[RPG] Tartarus

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Wanneer iedereen aanwezig is en de vergadering van start gaat heeft Jeron direct al het gevoel dat de botsende persoonlijkheden in de groep dit nog wel eens lastig communiceren zouden maken, net als de vorige keer. Gelukkig gaat het geheel redelijk fatsoenlijk van start, en komt er wel enige nuttige informatie boven tafel, maar op een gegeven moment beginnen Ryan en Sebastian toch weer te kibbelen.

Het gesprek gaat over geruchten over onbekende wezens aan de rand van de stad en over rare geluiden in de stad zelf. Jeron fronst. Hij kan zich wel een paar momenten herinneren waarop hij inderdaad vreemde dingen had gehoord tijdens het werk, maar dat hij daar nou echt aandacht aan had gegeven - nee.

Elina, die hij constant een beetje in de gaten houdt, neemt het boek weer ter hand en ze laat een tekening van een raar beest zien. Jeron kijkt de groep rond, benieuwd hoe men hierop gaat reageren. Waarschijnlijk met ongeloof en de nodige sarcastische opmerking. Jeron zelf is er nog niet over uit.

xMissme · Volleerd Tovenaar

Het is dertien dagen sinds de eerste meeting, en Beau heeft een hoop zaken kunnen overdenken; de verschillende persoonlijkheden in de groep, hun beroepen, de informatie die iedereen had kunnen geven, de 'afleiding'. Het is niet alsof hij met al zijn overpeinzingen enige stap verder komt, maar ze geven hem het idee dat hij meer van hen in de groep te weten is gekomen.

Nadat hij door Damiën is binnengelaten in diens kleine - doch verrassend ruim huisvestende - appartement, woont ook Beau de vergadering bij. Gedurende de tijd dat alle informatie die op tafel komt - over de grootte van de onderwereld, de wacht, de buitenste ringen, het elektriciteitsnetwerk, enzovoort - blijft Beau stil. Soms kijkt hij de spreker begrijpend aan, soms kijkt hij wat afwezig maar luistert hij wel degelijk aandachtig. Beau rolt even met zijn ogen en wendt die af wanneer Ryan en Sebastian elkaar weer in de haren zitten, hoewel Beau's sympathie veel meer bij Sebastian ligt.

Ook de vreemde geluiden worden besproken en Mila oppert dat het misschien maar gewoon een gerucht is. Beau fronst. ,,Desalniettemin zou ik daar niet op willen gokken,'' deelt hij droogjes mede.

Dan komt Elina met het boek, dat ze eerder in de bibliotheek liet zien, op tafel. Kennelijk had ze het meegenomen en even vroeg Beau zich af of dat wel mocht en of dat een verstandige zet was geweest. Echter, niet bereid om er een punt van te maken, negeert hij het en bekijkt hij de afbeelding van één of ander beest. Beau merkt op dat Jeron de groep eenmaal rondkijkt - waarschijnlijk om reacties te oogsten. Beau richt zijn ogen weer op de tekening.

Reflex · Schoolhoofd **Woonplaats:** Wonderland

Nadat ze van Damiën een drankje heeft gekregen en iedereen binnen is luistert Georgia aandachtig naar wat sommige van de anderen te vertellen hebben. Het is allemaal nogal onduidelijk wat haar betreft, maar het is in ieder geval al iets. Het interessantst vindt ze tot nu toe de informatie die Damiën geeft over de wachtersposten, omdat dit haar het meest van belang lijkt. Het verhaal over de geluiden verontrust haar eerder een beetje, te meer omdat ze het zelf nog nooit gehoord heeft.

Wanneer Ryan het blijkbaar nodig vindt haar een commando te geven trekt Georgia haar wenkbrauw op. Right, meneer de leider. Enkele anderen blijken deze manier van communiceren ook niet zo te waarderen en Georgia glimlacht vriendelijk naar Ryan. "Als je echt mijn verhaal wilt horen, dan zou ik het fijn vinden als je er de volgende keer naar vraagt. " Zich afvragend of Ryan nu weer beledigend zal reageren (want kon hij wat anders?) richt Georgia zich tot de rest. "Helaas blijken de mensen in mijn omgeving nogal op de hand van de grote 'baas' en heb ik niks kunnen achterhalen." Georgia zoekt even naar de blik van Joaquin, ze zoekt een soort van geruststelling. Ze voelde zich tot nu toe best een beetje nutteloos hier.

Uiteindelijk komt Elina weer met haar boek en deze keer laat ze een tekening zien. Georgia fronst. Normaal gesproken zou ze niet zo snel geneigd zijn het te geloven, maar met de geruchten van de geluiden erbij klonk het allemaal toch aannemelijker. Een poosje blijft Georgia stil, terwijl ze over onbekende beesten nadenkt, maar uiteindelijk voegt ze zich weer in het gesprek. "En staat er in dat boek ook iets over, you know, wat die beesten eten en hoe ze leven en zo... " vraagt ze zo gewoon mogelijk, maar ze weet een spoortje onzekerheid toch niet uit haar stem te houden.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Lara schrikt een beetje als ze gelijk door Damiën tegengesproken wordt. Ze dacht echt dat ze haar informatie heel goed nagegaan was. Dadelijk denkt de rest van de groep dat ze de boel probeert te saboteren en dan vliegt ze er uit!

Ze probeert het rotgevoel van zich af te zetten en denkt terug aan wat Damiën nog meer te vertellen had over de grens van de Onderwereld en de wachters. Als dan ook Elina met een overload aan informatie komt, onder andere over beesten die waarschijnlijk rondlopen in de Onderwereld, begint het Lara een beetje te duizelen. Hoe kon er zoveel onbekend zijn in een wereld waarin de meeste van hen al een flink aantal jaren woonden?

Lara fluistert een beetje afwachtend naar de rest van de groep en hoopt dat er deze bijeenkomst nog een mogelijkheid komt om de groep nuttige informatie te verschaffen. Misschien kon ze dan haar blunder van eerder goedmaken.

Tengaar · Schoolhoofd

De reacties op de pagina die Elina laat zien zijn mild en wat afwachtend. Niemand heeft natuurlijk zin in dit soort sprookjes dat begreep Elina ook wel. Ze wilde het zelf ook niet, maar nu dat mensen toch over de geruchten begonnen kon ze het niet buiten beschouwing laten. Als we allemaal informatie achterhouden komen we nergens. Kort kijkt ze de groep rond. Of doen zij dat allemaal en was Elina en in dit geval de domste in de kamer door alle kaarten op tafel te leggen....hoewel, niet alle kaarten. Een klein glimlachje verschijnt op haar gezicht bij de gedachte. Haar aandacht wordt weer getrokken door de vraag van Georgia. Ze buigt zich over het boek en begint te vertellen wat ze in het boek heeft gelezen en nu opnieuw scant.

"In het boek staat inderdaad iets over hoe ze leven en wat ze eten." zegt Elina tegen haar met een instemmend knikje. "Volgens de beschrijving zijn het grote wolfachtige beesten met een spitse snuit en roodgloeiende ogen. Ze zijn een stuk groter dan normale wolven en honden." Kort kijkt ze op naar Georgia. "Misschien dat jij als trainer er wel meer over weet dan je denkt." Elina slaat de pagina om en hier is een tweede tekening te zien die beter laat zien wat de beschrijving verteld. "De verhalen zeggen dat niet hun hele lichaam uit een vacht bestaat, maar dat hun poten schubachtig eruit zien en iets weghebben van een reptiel." Ze laat even haar vinger over de tekening glijden en tikt zachtjes op de reptiel-achtige poten die te zien zijn.

"Echter staat er ook duidelijk bij dat het niets zeker is. Mijn gok is dat als ze echt bestaan niet veel het hebben kunnen navertellen." zegt Elina terwijl ze weer rechtop gaat zitten zitten. "Er staat namelijk ook beschreven dat de beesten vlees eten, elk vlees wat ze tegenkomen. Ze kennen de omgeving goed doordat ze perfect nachtzicht hebben, zijn snel en erg sterk."

Elina zucht zachtjes. "En als je het mij vraagt is roodkapje ook hier ergens in de buurt, maar misschien dat jullie daar anders over denken." Ze pakt haar glas en neemt een slokje van haar drinken, wachtend op reactie.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Mila is wel blij dat Ryan niet gaat lopen bitchen, ze heeft absoluut geen zin in ruzie. Ze voelt zich veels te beroerd. Ze luistert naar Elina en haar verhaal over de wezens. Wolfachtige wezens. Alsof het niets was. Ze zucht even en dan haalt ze een opgevouwen papiertje uit haar zak. Misschien was het maar tijd om iets belangrijks bekend te maken. Ze vouwt het open totdat er een A4 ontstaat.

"Dit zal een deze dagen bij iedereen in de brievenbus vallen," zegt ze dan en ze houdt het A4 op.

Het is een poster en Mila vind dat het op een poster van een discotheek hoort. Diegene die ze maakt gaat niet met de tijd mee. Er staat een grote datum op, ergens over 8 dagen en een tijd. Van 7 tot 7.

"Ik weet niet zeker of iedereen bekend is met dit evenement omdat het niet op een vaste datum wordt gegeven," begint ze dan, "Maar het is een groot dansfeest, verplicht voor iedereen, je beslist zelf wanneer je weggaat. De ochtend erna zijn de meeste mensen pas laat op, omdat het pas om 7 uur 's ochtends is afgelopen."

Ze haalt een hand door haar haren heen.

"Als we weg willen, is dit de juiste nacht om te gaan. We gaan erheen zoals iedereen doet, vertrekken op een eerder tijdstip en spreken dan af om weg te gaan. Op deze avond is de bewaking altijd minder op zijn hoede en kunnen we een voorsprong krijgen..." zegt ze dan, "Het is misschien onze enige echte kans."

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Damien besluit het geruzie tussen Ryan en Sebastian te negeren. Het is niet de eerste (en zeker niet de laatste) keer dat zijn beste vriend zo tegen iemand te keer gaat en eigenlijk is hij het wel gewend.

Als Damiën merkt dat Lara wat aangedaan is door zijn correctie, glimlacht hij bemoedigend naar haar. Hij bedoelt het niet slecht, hij houdt gewoon niet van verkeerde informatie.

Dan doet Elina haar verhaal over de wezen. Damiën fronst, waarom hadden zij die wezens niet gezien? Bleven ze uit de buurt van de wachtersposten? Hij bekijkt het plaatje nog eens goed. Wolfachtige wezens. Nee, dat zegt hem niets. "Ik vind het vreemd." zegt hij dan, "Waarom heeft niemand die wezens dan ook echt gezien? Is er echt nooit iemand, naast de schrijver van het boek, de grens over geweest en die beesten gezien heeft?" Het zint hem niet. Zelfs als ze nog de stad uitkwamen, zouden ze volgens de schrijver ook nog die beesten tegen komen.

Dan komt Mila met de uitnodiging voor het feest. Er verschijnt een grijns op zijn gezicht. Een feest, een perfecte manier om te ontsnappen. Nu was Damiën altijd al een grote liefhebber van dit soort feestjes, ontspannen als altijd aangenaam, één of meerdere dames mee naar huis was nog beter, maar als dit een ontsnappingsuikomst bood was het natuurlijk helemaal geweldig.

"Ik denk dat je daar een goed punt hebt." zegt hij met een grijns, "Ik vind dat wel een plan moeten geen bedenken om die avond weg te kunnen komen." Hij kijkt de groep rond. "Ik stel voor dat een paar van ons zich op het afleiden of ontdoen van de wel-alerte bewaking. Daar wil ik me eventueel wel mee bezig houden."

Lacrimosa · Schoolhoofd **Woonplaats:** Abbey Road

Joaquin luistert naar Elina wanneer ze allerlei informatie uit het boek haalt over de mysterieuze wezens. Joaquin is ten opzichte van de anderen een nieuweling in Tartarus en de meeste nieuwigheden zijn nogal… nieuw voor hem. Maar dat laat hij allicht liever niet merken en probeert zo nonchalant mogelijk te knikken wanneer iemand iets te melden heeft. Hij wil liever niet dat anderen weten dat hij nog niet zolang in deze wereld woont.

Als Mila over het feest wordt zijn interesse opgewekt. Hij had het woord ‘feest’ al eens opgevangen bij andere en oudere builders, maar dacht vroeger dat dat sarcasme was. Tartarus was nu niet bepaald iets dat je party-proof kon noemen. Joaquin staart naar de poster Mila’s handen die een beetje doet denken aan een tijd wanneer plateauzolen nog de norm waren.

“We kunnen het proberen. Het lijkt me sowieso wel een goed idee dat de bewaker onder ons de andere bewakers trachten af te leiden. Dat is het minst opvallend.”

Joaquin denkt nog niet na over kleren en weet of hij iets draagbaars te pakken zal krijgen. De helft van deze groep wil vast in ontbloot bovenlijf gaan, wat misschien ook wel als afleidingsmanoeuvre kan fungeren

Reflex · Schoolhoofd **Woonplaats:** Wonderland

Georgia luistert aandachtig naar wat Elina nog meer vertelt. Het verhaal over de wolfachtige wezens maakt haar niet erg veel zekerder, vooral niet wanneer Elina vertelt wat ze eten. Ze dacht dat de honden waar ze mee moest werken erg waren, maar deze beesten klonken al helemaal niet als een stel huisdieren. Ze betwijfelt dan ook of zij er als trainer inderdaad meer over weet dan ze denkt. Vooralsnog wist ze alleen maar dat ze er beter zo ver mogelijk bij uit de buurt kon blijven.

Georgia staart wat fronsend voor zich uit, wanneer Mila over een feest begint. Blij dat ze de informatie over de beesten even ver in haar brein weg kan stoppen bestudeert ze het papier dat Mila vast houdt. Haar hart maakt een sprongetje en er breekt een vrij brede glimlach door op haar gezicht. De vorige keer had ze het feest echt als fijn ervaren, een klein moment waarin ze alles kon vergeten en even kon doen alsof alles weer normaal was. Dansen deed ze graag voordat ze 'dood' ging, maar daar was tegenwoordig niet zo vaak de mogelijkheid toe. Hopelijk zou ze een beetje geluk hebben met de kleding die ze kreeg. Ach, anders ze zou er altijd nog een beetje aan kunnen sleutelen.

Georgia heeft niet direct door dat er gepraat wordt over ontsnappen ten tijde van het feest, pas wanneer Damiën het heeft over afleiding kijkt ze hem wat verstrooid aan en de glimlach verdwijnt langzaam wat van haar gezicht. Oh ja. Ontsnappen. Niet door feesten tot in de vroege uurtjes. Georgia kijkt wat bedenkelijk. Eigenlijk is het wel een goed idee, zeker als de bewaking inderdaad minder is. Maar als ze eenmaal weg waren dan was ontspanning waarschijnlijk niet iets dat ze nog snel mee zouden maken. En voor Georgia is je nu goed voelen nou eenmaal altijd gegaan boven strategisch handelen, maar dit is misschien wel het moment op die levensstijl af te zweren.

"Het klinkt inderdaad als een goed idee, maar ik ben het met Damiën eens dat we wel echt een plan moeten hebben... " Georgia valt even stil, terwijl ze wat bedenkelijk naar haar handen kijkt en luistert naar wat Joaquin zegt. "Ik denk ook dat ik niet echt de juiste persoon ben om te helpen de bewaking uit te schakelen, tenzij ik een stel honden bij me heb en dat zou nogal opvallen, maar ik wil wel mee helpen aan een afleiding, moest het nodig zijn." Georgia glimlacht even. Eigenlijk vond ze het ook maar eng om mee te helpen aan een afleiding, maar hey, je moet soms je angsten over boord zetten.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Mila had de grijns op het gezicht van Damien wel verwacht, natuurlijk, vrouwen in korte jurkjes wat anders. Ook anderen lijken het feest een goed idee te vinden om te ontsnappen. Ook vinden ze allemaal dat ze een plan moeten hebben. Mila buigt wat voorover om de poster op het tafeltje te leggen en negeert daarbij de pijnsteken in haar lichaam.

"Ik bied me ook aan om me bezig te houden met de wel-alerte bewaking," zegt ze dan, "Ik denk niet dat dat al te moeilijk is met mijn kwaliteiten... Het zal niet genoeg zijn om een alerte guard bewusteloos te slaan."

Zo, ze heeft haar punt gemaakt. Als iemand hun zou zien proberen te ontsnappen, was er geen andere optie dan diegene te vermoorden. Ze haalt een hand door haar haren heen.

"Ik denk dat we niet te vroeg moeten vertrekken en vooral dat niet iedereen op hetzelfde moment weggaat," gaat ze dan verder, "Gespreid vertrekken van het feest, afspreken op één punt en vanaf daar vertrekken."

Tengaar · Schoolhoofd

Elina knikt instemmend als Mila met een voorstel komt. Tijdens het feest weggaan is wellicht nog geen slecht idee. Ze wist alleen niet in hoeverre zij een bijdrage kan leveren aan die ontsnapping. Twijfelachtig kijkt ze naar Jeron. Ze weet dat hij eerder het stille typ is, maar ze heeft hem al een tijdje niet meer gehoord. Op dit moment kon Elina niet aflezen van zijn gezicht wat hij van het idee vond. Ze hoopt maar dat hij het er ook mee eens is, want ze zal niet handelen zonder hem. Het was tenslotte het plan om eerst samen te ontsnappen.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

De glimlach van Damiën heeft haar goed gedaan en met iets meer hoop dat ze niet uit de groep geschopt wordt, luistert ze naar alle informatie van Mila over het feest. Het idee wordt door de meerderheid van de groep goed ontvangen en ook Lara ziet wel voor zich hoe het kan werken. Er is niet vaak een feest in de Onderwereld, dus alle bewoners zullen minder oplettend zijn dan normaal.

Net als Elina knikt Lara instemmend. "Als ik ergens mee kan helpen, ik ben overal voor in."

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

Ryan heeft een hele tijd diep in gedachte gezeten. Een feest... Ja. Dat zou de ideale uitweg kunnen zijn. Hij knikt als hij hoort dat Damiën en Mila zich wel bezig willen houden met de wel-alerte bewaking. "Ik stel me ook vrijwillig. Feesten zijn nooit echt mijn ding geweest. Iedereen weet toch wel dat ik liever bij de omheining sta te roken, dus echt opvallend zou het niet zijn als ik dat nu weer zou doen."

Naar binnen gaan op een feest. Dat is wel het minste waar Ryan op zit te wachten. De gedachte alleen al doet de rillingen over zijn rug lopen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

[[... De avond van het feest ...]]

Mila bekijkt het resultaat even in de spiegel en haalt nonchalant haar schouders op. Ze had dit zo naar haar werk kunnen aantrekken. Met een ironische glimlach bedenkt ze zich dat het jurkje ook uit haar collectie werkkleding komt. Het enige voordeel eraan is dat het nieuw is en niet al tig keer gedragen door andere. Het blauwe, glitterende jurkje was kort, strak en had één mouw. De lengte deert haar absoluut niet, na al die tijd is ze wel wat gewend. Ze trekt haar hoge hakken aan en niet veel later verlaat ze haar huisje richting het grote plein.

In de straat ziet ze overal opgewonden mensen, mensen die enthousiast waren over het feest en maar al te graag wilden doen of ze normaal waren. Maar Mila weet, niemand was hier normaal. als er naar haar wordt gefloten kijkt ze even flirterig om, maar besteed er verder geen aandacht aan. Bij het grote plein staat er een rij voor de polsbandjes, maar Mila negeert die rij en begint een kort gesprek met een guard die ze kent. nog geen vijf minuten later heeft ze haar polsbandje bemachtigd en staat ze op het plein. Het eerste wat ze doet is naar de bar lopen. Het is al druk op het plein en als ze een whiskey heeft besteld richt ze haar blik op de dansende menigte.

OOC:: A better look. Mila komt ongeveer rond een uur of 8 aan op het feest.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Op het moment dat Lara wakker schrikt is het net acht uur geweest. Haar werk voor die dag had haar helemaal afgepeigerd en ze had besloten een uurtje te gaan liggen… En dat werden er dus drie. Geschrokken springt ze uit bed en ze trekt een sprintje naar de badkamer. Snel kamt ze haar haren en poetst ze haar tanden. Het lijntje onder haar ogen kleurt ze in met zwart en haar lippen worden rood. Dan loopt Lara terug naar haar kamer en trekt haar jurkje uit de kast. Het jurkje is echt totaal anders dan wat ze normaal gesproken zou dragen, maar dit was een van de minst opvallende kledingstukken die er te krijgen waren. Daarnaast kon het misschien geen kwaad om er vanavond eens wat anders uit te zien dan normaal.

Na een laatste blik in de spiegel – was zij dat echt? dacht Lara met een glimlach. Ze zag er zo volwassen uit met haar haren los en haar ogen opgemaakt – rent ze de deur uit. Er is een behoorlijke menigte op de been, maar dat viel te verwachten. Nadat Lara haar polsbandje heeft opgehaald, ziet ze Mila bij de bar staan. Ze gaat bij haar staan.

”Hoi! Hoe gaat het?”

Dan begint Lara te twijfelen of het niet verdacht was dat ze zo bij Mila stond. Vast niet. Toch? Of wel?
”Oh.” Ze kijkt Mila even twijfelend aan.

[RPG] Tartarus

Wie is er online