[RPG] Fantasy (2)

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Met wat hulp van Benicio staat Jessa op van de bank. Ze houdt hem stevig vast, bang dat haar knieën het misschien weer gaan begeven. Hij biedt haar haar wand aan en ze stopt deze in haar mouw. Ze voelt zich naar en leeg. Naar, leeg en bezorgd om Caleigh en Benicio.

Wanneer ze buitenkomen voelt Jessa de zon op haar huid. Ze kijkt en ziet dat deze al wat lager begint te staan. Het zal waarschijnlijk tegen het eind van de middag lopen. Jessa legt haar hoofd tegen Benicio's schouder aan. Bij de paarden aangekomen laat ze zich op het paard helpen. Ze kijkt even naar Benicio en glimlacht. Hoewel haar glimlacht opricht is, voelt hij leeg. "Dank je wel..." zegt ze zachtjes.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric kijk kort naar het meisje op de bank als Luc het heeft over rustiger reizen. Hij knikt uiteindelijk, maar nog voor hij iets kan zeggen, staat Caleigh naast hem. Hij knikt nogmaals. De opluchting dat ze in ieder geval voor nu niet tegen hem inging is groot en hij begreep maar al te goed dat ze haar wand terug wilde. Zo snel als dat ze naast hem stond, is ze ook weer weg, om haar wand te gaan zoeken.

Nog voordat hij tegen Luc iets heeft kunnen zeggen, reageert deze op wat er achter Eric in de gang gebeurd. Hij kijkt om en ziet dat Caleigh de wands heeft gevonden. Hij knikt als ze zegt weg te willen.

Eric kijkt nog een keer op naar Luc en glimlacht slechts wrang bij zijn laatste opmerking. De grijns op zijn gezicht herinnert hem er nogmaals aan dat hij hier echt zo snel mogelijk mee moest stoppen. Maar eerst moest ze zo snel mogelijk weg van deze vervloekte plek.

"Had me daar eerder voor gewaarschuwd." zegt hij dan en kijkt nog een keer de kamer in. "Zie je straks in de herberg." besluit hij en loopt dan het huis uit, achter Caleigh aan.

Eric ziet Isra, als hij naar buiten toe stapt, op haar paard klimmen en richting het pad rijden. Hij versnelt zijn pas zodat hij ongeveer tegelijk met Caleigh bij de paarden uitkomt. Zonder iets te zeggen, maakt hij de teugels van Aeolus los, helpt Caleigh het paard op, om er zelf zo snel mogelijk ook op te klimmen. Vervolgens rijdt hij zo snel mogelijk terug naar de herberg, haar nabijheid proberend te negeren en zich slechts te concentreren op de weg voor hen.

Afbeelding

Mel kijkt op van het meisje als ze de stem van Eric achter haar hoort. Natuurlijk richt deze zich tot Luc, maar echt tijd om te reageren of om iets te vragen heeft Mel niet. Ze wordt opgeslokt door de glimp die ze opvangt van Caleigh. Ze was in orde, maar ze zag er vreselijk uit en meteen bekruipt Mel een enorm schuldgevoel. Hoe had ze kunnen denken dat het meisje hiervoor er slechter aan toe was, omdat ze hier nog langer vast had gezeten dan Jessa en Caleigh? Het was voor ieder van hen even vreselijk, maar Caleigh was haar vriendin, ze had alleen maar naar haar moeten zoeken!

Mel blijft nog een seconde of wat naar de deur staren, maar als ook Bennie en Jessa in beweging komen, is voor haar het teken dat ze ook hier weg moeten komen.

"We hebben een paard meer nodig," zegt ze tegen Luc, al wat er tussen hen speelt voor nu links te laten. Er waren nu alleen maar belangrijkere zaken die voor moesten gaan. Mel staat op en kijkt nog een keer naar Emma. "Je moet haar meenemen op het paard van Caleigh. Ik neem wel een paard uit de stallen."

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Als Emma haar ogen weer opent, ziet ze nog steeds de vrouw voor haar. Nu kijkt ze wat vriendelijker en ze stelt zichzelf voor en zegt dat alles weer goed komt. Waarom was iedereen zo vriendelijk tegen Emma? Ze wisten helemaal niks van haar… Ze denkt dat het komt door de toestand waar ze zich in bevindt – al wist ze nog steeds niet precies wat haar ‘toestand’ precies inhield.

Emma heeft net de moed verzamelt om antwoord te geven aan Mel als deze compleet afgeleid wordt door iets anders. Ze hoort de woorden ‘meenemen’ en ‘paard’ en voor de rest gaat de situatie een beetje langs haar heen. ”Hier weggaan zou wel fijn zijn, ja…” mompelt ze tegen Luc en Mel.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh hoeft niet eens moeite te doen om haar gedachtes weg te houden van de situatie van net, ze voelt zich leeg en ze lijkt haar gedachtes nergens op te kunnen concentreren. Dat Eric de rest van de groep achterlaat merkt ze eigenlijk niet.

[[...]]

Caleigh heeft pas door dat ze For hebben bereikt op het moment dat Eric de stal in rijd. Kort kijkt ze even rond, gelukkig is de stal verlaten en als Eric haar van zijn paard afhelpt geeft ze geen weerwoord en laat het gebeuren. Ze kijkt naar de uitgang van de stal. Ze heeft geen idee hoe laat het precies is, maar het was eind middag toen het toneelstuk begon en nu was de schemering al bijna over. Het zou snel echt avond zijn. Wat moest ze nu doen? Ze heeft werkelijk geen idee, alles in haar wilde alleen zijn, maar haar benen lijken niet te willen meewerken. Waarom deed Eric dit voor haar? Hij haatte haar. Dat wilt ze althans geloven.

"Ik... Ik ga naar mijn kamer toe," zegt ze dan, haar stem zacht en leeg. "Ik wil..."

Maar ze maakt haar zin niet af. Wat wilt ze? Hem bedanken? Hem vervloeken? Hem vragen om de rest te vertellen dat ze alleen wilt zijn? Ze wend haar blik af en schud haar hoofd even. Dan draait ze zich om en loopt naar de uitgang van de stal toe. Bij de uitgang draait ze zich kort om.

"Eric...Dan.. tot morgen," zegt ze dan, haar stem wat harder, maar nog steeds leeg.

Snel draait ze zich om en loopt de herberg in. Ze voelt hoe alle blikken zich meedraaien terwijl ze door de herberg naar de trap toe loopt en hoe er een stilte lijkt te vallen. Ze probeert het te negeren, maar achter haar ogen voelt ze de tranen prikken. Als ze haar en Mel's kamer instapt sluit ze de deur snel en draait die op slot. Ze vecht nog tegen de tranen terwijl ze haar tas van haar bed pakt en naar de badkamer loopt. Ze draait de deur op slot en bijna wanhopig trekt ze haar kleding uit. Ze wilt af van het bloed, het moet verdwijnen. Als ze de douche aanzet wacht ze geen seconde totdat ze eronder stapt. Dat het water veels te heet is deert haar niet en heel langzaam lijkt ze tot rust te komen.

Tengaar · Schoolhoofd

Luc kijkt toe hoe de groep langzaam de kamer verlaat. Hij kijkt om naar Mel als ze zegt dat ze meer paarden nodig hebben.

"Blijf bij haar." zegt hij terwijl hij instemmend knikt. Hij loopt richting de achterkant van het gebouw. Terwijl hij naar binnen glipte via de keuken zag hij een stal met paarden. Hij maakt één van de paarden los en loopt er mee naar de voorkant. Luc groet de rest van de groep en plaatst de paard naar die van Caleigh. Hij kijkt kort naar het grote beest, aait het kort en loopt weer terug naar binnen.

"We zijn klaar om te gaan." zegt hij terwijl hij de kamer instapt. Hij loopt door naar de bank en tilt Emma weer op zoals hij voorheen had gedaan. Kort probeert hij te glimlachen naar Mel. Hij wist niet zo goed wat hij moest zeggen nu ze ineens weer op elkaar zijn aangewezen. In plaats daarvan richt hij zich op Emma.

"Het wordt misschien niet de meest comfortabele rit die je ooit gehad hebt, maar we zullen ons best doen zo goed mogelijk aan te komen in For." zegt hij tegen haar. Kort gebaart hij naar Mel dat ze misschien beter voor hem naar buiten kan gaan. "Isra, Julius, Ben en Jessa zijn ook nog buiten en een extra paard." zegt hij vervolgens tegen Mel lichte glimlach. Hij weet eigenlijk niet zo goed waarom hij het vertelde, misschien was het wel meer voor hemzelf. Deze hele plek was verwarrend en ze moesten echt weg.

[...Een rit naar For later ...]

Het is niet de beste rit die Luc heeft gehad, maar alles in nagenoeg goed verlopen. In de stallen van de herberg in For heeft hij enige hulp gehad om Emma weer van het paard af te krijgen en zonder veel tijd te verspillen brengt hij haar naar binnen. Het is druk, waardoor veel mensen met haar zagen binnenlopen. Gelukkig bleven de reacties minimaal. Luc loopt naar de herbergier en groet hem.

"Heeft u misschien nog een vrije kamer voor haar."

ooc:ik heb de details vrij oppervlakkig gelaten, zodat iedereen zijn eigen invulling kan geven. Anders komen we daar nooit weg xD Ik hoop dat het niet verwarrend is en als ik iets moet aanvullen/aanpassen hoor ik het wel ; )

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Jessa bedankt Benicio en hij kijkt haar aan. Haar ogen staan... leeg, en Ben schrikt daar een beetje van. Het is natuurlijk geen wonder, maar het raakt hem en hij wil ervoor zorgen dat het verdwijnt. Hij tilt haar voorzichtig op het paard en klimt er daarna zelf op, waarbij hij achter haar gaat zitten in een zo beschermend mogelijke houding. Hij geeft het paard een tik en op een halve draf rijden ze richting de herberg.

Na een reis die gelukkig verder niets bijzonders in petto had gehouden helpt Benicio Jessa voorzichtig van het paard en zet het beest daarna weg in de stallen. Hij loopt met Jessa de herberg in.

'Zullen we direct door naar boven gaan? We kunnen later wel wat eten of drinken laten brengen,' zegt hij zachtjes in haar oor.

Zowel voor Jessa als voor zichzelf heeft hij het idee dat het verstandig is om een rustige, enigszins vertrouwde omgeving op te zoeken. Zijn ribbenkast begon behoorlijk pijn te doen en ook de zwelling in zijn kaak begon langzaam pijnlijk te kloppen.

Afbeelding

Isra was voor de groep aan naar de herberg gereden. Ze was alert gebleven en had haar wand niet losgelaten. Dat hele gedoe met die twee broers was haar niet in de koude kleren gaan zitten en ze heeft het idee dat ze onbeschermd en kwetsbaar waren.

Ze bereiken de herberg gelukkig zonder verdere incidenten en ieder gaat naar zijn of haar eigen kamer. Isra besluit Vaskur eens goed te borstelen in de hoop wat rustiger te worden. Een alternatief was alcoholische versnaperingen naar binnen te werken in de herberg maar daar was het druk en ze had even geen behoefte aan een hele schare mensen om zich heen.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Wanneer Benicio achter haar gaat zitten schrikt Jessa even. Voor een moment voelt ze Devon's handen weer op haar lichaam, maar wanneer Benicio haar beschermend omhelst kalmeert ze. Ze geeft zichzelf een mentale schop, waarom laat ze zich zo gek maken? Ze leunt nog wat meer naar achteren, op zoek naar nog meer veiligheid.

Tijdens de rit staart ze wat voor zich uit. De omgeving dringt totaal niet tot haar door. Haar hele lichaam is moe en leeg. Wanneer Benicio voorstelt naar boven te gaan knikt ze. Ze probeert dankbaarheid uit te stralen, maar opnieuw voelt ze alleen maar leegte. Eten kan haar niet veel schelen. Ze heeft amper honger, al is het alweer een tijdje geleden dat ze iets gegeten heeft.

Samen lopen ze naar boven. Daar aangekomen neemt ze haar tas van Benicio over. Ze haalt er het één en ander uit. Dan draait ze zich naar hem toe. "Ik ben douchen..." zegt ze zacht. Ze wil eigenlijk helemaal niet alleen zijn, maar tegelijk wil ze alle aanrakingen van zich afspoelen. Ze voelt zich vies.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

De manier waarop Jessa reageert (of eigenlijk niet reageert) op haar omgeving zit Benicio helemaal niet lekker. Hij wil haar het liefst niet alleen laten. Als ze besluit een douche te nemen kijkt hij haar aan.

'Zal ik meegaan?' vraagt hij dan voorzichtig.

Hij probeert het zo te laten klinken dat het geen probleem is als ze weigert, maar dat hij haar enkel de optie aanbiedt. Hij wil haar op haar gemak stellen, niet haar nog vervelender laten voelen.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Als Benicio vraagt of hij mee zal gaan, knikt Jessa kort. Even is ze verbaasd over haar eigen snelle beslissing, maar het niet-alleen-willen-zijn weegt zoveel zwaarder dan haar goede manieren, haar angst voor haar voogd, het feit dat nog geen enkele man haar ooit naakt heeft gezien of het feit dat thuis de badkamers van de mannen en vrouwen gescheiden zijn. Ze wil zich gewoon veilig voelen en op dit moment was er geen veiligere plek dan bij hem. Ze legt haar schone kleding op het bed en loopt naar de badkamer. Langzaam kleedt ze zich daar uit, haar rug naar Benicio toe. Haar kledingstukken vallen één voor één op de grond en aangezien Jessa over het algemeen nogal veel kleding draagt begint zich al snel een flinke stapel te vormen. Als ze enkel nog haar ondergoed aanheeft twijfelt ze voor een moment. Wat als hij nu meer verwachtte of wat als hij haar niet aantrekkelijk vond? Ze schudt even haar hoofd. Nee... Ze moest die onzekerheid van zich af zetten. Veiligheid was nu het belangrijkste. De laatste twee kledingstukken vallen op de stapel.

Dan draait ze de kraan open en wacht tot de douche op temperatuur is. Dan stapt ze eronder, sluit even haar ogen en wacht tot Benicio erbij komt staan.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

De hele tijd hangt Emma tussen bewustzijn en onbewustzijn in. Gelukkig voelt ze zich wel beter dan ze de afgelopen dagen gedaan had. Het feit dat ze niet meer in die kamer opgesloten zit, doet haar goed. Als Luc dat tegen haar zegt dat het tijd is om te gaan, maakt ze lichte aanstalten om op te staan, maar ze wordt weer door hem opgetild. Dankbaar glimlacht ze even naar hem.

Als ze bij de paarden aan komen, moet Emma een huivering onderdrukken. Ze heeft nooit van paarden gehouden, maar ze weet dat ze geen keus heeft en daarnaast zou ze elke kans aangrijpen om uit dit vreselijke huis te ontsnappen. Daarnaast weet ze zeker dat Luc goed voor haar zal zorgen, dus ze durft het wel aan. Luc zag er uit als een vriendelijke jonge man.

[…]

Een vermoeiende en oncomfortabele rit later komen ze aan bij de herberg waar de groep schijnbaar verblijft. Direct bij aankomst wordt ze van het paard af geholpen door Luc die hulp krijgt van een aantal vriendelijke mensen en Emma haalt opgelucht adem. Ze is blij dat ze veilig zijn aangekomen en bovenal is ze heel erg blij dat ze weg is uit dat stomme, stomme huis. Tranen springen in haar ogen en het lijkt net alsof ze zich nu pas beseft dat ze echt gered is. Ze pakt heel even Luc’s hand vast en mompelt: ”Bedankt…”. Emma had er een hekel aan om bij mensen in het krijt te staan, maar hiervoor zou ze Luc haar hele leven dankbaar blijven.

Dankbaar aanvaardt ze de kamer die de herbergier nog voor haar vrij heeft. Toch blijft ze daarna beneden rondhangen. Ze vond het moeilijk om weer alleen te zijn en daarnaast was Emma toe aan een stevige maaltijd. Het duurt dan niet lang voordat deze voor haar staat. Met moeite neemt ze een aantal happen en schuift daarna het bord weer van zich af. Zelfs eten kost haar veel energie.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Terug in For, in de stallen van de herberg, stapt Eric van Aeolus af. Opgelucht dat ze zonder enig probleem bij de herberg zijn aangekomen en dat hij zijn gedachten zo veel mogelijk op de rit heeft weten te houden. Maar vooral opgelucht dat hij nu woord kan houden. Hierna kon hij haar haar eigen gang laten gaan, in ieder geval binnen in de herberg.
Eric helpt Caleigh van Aeolus af en knikt slechts als ze zegt naar haar kamer te gaan. Eigenlijk pakt hij de teugels vast om Aeolus verder de stal in te helpen, als ze nog iets lijkt te willen zeggen. Als ze zich omdraait en de herberg in lijkt te lopen, loopt Eric ook verder.

Haar stem die zijn naam noemt, doet hem echter in een flits omdraaien, een "tot morgen" terug zeggen en hij blijft een seconde of iets langer naar de deur staren waar ze zojuist achter was verdwenen.

Alles in hem haatte dat wat de charlatan haar had laten doorstaan. De reden dat de vurige feeks hem, misschien wel vanaf de eerste dag, fascineerde, leek helemaal teniet gedaan door de vuile praktijken van hem en zijn broer.
Zijn handen spannen zich strakker om de teugels. Uiteindelijk schudt hij zijn hoofd en loopt verder de stallen in, om Aeolus dan toch echt weg te zetten. Verder op ziet hij Isra, van wie Eric het idee heeft nu liever ook alleen te zijn.

Eric wordt weer bij de les geroepen als Luc de stallen binnen komt. Hij helpt hem het meisje van het paard af, maar loopt vervolgens dan eindelijk ook zelf de herberg in. Bij de bar bestelt hij een pul bier en een flinke maaltijd, om vervolgens achter in de herberg een rustige plek op te zoeken.

Afbeelding

Mel kijkt Luc na, als hij haar geplande actie in een seconde overneemt. Ze moet op haar lip bijten om niet alsnog een sneer achter hem aan te gooien. Daarvoor in de plaats kijkt ze weer naar Emma. Nogmaals, haar ruzie met Luc, die moest er niets toe doen.

Al snel is Luc terug, tilt hij Emma op en volgt Mel hem de kamer uit. Bij de paarden klimt Mel op het onbekende paard, maar besluit hem maar te adopteren. Hij oogde vriendelijk, Felix vond ze wel een passende naam.
Niet alleen voor de reis, maar mocht ze ooit nog naar huis willen gaan, was een paard noodzakelijk.

De reis terug naar de herberg duurt voor Mel beduidend langer dan de heenweg, welke toch al zo soepel ging. Het paard had duidelijk geen zin in deze gedwongen adoptie, maar Mel was te koppig om dit toe te geven.

"Ik heb me bedacht. Vanaf nu heet je Judas." prevelt ze tegen het paard terwijl ze voor haar gevoel uren later het beest de stallen in sleurt.

Als ze het beest eindelijk op zijn plek heeft staan, veegt ze het zweet van haar voorhoofd en loopt dan zo snel mogelijk de herberg in. Ze glimlacht licht naar Emma als ze haar voorbij loopt, maar loopt dan direct door naar boven.

Terwijl Mel de deurklink naar beneden duwt, wilt ze eigenlijk meteen door naar binnen lopen, maar doordat de deur op slot zit, eindigt dit met een plof tegen de deur aan.

"Ow.." Stamelt ze, als ze beseft dat de deur op slot zit. "Ow! Zegt ze wat harder als ze beseft dat haar sleutel zich in haar tas bevindt. Die ze die middag op de kamer heeft achtergelaten.

Tengaar · Schoolhoofd

Luc is blij dat ze een kamer voor Emma hebben kunnen krijgen. Als Emma dan plotseling zijn hand vastpakt en hem bedankt, twijfelt hij over hoe hij moet reageren. Normaler wijze zou hij zijn sjaal wat hoger optrekken, maar nu kijkt hij verlegen weg.

"Het was niets," mompelt hij.

Als Emma besluit om wat te gaan eten, communiceert Luc kort met de barman om een oogje in het zeil te houden. Vluchtig groet hij Emma nog even en verdwijnt dan naar boven toe. In zijn kamer aangekomen ziet hij dat hij de kamer voor zichzelf heeft. Hij besluit een douche te nemen en enkele minuten later stapt hij onder de douche. Terwijl het water over zijn rug stroomt laat hij de gebeurtenissen van de dag door zijn gedachten glijden. Hij betreurd het feit dat hij niets heeft kunnen betekenen voor Jessa en Caleigh, maar het feit dat hij Emma tot zekere hoogte heeft kunnen helpen zorgt ervoor dat hij een tevreden glimlach op zijn gezicht krijgt.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh heeft hete de douche vervangen door een heet bad en terwijl ze in het water ligt denkt ze iets te horen bij de deur, maar ze besteed er geen aandacht aan. Als het Mel was dan had ze een sleutel. En ze wilt toch alleen zijn. Voorzichtig probeert ze de situatie van de dag na te gaan zonder de overweldigende emoties die al uren door haar heen razen. De woede en haat die ze egvoeld had, zelfs nu zorgt het voor een rilling door haar lichaam en ze scud haar hoofd even. En dan voelt ze het pas. Verbaasd glijd haar hand naar haar nek om daar een dunne zilveren ketting te vinden en ze houdt de ketting omhoog. Terwijl ze naar de ketting kijkt begint alles te dagen. De Stad der Haat. Ze heeft gemixte gevoelens en ze weet niet zeker of ze blij moet zijn of niet. Want tegelijkertijd met de blijdschap, voelt ze het verdriet, de pijn en de eenzaamheid die de gevolgen zijn van wat er is gebeurd. En voor nu, wint de blijdschap het niet.

Caleigh weet niet zeker hoe lang ze in het bad heeft gelegen of hoe lang ze al in de badkamer is. Maar als ze de plekken die hij achter had gelaten lang heeft bekeken in de spiegel kleed ze zich langzaam aan. Haar slaapkleding en dan opent ze de deur naar de slaapkamer. Het is buiten al donker en de kamer is verlaten. Met de ketting onder haar shirt kruipt ze onder de dekens en trekt die dicht tegen zich aan. Het lampje op het nachtkastje laat ze aan en ze probeert alle gedachtes van zich af te zetten. Maar elke keer dat ze in slaap dreigt te vallen schiet ze wakker door geluiden en het gevoel dat hij er nog is en elk moment kan toeslaan. Ze slikt de tranen weg. Hij is dood. Dat moet ze zichzelf aanpraten. Ze had het zelf gedaan en ze weet zeker dat hij dood is. Het moet.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Eigenlijk had Benicio niet verwacht dat Jessa zou toestemmen met zijn aanbod, maar wanneer ze dat toch doet kan hij een kleine glimlach niet onderdrukken. Hij vindt het een prettig idee dat ze de onderdrukkende invloed van haar voogd enigszins achter zich weet te laten.

Hij kleedt zich zonder enige gêne uit, terwijl Jessa naar de badkamer loopt om hetzelfde te doen. Vanuit de kamer werpt Benicio af en toe een blik haar kant op en hij ziet hoe ze kort twijfelt, maar toch doorgaat. Ze gaat onder de douche staan en Benicio loopt dan ook naar de badkamer om zich bij haar te voegen. Terwijl hij Jessa het grootste deel van de waterstroom gunt neemt hij haar gezicht in zijn handen en kijkt haar aan. Hij veegt een natte pluk haar uit haar gezicht.

'Je bent prachtig,' zegt hij zachtjes.

Hij laat zijn ogen over haar lichaam glijden. Ze verwijdden zich enigszins als hem plotseling iets opvalt aan de linkerkant van haar ribbenkast. Hij kan het niet laten van verbazing te grinniken.

'Stille wateren hebben diepe gronden, dat blijkt maar weer,' zegt hij met een grijns, terwijl hij Jessa weer aankijkt. 'Een tatoeage? Dat had ik niet verwacht.' Zijn duim glijdt over Jessa's lippen voordat hij er zachtjes een zoen op drukt. 'Sexy.'

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa opent haar ogen als Benicio de badkamer binnenkomt. Haar ogen schieten over zijn lichaam. Het is niet de eerste keer dat ze een naakte man ziet, maar alle andere keren waren puur medische situaties. De situatie is echter alles behalve medisch en ze merkt dat ze lichtelijk nerveus begint te worden. Voor een moment probeert ze te focussen om de grote blauwe plek op zijn ribben, maar het voelt niet goed. Het nare, lege gevoel wordt alleen maar erger als ze medisch naar hem gaat lopen kijken.

Als hij haar gezicht vastpakt, kijkt ze hem lichtelijk verbaasd aan. Ze merkt hoe haar wangen beginnen te gloeien als hij aan haar haar zit en haar een complimentje geeft. Een nerveuze glimlach verschijnt om haar lippen. "Dank je wel..." zegt ze voorzichtig. Ze merkt hoe zijn ogen haar van top tot teen bekijken en even op de tatoeage van een halve zon en maan op haar ribbenkast blijft hangen. De manier waarop hij grijnst en met zijn duim over haar lippen glijdt, zorgt ervoor dat haar wangen nog meer beginnen te gloeien en haar knieën voor een moment zwak worden. Ze bijt op haar lip na Benicio's commentaar op het ding. Sexy was het laatste woord dat ze voor deze ellendige tatoeage zou gebruiken. Terwijl ze hem terug kust probeert ze in haar gedachten het verhaal over de tatoeage op een rijtje te zetten, maar de narigheid van deze dag samen met deze intieme situatie zorgen ervoor dat nu op dit moment niet gaat lukken.

"Het..." zegt ze zacht, terwijl de nervositeit duidelijk in haar stem naar voren komt, "Het is een lang verhaal... I-Ik vertel je het nog wel eens..." Voorzichtig legt ze haar hand op zijn arm en geeft ze hem nog een kus.

[RPG] Fantasy (2)

Wie is er online