[RPG] Isla de Nome

Dine · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** Ravenclaw common room

Eén ademloos moment lang, waarin het meisje hem met een opgetrokken wenkbrauw aankijkt - hij had laatst een onderzoek gelezen waaruit bleek dat mensen die hun wenkbrauwen afzonderlijk kunnen bewegen een veel breder scala aan gezichtsuitdrukkingen hebben - en naar zijn uitgestoken hand staart, vreest Lucas dat hij een fatale fout heeft gemaakt. Heeft hij zweethanden ofzo? Dan, tot zijn grote opluchting, pakt het meisje zijn hand aan, schudt die en stelt zich voor als Chelsea. Haar vraag over het stotteren overvalt Lucas nogal.
"St-totteren? Oh ik eeh..." Chelseas belangstellende blik maakt Lucas nerveus. Dan ziet hij de gezichten van zijn ouders voor zich, toen ze hem deze vakantie cadeau gaven.
'Wie weet, misschien kom je nog wel een leuk meisje tegen?'
Kom op nu, niet verlegen zijn.
"Eigenlijk st-totter ik al zolang ik me kan herinneren."
Ondertussen zijn ze bij de ingang van het hotel aangekomen, waar complete chaos heerst, als een man - blijkbaar de manager - door een megamicrofoon dinges (stembereik van zo'n 800 m., schat Lucas) begint te praten.
De brug is kapot. De enige uitweg. Ze zitten hier dus vast.
"Oh nee, wat moeten we- Hé, is dat een Puya Berteroniana? Wauw, die groeien normaal alleen in het Chileense hooggebergte!"
Alle chaos om hem heen vergetend zakt Lucas op zijn knieí«n neer naast de plant. Had hij zijn plantenencyclopedie maar bij zich. Of zijn herbarium. Enthousiast zegt hij tegen Chelsea:
"Zie je die ananas-achtige structuur? Die turquoise kleur van de bloemen is heel zeldzaam in de wereld van de flora. Hij kan even lang worden als ik!"
Hij plukt één van de bloemen af en geeft die aan Chelsea. Zij wil hem vast ook bestuderen!
"Kijk die prachtige oranje meelknoppen eens!"

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Christal fronst even als ze geen antwoord krijgt op haar vraag. Als een van de twee mannen dan ook nog gewoon wegloopt, zucht ze en kijkt ze een beetje om zich heen. Net als ze weer een poging wilt doen om erachter te komen hoe het nu "˜verder' moet, hoort ze iemand –blijkbaar de manager- door een megamicrofoon praten. Ze luistert naar wat hij te zeggen heeft en concludeert dat ze daar totaal niets aan heeft. Dan maar naar het hotel toe om wat te drinken of iets.

Terwijl ze richting het hotel loopt, ziet ze een andere jongen –Ackley- juist de tegengestelde richting oplopen. Ze kijkt hem even na en vraagt zich af waarom hij niet gewoon naar het hotel gaat, maar dan loopt ze weer verder. Christal is nu vlakbij het hotel en begrijpt nu de reden van de jongen om de andere kant op te lopen, het hotel zal vol met zo ongeveer alle mensen aanwezig op het eiland. Ofja, in ieder geval heel vol. Snel draait ze zich om en loopt ze in de richting waar ze de jongen het laatst gezien heeft.

"˜Hai,' zegt Christal als ze de jongen bijna heeft ingehaald, "˜Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik gewoon tegen je begin te praten, maar ik zag dat je ook van de drukte wegliep en ik vroeg me af waar je heen gaat..?' Nu ze naast hem loopt, kijkt ze hem een beetje onderzoekend aan. Hij zag er in haar ogen wel oké uit en meestal voelde ze dat soort dingen wel goed aan. Toch hoopt ze dat ze het niet totaal verkeerd heeft ingeschat en dat het zo'n arrogante kwast is.

Debbert · 6e jaars **Woonplaats:** HPF

Rustig slentert Ackley over het strand, richting zijn huisje. Af en toe ziet hij wat mensen langs lopen. De een verbaasd, de ander boos of geirriteerd. Ook hij hoort de Megamicrofoon en luistert kort naar wat er gezegd wordt. Altijd makkelijk, om andere mensen de schuld te geven van de problemen die het complex zelf veroorzaakt heeft. Hij zucht. Soms kan hij mensen en hun karma echt niet begrijpen.

Op het moment dat Ackley bijna bij zijn huisje is aangekomen, hoort hij een stem. Van een meisje wel te verstaan. Hij glimlacht als hij haar verhaal aanhoort. Waarom verontschuldigen mensen zich toch altijd zo vaak? 'Het geeft niet hoor. Fijn dat je me even aanspreekt. Ik heb net een groepje mensen verlaten die niet wisten waar ze heen wilden gaan. Ikzelf ga naar mijn huisje, het hotel is vol met negatieve energie, daar ben ik nogal gevoelig voor.' Hij kijkt het meisje aan en concludeerd dat ze er leuk uitziet. 'Heb jij misschien wel zin om mee te gaan naar mijn kamer? Ik bedoel, het is daar een stuk rustiger. En als er nieuws is, dan horen we het echt wel door die Megamicrofoon.'

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Opgelucht glimlacht Christal naar de jongen als die inderdaad vriendelijk blijkt te zijn. Hij heeft dus blijkbaar een huisje, dat klinkt in ieder geval een stuk beter dan een overvol hotel. Als hij dan ook nog vraagt of ze mee gaat, wilt ze hem eigenlijk al meteen onderbreken om de uitnodiging aan te nemen, maar dan hoort ze hem "˜kamer' zeggen. Ze twijfelt even en vraagt zich af of hij daar iets meer mee bedoelt. Ach, ze maakt zich vast weer wat wijs, het is gewoon een vriendelijke jongen die haar uitnodigt in zijn huisje om wat gezelschap te hebben.

"˜Ehh, ja, lijkt me wel een goed plan om alle chaos even te ontwijken in jouw huisje,' zegt ze met een beetje aarzeling in haar stem. Ze kijkt nog een keer van hem naar het huisje en terug. Vervolgens steekt ze haar hand uit. "˜Ik ben trouwens Christal, leuk om je te leren kennen.'

Melinda

Chelsea luistert aandachtig naar Lucas zijn verhaal over zijn stotter probleem. Af en toe knikt me als ze denkt het te begrijpen. Stotteren moet toch ergens vandaan komen? Of is dat iets dat kan zijn aangeboren?
"Is het is dat aangeboren is?"

Ze komen bij de ingang van het hotel aan. Het is er een drukte van jewelste. De manager spreekt door een megafoon heen, die over het hele eiland, denkt ze, te horen zal zijn. Iedereen moet toch horen van de ingestortte brug. Ze zitten er wel vast.

Chelsea haar blik gaat naar Lucas, wanneer hij iets zegt over een Puya Berteroniana. En wat mag dat dan wel weer zijn?
"Sorry, ik heb geen idee waar je het over hebt." Er verschijnt een ongemakkelijke glimlach op haar gezicht, "Maar ik geloof graag dat het een Puya-dinges is."

Debbert · 6e jaars **Woonplaats:** HPF

'Fijn,' antwoordt Ackley tevreden. 'Ik ben Ackley,' zegt hij en schud de hand die hem word toegestoken. Op een sukkeltempo loopt Ackley richting zijn hutje, maar nu in gezelschap van een dame.

'Ben je hier al lang?' vraagt Ackley uit interesse. 'Ik ken niet zoveel mensen hier, ik ben namelijk vooral in mijn eigen hutje. Of in de jungle daarachter.' Hij knikt naar de bomen die voor hen opdoemen. 'Het is altijd heel fijn daar, ben je er wel eens geweest? Er zijn ontzettend veel mooie bomen. Zal ik je het een keer laten zien?' Ackley vond het altijd leuk om andere mensen kennis te laten maken met de natuur om hen heen. Maar helaas had hij vaak genoeg meegemaakt dat mensen het totaal niet konden waarderen.

Aangekomen bij het huisje, geeft Ackley een zwiepje met zijn wand en de deur zwaait open. 'Ik heb wat Pompoensap koud staan, heb je ook zin in een glaasje?' vraagt hij terwijl hij naar binnen loopt.

Skywalker · Schoolhoofd

Levi hoort helemaal geen knal, niks. Want hij ligt lekker te slapen in zijn hotelkamer. Het feit dat het al middag is, stoort hem helemaal niet. In zijn droom bevindt hij zich in een gevecht tegen een draak. En hij wint! Zijn droom wordt echter verstoord door een stem die door de speakers klinkt. Levi woelt onrustig in zijn bed, maar opent uiteindelijk toch maar zijn ogen. Wat zei die stem nou? Hij heeft het niet goed gehoord, maar ziet dit maar als een goed moment om op te staan. Gah, volgende keer moet hij niet tot zo laat in de kroeg blijven.

Op een langzame wijze gaat Levi overeind zitten. Hij heeft honger. Hij begeeft zich meteen naar de badkamer, waar hij zichzelf enigszins opfrist. Als hij er ietwat okay uitziet, stapt hij zijn hotelkamer uit- en daar wordt hij verrast. Mensen rennen heen en weer; kinderen huilen; ouders schijnen die kinderen tot stilte te manen. Er heerst een kwade sfeer, in ieder geval. Levi fronst -- wat is er hier aan de hand? D:

Hij besluit dan ook om gewoon naar het restaurant te gaan, waar hopelijk voedsel is. En antwoorden, want dat zou ook fijn zijn. Levi kijkt nieuwsgierig om zich heen. Hij wilt iemand best vragen wat er aan de hand is, maar men is zo gehaast dat hij nauwelijks de kans krijgt. Pas als hij in het restaurant is aangekomen, realiseert hij zich dat er iets mis is.

Er staat namelijk niemand achter de bar! Wantrouwig tuurt Levi om zich heen - ditmaal lettend op de manier waarop de mensen tegen elkaar aan het krijsen zijn. Uit een gesprek met een stel buitenlanders, vangt hij het woord "brug!" op. Wat is er met de brug? Met zijn handen in zijn broekzakken gestoken, wandelt Levi de deur uit. Hij loopt en loopt. In de verte kan hij niet zo meteen zien wat er met de brug is.

AH! Daar is een bekend gezicht! Nou ja, "bekend"... Levi zit al 11 maanden op dit eiland, dus hij herkent zo langzamerhand wel de mensen die er ook zijn. En dit meisje heeft hij vaker gezien. Vastberaden stapt hij op haar af - ze staat samen met een ander meisje.

"Hey," zegt Levi, terwijl hij zijn hand voorzichtig op Vanessa's schouder legt. "Heb jij- hebben jullie enig idee wat er aan de hand is? Ik werd daarnet wakker, en boem! Paniek overal. Is het iets belangrijks?"

Melody · Hotemetoot

Levi die op zoek was naar antwoorden, kan ze hoogstwaarschijnlijk beter bij iemand anders gaan zoeken dan bij Vanessa. Waarom? Dat merken we zo..

3.. Levi loopt langzaam naar haar toe.. 2.. Hij strekt z'n arm voorzichtig naar haar uit.. 1.. Hij legt z'n hand op haar schouder en..

Vanessa slaakt een gilletje en springt nog net geen meter de lucht in. WAAROM MOESTEN MENSEN ZO HANDTASTELIJK ZIJN HIER!
"ikhebgeenidee!" pruttelt ze dan ook hysterisch uit. "Het enige wat ik weet, IS DAT JULLIE ALLEMAAL VEEL TE GRAAG AAN ELKAAR ZITTEN!" Iiieh! Ze begint weeral haar schouders af te vegen, waarna ze met een doekje tegen de jongeman aan begint te prikken - die totaal niks fout heeft gedaan. "Weet je wat er aan de hand is? Nou? Nou?! Nou ik zal het je eens vertellen! Diestommebrug -" adem diep in... en uit.. ", is ingestort en mensen zitten veel te graag AAN ME!"

Ze kijkt hem helemaal hysterisch aan en gaat ongestoord verder met prikken. Pokepokepokepokepoke. "IS DAT NOU PRETTIG?!" .. Poke.

Skywalker · Schoolhoofd

JEZUS CHRIST! Levi schrikt als Vanessa ineens flipt, en van hem vandaan springt. Ze gaat nogal tekeer over handtastelijkheid, en begint hem vervolgens nogal actief te porren op zijn borst. Ze heeft daarnaast ook nog haar schouders afgeveegd met het doekje, alsof hij een soort ziekte bevat. Een klein lachje krult zich om zijn lippen, naarmate Vanessa verder tript. Ze vertelt hem (op een niet zo vriendelijke manier, mind you!) dat de brug is ingestort. Maar zoveel boeit dat Levi niet, want hij was toch niet van plan om hier weg te gaan.

"IS DAT NOU PRETTIG?" komt het lichtelijk hysterisch uit haar mond. Levi kan een grijns nu echt niet van zijn gezicht vegen. Hij tilt zijn hoofd een beetje schuin, en kijkt dan geamuseerd naar Vanessa.

"Wat is er met jou aan de hand?" vraagt hij, met een speelse ondertoon omdat dit best grappig is. "Je doet net of ik je wat heb aangedaan. Dus hier is wat vriendelijk advies: kalmeer een beetje! Je bevindt je onder de zon! Er is strand, er zijn feestjes, er zijn geweldige mensen... Kal-meer."

Hij wilt zijn hand uitsteken om zich voor te stellen, maar onder de omstandigheden lijkt dat geen goed plan. Dus hij zwaait wat onhandig naar haar en Alexis en zegt: "Ik ben Levi, trouwens. En hey, wist je dat er in je handen HEEL veel bacterien zitten? Als ik dit doe-" Levi steekt simpeltjes zijn duim in zijn mond, en haalt het er dan weer uit. "-is dat 'erger' dan als ik een snoepje van de grond zou rapen. True story."

Met een lichtelijk uitdagende lach kijkt hij haar aan. Nee, hoe bedoel je hij neemt haar niet serieus? [a]

Melody · Hotemetoot

Ze doet alsof hij haar wat heeft aangedaan? Alsof hij haar wat aan heeft gedaan? ALSOF,- AAARGH! Hij. Raakte. Haar. Aan! Ze kijkt hem haast furieus aan.
Zon? Bacterií«n planten zich vele malen sneller voort op warmere plekken! Strand? Ja, alsof dat hygií«nisch is! Het naaktstand zeker, bahbah! FEESTJES? Dat is nog de grootste ramp ooit. Geweldige mensen? Waar waren de mensen die op z'n minst een meter afstand bewaarden dan he? WAAR? Nergens geweldige mensen te bekennen hoor! Niet als je het haar vraagt!

Ze is opgehouden met hem in z'n borst te prikken, maar staat nog altijd met haar doekje in haar hand en een wijsvinger wijsneuzerig naar hem uitgestoken naar hem te kijken. Ze houdt elke beweging van hem goed in de gaten en knijpt nog net niet helemaal haar ogen dicht.

EEEEEEEW EWEWEW EEW! "DOE DAT NOU NIET!" gaaaatver! En dan wilde hij net nog z'n hand uitsteken! EN OMG! Hij had net nog haar schouder aangeraakt! Wie weet wat voor vieze dingen die die die... vieze viezerik!!! nog meer had uitgeprobeerd met z'n vieze viezerikige duim en z'n viezige dingetjes! ARGH!

"Blijhijf uit mijn buurt, jij.. jij.. jij... Viezerd!" Ze kijkt hem boos en met getuite lippen aan. Zo! Dan wist hij dat ook! Mocht dat maar duidelijk zijn! PFUH!

Skywalker · Schoolhoofd

Oh god =') Dit meisje is volledig doorgedraaid. Ze schijnt een gigantische afkeer te hebben voor alles dat normaal is. Waarschijnlijk voelt ze zich alleen op haar gemak in een laboratorium waar alles hygií«nisch en smetvrij is gemaakt. Om het allemaal nog mooier te maken, noemt ze hem een viezerd D: Right! Net of hij haar heeft aangerand of zo. Er suist maar één woordje door Levi's hoofd: weirdo.

"Je bent erg onbeleefd," merkt hij op, met hoog opgetrokken wenkbrauwen. Het lachje is inmiddels alweer van zijn gezicht verdwenen, maar hij vindt haar zo raar dat hij eigenlijk niet weg kan lopen. "Als je wil dat ik uit je buurt blijf, dan suggereer ik dat jij weggaat!" Pff, hoe bedoel je kinderachtig. "En daarnaast, wat doe je eigenlijk hier? Je lijkt me niet het type dat erg gezellig is. Of leuk is. Ben je hiernaartoe gekomen om minder gestrest te raken?"

Levi steekt zijn handen in zijn broekzakken, want dat schijnt het veiligst te zijn met Vanessa. "En hoe heet je í¼berhaupt? Ik wil je naam weten, voor als je me aanvalt en ik je moet aangeven."

Melody · Hotemetoot

ooc: ahtooe, dit is de laatste, promise! *puppyeyes*

Pfuh, haar neusje gaat wat hooghartig omhoog wanneer hij zegt dat ze erg onbeleefd is. Pfuhuh!
"Jij bent onbeleefd." reageert ze dan ook terug. Ha! "Ik ga nergens heen!" Haar handen hebben ondertussen haar heupen gevonden, met haar neusje nog altijd in de lucht, niet van plan ook maar een vin te verroeren, maar als het nodig is wel in staat om te gaan stampvoeten. "Jij bent onbeleefd." brengt ze nog een keer uit. Waar haalde hij het in z'n hoofd om iemand onbekends AANTERAKEN! "Jij."

"Dat ben ik wel." brengt ze op haar teentjes getrapt uit. Ze was wel gezellig. En leuk.. En dat samen.. "Gaatjeniksaan." Waarbemoeidehijzichmee. "Zijnnietjouwzaken. Steek je neus niet steeds overal in!" Zoals hij wel met z'n duim doet. BAH.

Vanessa kijkt hem onderzoekend en afwegend aan wanneer hij naar haar naam vraagt, haar handen nog altijd in haar zij. "Vanessa." brengt ze kort uit, waarna ze haar armen over elkaar heen vouwt en zich een kwartslag van hem wegdraait. "Zo is het wel weer genoeg geweest hoor." Pfuh.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Signe Skarsgard

Signe ligt nog te slapen als ze plots een enorme knal hoort. Ze schrikt gelijk wakker en kijkt verward om zich heen. Ik moet meer ontspannen, er is vast niks aan de hand! spreekt ze zichzelf streng toe. Ze probeert nog even te gaan liggen, maar heeft er toch geen goed gevoel bij en stapt uit bed. Ze kijkt even uit het raam om te zien wat voor weer het is en trekt dan haar kledingkast open. Er is weinig keus, dus na even twijfelen trekt ze maar hetzelfde als gisteren aan. Nu maar hopen dat het geen van de andere gasten opvalt. Ze heeft niet zo veel kleren en de kleren die ze heeft zien er niet uit. Misschien kon ze vandaag op het eiland wel kijken of er kleren te koop waren.

Plots loopt ze weer terug naar het raam. Dus toch! Ze had al het gevoel dat er iets niet klopte, maar de brug is weg. De brug is WEG! Maar dat was de enige manier naar het eiland!
Signe moet zich inhouden om geen vreugdedansje te gaan doen; nu was ze zeker de komende tijd veilig. Wat fijn! Met een glimlach pakt ze een van de boeken die op haar nachtkastje liggen en loopt dan haar hotelkamer uit. Waar zou ze naartoe gaan?

Terwijl ze door de hotelgangen loopt, duurt het toch nog even voor Signe het gevoel heeft dat ze echt veilig is. Onbewust blijft ze schichtig om zich heen kijken en zich afvragen of ze hem na elke hoek kan tegenkomen. Ze besluit om even naar het kantoortje van de manager te gaan en te vragen of de brug de enige weg naar en van het eiland is. Alleen door bevestiging zou ze zich honderd procent veilig gaan voelen. Ze haalt diep adem en klopt op de deur van het kantoortje.

Sjar · Citizen of the World **Woonplaats:** At ALL the parties.

Myrna probeert met haar vader te communiceren, maar hij gedraagd zich als een klein kind, dus geeft ze met een zucht op. Ze loopt naar het kleine keukentje en steekt het vuur met haar wand aan, waarna ze een ketel met water op zet.
Ze concentreerd zich op de klok aan de wand, om zichzelf zo ietsjes te kalmeren.
Dan wordt er geklopt. Zal vast het dienstmeisje zijn om de lakens te verschonen. Ze veegt haar handen snel aan haar jurk af en opent de deur met een ruk.

"Hallo, kan ik u ergens mee van dienst zijn?" merkt ze verbaasd op als een vrouw die ze niet herkent voor de deur staat.

De vrouw zag er vrij breekbaar uit en ze droeg versleten kleding. Dan begint de ketel te fluiten. Ze oogt de kamer even om te zien of haar vader ondertussen al verdwenen was.

"Kom maar even binnen, wilt u ook een kopje thee?" probeert ze boven het gefluit uit te komen, terwijl ze naar de keuken loopt. Met een beweging staat de ketel van het fornuis op het aanrecht.

Yuuki · Lioness of Casterly Rock **Woonplaats:** King's Landing

Altair Forbes

Altair knikt even beleefd wanneer Myrna zich voorstelt. Daarna kijkt hij licht geamuseerd toe wanneer ze haar hand kwaad wegrukt en van hem wegbeent. Yep, Altair is er aan gewend mensen te irriteren en is dus totaal niet van slag hierdoor.

Even overweegt hij om terug naar het zwembad te gaan om de Gringotts persoon weer op te zoeken, maar dan besluit hij dat het interessanter zou kunnen zijn om zich buiten onder de gasten te mengen en te polsen hoe zij over de situatie denken. Vooral als Arnold Clarke door een megafoon de mededeling doet dat iedereen op Isla de Nome zal moeten blijven tot de brug weer hersteld is.

Dat gaat voor heel wat slechte publiciteit zorgen, denkt Altair, terwijl hij richting brug gaat. Daar ziet hij een gillende vrouw die de man bij haar een viezerd noemt en het ziet er heel verkeerd uit.

Altair loopt er heen om in te grijpen, maar de vrouw in kwestie kalmeert al. Toch kijkt Altair met een wantrouwige blik naar de man, want wie weet wat die vieze zedendelinquent gaat proberen ofzo. xO "Is alles in orde hier?" vraagt hij langzaam. "Ik ben Altair, trouwens." Hij glimlacht.

[RPG] Isla de Nome

Wie is er online