[RPG] Charming

IrethR · 3e jaars

James had de volle, harde lach die uit hem spat bij Mina’s opmerking over Charte niet tegen kunnen houden al zou hij het geprobeerd hebben.

“Volgens mij zou Charte Hannibal Lecter nog de stuipen op het lijf kunnen jagen. Vrouwelijke vampiers zijn sowieso snel wat enger, vind ik persoonlijk,” zegt hij. “Maar bedankt. Het is lief van je om dat te zeggen.”

Als ze vraagt of hij de ‘ware’ niet zou willen veranderen valt hij even stil terwijl hij naar buiten loopt. Het is natuurlijk wel een gedachte die meer dan eens door zijn hoofd gespookt heeft, maar hij heeft er voor zichzelf nooit antwoord op kunnen geven. Mede omdat hij nog nooit daadwerkelijk iemand in een vampier heeft verandert en de ervaring voor hem zelf pijnlijk genoeg was om dat gevoel niemand anders toe te wensen.

“Misschien wel, misschien niet. Het ligt er natuurlijk maar aan hoe die persoon in elkaar zit en of diegene ook daadwerkelijk een vampier wil worden. Maar een eeuwigheid samen klinkt natuurlijk wel fantastisch.” Hij glimlacht een beetje onzeker naar haar en biedt dan uit automatisme – een ouderwetse zeventiende-eeuwse opvoeding is er moeilijk uit te krijgen- haar zijn arm aan.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Mina kijkt, geïnteresseerd, opzij naar hem als hij antwoord op haar vraag over iemand veranderen. Mja, daar had hij waarschijnlijk een punt over dat de persoon het zelf moet willen. Het lijkt niet echt de meest leuke toekomst als je onvrijwillig voor eeuwig moet ronddwalen op deze wereld, en vast blijft zitten in het zelfde lichaam.
Ze laat haar blik bedenkelijk over zijn gezicht gaan, terwijl ze in gedachten verzonken is. Ze weet eigenlijk niet of zij uberhaupt een goeie vampier zou zijn.
Ze zou het wel willen, dat zeker! Eeuwig leven..Dingen doen dat je normaal als mens niet zou durven. Maar ze vreest dat ze qua karakter veel te zachtaardig is. Wat als ze zich niet durft voeden aan mensen? Ok, ze hebben nu wel de flesjes... Maar het is toch nog altijd de aard van een vampier om echt mensenbloed te drinken. Zou ze het wel kunnen van een mens te betoveren? Misschien zou ze zich wel schuldig voelen.

Ze bijt op haar lip en laat haar adem langzaam ontsnappen.
Verwonderd kijkt ze opzij als hij zijn arm naar haar uitsteekt, zoals echte heren vroeger deden bij hun toekomstige.
Ze kan een nerveuze giechel niet onderdrukken en neemt dan zijn arm vast.
'Charmant!'

IrethR · 3e jaars

Als Mina een giechel laat gaan is James eventjes helemaal uit het veld geslagen. Wat ongelooflijk schattig. Hij trekt zijn schouders even op terwijl hij begint te lopen, zonder ook maar enig idee te hebben waar ze eigenlijk precies heen zouden moeten lopen. Hij heeft namelijk geen flauw idee waar ze woont.

“Sommige dingen zijn moeilijk af te leren,” zegt hij in respons, “Zeg, waar woon je ergens? Dat we niet helemaal de verkeerde kant op lopen ofzo.”

Het zal wel niks zijn, maar ergens in zijn achterhoofd heeft James het gevoel dat ze bekeken worden. Het kan makkelijk gewoon een dorpsbewoner zijn die van achter de ouderwetse (And that’s saying something, considering who that’s coming from) gordijntjes, of een of andere jonge Romeo die jaloers is dat er een zestienjarige met het mooie barmeisje door de straten loopt nadat het donker is gevallen. Maar toch. Er zíjn vampiers los in het dorp, en ze houden zich vast niet allemaal even goed aan de regels.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Mina kijkt vrolijk opzij als hij haar vraagt waar ze precies woont.
'Ik begeleid je wel.' Ze grijnst terwijl ze zijn arm beter vast neemt.
Dit heeft ze nog nooit gedaan met een jongen, zelfs niet met degene die heel veel moeite hadden gedaan om haar te kunnen krijgen. Maar dit is zo leuk.

Ze staakt haar passen als ze achter hen een zacht geritsel horen tussen de struiken.
Verward kijkt ze om en bijt gespannen op haar lip in de hoop te zien waar het vandaan kwam. Maar niets geeft meteen de indruk wat het geluid veroorzaakte.
Mina wandelt dan maar verder, waardoor ze achter een bocht verdwijnen.
'W-Wat is dat?' als ze iets in de verte ziet liggen. Ze vernauwt haar ogen om het beter te kunnen onderscheiden, en slaakt dan geschrokken een gil als het een lichaam is dat in een rare vorm ligt, terwijl er een bloedplas rond het lichaam aan het vloeien is. Ze sluit snel haar ogen, terwijl ze bleek aanloopt, en draait zich met haar rug naar het beeld toe terwijl ze James' arm bijna aan het plat nijpen, alhoewel dat waarschijnlijk niet mogelijk is.

Half verdoofd beseft ze niet echt wat ze net heeft gezien, maar haar hart gaat als een wilde tekeer in haar borst. Zoiets is niet meer voorgekomen in Charming, sinds de dood van Drews zusje.

IrethR · 3e jaars

Stiekem vindt James het helemaal niet erg dat Mina zijn arm steeds steviger vastpakt tijdens het lopen. Er zijn maar weinig mensen die hem vrijwillig zo dicht vastpakken en hij geniet er van nu het nog kan. Als er geritsel achter hen klinkt spitst hij zijn oren, en hoort nog net terugtrekkende vederlichte voetstappen. Zie je wel, ze werden inderdaad door iemand achtervolgd of in de gaten gehouden. Maar toch klopt er nog steeds iets niet.

Wat er precies niet klopt wordt duidelijk wanneer ze het lichaam zien liggen. De geur van bloed slaat James net zo hard in het gezicht als een mokerslag zou doen en als Mina zich van het lijk afdraait slaat hij automatisch zijn armen om haar heen.
“Rustig maar,” mompelt hij terwijl hij compleet gevoelloos naar het lichaam kijkt. Na bijna vier eeuwen doet een lijk hem niet zo veel meer. “Ik heb je.”

Terwijl hij haar onhandig probeert te troosten door wat over haar rug te wrijven met een van zijn handen schieten zijn hersenen in overdrive. Er waren hier verschillende scenario’s die allemaal even waarschijnlijk klinken in zijn hoofd; Eén: Een jonge vampier die nog niet helemaal snapt dat chaos en wanorde níét tot de orde van de dag horen. Twee: Een mens met een psychopathische kill- urge. Drie: Een mens die vampiers maar niets vindt en de schuld van deze moord in ondode schoenen wil schuiven. Of vier: Een dramatisch ongeluk midden op straat. Gewoon plots een spontane zelfexplosie ofzo.
Oké, misschien niet nummer vier.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Drew glimlacht als Garrett om haar grapje moet lachen. Iemand die haar eigenzinnige gevoel voor humor kon waarderen, dat zag je niet vaak. "Nee, d'r wonen hier niet zoveel in Charming, maar genoeg om een avondje mee te kunnen vullen." zegt ze lachend, "Maar goed, ga jij lekker je bed in elkaar zetten. We zien elkaar nog wel."

Drew wil zich omdraaien maar hoort dan een ijzige gil door het dorp. Ze kijkt Garrett aan. "Hoorde je dat?" zegt ze, "Laten we kijken wat er aan de hand is." Als iemand zo hysterisch gilde, moest hij of zij wel in gevaar zijn. Geweldig, denkt ze sarcastisch, die vampiers zijn nog geen 24 uur in ons dorp en gelijk begint het gezeik al. Met stevige passen loopt ze naar de plaats waar het gegil vandaan kwam.

Op hetgeen dat ze daar aantreft is Drew niet helemaal voorbereid. Een dood lichaam dat in een rare hoek ligt en ontdaan is van het bloed, op een plas naast het lichaam na. Even schiet het beeld van een mager, roodharig, bloedloos meisje op een autopsietafel door haar hoofd. "Abigail..." mompelt ze zacht. Verstijfd staat ze naar het lijk te kijken.

Felix Fortana · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** Bij An!

Charte Sulin

Zo, de details zal ik er maar uitlaten. Deze zijn echter niet geschikt voor geshoqueerde lezers. Daarom skippen we door naar het moment waarop het bloed door de keel van Charte glijdt. Een warme gloed verspreidt zich doorheen haar lichaam. De adrenaline giert door haar lichaam terwijl ze haar oren spitst. Spieren zijn gespannen, klaar om aan te vallen of te verdwijnen indien nodig.
Enkele voetstappen klinken van ver, met de rug van haar linkerhand veegt ze het resterende bloed van haar mond. Vluchtig als een kat likt ze de druppeltjes die op haar hand blijven hangen, en afsteken tegen haar gladde effe bleke huid, weg.
Rustig kijkt ze om haar heen terwijl ze alles eens overloopt in haar gedachten. De prooi was helaas niet zo simpel als Charte had gedacht. Een gil heeft zich verspreidt over het dorpje wat natuurlijk voor aandacht zorgt. Haar ogen schieten over de plaats van misdrijf. Alle sporen die aanleiding kunnen geven dat een vampier deze aanval heeft gepleegd zijn bijna allemaal verwijderd. Met een vlugge beweging haalt ze een kleine dolk uit haar laars.

In de nek waar nu twee kleine gaatje te zien zijn snijdt ze behendig de keel over. Ziezo, nu zijn echt alle sporen verwijderd. De voetstappen klinken dichterbij. Haastig glipt Charte een struik door en vloekt nonverbaal tegen haarzelf als ze beseft dat ze de struik toch té veel had laten ritselen.

Met de snelheid van een vampier vlugt ze de door de straten, op weg naar haar nieuwe huis. Wanneer ze de deur opent en het licht aan knipt merkt ze dat er een envelop met haar naam op de grond ligt. Nieuwsgierig raapt ze het op, snijdt deze open met haar nagel en ontvouwt het papier. 'Beste personen die horen bij het ras Vampier.' Charte snuift, de volgende drie zinnen laten haar met haar ogen rollen. Mensen kunnen toch zo stom zijn. Denken ze nu echt dat zij hier rekening mee gaat houden, en dat ze überhaupt iets over haar te zeggen hebben? Moeite om de rest te lezen doet ze niet. Met een sierlijke zwaai legt ze het blad op het aanrecht in de keuken. Ze zucht wanneer haar ogen de omgeving bekijken, her en der staan dozen opgestapelt. Vol goede moed begint Charte eraan, ze neemt de eerste doos die binnen handbereik is en opent deze.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Ze lopen langzaam verder en hoewel hij Elaine niet helemaal kon plaatsen, vond hij haar gezelschap niet heel vervelend. Haar opmerking doet hem licht lachen. Nee, zelfs als jonge vampier waren ze niet van hem afgekomen. Nu, bijna 150 jaar later, zou zo'n dorpje als Charming daar zeker niet in slagen..

Als ze zijn volledige naam uitspreekt, staat hij stil en flitsen zijn ogen haar kant op. Zijn gelaat verhard zich en zijn zintuigen staan op scherp. Hoe..? Nog voor hij echter iets kan zeggen klinkt er een ijzige gil door de straten en Tom kijkt in de richting van waar het geluid vandaan komt. Hij schudt zijn hoofd. Charming was helemaal niet wat hij had verwacht..
Tom kijkt weer naar Elaine en als hij naar haar kijkt, lijkt er een flits van lang, heel lang geleden door zijn hoofd te trekken. De beelden zijn vaag, maar het was duidelijk een van de vele feesten die hij in zijn tijd in Atlantic City heeft bijgewoond. En hij meent haar daar te hebben gezien..

"Zo heeft niemand me in meer dan een eeuw meer genoemd.." Zegt hij uiteindelijk en hij doet zijn zonnenbril af.

Hij kijkt nogmaals naar het gelaat van Elaine en hij knikt. Ja, hij was er vrij zeker van dat hij haar wel in Atlantic City moet hebben gezien. Maar hoe en wat precies kan hij zich niet meer voor de geest halen. De eerste jaren weet hij slechts het overheersende gevoel van wraak te herinneren. Al het andere leek in een soort waas gehuld, die hij niet weg leek te krijgen. Tom schudt zijn hoofd en neemt nog een haal van zijn sigaret.

Indian Violet · Klassenoudste Ravenklauw

Garrett wil net afscheid nemen als er een ijselijke gil door het dorp schalt. Drew reageert meteen en vraagt of hij het ook hoorde. "Dat lijkt me duidelijk, zelfs een slechthorende zou dit nog hebben gehoord," zegt hij wat sarcastisch. Samen met Drew loopt hij meteen in de richting van het geluid. Als ze om de hoek lopen ziet Garrett iets wat hij hoopte nooit meer te hoeven aanschouwen. Er ligt een lichaam midden op straat in een grote plas van bloed. Drew verstijfd en begint te mompelen. "Gaat het? Weet je wie het is, ik dacht dat ik je een naam hoorde zeggen?" vraagt hij terwijl hij haar bezorgd aankijkt. Ook het barmeisje en de jonge vampier staan van een afstandje te kijken.

Langzaam loopt Garrett op het lichaam af. Het is wel duidelijk dat deze persoon echt niet meer in leven is, de keel ligt volledig open. De ogen staan wagenwijd open en het lichaam ligt in een rare kronkel. Hij hurkt bij het lichaam neer, legt het hoofd recht en sluit met zijn vingers de ogen. Het verschrikkelijkste aan een dood lichaam zijn altijd de ogen, die blijven je het langst bij. Hij voelt dat het lichaam nog warm is, wat dus betekent dat de persoon nog niet heel lang dood is. Terwijl hij nog bij het lijk gehurkt zit, draait hij zijn hoofd richting Mina en James. "Hebben jullie iets gezien?"

Trijn · Opperste Hotemetoot

Mina drukt zich onwillekeurig tegen James aan en wurmt haar gezicht in zijn nek, terwijl ze een snik onderdrukt. Het beeld van het lijk blijft op haar ogen branden, zelfs als ze ze haast pijnlijk toeknijpt.
Ze voelt hoe James, geruststellend, over haar rug wrijft om haar te kalmeren.
Wat ook nog lukt, tot haar eigen verbazing.

Ze haalt diep adem, richt haar blik meer op en kijkt aarzelend om als ze iemand hoort fluisteren. Niet dat ze gehoord heeft wat de persoon net zei. Drew.
Mina slikt als ze de blik op Drew haar gezicht ziet. De arme meid had natuurlijk een deja-vu van haar zusje Abigail. Dit moet hartverscheurend voor haar zijn. Echter wordt Mina dan afgeleid door Garrett die hen iets vraagt. 'Ik heb enkel geritsel gehoord vanuit die struiken.' terwijl ze wijst naar de desbetreffende plaats. 'En toen zagen we het- het lichaam.'

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Elaine merkt hoe Tom stilstaat en naar haar kijkt, maar op dat moment hoort ze niet alleen een ijzingwekkende gil, maar ze ruikt de doordringende geur van bloed. Het was hier niet ver vandaan, een paar straten, niet dat dit dorp zo groot was... Haar gedachtes worden afgeleid door Tom die weer praat en ze richt haar blik weer op hem. Zou het het ook ruiken? Of was het slechts haar mogelijk voor iemand die al veel ouder was en die geuren beter kon onderscheiden? Ze glimlacht even kort bij zijn woorden.

"Ik heb mijn echte naam al minstens het dubbele van jou niet meer gehoord," zegt ze dan, "Als het niet langer is..."

Hij had haar dat geleerd, aanpassen naar de tijd, zo overleef je het langst. En toch was hij altijd diegene die haar echte naam gebruikte. Elaine haalt een hand door haar haren heen, proberend hem te vergeten en te bedenken waar ze een eeuw geleden was. Het kon niet anders dan Atlantic City zijn eigenlijk. Het was een van de weinige steden die ze toen bezocht.

"Dan zal het Atlantic City zijn geweest," zegt ze dan, "Daar heb ik enkele jaren rondgelopen. Hoogstwaarschijnlijk toen jij daar ook was."

Nog steeds ruikt Elaine het bloed en haar zintuigen proberen scherp te stellen wat er gebeurd. Rennende voetstappen en ergens kan ze een beeld vormen van wat er waarschijnlijk aan d ehand is. Iemand is ondoordacht te werk gegaan...

"Hoe gaat je lichaam om met menselijk voedsel en drinken? Ben je het al gewend of kun je het nog niet aan?" vraagt ze dan aan Tom, Elaine is eigenlijk niet geinteresseerd in de hele situatie en ze glimlacht even naar Tom, "Ik heb een nog onaangebroken whiskeycollectie en de nacht is nog jong."

IrethR · 3e jaars

James kan zich zijn eerste lijk nog goed herinneren. Een paar maanden voor zijn eigen dood hadden de ziektes van die tijd hun weg gevonden naar zijn dorp. Eén voor één werden de dorpelingen slachtoffer van een ziekte. Enkelen overleefden, velen niet. De doden werden met een kar opgehaald iedere ochtend en zo op elkaar gestapeld meegenomen naar een massagraf. De lijken waren vrienden, familie, vage kennissen. Het allereerste dode lichaam dat hij zag was van de plaatselijke pastoor, het eerste slachtoffer van een snel verspreidende ziekte (hij begrijpt nu dat het wijwater bezoedeld was).

Toen hij zelf ziek werd (een simpel gevalletje longonsteking. Nu makkelijk te genezen, vroeger meteen dodelijk) had hij zich al mentaal voorbereid om de rest van de overleden dorpelingen het graf in te volgen. Toen hij echter plots op een volledig andere manier stierf en vervolgens weer opstond -zich een weg banend door honderden lijken in het massagraaf om weer bovengronds te geraken- was hij volledig genezen en waren er nog maar een stuk of twintig dorpelingen over die immuun bleken te zijn voor enkele ziektes of gewoon onwijs veel geluk hadden gehad. James kan dus goed begrijpen waarom Mina zo geschokt is bij het zien van haar eerste lijk. Je eerste lijk vergeet je nooit.

Als er mensen zich om hen heen voegen en Mina antwoord geeft op de vraag van de man uit de pub kijkt hij op van waar hij gevoelloos naar het lijk had staan staren. Hij besluit haar nog niet los te laten, aangezien het lijkt alsof ze de ondersteuning nog nodig heeft.

"Ik moet bekennen dat ik mijn omgeving niet goed genoeg in de gaten heb gehouden om meer informatie te kunnen geven. Ik was afgeleid door ons gesprek en heb ook enkel maar geritsel gehoord."

Trijn · Opperste Hotemetoot

Mina kijkt aarzelend naar het lichaam en wendt haar blik weer af.
'God, net nu ik op weg was naar huis.' mompelt ze en doet haar tas beter over haar arm.
'Misschien moeten we maar de politie bellen?'
Ze kijkt vragend opzij naar James, alsof hij het wel zal weten wat ze moeten doen.

Ze maakt zich voorzichtig los uit James' zijn armen en wandelt aarzelend naar het lichaam toe om het beter te bekijken. 'Zou het door een vampier zijn? Nee toch? De nek is gewoon overgesneden. Leeggebloed.'
Was het een roofmoord geweest? De man zag er alvast niet echt bijster rijk uit.
Ze buigt zich meer naar het gezicht toe en trekt grote ogen.
'Maar dat is Walter! Een zwerver die af en toe kwam eten in de bar op onze kosten.'

Felix Fortana · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** Bij An!

Charte Sulin

Na enkele minuten spullen uit een paar dozen te halen en deze in de leefruimte te deponeren is Charte het al weer beu. Het is nu eenmaal een feit, ze is een vampier, verouderd niet, is snel dingen beu wat verklaard waarom ze niet echt zo lang op één en dezelfde plaats blijft. Waarschijnlijk zou ze hier hoogstens een jaar of twee verblijven en dan weer weggaan. Ze gunt de weinige dozen die ze nog heeft geen blik waardig meer. Niet dat ze veel spullen heeft maar sommige dingen moet ze gewoon elke keer opnieuw met haar meenemen.

Wanneer ze de gordijnen voor de grote brede ramen open schuift en zo het licht van de fonkelende maan binnenlaat beginnen haar gedachten over uren te draaien. De eerste nacht is nog niet voorbij en Charte heeft al iemand van zijn leven berooft. Het is haar eigen fout, ze was te dorstig naar dit dorpje gekomen. De gil was luid en misschien is het een goed idee om eens een kijkje te gaan nemen? Zou ze geen argwaan wekken als ze als enige niet kwam opdagen?
Een beetje onverschillig neemt ze haar vijltje voor haar nagels uit haar handtas en begint met haar linkerhand de nagels van haar rechterhand te vijlen.

Samen met haar handtas om haar schouder en bezig met haar nagels loopt ze door de straten. Het laat haar echt koud wat ze heeft gedaan deze nacht. Ergens is ze er zelf best trots op, ze is een vampier so deal with it. Maar goed, uit ervaring heeft ze wel geleerd om haar in het begin wat gedeinsd te houden. Niet té veel aandacht trekken.

Charte slaat linksaf aan het einde van straat en stuit zo op de mensen en vampiers die zich allemaal bij de plaats van delict verzameld hebben. Quasi-verbaasd blijft ze stilstaan. Acteren kan ze goed, niemand die zou merken dat het niet gemeend is. Ze kijkt op en loopt naar James en het barmeisje toe. De anderen van het dorp zijn haar nog onbekend. "Wat is er gebeurd? Ik hoorde een gil ..." Blijkbaar heeft nog iemand naar uitleg gevraagd want James verklaard wat hij weet.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Nog steeds verstijfd staat Drew naar het lijk te staren. Ze schudt haar hoofd. Het gaat niet, ze kan van hier niet zien wie het is en nee, de naam die ze noemde was niet de naam van het lijk.

Als Mina begint te spreken, ontwaakt Drew uit haar geshockeerde staat. "Ja... we moeten de politie bellen." zegt ze kort. Ze bekijkt het lijk van Walter nog eens beter. Het klopt niet. De plas bloed was veel te klein voor de hoeveelheid bloed die hij waarschijnlijk verloren had. Het liefst wil ze zeggen dat zij denk dat het hoogstwaarschijnlijk een vampier is geweest, maar gelijk met beschuldigen rondstrooien was nu niet verstandig, zeker niet als ze net nog in shock stond. Zeker niet nu de vampierjongen erbij stond.

Dan sluit het vampiermeisje dat eerder in de bar zo naar had lopen staren zich bij hen aan. Drew's ogen schieten even naar haar. Welke vampier zou het geweest kunnen zijn? Of is het toch één van die twee anderen die in de bar aanwezig waren?

[RPG] Charming

Wie is er online