[RPG] The Blood of Sado

Enjolras · King of Babylon

Niet wetend wat te doen blijft Nathan voor een lange tijd braaf op zijn stoel zitten. Hij probeert te volgen wat er allemaal gebeurt en een stemmetje in zijn hoofd somt een beetje alles op, als ware hij een voice-over die bij een Muggle-televisiereeks de gebeurtenissen uit de vorige afleveringen recapituleerde.

Dorothy bleek een Muggleborn te zijn. Syll bleek eigenlijk niets van liefde voor haar te hebben. Wat een mongool, denkt Nathan erbij. Je ziet haar graag, for god's sake. Allerhande Death Eaters halen verschillende dingen uit. De Ceremoniemeester wordt gemarteld, terwijl de rest probeert enkele opstandelingen onder dwang te houden. Eén van die opstandelingen blijkt Helena te zijn. Terwijl anderen haar proberen te kalmeren en ervoor te zorgen dat ze niet nog impulsievere dingen doet, kan ze het niet laten. Wanneer de Grote Death Eater uiteindelijk de daad bij het woord voert, bijt Helena door.

Climax bereikt, denk Nathan heel rationeel. Terwijl hij ogen te kort komt om alles te vatten, probeert hij te ontdekken wat een tactische volgende stap kan zijn. Nu volgt de afloop. Aan hen om te bepalen hoe ernstig die afloop wordt. Ergens wil hij afwachten. Afwachten tot de meute Death Eaters vanzelf vertrekt. Hun doel lijkt bereikt. Maar dat vindt hij zo laf. Wanneer de ene Death Eater Helena als ware ze een bowlingbal in de zetel katapulteert, schiet Nathan uit zijn stoel recht. Hij neemt zijn wand vast en draait zich abrupt om en kijkt onder andere Donovan, Mairi, Aaron en Martin aan met een blik van 'komaan, man up ofzo, maar blijf daar niet zo zitten'. Niet zeker of iedereen die blik meteen zou vatten.

Afbeelding

De Bebrilde Death Eater lacht een beetje zoals een retarded hyena dat zou doen wanneer de bruidegom zijn bloedbesmeurde bruid afschudt als hadden ze elkaar nooit ontmoet en wat zij een puppy met een hoge nood aan affectie. Geniale vent, dat. Puik werk, denkt hij er nog bij. Hij lacht des te harder wanneer zijn Death Eater-kompaan een dolk in de borst van het bloedbesmeurde kind perst. Stereotiep as it may be, hij is evil en hij houdt van dit soort zieke praktijken.

Hou je gedeist meisje, denkt hij bij zichzelf wanneer een vrouw van haar stoel op springt en enkele wanhopige pogingen onderneemt om de Muggleborn te redden. Wanneer niet veel later een jongen met een colbert rechtspringt, heft hij zijn wand en richt hij die op de Ceremoniemeester die nog steeds onder een Crucio ligt te creperen. Met een mooie handbeweging en zonder enige Accio te gebruiken, laat hij de Ceremoniemeester tot aan zijn knieí«n zweven. "Eén verkeerde beweging met dat stafje van je en hier ligt numero twee."

Moniek · The Dark Mod

Alsof ze aan de vloer staat vastgelijmd kijkt Selene toe naar de taferelen die zich vlak voor haar ogen afspelen. De afkeurende blikken van Syll en haar vader naar Dorothy. De Death Eaters die elke vorm van opstand de kop in drukken. Dorothy die zich in een laatste, wanhopige poging aan Syll vastklampt. Syll die haar hardhandig wegduwt en uiteindelijk de moord op Dorothy.

Verschrikt kijkt ze toe hoe Dorothy op de grond zakt en daarna een meisje naar haar toe rent. Ze kent het meisje niet, maar ze mag haar nu al. Echter, zoals te verwachten was wordt ze daar meteen enorm op afgestraft, inclusief de nodige omvallende stoelen. Met tranen in haar ogen kijkt ze eerst naar het lichaam van Dorothy op de grond en dan naar Syll. Het liefst wil ze hem nu de huid volschelden, vervloeken zelfs (niet dat ze zoveel vervelende vloeken kent, maar dan improviseert ze wel wat), maar in haar ooghoeken ziet ze haar vader staan. Ze weet heel goed dat dergelijke acties wel eens hele slechte gevolgen voor haar zou kunnen hebben, dus ze besluit dat het beter is om niks te doen. Het is tenslotte toch al te laat.

Ze wendt haar gezicht af en probeert zo onopvallend mogelijk haar tranen weg te vegen (hoewel zonder veel succes). Ze loopt een stukje van het tafereel weg – mooi niet dat ze hier blijft rondhangen met het lichaam van Dorothy – en laat zich ergens verderop in een lege stoel zakken. Liever zou ze gewoon helemaal weg willen van hier, maar dat zou waarschijnlijk niet op prijs gesteld worden door de Death Eaters die nog altijd aanwezig zijn. Ze ziet half dat er in de rij voor haar weer iemand overeind springt om iets te doen, maar ze let er niet al te veel meer op.

Lacrimosa · Schoolhoofd **Woonplaats:** Abbey Road

Dorothy stelde zich haar overlijden helemaal anders voor. Ze klampte zich ongetwijfeld vast aan allerlei clichés zoals: ergens in een met zonverlichte kamer met een roedel kleinkinderen aan je bed, je laatste adem uitblazen Het idee dat ze op jonge leeftijd op een brute manier vermoord zou kunnen worden, is nooit in haar opgekomen. Welk normaal mens zou zich í¼berhaupt zo veel wreedheid kunnen inbeelden?

Sylls woorden blijven in haar hoofd nagalmen. Het feit dat je grote geliefde je op een moment als deze afwijst, is haast ondenkbaar. Met een smak komt ze op de grond terecht. Dorothy doet nog een laatste poging om weg te kruipen, op zoek naar Liz. De gedachte dat ze haar beste vriendin ook iets kunnen aandoen, vindt ze gewoonweg afschuwelijk.

Dorothy probeert verafschuwd haar gezicht van de death eater af te wenden. Elk woord wat hij uitspuwde, bracht haar tot een hopeloos besef. Er was een moment dat ze gerespecteerd werd door heel Sado. Maar nu is ze niemand meer. Voor Syll niet, voor zijn schoonfamilie niet en ook niet voor de rest van de inwoners, die zich totaal niet lijken te weren tegen de death eaters.

Ze had zich aan een of andere fatale vloek verwacht, of een soortgelijke marteling die de ceremoniemeester moet ondergaan. Maar niet aan een mes. Zeker niet. Het mes raakt haar vol in haar borst. Uit een of ander hopeloos reflex grijpt ze bruusk naar de kraag van de death eater die haar zonet heeft vermoord. Traag en haperend in en uit ademend probeert ze zijn blik te vangen, alsof ze hoopte dat die laatste blik hem voor altijd als verwijt zou blijven achtervolgen. Dan voelt ze haar greep verslappen en valt langzaam, met een haast metaalachtig klap op de vloer.

Afbeelding

Donovan wordt alsmaar neurotischer als de chaos waar hij middenin zit steeds erger wordt. Tot overmaat van ramp belandt wat braaksel op Donovan perfecte opgepoetste schoenen. Dat was toch wel een beetje de laatste druppel. Hij maakt nog een laatste grijpbeweging naar Helena als zij zich op de death eaters stort. Wáárom is ze zo enorm impulsief? Denkt ze nu echt dat ze in haar eentje een hoop death eaters te baas kan? Opeens is hij nu de enige die rechtstaat en dat moet wel een beetje opvallend zijn voor de death eaters. Ongemakkelijk kijkt hij een van hen aan, maar probeert dan een zo trots en arrogant mogelijke houding aan te nemen.

Als vrijwel gelijktijdig Helena naar achter wordt gesmeten en Dorothy voor de ogen van alle Sado-bewoners meedogenloos vermoord wordt, knapt iets in hem. Eerst werpt hij een ongelovige blik naar Syll toe. Waarom laat hij de persoon waarvan hij houdt, zijn toekomstige bruid, zo maar doden? Heeft hij dan geen geweten? Geen gevoel? Donovan zou er alles voor geven om iemand, die hij niet zo lang geleden heeft verloren, terug te krijgen. Hij mag er niet aan denken hoe Syll zou reageren als hij er achter komt dat hij net zoals Dorothy over zijn bloedstatus liegt.

Met een emotieloze blik neemt hij het levenloze lichaam van Dorothy waar. Het leek sinister en vredig tegelijkertijd te zijn. Haar jurk was besmeurd met helderrode bloedvlekken, wat als een schril contrast tegen haar witte jurk stak. Het is vreemd dat men zoveel heisa maakt over een bloedsoort, terwijl bloed uiteindelijk bij iedereen gewoon hetzelfde eruit ziet.
Donovan schrikt op uit zijn gedachten als Nathan godzijdank ook moeite doet om op te staan. Hij vraagt zich af of Nathan iets van duelleren afweet. Althans, dat hoopte hij. En daarnaast heeft hij toch ook in Ravenclaw gezeten, dus hij moet er toch wel iets van bakken.

"Luister, jij neemt die ene deatheater", zegt Donovan í¼bersubtiel en nogal professioneel, alsof hij elke dag wel even een duelletje aangaat. "Je weet hoe het moet. Ik vertrouw op je". Of Donovan echt vertrouwen heeft in Nathans tovertalent is niet geweten, waarschijnlijk niet. Stiekem hoopt hij dat de mensen achter hem ook een beetje in actie zouden schieten.

Arianna · The Girl Who Lived **Woonplaats:** Storybrooke

Ralph heeft, vol ongeloof en woede, aangezien hoe Dorothy van een lieve en zorgzame aanstaande schoondochter is veranderd in een leugenaar en bloedbesmeurde. Hoewel hij het nooit zal toegeven, voelt hij toch een soort steek als Dorothy, schijnbaar al levenloos, op de grond ligt. Maar veel kan het hem verder niet schelen.

Tot zijn afschuw komt er een nieuw dorpsmeisje in opstand. Normaal zou dit niet zo erg zijn, maar enkele volbloeden lijken zich erin te mengen. Donovan is een goede man en zijn eigen Selene trekt helemaal wit weg.

Ralph heeft geen idee hoe ver zijn autoriteit strekt en wie precies de opdracht heeft gegeven voor de vervolging van Dorothy, maar hij weet wel dat hij een hoge positie en macht heeft op het Ministerie. Daarom stampt hij woedend naar het altaar en recht zich daar op, enkele meters voor de levenloze Dorothy.
'En nu is het genoeg!' buldert hij. Er zouden geen onschuldige Sado'ers sterven vandaag, niet tot hij zeker wist wat hun bloedstatus was.

Afbeelding

Vol afschuw ziet Liz hoe Syll Dorothy afwijst. Ze voelt de tranen in haar ogen prikken als Dorothy compleet hulpeloos in de handen van de Death Eater is en uit het niets steekt hij haar neer. Liz doet al enkele stappen in de richting van haar vriendin, maar Helena is haar voor. Die wordt hardhandig weggewerkt. Vol angst blijft Liz, tot haar eigen afschuw, staan. Ze werkt haar staf uit haar jurk en richt die op de Death Eater bij Helena.

Alsof hij het getimed heeft, komt Ralph naar voren. Wat hij in hemelsnaam aan het proberen is snapt Liz niet, maar ze gebruikt de kans en schiet naar voren. Ze knielt naast Dorothy neer, maar haar ogen staren levenloos omhoog. Tranen glijden langs Liz' wangen als ze Dorothy in haar armen neemt.

OOC: Drama drama.

Olivier · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** Sado!

OOC: Stelletje ramptoeristen, er is iemand dood en ineens schiet iedereen wakker XD haha

Afbeelding

Wezenloos kijkt hij toe hoe Dorothy door de Death Eater wordt aangepakt nadat hij haar had weggesmeten. Zelfs wanneer hij haar met een mes doodsteekt schrikt hij alleen even. In de korte tijd dat hij wist van Dorothy's leugens had hij al een enorme muur om zich heen gebouwd waar Dorothy met geen mogelijkheid ooit in haar leven nog doorheen zou komen. Daar had ze hem te diep voor gekwetst. En hij wilde niet dat ze hem nog meer zou kwetsen.

De hele situatie eromheen doet hem meer. Hij ziet hoe verschillende personen opstaan. Hoe iemand zich om Dorothy bekommerd, in de hoop dat zij nog zou leven. Het geschreeuw van de Death Eaters en verschillende andere personen door elkaar heen. Hij ziet in zijn ooghoeken dat Donovan ook is opgestaan. Dan zijn vader die zich er ineens mee bemoeit.

Dat was fijn. Hij wist zich niet goed een houding te geven en was blij dat zijn vader nu het initiatief nam. Hij zou zorgen dat het allemaal netjes werd opgelost. Zelf wilde Syll nu het liefste weg. Weg van iedereen. Weg van alle meningen die iedereen hier vast en zeker over zou hebben.

Reflex · Schoolhoofd **Woonplaats:** Wonderland

Ooc; Sorry, maar het gevecht al over laten zijn is ook niet leuk :') .

Afbeelding

Beschaamd kijkt Mairi naar haar eigen braaksel. Er ligt iemand dood te gaan, of diegene is al dood, en zij zit hier over te geven als het eerste de beste kleine kind. Enigzins verward door dit alles richt Mairi haar wand op het braaksel voor haar voeten, en over dat van Donovan's, en met een klein zwiepje komen er 2 doekjes tevoorschijn die vakkundig het braaksel op beginnen te ruimen en zo ook van plan zijn de schoenen van Donovan een uitbundige poetsbeurt te geven.

Dan hoort ze wat Nathan zegt en eindelijk lijkt het in haar door te dringen hoe erg de situatie is. Niet zeker van haar zaak, niet alle Ravenklauwers blijken te kunnen duelleren, komt ze overeind. Ze kijkt even kort van Nathan, naar Donovan en dan naar Helena wat verderop, die overeind gekrabbelt is. Nadenkend kijkt ze snel het plein af. Wie zegt duelleren, je moet doen waar je goed in bent niet waar? In de hoop dat een van de anderen haar wel zal verdedigen moest ze onder vuur genomen worden, richt ze haar wand op het bruidsboeket. Eens zien wat zo'n Death Eater doet als zijn gezicht aangevallen wordt door een bosje zeer prikkelbare neus-etende rozen.

Pas dan hoort ze wat de andere Death Eater en Ralph zeggen en ze verstomt opnieuw, vlak voor ze een spreuk heeft kunnen uitvoeren.

Afbeelding

De Death Eater kijkt smalend naar Helena die overeind krabbelt en lijkt te overdenken wat ze kan doen. Hij grinnikt, met zijn wand nog steeds op haar gericht. Dat wordt een makkie. Geamuseerd kijkt hij naar haar, om te zien of er wat gaat komen, terwijl hij ondertussen ook de gebeurtenissen om hem heen in de gaten houdt.

Wanneer de bebrilde Death Eater een wel erg goed plan krijgt om de meute in bedwang te houden, knikt hij even goedkeurend. Dat hij daar zelf niet op was gekomen. Dan stevent er een of andere arrogante man het podium op, wie denkt hij wel niet dat hij is. Waarschijnlijk zou hij de man moeten herkennen of zo, maar hij is slecht in gezichten, dus dat doet hij niet. De Grote Baas is het niet, dus hij hoeft geen orders op te volgen.

Ralph negerend richt de Death Eater zijn wand weer op Helena en impulsief begint hij spreuken op haar af te vuren.

Lana · Queen of Babylon **Woonplaats:** Shiz

Helena kijkt de Death Eater waar ze tegenover staat aan, in de hoop dat de kleinste beweging die hij maakt hem zal verraden van een aanval. Zowel zijn als haar aandacht worden getrokken door Ralph die buldert dat het genoeg moet zijn. Dat was de vader van Dorothy. Of... Nee, dat dacht ze, maar dat klopt dus blijkbaar niet. Helena heeft geen flauw idee wie Ralph is en laat onbewust haar staf zakken.

Ze merkt echter te laat dat de Death Eater Ralphs gebulder negeert en ziet uit haar ooghoek een witte straal op haar afkomen. Helena duikt reflexmatig weg. Ze draait om terwijl ze op de grond ligt.

"Protego!" roept ze, want ja, Helena's skills zijn niet zo vergevorderd dat ze haar spreuken nog niet echt vanuit haar gedachten kan besturen. Toch vormt er voor zich iets wat lijkt op een schild. Het houdt net genoeg stand om terug recht te staan en kaatst wat vloeken terug vooraleer het terug wegvaagt. Een paar vloeken in alle kleuren van de regenboog breken er snel na mekaar doorheen en treffen Helena hard in haar buik en haar gezicht. Ze krimpt even in elkaar van pijn maar blijft overeind. Zelf probeert ze wat vloeken te ontwijken terwijl ze de Death Eater probeert te ontwapenen. Hier en daar vuurt ze ook een verdwaalde Lamstraal op hem af. Opnieuw een Schildspreuk.

"Expelliarmus!" roept ze dan, en een straal uit haar staf vindt perfect de weg naar zijn hand. Helena ziet de staf eruit vliegen en de lucht in zweven. Wat verbaasd kijkt ze ernaar terwijl de adrenaline door haar lijf rusht. Langzaam vaagt haar Schildspreuk weer weg.

Moniek · The Dark Mod

Selene kijkt op als ze mensen in de rij voor haar hoort overleggen over het aanvallen van de Death Eaters. Ze ziet dat het Donovan is die instructies doorgeeft aan de jongen die net was opgestaan, maar die ze niet kent. Ze tikt Donovan op z'n schouder om zijn aandacht te trekken.

"Donovan, wil je alsjeblieft niet..." begint ze, maar ze maakt haar zin niet af. "Als we niks doen gaan ze misschien het snelst weg," voegt ze er dan nog aan toe. Dan bemoeit haar vader zich er ook nog mee, maar dat lijkt weinig effect te hebben. Althans, het meisje dat eerder naar Dorothy toe was gerend staat nog altijd onder vuur.

"Misschien... Misschien is het beter om alleen haar even te helpen zich te verdedigen," zegt ze, wijzend naar Helena die duidelijk geen al te goede duelleerster was, "en de Death Eaters verder met rust te laten?" probeert ze, een licht smekende ondertoon. Ze wil gewoon dat dit alles zo snel mogelijk voorbij is en de Death Eaters hen met rust laten. Ze hebben toch gedaan waar ze voor kwamen? Selene snapt echter ook wel dat hoe langer de Sado'ers doorgaan met het aanvallen van Death Eaters, hoe minder snel ze weg zullen gaan.

Enjolras · King of Babylon

Hij probeert subtiel naar Donovan te knikken wanneer die hem instructies geeft. Net op het moment dat hij zijn wand trekt, besluit een man zich welwillend voor de leeuwen te werpen en een beetje als een gek gaan schreeuwen dat het nu moet ophouden. Ja opa, alsof ze naar jou luisteren. Naí¯ve, much? Nathan kijkt nog even heel kort naar Donovan en geeft hem een heel kort knikje.

Net op het moment dat Nathan "STUPEFY" schreeuwt richting de Death Eater die Helena wat probeert aan te doen, kan Helena hem zelf ontwapenen. Als een gek stormt Nathan naar de Death Eater toe die nu als een plankje wezenloos ligt te wezen. Hij ritst de wand van de Death Eater van de grond op en stopt 'm in de binnenzak van zijn colbert. Snel draait hij zich om, in de hoop dat Helena het goed maakt en richt dan zijn wand op een willekeurige Death Eater met een sikje. "EXPELLIARMUS!" Stilletjes hoopt hij dat dit goed afloopt.

Afbeelding

Death Eater Met Een Sikje voelt hoe zijn wand uit zijn handen vliegt. Merde.

Lacrimosa · Schoolhoofd **Woonplaats:** Abbey Road

Een tikkeltje geí¯ntimideerd ziet Donovan dat Ralph als een leeuw met paringsdrang de gasten en de death eaters tot orde maant. De kans dat ook maar ene death eater zich één fluit van Ralph gaat aantrekken is waarschijnlijk heel klein, maar Ralph Whyte weet toch wel altijd indruk te maken. Donovan stelt zich, tot zijn ergernis, altijd wat kruiperig op als hij hem tegenkomt. Alsof Ralph het kan ruiken dat hij zelf een mudblood is.

Donovan draait zich om en merkt dat Selene achter hem staat. Hij heeft medelijden met haar. Voor haar ogen is haar "˜schoonzus' neergestoken. Donovan had daarna toch al het idee dat ze goed met elkaar konden opschieten, wat de dood van Dorothy alleen maar erger maakte. Hij knikt instemmend, maar hij vreest dat het uitbarsten van een waar tovergevecht alleen maar een kwestie van tijd zal zijn.

"We zullen proberen om Helena en Liz veilig te stellen. Maak je geen zorgen, ik zal je proberen te dekken."
Donovan oogt smiechtig naar de death eaters die met lede ogen toe zien hoe hun collega's worden ingemaakt door een joch in een colbertje. Dat moet pijnlijk zijn. Donovan ziet zijn kans, of dat hoopt hij, wringt zich tussen de gasten zodat hij wat meer ruimte heeft en richt zijn staf op Helena.

"Protego!"

Zonder dat Donovan het beseft, weerkaatst door toedoen van het schild dat hij net heeft gecreí«erd een verdwaalde spreuk tegen een aartslelijk theeservies dat nogal dom en onschuldig op een van Polly's tafels staat. De weerkaatsing maakt een snerpend, metaalachtig geluid. De spreuk in kwestie is niets minder dan de beruchte avada kedavra-spreuk dat door een of andere Death Eater is afgevuurd, maar zijn doel niet bereikt heeft. De vloek suist regelrecht naar de Death Eater toe dat Dorothy heeft vermoord.

De vloek komt dreigend op hem af, maar mist de death eater op het nippertje. Tot overmaat van ramp raakt de vloek een onschuldige duif dat nogal dommig van de ene tak naar de andere hipt en heel dit gebeuren wel vermakelijk vult. De duif laat een duifachtig gereutel horen als de moorddadige spreuk hem snoeihard in zijn vogelborstje raakt en hij belandt met een plons in de punchschaal.

Lana · Queen of Babylon **Woonplaats:** Shiz

Helena kijkt verbaasd toe hoe de Death Eater waar ze net tegenover stond door Nathans toedoen als een pudding in mekaar zakt. Ze zoekt even Nathans blik op en kijkt hem serieus maar veelbetekenend aan voor hij zich weer op een andere tegenstander focust. Een beetje verdwaald blijft Helena staan. De chaos, die even kort was gaan liggen sinds Ralph, laait met de seconde weer sterker en sterker op. Flitsen in allerlei kleuren vliegen van de ene kant naar de andere kant en ze klemt haar staf stevig in haar hand. Net te laat merkt ze op dat een verdwaalde maar sinistere groene straal recht op haar afsuist. Aan de grond genageld blijft ze staan, te laat voor enige reactie. Tot er zich in alle chaos uit het niets een schild vormt rond haar en de Vloek des Doods er net op tijd op afketst.

Helena blijft even staan met een uitdrukking op haar gezicht die horror uitstraalt en slikt terwijl ze beseft dat ze op het nippertje is ontsnapt aan een fatale vloek. Het schild dat zich als een zeepbel rondom haar gevormd heeft is zo krachtig dat het licht dat het produceert haar bijna verblindt. Al heel wat beter dan haar povere pogingen tot verdediging. Ze kijkt om zich heen en ziet Liz bij Dorothy zitten. Ze rent de trapjes naar het verhoog op en knielt bij Liz en Dorothy neer. Als bij wonder blijft het schild gewoon netjes rond haar.

Helena voelt eens bij Dorothy in de hals. Natuurlijk is er geen polsslag meer. Ze kijkt Liz aan in haar betraande ogen.
"Het spijt me zo, maar we moeten gaan, het is hier veel te gevaarlijk," zegt ze klaar en duidelijk tegen Liz terwijl ze haar schouders vast neemt. Met een hand doet ze vlug de angstige en lege ogen van Dorothy dicht. Vervolgens probeert ze Liz' armen rustig van Dorothy los te krijgen.
"Leg haar maar neer. Ze zal het niet voelen..." Helena probeert Dorothy ook rustig neer te leggen. "We komen terug voor haar zodra het hier veilig is, ik beloof het." Subtiel probeert ze Liz terug te doen rechtstaan en bij haar in haar beschermende bubbel te trekken.

Afbeelding

Een haar. Een haar scheelt het maar dat de Vloek des Doods langs hem voorbij schiet. Hij heeft zich tot nu toe niet in het gevecht gemengd, omdat hij Ralph toch wel respecteert en hij zich in eerste instantie niet moe wil maken aan wat geduelleer, maar woedend kijkt hij de richting uit vanwaar de vloek kwam. Met zijn staf in de aanslag kijkt hij Donovan aan.

"Dacht je me neer te kunnen halen?" zegt hij terwijl hij een paar passen in Donovans richting zet. "Heb je wel enig besef met wie je hier te maken hebt?" Een vloek schiet uit zijn staf, richting Donovan. Een stuk of twee, drie. Iemand die een Unforgivable Curse kan produceren, kent er wel wat van, dus daar hoef je niet te mals mee te zijn. Hij vuurt een paar Lamstralen op Donovan af. Met een zwiep van zijn staf probeert hij hem onderuit te halen. Meteen erna richt hij zijn staf op een boom waar Donovan onder staat en een zware tak breekt af.

Arianna · The Girl Who Lived **Woonplaats:** Storybrooke

Het gehele gebeuren gaat compleet aan Liz voorbij, tot ze een zachte stem tegen zich hoort praten. Verward kijkt ze op naar Helena, die Dorothy's hartslag probeert op te vangen. Maar ze kan alleen bevestigen wat Liz alleen wist.

In eerste instantie werkt Liz tegen als Helena haar van Dorothy los probeert te maken. Ze beweegt ruw haar schouders om Helena's armen eraf te krijgen. Maar langzaam dringen de woorden van Helena wel tot haar door: ze is hier niet veilig. Ook zij heeft de groene flits niet gemist. Heel voorzichtig legt ze Dorothy op de grond neer. Vooral haar hoofd laat ze heel zachtjes zakken.
'Sorry,' fluistert ze zachtjes. Een traan rolt over haar wang omdat zij Dorothy achter moet laten.

Ze keert zich abrupt van Dorothy af, om haar beslissing weg te gaan niet weer te veranderen. Liz kijkt Helena nu aan. Ze kennen elkaar niet, maar toch wil deze vrouw haar beschermen. Dankbaar neemt ze Helena's hand aan en ze gaat naast haar rechtstaan, haar staf stevig in haar hand.

Olivier · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** Sado!

Ondanks zijn dreigement richting Helena bemoeit hij zich niet met het gevecht dat ontstaat nadat zij is opgestaan. Zijn collega's wilden allemaal even showen wat ze wel niet konden en hoe stoer ze waren, daar deed hij niet aan mee. Hij kwam hier puur voor zijn werk, wilde de orde bewaren.

Maar dankzij zijn collega's was die orde nu ver te zoeken. Geen enkele bruiloftgast leek nog op zijn stoel te zitten. Als ze niet in gevecht waren dan huilden ze wel of stonden in groepjes verschrikt toe te kijken.

Wanneer er een Avada Kedavra wordt afgevuurd besluit hij in te grijpen. Ze hadden duidelijke afspraken. Geen onnodige slachtoffers. De rest van dit dorp zou later worden doorgelicht. Wellicht dat ze zich zelf al braaf zouden melden nu ze wisten wat er gebeurde met leugenaars.

Hij loopt vlug richting voren waar de meest agressieve menigte zich heeft verzameld. Hij vuurt een spreuk af op degene die met zijn spreuk bijna één van hen op een wel heel toevallige wijze had omgelegd. 'Tarantellegra!' Een onschuldige spreuk, maar hij wist zeker dat hierdoor de aandacht van de man even zou zijn afgeleidt van het vechten.

Vervolgens maakt hij met een "˜Antiprotectospreuk' het schild dat zich om de twee vrouwen heeft gevormd die bij het lichaam zitten ongedaan. Als hij de ene vrouw die hij net al had gewaarschuwd tot rust kan dwingen, zou de rest misschien ook weer wat rustiger worden.

Afbeelding

Nog steeds staat hij als aan de grond genageld op dezelfde plek. Hij lijkt nog steeds niet echt te beseffen wat er allemaal om hem heen gebeurt. De chaos om hem heen zorgt ervoor dat hij zijn gedachten niet kan ordenen.

Dan ziet hij zowel Liz als Helena bij Dorothy neerzitten. Plotseling beseft hij iets als hij ziet hoe ze zich om Dorothy bekommerden. Had Liz dit al die tijd geweten? Zij was zelf ook niet van zuiver bloed dus het zou wel logisch zijn. Syll had hun vriendschap altijd al vreemd gevonden. Hoe kon een volbloed nu bevriend zijn met zó iemand.

Hij voelde ineens een haat opkomen die hij niet eerder gekend had, gevoed door het feit dat hij zeer diep gekwetst had. Dit stelde zijn verdedigingsmechanisme op scherp. Zijn vader had hem altijd verteld dat bloedbesmeurden verderfelijke mensen waren. Hij had dat best geloofd, maar het nooit echt zo gevoeld. Nu, kijkend naar Liz en Helena en het lijk van Dorothy voelde hij precies wat zijn vader altijd had bedoeld. Ze was zeer ver gegaan om bij een gemeenschap te horen waar ze niet bij hoorde. En nu hij zag dat er nog mensen waren die om haar gaven wist hij dat ze allemaal precies hetzelfde waren. Allemaal spanden ze samen om erbij te mogen horen.

Nu volledig tot hem was doorgedrongen wat deze mensen waren raapte hij zijn toverstok van de grond en zette een aantal stappen richting het drietal. Het verdedigende scherm dat zich zonet nog voor hen had gevormd was weg. Niemand lette op hem vanwege het feit dat hij tot nu toe passief had staan toekijken. Nu zou hij hen laten voelen wat ze hem hadden aangedaan. Hij strekte zijn toverstokarm en richtte nauwkeurig. Crucio! Schreeuwde hij bijna, alsof het zijn spreuk nog meer kracht zou geven. Daarna richtte hij nog eens op de ander. Crucio!

Moniek · The Dark Mod

Selene glimlacht dankbaar naar Donovan als hij zegt dat ze Helena – zo heet het meisje dus – en Liz veilig zullen stellen. Hij voegt ook de daad bij het woord en beschermt hen beiden, maar de andere jongen gaat nog wel door met aanvallen.

Ze houdt haar ogen gericht op Helena en Liz, terwijl ze zelf maar weer es gaan zitten om zo min mogelijk aandacht te trekken. Ze ziet dat het schild dat Donovan voor hen heeft gemaakt op ongewoon spectaculaire wijze zijn werk doet. Echter, kort daarna verdwijnt dat schild weer en niet veel later worden Helena en Liz aangevallen. Ze kijkt rond wie dat doet en ziet tot haar grote verbazing dat het Syll is. Dat hij boos was op Dorothy was had ze door, maar waarom deze twee? Zonder erbij na te denken richt ze haar eigen staf op Syll en zegt "Expelleriamus!"

Ze ziet Sylls staf naar haar toe vliegen en ze vangt hem uiteraard niet op, hij valt naast haar op de grond. "Oh sh*t, oh sh*t," vloekt ze dan zacht als ze zich beseft wat ze gedaan heeft. Wat zou haar vader daar wel niet van denken! En Syll zelf! Ze duikt omlaag, raapt Sylls staf op en blijft zo laag mogelijk bij de grond zitten. Ze hoopt dat niemand in deze chaos heeft gezien wat ze gedaan heeft.

Olivier · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** Sado!

Syll kijkt met nog steeds de woede in zijn ogen toe hoe zijn spreuken hun doel raken. Dan vliegt echter onverwacht zijn toverstok uit zijn handen. Hij had alert moeten blijven. Maar hij is teveel bezig met zijn boosheid om op andere dingen te letten.

Hij volgt zijn toverstok die door de lucht vliegt en ziet tot zijn verbazing dat deze landt aan de voeten van Selene. Verbaasd loopt hij op haar af. Ruw probeert hij zijn toverstok uit Selene's handen te trekken, die deze ondertussen heeft opgeraapt. Blijf eraf Selene, ze zullen boeten! snauwt hij haar toe. Het kan hem even niks schelen wat ze van hem denkt.

[RPG] The Blood of Sado

Wie is er online