Ha, precies de kaften die mij bekend voorkomen. De boeken van mijn ouders zijn namelijk letterlijk stuk gelezen. Ja, het zijn de boeken met deze kaften.
Zelf heb ik de boeken slechts een keer gelezen, maar de films heb ik denk ik ontelbare keren gezien. Het zal geen leugen zijn als ik zeg dat ik het eerste deel ruim 30 keer gezien heb.
Het verhaal blijft boeien. Hoeveel macht een ring kan hebben. In feite doet het verhaal me heel erg aan de echte wereld denken. Het maakt je van dingen bewust waar je anders niet naar kijkt.
Mijn favoriet blijft toch wel het eerste deel, omdat de scí¨nes daarin nog van opbouw veranderen. De Gouw, Rivendel, Moria... Later speelt het zich steeds meer op slechts een paar plaatsen af.

Persoonlijk ben ik ook heel erg benieuwd naar de Hobbit. Gisteren las ik nog dat ook Elijah Wood terug zal keren in de rol van Frodo. Maar ja, het verkeert allemaal wel in zwaar weer nu Peter Jackson voorlopig rust moet houden.

Ik vind LOTR ook geniaal. Ik heb alleen de films gezien (En wat games gespeeld). Wat ik me afvraag is of de boeken veel meer inhoud hebben als de films (Zoals bij hp)?

Lord of the Rings is erg leuk. ...

Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe oud de gemiddelde lezer (dus van de boeken, he) was, toen zij voor het eerst lotr lazen... Ik heb het namelijk eens metg klem afgewezen voor een lief 11-jarig jongetje. Die heeft het misschien vervolgens wel ergens anders geleend of gekocht... Maar 11 vond ik gewoon te jong.

Also je een 6-jarige Azkaban gaat voorlezen...
Dus> hoe oud..?

Ik was 16, las het in het Engels, was best indrukwekkend op die leeftijd.

De boeken hebben zeker meer inhoud. In het eerste deel komt namelijk het verhaal van Tom Bombadil voor. Iets dat ze compleet hebben weggelaten in de film.
Daarnaast is er veel meer oog voor detail en voor de complete geschiedenis van Midden-Aarde. Wanneer je de boeken leest heb je heel sterk dat je een beeld vormt bij de gebeurtenissen. Iets wat ik bij Lord of the Rings veel meer ervoer dan bij Harry Potter.
Daarnaast zijn natuurlijk ook de Hobbit en de Silmarillion geschreven die allebei verband houden met de Lord of the Rings.
Naar mijn idee is het zeker een aanrader om de boeken eens te lezen. Sla wel de eerste zoveel bladzijdes over, want dat schijnt een hele vage en moeilijke introductie te zijn. Voor heel veel mensen werkte het nogal demotiverend.

Ik ben een groot liefhebber van Tolkien, wat niet echt verwonderlijk is geloof ik; je moet harder zoeken om een fantasy-lezer te vinden die juist niet van Tolkien houdt. In ieder geval hou ik erg van de sprookjesachtige sfeer die Tolkien met zijn Hobbits en elfen heeft geschapen. Dat in combinatie met oorlog en veldslagen maakt het tot een perfect boek in mijn ogen, precies wat mijn voorkeur heeft.


Ik was volgens mij 12 of 13. Ik wil niet pretenderen dat ik toen de strekking van het verhaal helemaal begreep, verre van waarschijnlijk, maar op die leeftijd vond ik het natuurlijk wel al een prestatie op zich dat ik de hele trilogie heb kunnen voltooien. Ik had toen vooral moeite met de oud-Nederlandse woorden die in de vertaling gebruikt zijn. Nu hou ik juist van die stijl.

edit: typo

en het heeft je gelukkig niet anti-lezen gemaakt Daar ben ik namelijk altijd een beetje bang voor, dat een jong kind een boek leest waar ze helemaal op afknappen... de anti-HP zeg maar.

De vertaling van Max Schuchart is ook fantastisch, hij was een geweldige vertaler. Nu moet ik wel zeggen dat ik de Nederlandse editie nog steeds in plastic heb liggen, want ik ben er nog niet aan toegekomen om het te lezen maar Schuchart had ook boeken van Tad Williams vertald die ik wel gelezen heb, ook in het Nederlands. Of was het The once and future king...? Moet ik nakijken.

Ik denk wel dat LOTR echt een boek kan zijn waardoor je of helemaal in de fantasy raakt, of dat je ineens weet dat je fantasy juist niks vind. Ik ken genoeg mensen die er op volwassen leeftijd helemaal niet doorheen kwamen.

The Hobbit is het verhaal van hoe Bilbo de Ring vond. Dus Gollum komt er in voor, en Gandalf, en ook veel dwergen. ... Ik heb het niet zo op dwergen uit Middle Earth. Komt vast door mijn ervaringen in LOTR online. Stupid dwarves.

En ook Leonard Nimoy (Spock uit Star Trek) kan het leuk vertellen...

Ballad of Bilbo Baggins, bevat niet echt spoilers, omdat je waatschijnlijk al dubbel ligt van het lachen als het begint.

Ik denk dat de gemiddelde lezer van 11, die net HP2 of 3 misschien gelezen heeft, door de woordkeuze en de lange zinnen en vooral veel beschrijvende scenes, de lol in het lezen kan vergaan.

LOTR is best pittig. Als je naar het verschil kijkt tussen HP1 en HP4 denk ik dat je wel snapt wat ik bedoel. Je praat tegen een 11 jarige ook iets anders dan tegen een 20 jarige. Gewoon omdat de woordenschat en ervaring anders is.

Wat niet wegneemt dat een 11 jarige die heel slim is, en al 100-en boeken met plezier gelezen heeft, best van LOTR kan genieten. Maar dat zijn denk ik uitzonderingen.

Ik denk ook niet dat een boek waar je de film van gezien heeft ineens makkelijker is. Waarom zou dat zo zijn? Je moet nog steeds door de tekst heen.

Toen de eerste film net was verschenen, ben ik begonnen met het lezen van de boeken. Op dat moment was ik 13 jaar oud en moet zeggen dat ik niet heel veel last heb gehad van de moeilijkheidsgraad. Eerder dat ik de draad wel eens verloor, omdat zinnen soms uit 5 regels of meer konden bestaan.
Maar persoonlijk denk ik dat 11 jaar ook wel erg jong is. Zeker wanneer ik bij mezelf te rade ga dat ik op 13-jarige leeftijd al behoorlijk wat boeken verslonden had en toen al een aardig gevoel voor taal had ontwikkeld.

Een leuk feitje over de Hobbit. Tolkien heeft het verhaal als sprookje geschreven voor zijn kinderen. Het is daarom ook echt een kinderverhaal. Lord of the Rings is eigenlijk pas veel later geschreven.
In sommige versies van de Hobbit kun je nog echt de tekeningen terugvinden. Ik heb eigenlijk geen idee wie die tekeningen gemaakt heeft. Zou ik toch eens op moeten zoeken.