[RPG] Fantasy (3)

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh voelt een sensatie door haar lichaam gaan als hij haar dichter naar zich trekt en de kus beantwoord. Als hij dan de kus afbreekt en zegt dat hij van haar houd glimlacht ze. Dit zijn zeker woorden die ze wilt horen. Maar voordat ze een reactie kan geven op zijn woorden streelt hij zacht met zijn duim over haar lip en zoent haar erna. Zonder na te denken reageert ze gepassioneerd. Als ze de zoen afbreekt kijkt ze hem aan met glunderende ogen.

"Gelukkig maar.... Want ik wil niets liever dan dat je bij me bent," zegt ze dan met een glimlach, "Ik wil je nooit meer kwijtraken.."

Zacht streelt ze zijn wang even en blijft hem aankijken. Ze meent het. Ze wilt hem niet kwijtraken, ze wilt bij hem zijn en ondanks dat ze het gevoel niet altijd even goed begrijpt weet ze dat hij veel meer voor haar betekent dan ze ooit zal begrijpen. Ze kijkt even kort de kamer rond en dan kijkt ze Eric weer aan.

"Laten we hier weggaan," zegt ze dan, "Ik kan leukere dingen bedenken dan hier blijven." Haar laatste woorden eindigt ze met een plagende glimlach.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric blijft naar haar kijken als ze kort om zich heen kijkt, maar glimlacht om haar laatste woorden. Hij kijkt ook een keer om zich heen, naar de twee mannen van Nick en knikt dan.

"Ja, ik denk dat ik inderdaad ook de voorkeur heb voor een dronken roes uitslapende kamergenoot dan het kantoor van Richard.. Welke trouwens schitterde door afwezigheid.."

Hij kijkt kort naar het lege bureau. Waar was Richard inderdaad? Eric twijfelt er geen moment aan dat Nick zich vast voor hem heeft uitgelaten. Hij schudt zijn hoofd, pakt de hand van Caleigh vast en duwt er zacht een kus op.
Dan begeleidt hij haar de kamer uit, de gang in en verlaat samen met haar het huis.

Elke stap verder weg van het huis, van Nick en van alles wat er is gebeurd, beseft Eric maar al te goed wat er allemaal kon gaan gebeuren. En dat wat hij haar nooit heeft vertelt of van plan was te vertellen, Nick en de hele situatie vast een hoop vraagtekens extra bij Caleigh moeten hebben opgeroepen. Maar ondanks alles schaamt hij zich nog steeds voor wat er toen is gebeurd. Met Kiara, met Romy, met Nick..
Eric knijpt zacht in de hand van Caleigh welke hij nog steeds vast heeft, kijkt kort haar aan en glimlacht. Hij had tijd nodig, dat was alles.

Uiteindelijk komen ze bij de herberg aan. Voor de deur blijft hij even staan en draait haar zo dat ze voor hem staat en hem aankijkt. Hij glimlacht nogmaals en duwt vervolgens een kus op haar lippen.

"Ik heb je zonder dat je het verdiende veel pijn gedaan en dat spijt me.. Als ik ooit nog durf te denken dat ik je beter op afstand kan houden dan dicht bij me, mag je me hierop wijzen.." Zegt hij en glimlacht wrang.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh glimlacht als Eric zacht een kus op haar hand duwt en als ze de kamer uitlopen pakt ze in het voorbijgaan haar wand van het bureau en stopt die in haar zak. Dan begeleid Eric haar het huis uit zonder haar hand los te laten. De wandeling terug naar de herberg was stil, maar Caleigh heeft niet de behoefte om nu een uitgebreid gesprek aan te gaan en ze gokt dat Eric hetzelfde erover dacht. Vragen zouden later wel komen, nu wilt ze gewoon genieten van het moment. Als ze uiteindelijk bij de herberg aankomen en Eric voor de blijft staan kijkt ze hem aan en als hij dan een kus op haar lippen duwt beantwoord ze die zonder na te denken. Bij zijn woorden glimlacht ze even en schud kort haar hoofd. Dan kijkt ze hem weer aan.

"Geloof me, ik zal je daar zeker op wijzen," antwoord ze met een kleine glimlach, "Ik ben niet van plan om je zo makkelijk te laten gaan. Je zit nu aan me vast."

Haar laatste woorden sluit ze met een plagende knipoog af en voordat hij een reactie kan geven duwt ze een korte kus op zijn lippen.

"Maar even serieus, ik ben nu vooral heel blij dat we samen zijn waardoor het me niet zo heel veel meer uitmaakt wat er is gebeurd," zegt ze dan, "En ik weet zeker dat ik het je niet altijd even makkelijk heb gemaakt en ik zal het je nooit heel makkelijk maken, dus ik denk dat we redelijk quitte staan. Maar ik vergeef het je en als je dat niet genoeg vind, ik weet zeker dat het niet zo moeilijk is om het goed te maken.." ze trekt even kort haar wenkbrauw plagend op, "Zolang je maar weet dat ik het belangrijker vind dat we nu samen zijn dan wat er is gebeurd."

Ze glimlacht gemeend en streelt zacht zijn wang even. Ja, het belangrijkste was nu dat ze samen zijn. Dat is het enige wat nu telt.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric schiet in de lach als ze haar wenkbrauw optrekt.

"Om dat op die manier goed te kunnen maken moet er een kamergenoot op straat gezet worden.." Geeft hij als antwoordt voordat hij nogmaals een kus op haar mond duwt.

Hij pakt haar hand weer vast, opent de deur van de herberg en loopt naar binnen. Luc ziet hij aan de bar aan zijn ontbijt zitten, verder is er niemand van de groep beneden. Eric kijkt opzij naar Caleigh, trekt zijn wenkbrauw even op en loopt dan door. Aan het einde van de bar knikt hij even naar Luc zonder Caleighs hand los te laten.

"Goed je te zien." Zegt hij en loopt zonder te stoppen door naar de trap "Hoop je het aankomende uur even niet te zien." Vervolgt hij en loopt de trap op.

Bij zijn kamer opent hij de deur, laat Caleigh voor hem naar binnen toe gaan en sluit de deur achter hen door deze op slot te draaien. Met donkere ogen kijkt hij haar een paar seconden aan. Dan legt hij zijn handen op haar heupen, trekt hij haar dicht tegen zich aan en zoent haar passievol.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Isra knijpt haar ogen wat samen als Levi haar met z'n bijdehante opmerkingen en brede grijns probeert op te fokken. Ze blijft staan waar ze staat.

'Emma, zegt ze met een overduidelijke hoofdknik in de richting van de betreffende persoon, 'is niet de enige die iets over deze kamer te zeggen heeft. En ik zeg dat je moet opdonderen.'

Afbeelding

Benicio snijdt voor zichzelf een stuk brood af en belegt dit met kaas, waarna hij naast Jessa op het bed gaat zitten. Even eten ze allebei in stilte, maar dan komt Jessa al snel met de vraag. Benicio slikt zijn hap brood door.

'Nou,' begint hij, 'ik weet niet waar je geheugen het precies laat afweten, maar we waren op het feest en je had op een gegeven moment behoorlijk wat gedronken dus heb ik je naar de herberg gebracht.' Hij kijkt even op om haar aan te kijken, maar wendt dan zijn blik weer af. 'Omdat jij niet meer wist in welke kamer je precies lag, heb ik je naar mijn kamer gebracht en je in bed gestopt. Ik zou zelf op de stoel slapen, maar je vroeg of ik bij je kwam liggen.'

Hij hoort het zichzelf zeggen en kan zich bijna niet voorstellen dat Jessa hier makkelijk over gaat doen. Hij had gewoon glashard moeten weigeren en netjes op die stoel in slaap moeten vallen, dan hadden ze er nu tenminste geen gezeur van.

'Dus... ik ben bij je komen liggen. Je pakte mijn hand vast en speelde wat met mijn vingers, maar vrij snel daarna viel je eigenlijk al in slaap. En... nou ja, je weet wat er is gebeurd nadat je je ogen vanochtend hebt open gedaan.'

Hij kijkt naar zijn half opgegeten broodje.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Levi blijft Isra aankijken terwijl ze hem toespreekt. Oh, dus hij moest weg? Hij rekt zich nogmaals uitgebreid uit. "Weet je," zegt hij met een grijns, "We zouden eigenlijk die kleine rooie om d'r mening moeten vragen. Misschien dat zij de doorslag kan geven." Of tenminste, hij meende zich te herinneren dat die Jessa ook op deze kamer zat. Waar was ze eigenlijk?

"Hoe dan ook," zegt hij dan, "Als jij me even 2 minuten privacy gunt, trek ik even wat kleren aan." Dan staat hij op, om zijn boxershort van de vloer te rapen en deze aan te trekken.

Afbeelding

Terwijl Jessa wat water drinkt, luistert ze geduldig naar Benicio's verhaal. Dan neemt het verhaal een onverwachte wendig. Verbaasd kijkt ze hem aan. "Dus wij hebben niet-?" vraagt ze terwijl ze merkt dat ze rood begint te worden, "Ik dacht echt dat wij... Nou ja, je snapt me wel."

Even laat ze het verhaal op zich inwerken. Dat had ze absoluut niet verwacht. Ze had wel gemerkt dat Benicio erg genoot van fysieke intimiteit en tel daar het feit bij op dat ze hem blijkbaar had uitgenodigd om bij haar te komen liggen en dat ze naakt wakker was geworden.

Dan begint haar nog iets te dagen. "Sorry," zegt ze, "Dat klonk misschien stom... Maar als je naakt wakker wordt, dan ga je wel gelijk van het meest logische uit." Even bijt ze op haar lip. "Maar er begint steeds meer terug te komen. Ik moest vannacht naar het toilet en besloot dat mijn jurkje vervelend lag, dus die heb ik daarna op de grond achter gelaten. De rest van mijn kleding eigenlijk ook..."

Ze speelt wat met de mouw van Benicio's trui. "Dit is wel een beetje genant..." mompelt ze, "Ik heb toch niet meer vreemde dingen gedaan?"

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Als ze zowel door Isra als door Levi genegeerd wordt, trekt ze met een ongemakkelijk gevoel de dekens wat strakker om zich heen. Emma probeert de blik van Levi nog even te vangen, maar wanneer hij vol met Isra in discussie gaat, glijdt haar grijns langzaam van haar gezicht af. Waarom gedragen zij zich allebei alsof Emma er niet bij is? Dit is echt één van de meest ongemakkelijke situaties waar Emma ooit in beland is – en dat zegt heel wat. Ze probeert haar verbazing te verbergen wanneer Levi uit bed stapt en op zoek gaat naar zijn kleren. Ze schuift naar de rand van het bed en strijkt dan met haar hand zacht langs de zijne.

”Levi, blijf toch. Sorry Isra, maar jij bent hier de hele nacht niet geweest, wilt er niets over zeggen en ik vind dus dat jij op dit moment weinig te zeggen heb. Pak wat je nodig hebt en dan kunnen wij misschien nog wat slaap inhalen,” zegt ze. Ze probeert een glimlach te produceren, maar het is een hele zwakke. Ze heeft hoofdpijn en dit was niet hoe ze samen wakker worden met Levi in gedachten had gehad na alles wat er gebeurd was. Misschien konden ze gewoon weer gaan slapen en doen alsof dit allemaal niet gebeurd was.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Isra's ogen verwijden zich als de situatie zich opeens omdraait: in plaats van dat Levi zijn spullen pakt en oprot uit hun kamer, eist Emma praktisch dat zij zelf verdwijnt. Even staart ze Emma met open mond aan, terwijl driehonderdduizend verschillende reacties op Emma's opmerking door haar hoofd schieten - het grootste deel daarvan komt er op neer dat ze Levi met harde hand de kamer uit werkt en Emma een klap verkoopt.

Op miraculeuze wijze weet ze haar zelfbeheersing te behouden en haalt ze diep adem terwijl ze Emma blijft aankijken.

'Veel plezier in elkaars gezelschap,' spuugt ze hen dan toe, waarna ze haar tas van haar bed grist en de kamer uit stormt. Ze slaat de deur achter zich dicht, stampt de trap af en loopt direct door naar de stal, waar ze bij Vaskur in de box kruipt en in een hoekje in het hooi knielt.

Dan, zonder enige waarschuwing, merkt ze opeens dat haar gezicht nat is. Met verwoede bewegingen veegt ze haar wangen droog met de mouw van haar shirt.

Afbeelding

Benicio kijkt Jessa aan terwijl ze reageert op zijn verhaal, en ze neemt het allemaal heel anders op dan hij had verwacht - niet ten minste omdat ze hem niet onmiddellijk de kamer uit stuurt. In plaats daarvan lijkt ze zich te schamen voor haar eigen gedrag. Benicio kan een kleine grijns niet onderdrukken als ze wat rood wordt.

'Niet dat ik me kan herinneren,' zegt hij dan, als antwoord op haar vraag. 'En... het spijt me, als ik me stom heb gedragen,' voegt hij er aan toe. 'Als je wilt dat ik wegga, moet je dat gewoon zeggen.'

Het had tenslotte helemaal geen recht om hier te zijn, gezien de recent ontwikkelingen tussen hen.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Terwijl Levi de rest van mijn kleding bij elkaar zoekt, hoort hij wat Emma zegt. Hoewel hij het niet geheel met haar eens is -hij is zich ervan bewust dat hij technisch gezien de indringer in deze kamer is- kan hij er waarderen dat ze van zich af bijt. En blijkbaar goed genoeg om Isra de kamer te laten verlaten.

Het maakt hem niet uit, hij wist dat hij niet welkom was in deze kamer, dus veel zin om hier te blijven heeft hij ook niet. Hij hijst zichzelf in zijn broek en raapt zijn blouse van de grond. Hij is over zijn slaap heen, dus dan kan hij net zo goed naar beneden gaan.

Terwijl hij zijn blouse dichtknoopt en de gebruikelijke bovenste knoopjes los laat, loopt hij richting Emma. Hij gaat naast haar op bed zitten. "Luister schoonheid," zegt hij terwijl zacht over zijn wang streelt, "Ik kom niet meer in slaap op deze manier, dus ik ga even ontbijten. Ga jij maar lekker slapen, prinses."

Hij drukt een kus op haar voorhoofd en staat op. Even draait hij zich om en knipoogt nog even naar Emma. "Zie je vanmiddag." En hij trekt de deur dicht.

Met zijn handen in zijn zakken loopt hij naar beneden. Tijd voor ontbijt. In de eetzaal aangekomen ziet hij al snel Luc zitten. Met een grijns gaat hij naast hem zitten. "Een heel goedemorgen, Luc," zegt hij vrolijk, "Hoe gaat het met jou?"

Afbeelding

Jessa kauwt wat op haar fruit als Benicio zijn excuses maakt. Ze schudt haar hoofd. "Zo te horen was je gisteravond vooral erg lief voor me... Er zouden zat mensen geweest zijn die me misschien wel aan mijn lot over gelaten zouden hebben," zegt ze terwijl ze hem even kort aankijkt. Durft ze toe te geven wat ze dacht?

Ze schraapt haar keel. "Je hoeft niet weg te gaan, hoor. Ik zou het fijn vinden als je bleef." zegt ze zacht. Ja, dat wilt ze. Ze voelt zich nog steeds beroerd en ze verwacht niet dat ze zich beter zal voelen als Benicio weg zou gaan. Even zucht ze en ze trekt haar knieën wat op, terwijl ze verder eet. Dan kijkt ze op.

"Ik vind het eigenlijk best fijn dat je hier bent. Dan voel ik mezelf in ieder geval iets minder zielig." zegt ze zacht, "Ik hoop dat ik gisteren niet te naar tegen je deed toen ik boos op je was."

Ja, langzaam maar zeker begon gisteravond weer terug te komen, als weet ze niet zo goed meer waarom ze boos op hem was... Vreemd, hij was juist zo lief voor haar geweest?

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Emma kijkt toe hoe Isra wegstormt en voelt zich diep van binnen een beetje schuldig. Ze ging straks wel op zoek naar Isra om de hele situatie uit te praten. Daarnaast wilde ze ook dolgraag weten waar ze vannacht geweest was.

Ook Levi kleedt zich verder aan. Ze glimlacht even naar hem wanneer hij naast haar op bed komt zitten en ze gaat met haar hand over het stukje huid dat zijn overhemd bloot laat. ”Het is nog veel te vroeg voor eten,” klaagt Emma, teleurgesteld ”maar eet smakelijk dan.” Ze begrijpt echt niet dat hij niet terug bij haar in bed komt liggen nu Isra weg is, maar hij moest het zelf maar weten.

Als Levi de kamer uit is, draait ze zich om en kruipt diep onder de dekens. Beelden van de vorige avond schieten door haar hoofd en Emma weet nu hoe ze aan die drukkende hoofdpijn komt. Toch hadden al die cocktails geleid tot iets waar ze heel tevreden mee was: Levi. Ze glimlacht breed. Nog een tijdje blijft Emma in bed liggen dromen en denken, maar dan slaat ze plots de dekens van zich af. Ze kan ook niet meer slapen en ze moet Mel vertellen wat er allemaal gebeurd is! Snel trekt ze een simpel zwarte jeans en een donkergroen blouseje uit de kast en neemt een drankje in tegen die verschrikkelijke hoofdpijn.

Ze loopt de gang door en probeert het handvat van de kamer van Mel en Caleigh. Dicht... Emma grijnst als ze opeens weer voor zich ziet hoeveel moeite Mel afgelopen nacht (of beter gezegd - afgelopen ochtend) had met het openen van de deur. Ze klopt hard op de deur en roept: ”Mel, wordt eens wakker! Ik moet je zoveel vertellen!”

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kan een glimlach niet onderdrukken als Eric zegt dat er dan een kamergenoot op straat moet worden gezet, maar ze krijgt geen kans om te reageren. Als hij haar hand dan weer vastpakt en de deur open doet volgt ze hem. Ze ziet hoe Luc in zijn eentje aan de bar zit en als Eric haar dan aankijkt en zijn wenkbrauw kort optrekt kijkt ze hem aan met een glimlach. Ze lopen voorbij Luc en Caleigh kan een zachte lach niet onderdrukken als Eric mededeelt dat hij Luc het aankomende uur niet hoopt te zien. Boven aangekomen stapt ze als eerste de kamer in en gelijk draait ze zich om naar Eric en met een veelbetekenende blik kijkt ze hem aan als hij de deur op slot draait en haar dan aankijkt.

Gepassioneerd zoent ze hem terug en de enige gedachte die nog door haar hoofd gaat is hoe graag ze dit wilt. Hoe graag ze hem wilt. Haar handen maken de knoopjes van zijn overhemd los en als die op de grond beland haar hand glijd over zijn borst heen. Dan voelen haar vingers een koude ijzeren vorm en wat verbaasd breekt ze de zoen af. Om zijn nek hangt een ketting met een sleutel. Zonder wat te zeggen raakt ze voorzichtig de ketting aan en kijkt er even naar. Dan kijkt ze Eric aan.

"Ik denk dat vanochtend voor nog een beloning heeft gezorgd..." zegt ze dan en er ontstaat een kleine grijns op haar gezicht, "Maar die zal toch echt moeten wachten totdat ik klaar met jou ben..."

Ze laat de sleutel los en kijkt hem weer aan. Caleigh duwt gepassioneerd haar lippen op de zijne en zonder nog aandacht te hebben voor de sleutel trekt ze hem zachtjes mee richting het bed.

[[...]]

Met een glimlach ligt Caleigh tegen Eric aan en zacht laat ze haar vingers over zijn borstkas glijden. Ze voelt zich geweldig voor het eerst sinds dagen en zelfs de vermoeidheid en hoofdpijn waren gedeeltelijk weggetrokken. Kort raken haar vingers de sleutel even aan en dan glijden ze weer verder.

"Merkte je gelijk dat je de sleutel had of ontdekte je het pas toen ik het zei?" vraagt ze dan.

Ze vraagt zich af of er misschien een patroon in zit, zelf had ze tenslotte ook de sleutel pas opgemerkt toen ze was gaan douchen na het hele gebeuren. Ze haalt even diep adem en realiseert zich nog eens hoe goed ze zich voelde, hoe ontspannen en gelukkig. Ze gaapt even kort en leunt dan wat op haar arm zodat ze Eric aan kan kijken.Ja, hij was echt het enige wat ze wilde hebben en ergens kon ze nog niet bevatten hoe dit zo was gelopen.

Tengaar · Schoolhoofd

Luc zit al een tijdje aan de bar en neemt net een hap van zijn broodje als de deur van de herberg open gaat. Eric en Caleigh komen binnenlopen. Als Luc opkijkt valt zijn blik gelijk op de handen van de twee. Met lichte verbazing kijkt hij toe terwijl hij nog een slok van zijn drinken neemt. Waar komen zij vandaan? En waarom lopen ze hand in hand? Luc wilt opstaan om te vragen wat er aan de hand is, maar voordat hij de vraag kan stellen zegt Eric al iets over de situatie. Hij wilt hem het aankomende uur niet zien. Oké, dit laat niets aan zijn verbeelding over. Met een grijns op zijn gezicht kijkt hij de twee na als ze de trap oplopen. Hij schud zijn hoofd kort en draait zich weer om en neemt nog een slok van zijn drinken.

Zijn gedachte dwaalt wat af terwijl hij de rest van zijn ontbijt opeet. Opnieuw moet hij verbaasd opkijken als Isra voorbij rent. Zijn blik volgt haar naar de deur waardoor ze verdwijnt. Hij schud met zijn hoofd terwijl hij een zucht laat ontsnappen. Wat is er mis met deze ochtend? Enkele minuten later klinkt er een vrolijke stem naast hem. Als hij opkijkt ziet hij Levi naast hem zitten met een grote grijns. Waar is die zo vrolijk van?

"Hey, goedemorgen," zegt hij opgetogen, "Goed. Ben jij ook uit je kamer verbannen?" met sarcasme.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Terwijl Levi zijn ontbijt bestelt, hoort hij de vraag van Luc. Hij grijnst even. Wat zou hij eens per Luc gaan delen?

"Ik heb vannacht bijzonder weinig tijd in mijn kamer door gebracht, dus ik kan je ook niet vertellen of ik daar wel of niet welkom ben," zegt hij, "Hoezo? Heeft Benicio ook iemand mee dan?"

Het eten wordt voor zijn neus gezet en hij neemt een hap. Waarschijnlijk zou al snel de volgende vraag volgen, dus Levi beantwoordt deze voor dat hij gesteld is. "Ik lag bij Emma op de kamer," zegt hij met een grijns, "Het was bijzonder gezellig."

Bijzonder was het juiste woord. Niet dat het zo speciaal was, maar hij herinnerde dat Emma gezegd had geen ervaring met jongens te hebben. Dat had twee oorzaken kunnen hebben. 1. Emma was een natuurtalent. 2. Ze loog dat ze barstte. En laat Levi nou leugens bijzonder snel door hebben. Ze liegt. Maar waarom?

"Waar heb jij eigenlijk vannacht gezeten?" vraagt hij dan, terwijl hij een slok van zijn koffie neemt. Nadat Emma hem weggeleidt had, had hij Luc niet meer gezien en blijkbaar heeft hij ook niet op zijn kamer geslapen. Hij was dus bijzonder benieuwd hoe de avond voor hem was afgelopen.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio glimlacht lichtjes als Jessa aangeeft dat ze het juist fijn vindt als hij blijft. Hij neemt nog een hap van zijn brood en terwijl hij het doorslikt hoort hij Jessa zeggen dat ze hoopt dat ze niet naar tegen hem was geweest. Benicio grinnikt.

'Volgens mij was je vooral heel eerlijk.'

Hij staart even naar de vloer, maar dan kijkt hij haar aan.

'En ik geloof dat je precies hebt gezegd wat ik moest horen.'

Hij glimlacht naar haar.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa houdt, ondanks dat ze zich een beetje schaamt voor het feit dat ze zo boos was, haar blik een beetje op Benicio gericht, maar luistert ondertussen wel naar wat hij haar te vertellen heeft. Ze was heel eerlijk geweest. Zou ze dan toch echt gezegd hebben dat hij niet meer moest weglopen? Dat is namelijk het eerste wat ze hem eigenlijk heel graag zou willen vertellen. Dat en dat ze zich nog steeds zo rot voelt over hun breuk en hem graag weer terug wil. Ze hoopt maar dat ze dat laatste niet zo direct heeft gezegd, want waarschijnlijk kwam dat wel heel wanhopig over...

"Dat ik vind dat je niet moet wegrennen voor je problemen?" vraagt ze zacht.

Even wilt ze eraan toevoegen dat hij dat natuurlijk gewoon allemaal zelf moet weten, maar dan realiseert ze zich dat dat volledige afbreuk aan haar uitspraak van gisteravond zou doen.

"Want dat vind ik namelijk echt," zegt ze zacht, "Ik voelde me nogal eenzaam de afgelopen twee weken... Dus ik hoop dat we in ieder geval weer normaal met elkaar kunnen praten."

[RPG] Fantasy (3)

Wie is er online