[RPG] Fantasy (2)

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Er speelt een glimlach rond zijn lippen terwijl Eric ook het laatste stuk van zijn wang scheert. De afgelopen nacht en ochtend blijven zich in zijn hoofd afspelen. Hoewel hij het nog steeds niet echt kon geloven dat ze er nog steeds was, misschien zelfs wel er anders over leek te denken dan de keren ervoor, genoot hij er vooral van. Als hij klaar is, spoelt hij zijn gezicht af. Terwijl hij deze met zijn handdoek afdroogt loopt hij de slaapkamer weer in en ziet Caleigh bij haar tas bezig. Terwijl hij naar haar kijkt wordt zijn glimlach weer iets groter, maar als ze zich omdraait en zegt dat ze For kunnen verdwijnt de glimlach iets om plaats te maken voor verbazing.

"Wat.." Zegt hij maar nog voor hij verder wat kan vragen stapt ze naar hem toe en legt ze iets in zijn hand.

De glimlach verdwijnt helemaal als Eric ziet wat hij in zijn handen heeft en als Caleigh haar uitleg erbij doet. Het besef van wat hij in zijn hand heeft, laat diverse vragen en emoties door hem heen razen. Hij knikt kort en pakt de sleutel zo vast dat hij hem beter kan bekijken. Het was inderdaad hetzelfde teken.. En het klopte met dat wat er in het oude dagboek stond.. Waren ze dan echt op het juiste pad? Eric slikt een keer voordat hij zijn blik van de sleutel weer naar Caleigh verplaatst. Hij zou bijna zijn vergeten waarom hij hier eigenlijk was.

"Het lijkt er inderdaad op.."

Eric heft zijn vrije hand op en streelt zacht haar wang.

"Wie had dat gedacht.." zegt hij, nog steeds wat beduusd van het feit dat hij een sleutel in zijn hand heeft, waar hij tot nog toe alleen maar van had durven dromen.

Afbeelding

Mel neemt een hap van haar ontbijt terwijl ze naar buiten kijkt. Iemand van de herberg was bezig met stoelen neerzetten en ze volgt de jongen met haar blik. Als ze haar mond leeg heeft pakt ze haar thee. Juist op dat moment komt Luc erbij zitten en als hij haar begroet, glimlacht Mel licht naar hem. Ze volgt zijn handelen met haar ogen, hoe hij een slok van zijn thee neemt en wat naar achteren leunt. Het leek alsof hij ergens mee zat, en meteen bekruipt Mel een vervelend gevoel. Hij ging vast zeggen dat hij geen vrienden meer wilde zijn..
Echter, als hij vrijwel meteen zegt dat hij haar een verontschuldig schuldig is, valt dat gevoel weg en durft Mel weer te glimlachen. Ze begreep niet helemaal wat hij bedoelde met de dingen die hij niet kon uitleggen, maar ze wilde zeker nog wat van hem weten, helemaal nu hij haar ook niet aan de kant schoof!

Opgelucht dat de lucht tussen hen geklaard lijkt te zijn, wordt haar glimlach groter en wilt ze eigenlijk opspringen om hem te omhelzen. Dat Luc zich wat ongemakkelijk lijkt te voelen pikt ze niet op, maar dat Emma bij hen aan tafel komt staan wel. Mel springt toch op, glimlacht naar Emma om vervolgens toch eerst nog om Lucs nek heen te springen.

"Het spijt me ook." zegt ze opgelucht.

Mel laat hem los en draait zich dan met een grijns om naar Emma.

"Er zijn wel winkels in For, maar je mag zolang wel iets van mij lenen." Ze laat haar blik een keer over Emma heen glijden en glimlacht. "Ik denk dat je het wel past."

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kan de gevoelens in haar lichaam niet eens goed bevatten, aan de ene kant was ze bang en vedrietig door de herinneringen die de sleutel omhoog haalde, maar aan de andere kant was ze opgelucht dat Eric het wist en dat hun reis nu echt een doel had. Een doel waarvan ze wisten dat eht geen gerucht meer was. Als Eric haar wang zachtjes streelt kijkt ze hem voorzichtig aan. Ze probeert een kleine glimlach te produceren, maar ze weet dat die niet geloofwaardig overkomt. Ze wilt iets zeggen, maar ze heeft geen idee wat ze moet zeggen.

"Ik wil denk ik wachten met de sleutel aan de rest te laten zien... Totdat we uit For zijn, waar we zeker weten dat niemand ons af kan luisteren," zegt ze dan zachtjes en ze wend haar blik af.

Waarom moesten de herinneringen juist nu terug komen? Ze wilde het gevoel vergeten, ze wilde de herinneringen ver weg stoppen en nooit meer aan denken, maar het zien van de sleutel hielp daar absoluut niet bij. Zonder Eric aan te kijken draait ze zich om en stapt weer naar haar tas waar ze haar shirt uit haalt. Zachtjes bijt ze op haar lip om de tranen tegen te gaan terwijl ze haar shirt aantrekt. Haar hand glijd voorzichtig over de plek die hij gisteren achter had gelaten, ze moest er iets aan doen. Ze wilde niet dat iemand het zag en hoe meer ze er overna denkt, hoe wanhopiger ze zich voelt.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio glimlacht als Jessa aangeeft dat hij het goed doet. Terwijl hij zijn handen wat verder naar beneden verplaatst tot net onder haar ribben, zoent hij haar zachtjes in de nek. Het is duidelijk wat hij wil, maar hij geeft Jessa de ruimte om aan te geven wat ze wil. Als zij stop zegt, stopt hij.

Afbeelding

Isra merkt half dat Luc de kamer verlaat zonder verder nog iets te zeggen. Ze draait zich nog een keer om maar een paar minuten later klimt ze toch maar uit bed. Ze gaat even onder de douche staan, trekt een schoon stel kleren aan en merkt ondertussen op dat ze misschien eens nieuwe kleding moest aanschaffen. De oude kleren begonnen nogal te rafelen. Met deze gedachte in haar achterhoofd loopt ze naar beneden. Terwijl ze een ontbijt besteld bij de bar hoort ze het nieuwe meisje iets tegen Luc en Mel zeggen over nieuwe kleren. Mel biedt haar wat kleding aan. Met haar ontbijt in de handen loopt Isra naar het tafeltje toe, schuift er een stoel bij en neemt een hap van haar brood.

'Als je gaat winkelen in For wil ik wel mee,' zegt ze tegen Emma, ook al heeft ze haar mond vol. 'Ik ben ook hard toe aan wat nieuwe kledij.'

Ze neemt een slok van haar koffie en trekt een mondhoek op naar Emma bij wijze van glimlach.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa voelt hoe zijn handen lager gaan en uiteindelijk net onder haar ribben eindigen. De kussen in haar nek zorgen ervoor dat het net als gisteren een rilling over haar rug loopt. Het knagende gevoel teistert haar lichaam. Weke knieën, gloeiende wangen... Waarom verraadt haar gezicht haar gevoelens zo? Moet ze dan toegeven dat ze dit toch echt wil? Dan mag ze niet meer thuiskomen... Wil ze wel naar huis?

Ze bijt op haar lip en draait een plukje haar dat uit haar vlecht is geraakt om haar vingers heen. Wat moet ze hier nou mee? Moet ze serieus aan hem gaan vragen of ze met hem mee mag als ze niet meer welkom is bij haar voogd? Maar als ze het niet zeker weet, durft ze dan wel?

Ze merkt dat ze het plukje te strak om haar vinger heeft gewikkeld en begint het los te maken. Dan raken zijn vingers haar zij. Zelfs door de stof van haar nachtjapon heen merkt ze hoe slecht ze hier tegen kan. Ze slaakt een klein gilletje, draait zich op haar rug en probeert zijn handen weg te duwen. "Sorry..." zegt ze met een grote glimlach en rode wangen, "Het kietelt en daar kan ik niet tegen."

Ze kijkt hem even aan. Even merkt ze dat deze situatie heel erg lijkt op het moment dat Devon, maar in tegenstelling tot toen voelt dit veilig en intiem. Dat is precies wat ze zoekt. Ze maakt langzaam haar vlecht los, terwijl ze recht in zijn ogen kijkt. "Benicio..." zegt ze, terwijl de nervositeit duidelijk hoorbaar is, "Als we dit doorzetten... en ik mag niet meer thuiskomen... Mag ik dan met jou mee?" Elke vezel in haar lijf hoopt dat hij ja zegt. Als ze zichzelf aan iemand wilde geven, dan was hij het wel.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric volgt Caleigh met zijn ogen als ze zich omdraait en naar haar tas loopt.

De blik en de glimlach die ze net liet zien doen hem twijfelen. Er was iets. Zijn blik glijdt terug naar de sleutel in zijn hand. Er was zeker iets; een sleutel. Als hij weer opkijkt ziet hij haar met haar rug naar hem toe staan. Ze had de sleutel gisteren gevonden door wat ze had moeten doorstaan. Eric had het gevoel dat hij iets over het hoofd zag, of had gezien, maar hij kon er zijn vinger niet leggen.. Wat was er..
Als hij ziet hoe haar hand over een van de plekken heen glijdt, schudt hij zijn hoofd en loopt naar haar toe. Zij had de sleutel gevonden, ze had hem aan hem laten zien. Het enige wat er toe deed was dat ze zich niet door dat wat de charlatan haar had laten doorstaan uit het veld zou laten slaan. En dat de groep in beweging kon komen en For zo snel mogelijk kon verlaten.
Eric slaat zijn armen om haar heen en trekt haar dicht tegen zich aan.

"Wat kan ik doen?" vraagt hij zacht in haar haren.

Hij schrikt van zichzelf als hij beseft dat het gevoel om zijn Furie te behouden belangrijker is in de zin die hij uitspreekt dan de groep buiten For te krijgen om de sleutel te kunnen bespreken.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh hoort de voetstappen van Eric en als ze dan plotseling zijn armen om haar heen voelt en hoe hij zich dichter tegen haar aantrekt rollen er een paar tranen over haar wang. De tranen die ze zo wanhopig tegen probeerde te houden. Als hij vraagt wat hij kan doen antwoord ze niet en ze sluit haar ogen. In zijn armen voelde ze zich veilig en ze haalt even adem om haar emotie weer onder controle te houden. Tranen waren nergens voor nodig. Langzaam veegt ze de paar tranen van haar gezicht af.

"Jij krijgt de groep makkelijker zo ver om weg te gaan zonder dat ze iets weten..." zegt ze dan zachtjes, "Als ik het doe gaan ze er toch tegenin of gaan ze vragen stellen... Ze vinden jou aardiger."

De gedachte zorgt voor een kleine glimlach en ze haalt even diep adem.

"Maar wil je me nog even zo vasthouden..?" vraagt ze dan zachtjes.

Het gevoel van zijn armen om haar lichaam heen voelt prettig en voor het eerst in jaren heeft ze het idee dat iemand haar echt koestert. Dit was zo anders dan wat ze gewend was en het voelde heerlijk aan. Als ze nu nog twijfels had of dit een goede keus was geweest, dan waren ze nu wel verdwenen.

Tengaar · Schoolhoofd

Luc schrikt op als hij ineens de stem van Emma hoort. Met grote ogen kijkt hij haar aan. De onbekende vrouw die hij gisteren uit het vreemde huis had getild stond nu naast hem terwijl hij zojuist zijn hart tot zekere hoogte luchtte bij een andere. Wat moest ze wel niet van hem denken, al wist hij niet zeker wat ze had gehoord van hun gesprek. Vluchtig draait hij zijn hoofd weg, hij wist niet meer waar hij moest kijken. Hij wordt volledig verrast als Mel ineens om zijn nek hangt. Het lukt hem nog maar net om zijn balans te houden op zijn stoel. Als ze zegt dat haar ook spijt komt er een opgeluchte glimlach op zijn gezicht. Hij wilt haar nog wat dichter tegen zich aandrukken, maar voordat hij dit kan laat ze alweer los en richt zich volledig op Emma.

Zonder duidelijk op te kijken stort Luc zich op zijn ontbijt en luister hoe de dames met elkaar praten. Hij kijkt pas weer als hij ineens de stem van Isra hoort. Great, nu lijkt hij voor haar helemaal een complete idioot, als ze dat al niet dacht. Aan de andere kant heeft hij geluk dat ze nog niet beneden was toen Mel om zijn nek hing. Hij kan haar opmerkingen nu al in zijn hoofd horen. Gelukkig richt ook Isra zich op Emma.

"Waarom gaan jullie niet met zijn drieën op stap. Wat extra kleding voor onderweg is nooit verkeerd." Hij neemt een slokje van zijn drinken. "Mijn gevoel zegt dat we hier niet heel lang meer zullen blijven." Luc glimlacht even naar Mel. Als ze nu met zijn drieën weg zijn kan hij ook bijkomen van deze fiasco, al is het maar voor even.

Harry, Ron & Hermione

Nadat hij zijn avondmaal rustig naar binnen had gewerkt, zijn kruik met kersenmede had leeg gedronken en een uiltje had geknapt besloot Julius om het dienblad naar de herberg terug te brengen. En omdat het nog lang geen bedtijd was besloot Julius om de resterende uurtjes te verdoen aan de bar. Zo rond middernacht liep Julius op zijn gemak richting zijn kamer zonder al te veel lawaai te maken. Hij opende geruisloos de deur van zijn kamer en liet zich op zijn bed vallen. Klaas Vaak liet niet lang daarna op zich wachten, waarna Julius werd meegenomen op weg naar dromenland.

Enkele uren later werd hij kort wakker, vermoedelijk na aanleiding van rumoer op de gang. Julius besloot te gaan luistervinken nabij de deur in plaats van in de deuropening te gaan staan. En al luisterend naar de een en dan weer naar de ander kon hij het tafereel zich zo voor de geest halen. Hij kon niet anders dan grinniken hoe de klucht op de gang vorm kreeg terwijl het ging om zoiets voorspelbaars, wat kennelijk aan Mel voorbij ging. Julius schudde dan ook zijn hoofd bij de reactie van Mel toen bij haar eindelijk het kwartje viel. Sommige zullen het ook nooit begrijpen dacht ie bij zichzelf.

Het tafereel op de gang bleek ten einde nadat de aap uit de mouw was gekomen en zo stierf het geroezemoes op de gang weer. Julius greep die gelegenheid aan om nog enkele uurtjes weg te doezelen. Een kwartier later vond hij het wel welletjes en zo liep Julius nog slaapdronken de douche binnen. Hij had geen idee hoe lang de groep nog in deze herberg zou blijven, dus Julius maakte nog even handig gebruik van het feit dat ie een wasbak tot zijn beschikking had om zijn baardje wat te trimmen. Hij trok een nieuwe set met kleding aan en begaf zich naar de herberg voor een ontbijt. Nadat hij de waard gewenkt had voor een uitgebreid ochtendmaal met dito dorstlesser nam hij plaats aan de bar om op zijn bestelling te wachten. Gezien het vroege uur verbaasde het Julius niets dat de ruimte aardig leeg was. 'Aardig' want de groep leek wel lid van Vroege Vogels te zijn. Julius zag in de verte Luc, Mel, de vrouwe-in-nood en Isra aan een tafeltje zitten. Als zij al uit de veren waren, dan zou de rest zich weldra ook laten zien.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Als blijkt dat Jessa kietelig is, lacht hij. Haar plotselinge beweging doet hem een beetje schrikken, maar al snel krult er weer een grijns om zijn lippen. Ze maakt haar vlecht los en hij kijkt bijna gehypnotiseerd naar haar handen. Hij wil haar zoenen, maar dan kijkt ze hem recht aan en vraagt hem op nerveuze toon praktisch of ze bij hem mag intrekken als ze thuis niet meer welkom is. De kans dat ze niet meer welkom is wordt met de seconde groter.

Benicio is bijna ontroerd door de vraag en hij duwt zachtjes een zoen op haar lippen. Hij trekt zich een beetje terug zodat hij Jessa aan kan kijken.

'Graag zelfs,' zegt hij zacht.

Afbeelding

Isra grinnikt een beetje bij Lucs opmerking. Haar blik blijft wat langer op hem hangen en ze ziet dat hij naar Mel glimlacht. Ze trekt een wenkbrauw op terwijl ze nog een hap van haar broodje neemt. Zodra Luc haar kant weer op kijkt grijnst ze lichtjes naar hem, alsof ze hem duidelijk wil maken dat ze precies weet waar hij mee bezig is.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Gespannen wacht Jessa Benicio's antwoord af. Wat zou hij zeggen? Wat als hij nee zegt... Nerveus gaat ze verder met het ontvlechten van haar haar. Dan kust hij haar. Een glimlach verschijnt om Jessa's lippen als ze Benicio's antwoord hoort. Graag zelfs... Dit is eigenlijk een nog mooier antwoord dan een simpel ja of nee.

"Je bent lief..." zegt ze zachtjes, terwijl ze hem aan blijft kijken, "Dank je wel..." Dan richt ze zichzelf een beetje op en kust hem lang. Één van haar handen glijd over zijn arm naar zijn schouder, over zijn rug en uiteindelijk door zijn haar. Haar andere hand speelt met een plukje van haar eigen haar. De spanning is merkbaar in haar hele lichaam. Iets zegt haar dat stoppen nu zo goed als onmogelijk is, hoe nerveus ze hiervoor ook is.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Emma wordt door Mel verwelkomt met een glimlach en ze glimlacht terug. Dan omhelst Mel Luc en ze kijkt een beetje gegeneerd om zich heen of ze misschien nog andere bekende gezichten ziet. Het was niet haar bedoeling om op het verkeerde moment binnen te komen vallen. Maar dan werpt Mel een grote grijns op haar en vraagt of ze misschien kleren van haar wil lenen.

Emma glimlacht naar Mel, maar voordat ze antwoord kan geven komt er een ander meisje bij staan die ook wel mee wilt winkelen. "Gezellig," stemt Emma in. "Dus we gaan met z'n drieën?" vraagt ze na de opmerking van Luc. Dat zou haar mooi de gelegenheid geven om wat meer te weten te komen over de groep en misschien kon ze uitvissen of ze welkom was om mee te reizen met hen.

"Snel even een hapje eten en dan gaan?"

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Jessa's hand door zijn haar en haar zachte uitgesproken liefkozing laten Benicio weten dat het goed is. Dit is het moment, en hij voelt zich bijna zenuwachtig worden. Voor een seconde twijfelt hij aan zichzelf - wat is hij aan het doen? Dit is niet zijn stijl. Hij is verliefd, verdorie. Dit doet hij niet. Dan ontmoeten zijn ogen die van Jessa en verdwijnt zijn twijfel als sneeuw voor de zon. Hij duwt zichzelf wat dichter tegen Jessa aan en verliest zichzelf in de zoen.

[Een onbepaalde tijdseenheid later...]

Benicio veegt een pluk haar van Jessa's voorhoofd terwijl hij zachtjes een kus op haar lippen drukt. Waar hij normaal gesproken wel een al dan niet humoristische opmerking paraat heeft weet hij nu niet zo goed wat hij moet zeggen. Dus blijft hij maar stil en kijkt hij Jessa aan, hopend dat zij iets zegt. Hij weet hoeveel hier voor haar vanaf hing. En hangt.

Afbeelding

Isra's blik blijft een tijdje op Emma hangen als ze instemt met het plan. Ze weet niet zo goed wat ze met haar aan moet, maar ze weet bijna zeker dat ze elkaar wel ietsje beter zullen leren kennen als ze gaan shoppen. Isra heeft nog nooit iets gedaan dat meer oestrogeen-overladen is, maar het moet maar. Ze heeft echt nieuwe kleding nodig en dit is een goeie manier om een beetje te zien wat voor vlees ze in de kuip hebben.

Ze neemt de laatste hap van haar broodje en wacht tot de rest klaar is zodat ze kunnen gaan.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

[...]

Dit is iets heel bijzonders. Met een kleine glimlach kijkt Jessa naar Benicio. Voor iets waarvan haar jarenlang vertelt was dat dit iets slechts was, was het eigenlijk bijzonder aangenaam. Even lijkt het feit dat haar voogd haar niet meer zou willen zien niet meer belangrijk. Niet nu ze zo bij hem was.

Hij veegt een pluk haar van haar gezicht en kust haar. Ze kust hem terug en kijkt hem even aan. Hij zegt niets, maar kijkt alleen naar haar. Jessa glimlacht even, deze lieve, mooie jongen op wie ze zo verliefd was deed zo veel met haar. Ze besluit haar gedachten te verwoorden. "Ik vond dit heel bijzonder." zegt ze zachtjes.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio kan het niet laten en grijnst lichtjes bij Jessa's woorden. Terwijl zijn hand lui door haar haren strijkt voelt hij zijn ogen bijna dichtvallen. Hij kruipt nog wat dichter tegen haar aan.

'Ik ook,' zegt hij dan, enigszins verrast door zijn eigen woorden. Maar het is wel waar. Dit heeft hij niet vaak gevoeld nadat hij met een vrouw het bed had gedeeld.

Dan wrijft hij in zijn ogen en voelt de warmte van de zon door de gordijnen op het bed vallen.

'Tijd om uit bed te komen, denk ik,' mompelt hij dan, terwijl hij zichzelf op een elleboog opricht. 'Hoewel ik hier liever voor de rest van m'n leven zou blijven.' Hij grijnst naar haar.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa ligt op haar buik naar Benicio te kijken. Er verschijnt een blos op haar gezicht als hij naar hij grijnst en blijkbaar dezelfde mening heeft als zij. Ze speelt wat met haar haar.

"Hmm..." zegt ze zacht als hij zegt dat ze moeten opstaan, "Ik vind het hier veel te fijn bij jou." Ze draait zich om en gaat rechtop zitten. "Maar ik denk dat als we te lang blijven liggen we straks ook de hele groep voor de deur hebben staan. Daar heb ik eigenlijk niet zo veel zin in." Ze rekt zich uit en gaat op de rand van haar bed zitten, met haar rug naar Benicio toe, alwaar ze in haar tas begint te rommelen, op zoek naar de spullen die ze nodig heeft voor de dag. Ze haalt er één van haar standaard jurken uit, schoon ondergoed en sokken en legt alles op bed. Dan kijkt ze over haar schouder naar Benicio. "Je bent lief." zegt ze nogmaals, terwijl ze zich naar voren buigt en nog een kus op zijn lippen drukt.

[RPG] Fantasy (2)

Wie is er online