
Emily neemt een beetje de leiding en de verantwoordelijkheid op zich op. Prima, het was wel goed om een iemand te hebben die het overzicht een beetje wist te houden. En natuurlijk om iedereen tot de orde te roepen als het nodig is. Hij haalt dan ook zijn schouders op en stemt zwijgend met haar in. Rebecca negeert hij, dit was al wel genoeg gedoe voor vandaag.
"Mee eens" humt hij waarna hij wat door zijn papieren begint te bladeren.
Hij klakt even met zijn tong en buigt wat verder over zijn stapel papieren heen.
"de begrafenis is al geweest" murmelt hij duidelijk teleurgesteld. Hoe moesten ze de lichamen dan onderzoeken? De aantekeningen die er waren vond hij bij lange na niet volledig. Maar een graf weer open maken gaf altijd een hoop drama.
Met een zuchtje laat hij zijn blik even door de kamer gaan. Zijn blik blijft hangen op een vrij lege muur.
"Als we de kamer op slot kunnen doen dan zouden we belangrijke notities en bevinden aan de muur kunnen hangen" hij knikt even naar de muur "bij wijze van een prikbord" Zijn vingers trommelen even op de tafel terwijl zijn wenkbrauwen een frons vormen.
"En we kunnen in het algemeen onze aankomst bekend maken. Zodat iedereen op de hoogte is van het feit dat ze op elk moment ondervraagd kunnen worden etcetera."Een beetje lame, maar het is een post.