
Eric haalt zijn schouders op als Alex vraagt over specifieke gebeurtenissen en eventuele relatiebreuken. Het is duidelijk dat Alex veel meer BB-ervaring heeft dan Eric. Hij is niet echt het gossip-type, maar het nieuws zal waarschijnlijk toch wel bij iedereen terechtkomen. "Ja - Casey en die Alois dus, zijn met elkaar bezig geweest, geloof ik," vertelt hij. "Waar Shawn niet blij van werd. En uiteindelijk zoende Casey Shawn." Zijn toon houdt hij zo licht en casual~ mogelijk. In principe kan het hem niet zoveel schelen wiens tong in wiens mond belandt, omdat hij er een zaak van maakt om zich daar niet mee te bemoeien. Maar Lea's reactie wilt zijn hoofd maar niet verlaten. Hij vraagt zich eigenlijk af waar ze heen is gegaan nadat ze achter Casey is aangestormd - waarschijnlijk zijn ze gewoon gaan slapen of zo. Het was immers een drukke dag, met de Quidditch wedstrijd en alles.
Eric glimlacht als Alex vraagt hoe hij het tot nu toe op Beauxbatons vindt (en Lea's naam daarbij naar boven haalt). "Ik heb het prima naar mijn zin," zegt hij welgemeend. Het is heel anders dan wat hij gewend was, maar goed-anders.
In tegenstelling tot wat Alex denkt, valt het Eric niet zozeer op dat Alex gevoelens voor Christine heeft. "Mooi - rustige avonden zijn meer dan genoeg. Ik hoop dat ze er gauw weer uit mag."
Ze wandelen samen naar de eetzaal, en stappen rechtstreeks op de zesdejaarstafel af. Het ziet ernaar uit dat bijna iedereen er al is. Om de één of andere reden steekt Matt's hoofd in de verte uit, omdat hij tussen de jongere studenten zit. Dorian's haar is véél korter (wat Christine luid laat weten en waar Lea hem op complimenteert), Casey ziet er niet echt vrolijk uit, en het gesprek lijkt te gaan over 'le cabane hurlante', wat dat ook zijn mag.
"Huh - wat is dat precies? Waar gaan we heen?" vraagt hij aan Alex en eigenlijk pretty much iedereen die in de buurt zit. Hij neemt plaats tegenover Casey/Lea/Shawn/Christine/enzo, en pakt een croissant. 
Okay, that's it. Ruelle is een weirdo. Shawn kijkt hem even droogjes aan - dat jong gedraagt zich als een buitenaards schepsel dat voor het eerst contact maakt met mensen.
"Waar kom jij eigenlijk vandaan waaien?" vraagt hij abrupt.
"Was je home-schooled?" Maar Eric was ook home-schooled en die is niet zo... zo... meh.
Hoe dan ook - Lea en Cam komen aanlopen en nemen plaats. Shawn groet ze allebei met een 'goedemorgen!', maar focust zich gauw weer op zijn voedsel en op Matt die nog altijd verderop zit. Wat er vervolgens gebeurt is nogal interessant, want Dorian komt aanlopen met zijn nieuwe look, maar Shawn herkent hem niet in de eerste instantie. Zijn aandacht wordt namelijk opgeslokt door Enora die erbij is komen staan. Hij merkt niet eens dat ze extra nadruk op 'Dorian!' legt in haar zin. Hoe moet Shawn zich nu gedragen? Dit is oncomfortabel, en daar houdt hij niet van. Hij is dit soort intense gevoelens van onbehaaglijkheid niet gewend. Het ontgaat hem niet dat ze hem voor een moment aan blijft kijken. Hij kijkt stug terug, al heeft hij geen idee wat zijn gezicht uitstraalt of hoe hij kijkt.
"Dorian! Je haaaaaaaaaaar!" Shawn schrikt haast op, en kijkt meteen om naar Christine. Een blik van afkeuren hangt op zijn gezicht - waarom brult ze ineens zo luid over Dorian's haar? Wat is ermee? Zijn ogen gaan dan richting Dorian, en yep. Er is iets met Dorian's haar. Shawn observeert Dorian voor een paar tellen - het kortere haar staat hem inderdaad veel, veel beter. Een haast superieur glimlachje verspreidt zich over zijn lippen.
"Dorian - wat krijgen we nou. Je ziet er actually oké uit ook. Je moet echter nog veel aan je houding doen - ga eens rechtop zitten." Casey komt aanwandelen, maar ze bromt 'goedemorgen' en klinkt chagrijnig. Shawn vraagt zich af of hij iets te maken heeft met haar humeur, en iets vertelt hem van wel. Hij moet ook maar eens met haar gaan praten over wat er gisteren is gebeurd - om alles op een rijtje te krijgen. Zoveel ambiguïteit in een vriendschap is niet oké. Maar dat heeft niet echt prioriteit, want: Enora en Matt.
Ondertussen zijn Alex en Eric er ook, en dan verschijnt Matt (eindelijk) naast Shawn om serieus te zeggen dat ze moeten praten. Shawn kijkt omhoog naar Matt - hij voelt een vreemde nervositeit in zijn maag. Hij heeft het idee dat als hij nu met Matt wegloopt, dat genoeg voor Enora zegt. (
Maar dat idee dat ze zou krijgen, namelijk dat Shawn altijd Matt zal kiezen, is toch niet onjuist?) Nee, maar het verkleint wel hun relatie. Het schuift haar aan de kant, en
dat is niet eerlijk. Frankly, deze hele situatie is niet eerlijk.
Shawn overweegt om een three-way-gesprek te houden - maar in hoeverre zou dat een goed plan zijn? Maar moet hij dan nu met Matt mee? Of moet hij eerst met Enora praten? Maakt het iets uit? Moet hij gewoon hier blijven en met de groep meegaan naar le cabane hurlante en dit alles uitstellen?
"Erh, ja, oké," zegt hij uiteindelijk. Hij staat op en kijkt de groep rond.
"Hey, iedereen is het erover eens dat we vandaag naar le cabane hurlante gaan, toch? Zullen we dan zeggen dat we elkaar over een kwartiertje in de hal zien?" Shawn's ogen blijven op Enora hangen.
"Dan zie ik jullie straks, oké?" Hij wendt zijn ogen af, en knijpt zachtjes in Christine's schouder bij wijze van 'WISH ME LUCK D:', en draait zich dan om naar Matt toe.
"Alright," zegt hij zachtjes, terwijl ze samen richting de hal lopen. Ze lopen een flink eind door, en blijven stil, totdat Shawn zegt:
"Dus. Gisterenavond. Vertel." Hij kijkt Matt met gemixte gevoelens aan.