[RPG] Charming

Trijn · Opperste Hotemetoot

Het is het jaar 2012, het jaar waarin het bestaan van vampieren eindelijk wordt onthuld en proberen hun weg te vinden in de huidige maatschappij. Sommige mensen reageren positief, anderen reageren net alsof ze een derde wereldoorlog voelen aankomen en verweren zich sterk tegen de inmenging van het bloedzuigend ras, door eigenhandig te proberen de vampieren van kant te maken of een mildere manier door hen te negeren en te weigeren van met hen om te gaan. De regering is op zich ook verdeeld in twee blokken; bepaalde partijen gaan volledig voor de inburgering met speciale vampierenwetten, terwijl andere partijen radicaal gaan, vaak uit hun geloof, dat dit wezens zijn van de duivel en ze uitgeroeid moeten worden. De bevolking van het plaatselijke dorpje Charming weten niet wat hen overkomt als een groep vampieren zich in het dorpje nestelen. Komt deze groep in alle rust wonen of zijn ze van plan om Charming op zijn kop te zetten? Wat is hun doel om hier te verblijven? Willen ze echt als mens gaan leven of komen ze gewoon de hele bevolking leegzuigen tot er niemand meer overblijft?
De éne bewoner vindt het extreem spannend en kan niet wachten om een vampier in levende lijve te zien, terwijl anderen angstvallig in een hoekje kruipen en een paar moedigen of misschien wel idioten de strijd aangaan.

Mina slaakt verveeld een zucht terwijl ze half over de toog gaat hangen, bij gebrek aan nuttige dingen te doen omdat er gewoon geen volk in de plaatselijke pub is. Waarom heeft ze dit ook weer genomen als bijbaantje? Oh, juist...Om haar studies te kunnen betalen.
Ze pulkt aan een velletje die haar irriteert onder haar duimnagel maar slaat dan haar blik op als ze de rinkel hoort van de deur als teken dat er net iemand is binnen gekomen. Snel gaat ze overeind staan, trekt haar t-shirt goed en haalt haar meest charmante glimlach boven ter teken van verwelkoming.

Toch één iemand die nog het lef heeft om zijn huis te verlaten, nadat het nieuws was uitgekomen van de vampieren. Ze kon nog altijd niet geloven dat deze mythische werkelijk bestaan, maar tegelijk windt het haar immens op. Kon ze maar eentje ontmoeten! Ze grijnst lichtjes bij de gedachte, maar die wordt verbroken als de klant - blijkbaar een norse - haar wenkt.

Ze neemt haar boekje en balpen bij de hand en wandelt naar de klant toe om hem te helpen. Ze blikt even opzij naar het raam en ziet dat de zon aan het ondergaan is en de schemer van de avond zijn plaats inneemt.

Indian Violet · Klassenoudste Ravenklauw

Garrett haalt de laatste doos uit zijn pick-up en zet deze binnen bij de rest. Zijn woonkamer bestaat nu voornamelijk uit dozen en meubilair dat nog niet op de goede plek staat. Hij heeft totaal nog geen zin om alles uit te pakken en heeft eigenlijk wel zin in een pilsje. Zijn koelkast is nog leeg, dus hij pakt zijn jas en gaat opzoek naar de plaatselijke pub.

Na een rondje te hebben gelopen door Charming om herinneringen op te halen, loopt hij door naar de pub. Met een rinkel van de bel duwt hij de deur open en loopt door naar de bar. Het meisje dat dienst heeft loopt hem net tegemoet, op weg naar een andere klant. Garrett schuift op een barkruk en wacht tot het meisje klaar is met de enige andere klant in de pub.

IrethR · 3e jaars

James loopt doelloos door de straten van Charming. Hij is net een paar dagen geleden ingetrokken in een klein huisje aan de rand van het dorp, maar heeft de rest van het dorp eigenlijk nog helemaal niet gezien. Zijn huisje -en met zijn jonge voorkomen was het nog behoorlijk lastig om aan een huisje te geraken- heeft hij ingericht in de stijl waar hij het meest vertrouwd mee is: Een mix van baroque en gothisch. Noem hem ironisch, maar hij is er dol op.

Terwijl hij over de hoofdstraat loopt merkt hij dat er maar weinig volk over straat loopt. Een blik op de hemel vertelt hem dat het helemaal zo laat nog niet is: De zon is nog maar amper onder gegaan! Waar zijn al die mensen gebleven?
Hij staat stil als hij uit zijn ooghoeken iets ziet bewegen. Hij draait zijn hoofd abrupt naar rechts en ziet nog net een vintage ogend wit gordijn teruggeschoven worden. Huh. Vreemd.

Toegevend aan het feit dat er eigenlijk helemaal niks te doen lijkt te zijn in het dorp loopt hij het eerste pand binnen waar de deur van open staat en er licht naar buiten komt vallen: de pub. Hij weet dat hij nooit alcohol ofzo zou kunnen bestellen vanwege zijn uiterlijk, maar dat valt bij hem toch nooit echt lekker dus het maakt ook niet uit. Hij loopt naar een leeg tafeltje (en grinnikt even om die gedachte, aangezien ze bijna allemaal leeg staan) en gaat met zijn rug tegen de muur aan zitten wachten tot de serveerster langs komt.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Mina onderdrukt de neiging van met haar ogen te rollen als de klant maar blijft twijfelen over of hij nu een halve liter bier of een gewoon glas zou bestellen. En dan hebben we het nog niet over de eeuwige treuzel bij het eten.
Ze glimlacht zoetjes als de klant uiteindelijk zijn bestelling doet - nadat ze al vijf keer zijn keuze heeft moeten doorschrappen op haar boekje - en kijkt de ruimte even rond. Wow, plots staat de teller op twee! Niet dat ze de heer ooit al heeft gezien.

Ze doet een verloren lok achter haar oor, haalt diep adem en wandelt naar de volgende klant - Garrett - toe.
'Kan ik je van dienst zijn?' ze kijkt hem zo vriendelijk mogelijk aan, desondanks ze zich niet zo zeker voelt in zijn buurt. Met de vaste klanten heeft ze geen enkel probleem, maar het is altijd wennen aan de nieuwe. Ze probeert geen verlegen blos op haar wang te krijgen en kijkt hem afwachtend aan tot hij heeft gekozen. De bel rinkelt opnieuw en Mina kijkt op als ze wordt afgeleid door het beeld vanuit haar ooghoeken.

Haar ogen gaan verbaasd open als ze de jongeman ziet binnen komen, en ze kan de opflakkerende bloos- aanval niet tegenhouden. Ze prutst aan haar boekje om zich een houding te geven.

Indian Violet · Klassenoudste Ravenklauw

Al vrij snel komt het meisje naar Garrett toe, en vraagt of ze hem 'van dienst' kan zijn. Wat een chique taal voor zo'n meisje!
"Nou, van dienst, van dienst.." zegt hij lachend, "een pilsje alsjeblieft, dat is alles." Als hij net zijn 'bestelling' heeft geplaatst, komt er een tienerjongen binnen. Het meisje dat op dit moment nog bij hem staat, weet zich meteen geen houding te weten. Tieners...

Garrett weet dat hij eigenlijk mensen moet leren kennen, maar om nou als volwassen man zomaar op een tienerjongen af te stappen is wat vreemd. En de man die er al zat zag er nou ook niet bepaald gezellig uit. Hij hoopt dat er snel wat meer volk komt waar hij kennis mee kan maken.

IrethR · 3e jaars

Met zijn rug naar de muur toe negeert James de bestelling van de treuzelende man een beetje door aan zijn nagels te pulken. Die dingen waren weer gegroeid! Het blijft hem verbazen hoe nagels gewoon doorgroeien na de dood. Fascinerend gewoon.
Als de andere man die binnen zit zijn bestelling plaats kijkt James wel op. Damn, als die vent een voorbode is van de mensen in Charming eruit zien is hij blij dat hij voor dit dorp gekozen heeft! De serveerster mag er trouwens ook best wezen.

Mee dat hij die gedachte heeft, kijkt ze om naar hem. Hij onderdrukt een grijns als ze meteen begint te blozen. Aha, hij heeft het dus nog steeds! (Wat 'het' is, is ook voor hem nog een vraag. Als hij zou weten wat 'het' was zou hij het wel wat vaker inzetten...)Altijd leuk om te weten. Hij stuurt een hopelijk charmante glimlach haar kant op en wacht tot ze om zijn bestelling komt vragen. Ondertussen vraagt hij zich af of er verder nog wat te beleven valt in het dorp.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Na 20 keer haar handen gewassen te hebben, verlaat Drew het slachthuis. Ze wilde niet dat de geur van bloed nog om haar heen hing, hoewel het een prima lokmiddel zou zijn voor hen. Ze hijst haar tas over schouder en loopt richting de plaatselijke pub. Daar zouden vast wel een aantal van hen zitten. Ze wil ze observeren, weten wat ze doen. De pub is niet ver van het slachthuis.

In de pub aangekomen stopt ze even. Ze haalt het kruis onder haar shirt vandaan en drukt er een kus op. Een klein ritueel dat geboren was door haar zoektocht naar de moordenaar van haar zusje. Ze steekt het kruis terug onder haar shirt en opent de deur. Direct loopt ze door naar de bar, maar merkt dat er één van hen aanwezig is. Misschien zelfs meer. Maar wie was het? Die jongen die even verderop zat? Die man aan de bar? Ze besluit het erop te wagen en gaat naast de man zitten. "Goedenavond." zegt ze kort.

Dan wacht ze tot het barmeisje haar bestelling aanneemt.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Elaine controleert het huis even kort, ze had voordat ze hier kwam iemand gestuurd om alles volledig in te richten zodat ze zelf niets meer hoefde te doen. Maar nu was het wel belangrijk om te controleren. Maar alle meubels staan goed ingericht en ze knikt even. Dan loopt ze door naar boven toe. Na een douche trekt ze een strakke skinny blauwe skinny jeans aan met een zwart topje met een diepe decollete. Eronder trekt ze haar zwarte pumps aan en nadat ze haar make-up heeft gedaan besluit ze het dorp te gaan verkennen. Ze was hier pas een uur en heel veel beters heeft ze toch niet te doen.

Buiten schemert het al en elaine kijkt de straat even rond die zo goed als verlaten is. Zeker geen uitgaansmensen hier. Nonchalant vervolgd ze haar weg, ze weet zeker dat ze een pub onderweg naar haar huis had gezien. Een goed glas whisky zou er prima ingaan. Niet veel later heeft ze de pub gevonden en als ze de deur openduwt ziet ze meerdere mensen. Ze glimlacht even en haar blik blijft even kort op de man aan de bar hangen. Ze gaat bij de bar staan, een meter naast de man en de roodharige vrouw. Kort valt haar blik op de tienerjongen, ze wist bij binnenkomst al dat hij een vampier was, maar nu twijfelt niets in haar aan hem. Ze haatte ze zo jong. Dan richt ze haar blik op het barmeisje en glimlacht naar haar, hoewel het een wat nietszeggende glimlach is, weet ze dat zelfs deze glimlach al invloed heeft op sommige... Maar eerst wilt ze wat te drinken/

"Mag ik zo een whisky van je als je klaar bent?" vraagt ze haar dan.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Mina is zodanig afgeleid door de jongeheer die net de pub is binnengewandeld, waardoor ze de bestelling van Garrett maar half hoort. Verdwaasd kijkt ze dan ook op naar hem, terwijl haar hersens proberen zijn bestelling te ontrafelen. 'Een pilsje, dus...' Ze hoopt dat het dit is, terwijl ze aan het neerpennen is. De man reageert niet, dus ze gokt dat ze juist zit. Ze kijkt opnieuw opzij naar de jongen en voelt het rood tot naar haar hoofdhuid stijgen als hij haar een glimlach toewerpt. O jee.

Ze voelt haar ademhaling versnellen terwijl haar hart als een bezetene in haar lichaam bonkt. Onwillekeurig bijt ze op haar lip en wandelt dan naar hem toe.
Mina slikt en probeert hem niet te hard aan te staren. Die perfecte huid, de fonkelende ogen en dan die gekmakende glimlach rond zijn lippen.
'K-Kan ik je h-helpen?' Ze onderdrukt een kreun als ze beseft dat ze net heeft zitten stotteren. Hoe idioot moet ze wel niet overkomen.

Mina kijkt vlug om als iemand haar om een whisky vraagt, en ze knikt ter bevesting. Ze ziet dan ook dat er een roodharige meid bij de man van daarjuist is gaan zitten. Wow, waar komt al dat volk plots vandaan? Ze had er niet meer op gehoopt, maar de baas zal tevreden zijn.

Felix Fortana · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** Bij An!

Charte Sulin

Na wat wel uren leek, keek Charte haar kamer tevreden rond. Eindelijk was het klaar, niet dat ze zoveel spullen had maar een kamer was nu eenmaal gelijk aan jou visitekaartje en moest er dus perfect uitzien. Na enkele aanvaringen op haar vorige verblijfplaats, leek het Charte een goed idee om te verhuizen. Charming, het was een klein rustig dorpje zonder al te veel belangstelling. Perfect. Hier kon ze rustig wat meer tot haar zelf komen en wat beter leren omgaan met haar nieuwe 'ik'. Als er hier en daar eens iemand zou verdwijnen konden ze het hier nog altijd op de bossen die dit dorpje omringden, steken.

Toch had Charte haarzelf plechtig beloofd om haar, zeker in het begin, rustig te houden. Frustrerend wierp ze een blik op de klok, ze had haar welgeteld 23 minuten stilgehouden. Bam, haar record was verbroken. Wat betekende dat het tijd werd voor een beetje actie.
Een korte blik op de spiegel gaf weer dat Charte er zoals wel vaker goed uitzag. Haar bleke huid stak af tegen haar donkere haren die van nature in prachtige pijpenkrullen vielen. Haar vingers gleden hier even door en genoten van de zachte textuur. Charte bracht snel nog wat make up aan, streek haar donker rood kleedje glad en liep toen de trap af naar beneden met haar neus in de lucht.
Ze kende hier niets, maar ze had nu eenmaal een prima neus die haar wel wegwijs zou maken in dit kleine dorpje.

Na enkele meters te hebben afgelegd drong een aangename geur haar neus binnen. Als ze echt hongerig was geweest wist ze niet hoe het zou zijn geëindigd met hetgene van wie de geur afkomstig was. Maar gelukkig voor hem of haar had Charte enkele uren geleden het brandende gevoel in haar keel gedoofd. Nieuwsgierig als ze was stak ze toch overdreven haar neus in de lucht, ademde diep in waardoor de geur haar neus nog dieper binnendrong. Met de geur als leidraad liep ze verder. Zo kwam ze uiteindelijk aan in een plaatselijke pub.

Met een kleine kraak opende Charte de deur. Na één seconde kon ze zo zeggen van wie de geur afkomstig was, of beter gezegd op wie de geur hing? Ja, het was niet haar eigen geur geweest, het was een geur wat bestond uit verschillende geuren samengesmolten tot één. Charte haar blik viel op een meisje met rood haar dat aan de bar zat. Ze ging zitten aan een tafeltje schuin achter haar. Als ze hier zat kon ze haar in het oog houden. Hoe het kwam wist ze niet maar Charte had het gevoel dat er iets was met dat meisje.

Indian Violet · Klassenoudste Ravenklauw

Garrett moet wel lachen als het meisje helemaal zenuwachtig wordt door de jongen bij de muur. Hij kan zich niet voorstellen dat hij ooit zo is geweest. Er komt al vrij snel meer volk binnenwandelen, en er komt ook een meisje - meer van zijn leeftijd - met rood haar naast hem zitten. Ze ziet er een beetje wantrouwig uit, maar op zich heel vriendelijk.

"Goedenavond," zegt Garrett terug, als zij hem hetzelfde zegt. Even valt er een ongemakkelijke stilte, maar dan besluit Garrett het voortouw te nemen. "Ik ben nieuw hier, ik zal me even voorstellen," zegt hij, terwijl hij zijn hand naar haar uitsteekt, "Garrett Stevenson, aangenaam."

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Als het barmeisje haar niet vraagt wat ze wilt drinken schraapt Drew even haar keel. "En een biertje voor mij graag." Ze wacht af tot ze haar bestelling krijgt.

Dan merkt ze dat er een knappe dame met donker haar naast haar is gaan zitten. Ze kijkt even opzij en haar ogen vernauwen zich voor een moment. Dit was er één en wie weet was het wel degene die ze zoekt. Ze gaat wat rechter op zitten en observeert de dame even. Dan merkt ze nog een aanwezigheid op.

Nog één. Weer een vrouw. Ze kijkt over haar schouder en ziet een dame verderop naar haar kijken. Wat wilde zij van haar? Was dit de moordenares van Abigail of rook ze gewoon het bloed van dode koeien en varkens? Ze had gedoucht, haar handen gewassen en schone kleding aangetrokken. Dan bedenkt ze dat ze vandaag niet van schoenen had gewisseld. Ze kijkt naar beneden en ziet hoe een bruin-rode vlek haar All Stars bevuild heeft. Stom, stom, stom. Hoe had ze zo'n belangrijk detail kunnen vergeten?

Ze wordt afgeleid uit haar gedachten als de man naast haar zichzelf voorstelt. "Drew Anderson." zegt ze, terwijl ze hem de hand schudt. Ze werpt hem een vriendelijke glimlach toe, hoewel ze de vampiers om haar heen goed in de gaten houdt.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Elaine krijgt niet veel later haar glas whisky van het meisje en ze neemt een kleine slok. Oh, wat fijn om weer eens een glas whisky te drinken. Ze had daar de laatste twee maanden niet bepaald tijd voor gehad, teveel opdrachten aangenomen. Ze haalt een hand door haar lange zwarte haren heen en luistert naar de gesprekken om haar heen. Alhoewel, het enige gesprek is tussen de, erg aantrekkelijke, man en de roodharige vrouw. Hij was nieuw en zijn naam was Garrett. Nice. en de roodharige vrouw haar naam is Drew. Elaine besluit om niet langer af te wachten, wachten is nooit haar sterkste punt geweest, en ze stapt naar het tweetal toe.

"Het spijt me, maar ik kon niet anders dan jullie gesprek horen," zegt ze met een vriendelijke glimlach, "Ik ben net aangekomen en dus nieuw in het dorp." Ze glimlacht even naar Garrett, "Nieuwe mensen leren kennen is altijd fijn. Ik ben Elaine Maycot, aangenaam kennis te maken."

Ze neemt een slokje van haar whisky en kijkt dan naar Drew.

"Kom jij hier wel vandaan?" vraagt ze dan aan haar, "Is het altijd zo stil rond dit tijdstip? Het is zo anders dan ik gewend ben."

Hoewel Elaine het antwoord eigenlijk al weet op de eerste vraag, vraagt ze het ongegeneerd en glimlacht. Ze wilt meer weten over dit dorp en beter gezegd, over de dorpelingen. Ze moet ergens haar bloed gaan halen... En reken er maar niet op dat het dierenbloed wordt.

IrethR · 3e jaars

Als het barmeisje naar hem toe komt om zijn bestelling op te nemen moet James heel erg zijn best doen om niet te lachen. Ze is klungelig, stotterig, overduidelijk nerveus en de donkere blos in haar wangen doet de geur van haar bloed door de lucht stromen. Als hij had geweten dat sommige menselijke vrouwen nog zo snel zo op hem zouden reageren had hij wel vaker zijn kansen geprobreerd in een door mensen gerunde pub.

"Een cola light alsjeblieft",vraagt hij, resoluut de onbeleefde dame negerend die net voor hem een whiskey bestelt. Nou ja, dame... na dik driehonderd jaar op de aardbol rond te hebben gezworven heeft hij wel door dat het al een flinke tijd geleden is sinds ze voor het eerst een 'dame' werd genoemd. Maar nog geeft dat haar geen reden om ongeduldig te zijn.

"En misschien wat tips voor dingen om te doen hier?" voegt hij daar nog aan toe, "Ik ben hier nog maar net komen wonen, en als dit het enige nachtleven is in Charming ben ik bang dat mijn makelaar haar ontslag tegemoet kan zien."

Om hen heen hoort hij verschillende andere klanten het over hetzelfde onderwerp hebben. Huh, best veel mensen new in town.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Mina knikt en schrijft snel zijn bestelling neer. Een drankje dat mannen niet snel gaan drinken, weet ze uit eigen ervaringen, maar deze jongeheer is anders. Dat zag ze zo. Hij was vast deftig opgevoed en niet zoals bepaalde mannen in het dorp die zich gedragen als echte beesten.
Dan vraagt hij haar of er hier nog andere plaatsen zijn om dingen te beleven.
'Nou, we hebben hier ook een bowling, een restaurant, en aan de rand van het dorp zijn ze momenteel bezig met een gelegenheid te maken voor... vampieren, wat ook gerund zal worden door vampieren.' Ze bijt op haar lip en kijkt hem even aan. 'Niet dat jij daar waarschijnlijk iets te zoeken hebt.' Ze glimlacht ongemakkelijk en speelt met een lok haar om zich een houding te geven. Hij had toch net een cola light besteld? Ze had altijd gehoord dat vampieren enkel leven van bloed...Dus hij kan het niet zijn. 'De rest vrees ik zal je moeten zoeken in de aangrenzende stad.'

[RPG] Charming

Wie is er online