[RPG] Tartarus

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

Ryan staat met zijn rug tegen het trainingsgebouw aan. Hij had net de laatste training afgerond. Het niveau van de guards was flink achteruit gegaan de laatste tijd. Het nieuwe materiaal was niet bepaald de moeite waard.

Hij wordt opgeschrokken door een grote knal. 'Dus het is tijd...' Hij zucht. Nu moet het gaan gebeuren. Rustig loopt hij naar de bibliotheek. De knal heeft ervoor gezorgd dat de straten vol staan met mensen. Ze zijn zo druk bezig met speculeren waar de knal vandaan kwam, dat ze niet door hebben dat er iemand over straat loopt die er niet aan mee doet.

Als hij de achterkamer van de bibliotheek binnenkomt, ziet hij een groepje mensen zitten. Als eerste spot hij Lara en Damiën. Hij geeft een kort knikje in hun richting en gaat dan zitten aan een van de tafels.

Ryan blijft op zijn hoede. Wat als er een verrader tussen zit?

Yuuki · Lioness of Casterly Rock **Woonplaats:** King's Landing

Bij binnenkomst valt het Bree meteen op dat die boodschapper naar haar kijkt. Ze trekt kort een wenkbrauw op, maar de man loopt na nog een keer kijken al door. In plaats van zich zorgen maken over waarom hij naar haar keek, loopt Bree expres op een langzame, zelfverzekerde pas achter hem aan.

Terwijl ze loopt kijkt ze rustig in het rond. Als builder heeft ze immers niet echt vaak gelegenheid om in de bibliotheek te komen. Ze is echter al snel bij de achterkamer aangekomen. Ze blijft heel even voor de deur staan - ze kan nog terug - maar dan opent ze de deur en gaat naar binnen.

Binnen ziet ze tot haar verrassing Lara zitten. Ze lijkt altijd zo... braaf. Ook de boodschapper is er, net als twee mannen die Bree wel eens in het gebouw van de guards gezien heeft en twee vrouwen die Bree helemaal niet kent. Eén ziet er zo breekbaar en popjesachtig uit dat Bree haar meteen mag. In ieder geval meer dan de guards - Damiën en Ryan, heeft Bree ze wel eens genoemd horen worden -, die er nogal dreigend uitzien.

Bree steekt nonchalant als groet een hand omhoog en gaat dan met een knikje naar Lara bij haar in de buurt zitten, haar benen uitgestrekt, haar houding gemakkelijk. Ze heeft geen idee wat het protocol is voor dit soort situaties, voor wat in feite 'verraad' is, maar iedereen is stil, dus zij houdt voor nu ook haar mond maar dicht.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

In de bieb blijft Sebastian even staan en zijn gezicht betrekt bij de lucht van de oude boeken. Die lucht deed hem denken aan zijn schooltijd. Hij kwam hier eigenlijk nooit..
Uiteindelijk loopt hij door en tot zijn verbazing lijkt het niemand echt op te vallen dat hij juist een andere kant oploopt dan de meeste mensen die duidelijk in paniek waren.

Als hij voor de deur staat die bij de geruchten genoemd werd, twijfelt hij. Was dit verstandig, en wat zou hij hiermee op zijn hals halen? Hij kon nog terug..

Toch opent hij de deur en ziet verschillende mensen zitten. Meteen slaat de twijfel toe; als er zoveel mensen vanaf wisten, wat was dan nog de kans van slagen? Zijn ogen vernauwen zich iets als hij beseft dat hij het merendeel van de aanwezigen niet of nauwelijks kent. Was deze armzalige gok op ontsnappen hem het risico waard?
Als hij Mila aan de andere kant van de tafel ziet zitten, ontstaat er een wrange glimlach rond zijn lippen. Hij kon op zijn minst het verhaal afwachten..

Sebastian gaat op een van de lege stoelen zitten, leunt naar achteren en blijft op twee poten tegen de muur aan hangen. Dan pakt hij de banaan die hij mee had genomen en begint die nonchalant te pellen en neemt dan een hap.

Lacrimosa · Schoolhoofd **Woonplaats:** Abbey Road

Ook Joaquin betreedt de bibliotheek, zonder al te veel naar de andere mensen te kijken. Bibliotheken hebben altijd een soort van geruststellende en rustgevend effect op hem gehad. Ondanks het lawaai dat buiten alom aanwezig is, zorgt dit gebouw er op een bepaalde manier voor dat Joaquin toch van elk storend geluid wordt afgesloten.

Maar goed. Nu is het vooral belangrijk om de anderen te observeren. Voorlopig herkent hij enkel het jonge meisje dat in de onderwereld van onderwereld moet gaan werken. Iets, dat naar Joaquins mening, toch wel een van de rotste baantjes is. Al zeker voor een jong iemand. Hij glimlacht even geruststellend naar haar, als blijk van herkenning en betreedt dan de achterkamer van de bibliotheek. Van deze personen kent hij echter niemand op Georgia na, maar sommige types zien er wel uit dat niet men hen te sollen valt. Hij had echter niet verwacht dat Georgia aan dit zou deelnemen. Joaquin leunt nonchalant tegen de vensterbank en neemt een afwachtende houding aan. Het lijkt nu wel even een 'wie kan er het langste zwijgen'-competitie. Hij hoopt dat er snel meer duidelijkheid zal komen, want hij heeft een hekel aan wachten.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Jeron stopt zijn zakmes in zijn broekzak en volgt Elina naar buiten. Ze lopen naar de afgesproken plaats - de bibliotheek. Jeron was er nog nooit binnen geweest. Toch is het niet erg moeilijk om te vinden waar ze moeten zijn - het is enkel een kwestie van het volgen van de personen die zich niet in paniek naar de uitgang begeven. Ze arriveren in een kamer waar al een flink aantal mensen aanwezig is.

Jeron kijkt rond en herkent Joaquin en Bree, verder niemand. Hij trekt een wenkbrauw op bij de gespannen stilte die er hangt. Natuurlijk was dit een uitzonderlijke situatie, maar hij had verwacht dat er in ieder geval een bepaald soort zinloze prietpraat gestart zou zijn.

'Het lijkt erop dat wij niet de enige zijn met escapistische neigingen,' bromt hij tegen Elina, maar het is zo stil in de kamer dat het met gemak door iedereen gehoord kan worden.

Tengaar · Schoolhoofd

Samen met Jeron komt Elina aan bij de bibliotheek. Ze bekijkt het gebouw van top tot teen en ziet dat Jeron al naar binnen is gestapt. Haastig volgt ze hem en stapt ook de kamer in. Als ze haar blik door de kamer laat glijden herkent ze de andere builders. Ook herkent ze de Messenger, Beau. Een klein glimlachje verschijnt op haar gezicht bij hen zien van hen. Ergens was ze bang voor alleen onbekende. Hoopvol kijkt ze naar Jeron.

"Als we de enige hadden geweest, dan had deze meeting wel een beetje vreemd geweest." antwoord ze op een zachte kalme toon. Elina laat haar blik verder glijden langs te mensen. Haar blik blijft hangen bij een stel intimiderende ogen van een jongen man. Ze kent hem, althans vaak genoeg gezien van afstand, deze guard, maar van zo dichtbij had ze Damiën nog nooit gezien. Elina probeert een glimlach te vormen en went haar blik vrij snel af. Ze geeft even een knikje naar Jeron en loopt vervolgens door de ruimte om uit te komen bij Beau.

"Hi." zegt ze kortaf groetend. Ze weet eigenlijk niet zo goed wat ze moet zeggen. Ze geloofde wel in deze groepsvorming tot ontsnappingspoging, maar helemaal zeker weten doen we alleen maar met tijd.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

"Ik heb altijd haast, dat zou je nu toch wel moeten weten." zegt Damiën luchtig als hij achter Mila aanloopt. Niets dan de waarheid, Damiën zal de eerste zijn die zal toegeven dat hij niet bepaald geduldig is.

In de kamer aangekomen ziet hij al één iemand zitten. Lara, een andere guard, die kende hij wel. Niet veel later is de kamer gevult met mensen. Sommige kent hij van gezicht, anderen ook daadwerkelijk bij naam en een aantal kent hij gewoon helemaal niet. Hij knikt even kort naar Ryan en Lara. Dan ziet hij een klein vrouwtje met blond haar en een bril in zijn richting kijken en een poging onderneemt tot glimlachen. Hij grijnst even terug naar haar, maar al snel wendt ze haar blik af.

De stilte bevalt hem niet. Het duurde hem te lang. "Dus..." zegt hij, na nog een paar seconde gewacht te hebben, "Ik neem aan dat jullie hier allemaal om dezelfde reden zijn?" Hij had geen zin om te wachten.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Mila herkent wel wat gezichten van de groep, maar de meeste gezichten zijn haar toch onbekend. uiteindelijk lijkt er een redelijk grote groep aanwezig te zijn en als Damien dan het woord neemt is ze eigenlijk opgelucht dat iemand begint. Hij vraagt of iedereen er voor dezelfde reden is en Mila haalt een hand door haar haren heen.

"Ik denk dat het iets té toevallig is als er mensen zijn die dit niet verwacht hadden," zegt ze dan, haar stem is rustig, "We weten allemaal wat we willen, maar we hebben één probleem." Ze haalt even adem, "We hebben geen plan."

Ze kijkt de groep even rond. Ze weet dat dit een gevaarlijk onderwerp is, wat als iemand hier verkeerde mensne had gesproken? Of wat als iemand dit deed om hun allemaal te verraden?

"We kunnen lastig met een groep als deze naar de poorten gaan en eisen dan we door de poort mogen," zegt ze dan, "We moeten weten of er een andere uitgang is, eentje waar we doorheen kunnen zonder opgemerkt te worden. En dan nog een plek om af te spreken, een datum en een tijd. En waarschijnlijk een grotere afleiding dan deze."

Zo, ze heeft iets gezegd. Laat de rest nu maar met een reactie komen.

Yuuki · Lioness of Casterly Rock **Woonplaats:** King's Landing

Er komen nog een paar andere mensen binnen. Afgezien van de man met de banaan zijn dit allemaal mensen die Bree kent, hoewel ze zelden of nooit zelf met ze gesproken heeft - zijzelf staat helemaal onderaan de ladder, terwijl zij toch een relatief hoge rang hebben. Als Joaquin naar haar glimlacht, glimlacht ze verrast terug, maar kijkt daarna een andere kant op.

Gelukkig wordt dan eindelijk de stilte doorbroken, door Damiën. "Nee, we zijn hier voor een gezellig theekransje," reageert Bree sarcastisch op zijn vraag. Hierna gaat het popjesachtige meisje praten, die aangeeft dat er geen plan is. Bree slaat haar armen over elkaar maar geeft voor de rest geen blijk van haar teleurstelling. Wie heeft voor de afleiding gezorgd dan? Daar moet ook flink wat planwerk in hebben gezeten, hoe kunnen er dan geen plannen voor de ontsnapping zelf zijn?

Ondertussen heeft het meisje verdergesproken en wacht nu op input van de groep. "De riolering onder de grond strekt zich enorm ver uit, veel verder dan alleen de stad hier. Dat zou dus een optie zijn. Ik ken het netwerk door en door, maar het is zo'n wirwar aan tunnels dat je tenzij je het goed kent zo verdwaalt." En als je eenmaal verdwaald bent kom je de tunnels niet meer uit; in de jaren dat Bree in het pijpsysteem gewerkt heeft zijn er meerdere mensen spoorloos in verdwenen. "Achtervolgers moeten we dus makkelijk af kunnen schudden."

Bree realiseert zich nu pas dat ze zich tot nu toe onbewust alleen gericht heeft op het meisje, omdat ze het minder eng vindt om één persoon aan te spreken dan een hele groep. Maar dat is vast vreemd overgekomen op de rest. Zichzelf van binnen uitscheldend hiervoor kijkt ze nu naar de anderen. "Ik ben Bree, trouwens. En ik werk in het pijpsysteem, als dat nog niet duidelijk was." Dit laatste met een grijnsje. "Misschien is een voorstelronde met welke functie iedereen heeft sowieso handig? Als er een verrader in de groep zit heeft die toch al onze gezichten gezien en zijn we hoe dan ook de lul, dus het heeft geen zin om onze namen achter te houden."

Reflex · Schoolhoofd **Woonplaats:** Wonderland

Rustig wacht Georgia af of er wat gaat gebeuren. Wanneer Joaquin binnen komt staart ze hem even aan. Hij was niet de eerste persoon die ze hier had verwacht, maar dat was ze zelf waarschijnlijk ook niet. Ze glimlacht even naar hem en richt zich dan weer op haar handen. Ze vroeg zich af van wie met het hele idee om te ontsnappen gekomen was, dat moest toch iemand van deze mensen zijn? Onderzoekend bekijkt ze de gezichten van de anderen.

Uiteindelijk begint een van de aanwezigen te praten. Georgia kijkt op en luistert naar wat het meisje zegt. Een ander meisje dat zich uiteindelijk voorstelt als Bree reageert er op. Wanneer deze is uitgesproken kijkt Georgia even rond of iemand anders het woord neemt. Ze kijkt even van Joaquin naar Bree, omdat dat zover ze nu weet builders zijn. "Bestaat er een kaart? Van de hele omgeving bedoel ik." Ze fronst even wanneer ze dat gezegd heeft. Het leek haar onwaarschijnlijk dat er makkelijk een kaart voor handen was, maar misschien wist een van de builders of er überhaupt een bestond.

"Ik ben Georgia." Haar blik glijdt naar de wonden op haar handen die ze vandaag had ontvangen. "Ik train de honden." Ze voelt zich onveilig nu ze haar naam gezegd heeft. Misschien had ze beter even af kunnen wachten wat de anderen zouden doen. Ongemakkelijk frunnikt Georgia aan haar vlecht.

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

"Ik ben Ryan en wat ik doe, maakt geen snars uit. We gaan hier weg. We kunnen deze banen en het leven hier achter ons laten." De groep irriteert hem. Ze hebben geen flauw idee hoe ze het aanpakken en het grootste gedeelte ziet blijkbaar het gevaar niet in van waar ze mee bezig zijn.

"Georgia, kijk om je heen. We zitten in een bibliotheek." Ryan zucht. Als hier geen kaart is, dan is er nergens een. Hij had meer verwacht van Georgia. Blijkbaar liggen haar skills enkel bij het trainen van de honden. Buiten dat, waardeloos.

Zijn blik vindt de builders. "Als iemand weet hoe deze stad in elkaar steekt, zouden het de builders moeten zijn. Tenzij ze iedere dag met oogkleppen op in een gat staan te graven, maar dat lijkt me sterk."

Ryan krijgt een raar gevoel in zijn buik door deze mensen. Zou hij dan alles zelf moeten doen? Hij leunt naar voren, in afwachting wat de mensen om hem heen ervan zullen zeggen.

Yuuki · Lioness of Casterly Rock **Woonplaats:** King's Landing

Er is een korte stilte en dan vraagt een vrouw of er een kaart is. Nadat de vrouw zich voorgesteld heeft als Georgia wilt Bree net nee schudden wanneer Ryan zich erin mengt en flink bits gaat doen. Bree trekt haar benen, die eerder nog uitgestrekt waren, terug en gaat wat rechter zitten terwijl ze haar gezichtsuitdrukking expres verveeld houdt. Ze wilt niet laten merken hoe intimiderend ze Ryan eigenlijk vindt.

Bree rolt met haar ogen. "Elkaars functies weten is handig zodat we weten wat iedereen kan doen en wat iedereens vaardigheden zijn. Dat zou misschien handig kunnen zijn voor het maken van een ontsnappingsplan," zegt ze met een licht spottende toon. "Je hoeft niet je levensverhaal te delen, man."

Ze negeert de neiging om te friemelen met haar handen en zorgt ervoor dat ze ze perfect stilhoudt. Zelfverzekerd blijven, Bree. "En ik heb geen kaart, juist omdat ze willen voorkomen dat zoiets voor dit soort situaties gebruikt wordt. Lijkt mij dan," zegt Bree. Dat laatste kwam er iets ongemakkelijker uit dan ze wilde. "Ik heb voor het riolenstelsel geen kaart nodig, maar ik weet niet of de andere builders wel kaarten hebben?" Ze kijkt hun kant op, zich zeer bewust dat ze nu eigenlijk tegen haar superieuren praat, ook al zitten ze in andere werkgroepen en zijn het niet direct haar bazen.

xMissme · Volleerd Tovenaar

Meer mensen druppelen het kamertje binnen. Beau herkende vaag de hondentrainer als die naar hem glimlacht. Beau beantwoordt met een sober glimlachje. Ook de jonge vrouw die Beau achter hem naar binnen had zien staan komt het kamertje binnen. Tot slot komen er een aantal mensen binnen die Beau niet of nauwelijks kent, op Elina na. Haar had hij wel eens moeten berichten, en ze was bovendien al wat langer hier beneden, net als hij. Beau glimlacht als ze hem begroet. Hij geeft een knikje als blijk van herkenning.

De guard begint te spreken en Mila vervolgt zijn 'inleiding'. Het kwam Beau allemaal niet erg georganiseerd over. Er was nog geen plan? Het klonk allemaal niet erg hoopvol en de moed begint in Beau's schoenen te zinken. Hij had er op vertrouwd dat er wel al een soort solide ontsnappingsplan bestond of iets dergelijks.

De jonge vrouw die hij gezien had stelt zich voor als Bree. Al voordat ze te kennen geeft dat ze in het pijpsysteem werkt, is dat duidelijk; ze lijkt goede kennis van het pijpsysteem te hebben. Beau's mondhoeken krullen omlaag als Bree het woord 'verrader' in de mond neemt. Tot nu toe was de bijeenkomst nogal een deceptie: er was geen plan en als er een 'verrader' was, dan hadden ze allemaal een probleem - nog voordat er ook maar iets serieus ondernomen was.

Ook Georgia stelt zich voor en vraagt naar een kaart. Daarop stelt Ryan zich voor, en Ryan... begint de discussie. Ryan komt nors op Beau over, en Beau fronst als hij spreekt. Hij heeft niet bepaald de attitude van iemand die bereid is tot samenwerking. Als Bree reageert knikt Beau begrijpend. ,,Ik betwijfel of er een kaart in de bibliotheek te vinden is,'' zegt Beau, en hij glimlacht uit beleefdheid. ,,Ik ben messenger, en soms kunnen we gebruik maken van kaarten om te bepalen waar we precies moeten zijn, maar die krijgen we niet zomaar mee,'' zegt Beau. Echter, Beau was niet van plan om concrete maatregelen voor te stellen. Hij twijfelde aan de situatie, en hij twijfelde aan wat hij moest doen. Hij zat nu vast aan deze mensen.

,,Maar ik ben het vooraleerst eens met Bree. Voordat we tot actie overgaan moeten we van elkaar weten met wie we te maken hebben,'' Beau kijkt Bree aan en glimlacht weer, uit beleefdheid, alsof het hem verweten zou worden dat hij haar naam gebruikte. Dan kijkt hij naar Ryan, om aan zijn gelaat te kunnen zien wat hij hiervan vond; hij had zojuist Bree's voorstel behoorlijk ondermijnt. ,,Ik ben Beau.''

Lacrimosa · Schoolhoofd **Woonplaats:** Abbey Road

Er wordt uiteindelijk gesproken, waardoor de verschillende karakters tot uiting beginnen te komen. Twijfel en vastberadenheid zijn er al en Ryan zorgt al voor het enige asshole-gehalte, maar weet zelf eigenlijk niets zinnigs toe te voegen.

“Mijn naam is Joaquin en ik werk bij de gebouwen. Ik weet dat een van de leiders een kaart heeft die een overzicht geeft van alle gebouwen die zich hier bevinden. Ik kan proberen om een van die kaarten te bemachtigen, maar ze zullen door de grote afleiding nog argwanender zijn. Momenteel is er ook een gebouw in de straat van het ziekenhuis dat men wil afbreken om er een nieuw hoofdkwartier te bouwen. We kunnen daar eventueel opnieuw afspreken.”

Joaquin vouwt zijn armen over elkaar en laat zijn blik glijden over de andere builders en Beau. “Misschien kunnen wij best de zwakke plekken vinden in de ondergrondse wereld. De builders van het elektriciteitsnetwerk kunnen eventueel voor een nieuwe afleiding zorgen en Bree, Beau en ik kunnen ons focussen op de geheime gangen en zwakke plekken in het systeem? Er zullen ongetwijfeld geheime gangen zijn waar enkel mensen met een hoge functie van op de hoogte zijn.”

Joaquin kent de andere mensen niet zo goed, buiten Georgia. Hij weet dat sommige van hen waarschijnlijk assasins zijn en dat idee vindt hij verontrustend. Hij kan zich moeilijk voorstellen dat hij zo’n taak zou kunnen uitvoeren en hij stelt zich de vraag of je met zo’n beroep nog emoties kan hebben. “En wat kunnen jullie precies bijdragen?” Deze vraag stelt hij niet op een arrogante toon, maar hun functie is nogal een ver van zijn bed-show. Joaquin weet enkel dat hun taak zich niet beperkt tot de onderwereld alleen en dat kan zeer nuttig zijn voor de ontsnapping.

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

"Zoals ik net al zei, mijn functie doet er niet toe. Ik zit hier in een ruimte met mensen waarvan ik sommigen nog nooit van mijn leven ontmoet heb. Dat jullie allemaal zo naïef zijn om jullie 'halve' levensverhaal te vertellen aan mensen waarvan jullie geen flauw idee hebben of ze te vertrouwen zijn, maakt me niks uit. Doe maar wat jullie niet laten kunnen."

De mensen in de groep moeten eens leren dat een plan niet gemakkelijk te vormen is. Dat een plan waterdicht moet zijn en dat niet iedereen van het begin af aan te vertrouwen is. Dat waren de eerste dingen die Ryan leerde toen hij in de onderwereld terecht kwam. Hij ziet het als zijn taak om het vormen van een plan niet al te makkelijk te maken voor zijn groepsgenoten.

Jaoquin begint al gelijk met het hele 'ik' verhaal. Duidelijk. Hij heeft een hoge dunk van zichzelf en zijn kunnen. In zijn eentje een kaart afpakken van de leiders? Dat zou betekenen dat ze gelijk al 1 iemand kwijt zouden zijn.

"En hoe ben je van plan dat aan te gaan pakken?" Ryan kijkt Jaquin recht in de ogen. "Jij, in je eentje, de kaart stelen bedoel ik. Iemand met een lage rang komt niet zomaar de gebouwen binnen. Daar is een scheme voor nodig. Of op zijn minst een afleiding die 10 keer zo groot was als die van vandaag. Assassinations. Maar als je het wil proberen, be my guest. 1 Persoon minder om de Onderwereld uit te smokkelen. Maakt het alleen maar makkelijker."

Ryan staat op en richt zich tot de groep. "We zitten dan nog wel in de beginfase, maar aan het woord 'misschien' hebben we niks. Wat ik kan bijdragen? Ik heb geregeld contact met de gate bewakers en ik kan jullie vertellen dat ze nasty pieces of work zijn. Hun training is 100 keer zwaarder en hun krachten zijn bovennatuurlijk." Hij vertelt maar niet dat zelfs hij er bang van wordt.

[RPG] Tartarus

Wie is er online