[RPG] Tartarus

Reflex · Schoolhoofd **Woonplaats:** Wonderland

Vermoeid trekt Georgia de deur van haar appartement achter zich dicht. Eigenlijk was het de bedoeling geweest om gelijk vanuit haar werk naar het huis van Damiën te gaan, maar ze was die ochtend flink gewond geraakt toen ze twee vechtende honden uit elkaar probeerde te halen en was naar huis gegaan om het te verbinden. Haar linker onderarm werd nu (voor de zoveelste keer in korte tijd) ontsierd door een lelijke bijtwond, morgen zou het er hopelijk al een stuk beter uit zien. De nieuwe honden waren hopeloze gevallen, ze waren agressief zoals gewenst was, maar ze waren ook moeilijk onder controle te krijgen.

In een snel tempo begeeft Georgia zich naar het huis van Damiën, ze was benieuwd of iemand nieuwe informatie had. Bij het huis van Damiën aangekomen ziet ze dat die de deur net open heeft gedaan voor Jeron en Ryan. Ze bekijkt even zonder schaamte Damiëns ontblote bovenlichaam en grijnst dan onwillekeurig. "Hey..." zegt ze met een flauwe glimlach in het algemeen tegen de drie mannen en dan stapt ze langs Damiën naar binnen, waar Mila al zit.

Georgia blijft even staan en gaat dan uiteindelijk maar naast Mila op de bank zitten. Ze kijkt de kamer rond om te zien of het ook maar enige persoonlijke aanwijzing geeft over Damiën, want het deed haar ongemakkelijk voelen dat ze zo weinig wist over deze mensen.

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

Langzaam loopt Ryan naar binnen en observeert hij de ruimte. Hij is hier al zo vaak binnen geweest, maar nog nooit waren er zoveel mensen. 'Zolang iedereen hun gemak houdt en niet te hard gaat praten, merken de buren ook niks...' Is alles wat er momenteel door zijn hoofd spookt. Zijn facial expression blijft echter onveranderd.

"Thanks," mompelt hij op het welkom-woord van Damiën. Al snel vindt Ryan zijn weg naar de keuken. Koffie... Zonder er verder ook maar bij na te denken, zet hij het koffiezetapparaat aan. Ryan had een lange werkdag achter de rug. De nieuwe recruits stelden niks voor en hij heeft ze keihard laten werken. Tot bloedens toe, is de conclusie die hij trekt als hij zijn tshirt bekijkt. Alhoewel, het is niet zijn eigen shirt.

In een soepele beweging trekt Ryan het bebloede shirt uit en gooit het op een lege stoel. "Bedankt voor het shirt, Damiën. Ik zal 'm voorlopig niet meer nodig hebben," zegt hij breed grijnzend, doelend op de grote rode vlekken. Dan richt hij zich weer op de groep. "Koffie, iemand?"

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Damiën leunt nonchalant tegen de deur terwijl hij de heren binnenlaat. Verderop in de gallerij ziet hij Georgia lopen. Hij houdt de deur wat verder open en met een galant gebaar laat hij haar binnen. "Hey..." zegt hij, terwijl hij zijn blik op haar gericht houdt. Het ontgaat hem niet dat zij hem loopt te bekijken en met een grijns op zijn gezicht sluit hij de deur en loopt hij achter haar aan naar de woonkamer.

Daar heeft Ryan ondertussen zijn shirt (Of nou ja. Damiën's shirt) uitgetrokken en op een stoel neer gesmeten. Hij raapt hem op en bekijkt de bloedvlekken. "Dat ventje dat gister na mij binnenkwam?" zegt hij, terwijl hij Ryan aankijkt en zijn wenkbrauwen optrekt. "Als je de volgende keer m'n zooi leent, draag het dan alsjeblieft niet als je groentjes gaat opleiden." Hij smijt zijn shirt terug naar Ryan, mikkend op zijn gezicht. "En trekt dat ding aan. Straks gaan mensen nog aan je heteroseksualiteit twijfelen." Dat hij zelf geen shirt draagt is nu niet van toepassing. Dit is zijn flat en hij kan dragen wat hij wilt.

Dan richt hij zich op Georgia. "Wil je iets drinken?" zegt hij met een charmante glimlach, zijn eigen drankje en sigaret nog steeds in z'n hand.

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

"Alles liever dan dat mensen me gaan zien als een koelbloedige moordenaar," zegt hij met een plots zeer kille blik in zijn ogen. Hij grist het shirt in 1 beweging uit de lucht en laat het naast zich vallen. 'Kalmeer, Ryan.' "Ja, dat ventje. Na de training ben ik nog een uur bezig geweest om alle bloedvlekken weg te krijgen. Verdediging als die van een natte krant en zijn slagen waren ook niet al te veel beter. Een lucky suckerpunch en dat was alles."

Ryan laat zich zakken op een van de vrije plekken van de bank. Het koffiezetautomaat schoot niet op. Hij kijkt op zijn horloge en merkt op dat nog niet eens de hele groep aanwezig is. "Als het aan punctualiteit zou liggen, zou de halve groep nu al gefaald zijn." Mompelt Ryan. Laatkomers tolereert hij niet. Ook niet bij zijn eigen trainingen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Mila glimlacht even liefjes als Damien opstaat en zegt dat hij ze allemaal buiten laat staan. Maar als hij dan anar de deur loopt wordt haar blik weer normaal. Ze vind het best leuk om af en toe eens mee te doen met het geplaag van Damien, maar dat hoeft de rest niet te zien. Georgia, Jeron en Ryan komen binnen en ze merkt natuurlijk op dat Damien gelijk verder flirt met Georgia. 'Alsof hij ooit eens niet zou flirten met iemand,' denkt ze in zichzelf en ze neemt een slok van haar whiskey. Als Ryan zijn shirt uittrekt trekt ze kort haar wenkbrauw op en Damien maakt een opmerking over Ryan's geaardheid.

"Alsof hij ooit geinteresseerd zou zijn in dat," mompelt ze onhoorbaar.

Mila gelooft er niets van dat Ryan geinteresseerd is in vrouwen (of mannen) op dat punt. Als Ryan dan een opmerking maakt weet Mila dat vele zich beledigd zouden voelen als ze haar waren, maar helaas kan het Mila niet interesseren wat anderen van haar werk vinden.

[[...]]

Mila weet niet eens zeker hoe het past, maar uiteindelijk is de hele groep aanwezig en als het aan haar ligt, is het beter dat het wat verspreid kwam. In één keer een grote groep voor de deur zou opvallender zijn. Maar gelukkig woont Damien drie hoog en de meeste mensen keken nooit naar boven in de Onderwereld.

Nu was het afwachten wie er iets gevonden had. Zelf was ze niet eens op onderzoek uitgegaan, te opvallend met haar baan en levensstijl. Maar ze weet dat ze misschien nog wel iets nuttigs te melden heeft, maar dat komt als de rest gesproken heeft.

OOC:: Iedereen is aanwezig nu. Dit omdat een gedeelte op vakantie is en we niet zo bijzonder snel gaan (:

Lacrimosa · Schoolhoofd **Woonplaats:** Abbey Road

Joaquin zit momenteel nog met shirt op een van de stoelen te wachten tot iedereen het appartement heeft betreden. Als iedereen is gearriveerd, besluit hij zo snel mogelijk van wal te steken. Hij houdt niet van wachten en wil zoveel mogelijk vooruitgang boeken.

Hoewel het onderzoeken wel niet zonder risico’s was, vond Joaquin het stiekem wel spannend. Alsof hij het beroep dat hij in zijn vorige leven had terug kon uitoefenen en hij deed alsóf hij een onderwereldbewoner was. Hij vond het bovendien ook aangenaam om met Lara te werken aangezien ze niet zo egocentrisch leek als bepaalde andere personen. Ze wist wat ze deed. Hij wisselt even glimlachend een blik met Lara om na te gaan of ze het goed vindt om hun informatie alvast te delen.

“We zijn het een en ander te weten gekomen. Ik heb enkel aan een beperkt aantal builders van mijn afdeling gevraagd wat zij van hun huidig leven hier vonden. Het enthousiasme is hier nooit bepaald groot geweest, maar je merkt ook dat niemand hier echt oprecht is. Ik vermoed dat een groot deel al te lang hier is en zich er inmiddels heeft bij neergelegd en de andere helft durft er geen eerlijk antwoord op te geven.

Een andere builder zei wel iets over vreemde geluiden. Vorige week hoorde hij een akelig geluid toen hij terugkeerde naar zijn appartement, maar toen hij ging checken waar het geluid vandaan kwam was er niets te zien. En hij is niet de enige persoon die iets heeft gehoord. Hebben jullie ook al een dergelijk geluid gehoord dat jullie niet echt kunnen plaatsen?”

Joaquin zwijgt even en knikt naar Lara of zij misschien verder wil vertellen. “We hebben ook nog het een en ander ontdekt over de grootte van de Onderwereld. Lara?”

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Lara heeft uitgekeken naar de volgende bijeenkomst. Bij deze zou ze namelijk wel iets nuttigs te melden hebben, in tegenstelling tot de vorige bijeenkomst. Toen had ze zich zo nutteloos en jong gevoeld. Daarna is ze hard aan de slag gegaan om zo subtiel mogelijk informatie van de anderen te verkrijgen. Dat ging haar redelijk goed af; ze wist wel wat ze aan wie kon vragen en ze wist ook wanneer ze te ver ging. Ook het samenwerken met Joaquin is uitstekend verlopen. Ze konden op een hele onopvallende manier samen communiceren. Lara vind het fijn dat ze iets voor de groep kon betekenen.

Lara luistert geboeid naar wat Joaquin aan de rest vertelt en glimlacht kort naar hem als hij haar het woord geeft. Ze schraapt kort haar keel en begint dan verder te vertellen: ”Ik heb een tijdje de verschillende bewoners van de Onderwereld geobserveerd en het is me opgevallen…” Lara houdt even stil. Ze twijfelt of dit iets is waar ze echt iets aan hebben. ”Nouja, het is me opgevallen dat het allemaal relatief jonge mensen zijn die hier leven. De oudste mensen zijn zo rond de vijfendertig, denk ik. Ik weet niet of dit belangrijk is?”

Ze praat snel door zodat de anderen geen kans hebben om haar te onderbreken. Er was tijd om te discussiëren nadat iedereen zijn of haar informatie met de groep had gedeeld.
”En ook ben ik in de bibliotheek geweest en heb ik in de beschikbare boeken gelezen en gezocht. Ik durfde niemand aan te spreken hierover, want dan zou ik mezelf verdacht maken. Maar uit de boeken blijkt dat niemand precies weet hoe groot de Onderwereld is. Ik denk dat we dit niet moeten onderschatten… Misschien is de Onderwereld wel veel groter dan we allemaal vermoeden.”

Ze geeft even een kort knikje naar de groep ten teken dat haar informatie erop zit en neemt dan ergens in een hoekje plaats. Ze is ontzettend benieuwd wat er verder uit deze bijeenkomst naar voren gaat komen.

OOC: Correct me if I'm wrong!

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

"Wat jij wilt, gast." zegt Damiën als Ryan over koelbloedige moordenaars begint. Dan gaat hij weer verder met het providen van een drankje voor Georgia.

[...]

Als iedereen binnen is en een drankje heeft, luistert Damien naar wat Joaquin en Lara hebben te vertellen. Hij knikt even, maar steekt dan zijn hand op. "Een interessant verhaal." zegt hij, "Ik verwachtte ook wel dat de grote van de Onderwereld onbekend was. Ik denk dat er niets op zit dan daadwerkelijk te gaan zoeken naar de grens." Hij fronst even. "Ryan en ik zijn, onder het mom van Veldtraining, naar de rand van de stad gegaan. Het zijn daar voornamelijk rots en stenen en veel zand met hier en daar een Wachterspost. Het is ons opgevallen dat het landschap nog een heel eind door gaat. Maar de wachtersposten zijn niet altijd bemand. De wachters wisselen elkaar af en soms zijn de posten tijdelijk leeg. We konden er niet achter komen of er een bepaald patroon in zat."

Dan richt hij zich vooral op Lara. "Maar wat je zelf over die mensen klopt volgens mij niet. Hier op de gallerij woont een dame van minstens 45. Ik denk dat de oudste mensen hier zo rond de 50 liggen."

Hij fronst opnieuw. "Dat is alles wat wij hebben kunnen vinden trouwens." Hij neemt een slok van zijn whiskey. Hij moest toegeven dat zijn info niet extreem bruikbaar was, maar het was beter dan niets.

Tengaar · Schoolhoofd

De eerste meeting was als een wervelwind opgelaaid maar ook weer verdwenen. Elina is iets langer gebleven om het boek nog eens te bekijken en vervolgens naar huis vertrokken. Voorzichtig had ze besloten om het boek in haar tas te stoppen en mee te smokkelen naar haar huis. Of het verboden is, is Elina niet helemaal zeker, maar als het boek te veel zou opvallen zou het wel eens verkeerd kunnen uitpakken.

[....]

De tijd is snel gegaan en voordat Elina het weet raapt ze met flinke haast spullen bij elkaar om naar de volgende meeting te gaan van de groep. Op straat probeert ze haar gehaaste gedrag te onderdrukken. Als ze bij Damiën aankomt klopt ze wat zenuwachtig op de deur. Ze corrigeert nog haar kleding, maar er wordt al snel opengedaan. Haar verbaasde blik veranderd snel in een gegeneerde als ze ziet dat Damiën geen shirt draagt. Verstart staat ze voor zijn deur en losjes wikkelt ze haar sjaal van haar nek en gooit hem over hem heen.

"Als je geen shirt meer hebt, wikkel dit dan maar om je heen." zegt ze terwijl ze voorbij hem naar binnen stapt. "Anders kunnen we niet praten." Snel loopt ze door zonder Damiën nog aan te kijken. De groep was verder al compleet en ze stonden op het punt om te beginnen.

"Sorry." mompelt ze zachtjes tegen de rest. Als ze Jeron ziet staan glimlacht ze naar hem en gaat naast hem staan. Stilletjes en interesseert luistert ze naar haar groepsgenoten. Joaquin en Lara zijn samen op onderzoek gegaan. Naar de mening van Elina hebben ze wel wat interessante zaken gevonden, echter is het eens met de opmerking van Damiën. Er moet meer zijn. Het verhaal van Damiën heeft wellicht wel iets, maar als ze geen patroon kunnen vinden is het een groot risico om iets te plannen.

"Het landschap stelt inderdaad niet veel voor aan de rand." reageert Elina na een korte stilte. "Nergens eigenlijk, maar dat terzijde." mompelt ze erachteraan. "Het elektriciteitsnetwerk is ook niet heel uitgebreid aan de rand. Hierdoor is er weinig licht." haar blik gaat even naar Damien. "De wachtersposten waar hij het over heeft hebben wel licht, maar weinig. Ik weet niet hoe het precies onder de grond is daar." zegt ze terwijl ze haar blik op Jeron richt.

ooc:hiii, im back

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Mila luistert aandachtig naar de woorden die er worden gesproken en toch kan ze 't niet laten om even kort naar Damien te kijken die de sjaal van Elina om heeft. Het ziet er vreemder uit met sjaal, dan zonder sjaal. Ze kijkt naar haar glas en neemt dan de laatste slok terwijl ze luistert naar de woorden van Elina. Erna denkt ze na over alle woorden. De wachtersposten waren niet constant bemand, maar een patroon hadden ze nog niet ontdekt. En dat is het grootste probleem. De mensen waren niet ouder dan vijftig, iets waar ze zelf wel van op de hoogte was maar er nooit aandacht aan had besteed en ook de grote van de Onderwereld blijft hun onbekend.

"Als er geen patroon zit in de bemande wachtersposten kan dit heel goed uitpakken voor ons, maar tegelijkertijd heel nadelig zijn," zegt ze dan, "Zo werkt het ook met het electriciteitsnetwerk, het kan in ons voordeel werken, maar ook in ons nadeel."

Ze haalt even een hand door haar haren heen. Ze besluit een oud gerucht naar boven te halen.

"Ik weet dat er geruchten zijn dat er buiten de stad vreemde dieren rondlopen, sommige mensen worden al bang bij de geruchten, maar er is nooit een bevestiging geweest," vertelt ze uiteindelijk op een kalme toon, "Hebben jullie iets gevonden wat die geruchten kan ondersteunen?"

Natuurlijk is haar vraag vooral aan de drie gericht die al hebben aangegeven dat ze ze bij de rand van de stad zijn geweest.

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

Ryan zit nog steeds op de bank. Ondertussen heeft hij wel een hete kop koffie in zijn hand, dus dat maakt de situatie al iets beter. Hij heeft zich zeer rustig gehouden bij de binnenkomst van de rest van de groep en nu wordt het interessant. Hij hoort het verhaal van Damiën aan en hij knikt. Zijn hand besluit echter om ook te knikken, waardoor hij bloedhete koffie over zijn buik heen gooit.

"AUW! SH*T!" Want ja, het deed pijn. Snel loopt hij naar de keuken en hij pakt een stuk keukenpapier. Hete koffie en blote huid gaan niet echt samen.

"Hoe dan ook," Zegt hij serieus, terwijl hij over zijn pijnlijke huid wrijft, "verder hebben Damiën en ik niks gezien. Vertrouwen op geruchten? Nee, dat doe ik niet. Wie heeft er nog meer wat nuttigs uitgevoerd in de tijd tussen de laatste ontmoeting?" Hij kijkt de groep rond en zijn blik blijft hangen op Georgia. "Jij. Go."

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Sebastian hangt ontspannen met zijn armen gekruist en schouder tegen de muur aan en kan net als de vorige keer dat ze bij elkaar zijn gekomen, niet veel anders doen dan luisteren. Hij hoort wat Joaquin vertelt, schudt nee op zijn vraag over vreemde geluiden en kijkt dan naar Lara die haar bevindingen deelt. Nog voor hij zijn bedenkingen wat betreft de leeftijden hardop kan uitspreken neemt Damiën het woord en ontkracht na zijn bevindingen de leeftijd suggestie van Lara.

Ook Elina haar aanvulling en de vraag van Mila zijn bruikbaar, maar nog voordat de vraag van de laatste goed en wel bij de rest is doorgedrongen dendert Ryan er overheen.

"Hoe dan ook," herhaalt Sebastiaan met enig sarcasme Ryan zijn woorden en negeert compleet dat hij een order geeft aan Georgia om het woord te nemen. "voor iemand die verder niks heeft gezien en toch meent de leiding te moeten nemen laat je hier twee grote steken vallen, baas."

Zijn ogen glijden van Ryans gezicht iets naar beneden en er ontstaat een lichte glimlach als hij de rode vlek op diens huid ziet. Dan richt hij zich tot Mila.

"Misschien dat die vreemde dieren iets te maken hebben met de vreemde geluiden waar Joaquin het zojuist over had?"

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

Ryan zucht diep als Sebastian begint te praten. "Dat ik niks gezien heb, betekent niet dat ik het niet waardeer als anderen hun verhaal doen. Georgia heb ik al een tijdje niet gehoord. Vandaar dat ik haar het woord probeerde te geven, Sebastian."

Hij ziet Sebastian's ogen afdwalen naar beneden. Naar de plek waar hij zojuist per ongeluk koffie overheen had gegooid. Ryan ziet de glimlach. "Grappig he?" Zegt hij met een brede smirk.

Ryan leunt achterover op de bank. Het nutteloze gebrabbel neemt voor hem al te veel tijd in beslag. Hij wil weg, en wel nu.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Mila rolt geirriteerd met haar ogen bij het horen van Ryan zijn opmerking. Als Sebastian er een opmerking over maakt kan ze een glimlach niet onderdrukken. Tenminste iemand die tegen Ryan in durt te gaan, zoals ze eigenlijk wel verwacht had van Sebastian. Als hij zich dan tot haar richt en de connectie maakt haar vraag en de eerdere woorden van Joaquin knikt ze even. Ze wilt Sebastian vane en repliek voorzien, maar Ryan walst er weer eens doorheen.

"Het is inderdaad grappig, want het was meer dan een domme actie," sneer ze naar Ryan toe, "En die waardering van je voor de verhalen van de rest is ver te zoeken. Je vind niets interessant, negeert de helft van iemands verhaal en tegen iemand zeggen; jij. go. is simpelweg een bevel geven en geen normale poging om iemand zijn of haar verhaal te laten doen."

Iets aan Ryan zorgt ervoor dat Mila hem absoluut niet uit kan staan en haar al slechte humeur wordt alleen maar erger als hij zijn mond open doet en andere gaat zitten commanderen. Ze haalt even diep adem. Haar wond steekt als een gek en dan kijkt ze Sebastian aan.

"Het zou inderdaad de oorzaak van de geluiden kunnen zijn... Als er meerdere mensen," en ze richt haar blik op Joaquin omdat hij zei dat meerdere mensen geluiden hoorden, "vreemde geluiden hebben gehoord is het misschien niets meer dan een gerucht."

Tengaar · Schoolhoofd

Het gesprek raakt langzaam weer in een ruzie waarbij opmerkingen heen en weer gingen. De situatie maakt Elina ongemakkelijk.

"Uhm Damiën" zegt ze wat ongemakkelijk. "Ik pak even wat te drinken uit je keuken, als je dat niet erg vind." Zonder echt op antwoord te wachten loopt ze naar de keuken.

Ze zoekt een glas, vult hem met water en drinkt het in een teug leeg.
Hoe hield haar zusje het altijd vol rondom mensen. Waarom wilde zij ook alweer blijven leven. Niet voor mensen dat werd maar weer al te goed duidelijk. Opnieuw gooit ze het glas water achterover. Rustig laat ze de voelstof door hij keel naar beneden gaan. Voordat ze terug loopt naar de groep vult ze het glas nogmaals met water en gaat op het hoekje van de bankleuning zitten waar ze eerder naast had gestaan.

"In het boek dat ik eerder had laten zien." begint Elina haar zin terwijl ze haar tas op haar schoot zet. Ze pakt het boek eruit en slaat hem open. "Staat ook iets over eventuele onbekende dieren in de ringen buiten de stad." Ze laat haar vingers langs de pagina's gaan en stopt bij de pagina waar een vreemd beest getekend is. "De schrijver van het boek gelooft hierin." er is een lichte hint van ongeloof in haar stem. "Zelf heb ik er nooit iets van gezien aan de randen." Ze haalt haar hand even door haar haar. "Misschien ben ik ook niet het juiste persoon voor deze sprookjes, maar aan de andere kant geloofde ik ook nooit in de onderwereld dus wie zal het zeggen."

Elina legt het boek op de tafel met de pagina open. Ze wist niet wat ze ermee aanmoesten. Ze geloofd niet in iets wat niet verklaarbaar is door de wetenschap. Zachtjes zucht ze, ze heeft nu wel weer genoeg gedaan voor nu met deze kibbelende mensen.

[RPG] Tartarus

Wie is er online