Het topic is weer open! Op dit moment zitten we al aardig vol dus hebben we de luxe extra kieskeurig te zijn.
At the other side of the World
Deel 1: Het oude verhaal welke begonnen is op FF (inmiddels afgesloten)
Graaf een gat naar de andere kant van de wereld en je zult het vinden. Het gerucht gaat al jaren maar begint meer en meer te verwateren. Er is immers nooit bewezen dat er nog een wereld bestaat. Een wereld die je alleen in sprookjesboeken lijkt tegen te komen en waar alles mogelijk is. Ook wel Alusia genoemd.
Er bevinden zich echter nog enkele poorten naar de andere kant. Heel toepasselijk zijn deze poorten kuilen, kuilen die wel honderden meters diep lijken te zijn. Je zult alleen niet letterlijk aan de andere kant van de wereld terecht komen.
Enkele mensen zullen door een twist van het lot een voor hun totaal onbekende wereld betreden. Dachten ze dat het ergste wat hun nu kon overkomen het breken van wat botten was en een eenzame opsluiting in een diepe put, dan hadden ze het mis. De auto's en mobieltjes zijn verleden tijd en het enige wat ze nu tegen zullen komen zijn trollen, heksen, prinsen en prinsessen en nog veel meer onverklaarbare wezens.
Samen zullen ze hun krachten moeten bundelen om de enige poort in Alusia naar hun eigen wereld te kunnen vinden. Maar wie zal deze daadwerkelijk bereiken? Een happy ending lijkt al snel genoeg niet voor de hand te liggen. Want hoe bijzonder hun deze wereld vinden des te bijzonderder vinden de echte inwoners hun. Een doodgewoon mens zou eenmaal verwerkt tot een kruidendankje wonderen kunnen verrichten of wat als zij daadwerkelijk de poort bereiken en er een oorlog uitbreekt tussen deze twee werelden. Iedereen heeft er zo hun gedachte over en des te meer reden tot zorgen.
Hoewel niet elke rode appel die je wordt aangeboden een vriendelijk gebaar is zullen ze er gelukkig niet alleen voor komen te staan.
Deel 2 ( FF tot heden)
At the other side of the world is een van de eerste rpg's van FF. Op dit moment zijn we al een tijdje bezig met deel 2. De basis van het verhaal blijft hetzelfde; Mensen komen terecht in een sprookjesachtige wereld genaamd Alusia.
The end is just the beginning...
De Aarde (soms de wereld of Terra genoemd) is vanaf de Zon gezien de derde planeet van ons zonnestelsel. We kennen de plaatjes al jaren van de tv, tekeningen en foto's. De afgelopen twintig jaar is er echter een belangrijke verandering opgetreden. Vanuit het heelal gezien loopt er precies over het midden een dikke lijn. Alsof de aarde als een appel door de helft is gesneden. Deze theorie lijkt enigzins te kloppen. Waar ter wereld te je ook bent, op het exact het midden van de aarde vind je een dikke stenen muur. Er is nergens een opening of onderbreking en de muur passeren is geen optie.
Aan de ene kant treffen we de aarde zoals de mensen die kennen. Vol gebouwd met hoge flatgebouwen, auto's die tegenwoordig niet langer op benzine rijden en technologie in zijn hoogste vorm. De andere helft is onbekend voor hen die er nog nooit geweest zijn. Er wordt gesproken over een plek die alleen in sprookjes voor komt. Mooier en groener dan elke andere plek op aarde. Het zijn verhalen waarvan de waarheid nooit bewezen is. Wij mensen kunnen niet naar de andere kant van de gigantische muur die de symbolische grens tussen twee werelden aan geeft. Net zo min als de wezens aan de andere kant van de muur naar onze wereld kunnen, de menselijke.
Alusia en de mensenwereld zijn van elkaar gescheiden. Ze leven ieder veilig hun leven aan de zijde waar ze geboren worden.
Vlakbij de muur in Alusia treffen het Alusiaanse kasteel. Ze is herbouwt nadat ze na de oorlog is platgebrand. Ze is vanuit de wijde omtrek al te zien, parelwit van kleur en enorm van formaat. Wanneer de zon schijnt lijkt ze te glinsteren in het zonlicht. De tuin ervoor is nauwkeurig bijgehouden door het personeel. Elke plant krijgt persoonlijke aandacht, het gras wordt met de hand geknipt en de bloemen bloeien het hele jaar door. Een breed wit grindpad brengt ons naar de voordeur van het kasteel. De bomen naast het pad lijken zachtjes te zuchten wanneer iemand passeert. Ze zijn groot en vol met paarse bloesem. In het kasteel wonen Sammie, Stella, hun twee zonen en tal van personeel. De menselijke invloeden zijn nog altijd terug te vinden in hun klederdracht, maar voor de mensen moet het tonen als een sprookje. De jurken zijn handgemaakt en er is gelet op detail, kroonluchters verlichten de eetzaal en lakeien houden de deur voor je open.
In dit bewuste kasteel wonen ook de goden. Sammie is de beschermer van de mensheid en als enige kan hij wel de muur passeren. Het is zijn taak de mensheid te beschermen tegen al het kwaad, inclusief het Alusiaanse. Hun werelden mogen zich nooit meer mengen en het is zijn taak dat te voorkomen. Sammie is dan ook menselijk en daarmee tevens het enige mens in heel Alusia.
Zijn vrouw Stella is de beschermer van Alusia. Ze regeert met trots haar volk en houdt haar twee zonen in bedwang. Stella heeft niet het vermogen om de muur te passeren en is gedwongen om aan de Alusiaanse zijde te blijven. Als echte Alusiaanse is dit voor haar geen belemmering en ze zal er streng op toe zien dat menselijke invloeden ver weg blijven van haar sprookjesachtige land.
De twee zonen hebben een toepasselijke functie gekregen. Met goden als ouders was het slechts wachten tot ook hun een taak zouden krijgen. De geboorte en de dood. Twee zaken die al net zo aan elkaar verbonden zijn als de twee broers, net zo verschillend van elkaar zijn en toch hetzelfde.
Toch is Alusia niet zo sprookjesachtig als het in eerste instantie doet overkomen. Zodra de nacht valt sluiten alle Alusianen hun ramen en deuren. Je zult dan ook zelden iemand buiten treffen wanneer de nacht is gevallen en het is wijselijk om hun wijze raad op te volgen. Er loert namelijk iets in de schaduw, de Alusianen noemen het de 'mist'. Er gaan vele verhalen de ronde waarvan de helft waarschijnlijk uit zijn verband is getrokken of niet eens waar is. Ze hebben in elk geval iets met elkaar gemeen. Er wordt gesproken over plots opkomende mist en een schim in de duisternis en op Sammie na, waagt zelfs de rest van de koninklijke familie zich niet buiten.
Solliciteren De leeftijden van de personages mogen variëren van jong naar oud. Je kunt solliciteren voor een inwoner van Alusia of voor een mens. Voor de duidelijkheid, je kunt dus besluiten een personage te nemen uit de 'gewone wereld' of een inwoner van Alusia.
Het verhaal zal zich in het begin voornamelijk af gaan spelen in Alusia, op het kasteel. Dit geldt voor beide partijen, dus zowel de mensen als de alusianen zullen daar beginnen. Hoe de mensen toch de muur weten te passeren blijft nog even een raadsel. Wanneer je kiest voor een Alusiaans personage is het dus verstandig deze enige connectie te laten hebben met het kasteel. Hij of zij kan wonen in het aangrenzende dorp, de tuinman zijn, de schoonmaakster, een waarzegger en ga zo maar door. Laat je fantasie dus de vrije loop.
Personages
Alusianen Thomas Taylor (Agenia) Noah Taylor (Angel) Sammie Taylor (Agenia) Percival Mildain (Tom Riddle) Professor A.A. Tweeny (xMissMe) Chase Alessia (Angel) Feline Roux (Elleaf)
Onderstaand vind je de sollicitaties van de personages die op dit moment mee doen in de RPG. Kleine kanttekening daarbij is dat Chase, Leah en Sammie niet in dit rijtje staan. Dat komt omdat er wel sollicitaties zijn maar die zo sterk verouderd zijn dat plaatsen alleen maar voor verwarring zou zorgen (zij zijn personages uit deel 1).
Spoiler:
Naam: Thomas Taylor Geslacht: mannelijk Leeftijd: 23
Inwoner van Alusia
Karakter: Thomas is een echte zoon van zijn vader Sammie. Hij is lief, schattig, een beetje een watje af en toe, en komt enigzins suf over af en toe. Hij heeft een warm hart en wil het allerbeste voor je. Hij is een mensenliefhebber en heeft er moeite mee mensen te haten. Je kan alles bij hem kwijt en is een goed luisterend oor, en hij wil er ook echt voor je zijn. Toch heeft hij ook wel wat van Stella geërfd, hoewel het schaars is. Op sommige momenten kan hij best plagerig en ondeugend zijn, en zelfs een beetje kwajongensachtig. Hoewel hij over het algemeen toch gewoon een goede grote broer en een goed voorbeeld is.
Uiterlijk: Thomas heeft Sammies onhandelbare klittenbos geërfd in een iets lichtere tint blond. Hij heeft Sammies donkere ogen, is relatief klein en slank/niet groot of gespierd van postuur. Hij draagt altijd lekker zittende, losse kleding, zoals ruime vesten of (half)open overhemden. Hij gruwelt van de strakke Alusianenpakken.
Geschiedenis: Thomas is de zoon van Sammie en Stella, en het eerste half-Alusiaanse en half-menselijke kind uit de geschiedenis. Hij heeft als kleine hummel veel meegemaakt - zowel geweldige avonturen als veel leed. Gelukkig heeft hij niet veel meegemaakt van deze gebeurtenissen en hebben ze hem niet getekend - of juist wel, wat zijn absurde zachte persoonlijkheid en liefde voor de wereld zou kunnen verklaren. Overig: Thomas is de 'god' van de geboorte.
Naam: Noah Taylor Geslacht: Mannelijk Leeftijd: 20
Karakter: De meeste mensen zouden Percival omschrijven als 'een evenbeeld van zijn tante.' Met die tante doelt men natuurlijk op Sleeping Beauty, de hysterische prinses. Het is niet zo gek dat deze vergelijking wordt gemaakt, aangezien Percival lange tijd bij zijn tante in het kasteel heeft gewoond. Hij heeft de snobistische en afkeurende trekken duidelijk van haar overgenomen, en ook de passie voor het dragen van de nieuwste, duurste en mooiste kleding is hem met de paplepel in gegoten. Toch is Perce wel wat rustiger en denkt hij langer na voor hij iets doet. Ook is hij zeker niet dom, al laat hij dat niet altijd merken. Als mensen zien dat hij meer weet en kan dan ze denken, moet hij misschien ook meer doen, wat dan niet zijn bedoeling is.
Uiterlijk: Percival ziet er tot in de puntjes toe verzorgd uit. Halflang blond haar, groen-blauwe ogen, 1,85 meter lang, licht gespierd en ga zo maar door. Hij draagt altijd de nieuwste kleding en heeft een goed gevoel voor stijl en mode.
Geschiedenis: Percival is de zoon van Guinevere en Zephiel Mildain. Guinevere is het jongere zusje van Beauty en ze woonden altijd samen in het paleis, tot Beauty wegging. Toen Beauty terugkwam, zijn ze nog altijd samen in het paleis blijven wonen, aangezien er toch genoeg plek was. Toen Guinevere en Zephiel trouwden, werd Percival al snel geboren. Hij heeft altijd een luxe leventje geleidt, en is gewend dat iedereen hem op zijn wenken bediend. Toch was Perce geen veeleisend kind, hij hield ervan om lekker te spelen in de tuinen en ravotten met andere kinderen uit het paleis. Toen Beauty besloot dat ze 'wat kleiner' wilde gaan wonen, ging Percival met haar mee, om in een wat rustigere omgeving les te krijgen en etiquette te leren. Dit ging een tijd goed, tot Beauty vond dat Percival iets te serieus werd en hem vervolgens allerlei veranderingen toebracht, zowel aan zijn innerlijk als aan zijn uiterlijk. Toen hij terugkeerde naar zijn ouderlijk huis (lees; paleis) herkenden Guinivere en Zephiel hem bijna niet meer terug en Percival voelde zich niet thuis. Hij besloot, op aanraden van zijn tante, naar het hoge hof van Sammie en Stella. Natuurlijk heeft het feit dat Beauty en Stella OMFGWTFBBQBFF's zijn nÃÂks te maken met het feit dat Perce de enige persoon is die niet van de allerhoogste adel is maar toch in de smaak valt bij Stella. Zodoende woont hij nu in het paleis en kent onze lieve prinsjes natuurlijk ook al. Lovely. Overig: Ik twijfel over Perce's geaardheid. Jullie niet? x"D
Naam: Daisy Pocock Geslacht: Vrouw Leeftijd: 21
Inwoner van Alusia?: Nee
Karakter: Daisy weet vaak niet goed wat ze wil, ze wil alles tegelijk en tegelijkertijd ook niets. En dit geldt voor alles: kleren, spullen, vriendinnen en vooral jongens. Het ene moment is ze hopeloos verliefd op de ene jongen, het volgende moment staat ze al te smachten bij de aanblik van een ander. Lange relaties heeft ze ook nog niet veel gehad, hoewel ze wel gelooft dat ze -wanneer ze de ware vindt- wel in staat zal zijn haar interesse te behouden. Ze is altijd al gepusht om hard te werken voor school en haar verstand te ontwikkelen, vooral door haar vader, die zelf destijds zijn kansen wat verspeeld heeft en haar niet hetzelfde wilde laten meemaken. Daisy is echter een dromer, ze ziet niet zoveel in al het verstandelijke gedoe, ze fantaseert er liever op los. Over die wereld aan de andere kant bijvoorbeeld, over de verhalen van haar moeder en vader, het fascineert haar. Veel meer dan hun kant, de technologie is lang niet zo adembenemend als magie en sprookjes natuurlijk. Een vriendschap onderhouden met Daisy is niet al te moeilijk, ze is over het algemeen een aangenaam persoon. Ze is vrolijk -stuiterig kan je zelfs zeggen- en hartelijk tegen iedereen die zich niet rot tegenover haar gedraagt. Ze heeft er moeite mee echt ruzie te maken, dat geeft haar altijd een extreem rot gevoel, zelfs al is het met iemand die ze absoluut niet mag. Een korte opmerking plaatsen om haar ongenoegen te laten blijken doet ze nog net, maar als je haar echt kwaad gekregen hebt, zal het wel ernstig zijn. Daisy maakt vaak nogal misplaatste grappen en ze heeft het eigenlijk nooit echt door. Vaak is ze ook de enige die haar grappen volkomen begrijpt en erom lacht. Ze is dan ook nogal naar het absurde toe. En niet alleen wat haar humor betreft. Daisy valt nogal goed on de noemer 'absurd' maar dan niet op een al te slechte manier, ze zal haar plaatsje binnen een groep wel snel weten te veroveren. Uiterlijk: Daisy heeft -in tegenstelling tot haar zusje en ouders- blond stijl haar, geen spoortje te bemerken van de bruine krullen van haar vader. Haar tengere bouw heeft ze zeker en vast van haar moeder en haar lichtbruine ogen heeft ze ook van haar moeder -bruin is immers dominant- en de lichtgrijze tint die erbij komt zou van beide kunnen zijn. Daisy straalt iets elegant uit, maar tegelijkertijd heeft ze toch ook een klein beetje de 'I-don't-care'-houding over zich van haar vader. Af en toe kan ze er dus wel eens wat slonzig bij lopen, met nog de make-up van de vorige dag op en op andere momenten is ze dan weer piekfijn in orde. Geschiedenis: Daisy heeft de scheiding van de werelden net niet meer meegemaakt. Op het moment dat de muren gescheiden werden, zat Daisy nog veilig in de buik van Leah. Adam en Leah hebben haar samen met haar zusje Rose een liefdevolle thuis gegeven, met de vele verhalen over Alusia en haar charmes, maar ook de slechte kanten van deze sprookjeswereld. Wanneer Leah vertelde zou de knappe prins Chase de held van het verhaal zijn, telkens weer opnieuw. En wanneer Adam vertelde zou het over de avonturen gaan die er te beleven vielen in Alusia, over de Heks en een legendarische groep strijders die er tegen haar op uit trokken, over koene ridders en soms over knappe prinsessen -die dan wel eens kenmerken van Leah konden hebben, maar nooit noemde hij een naam. In zijn verhalen kwamen geen prins Chase, geen prinses Leah en geen kwaadaardige Stella voor. En hoewel Rose en zij veel verschillen, houden de twee zusjes van elkaar, ondanks hun ruzies en sterk uiteenlopende meningen. Ze konden geen betere vriendinnen zijn. Overig: Er valt nog zo veel te ontdekken voor Daisy, maar ze heeft er zelf geen flauw idee van.
Naam: Rose Pocock Geslacht: Vrouw Leeftijd: 22
Inwoner van Alusia? Nee
Karakter: Rose en Daisy verschillen redelijk veel op veel gebieden. Waar Daisy besluiteloos is, weet Rose precies wat ze wil. In dat opzicht lijkt ze meer op haar vader dan op haar moeder, die ook maar nergens tussen kan kiezen. Ze weet wat ze wil en zodra ze iets in haar hoofd haalt zal ze het ook doen. Zo ook op het gebied van jongens. Zo nu en dan heeft ze wel eens een crush, maar is het nooit meer geworden dan dat. Ze is altijd al van de wat langere relaties geweest. Rose heeft graag zo veel mogelijk in eigen handen en onder controle. Ze kan dan ook niet tegen verassingen of plotse wendingen. Ze is ook niet echt van het avontuur - heel leuk en aardig al die verhalen over prinsen, heksen en draken, maar geef haar toch maar liever stappen en shoppen met vriendin, haar studie en thuis de bank. Verder is ze redelijk down-to-earth, in tegenstelling tot dromer Daisy. Rose is ook iemand die graag iedereen in vertrouwen zou willen nemen. Ze houdt er niet van om snel oordelen te trekken. Het is zo dat je bij haar vaak nog wel een tweede kans krijgt, misschien zelfs nog wel een derde, of zelfs vierde. Ze houdt iedereen graag te vriend en houdt ervan om mensen om zich heen te hebben. Uiterlijk: Zoals we ons allemaal nog wel herinneren heeft Rose de ogen van haar moeder, grijsbruin en de bruine krullen van haar vader. Door de jaren heen - mede met dank aan stijltangen - zijn de krullen wat uitgezakt en is het wat meer gevormd tot een lichte slag in haar haren, die tot wat over haar schouders rijken. De I-don't-care houding van haar vader en Daisy heeft zij echter niet, althans, dat is niet aan haar uiterlijk te zien, in dat opzicht is ze meer Leah's meisje. Elke dag frisse verse make-up, er is geen mogelijkheid dat ze het er een dag op laat zitten. Het enige wanneer ze er slonzig bij loopt, is met een avondje saai thuis zitten, en dan nog is het alleen maar een fijn zittende joggingbroek, een shirtje en een vest, en dat is ze dan op haar slonzigst. Ze is namelijk helemaal weg van de kleding die haar moeder ontwerpt en waar ze zo nu en dan zelf ook haar inbreng in kan hebben, en loopt hier dan ook al grotendeels van haar leven mee rond. Stijlvol en elegant. Geschiedenis: Rose is zoals haar verteld is in de tijd geboren dat er nog geen muur bestond. Ergens in een plaatsje waar mensen en Alusianen vredig samenleefden. Ze heeft de scheiding dus wel meegemaakt, maar weet hier niks meer van. Ook haar ouders hebben dit gedeelte in de verhalen weggelaten. Haar zusje Daisy is een jaar jonger, wat zo zijn voor en nadelen kan hebben. Door het kleine leeftijdsverschil kunnen de zusjes juist goed met elkaar overweg - ze kunnen elkaar alles vertellen, met elkaar rondhangen en ze hebben zich nooit alleen hoeven voelen, maar het kleine leeftijdsverschil kan zo ook z'n nadelen hebben. Zoals het zo nu en dan constant bemoeien met elkaars zaken, meningen, afspraakjes, ruzies over kleren en noem het maar op. Overig: /
Karakter: Sophia is voornamelijk losbandig. Mede door haar vader, die haar maar een beetje liet aanrommelen. Sophia wil vooral niet te veel nadenken en er gewoon voor gaan. Ze geeft niet veel om de meningen en standpunten van anderen, wat soms tot awkward situaties leidt. Achteraf doet Sophia meestal wel een poging om het een beetje te lijmen, zolang ze er maar niet al te veel energie in moet steken. Wat dat is ze namelijk ook – lui. Aan sporten doet ze niet, hooguit dansen in een club. Maar fietsen, tennis of een of andere balsport is niets voor haar. Sophia heeft meestal een beetje een donkere kant in het begin, maar als ze eenmaal loskomt is ze heel vrolijk en uitspatterig (is dit een woord?). Uiterlijk: Sophia heeft halflang, donkerbruin haar. Het valt vaak een beetje in haar gezicht, waardoor ze het er met een zucht er weer uit moet strijken. Ze heeft grijze ogen en is ongeveer 1.75 lang. Haar kledingstijl is een mix van designer en casual – ze is into vintage, en soms vindt ze een designerpiece, met een beetje mazzel. Ze heeft een beetje donkere make-up, ze vindt zelf dat dit haar een mysterieuze attitude geeft. Geschiedenis: Sophia is de jongste dochter van schrijver Billy Koontz. Hij is een man die niet doet aan avondklokken, vaste etenstijden en controleert geen rapporten of huiswerk. Sophia heeft hier nog wel eens misbruik van gemaakt, haar vader merkte het toch niet, hij was te druk met "˜een artiest zijn'. Het zit namelijk zo – toen Sophia twee was, heeft haar moeder Laurette Billy verlaten voor de badmeester van Sophia's broer en Billy heeft zich nog meer naar de buitenwereld afgeschermd als hij al was. Sophia werd zo'n beetje opgevoed door haar oudere broer en zus, wat minder dramatisch klinkt dan het lijkt. Ze is er goed vanaf gekomen. Sophia trok altijd veel met haar broer en zus op, en is een beetje door haar jeugd heen gerold, met verschillende kleine en grote problemen. Momenteel woont ze nog steeds thuis, in de loft van haar vader. Overig:
Naam: Jarrod Michaelis Geslacht: Male Leeftijd: 25
Inwoner van Alusia?: Ja / Nee Nee
Karakter: Jarrod is een nuchter persoon, die vaak beterweterig over kan komen, maar een klein hartje heeft. Hij is veel te zorgzaam en een beetje verlegen, maar als hij mensen beter kent, komt hij wel los. Hij heeft een goed gevoel voor humor en probeert altijd de positieve kant van dingen te zien, hoewel dit soms nog wel verkeerd gaat. Zijn grootste probleem is dat hij zichzelf altijd wegcijfert voor andere mensen en daarom een heel laag zelfbeeld heeft. Hierdoor heeft hij een alcoholverslaving opgebouwd, waarvoor hij al meerdere keren in een afkickkliniek heeft gezeten. Hij begint alleen steeds opnieuw.
Uiterlijk: Jarrod heeft een beetje halflang, zwart haar, met een schuine pony naar de linkerkant van zijn gezicht. Hij heeft lichtblauwe ogen en is redelijk klein voor zijn leeftijd. Hij heeft een normaal postuur. Zijn kleding is meestal donker.
Geschiedenis: Jarrod heeft een redelijk chaotische jeugd achter de rug, waardoor hij onder andere stil is en een laag zelfbeeld heeft. Rond zijn zestiende werd hij depressief, omdat hij op school zich niet goed kon mengen in de groep. Zijn ouders zijn gescheiden toen hij net 17 was, iets waar hij heel lang over gedaan heeft om te verwerken. Rond diezelfde tijd is hij begonnen met drinken, wat helemaal niet goed ging met zijn medicatie tegen de depressie, waardoor hij nog sneller dronken raakte. Op zijn 18de kwam hij voor het eerst in een afkickkliniek en op zijn 19de heeft hij zichzelf het ziekenhuis in gedronken. Ondanks alles, heeft hij geprobeert zich sterk te houden voor zijn vrienden die hij in het middelbaar onderwijs had gekregen en zijn ouders. Het hielp ook wel een beetje dat hij aandacht begon te krijgen van meisjes, wat iets meewerkte aan zijn zelfbeeld. Nu probeert hij minder te drinken, hoewel hij nog steeds het gevoel heeft dat hij leuker is als hij wat op heeft.
Overig: Hoeveel meisjes hem ook schattig vinden, Jarrod is en blijft jammer genoeg gay =3
Karakter: Dominic is, voor de mensen die hem niet kennen en zelfs voor hen die hem wel kennen, vaak een klootzak. Zijn tong is scherp en hij zit vol sarcasme. Vaak is hij ongeïnteresseerd, en als hij wel geïnteresseerd is, is het meestal in een persoon waarmee hij de nacht zou willen doorbrengen. En dan ook alleen de nacht: Dominic heeft bindingsangst. Hij kan alles met iedereen doen, maar is nog nooit in een relatie geweest. Dom is een egoïst en doet meestal iets als hij weet dat hij er iets mee kan bereiken – voor zichzelf. Zijn vriendengroep is daarom ook bijzonder klein. Als je weet hoe je met Dominic om moet gaat, kan je met hem leven, maar zelfs als hij veel om je geeft, is hij een moeilijk persoon. Dominic heeft nogal veel charisma: ondanks het feit dat hij zo onuitstaanbaar is, heeft hij de gave om mensen aan te trekken. Zo'n 99,9% gaat echter zijn deur weer uit en hoeft hij nooit meer te zien.
Uiterlijk: Dominic is zo'n 1.87 meter en is vrij gespierd omdat hij vaak in de sportschool staat. Zowel zijn ogen als zijn korte haren zijn bruin. Dominic kleedt zich casual.
Geschiedenis: Dominic is opgegroeid bij zijn twee ouders en zijn oudere zus. Zijn vader was een alcoholist die vreemdging, en ondanks het feit dat zijn moeder hiervan wist, zijn zij altijd bij elkaar gebleven. Toch heeft Dominic zijn vader nooit gemogen: hij vond hem hypocriet, maar bleef zich altijd onderdanig gedragen. Dominic was weinig thuis, en meer te vinden in clubs. Hij drinkt en gebruikt af en toe drugs. Verslaafd is hij echter niet. Toen hij 19 was, is hij op zichzelf gaan wonen. Contact met zijn ouders heeft hij nog wel, maar het is erg onstabiel. Dominic heeft er geen behoefte aan. Zijn ouders kennen hem niet.
Karakter: Samantha is nogal arrogant, ze trekt zich van niemand iets aan en houdt ook niet bepaald rekening met anderen. Hierdoor kan ze zo nu en dan egoïstisch en gemeen zijn/overkomen. Wel is ze nogal een flirt en geniet ze van aandacht, zowel positief als negatief. Verder kan ze soms nogal impulsief zijn, wat haar dan toch weer een speelse kant geeft. Eigenlijk laat ze zich niet snel kennen, omdat ze er ondertussen van overtuigd is dat ze het alleen het beste heeft. Sam is altijd in voor een feestje en gaat dan ook helemaal los. Uiterlijk: Samantha is een slank meisje dat niet al te groot is. Ze heeft donkerbruin, lang haar dat ze naar haar zin op dat moment draagt. Ze heeft blauwe ogen die ze vaak donker opmaakt, je zal haar dan ook niet vlug zonder make-up zien. Verder kleedt ze zich vrij sexy, maar toch comfortabel. Alusiaan of Mens: Alusiaan Overig: Ze heeft zogenaamde "˜helende' krachten, al weet ze nog niet precies hoe ze er mee om moet gaan. Soms werkt het, soms ook niet. Vandaar dat ze het ook liever voor zichzelf houdt.
_________________
The bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it. - Thucydide
Personage Naam: Flynn Roberts Geslacht: Man Leeftijd: 23
Inwoner van Alusia?: Ja / Nee
Karakter: Flynn kan je het best omschrijven als een spontane, vriendelijke jongeman en een ongelooflijke flapuit. Waardoor hij vaak in de problemen komt, wat in feit gewoonweg zijn eigen fout is. Verder is hij gek op meisjes. Meisjes zijn leuk, punt. Wat niet wil zeggen dat ie een player is, verre van. Hij gaat graag om met meisjes op een ietwat flirterige manier, maar als hij bezet is...Dan is hij effectief bezet. Zijn negatieve kanten zijn dat hij ontzettend impulsief is en vaak handelingen doet vooraleer hij nadenkt over de gevolgen en verder is hij jaloers als hij in een relatie zit.
Uiterlijk: Flynn heeft blond haar en blauwe ogen. Hij draagt het meest een jeansbroek met een leuke t-shirt, trui, hemd...Als het maar goed zit en hem past. Verder heeft hij een groot litteken op zijn rug, wat bijna niemand weet en dat hij wil hij ook zo houden om vervelende vragen te vermijden.
Geschiedenis: Flynn heeft de scheiding van de twee werelden wel meegemaakt, maar was veel te klein om het te beseffen en te onthouden. Zijn ouders - die inmiddels zijn overleden - wilden nooit veel vertellen over dat moment waardoor Flynn nog met veel vragen zit over dit onderwerp.
Ik moet nu alleen nog even kijken hoe we je erin gaan proppen. Het is minder omslachtig om gewoon te doen alsof Finn al vanaf het begin bij de groep zit. Aan de andere kant heeft het ook nadelen. Pb me maar even wat je zelf prettiger vind dan verzinnen we wel iets.
Uiterlijk: Romy heeft krullend, blond haar en groene ogen. Ze is trots op haar krullen en draagt hier veel zorg voor. Ze is tenger gebouwd en redelijk klein voor haar leeftijd. Ze kleedt zich meestal onopvallend om niet teveel aandacht naar zich toe te trekken. Een gemakkelijke broek met een t-shirt of blouse staat haar meestal nog het meeste aan. Af en toe zal ze ook eens een jurkje dragen. Ze draagt nooit veel make-up, meestal enkel een lijntje om haar ogen of iets dergelijks, als ze hier al de moeite voor doet.
Geschiedenis: Romy is geboren toen de twee werelden al gescheiden waren. Ze heeft nooit anders geweten dan de wereld zoals ze nu is. Ze heeft zich nooit echt vragen gesteld over Alusia, tot ze er nu terecht gekomen is. Alles is nieuw en ze weet niet wat ze moet doen. Ze mist haar ouders enorm en weet niet of ze ok zijn of wat er met hen aan de hand is. Ze is nog jong en dit is zo ongeveer het spannendste dat ze in haar jonge leven al heeft meegemaakt.
@ Machoefeltje: je bent door! Ik zal morgen even een post maken waarbij ik haar kan introduceren, gezien haar karakter lijkt het me wel leuk dat ze net in Alusia is en we niet doen alsof ze al bij de groep was
Personage Naam: Roos de Wit Geslacht: Vrouw Leeftijd: 14
Inwoner van Alusia?: Ja
Karakter:Lief, uitdagend, aardig, beetje eigenwijs en arrogant; zie geschiedenis Uiterlijk: Mooi golvend zwart-bruin haar. Donkerbruine ogen en slank en lang. Geschiedenis: Moeder was godin v/d liefde en is doodgegaan toen Roos 10 was, nu is Roos godin v/d liefde, want die taak gaat van moeder op dochter. Vader heeft moeder van Roos verlaten toen Roos 2 was. Vader was god v/d vrede. Vader is met een mes vermoord, Roos denkt omdat hij de god v/d vrede was, hij vermoord was. Roos is op dit moment godin v/d liefde en v/d vrede. Daardoor is ze soms ook arrogant en eigenwijs. Ze wil het liefste dat de anderen haar dat even vertellen als ze het niet doorheeft. Overig: Roos
_________________
Green is the color of Mother Nature That's why I love that color
Personage Naam: Damon Hyde Geslacht: Man Leeftijd: 24
Inwoner van Alusia?: Ja
Karakter: Damon is een koppig persoon. Hij vindt altijd dat hij gelijk heeft en durft/wil het dan ook eigenlijk nooit toegeven als een ander gelijk heeft. Hij is dan ook iemand die zichzelf heel wat vindt. Doordat hij zichzelf zo beschermd heeft tegen 'de buitenwereld', heeft hij een muur opgebouwd. Bij het vrouwelijk geslacht is hij dan ook redelijk afstandelijk. Sommige vrouwen nemen de moeite niet eens om door die muur heen te prikken, maar voor de vrouwen die het proberen is het niet al te makkelijk. Uiterlijk: Damon is zo'n 1.85 lang. Op zijn rug heeft hij een tatoeage zitten waar die natuurlijk heel trots op is. Verder is Damon iemand met donkere ogen en donkere korte haren, waar hij, lekker makkelijk, zeer weinig aan hoeft te doen. Geschiedenis:Damon is al op jonge leeftijd zijn ouders verloren. Hij verder geen familie die hij kent, waardoor hij altijd zichzelf moest zien te redden. Hierdoor werd hij een zelfstandig persoon die leerde voor zichzelf op te komen. Door dit vroege verlies van zijn enige familie, weet hij algemeen wat over zijn ouders. Hij weet verder dus niet of zijn ouders goden waren of halfgod of helemaal niet. Overig:Klik
@ Expecto Petra; Je bent door! Ik vond je sollicitatie wel wat kort, maar toch heb ik de indruk dat je het wel gaat redden in de RPG. Daarbij hebben we een ernstig tekort aan mannen ^^
Je kunt gewoon direct starten. Het is toevallig net de volgende dag geworden in de RPG. Ik zou willen voorstellen dat zijn ouders geen goden of halfgoden waren. Je zou kunnen wonen op het paleis en daar kunnen werken en wonen. Stuur me even een pb als er vragen zijn of reageren in het OOC topic.
Uiterlijk: Gabriel heeft zwart haar, stoppels, dikke wenkbrauwen en donkere ogen. Hij heeft een redelijk gespierd postuur en is vrij lang. Meestal draagt hij donkere kleding en een zwartleren jas.
Geschiedenis: Gabriel heeft een normale opvoeding gehad. Zijn ouders hadden het perfecte baantje en deden hun best voor hem. Zijn vader was advocaat en zijn moeder had een eigen bloemenwinkel. Gabriel was op school meestal allenig. Hij ging er amper op uit en besteedde weinig aandacht aan anderen. Hij had altijd het gevoel dat hij geadopteerd was. Zijn ouders leken namelijk qua karakter totaal niet op hem, alleen qua uiterlijk. Hij heeft bijvoorbeeld de neus van zijn vader en de ogen van zijn moeder. Gabriel is een succesvolle advocaat geworden net zoals zijn vader. Hij woont nu op zichzelf en heeft weinig contact met zijn ouders. De keren dat hij langs gaat, draaien meestal uit op ruzies en discussies.
Laatst bijgewerkt door Apollo op di maart 20, 2012 13:58, in totaal 8 keer bewerkt.
@Apollo; je bent niet door. Ik vind je personage te agressief om je door te laten. Daarbij hebben we al een pittig personage maar sloeg diegene niet op zijn eerste schooldag iemand het ziekenhuis in. Kortom, de nadruk ligt bij dit personage zo op de agressieve aard dat ik hem niet in de rpg vindt passen.
.
