Welkom op Harry Potter Forum! 


Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen Ga naar pagina Vorige  1 ... 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50  Volgende

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: vr nov 01, 2013 21:34 

Afbeelding



“Jawel, ze had zich verscholen in het hoge gras..” hij bijt op zijn lip, misschien nog wel ongeruster door het feit dat Celeste zijn beweringen ontkracht. Hij was delen van zijn geheugen kwijt en dat maakt hem bang en gedesoriĂ«nteerd.

De wereld tolt om hem heen, beelden, vage herinneringen schieten in zijn hoofd voorbij. Elk geluid heeft een intense uitwerking op hem. Het gordijn dat door de wind zacht tegen het nachtkastje strijkt, het tikken van een klok. Voel je je wel goed. Ryan kijkt op haar in haar heldere ogen, een blik die hem lijkt te kalmeren. Hij slikt even en ademt rustig in en uit. “Ik moet het me verbeeld hebben..” mompelt hij zacht, niet helemaal overtuigd. “Een warm bad doet me vast goed.” Hij glimlacht zo overtuigend mogelijk en stopt een natte pluk haar achter haar oor. “Zie ik je zo?” een lichte onzekerheid klinkt opnieuw door. Hij wil haar niet zomaar zien, hij is bang om te lang alleen te zijn.


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: vr nov 01, 2013 23:28 

      Afbeelding
      Celeste Willow

Celeste houdt elke stap van Ryan in de gaten. Wie weet had hij een terugval.. Misschien was het monster inderdaad niet uitgedreven.. Misschien kon het elk moment weer naar boven komen.
Ze knikt lichtjes met een met moeite naar boven gebracht glimlachje. "Ik denk het ja.. Je hebt het je vast verbeeld.." glimlacht ook zij zo overtuigend mogelijk.

Celeste knikt weer. "Ja, neem rustig je bad.. Ik blijf in de buurt." Ze glimlacht geruststellend. "Als er iets is, hoef je alleen maar even te roepen." Ze wrijft hem even bemoeidigend over z'n arm heen.
Zachtjes geeft ze hem vervolgens een duwtje in de rug richting de badkamer waarna ze op het bed gaat zitten zodat hij kan zien dat ze in de buurt is.

Ze wil het niet aan hem laten merken, maar ook zij is bang. Ze weet hem nog bemoedigend aan te kijken maar zodra hij z'n rug naar haar zou keren, zou de verontruste frons weer op haar gezicht verschijnen. Als hij nog steeds bezeten was, zou ze hem weer moeten lijden. Daarnaast was het duidelijk dat hij zich er op het moment niks meer van herinnerde.. maar wat zou er gebeuren wanneer alle herinneringen weer naar boven zouden komen? Wat als hij haar niet meer in zijn buurt zou willen hebben?

_________________

    "Bir gĂŒzele gĂŒzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


Laatst bijgewerkt door Melody op za nov 02, 2013 11:49, in totaal 1 keer bewerkt.

 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za nov 02, 2013 11:12 

Afbeelding

Flynn luistert zwijgend naar de antwoorden van Noah op de vragen die hij daarnet had gesteld. Hij knikt lichtjes en neemt uiteindelijk de t-shirt aan die hem word aangereikt. Dankbaar kijkt hij Noah even aan en wil zich net beginnen omkleden als hij Noah hoort zeggen dat hij wil testen of hij nog leeft of dood is.

'W-wat?' onbegrijpend kijkt hij Noah aan terwijl de t-shirt slap in zijn handen hangt. 'Wat bedoel je in godsnaam?'


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za nov 02, 2013 11:44 

Afbeelding

Doordat haar kleding nog vrijwel allemaal hier hing en Rose waarschijnlijk in hun gezamenlijke kamer al aan het douchen is, heeft Samantha zich gedoucht in haar voormalige kamer op de derde verdieping.

Nadat ze schone kleding aanheeft en ze haar haren ook heeft droog geföhnd, verlaat ze haar kamer. Op de gang blijft ze even twijfelend staan, haar blik valt op de open deur van Noah, waar Flynn waarschijnlijk ook zal zijn, en vervolgens op de kamer van Celeste, waar Ryan nu is. Ze snapt nog steeds niet wat Flynn hier plots deed en aan Flynn te merken wist hij dat zelf ook niet zo goed. Ze zucht even en besluit dan maar om veilig naar het gezelschap van Rose te gaan, dan kunnen ze altijd nog wel even gaan informeren bij Flynn.

Nadat ze eerst even een naar de keuken is geweest om warme chocolademelk te halen, klopt ze op de deur van Rose, waarna ze binnen loopt. ‘Hey..’ Er speelt een flauw glimlachje rond haar lippen, ‘Leuk buitenritje was dat, he?’ Sarcastisch wisselt ze een blik met Rose. Ze geeft een grote mok met warme chocomelk aan Rose, waarbij ze deze ietsje –kuch- heeft aangesterkt met amaretto. Nadat ze ook zelf een flinke slok heeft genomen, kijkt ze Rose weer aan. ‘Weet jij waarom of hoe Flynn hier gekomen is? Hij zal toch niet dood zijn..’

_________________
The bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it. - Thucydide


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za nov 02, 2013 12:25 

    Afbeelding
    Rose Pocock

Rose heeft haar haren gedroogd en is net op haar bed gaan zitten wanneer er op de deur wordt geklopt en Sam naar binnen loopt. "Hey." glimlacht ze terug, waarna ze sen sarcastische blik krijgt. "Ja zeg dat wel.. Wat een begin van de dag." zegt ze. En wat een begin van haar verblijf in Between. Het ritje met de paarden was meer een kleine ramp te noemen.

Met een bedankje neemt Rose de mok met warme chocomelk. Zonder enig benul van de amaretto die Sam erin heeft gedaan, neemt ze een flinke slok om op te warmen. Bij de smaak kijkt ze Sam echter direct weer aan - het was duidelijk dat ze er iets bij had gedaan.
"Ik weet het niet.." antwoordt ze terwijl ze beide handen om de warme mok heen sluit. "Ik kan me zelfs haast niet meer herinneren wanneer we hem voor het laatst gezien hebben.." Ze zucht even zachtjes. "Misschien is hem wel iets overkomen.. ik denk niet dat hij vrijwillig in z'n eentje de brug is overgestoken, toch?" Ze weet niet of ze zelf wel was overgestoken als ze alleen was geweest. "Ik hoop van niet.. maar het zou me niks verbazen na al de mensen die we al verloren hebben in al die tijd."

Rose neemt nog een slok om warm te blijven. "Hij is in ieder geval niet meer alleen." glimlacht ze, waarna ze Sam even aan blijft kijken. Ze hadden de vorige avond niet heel veel bij kunnen praten - op het onderwerp "Noah" na. En dat Rose hem tijd moest geven en zelf niet naar hem toe moest gaan om te praten.
"Hoe was het al die tijd in Between, Sam?" vraagt ze dan. "Ik heb me nooit kunnen voorstellen wat Noah hier allemaal moet hebben doormaken toen hij hier al die tijd alleen was.. Kwam de gedachte aan Alusia wel eens naar boven? Over dat je terug zou willen?"

_________________

    "Bir gĂŒzele gĂŒzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za nov 02, 2013 14:36 

Afbeelding

Noah is nooit heel goed geweest in het afleveren van slecht nieuws. Dat valt voornamelijk te wijten aan het feit dat hij zelf niet zo goed met dat nieuws kan omgaan. Flynn hoeft dus geen tactvolle benadering te verwachten. “Ik moet even testen of je levend of dood bent.” Mompelt Noah terwijl hij ingespannen om de jongen heen loopt. Zijn neusvleugels verwijden zich iets, alsof hij aan Flynn ruikt terwijl zijn blik ingespannen op Flynn blijft rusten.

Ter controle duwt hij zijn vingers nog even tegen zijn nek aan. “Het spijt me, je bent behoorlijk dood.” Hij glimlacht bemoedigend “waarschijnlijk al kort na Thomas zijn terug keer.” Hij vouwt zijn handen plechtig voor zich en kijkt de jongen ernstig aan “Geen zorgen, je kunt alles wat je voorheen ook kon. Er stroomt nog bloed door je aderen, je hart klopt ook al is het fictief en je moet ook nog gewoon naar het toilet.” Hij klopt de jongen even op zijn schouder “Het spijt me Flynn, het spijt me echt heel erg.”

Met een zucht loopt hij de kamer uit “Als je iemand nodig hebt roep je maar, we zijn hier vlakbij.” Hij vertrekt voordat hij eventuele tranen of anderen vormen van verdriet kan opmerken. Stug loopt hij door.

Bij Rose en Sam klopt hij op de deur. Celeste heeft zich duidelijk om Ryan bekommert en hij heeft nog meer slecht nieuws. Zodra hij de deur open duwt treft hij beide meisjes aan in hun slaapkamer. De geur van warme cacao vult de kamer. De eerste keer dat hij zich met Rose in een kamer begeeft. “Flynn is zich even opfrissen.” Hij glimlacht lichtjes “Hij is
” de mededeling dat hij dood is blijft achterwege nu zijn blik die van Rose heeft gekruist. “Flynn
” hij krijgt het niet over zijn lippen nu. Snel zoekt hij de blik van Sam op en schudt hij veelbetekenend zijn hoofd.

Afbeelding


Ryan kijkt nog een laatste keer achterom voor hij de badkamer in verdwijnt. Het warme bad sluit zich als een warme kalmerende deken om hem heen. De geuren van de aroma’s doen hem de geluiden om zich heen even vergeten. Voor het eerst is hij volledig ontspannen. Het zachte schuim drukt zacht tegen zijn rug aan.

Hij knapt er echt van op. Zijn gelaatsuitdrukking oogt weer ontspannen en zijn spieren voelen minder stram aan. Fris gewassen trekt hij een droge broek aan en opent hij de badkamerdeur. Celeste zit nog netjes op hem te wachten. Vertederd door dit gebaar breekt er een oprechte glimlach door “Ik voel me al een stuk beter.” Glimlacht hij. Hij mag dan nog wel niet de springerige brutale jongen van deze ochtend zijn, maar het is een begin. “Misschien moet ik het me ook niet willen herinneren. Beschermt mijn verstand me er onbewust van.” Bedenkt hij zich hardop.

Ryan neemt naast haar plaats op het bed en draait zijn rug iets naar haar toe. “Moet het gehecht worden of valt het mee?”


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za nov 02, 2013 15:31 

Afbeelding

Flynn slikt als Noah gewoon herhaalt dat hij het even moet controleren.
Controleren of hij nog bij de levenden hoort of niet.
Hij verstart dan ook als Noah rondjes rond hem gaat draaien en hij vanuit zijn ooghoeken ziet dat hij aan het ruiken is.

'In gods-' hij zwijgt als Noah zegt dat hij dood is en er zich voor excuseert.
En dat het waarschijnlijk kort na Thomas zijn terug keer is gebeurd.
De woorden die Noah verder zegt gaan er nog amper in omdat het woord dood blijft hangen in zijn hoofd.

Vaag hoort hij hoe Noah de kamer verlaat en Flynn laat als verdoofd het t-shirt uit zijn handen vallen. 'Ik ben dood.' komt het verstikt uit zijn mond terwijl zijn handen beginnen te beven. Zou hij gestorven zijn door het feit dat hij Thomas weer tot leven had gewekt? Maar Sam was er ook bij. Is ze ook onder de doden? Of misschien leeft ze wel nog omdat ze een heks is.

Versuft laat hij zich neerzakken op de grond en laat zich tegen de muur rusten.


Afbeelding

Kit is vlug van de eerste keer onder de douche gekropen om de koude uit zijn lichaam te krijgen en hij komt uiteindelijk de badkamer uit terwijl hij zijn hemd aan het dicht knopen is. Er is een voelbare serene sfeer in het kasteel.
Net alsof alles een beetje op zijn plooi aan het vallen is.

Er is nu ook een nieuwe jongen gearriveerd, die blijkbaar bekend was bij sommigen waaronder ook Noah, en Kit is dus ook nu wel een beetje nieuwsgierig.

Hij onderdrukt een zuchtje en verlaat de kamer dan op zoek naar de anderen.


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Godric's Hollow

Houseitem
BerichtGeplaatst: za nov 02, 2013 16:52 

Afbeelding

Halwende wandelt de stallen uiteindelijk binnen. De rest is ondertussen al binnen. Hij is terug helemaal alleen. achterin de stallen is er nog een deur naar buiten. Wanneer hij daarlangs naar buiten loopt ziet hij meteen dat hij al een stuk meer uit het zicht van het kasteel onttrokken is. Omdat hij niets anders gewend is, doet hij zijn kleren uit en legt ze open in het gras. De regen is gelukkig hard genoeg, waardoor hij zich snel kan wassen. Hij gebruikt de aarde om het vuil van zich af te schrokken. Wanneer hij daarmee klaar is, laat hij de regen nog eens goed over zijn lichaam gieten en wast vervolgens zijn kleding. De modder gaat er gemakkelijk uit. Hij wringt zijn kleding stevig uit en doet het dan weer aan. Hij doet de stallen dicht en loopt terug naar het kasteel. Hij kan gewoon binnen lopen en doet dat ook. Hij gaat in de inkom zitten. Zijn oriëntatie in de natuur is vrij goed, maar in een kasteel... Alles lijkt op elkaar. Hij riskeert niet van verloren te lopen, dus blijft waar hij is.

_________________
I'm proud on my little baby: Wolvenpracht!
Music was my first love and it will be my last!


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za nov 02, 2013 19:28 

Afbeelding

Samantha knikt wanneer Rose vertelt dat ze zich bijna niet meer kan herinneren wanneer ze Flynn voor het laatst heeft gezien. ‘Vreemd dat je mensen zo uit het oog verliest..’ ze neemt nog een slokje.
Onderzoekend kijkt ze op naar Rose, Leah was de laatste geweest die ze verloren had. Ze had het er nog niet met Rose over gehad, maar Sam is dan ook niet de meest tactische als het gaat over zulke onderwerpen.

Samantha wordt nogal overvallen door Rose haar volgende vraag. ‘Pff.. ehh, het was wel zwaar..’ Ze schudt haar hoofd bij de gedachte aan de nachtmerries die ze heeft gehad. ‘Om het even kort te stellen, Celeste heeft haar wraak goed genomen.. Maar dat had ik ook eigenlijk wel kunnen weten.’ Ze glimlacht even lichtjes als ze Rose aankijkt ‘De gedachte van Alusia heeft me natuurlijk veel bezig gehouden. En ook teruggaan. Maar niet zonder Noah..’ ze haalt haar schouders even lachend op. ‘Zoals jij ook wel weet, ben ik vrij koppig.’

‘Als je het over de duivel hebt,’ grijnst Samantha bij het zien van Noah in de deuropening.
‘We praten straks nog verder, okay?’
vraagt ze aan Rose, voordat ze haar aandacht op Noah richt.

Door Noah’s glimlach verwacht Samantha eigenlijk al om goed nieuws te horen over Flynn. Het feit dat Noah het dan vervolgens niet zegt en zich vervolgens tot haar richt, zegt al genoeg. ‘Hij is dood?’ Sam heeft duidelijk minder moeite met het uitspreken ervan dan Noah. ‘Maar hoe? En wanneer? En waarom is hij hier?’ Niet dat Noah hier waarschijnlijk antwoord op zal hebben. Ze zucht eventjes, waarna ze naar Noah toeloopt en even bemoedigend een hand op zijn schouder legt. ‘Wil je ook wat te drinken?’


Afbeelding


Thomas komt na een lange reis aan bij de stallen van het kasteel. Eindelijk thuis. Fluitend verzorgt hij zijn paard, ruimt alle spullen op en geeft hem nog wat lekkers als beloning voor zijn trouwe gezelschap van de afgelopen tijd.
Het had hem goed gedaan om een tijd weg te zijn van zijn familie en vrienden. En Rose.. Hoewel hij haar erg gemist heeft, zag hij geen andere keus dan weg te gaan en te leren omgaan met zijn ‘tweede leven’. Rose had meteen al gemerkt dat er iets anders aan hem was en Thomas voelde hoe ze steeds ietsje meer uit elkaar groeide. Toen ook Noah nog eens verbannen werd, zag hij dat ergens ook wel als een oplossing voor zijn problemen. Hij zou Ă©n een manier gaan zoeken om zijn broer terug te krijgen Ă©n zichzelf terugvinden.
Dat dit zolang zou duren, daar had hij echter nooit aan gedacht.

Maar nu is hij er weer. En wat heeft hij zin om Rose weer te zien. Hij heeft een nieuwe kans gekregen en moet daar dan ook alles uithalen.

Met een ietwat overenthousiast huppeltje gaat hij de trappen van het kasteel op en opent hij de deuren. Hij snuift de bekende geur van het kasteel op en loopt in een snel tempo richting de woonkamer om zijn terugkomst bekend te maken.
Hij klopt drie keer op de deur en maakt dan de deur open. Zoals verwacht en gehoopt treft hij daar Chase aan. ‘Hey,’ Oke, toch wel een beetje vreemd dit. Hij loopt dan ook een beetje onhandig op Chase af en geeft hem een hand. Een knuffel is misschien te veel, toch? ‘Hoe gaat het hier?’ Hij laat zijn blik even door de kamer gaan. ‘Ik heb wel niet al te veel tijd om bij te praten nu. Ik ben net aangekomen en ga me gelijk opfrissen, zodat ik Rose kan opzoeken.’ Zijn gezicht licht iets op bij het zeggen van haar naam. ‘Oh, en ik zal een grote bos bloemen voor haar kopen..’ bedenkt hij zich meteen hardop. Hij heeft tenslotte wat goed te maken.

_________________
The bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it. - Thucydide


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo nov 03, 2013 0:16 

    Afbeelding
    Rose Pocock

Rose glimlacht lichtjes en knikt zo nu en dan terwijl ze naar Sam luistert. Als het anders was gelopen dan het had gedaan, zou Rose ook niet teruggegaan zijn zonder Noah. Helaas liep niet alles zoals je het in eerste instantie zou verwachten.

Rose kijkt verrast op wanneer Noah dan opeens in de kamer staat. Dat had ze niet verwacht, maar al gauw wordt de reden van zijn bezoek duidelijk. Hij komt het slechte nieuws over Flynn vertellen. Noah spreekt het echter niet uit, in plaats daarvan zwijgt hij. Hun blikken kruisen elkaar even, waarna hij naar Sam kijkt en veelbetekenend zijn hoofd schudt. Zoals Sam dat zoveel makkelijker dan Noah weet te zeggen: Flynn was dood.
Meteen volgen er een aantal vragen vanuit Sam. Rose blijft echter stil en kijkt zwijgend van Sam naar Noah. Het maakte niet uit hoe en wanneer en waarom. Flynn was dood, maar was duidelijk tussen de twee werelden in blijven hangen. Ze weet niet of het misschien wel beter is dan volledig dood zijn.. Misschien wel.. Flynn konden ze nu nog zien en aanraken, hij was nog aanwezig.. De doden daarentegen waren voorgoed verdwenen naar de schimmenwereld. Net zoals haar moeder.

Wanneer Sam opstaat en naar Noah loopt om een bemoedigende hand op z'n schouder te leggen en te vragen of hij ook wat te drinken wil, gaat Rose lichtjes verzitten en legt ze haar eigen mok even neer op een kastje. Ze zucht even zacht.
"Hij zal het wel zwaar opgevat hebben, geschrokken zijn.." zegt ze. Ze weet echter niet dat Noah zo snel mogelijk de kamer heeft verlaten. "Gelukkig zijn we er voor hem. Hij is niet alleen."



      Afbeelding
      Celeste Willow

Wanneer Ryan de badkamer in is verdwenen, kan Celeste nog niet rustig ademhalen. Een zenuwachtig gevoel knaagt aan haar en ze probeert alle stappen nog eens rustig door te lopen. Terwijl haar hersenen overuren lijken te maken, blijven haar zintuigen gericht op de badkamer en de geluiden erachter.

Celeste kijkt op wanneer Ryan uiteindelijk de badkamer uitstapt. Ik voel me al een stuk beter. Er gaat meteen een opgelucht gevoel door haar heen. "Gelukkig maar." uit ze dan ook meteen haar opluchting wanneer ook z'n glimlach een stuk minder paniekerig oogt. Hij leek wat meer tot rust te zijn gekomen. Een zachte "misschien wel ja.." volgt nog als antwoord, waarna ze hem een bemoedigend glimlachje schenkt.

Celeste draait zich ook iets naar Ryan toe wanneer hij op het bed komt zitten om haar naar z'n wonden te laten kijken. Zachtjes en voorzichtig gaat ze met haar vingertoppen over de wonden heen en bestudeerd ze ze goed. Ze had ze nog niet eerder van dichtbij kunnen bekijken.
Er verschijnt een frons op haar gezicht. Het was alsof iets er z'n nagels in had gezet.. alleen had het niet echt de vorm van nagels.. Het leken eerder klauwen, het waren behoorlijke krassen en sneden. Ze probeert z'n huid haast nauwelijks aan te raken om hem geen pijn te doen. "Ik denk dat het wel meevalt." stelt ze hem gerust. "Ik denk dat ik met wat magie het ergste wel weg kan nemen, waardoor hechtingen niet nodig zullen zijn.. Je zal het wel een paar dagen de tijd moeten geven om het volledig te laten genezen en voordat de pijn echt helemaal weg is."

Ze buigt even iets naar hem toe om z'n gezicht te kunnen zien. "Het kan eventjes warm aanvoelen en branden, waarna het zal afkoelen." informeert ze hem met een bemoedigend glimlachje, waarna ze weer terug recht gaat zitten. Heel voorzichtig en zachtjes legt ze haar handpalmen nu op de wonden. Even doet het aanzicht van de wonden haar herinneren aan haar eigen littekens op haar schouders/rug, waarna ze zich weer op de wonden focust.
Ze sluit even haar ogen en concentreert zich goed. Haar handen beginnen lichtjes warm te worden, waarna ze beginnen te gloeien. Ze opent haar ogen en de warmte van haar handen gaat over naar de rug van Ryan. Na een periode van enkele minuten koelen ze vervolgens weer af en weer enkele minuten later trekt Celeste voorzichtig haar handen terug en ademt ze zachtjes uit.
"Ik zal straks een zalf met wat kruiden voorbereiden, die we vervolgens de komende dagen elke avond erop zullen doen." legt ze uit. Haar blik blijft nog even op de wonden hangen. De krassen en sneden zaten er nog duidelijk. De huid eromheen is nu zelfs een beetje rood vanwege de hitte, maar dat zou snel overgaan. "Je zal er wel wat akelige littekens aan overhouden, maar je overleeft het wel - met de juiste verzorging." glimlacht ze.

_________________

    "Bir gĂŒzele gĂŒzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo nov 03, 2013 13:33 

Chase

Chase bladert door wat papieren en kijkt op bij het horen van een begroeting. De stem roept niet direct herkenning bij hem op, maar wanneer hij de blonde lokken van de jongeman ziet schieten zijn mondhoeken omhoog. “Hey” hij schudt zijn hand stevig en legt het papierwerk aan de kant. Hoe gaat het hier? Chase grimast even kort, Thomas kwam binnen lopen alsof hij op vakantie was geweest. Meer dan een jaar was hij weggeweest, niets was meer hetzelfde. Hij was de liefde van zijn leven voorgoed kwijt en zijn herwonnen dochter was in Between.

“Laat die bloemen maar zitten.” Hij glimlacht voorzichtig “Ze is overgestoken naar Between om je broertje bij te staan. Ze is niet hier. Die bloemen verwelken bij de eerste stap die over die brug zet.”

Hij zucht bij de gedachte en richt zijn blik op het raam. Hij heeft gemixte gevoelens over de komst van Thomas. Hij kende hem al vanaf zijn geboorte. Maar hij was wel een jaar lang spoorloos verdwenen. Hij had zijn dochter aan haar lot overgelaten. Toch geeft het ook hoop, hoop dat Thomas zijn broertje kan redden en daarmee ook Rose weer veilig laat terug keren. “Misschien kun je wat spullen voor haar meenemen? Een brief en iets wat ze daar mist. Iets simpels, ik kan even snel een rugzak inpakken.” Glimlachend kijkt hij weer naar de jongen op, niet zeker of hij ook van de dood van Leah heeft gehoord. “IK ga het even halen, ik ben zo terug.”

Afbeelding


Celeste haar handen voelen als een warme kruik op zijn huid. Heet, maar het doet geen pijn. Hij sluit zijn ogen even en glimlacht. “Het voordeel is dat het betekend dat we elkaar de komende avonden elke keer weer zullen zien.” Zijn flirt mist nog wat van de overtuiging van voorheen, maar hij is duidelijk op de juiste weg naar de oude Ryan. Met een lichte grijns kijkt hij achterom alvorens hij zijn schone shirt aan trekt en zich omdraait. “Bij die littekens verzin ik wel een mooi verhaal. Iets heldhaftiger dan het waarschijnlijk verlopen is.” Glimlacht hij.

Afbeelding

Sam reageert direct, Rose blijft stil. Hij is bang dat het haar aan haar moeder doet denken, iets waar ze het sowieso nog niet over hebben gehad. Ze hebben eigenlijk nog nergens over gesproken, niet onder vier ogen. “Ja, ik lust ook wel wat chocomelk.” Hij veegt haar hand zachtjes van zijn schouder, niet erg op zijn gemak met deze troostende gebaren. Hij was niet diegene die getroost hoefde te worden. Flynn wel. “We moeten Flynn gewoon even goed in de gaten houden. Hem vooral niet vragen hoe en wanneer het is gebeurd want hij beseft zelf nog nauwelijks dat hij dood is.”

Hij wacht op Sam, hopend dat ze de chocolademelk gaat halen en hij een kort moment alleen met Rose heeft.


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo nov 03, 2013 16:44 

Afbeelding


Huh wat? Geschrokken kijkt hij op naar Chase. Geen bloemen? Was Rose hem al vergeten? Was hij te lang weggeweest? Er is een spoortje van paniek in zijn ogen te zien wanneer Chase verdergaat, maar zodra hij hoort dat ze in Between is om Noah bij te staan, is de opluchting van zijn gezicht te lezen. Lieve Rose, zo zorgzaam van haar dat ze Noah gezelschap is gaan houden. Dat had hij natuurlijk ook wel kunnen indenken.

Hij knikt voorzichtig als Chase voorstelt dat hij wat spullen voor haar kan meenemen. ‘Oke..’ Thomas is echter niet helemaal overtuigd. Hij had niet gepland om meteen naar Between te gaan. Hij was juist thuis. Maar nu Rose daar is, heeft hij natuurlijk niet echt een keus gekregen. Zodra Chase de kamer uit is, kijkt hij fronsend uit het raam. Hij heeft onderweg wel geruchten gehoord over Between en het opheffen van de vloek, maar het was voor een deel nog maar speculatie en giswerk.
Hij zucht even en herpakt zichzelf dan. Hij zal zich gaan opfrissen en vertrekken.

Een tijdje later komt Thomas weer in de woonkamer aan. Hij heeft wat eten en drinken ingepakt, wat kleding en wat spulletjes voor Rose en Noah. Rose en Noah.. Toch zit het hem niet helemaal lekker. Waarom zou Rose alleen naar Between gegaan zijn, terwijl haar familie hier is, Daisy en Leah. Als Thomas gewoon eerder naar huis was gekomen, dan was ze misschien niet naar Between gegaan. Hij had eerder terug moeten komen, bedenkt hij zich hoofdschuddend.

Als Chase weer binnenkomt, staat Thomas op. ‘Waar zijn Daisy en Leah eigenlijk? Ik heb nog iets voor ze meegenomen.’ Hij glimlacht even, ‘Het zou fijn zijn om ze nog even gedag te kunnen zeggen.’ Alweer, denkt hij ongemakkelijk.


Afbeelding


‘Goed, dan ben ik zo terug.’ Knikt ze. Voordat ze de deur achter zich sluit, kijkt ze naar Noah en vervolgens naar Rose. Ze glimlacht nog even naar Rose en verlaat dan de kamer. Ze zou ze toch wel ooit alleen moeten laten, denkt Sam bij zichzelf. Anders zullen ze het misschien nog wel gaan merken dat Sam ze bewust uit elkaar houdt. En waarschijnlijk was een moment als dit een van de veiligste.

In de keuken aangekomen, neemt Samantha rustig de tijd. De chocomelk staat warm te worden, en ondertussen drinkt Sam nog maar wat van de ameretto.

_________________
The bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it. - Thucydide


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo nov 03, 2013 18:13 

      Afbeelding
      Celeste Willow

"Was je van plan om me anders te ontlopen dan?" antwoordt Celeste al wat meer op haar gemak wanneer het duidelijk is dat het een stuk beter met Ryan gaat.
Geheel onbewust - of niet - blijft Celeste haar blik nog even op Ryan's bovenlichaam hangen voor hij z'n shirt aandoet. Snel kijkt ze hem weer gewoon aan wanneer hij zich omdraait en verder begint met praten. "Doe je dat ook altijd met al je andere verhalen? Het allemaal net wat mooier en spannender laten lijken dan het echt is geweest?" vraagt ze hem met een plagerig glimlachje.

Na die opmerking valt Celeste even stil terwijl haar blik op de zijne gericht blijft. Het plagerige glimlachje zwakt ietsjes af maar hervindt zich weer wanneer ze begint te praten. "Ik ben blij dat je in orde bent." zegt ze. "Het verbaast me sowieso dat je hier uberhaupt bent.. Ik had niet gedacht dat ik je nog zou zien na de laatste keer." En dat was nog zacht uitgedrukt. Ze had gedacht dat hij net als ieder ander zou hebben gedaan.. Weggaan en nooit meer terugkomen.




    Afbeelding
    Rose Pocock

Rose kijkt Sam eventjes na wanneer ze de kamer verlaat. En dan is ze alleen met Noah. Helemaal alleen in een kamer, zonder iemand anders in de buurt - voor het eerst sinds.. sinds dat ze Between had verlaten.
Haar blik zoekt meteen de kamer af omdat ze niet zozeer weet waar ze moet kijken of wat ze moet zeggen. Ze weet niet hoe ze zich moet voelen of hoe ze zich moet gedragen. Er was zoveel gebeurt sinds hun laatste momenten in Alusia. Alles was anders.

"Ze komen er allebei wel bovenop toch? Flynn en Ryan bedoel ik.." zegt ze dan maar om de stilte te doorbreken. Ze brengt een licht kort glimlachje op wanneer ze hem weer aankijkt.

_________________

    "Bir gĂŒzele gĂŒzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo nov 03, 2013 18:50 

Afbeelding

Terwijl hij tegen de muur aanleunt sluit hij zijn ogen en bijt verstikt op zijn onderlip in de hoop dat de tranen weg blijven.
Maar wanneer hij ze weer open doet, voelt hij een traan vanuit zijn ooghoek langzaam naar beneden glijden en hij heeft het fut niet om ook maar de moeite te doen om hem weg te geven.

Hij haalt diep adem en laat de tranen dan lopen.
Hoe kan hij in godsnaam dood zijn. Is dit nu het leven na de dood?
En wat doen de anderen dan hier in godsnaam als zij wel nog leven.
Wat moet deze plaats voorstellen?

Hij laat zijn handpalm nu wel over zijn wangen gaan om de tranen weg te vegen terwijl talloze vragen door zijn hoofd blijven spoken.
Het ergste vindt hij nog dat hij geen flauw idee heeft wanneer, waar en - nog het belangrijkst van al - hoe is gestorven.

Flynn kalmeert uiteindelijk lichtjes en de tranen maken plaats voor een serene blik op zijn gezicht. Dood. Hartstikke dood.

Uiteindelijk krabbelt hij recht als zijn maag voor de zoveelste keer knort en hij weet nog dat Noah hem de keuken had getoond. Wat heel nuttig is op dit moment. Hij loopt eerst nog de badkamer in om zich op te frissen en zich in nette kleren te hullen om uiteindelijk dan naar de keuken te vertrekken.

Onwennig laat hij zijn hand langs de muur glijden terwijl zijn voetstappen hol weerklinken in de hal. Hij doorworstelt de talloze trappen dat hij moet doen en komt na een paar minuten de inkomhal in en hij ziet de deur naar de keuken.
Hij aarzelt even, neemt dan toch de klink vast, en opent de deur die lichtjes piept terwijl hij meer wordt opengeduwd.

En dan ziet hij Sam staan. Sam. In een flits moet hij terug denken aan de laatste momenten die hij met haar had gedeeld. Dat moment toen ze Thomas weer tot leven hadden gebracht. Hij slikt en laat de deurklink los als hij beseft dat hij die nog steeds vast heeft.

Flynn zet een paar stappen meer de keuken in en schraapt zijn keel.
'Samantha. Lang niet meer gezien.'
Duh. Je bent dood.
Hij glimlacht zwak en laat zijn handen slap langs zijn lichaam hangen.
'Dit kan raar klinken. Maar- Maar-' Hij haalt diep adem en balt zijn handen tot vuisten even. 'Kan je me even aanraken?' Hij bijt nerveus op zijn lip terwijl hij haar aankijkt. 'Ik heb geen flauw benul hoe dit - dood zijn - werkt.' De woorden tussen streepjes zegt hij heel stil alsof hij het niet durft uitspreken.


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo nov 03, 2013 20:42 

Afbeelding


Samantha kijkt verbaasd op als de deur van de keuken opengaat. Ze laat haar blik rustig en bestuderend over hem heen gaan. ‘Goh, je ziet er nog precies hetzelfde uit als de laatste keer dat ik je zag.’ concludeert ze dan nuchter. Terwijl ze ondertussen een tweede glas met amaretto inschenkt voor Flynn, verschijnt er een klein lachje om op haar gezicht door zijn gestuntel en nervositeit. ‘Klinkt totaal niet raar, dat vragen wel meerdere mensen aan me.’ Ze haalt haar schouders even op, maar krijgt toch wel een beetje te doen met Flynn nu hij hier zo verloren staat. ‘Nee, maar even serieus’ -Sam en serieus?- ‘Ik ben ook wel benieuwd hoe je aanvoelt.’ Ze neemt het glas amaretto voor hem heen en reikt hem deze aan. Vervolgens gaat ze voorzichtig met haar vingers over de huid van zijn arm heen. Ergens had ze verwacht dat hij koud zou aanvoelen, maar ze glimlacht dan ook bij zijn warme lichaamstemperatuur. ‘En, gevoeld?’ Ze pakt zijn hand vast en neemt hem mee naar twee krukken bij het aanrecht. ‘Cheers.’ Ze pakt haar eigen glas en houdt hem omhoog.

‘Dus, je bent je gave ook weer kwijt?’ ze kijkt hem plagend aan. ‘Die heb je dan ook niet lang gehad, he?’

_________________
The bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it. - Thucydide


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 741 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50  Volgende


Keer terug naar RPG
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 3 gasten

cron

Powered by phpBB :: FI Theme