J.K. Rowling als dubbelschrijfster15/07/2013 | PETER VANTYGHEMJ.K. Rowling had liever nog wat langer in anonimiteit aan haar carrière als misdaadauteur gewerkt. ‘Het was fantastisch om zonder hype te kunnen publiceren.’‘Een bevrijdende ervaring’, zo noemt succesauteur J.K. Rowling de publicatie in april jongstleden van haar eerste misdaadroman The cuckoo’s calling. Ze publiceerde hem onder de naam ‘Robert Galbraith’ en oogstte er mooie lof door bij kranten als The Times, die een goeie honderd woorden over had voor dit ‘sprankelende debuut’.
Niemand vermoedde dat achter deze debuutroman de schrijfster van de Harry Potter-reeks schuil ging. Dat Rowling met het idee speelde om een misdaadroman te schrijven, was bekend, maar de sterk gehypete publicatie van haar eerste roman The casual vacancy in september 2012 had blijkbaar iedereen in de waan gebracht dat ze daar voorlopig niet aan toe was.
De krant The Times reageerde echter alert op het algemene gevoel dat de auteur van de nieuwe detectiveroman geen debutant kon zijn. Daarvoor schreef ‘hij’ te goed en was ‘hij’ te gedetailleerd in zijn omschrijving van vrouwenkleren. Diverse andere misdaadauteurs hadden hun verbazing uitgedrukt over de volwassen stijl van de nieuwkomer.
De krant onderzocht de uitgeversstructuur achter het boek en ontdekte dat de onbekende auteur dezelfde literaire agent en uitgever had als Rowling. Bovendien was het onwaarschijnlijk dat die uitgever, David Shelley, zich als senior bij de uitgeverij Little, Brown met een debutant zou bezighouden.
Daarop liet de krant het nieuwe boek door taalkundige experten vergelijken met andere boeken, waaronder Potter-romans en The Casual Vacancy. De analyse wees duidelijke parallellen aan tussen de boeken die van Rowling bekend waren, en The cuckoo’s calling.
FEEDBACKGisteren gaf J.K. Rowling dan toe dat zij, en niet een veiligheidsexpert, de schrijfster was achter Robert Galbraith.
Voor Rowling komt de ontdekking van het mysterie een beetje vroeg. ‘Ik had gehoopt om het wat langer geheim te kunnen houden. Het was geweldig om iets op de markt te kunnen brengen zonder dat daar verwachtingen aan waren gekoppeld, en om feedback te krijgen onder een onbekende naam.’
Het nieuwe boek voert een nieuwe privédetective, Cormoran Strike, op. Hij is een oorlogsveteraan die in Afghanistan zijn been verloren heeft. Volgens de uitgever zijn ’s mans ervaringen gebaseerd op die van de auteur en zijn militaire collega’s. Hij is een gedeprimeerde figuur: de zoon van een rockster uit de jaren 70, maar nu een man die nauwelijks te eten heeft en in zijn kantoor leeft.
Strike heeft veel schuldeisers en nog maar één opdracht: hem wordt gevraagd om een ongeval te onderzoeken van het tengere supermodel Lula Landry, dat van een balkon in de Londense wijk Mayfair is gevallen. Hij belandt in een wereld van superrijken, jetset en rockmuziek en wordt overgeleverd aan allerlei verleidingen.
Van de roman werden in de hardback-editie al 1.500 exemplaren verkocht, wat in het wereldje van een ‘gezonde bijval’ heet te getuigen. Daar komt nu natuurlijk verandering in. Het idee dat Rowling een nieuw personage geschapen heeft, en dat er volgend jaar al een vervolg komt, doet een miljoenenverkoop verwachten.
Van Rowlings vorige roman, The casual vacancy, gingen er in de eerste week alleen al 125.000 stuks over de toonbank. Ondanks vele negatieve kritieken, waren er dat na drie weken in het hele Engelstalige gebied al een miljoen. De website Goodreads kondigde zopas aan dat het boek bovenaan staat op zijn lijst van ‘moeilijkst uit te lezen boeken’. Het boek wordt door BBC verfilmd voor volgend jaar.
De Belgische uitgever Lannoo, die met de Meulenhoff Boekerij-groep The casual vacancy in het Nederlands uitgaf als Een goede raad, weet niets over de detectiveroman van de auteur. Over de verkoop van Rowlings debuutroman houdt Matthias Lannoo het erop dat de uitgever ‘iets beter verwacht had’.
Bron 
