Welkom op Harry Potter Forum! 


Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen Ga naar pagina Vorige  1 ... 3, 4, 5, 6, 7

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: za okt 13, 2012 21:13 

Afbeelding

Myra lacht opnieuw, Kath is eigenlijk best grappig. "Voetbal he?" zegt ze, "Awesome."

Zo lopen ze nog een tijdje door en ze uiteindelijk bij het dorpje. Het is er vooral... leeg. Myra kijkt even rond en al snel ziet ze een bord. Ze loopt erop af en zit al snel de naam van het dorp staan. "Dus..." zegt ze kort, "Blijkbaar is de naam van die bruisende metropool Cladis Creek. Het dorp is blijkbaar van alle gemakken voorzien, behalve een teken van leven." Ze kijkt even rond, maar hoort dan de dame met de muts roepen. Myra haalt haar schouders op, blijkbaar srond hem weer een zoektocht te wachten. Prima.

Dan hoort ze geritsel achter zich... Even kijkt ze om. Zat d'r nou iets in de struiken?

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za okt 20, 2012 12:58 

Afbeelding

De reactie blijft uit en het geeft Aaron een onaangenaam gevoel. Hij hield er niet van als hem halve verhalen werden verteld. In zijn privé en zijn werkend leven. Hoe kon hij anders goed handelen met de situatie. Aaron schrikt uit zijn gedachte als hij ineens een stem van buiten hoort schreeuwen. Verbaast kijkt hij de groep in de herberg aan. Herkende deze mensen de dames stem?

Langzaam loopt hij naar het raam om naar buiten te kijken, maar hij ziet nog niemand. Gespannen blijft hij kijken, maar realiseert zich ook dat hij zichzelf in een kwetsbare positie heeft gebracht. Stug besluit hij naar buiten te blijven kijken in de hoop dat deze mensen, menselijk genoeg waren om hem niet te belagen wanneer hij hen de rug toe keert.

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

Klassenoudste Ravenklauw

Avatar gebruiker

Offline

Houseitem
BerichtGeplaatst: do okt 25, 2012 11:23 

Afbeelding

Als er geen gehoor komt op haar geroep, zucht Maxime diep. Fijn joh, dat die 3 er vandoor zijn gegaan en vervolgens niks meer van zich laten horen. Als ze iets achter zich hoort, draait ze zich meteen om. Kwam er nou geritsel uit die bosjes? Ze ziet dat Myra het ook heeft gehoord, ze heeft het zich dus niet verbeeld. Zouden de 3 die vooruit zijn gegaan het dorp eigenlijk wel hebben bereikt?

Maxime besluit dat het geen zin heeft om over de anderen in te zitten, zij hebben het dorp in ieder geval bereikt en ze moeten ook zo snel mogelijk weer weg als het even kan. Ze loopt verder het dorp in en kijkt of ze ergens een teken van leven ziet. Als ze steeds dichterbij de herberg komt, ziet ze iemand voor het raam staan. Ze versnelt haar pas, maar herkent de persoon niet. Maxime pakt de deurklink vast om naar binnen te gaan, maar deze geeft niet mee. De deur moet van binnenuit gebarricadeerd zijn. "Hey, doe open!" roept ze door het raam naar de nog onbekende man.

_________________
the pavement is my friend
it will take me where I need to go


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: di okt 30, 2012 17:26 

Afbeelding

Finlay kijkt zwijgend naar Aaron als die vraagt of hij iets zou moeten tegengekomen zijn.
'Weet ik veel. Misschien nog wel één of ander vaag eng beest. Als dat ding van daarnet. Ik heb zo'n slecht voorgevoel dat dit niet het enigste is wat we hier zullen tegenkomen.'
Hij haalt diep adem en laat zijn blik rond gaan in de pub.
'Heb je dan niet gezien dat de weg verdween nadat je het dorp in kwam?'

Finlay richt zijn blik snel op als hij iemand hoort roepen, dat duidelijk van buiten komt. Hij weet niet of hij moet reageren. Misschien is het wel een val en krijgen ze weer iets onnatuurlijks voor hun neus.
Net als hij voorzichtig naar het raam wil toelopen, ziet hij Maxime verschijnen.
'Die ken ik!' Niet dat hij haar naam weet, maar hij weet met zekerheid dat hij haar gezien heeft bij de bus.
Haastig loopt hij naar de deur toe en opent die dan.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za nov 03, 2012 13:38 

Afbeelding

Aaron draait zich weer om als Finlay begint te praten. Zijn antwoord roept echter mee vragen op dan dat het iets opheldert.

"Ik heb niets..." Aaron krijgt niet kans om zijn reactie af te maken en schrikt op van iemand die aan de deur staat. Enig sinds geschrokken draait hij zich om en ziet een jonge dame staan. Ze wilt naar binnen, maar na het antwoord van Finlay staat hij niet direct te springen om de deur open te doen. Aaron volgt Finlay met zijn ogen terwijl hij naar het raam toe loopt. Als hij reageert met de woorden 'die ken ik' valt er een stukje stress van zijn schouders. Opgelucht haalt hij adem terwijl hij mee loopt naar de voordeur. Nadat de deur geopend is ziet hij de jonge dame volledig. Hij bekijkt haar van top tot teen, maar wat voor hem direct in het oog springt zijn de glas scherven in haar linker arm. Ze zijn niet groot, maar dat neemt niet weg dat het levensgevaarlijk kan zijn voor haar. Twijfelend kijkt hij de kamer rond, maar bijt zich hier snel doorheen. Als deze mensen toch al van plan waren hem neer te knallen kan hij zijn laatste momenten beter goed gebruiken.

"Laat mij je arm zien." zegt hij tegen haar op een wat dwingende manier. "Die scherven moet er zo snel mogelijk uit."

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

Headhunter

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Kruideniersstraat 71

Houseitem
BerichtGeplaatst: za nov 10, 2012 17:30 

Afbeelding

Giselle staart Aaron dood bij zijn vraag of hem iets achtervolgd moet zijn. Ze huivert als ze denkt aan het aanzicht van dat... dat... dat ding. Ze schudt haar hoofd en kijkt de andere kant uit.

Voorzichtig staat Giselle op. Het gaat wel weer. Ze slaakt een geschrokken gilletje - op dit moment schrikt Giselle van alles - als ze iemand hoort roepen.
"Neeneeneeneeneenee," protesteert ze als Finlay en Aaron de bron van het geluid van buiten besluiten binnen te laten. Ze houdt haar adem in als de deur open gaat.

Ze slaakt opgelucht een zucht als het veilig blijkt te zijn. Ze kijkt de ruimte rond. Zouden hier nog meer beesten zijn?

Ze laat haar blik op de bar rusten, en ziet een keukenmes liggen. Ze pakt het mes op en stopt het zonder dat iemand het ziet onder haar jurk. Eerlijk is eerlijk, veiligheid gaat voor.
"Misschien kunnen we hier iets van communicatiemiddelen vinden?" zegt ze. Daarmee bedoelt ze: ik wil niet in mijn eentje de herberg afzoeken, straks komt er nog zo'n monster tevoorschijn!

_________________
now my life is sweet like cinnamon


 Profiel  

Klassenoudste Ravenklauw

Avatar gebruiker

Offline

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo nov 18, 2012 21:56 

Afbeelding

Maxime wordt bijna ongeduldig als de onbekende man niet naar de deur loopt, maar voor ze het weet opent Finlay de deur. Als ze binnenstapt, schiet de onbekende meteen op haar af en bekijkt haar arm. Hij zegt op een dwingende manier dat ze aan hem moet laten zien, wat bij Maxime meteen in het verkeerde keelgat schiet. Ze wil met een boog om hem heenlopen, als hij zegt dat de scherven in haar arm eruit moeten. Ze kijkt nu zelf ook naar haar arm, ze was door alle adrenaline de pijn in haar arm vergeten. Ze loopt tegen haar eerste instincten in toch naar hem toe en steekt haar arm vooruit.

Maxime kijkt de kamer rond en ziet dat Finlay een geweer vast heeft en dat de rest er behoorlijk bang uitziet. Komt dat door het feit dat Finlay een geweer vast heeft of heeft Finlay een geweer vast om de reden waarvoor ze bang zijn?
"Wat is er hier allemaal gebeurd?" vraagt ze, als ze van Finlay naar Aaron kijkt. Wat is er allemaal aan de hand in dit dorp?

_________________
the pavement is my friend
it will take me where I need to go


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo nov 25, 2012 21:21 

Afbeelding

Met een opgetrokken wenkbrauw kijkt Aaron om naar de andere gewonde dame in de ruimte. Waarom gilde zij zo hysterisch, is ze geestelijk niet in orde? Zonder enige aandacht eraan te schenken draait hij zijn hoofd weer terug.

Ondank dat de situatie niet lach waardig is kan Aaron het niet helpen te glimlachen als de dame nu pas realiseert dat er nog scherven in haar armen zitten. Adrenaline is een sterke drug blijkt maar weer. Als ze haar arm uitsteekt pakt hij hem voorzichtig beet en bekijkt hem vluchtig. Hij tilt zijn tas van zijn schouder, zet hem achter hem neer op de grond en begint erin te rommelen. Verschrikt kijkt hij op als hij de vraag van de dame hoort. Zij wist ook niet wat hier aan de hand was? Hoort ze niet bij deze groep, heeft hij te maken met twee verschillende onbekende groepen? Zo opvallend mogelijk probeert hij zijn zenuwen weg te slikken en draait zich terug naar haar.

"Dit kan even pijn doen." spreek hij haar toe. "Wat hier allemaal is gebeurd is een goede vraag." Voorzichtig begint hij met een tang de stukjes glas uit haar arm te halen. "waar ik helaas ook geen antwoord op heb." hij heeft besloten om tegen hij te praten terwijl hij bezig is, hij hoopt maar dat het een beetje afleidt van de pijn. "Maar jij bent de gene met glasscherven in je arm, dus ik kan de vraag gerust terug stellen."

Aaron stopt even met het plukken van glasscherven om een doek te pakken en dept een deel van het bloed. Beetje betreurd kijkt hij naar het bloed dat door de jas heen komt "Sorry van je jas." zegt hij droogjes. Als er achter hem begonnen wordt over communicatie middelen kan hij alleen maar zijn schouders ophalen. "Ik heb al dagen geen bereik dus ik ben benieuwd wat je gaat vinden." zegt hij terwijl hij weer verder gaat met de overgebleven glasscherven. En hij heeft het ook niet gemist realiseert hij zich nu

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

Klassenoudste Ravenklauw

Avatar gebruiker

Offline

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma nov 26, 2012 11:54 

Afbeelding

De man trekt een voor een de glasscherven uit Maxime's arm, wat stiekem toch wel pijn doen. Ze klemt haar tanden op elkaar en probeert niet te laten zien dat ze het eigenlijk wel uit zou kunnen schreeuwen van de pijn. Hij weet ook niet wat er aan de hand is, en kaatst vervolgens de vraag terug. Had hij niet in de bus gezeten ofzo? Het lijkt Maxime vrij duidelijk hoe ze aan die scherven komt.

"Meen je dat nou serieus?" bijt ze hem toe. "Dat lijkt me vrij duidelijk, heb je al dat glas rondom de bus niet gezien?" Als ze hem geïrriteerd aan kijkt, kan ze zich eigenlijk niet herinneren dat ze hem eerder heeft gezien. Hij begint over haar jas, maar dat kan haar op dit moment niet zoveel schelen. Er waren maar 3 mensen vooruit gelopen naar het dorp, en plots zijn er hier 4. Wie is deze man?
"Jij zat niet in de bus..." brengt ze langzaam uit. "Wie ben jij en hoe ben je hier gekomen?" vraagt ze hem met een beschuldigende toon.

_________________
the pavement is my friend
it will take me where I need to go


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: wo nov 28, 2012 0:56 

Afbeelding

Langzaam laat Aaron de woorden tot zich doordringen. Het antwoord begint al aardig irriterend, maar haar laatste vraag neigt zelfs naar bedreigend als je het hem vraagt. Ze spreekt over een bus, maar Aaron heeft geen idee. Is hier überhaupt een bus, dat verbaast hem en de scherven zouden dan op zijn minst een ongeluk betekenen? Beheerst laat hij de arm van de dame los en kijkt haar aan. Hij probeert meer informatie uit haar gezichtsuitdrukkingen te lezen, maar hij weet er niets uit te halen.

Vluchtig kijkt hij de ruimte nog eens rond. Dit verhaal klopt van alle kanten niet. Finlay houdt nog steeds goed vast aan zijn geweer, wat Aaron eindelijk een gevoel van gemak begon te geven veranderde in een seconde weer in argwaan. Langzaam doet hij een stap achteruit en kijkt om naar zijn tas. Hoe waardevol was deze om nog mee te nemen of moest hij het gewoon op een rennen zetten. Niets was op dit moment zeker te voorspellen.

"Vanuit de bergen" antwoord hij haar met de intentie de gok te wagen dit als redelijke mensen op te lossen. "Ik ben geen bus tegen gekomen. Zijn er meer van jullie vanuit deze bus gekomen?" vraagt hij met een wenkbrauw opgetrokken.

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za dec 01, 2012 12:58 

Afbeelding

Finlay haalt diep adem en kijkt zwijgend naar Maxime die zich nu ook in de ruimte bevindt. Hij is zo dankbaar en opgelucht dat er nog iemand bijgekomen is die hij kent. En nu is hij tenminste niet meer alleen met miss dramaqueen en de betweterige dude. Hij kijkt opzij naar Giselle die daarnet weer een tevergeefse poging heeft gedaan om hem tegen te houden. Waarom doet ze nog de moeite?

Aaron beantwoordt een paar vragen van Maxime en stapt dan dichter naar haar toe als hij bedenkt dat ze hem ook een vraag had gesteld.

'Wat er allemaal gebeurd is? Giselle- 'Hij knikt even naar de kleine schijtluis. 'en ik kwamen hier toe en tot onze ontzetting zagen we dat de baan achter ons was verdwenen. Heb je dat ook gemerkt toen je onderweg was?' Hij stopt even en gaat met een hand door zijn haar. 'En plots dook er één of ander gemuteerd ding voor ons neus dus zijn we vlug hier komen schuilen.'


 Profiel  

Klassenoudste Ravenklauw

Avatar gebruiker

Offline

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo dec 02, 2012 13:46 

Afbeelding

Maxime luistert naar wat Aaron te zeggen heeft. Hij lijkt niet helemaal gerust te zijn in het gezelschap van de mensen uit de bus en komt zelf vanuit de bergen, zo zegt hij. Hij is niet langs de bus gekomen.

"Iedereen hier komt uit de bus. We zijn gecrashd en zagen dit dorp liggen. En nu blijkt het uitgestorven te zijn en hebben we er nog niets aan," zegt ze nors, niet per se tegen Aaron maar geïrriteerd door de hele situatie. Finlay komt erbij staan en begint over een verdwenen pad en gemuteerde wezens. Heeft die gast een klap voor zijn kop gehad ofzo?
"Ik heb dat allebei niet gezien, weet je het wel zeker?" vraagt ze een beetje lacherig. Gemuteerde wezens, was hij wel helemaal lekker? Ze kan zich niet voorstellen dat een pad zomaar verdwijnt, maar eerlijk gezegd heeft ze er ook niet op gelet...

_________________
the pavement is my friend
it will take me where I need to go


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo dec 23, 2012 16:08 

    ooc: ik gooi Mason er gewoon weer letterlijk en figuurlijk in! om er weer even in te komen.. ;)

Afbeelding
Mason Bondeau

Mason heeft met wat moeite de scherf uit zijn hoofd weten te halen en is vervolgens haastig achter de anderen aan het pas opgelopen. Hij is ze echter al snel uit het oog verloren. Zijn aandacht is namelijk op het pad gevallen, wat hij met grote ogen bekijkt.

"HEY!! HEEY!" hij komt al roepend het dorp ingerend, waar hij wat mensen een herberg in ziet verdwijnen. Hij komt al snel binnengestormd in de ruimte, waar onder andere Maxime en Finlay staan. Met z'n handen op z'n knieën hijgt hij even uit. "Het.. pad.." Hij hijgt nog wat uit en probeert dan weer rechtop te gaan staan. Hij is nog steeds een beetje duizelig van de klap in de bus. "Er klopt iets niet met dat pad, dude." brengt hij uiteindelijk uit wanneer hij op adem is. Hij duwt met zijn ene hand in zijn zij, waar hij nu een steek voelt.
"Waar zijn we?" vraagt hij dan met een frons, wanneer hij even rond kijkt.

_________________

    "Bir güzele güzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo dec 23, 2012 22:32 

Afbeelding

De verklaring van Finlay brengt Aaron niet meer duidelijkheid. Het werd hem wel duidelijk dat er een ongeluk met een bus moet zijn geweest. De wonden van de verschillenden mensen en verhalen maken dat duidelijk, maar de toevoeging van Finlay maakt het weer verdacht. Had hij een hersenschudding van het ongeluk? Nog voordat Aaron er ook maar een goed oordeel over kan vellen valt er nog iemand de herberg binnen. De man met de heftig uitziende hoofdwond lijkt ook de weg kwijt te zijn. In dit geval letterlijk want ook hij begint over het verdwijnen van het pad. De opmerkingen van Finlay, de reactie van Maxime en daarna deze dwaas die binnen komt vallen, alles lijkt op niets meer dan een verwarrend zooitje uit draaien. Luidruchtig schraapt Aaron zijn keel.

"Ok en nu wil ik weten hoe het allemaal in elkaar zit. Wie komt waar vandaan en wie weet wat gezien en graag ieder één voor één want hier wordt ik gestoord van." spreek hij iedereen toe met een geïrriteerde toon in zijn stem. "Ik hoor bussen en gemuteerde monsters, ik hoor verdwenen paden en ik zie mensen met wonden de ene nog heftiger dan de ander. Verder ben totaal geen mens tegen gekomen in dit dorp." Hij kijkt de groep rond en slaat zijn armen over elkaar heen. "Het ziet er naar uit dat we hier niet zo gemakkelijk weg komen dus we kunnen beter samenwerken." Opnieuw schraapt hij zijn keel.

"Ik ben Aaron Sheridan, 26 jaar en kom uit Dublin Ierland. De laatste week hike ik door Mount Cladis in de hoop een beetje rust te vinden." kort haalt hij zijn wenkbrauw op. "Is er iemand in deze kamer die wel uit dit dorp komt en ons hier weg kan krijgen?" Het voortouw nemen voor een beetje orde leek op dit moment de enige oplossing voor wat helderheid in deze chaotische situatie.

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

Klassenoudste Ravenklauw

Avatar gebruiker

Offline

Houseitem
BerichtGeplaatst: do jan 03, 2013 12:47 

Afbeelding

Als Maxime nog steeds wacht op een antwoord van Finlay over het pad, komt er ineens een of andere dwaas binnen gerend die begint over een verdwenen pad. Misschien had Finlay dan toch gelijk... Als die mafkees dan vraagt waar ze zijn, slaakt Maxime een zucht. "Waar denk je...?" zegt ze sarcastisch, terwijl ze hem wijst op de bar.
Aaron wil plotseling een gezellig voorstel rondje gaan doen waar Maxime het nut niet van inziet. Ze kunnen hun tijd beter steken in het vinden van nuttige spullen in deze herberg of de rest van het dorp. Ze houdt zich nors stil en wacht af tot iemand anders zich misschien voorstelt. Dan bedenkt ze zich dat ze deze mensen misschien nodig heeft om hier uit dit dorp te komen.

"Maxime en ik was op weg naar de andere kant van het gebergte per bus toen deze crashte, zoals ik je al eerder heb gezegd. Meer info is niet nodig, laten we onze tijd niet verdoen aan een kennismakingsrondje en laten we nuttige spullen gaan zoeken," zegt ze dan alsnog nors. Meer dan namen hoeven ze nu niet van elkaar te weten.

_________________
the pavement is my friend
it will take me where I need to go


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 105 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 3, 4, 5, 6, 7


Keer terug naar RPG Archief
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

cron

Powered by phpBB :: FI Theme