Er bestaat inderdaad geen telepathische band tussen Christine en Dorian. Als ze kort zijn blik op zoekt denkt hij er niet eens over na wat ze ermee zou kunnen bedoelen. Hij gaat er gewoon vanuit dat het een blik is tussen prefect, wat dat dan ook verder mag inhouden.

Ze gaan vertrekken. Verrast kijkt hij naar Enora die haar arm in de zijne heeft gehaakt. Gehoorzaam volgt ook hij Christine, waarbij hij nog een voorzichtige blik achterom werpt. Hoewel hij zijn hernieuwde vriendschap met Enora als erg prettig ervaart, voelt hij zich er tegelijkertijd ook een beetje onwennig bij. Dat komt met name door Shawn en Matt. Als die elkaar al te lijf gingen vanwege Enora, dan is onschuldig arm in arm lopen al een levensbedreigende situatie voor hem. Wat gespannen loopt hij dan ook met Enora mee. Al glijdt de spanning snel wat van hem af als ze enthousiast op somt wat ze allemaal tegen zullen komen.

Hij grinnikt even. “Vooral die laatste boezemen me wat angst in.” Glimlacht hij waarheid derhalve.

Enora lijkt zich af te vragen hoe hij het zich in zijn hoofd haalt om te praten over le cabane hurlante. In alle eerlijkheid vraagt Shawn zich ook af hoe hij zich dat in zijn hoofd haalde. Dus ze antwoordt dat het denkt dat ze het leuk gaan hebben, al klinkt het niet alsof ze dat gelooft. "Ja, ik denk...", maar dan komt Dorian ertussen en die begint te ratelen over spreuken en bedreigingen en whatever, maar Shawn kan zijn ogen niet losscheuren van Enora's gezicht, en hij kan niet stoppen met denken over hoe dit, uiteindelijk, zijn schuld is. Hij is boos op Matt want Matt had het eerder moet aangeven, natuurlijk. Maar Shawn had het eerder moeten zien.

Na Dorian's speech verzekert Christine hem dat ze alleen gaan kijken dat er HEUS niets mis zal gaan. Dat valt nog te betwisten ='] Shawn kijkt opzij om een leuk grapje te maken over wat er, in feite, mis kan gaan, maar Christine is intussen verdwenen. Beteuterd kijkt hij haar na - wacht, wacht, ze kan hem toch niet alleen laten, zo met Enora en Dorian? Dit is effing awkward. Shawn probeert iets te bedenken om te zeggen maar er komt niets uit en plotseling zegt Enora "let's go Dorian!" en wandelen ze er samen vandoor.

Ontgoocheld staart Shawn ze na. Hij zucht maar het verhelpt de zwaarte niet. Hij wilt gewoon met haar praten, want dat is wat hij het beste doet. Hij wilt kunnen uitleggen. Stiekem is dit zodat ze niet meer boos op hem is - hij is ervan verzekerd dat als ze weet wat er omgaat in zijn hoofd, dat als ze weet hoe rot hij zich voelt, ze het hem niet meer kwalijk kan nemen. Vooral omdat hij het zichzelf kwalijk neemt. Is dat niet voldoende?

Maar hey, iedereen loopt nu de school uit en richting le cabane hurlante. Shawn spint even rond, op zoek naar een maatje om mee te praten onderweg. Zijn oog valt op Naomi die nog in de buurt van de eetzaal staat. Impulsief stapt hij op haar af. "Hey," begroet hij haar simpel. "Beetje doorlopen, anders ben je te laat voor alle enge dingen die schijnen te schuilen in le cabane hurlante." Enora en Dorian zijn nog in zicht vanaf waar Shawn en Naomi staan. Het daagt dan bij hem dat Enora altijd nijdig werd als Shawn met Naomi sprak en, nou, het is niet de bedoeling dat Enora nóg bozer op hem wordt D:

"Alois! ALO! Hey!" Shawn wenkt Alois en hoopt dat het er erg subtiel uitziet. In feite wil hij niet alleen gezien worden met Naomi.

En dán besluit Matt om zijn arm in die van Dorian te haken. Shawn haalt een wenkbrauw op. Hij staat te ver om te horen wat er gezegd wordt, maar het is duidelijk dat Matt zich op een onacceptabele manier gedraagt. Shawn rolt nog net niet met zijn ogen - zie, dit zou hij nooit doen. En dit is ook waarom Matt Shawn nodig heeft. Shawn wilt bijna uit pure irritatie naar Matt toelopen en tegen hem zeggen dat hij moet stoppen met waar hij ook mee bezig is. Hij doet het echter niet - laat Matt nog maar even een Shawn-loos leventje leiden.

Dus hij focust zich terug op Naomi en Alois en probeert natuurlijk over te komen.

Dorian zijn angst wordt vrijwel direct bevestigd als Matt zich bij hun voegt. Een jaloerse, kinderachtige en irritante versie. Gewoon zoals Matt 99% van de tijd was dus. Dorian zijn kaakspieren spannen nerveus wat aan. De enige die zichzelf hier voor schut zet is Matt. “Mijn naam is Dorian. “ reageert hij geagiteerd.

Hij zucht even diep en wringt zijn arm dan uit die van Matt zijn houdgreep. Enora zal het vast wel begrijpen dat zijn pas direct iets naar links afwijkt om de afstand tussen hem en Matt te vergroten, want hij heeft er geen behoefte aan om arm in arm met hem te lopen. Al schijnt Matt dat wel leuk te vinden.

“Besef je zelf wel eens hoe kinderachtig je op de zaken reageert? Ik neem aan dat je doel is mij voor schut te zetten, maar de enige die je voor schut zet ben je zelf.” Zijn stem is kalmer dan hij zelf had verwacht, misschien omdat Matt zijn opmerking de vreemdste is tot nu toe. Misschien is het zijn nieuwe kapsel, of omdat Enora zijn arm vast heeft. Of misschien is hij het rotjong gewoon even spuugzat.

Laat het aan Naomi over om Shawn af te leiden van alle drama om hem heen. Een glimlachje verschijnt om zijn lippen als ze het heeft over een potentiële schimmel in le cabane hurlante. "Hey, die schimmel zou best interessant kunnen zijn," zegt hij. Naomi lijkt niet zo gemotiveerd te zijn om naar le cabane hurlante te gaan - en hij kan haar dat niet kwalijk nemen. Gisteravond is zoveel misgegaan dat deze groep nu eigenlijk tijd apart zou moeten nemen in plaats van samen rond te hangen. Zijn ogen flitten even naar Enora en Matt en Dorian en dan weer terug naar Naomi.

"Moreau, maak je geen zorgen," zegt hij. Hij stoot haar schouder met de zijne aan. "Om eerlijk te zijn zie ik een tripje met deze groep ook niet zitten, maar er valt nu weinig aan te doen, toch?" Ze lopen intussen achter de rest van de klas de school uit. De zon schijnt weliswaar, maar de wolken hangen ervoor waardoor de dag er een tikkeltje grauw uitziet. "En hey, je hebt mijn gezelschap. Dat was gisteravond ook genoeg." Het is duidelijk dat hij doelt op hun onderonsje~ van de nacht ervoor. Een deel van Shawn denkt dat hij het hier niet over zou moeten hebben, en zeker niet op zo'n toon. Maar met alles dat er gaande is vindt Shawn het moeilijk om waarde te hechten aan etiquette of aan wat-cool-is-om-te-zeggen. En dus steekt hij zijn handen in zijn broekzakken en kijkt hij haar brutaal aan.