifelen ze door de gang, waar voor Matt's gevoel geen einde aan komt.

Melody · Hotemetoot

Enora moet eventjes lachen wanneer Matt zegt dat ze anders elkaar maar op moeten eten. Het was net ook in haar opgekomen om iets in die trant te zeggen, maar ze had het maar achterwege gelaten.
"Met wat peper en zout erbij zou het inderdaad wel kunnen smaken." grijnst ze. "En een grilplaat is inderdaad een goeie.. Ik weet namelijk niet of ik je zo rauw zou lusten."

Ze schrikt eventjes op wanneer er vervolgens een luide brul te horen is. Wanneer het vervolgens Matt's maag blijkt te zijn, kan ze er vervolgens alleen maar om lachen. "Ik denk dat ik moet oppassen.. Jij begint al aardig honger te krijgen." merkt ze op.

Samen met Matt schuifelt ze vervolgens langzaam door de gang. Het ziet er echter niet naar uit dat er een doorgang is. Niet aan haar kant in ieder geval. Terwijl ze net nog redelijk kon lachen begint ze zich nu echter wel weer zorgen te maken over hoe ze hier uit zouden kunnen komen.

"Matt?" zegt Enora aarzelend. Het is veel te stil in de gang. Zo stil dat elk geschuifel te horen is. Buiten het geschuifel van Matt en haarzelf, lijkt Enora echter ook nog iets anders te horen. "Hoorde jij dat ook?" verlaat het verontrust haar mond.
"Matt.." Enora blijft abrupt staan. Nu ze al een poos zo door het donker heen lopen en hun ogen er gewend aan zijn geraakt, kan Enora nog net een silhouet verderop in de donkere gang onderscheiden. Het lijkt net alsof de gedaante een sluier achter zich aansleept. Door het donker is het echter niet te zien dat het eigenlijk de lange haren van een banshee zijn. "Matt?" fluistert ze vervolgens in paniek nu ze er zeker van is dat ze hier niet alleen zijn.

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

OOC: Ik gooi Alois er later wel bij ;w;
En dit is lame. Eh.

Camille Byron

Het heeft niet lang geduurd voor Camille de groep is kwijtgeraakt, mede omdat ze teveel bezig was met de omgeving in de gaten houden. Het is te donker om iets te kunnen zien, dus heeft ze haar wand stevig vastgeklemd in haar hand, de gloeiende punt net genoeg licht gevend om te kunnen zien waar ze loopt. Toch houdt ze het licht klein, omdat ze niet per ongeluk beesten wil storen. Ze is doodsbang voor wat er ook in het donker kan schuilen.

Het helpt niet dat ze zich nog altijd alleen voelt en niet enkel omdat ze de rest van de groep kwijt is. Ze vindt het stom van zichzelf dat ze überhaupt is meegegaan, maar ze had gehandeld zonder na te denken. Ze wil zich niet steeds laten kennen en hoopt dat deze waanzin haar uiteindelijk misschien iets oplevert.

Wanneer ze een geluid hoort dat van vlak achter haar klinkt, blijft ze even stokstijf staan, terwijl ze zich afvraagt of dat het beste idee is, of dat ze beter kan rennen. Maar wat als ze zometeen een doodlopend pad inslaat? "Hallo?" Haar stem bibbert een beetje en ze zou nu zelfs blij zijn om Shawn te zien. Wat als ze hier voor altijd alleen vastzit? "Lea? Casey? .. Shawn?" Haar vingers sluiten zich nog krachtiger om haar wand, terwijl ze zich langzaam omdraait. Er is echter niets te zien en dus loopt ze maar een paar stappen achteruit. "Hallo?"

[RPG] Beauxbatons #2

Wie is er online