Emily kijkt even op als de deur open gaat. Oliver loopt binnen.
Hij kijkt haar even aan en schenkt een vluchtige glimlach. Dat was even een verschil met normale blik van walging.

Emily schrijft haar laatste zin op en klapt dan het notitieboek dicht. Oliver is gaan zitten. Het is nu wachten op de rest. Die meteen al binnen komt.
Elizabeth en Tristan stappen de kamer binnen, gevolgt door Madame Isabella!

Dat is onverwacht. Meteen gaat Emily rechter zitten en legt haar handen gevouwen op tafel. Wat is hier de bedoeling van?
Ze besluit het meteen te vragen.

Pardon... Deze vergadering is alleen voor onderzoekers. Tenzij u van plan bent een moord te bekennen. Mag ik anders vragen wat u hier doet Juffrouw Fowler?

Isabella geeft aan dat ze hier niet is om een moord te bekennen.
Ze lijkt zich een beetje ongemakkelijk te voelen. Ze vertelt dat Tristan het misschien beter even uit kan leggen.
Wat is hier in vredesnaam aan de hand? dacht Emily

"Monsieur McCloud, zou u dan misschien zo vriendelijk willen zijn om uit te leggen waarom Madame Isabelle hier aanwezig is?"

Tristan - Onderzoeker

De gezichtsuitdrukkingen van de anderen onderzoekers maken dit alles al onbetaalbaar. Hoewel Oliver nog altijd nette vragen weet te stellen weet hij vrij zeker dat de man van binnen toch een beetje zenuwachtig moet zijn. Emily komt ook meteen ter zake, ze doet hem zelfs heel even aan Oliver denken. Hij werpt Isabella dan ook een geruststellende glimlach toe als die een ietwat onzekere houding aan neemt. "Maar natuurlijk" antwoord hij Isabella terwijl hij de deur achter zich sluit. "Madame Rose en ik keken toevallig door de papieren van het budget heen en zagen dat er daar nog wat ruimte was voor extra hulp. We zouden het erg op prijs stellen als Mejuffrouw Isabella ons team zou kunnen komen versterken. Als een soort secretaresse of junior onderzoeker." hij richt zich voornamelijk op Emlily nu "Daarmee voorkomen we ook direct dat de administratieve zaken en simpele dingen als het verzorgen van de lunch, koffie of het maken van afspraken ons van het echte werk zal afleiden" hij laat zijn blik even richting Oliver darten en kijkt Emily dan weer gemeend aan "of dat deze onterecht worden toebedeeld aan u of Madam Rose. U bent namelijk net z'on volwaardig onderzoeker als elke andere man." Ja even op het feminisme inspelen. Hij laat zijn blik nog even tactvol tussen Oliver en Emily heen en weer gaan. "En mejuffrouw heeft ons beloofd integer te zijn en voorzichtig met de informatie om te springen. Ze wil ons gewoon graag helpen en wie weet verbreed het haar blikveld als jonge vrouw nog.." Emily zag vast graag meer vrouwen als onderzoekers. Zijn blik gaat even naar Isabella, niet dat ze hem het type onderzoeker lijkt, maar je mag altijd valse hoop geven nietwaar. "Maar goed, dit uiteraard allemaal met de toestemming van ons team" om het af te maken zet hij dan een charmante verkopers glimlach op. Ja, hij kan altijd nog de commerciële kant op. Om het extra kracht bij te zetten legt hij nog even vriendelijk zijn hand op Isabella haar schouder, om haar te steunen. Oke goed, eigenlijk gewoon om Oliver te irriteren.

Emily is even verbijsterd. Door het antwoord van Tristan.
Hoe stom kun je zijn door een verdachte mee te laten doen in het onderzoek!
Wil Emily bijna zeggen maar ze slikt de woorden in. En dan de argumten waar Tristan mee komt. Nee.. dit sloeg echt alles.

Emily gaat staan en kijkt Tristan recht in de ogen aan.
Mag ik u er van bewust maken dat het wel een verdachte is waar u het over heeft. Ze zou zomaar de moord gepleegd kunnen hebben. En dan wilt u haar de afspraken laten maken? Wie zegt dat we haar kunnen vertrouwen?!

Ze kijkt even naar Isabella en gaat dan verder. En ik stel het zeer op prijs dat u mij als een volwaardige onderzoeker ziet, wat ik ook ben. Dat wil niet zeggen dat als we Isabella's hulp niet hebben, ik noch Juffrouw Rose deze taken op zich zouden nemen. Mannen zijn daar ook heel goed toe in staat!

Emily merkt dat ze zich boos en beledigd voelt. Kom op Emily, verman je zelf. Geen emoties tijdens het onderzoek Denkt ze bij zichzelf. Emily gaat daarom weer zitten haalt diep adem en zegt dan tot slot.
Ik ben het er niet mee eens, en draag geen verantwoordelijkheid voor deze jonge dame zegt ze op een rustige toon en knikt naar Isabella.

Emily kan niet geloven dan ze Elisabeth eerst als een gelijke zag. Die vrouw was duidelijk nog erg onervaren.

Ik vind dit toch wel iets heel anders den brood bij de bakker halen. We doen dat in onze vrije tijd en niet wanneer we aan het vergaderen zijn. Dat is als het eerste verschil. En iedereen is en blijft een verdachte tot het tegendeel is bewezen.

En ik gebruik mij energie liever nuttig en relevant. Het was niet relevant om iets te zeggen tijdens de eerste bijeenskomst. Want alles was namelijk al verteld. En we vallen niet graag in de herhaling toch...?
Emily keek Elizabeth lang en doordringent aan.

Tristan - Onderzoeker

Oke, dit werkt overduidelijk niet. Niemand is enthousiast over het idee en de sfeer wordt er niet echt beter op. Olivier zijn zelfingenomen grijns doet zijn beeld wat Tristan betreft dan ook alleen maar bevestigen. Olivier was een zelfingenomen flapdrol. Elizabeth doet nog flink haar best maar ook de franse juffrouw vertoont vijandig gedrag. Waarom doen ze allemaal zo onaardig tegen elkaar? Ze moesten een team vormen. Hij zucht even en werpt een blik op zijn zakhorloge. Gelukkig biedt Elizabeth zelf aan om de verantwoording te dragen. Want eerlijk is eerlijk, dat had hij nooit gedaan. Je wist het nooit met z'on jonge meid en Olivier die in haar nek liep te hijgen.

"Volgens mij is het de bedoeling dat we een team vormen, alleen op die wijze zullen we de moord oplossen. In plaats van elkaar van alles verwijten en zo minachtend met elkaar om gaan." En dat geldt voor iedereen. Hij gooit zijn aktetas op de grond en gaat zitten om verder te werken alsof er niets is gebeurd. "Het was slechts een suggestie die wij deden. Het enige wat het tot dusver heeft bewezen is wat een waardeloos team we zijn. Een beetje profesionaliteit zou wel op z'n plaats zijn." Met een zucht buigt hij zich over de lijst met namen heen en begint hij indelingen te maken wie op welke dag en hoe laat verhoort kan worden. Iemand moet het doen, zeker zolang de anderen zich niet professioneel gedragen. Djeezz, hij begrijpt nu waarom zijn vader begravenisondernemer z'on leuk beroep vond. De doden houden tenminste hun mond.