[RPG] Fantasy (2)

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Yvaine ziet de jongen zich uit de voeten maken en daarna dat Julius vertrekt.
He, nou had ze hem niet eens kunnen bedanken...
Adam maakt echter nog geen aanstalten om te vertrekken en stiekem vind ze dat helemaal niet erg. Maar hij geeft geen antwoord op haar vraag.
Misschien moest hij er langer over nadenken... Hij kende haar immers niet zo goed.

Meer mensen begonnen te vertrekken en Yvaine bedenkt dat ze ook maar beter terug kan gaan naar de groep. Ze begint de mensen af te speuren op zoek naar een bekend gezicht. Na een paar minuten beseft ze dat er niemand meer is en begint de paniek een beetje toe te slaan. Ze wilde in geen geval alleen terug lopen naar de herberg. Maar hoe kon ze dit oplossen?
Ze kijkt onwillekeurig weer naar Adam. Maar durft het eigenlijk niet te vragen...
Helaas heeft ze geen keus. Dus verzameld ze haar moed en stamelt tegen Adam.

'Adam. Ik ben jou en je vriend heel erg dankbaar, maar eh, zie je, ik ben hier met een groepje...maar ze zijn, nou ja, al weg.' zonder mij denkt ze er zuur achteraan. 'En ik vroeg me af, of je, euh, misschien...met me mee, euh, wil lopen terug naar de herberg.' Ze bloost maar kijkt hem ook een beetje wanhopig aan.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh blijft hem aankijken als hij de deur achter zich sluit. Zijn woorden dringen een voor een binnen en als hij een stap naar haar toe doet en de ruimte tussen hun in nog kleiner maakt merkt ze op dat waar ze zich normaal bedreigd had gevoeld, dat dat gevoel nergens te bekennen is. Alles in haar was het eens met zijn woorden, het niet eens proberen om dit gevoel te verklaren of te negeren. Op het moment dat hij zijn hand in haar nek legt en haar kust lijken alle gedachtes uit haar hoofd te verdwijnen. Zonder twijfel beantwoord ze zijn kus. Het enige wat nu nog belangrijk leek was Eric.

"Dat is het beste voorstel van heel de avond," zegt ze zachtjes als ze de kus onderbreekt.

Een speelse glimlach speelt om haar lippen, maar voordat ze hem de kans geeft om te reageren kust ze hem. Zachtjes slaat ze haar armen om zijn nek en doet een stap naar achteren toe waarbij ze hem zachtjes meetrekt.

Carrick_Fergus · Beginnend Tovenaar

Ja dat was dus echt niet de bedoeling he, een beetje zitten snotteren tegen zijn prachtige outfit aan, weet je hoe ranzig dat is. Door dat hele gebeuren duurt het dan ook even voor Adam antwoord gaat geven, zonder dat het beledigend overkomt. Misschien kan hij daarom nog maar beter even z’n mond dicht houden, maar hij veegt wel heel onbewust over z’n mouw heen, om daarna zeer ''geruststellend'' over Yvaine haar rug wrijft.

Wanneer mensen beginnen te vertrekken heeft Adam ook nog steeds niks gezegd. Maar och hey daar is dat bedankje wel, ja als Adam er toch niet was geweest dan zat ze nu nog steeds in de danger zone. 'Dat lijkt me een goed idee, dan breng ik jou eerst naar je kamer heen he bange poeperd' zegt hij, hmm volgens mij waren zijn laatste woorden niet zo lief he, achja.

[..]

De volgende ochtend is Adam redelijk vroeg uit de veren. Hij loopt naar de badkamer heen om zich te douchen, daarna af te drogen, scheren en z’n crèmepjes voor z’n huid kan natuurlijk ook niet vergeten worden. Als alles dan perfect zit, z’n kleren, z’n haar, ja zelfs zijn wenkbrauwen is het tijd om naar beneden te gaan en aan een heerlijk ontbijt te beginnen.

Met twee croissantjes met jam, een kop thee en roerbak ei zit hij aan tafel. Hij legt eerst een servetje op z’ n schoot, vervolgens een servetje zo half achter z’n shirt zodat er geen jam op z’n shirt zal komen en begint dan pas te eten.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Eenmaal in de slaapzaal gaat Benicio wat wiebelig op het bed zitten. Alles draait, maar hij is dankbaar voor de rust die de slaapzaal met zich meebrengt. Hij sluit zijn ogen als Jessa naar haar tas loopt om spullen te pakken. Wanneer ze dan zegt dat hij even stil moet blijven zitten, opent hij zijn ogen weer. Hij blijft haar aankijken terwijl ze haar werk doet. Een lichte glimlach speelt om zijn lippen.

Afbeelding

Isra ziet Jessa en Benicio de herberg binnen komen. Benicio ziet er... nou ja, gewoon slecht uit, en Jessa zwaait en glimlacht voordat ze Benicio richting de slaapzaal helpt.

Na nog een slok te hebben genomen van de whiskey vallen Isra's ogen langzaam dicht. Zelfs het gerinkel van de fles die op de grond terecht komt en de geur van de resterende alcohol die eruit begint te stromen dringen niet meer tot haar door wanneer ze in een diepe slaap valt.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Iets minder geconcentreerd dan ze eigenlijk zou willen, gaat Jessa verder met het healen. Het knagende, verlangende gevoel gaat nog steeds door haar heen en ze weet nog steeds niet zo goed wat ze ermee aan moet. Verdorie, Jessa, concentreer je eens. Je ben healer, dit is een simpele wond, dit moet je gewoon kunnen. Ze maakt de wond schoon en met haar wand sluit ze hem. "Uhm..." zegt ze terwijl ze de tube met de lila zalf openmaakt, "Ik heb nog steeds niets tegen de littekens." Niet dat hij een enorm litteken had, maar ze wilde gewoon de stilte doorbreken. "Ik haal morgen wel iets, ook voor Eric en mijzelf... Caleigh heeft me op een winkeltje gewezen." Als hij naar haar glimlacht, lacht ze even terug.

Ze smeert de zalf op de blauwe plek die op zijn kaak zit. "Zo..." zegt ze zacht, terwijl ze de tube dichtdraait, "Misschien is het het beste dat je even gaat slapen..." Even kijkt ze naar hem en ze laat de avond nog eens voorbij gaan. Het dansen, de jongen die haar vervelende vragen stelden, Benicio die het voor haar opnam en de kus op de dansvloer... Ze leunt wat naar voren, slaat haar armen om hem heen en fluistert dan: "Dank je wel."

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio laat Jessa rustig haar werk doen en geniet slechts van het gevoel van haar vingers op zijn huid. Wanneer ze klaar is en de tube dichtdraait, raadt ze hem aan om te slapen. Dan slaat ze haar armen om hem heen en fluistert haar bedankje. Hij glimlacht licht, terwijl hij zijn armen los om haar middel legt.

'Ik denk niet dat ik kan slapen op dit moment,' zegt hij dan.

Hij grijnst en zacht zoent hij haar.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa kust hem onmiddellijk terug en voorzichtig gaat ze met haar vingers door zijn haar. Wat doet die jongen toch met je, Jessa... Het knagende gevoel wordt eigenlijk alleen maar erger en nog steeds weet ze niet zo goed wat ze ermee aan moet. Ze merkt hoe de kussen hoe langer hoe meer gepassioneerd worden...

Ze breekt de kus af, kijkt hem even aan en glimlacht. "Ik vind dat je toch, op z'n minst, moet proberen te rusten." zegt ze dan. "Of vind je dat niet nodig..." voegt ze er zachtjes en voorzichtig aan toe.

Tengaar · Schoolhoofd

Proestend komt Luc het water uit. Hij wringt verschillende delen van zijn kleding uit. Gelukkig is het een warme avond. Mel laat zich op het rug op de grond vallen. Hij kijkt even naar haar terwijl ze in lachen uitbarst, maar keert haar vervolgens de rug toe.

"Sorry, dit was stom van mij." zegt hij terwijl hij naar de rivier staart. Als hij zich weer omdraait ligt Mel nog steeds op de grond te lachen. Het is aanstekelijk en er vorm een glimlach rond Luc zijn mond.

"Kom, laten we terug gaan naar de herberg." zegt hij terwijl hij zijn hand uitsteekt om haar weer van de grond omhoog te trekken.

ooc: sorry voor de late post met deze oh zo boeiende reactie xD

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Het moment dat ze zijn kus beantwoordt, is er voor Eric geen weg meer terug. Zelfs als ze zich nu weer achteraf zou bedenken, het deerde nu niet. nee, dit was zeer zeker dat wat hij voor ogen had om het te vieren dat hij het executieplein gisteren had overleefd. Eric laat zich gewillig meetrekken terwijl zijn handen zacht over haar blote rug heen glijden.

[...]

Eric ligt op zijn rug met zijn ogen open naar het donkere plafond te staren, terwijl hij naar de gelijkmatige ademhaling van Caleigh luistert. Slechts vage contouren door het straatlicht van buiten zijn zichtbaar in de kamer. Hoewel hij het liefste zijn ogen zou sluiten en in slaap vallen, was er iets wat hem tegenhield. Meer dan iets. De afgelopen achtenveertig uur was er zoveel gebeurd en duidelijk veranderd, dat hij eigenlijk nog steeds geen flauw idee had waaraan dat precies gelegen had. Als hij opzij kijkt naar de contouren van Caleigh in de duisternis, glimlacht hij wrang. Maanstad verschijnt hem plotseling maar al te helder in gedachten. Zo vredig als ze toen ook had geslapen, zo furieus was ze de volgende ochtend wakker geworden. Hij streelt een lok haar weg voor haar ogen en glimlacht dan nogmaals. Plotseling beseft hij dat hij haar morgen niet van een zelfde kant wilt zien als toen in Maanstad. En om dat te voorkomen, besluit hij dat hij hier nu niet kan blijven.

Voorzichtig dat hij haar niet wakker maakt, stapt Eric het bed uit. Hij trekt zijn broek aan, pakt zijn schoenen en probeert zijn blouse en colbert te lokaliseren. Als hij uiteindelijk ook deze twee in het donker gevonden heeft, loopt hij zachtjes naar de deur toe en verlaat hij de kamer.

Afbeelding

Mel krijgt maar half mee dat Luc iets zegt. Ze wilt wel luisteren, maar ze kan niet stoppen met lachen. Als Luc zijn hand naar haar uitsteekt, pakt ze die aan en eenmaal op twee voeten duurt het nog wel even voordat ze het lachen weer enigszins onder controle krijgt.

"Ja," Hikt ze tussen twee lachen door, "Laten we dat doen."

Ze haakt haar arm aan die van Luc en loopt dan samen met hem naar de herberg toe. Dat ze doorweekt is, boeit haar eigenlijk niet. Net als het feit dat ze op bloten voeten loopt. Elegant als het kan, gooit ze de natte sjaal een keer om haar nek naar achteren.
Niet veel later bereiken ze de herberg en voor de deur blijft ze even staan.

"Weet je," Begint ze en kijkt hem met een grijns aan "Je bent een super obstakel." En ze duwt een kus op zijn wang.

Ze laat hem los en waggelt dan de herberg in.

Tengaar · Schoolhoofd

Luc verstijft een beetje als Mel haar arm haakt in de van hem. Het is lang geleden dat iemand zich zo gedragen heeft rondom hem. Als ze de sjaal om haar nek gooit lacht hij flauwtjes naar haar. Gelukkig is ze die niet verloren. Tijdens het lopen zwijgt hij, in zijn gedachtes gezonken. Mel's woorden schrikken hem op maar de kus die zij op zijn wang geeft helemaal. Hij kijkt haar na terwijl ze naar binnenloopt. Kort legt hij zijn hand op de plek waar zij de kus heeft gegeven. Zoiets had hij niet verwacht van Mel, ze is gek, prettige gestoord, vrolijk, uitbundig en tomboyisch. Dit leek bijna niet in het rijtje thuis te passen. Of er is gewoon een hoop wat hij nog niet van haar begrijpt.

Als hij de herberg binnenkomt ziet hij een vrouw zitten die in slaap is gevallen. Als hij beter kijkt ziet hij dat het Isra is. Hij lacht zachtjes binnensmonds. Hij weet zeker dat zij het niet zou waarderen als hij haar wakker maakt of naar boven brengt. In plaats daarvan pakt hij één van de kleden die over de leuning van de banken hangen. Het is geen groot kleed, maar wel lekker zacht en warm en hij legt vluchtig het kleed over Isra heen. Vervolgens verdwijnt hij zelf naar boven.

Wanneer Luc de deur opent van de herenslaapkamer verbaast het hem niet eens dat Jessa in de kamer is. Hij heeft niet veel meegekregen met wat er die avond allemaal is gebeurd, maar hij kan zich zo voorstellen dat het tussen de twee steeds beter gaat.

"Goedenavond" groet hij de twee wat nonchalant. Ergens interesseert het hem ook niet, hij heeft genoeg andere dingen aan zijn hoofd. Hij besluit daarom niet verder te vragen. Hij loopt door naar de badkamer en gooit een plens water in zijn gezicht. Als hij vervolgens in de spiegel kijkt schrikt hij een beetje en pakt snel een handdoek om zijn gezicht te drogen. Hij zag eruit als een wrak, het is duidelijk tijd om te gaan slapen. Eenmaal de badkamer uit kijkt Luc de kamer rond.

"Waar is Eric eigenlijk?" denkt hij hardop. "Hopelijk is hij niets stoms aan het doen. Het lijkt misschien eeuwen geleden, maar ik hoop niet dat iedereen nu al vergeten is dat iemand hem dood wilt hebben." slaakt hij zuchtend uit. Hij heeft het gehad met deze bizarre dag, loopt naar zijn bed, gooit wat kleding uit en stapt vervolgens het bed in.

"Slaap lekker" voegt hij er nog aan toe als slotwoord.

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Yvaine kijkt Adam met een frons aan maar moet dan toch lachen om zijn opmerking.

'Er zijn wel verzachtende omstandigheden he!' zegt ze glimlachend. 'Maar ik ben wel heel blij dat je me even wegbrengt.'

Bij de herberg aangekomen wisselen ze nog wat beleefdheden uit en Yvaine zwaait Adam uit als hij wegloopt in het donker. Snel stapt ze de herberg binnen en loopt regelrecht naar de kamer. Ze ziet Mel zitten die zich ook klaar aan het maken is om naar bed te gaan en ze groet haar.

'Ha Mel. Fijne avond gehad?' vraagt ze vriendelijk.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio gaat in de zoen op, tot Jessa zich dan terugtrekt en zacht nog eens over de eventuele nodige slaap begint. Hij glimlacht licht naar haar en wil net een opmerking maken die op z'n minst bijdehand te noemen is, wanneer de deur van de slaapzaal open gaat en Luc binnen komt.

Deze loopt echter door naar de badkamer, maar is ook binnen no time weer terug in de zaal. Hij zegt iets over Eric, maar met Jessa zo dichtbij kan Benicio zich niet bepaald concentreren op veel andere dingen. Benicio ziet Luc in bed stappen.

'Dankjewel, Luc,' mompelt hij wat bitter zijn kant op. 'Welterusten.'

Dan glimlacht hij even wrang naar Jessa.

'Misschien heb je gelijk,' fluistert hij naar haar, waarna hij toch nog een zoen op haar lippen duwt. 'Maar alleen als jij hier blijft.'

Hij trekt haar met zich mee horizontaal het bed op en slaat de deken en zijn armen om haar heen, zoals de nacht ervoor.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa schrikt even op als Luc ineens in de kamer staat. Ze geneert zich een beetje en wordt wat rood, eigenlijk wilt ze niet dat iemand haar zo bezig zag. Ze leunt een beetje naar achter, hoe fijn ze deze intieme situatie ook vind, Luc hoeft niet mee te genieten.

Ze luistert even naar wat hij loopt de mompelen. Nee, ze had Eric niet gezien, tenminste, niet meer sinds ze vertrokken waren naar de stadsplein. Ze vraagt zich even af waar hij is, maar al snel wordt ze weer afgeleid door Benicio... "Weltrusten, Luc..." mompelt ze even afwezig.

Ze beantwoordt zijn kus, onmiddellijk vlamt het verlangen weer op. Ze knikt als hij zegt dat hij graag wilt dat ze bij hem blijft. "Ik blijf..." fluistert ze, terwijl ze gaat liggen en dichter tegen hem aan kruipt en hem nog een kus op zijn mond geeft.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

[...]

Met een zachte kreun draait Caleigh zich nog een keer om. Haar lichaam voelt uitgerust, maar haar hoofd lijkt nog meer slaap nodig te hebben. Het is licht in haar kamer en ze zucht even als ze haar ogen opent. Ze knippert even om gewend te raken aan het licht en dan gaat ze overeind zitten. Even kijkt ze haar kamer rond. Iets klopte niet. Als ze realiteit tot haar doordringt over wat er niet klopt laat ze zich weer achterover vallen. Ze weet zeker dat de herinneringen kloppen, maar de grote vraag in haar hoofd is slechts; waarom? Plotseling gaat ze weer overeind zitten en kijkt rond en luistert naar eventuele geluiden Maar als de kamer helemaal stil blijft, lijkt de waarom vraag alleen maar groter te worden. Waarom had ze dit laten gebeuren? Waarom had ze hem gekust? Waarom was ze nu alleen?

Ze moest zich concentreren, de vragen zouden zich vast vanzelf oplossen, piekeren had geen nut. Maar zelfs als ze even later onder een hete douche staat lijken de vragen niet te willen verdwijnen. Als ze klaar en aangekleed is ruimt ze snel wat spullen op en in gedachte verzonken loopt ze naar beneden toe. Zonder te kijken of er iemand beneden zit, haar gedachtes houden haar teveel bezig, gaat ze aan een tafeltje zitten in een rustige hoek. Ze heeft geen idee hoe ze hiermee om moet gaan..

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Mel gooit de doorweekte jurk over een stoel heen, als Yvaine binnen komt lopen en haar vraagt of ze een fijne avond heeft gehad. Mel begint te lachen en vertelt dan haar rivier avontuur nog een keer in geuren en kleuren na. Nadat ze ook naar de avond van Yvaine heeft gevraagd, snel nog even heeft gedoucht en zich weer in droge kleding heeft gehesen gaat ze eindelijk dan toch naar bed.

[..]

Haar rammelende maag is de belangrijkste reden waarom Mel besluit op te staan. Als ze ziet dat Yvaine nog slaapt, trekt ze snel haar kleren aan, haalt een hand door haar haren en loopt naar de deur. Ze glimlacht als ze ziet dat Jessas bed onbeslapen is, alweer. In de deurpost krijgt ze een ingeving, draait zich om en loopt terug de kamer in. Naast de jurk had ze gisteren de sjaal over de stoel heen gehangen om te drogen. Hoewel hij nog iets klammig is, pakt ze hem toch op en neemt ze hem mee.
Mel loopt de gang op en meteen door naar beneden. Ze had geen flauw idee hoe laat het was, maar het kon nog niet heel laat zijn. Sterker nog, beseft ze als ze de herberg inloopt, het was nog heel vroeg. Links achterin ziet ze iemand op een stoel bij de haard liggen slapen, maar als ze naar rechts kijkt ontstaat er een glimlach. Ze loopt naar het tafeltje toe waar Caleigh zit en laat zich enigszins lomp op de stoel naast haar neervallen.

"Goede morgen, lekker geslapen?" Begint ze en pakt de menukaart op de op tafel ligt. "Ik heb gisteren zo'n leuke avond gehad, jij ook?" Vervolgt ze, maar meteen met het uitspreken van de vraag ziet ze plotseling de avond ervoor weer voor zich en herinnert ze dat ze haar met Eric heeft zien dansen. "Of viel het tegen?" Vraagt ze daarom vlug erachter aan.

Afbeelding

Zijn ogen waren voldoende aan het duister gewend, om in de slaapzaal zich te kunnen redden. Eric wilt naar zijn bed lopen, als hij vanuit zijn ooghoek ziet dat Krullenbol duidelijk weer niet alleen in bed ligt. Met een glimlach schudt hij zijn hoofd, loopt dan door en gooit zijn colbert op zijn bed. Even twijfelt hij of hij niet gewoon moest proberen wat te slapen, maar beseft dat wat hem zojuist wakker had gehouden, nog steeds in de weg stond.

Hij kleedt zich zachtjes om en verlaat dan de kamer weer. Beneden in de herberg ziet hij Isra onder een deken in slaap bij het haardvuur, maar hij loopt zelf door, naar de stallen. Daar haalt hij Aeolus op, bindt zijn zadel vast en begeleidt hem mee naar buiten. Misschien dat een stuk rijden zijn hoofd weer wat op orde zou krijgen. Of in ieder geval, het vreemde gevoel dat hem had overvallen waar hij geen flauw idee van had wat ermee te moeten, weg te krijgen.

[RPG] Fantasy (2)

Wie is er online