Noah Taylor

Oke, dit is dus precies wat hij bedoelde. Het gekibbel ging gewoon verder. Minder sterk als normaal en er werden verbaal minder woorden aan vuil gemaakt, maar je voelt de spanning. Samantha maakt het hem dan ook niet bepaald gemakkelijk als ze knus tegen hem aan kruipt. Ze jaagt Rose ermee weg. Een vriendin en onbereikbare, verboden hartstocht. Waardoor hij dus gewoon knus terug zou kunnen doen met Samantha. Rose zou zich niet hoeven te ergeren aan hun, vanwege de vriendschappelijke aard.

Zijn blik gaat even van de zee naar Samantha als die hem op zijn wang kust. "Romantisch?" wispelturig werpt hij een blik op de zon "Hij komt elke dag opnieuw op hoor" mompelt hij. Pff en het is te vroeg voor zoetsappige cliché romantische momenten.

En dan besluit Rose weer te vertrekken. "We hebben geen date" verlaat het verontwaardigd zijn mond. Nouja! Nu deed Rose het ook hoor. Met haar verwijtende blikken en naar het jaloers neigende gedrag. Wacht? Jaloers? "Rooosee" zeurt hij zuchtend. Oke, genoeg! Dit is veels te vermoeiend zo. En hij wil en kan niet partij kiezen. Resoluut staat hij op en loopt hij achter Rose aan. Omdat ze het er waarschijnlijk toch niet mee eens is vist hij haar direct van de grond. Terug bij Samantha zet hij haar weer neer, precies op de plek waar hij gezeten had. "Nee" hij houdt streng zijn vinger op en gaat voor hun staan. Weg romantische zonsopgang. "Ik heb genoeg van jullie onderlinge vete." Hij richt zijn aandacht eerst op Rose "Hetgeen tussen jou en mij is puur vriendschappelijk. Jouw eigen woorden. En toch kun je het niet uit staan als ik bij Samantha in de buurt ben. Nu weet ik dat Samantha een kreng kan zijn, maar Dominic is ook een zak en daar heb je duidelijk minder problemen mee. Dus stop met je jaloerse gedrag en de verkeerde signalen die je daarmee af geeft want het is uitermate irritant." Samantha komt hier ook niet mee weg, dus is zij de volgende. "En jij. Jij moet stoppen met Rose uit haar tent lokken. Het ene moment flirt je nog met Dominic, maar zodra Rose in mijn buurt komt ben je niet bij me weg te slaan en hang je het vriendinnetje uit. Dat doe je niet om mij, maar om Rose." Hij schudt even zijn hoofd, dat hij dit gaat zeggen. "Dus nu mogen jullie samen genieten van deze romantische zonsopgang." dat kwam er wat valser uit dan de bedoeling was. "Ik wil niet kiezen, dus jullie vinden maar een manier om de vrede te bewaren. Tot die tijd ontwijk ik jullie beide met alle plezier. Aangezien ik niet kan omgaan met de een zonder ruzie te krijgen met de ander" Hij zucht even diep, wat een gedoe.

Noah Taylor

Verontwaardigd en protesterend opent hij al zijn mond bij haar eerste zin. Dat was...niet aardig! Hij vergeet even dat Samantha er ook nog bij is en gaat nu de discussie met Rose aan. Wat denkt die betweter wel niet. "Best. Waarom krijg ik dan boze blikken toegeworpen?" hij maakt even een handgebaar richting Sam "Ik kan er toch niks aan doen dat zij bij mij komt zitten. Dan is niet mijn fout, dat jullie elkaar niet kunnen uitstaan moet je niet op mij afreageren. Dat is het gedrag waar ik het over heb, jij verwijt het mij." Hij snuift even "Maar blijkbaar is die vriendschap ook weer niet zoveel waard dat je gewoon even het feit dat Sam erbij is kunt negeren. Als het zo gezellig met mij is is er geen enkele reden om er direct van door te gaan zodra Sam in zicht komt. Je laat je gewoon weg jagen, geeft mij een rot gevoel en doet..." Doet wat? "Raar.."

"En ik bedenk niet allemaal redenen die er niet zijn.." het laatste is een stuk minder zelfverzekerd dan het eerdere gedeelte. Bij haar ontkenning voelt hij zich een beetje in het nauw gedreven. Alsof hij daarmee iets heeft toegegeven.

Noah lijkt even aanstalten te maken om nijdig weg te lopen maar blijft dan toch staan. Haar simpele woordkeuze zit hem hoog, of misschien is het Thomas die opduikt in haar verhaal. Hij herhaalt haar woorden "meneer de prins die denkt dat hij overal de reden voor is." Hij schudt even zijn hoofd "Erg charmant. Is dat hoe je over me denkt?"

Noah Taylor

Rose haar hele houding zorgt ervoor dat Noah een defensieve houding naar haar toe aan neemt. "Best!" sneert hij dan ook. Dan waren ze toch lekker geen vrienden, hij had haar niet nodig. Hij had het prima gered zonder haar. "Misschien heb jij op dit tijdstip gewoon een onwijs ochtendhumeur" kaatst hij dan ook kinderachtig terug. Hij trekt even een gezicht als ze zegt dat hij zich op het moment wel zo gedraagd en verder gaat met, wat naar zijn idee, hem de les lezen is.

Hij staat nog steeds flink stoom af te blazen als Samantha nog een lieve lijmpoging doet. Althans, zo komt het nu over. Zwijgend vouwt hij zijn armen over elkaar en kijkt hij even naar het water wat nu prachtig rood kleurt. Niet echt de meet rustgevende kleur nu.


Chase Alessia

Chase heeft inmiddels alle inactieve rpgérs op sleeptouw genomen voor deze geweldige excursie. De drie achterblijvers op het strand lijken het echter een stuk minder gezellig te hebben. Noah heeft duidelijk een keer niet zijn zin gekregen en staat met een vreselijk rothumeur te mokken terwijl Samantha opvallend schattig toont. Rose daarintegen heeft haar schattigheid laten varen en kijkt bijzonder boos. "Kom we beginnen, volg mij" Onsubtiel trekt hij Rose aan haar arm mee om voorop te lopen. "Jullie kennen allemaal wel de schildpadden nietwaar? De aarde schildpadden. Well, als we nog op tijd zijn zullen we getuige zijn van een prachtige geboorte en de natuur een handje kunnen helpen. We gaan de pasgeboren schildpadden namelijk naar de zee dragen zodat hun overlevingskans groter is" begint hij enthousiast te vertellen. "Ooh klein detail. Ze verschillen iets met de aardse varianten. "Ik geloof dat jullie ze Nessie noemen?" Hij richting zijn aandacht weer op Rose "ze hebben een langere nek en geen schild" schouderschokt hij. Onderzoekend laat hij zijn blik even over haar heen gaan "Viel hij je lastig?" vraagt hij vaderlijk.

Noah gaat uiterst nors naast Samantha lopen terwijl zijn ogen boren in de rug van Rose. Stomme vriendinnetje van Thomas. Stomme enige vriendin. Stomme mooie bezette vriendinnetje. "niks persoonlijks, maar hou asjeblieft de aankomende 5 minuten je mond" mompelt hij tegen Samantha. Hij moet even bedaren voor hij weer aanspreekbaar is. Ugh.

Chase Alessia

Chase glimlacht als Rose min of meer begint te mopperen en zegt dat ze wel een ochtendhumeur zal hebben. Terwijl ze verder gaat is het enige wat hij kan doen luisteren. Hij knikt even begrijpelijk en werpt een blik achterom, alsof hij kijkt of de groep nog compleet is. Uiteraard kijkt hij gewoon om te zien waar de twee boosdoeners zijn. Als er iemand een ochtendhumeur lijkt hebben is het Noah wel, zijn gezicht staat op onweer. Oh boy, hij heeft er helemaal niet om gevraagd Sammie zijn zoon op sleeptouw te nemen. Thomas was tenminste nog makkelijk. In elk geval lopen ze achteraan, waardoor Chase niet eens heel geheimzinnig hoeft te fluiseren. "Achja, mannen zitten nou eenmaal anders in elkaar" grinnikt hij als Rose zegt dat die stomme prins niks door heeft. "En het zit in de familie. De prinsen van Alusia zijn nooit de meest makkelijke geweest." grinnikt hij "Mij als uitzondering" Daar is Leah het vast niet mee eens. "En, als ik het goed heb zijn Sam, Thomas en Noah min of meer samen opgegroeid. Dus dat werkt ook niet erg in je voordeel. Noah is onderhand wel gewend aan haar bitchgehalte, jij niet en...nouja je zult het wel van je moeder hebben. Ik snap het wel, hoe moet een jongen nou ooit kiezen. Hij kent jou net en Sam al jaren. Jij bent veel leuker dan Sam, maar mist de jaren aan vertrouwen." Hij schenkt haar even een gerustellende glimlach "Niemand kan mij tegen jou opzetten, onmogelijk. Ten eerste heb je je schattige en onschuldige voorkomen mee, ten tweede ben je Leah haar dochter en je bent mijn dochter" hij slikt, uhoh "Dat is als ik een dochter zou hebben bedoel ik. Als ik kinderen zou hebben gehad dan had ik een dochter als jou willen hebben. Theoretisch gesproken."
Ander onderwerp, nu! "Ik zie het nest al!"

Chase Alessia

"Daar" Chase wijst rehct voor hun. Als ze nog iets verder doorgelopen waren hadden ze het nest misschien wel vertrapt. Hij wisselt even een blik met Rose en glimlacht. "We kunnen ze naar de zee brengen" meldt hij. Na rose een bemoedigende glimlach te hebben toegeworpen en bij het zien van Noah als de schildpadden beschermer voegt hij zich bij Leah. "Ik weet niet hoe lang ik nog toneel kan spelen" mompelt hij. Niet Leah haar favoriete onderwerp, maar het moest.


Noah Taylor

Sam willigt braaf zijn verzoek in om even haar mond te houden. Dat helpt hem te kalmeren, hoewel de woede een beetje blijft borrelen, en weet uiteindelijk zijn aandacht weg te halen bij de ruggen van Chase en Rose. "Oke" verzucht hij op haar idee om de dag opnieuw te beginnen. Toch trekt hij even iets zijn neus op bij haar zoete worden. "Lief prinsje?" hij grijnst even kort "iets minder suikerzoet mag ook wel" grinnikt hij lichtjes. Een korte opleving voor hij verder gaat met mokken.

"Ik geniet trouwens niet van een survival. Een survival staat voor een vermoeiende dag met blaren op mijn voeten, modder op de meest vreemde plekken en een zweetlucht van je mede mensen." Want Noah zweet niet, perfectie zweet niet [a]. "Survivallen is stom, nutteloos en-" Zijn de eieren al uitgekomen? De norsheid glijdt direct van hem af en maakt plaats voor een zwijmelende blik. Een blik die dit keer niet door een van de meiden veroorzaakt wordt maar door kleine schildpad achtige beestjes die zich een weg banen door het zand. "Aaaaaaaaawww" verzucht hij vertederd. Alsof hij een kleine jongen is die een nest puppy's ziet schuifelt hij wat dichterbij. Voorzichtig, want hij wil niet op een klein lief wezentje staan.

En dan dreigt een lief klein groen dingetje onder de enorme voet van Daisy te verdwijnen. "Kijk uit!" sneert hij, waarna hij een snoekduik neemt tegen Daisy aan. Als hij op haar ligt staat hij niet direct op "Goedemorgen" begroet hij haar, alsof het de normaalste zaak van de wereld is om mensen te bespringen. Voorzichtig krabbelt hij overeind "Ik help je wel" inplaats van Daisy recht te trekken bukt hij en schept hij de schildpad in zijn handen. Op naar de zee!