[RPG] Yokai Academy

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Als Kyra het woord neemt, kijkt Sem haar wel aan. Hij knikt en glimlacht even licht.

"Ik geloof van wel.." Begint hij met enige aarzeling.

Hij twijfelt even, omdat hij de reactie van Jade nog steeds niet helemaal geplaatst had. Maar hij gaat toch verder;

"Ze is boos, omdat ik het niet voor haar opnam.. En tegen haar uit ben gevallen in het bos vanmiddag.."

Sem stopt als ze voor het lokaal staan en hij blijft Kyra aankijken.

"Ik begrijp zelf niet eens waarom ik niet voor haar kant koos op dat moment.. Ik bedoel, Jade had alle recht om boos te zijn, nadat Lilith eigenlijk aangaf dat we ons er niet mee hadden moeten bemoeien. Maar de brand, het vuur.. Dat was de reden dat ik het geruzie tussen haar en Lilith niet trok en ben toen tegen haar uitgevallen.."

Sem haalt zijn schouders op.

Tengaar · Schoolhoofd

"oh?" reageert Kyra wat simpel op de woorden van Sem. Ze realiseert zich pas nu dat ze dat speel van het gesprek helemaal niet heeft meegemaakt. Ze was vrij snel richting het vuur gegaan om te kijken wat er gaande was. Het voorval wat Sem nu beschrijft moet vlak hierna gebeurd zijn. Aandachtig luistert Kyra naar de rest wat Sem kwijt wilt en knikt af en toe instemmend.

"maar.....soms gaat Jade ook gewoon te ver." zegt ze vervolgens. "althans dat vind ik" vervolgt ze haar zin terwijl ze haar blik naar de grond draait. Misschien heeft ze nu iets stom gezegd, misschien dat juist Sem nu boos zou worden. Het is echter wel hoe Kyra het soms voelt, soms is Jade te direct. Altijd dacht Kyra dat het aan haar lag, maar misschien voelt Sem wel hetzelfde op dit moment.

"Sorry" zegt ze vervolgens wat beschamend dat dit zomaar zegt. "Volgens mij ben jij als eerst aan de beurt voor een gesprek bij de docent, dus hup hup." en geeft Sem een klein zetje richting de deur. Ze probeert te glimlachen naar hem om haar schaamte te verbergen.

"succes!"

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Sem glimlacht als hij ziet hoe Kyra naar de grond kijkt als ze haar mening over Jade geeft. Hij wist niet wat hij precies met de reactie van Jade aanmoest, maar Kyra leek het soms ook niet te weten. Maar Sem wist ook niet wat hij met de reactie van Kyra aanmoest. Die van nu, en die van eerder vandaag. Hij wilde zich niet over de ene vriendin uitlaten tegen de andere. En ondanks dat hij zelf haatte wat hij was, wilde hij niet dat Kyra hem hierdoor zou afschrijven.

Kyra maakt hem er attent op dat het zijn beurt is om naar de docent te gaan en hoewel Sem liever niet ging, knikt hij.

"Dank je." Zegt hij en loopt daarna het lokaal in.

[...]

Na de laatste woorden van de docent staat Sem kwaad op. Zijn kaken zitten strak op elkaar geklemd en het kost hem de grootste moeite om de docent niet heel duidelijk te vertellen hoe hij er over denkt. Met een snuif draait hij zich om en loopt met grote passen naar de deur toe.

Hoe stom, hoe naïef was hij dat hij de hoop had dat het hier misschien wel te leren was om er beter mee te handelen. Maar daarvoor in de plaats wordt hem aangeboden om te leren hoe hij te pas en te onpas dat ondier zou kunnen worden.

Woedend stapt Sem het lokaal uit en gooit de deur met een knal achter hem dicht.

Niinza · Professor

Helena Sachs

Helena heeft even andere kleren aangedaan en zit in de zitkamer wat huiswerk te maken. Ook zij heeft snel een gesprekje en ze heeft geen idee wat ze er van moet verwachten. Ze slaat haar boek naar een tijdje maar dicht, want ze kan zich niet meer concentreren. Ze weet niet precies wat ze nog moet doen om de tijd te verdrijven en gaat maar een beetje uit het raam staren.

Helena weet niet meer precies wanneer ze aan de beurt is, maar besluit maar richting het lokaal te lopen. Dan is ze in ieder geval niet te laat. Met een omweg dwaalt ze door de gangen en dan komt ze bij de juiste plaats aan. Kyra zit nog buiten het lokaal en Sem slaat net de deur van het lokaal dicht, boos. Dat klinkt niet al te best. Voorzichtig loopt Helena hun kant op en ze glimlacht nog voorzichtiger naar Sem, om hem niet bozer te maken of iets in die trant.
"Hey."

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

[[... Dinsdagochtend 9.00 - Monsterologie ...]]

Ayden Johnson
Als zijn leerlingen eindelijk zitten kan hij slechts genieten van de woede die sommige van hun hebben sinds het gesprek gisteravond. Niet dat het hem wat kan schelen. De deur gaat open en de twee nieuwelingen worden naar binnen gestuurd, hij knikt even naar de conciërge die ze bracht.

“Om een of andere reden blijft jullie klas maar steeds nieuwe leerlingen krijgen. Dit zijn Charles Williams en Jay Waters. Veel plezier met ze en maak ze wegwijs.”

Daarna richt hij zich op de lesstof voor het aankomende uur. Af en toe werpt hij een blik op een van de leerlingen om hun aan het gesprek te herinneren en pas als de bel gaat houdt hij op met praten en ziet tot zijn genoegen hoe Jade Evans woedend het lokaal verlaat.

Afbeelding

Als de bel eindelijk gaat is Jade de eerste die opstaat en het lokaal verlaat. De nieuwelingen kunnen haar weinig schelen, ze wilt zo snel mogelijk weg bij hem. haar gesprek was geen succes geweest en de manier waarop hij haar nu in de gaten had gehouden maakt haar woedend. Waar haalde hij het lef vandaan om te beslissen wat ze wel en niet mocht?

Afbeelding

Blake besteed eigenlijk weinig aandacht in de les. Als er iemand veel wist over monsters, was hij het wel. Eigenlijk, wist hij bijna alles van elk vak. Zijn leeftijd liet dat met gemak toe. Hij is de eerste die Jade volgt en kan het niet laten om naar haar slanke benen te kijken. Ondanks dat er weinig meiden in de klas zitten, maken hun looks alles goed. Hij kijkt even naar haar, ze is duidelijk kwaad en hij gokt al waarom. Ze was al kwaad na het gesprek gisteravond en iets verteld hem, dat dit nog steeds de reden is voor haar woede.

”Je gesprek ging zeker net zo goed als dat van mij?” vraagt hij dan.

Lynnn · 2e jaars

Charles wordt een lokaal binnen geduwd, nadat hij een kort gesprekje daarvoor heeft gehad. Naast hem is er nog een andere student. Met een ongemakkelijke glimlach kijkt hij door het lokaal heen naar zijn mede studenten. Voorin bij het schoolbord staat een man, die hen voorstelt als 'Charles Williams' en 'Jay Waters'. Hij is al in geen eeuwen meer Charles genoemd, toch bleef het zijn eerste naam.
"Noem met Chuck, alstublieft," glimlach hij de docent vriendelijk toe.

Na de eerste les op de nieuwe school wandelt Chuck rustig het klaslokaal uit, kijken op zijn rooster, niet wetend waar hij naartoe moet gaan.

Lupos · Volleerd Tovenaar **Woonplaats:** Over the rainbow

Jay had enorm hoge verwachtingen gehad voor de nieuwe school. Maar bij het eerste gesprek was hem verboden Otis mee binnen te nemen. Ze hadden hem gezegd dat het best was eerst afstand te nemen van zijn zielsverwant, dat hij daardoor zou kunnen aanvoelen hoe zo een verbond echt in elkaar zat en hoe hij er volop gebruik van kon maken. Maar dat wou Jay eigenlijk helemaal niet, hij was nog nooit ver van Otis verwijdert geweest en nu moest hij zich ook zo veel mogelijk van Otis afsluiten. Hij had gewoon willen leren hoe alles in elkaar zat , maar zoiets had hij echt niet willen horen.

Jay werd samen met ene Charles voorgesteld aan de klas. Charles, of Chuck zoals hij blijkbaar wilt genoemd worden voelde zijn blijkbaar al goed thuis ,als hij zo maar het woord durfde nemen. Jay daarentegen gaat zo vlug mogelijk gaan zitten.

Als de les is afgelopen beseft Jay dat hij eigenlijk niet heeft opgelet. Hij heeft het te druk gehad met zijn klasgenoten te bestuderen. Maar hij geraakt er niet aan uit wat al de rest zou kunnen zijn. Of wat voor persoonlijkheden ze zijn. Ach tijd zal het wel leren. Hij weet niet goed wat te doen, hij kent nog niemand en de sfeer zat precies ook niet denderend in de klas, wat nog eens word bijgestaan door het feit dat twee mensen direct het lokaal verlaten. Als hij Chuck het lokaal ziet verlaten, grabbelt Jay vlug zijn spullen bij elkaar en loopt achter Chuck.

Hey ,euhm, ik ben Jay , Chuck was het he ? Heb jij enig idee waar we naartoe moeten ofzo, want ik heb echt geen idee.

Lynnn · 2e jaars

Chuck schrikt op van zijn briefje met daarop het rooster wanneer hij uit zijn gedachten wordt gerukt door de andere, nieuwe jongen in zijn klas. Het is de jongeman die door de docent is voorgesteld als Jay. Opnieuw komt deze naam ter sprake, en ook vraagt hij of Chuck inderdaad zijn naam is.

"Ja, dat klopt. Ik ben Chuck." Hij glimlacht vriendelijk naar Jay. "En nee, ik heb zelf ook geen idee waar we heen moeten."
Opnieuw werpt Chuck een blik op zijn rooster, terwijl hij vanuit zijn ooghoek Jay blijft aankijken in de hoop dat hij misschien een idee zal krijgen.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Sem heeft geen woord van de les meegekregen. Hij was een tafel helemaal achteraan, zover weg als mogelijk was van de docent, gaan zitten en had met zijn hoofd leunend op zijn armen naar buiten zitten staren.
Na het gesprek met de docent was hij woedend geweest, en dat was hij nog steeds. Hij was hier gekomen om het onder controle te krijgen, niet om het monster de overhand te laten nemen. Tenminste, dat is wat hij zichzelf nu de hele ochtend probeert duidelijk te maken.
Ergens diep van binnen lijkt echter sinds het gesprek gisteren iets te knagen. En het knagende gevoel maakt hem niet alleen woedend op zichzelf, maar het doet hem ook zichzelf verachten. Hij wist maar al te goed wat het was dat dit gevoel veroorzaakte; het vreselijke verachtelijke deel van hemzelf.

Eindelijk komt de verlossing van de les, in de vorm van een bel. Sem staat op en ziet nog net hoe Jade het lokaal uitstormt. Even glimlacht Sem wrang, hij was dus niet de enige wie gisteren een top gesprek gehad had. Hoewel hij er geen moment over twijfelde dat de oorzaak van haar woede vast een andere reden had.
Hij grijpt zijn tas en loopt zonder een woord te zeggen ook het lokaal uit. Sem is zo in zijn eigen gedachten verzonken dat hij bij het verlaten van het lokaal met zijn schouder tegen de nieuwe jongen, Chuck, aanbotst.

"Of je gaat lekker midden in de gang staan.." Gromt hij de jongen toe en loopt dan verder.

Gefrustreerd haalt Sem een hand door zijn haren en kan niet eens zijn best doen om te bedenken dat de nieuwe jongen er niets aan kan doen dat hij zelf zo kwaad is. Iets voor hem ziet hij Jade en hoort nog net Blake zijn vraag. Sem snuift, schudt zijn hoofd en loopt door. Hij mocht dan niet de enige zijn met een leuk gesprek, hij had even niemand iets te melden.

Lupos · Volleerd Tovenaar **Woonplaats:** Over the rainbow

Fijn, dacht Jay sarcastisch nadat Chuck vertelde dat hij ook niet wist waar ze heen moesten. Nu ja er stond lunch op het lessenrooster, maar waar in godsnaam kon je die gaan eten. "Misschien kunnen we iemand vragen waar we lunch kunnen gaan halen want straks lopen we nog verloren, lijkt me niet onmogelijk hier.

Dan loopt er jongen tegen Chuck en snauwt hem wat toe. Zo die was dus duidelijk niet bereid hun te helpen. "Of bij nader inzien moeten we misschien toch alleen gaan zoeken, er lijken precies niet veel mensen blij met onze komst..."

Niinza · Professor

Helena Sachs

Helena trekt één wenkbrauw op als de leraar vertelt dat er weer twee nieuwe leerlingen zijn. Om eerlijk te zijn had Helena dat niet verwacht, zeker niet nu het jaar vordert. Maar zijzelf vindt het niet erg, hoe meer zielen, hoe meer vreugd... of zoiets.
Na de les staat ze op en doet ze haar tas over haar schouder. Ze loopt het lokaal uit en blijft even staan wachten, om zich even voor te stellen aan de nieuwe leerlingen en zo.

Sem snauwt ze echter meteen toe en loopt daarna boos weg. Helena fronst. Ze vraagt zich af wat er met hem aan de hand is, aangezien hij na het gesprek de vorige avond ook niet echt in een goed humeur scheen te zijn. Ze kijkt dan naar de twee nieuwelingen en zet een glimlach op.
"Niet overdrijven," zegt ze plagerig tegen Jay, die oppert dat de anderen niet echt blij zijn met hun komst. "Ik ben Helena. Als ik kan helpen, moeten jullie het maar zeggen."

Lynnn · 2e jaars

Chuck knikt bij het horen van Jay's wijze woorden. Het is een grote school, dus verdwalen kon gemakkelijk. En dan wordt hij ineens ruw opzij geduwd. Nog net in balans weet hij zijn evenwicht te hervinden. Verbaasd kijkt hij de jongeman na, die kwaad door loopt. Chuck haalt zijn schouders op, het kan hem niets schelen. Als de rest tenminste maar aardig zou gaan doen. Jay echter oppert dat ze beter alleen kunnen gaan zoeken, maar Chuck schud zijn hoofd.

Al snel staat er een nieuw persoon naast hen, die zich voorstelt als Helena. Ze lijkt erg vriendelijk te zijn.
"Wel, mijn naam is Charles, maar je mag me Chuck noemen," begint hij met een vriendelijke glimlach. "We zijn op zoek naar de cafeteria. Weet jij die toevallig te vinden?"
Chuck hoopt natuurlijk dat ze hen de weg wilt wijzen, want zo'n prachtig wezen ziet hij niet elke dag.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Lilith zit met enorme wallen onder haar ogen naar het schoolbord te staren tijdens Monsterologie. Gisteren was een van de vreselijkste dagen uit haar leven geweest. Na de hele confrontatie buiten met Jade, Sem en Kyra was het gesprek met meneer Johnson, die nu met een triomfantelijke blik in zijn ogen voor de klas staat, een absoluut fiasco geweest. Tot nu toe voelde Lilith zich absoluut niet op haar gemak op Yokai. Ze had zo graag het tegenovergestelde gezien - ze had gehoopt dat het leven hier makkelijker zou zijn dan in de commune.

Liliths aandacht wordt getrokken door de twee nieuwe klasgenoten, Charles, die zichzelf onmiddellijk voorstelt als Chuck, en Jay. Natuurlijk. Twee jongens. Misschien had ze moeten vragen of er ook een klas was op deze academie met alleen maar vrouwen, dat zou het allemaal een stuk makkelijker maken. Het was ook niet bepaald handig dat een van de twee nieuwelingen, Chuck om precies te zijn, Lilith alleen al door zijn stem weke knieën bezorgt. Get over yourself. Je zult nooit meer dan een gesprek met hem kunnen voeren en zelfs dat is 1) gevaarlijk en 2) gedoemd te mislukken aangezien je waarschijnlijk volledig instort wanneer hij überhaupt ooit naar je kijkt.

Ze schudt even met haar hoofd om zichzelf uit haar dagdroom te helpen en hoort dan de bel. Lilith loopt achter de rest aan het lokaal uit en ziet Jay en Chuck hulpeloos om zich heen kijken. Ze ziet nog net hoe Sem hen afsnauwt, en even speelt Lilith met de gedachte om naar de twee toe te lopen en haar hulp aan te bieden (ook al heeft ze zelf eerlijk gezegd ook nog moeite met het vinden van lokalen). Dan is Helena haar voor en Lilith blijft licht teleurgesteld staan, twijfelend over wat ze nu moet doen.

Niinza · Professor

Helena Sachs

Helena kijkt afwachtend naar de jongens. Eén jongens stelt zich voor als Chuck, of eigenlijk Charles. En of ze weet waar het cafetaria is. Helena knikt enthousiast en ze wijst naar de gang.
"Deze kant op."
Ze kijkt hem afwachtend aan.
"Ik was toch van plan om die kant op te gaan, we kunnen er wel samen heenlopen."
Met een glimlach kijkt ze naar Chuck.

Lynnn · 2e jaars

Chuck is blij om te horen dat Helena weet welke kant ze op moeten gaan. Nu hoeft hij in ieder geval niet te verdwalen in zijn eentje, heeft hij in ieder geval een gesprekspartner om tegen aan te praten en kan hij zich meteen een beetje thuis gaan voelen op de nieuwe school.
"Sure!" Hij knikt enthousiast naar Helena.

"Hoe lang zit jij al op Yokai?" probeert Chuck het gesprek te openen, terwijl hij haar volgt in de richting van de cafeteria.

[RPG] Yokai Academy

Wie is er online